Μπήκα στον πέμπτο μήνα!
Και ναι, έχω μέρες να σας γράψω σχετικά με την πορεία της εγκυμοσύνης μου! Μπήκα πλέον στον πέμπτο μήνα και αν εξαιρέσει κανείς το ότι ακόμα δεν χορταίνω ύπνο, είμαι στην καλύτερή μου φάση!
Πριν μια βδομάδα επισκέπτηκα τον γυναικολόγο μου για το ραντεβού μας. Ακούσαμε την καρδούλα του μωρού μου (I can’t get enough!!), ζυγιστήκα, έκανα Pap Test και συζητήσαμε διάφορα θεματάκια.
Ας ξεκινήσω από το ζύγισμα… Έφτασα αισίως στα έξι κιλά συν. Παρά την ηρεμία του γυναικολόγου μου και την προσπάθειά του να με πείσει ότι είμαι μια χαρά, εγώ θα ήθελα να έχω πάρει λιγότερα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω αλλάξει ιδιαίτερα τις διατροφολογικές μου συνήθεις (λιχούδα ήμουν, λιχούδα παραμένω :P), ούτε αισθάνομαι την ανάγκη να κρατηθώ λίγο, μιας και δεν αισθάνομαι σχεδόν καθόλου βαρύτερη! Δεν έχουν πρηστεί τα χέρια, τα πόδια και το πρόσωπό μου, παρά μόνο το στήθος και η κοιλιά, με αποτέλεσμα να μην αισθάνομαι κάποια δυσφορία που να με παρακινεί να τρώω πιο συγκρατημένα.
Η δε κοιλιά έκανε την εμφάνισή της ξαφνικά μόλις πριν λίγες μέρες. Ξύπνησα και ήμουν… πρησμένη σαν έγκυος! Χεχεχε!
Anyway, όπως και να ‘χει, θα προσπαθήσω να τρώω αν όχι λιγότερο, τουλάχιστον πιο υγιεινά, γιατί για να λέμε την πάσα αλήθεια, έχω χτυπήσει ουκ ολίγα burgers…
Ο γιατρός μου, πάντως, είναι της άποψης ότι μια έγκυος πρέπει να παίρνει το πολύ 14 κιλά!
Πάμε στα υπόλοιπα: ξαναρχίζω το σίδηρο που είχα διακόψει, επειδή μου έπεφτε βαρύς. Εγώ διαβεβαίωσα τον γιατρό ότι αισθάνομαι μια χαρά, γεμάτη ενέργεια, αλλά αυτός μου εξήγησε ότι αν δεν παίρνω αρκετό σίδηρο, μπορεί να πάθω ξαφνικά μια αναιμία και να τρέχουμε. Οπότε άρχισα πάλι τα Ferofolic σαν υπάκουο κορίτσι που είμαι.
Πάμε στα υπόλοιπα: ο άντρας μου με έβαλε να ρωτήσω αν επιτρέπεται να πετάξω με αεροπλάνο (έπρεπε να πετάξω Θεσσαλονίκη για τις εκλογές). Η απάντηση ήταν «ναι» συνοδευόμενο από λίγο γέλιο. Ρώτησα, επίσης, πόσο καφέ μπορώ να πίνω. Ο γιατρός μου είπε έναν την ημέρα. Εγώ πίνω σχεδόν κάθε μέρα έναν ντεκαφεινέ, οπότε no problem.
Συζητήσαμε και λίγο τα του τοκετού… Ο γυναικολόγος μου είναι υπέρ του φυσιολογικού, εκτός αν δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Αυτό με ευχαριστεί ιδιαίτερα, γιατί δεν θέλω να κάνω καισαρική, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Του εξέφρασα την επιθυμία μου να γεννήσω χωρίς επισκληρίδιο… Δεν είναι θέμα «μαγκιάς», όσο θέμα φόβου. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, τρέμω στην ιδέα να μου κάνει κάποιος επισκληρίδιο. Από την άλλη, δεν αγχώνομαι για τη γέννα την ίδια. Χαχαχ, αστείο και όμως αληθινό! Ο γιατρός μου μου είπε ότι έχω κάθε δικαίωμα να μην κάνω, αλλά αν το μετανιώσω, μπορώ ανά πάσα στιγμή να τη ζητήσω… Οπότε, βλέπουμε και κάνουμε. Άλλωστε, είναι ακόμα νωρίς!
Σε περίπου τρεις βδομάδες θα κάνουμε τον υπέρηχο β’ επιπέδου και όπως καταλαβαίνετε μετράω μέρες μέχρι να ξαναδώ το νινάκι μου! Μέχρι τότε το μόνο που βλέπω είναι η κοιλίτσα μου που μεγαλώνει!
Σήμερα ξεκινήσαμε να τη φωτογραφίζουμε. Θέλαμε να το κάνουμε από την αρχή, αλλά όλο το αμελούσαμε! Από εδώ και στο εξής, όμως, θα τη φωτογραφίζουμε κάθε βδομάδα!
Πάρτε και μία σημερινή πρωινή… Μόλις είχα ξυπνήσει!
18 βδομάδες και 4 μέρες
Εξαιρετικός ο Κώστας που επιμένει στον φυσιολογικό τοκετό. Και εγώ φοβόμουν την επισκληρίδιο...και την πεταλούδα στο χέρι για τον ορό...με κυνηγούσε η μαία να την βάλω...αλλά δεν φοβήθηκα καθόλου τον τοκετό...γέννησα δυο φορές, χωρίς επισκληρίδιο, με τη βοήθεια των αναπνοών του ανώδυνου...δεν είναι λες και πας και για καφέ, αλλά καμμία σχέση με τις ιστορίες τρόμου που μου έλεγαν όσο ήμουν έγκυος ή τις ταινίες που πάντα δείχνουν την επίτοκο να ουρλιάζει λες και την σφάζουν! Ελεγχόμενο...όχι ευχάριστο, αλλά ελεγχόμενο.
Μαρία μου, οι γιατροί συστήνουν τον σίδηρο έτσι και αλλιώς. Τον πρώτο καιρό με είχε πειράξει αρκετά -μου είχε πέσει βαρύς και έκανα συνέχεια εμετό- και έτσι μου τον έκοψε. Αυτή τη φορά μου είπε να τον αρχίσω, γιατί αν ξαφνικά πέσει απότομα ο σιδηρος της εγκύου και οδηγηθεί σε αναιμία, τότε θα υπάρχει πρόβλημα. Αν δεν με βολέψουν τα χάπια, τότε θα δούμε μήπως τον πάρω σε υγρή μορφή.
Πάντως, μόνο σίδηρο μου έχει πει να παίρνω ο δικός μου, ούτε ασβέστιο, ούτε βιταμίνες!
Πανέμορφη η κοιλίτσα σου Ολίβια! Μεγάλωσε αρκετά, μπορείς να την μετράς και με μεζούρα και να σημειώνεις το αποτέλεσμα στο ημερολόγιο.
Άκουσες το μωρό; Περιμένω να μας πεις με ανυπομονησία!
Εγώ έκανα εξετάσεις αίματος πρόσφατα και βγήκαν φυσιολογικές όλες οι τιμές μαζί με τον σίδηρο που είχα 56 και το όριο είναι από 35 έως 140. Όμως ο γιατρός μου σύστησε να πάρω σίδηρο έτσι και αλλιώς χωρίς απαραίτητα να έχω πρόβλημα. Επίσης μου σύστησε να πάρω και ασβέστιο χωρίς να ξέρουμε αν έχω έλλειψη ή όχι γιατί οι εξετάσεις που έχω κάνει δεν είχαν ασβέστιο. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό, δεν μου αρέσει να παίρνω χάπια, και ο σίδηρος σε χάπια ξέρω ότι κάνει δυσκοιλιότητα, που έχω είδη πρόβλημα. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να παίρνω τα απαραίτητα συστατικά από τις τροφές. Η μελάσα για παράδειγμα έχει πάρα πολύ ασβέστιο και πάρα πολύ σίδηρο. Και επίσης πολλές άλλες τροφές.
Αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι αν ο γιατρός σου είδε ότι έχεις έλλειψη σιδήρου και σου έδωσε τα χάπια σιδήρου ή για καλό και για κακό;
Μαρία
Η πιο σέξι κοιλίτσα που έχω δει, μπορείς να τραβάς μια φωτογραφία κάθε πρωί μέχρι και τη μέρα του τοκετού και να κάνεις ένα άλμπουμ!
Γιώργος Κουρίτας
Έτσι.. να βλέπουμε και μεις που μαστε μακριά πόσο μεγαλώνει η κοιλίτσα..!
Μάκια πολλά!
Ν.