Η μαμά ρωτάει: Πώς θα ηρεμήσω το γιο μου;
Καλημερα αγαπημενες μανουλες!
Εχω ενα γιο 2.5 χρονών και ειναι γλυκα, αλλα εχει υπερκινητικοτητα! Δεν σταματαει μεχρι να κοιμηθει, κανει ολο ζημιες. Και δεν μπορω να κανω ουτε τις δουλειες μου… Καλα για να παμε καπου σε σπιτι ουτε το σκεφτομαι, δεν τον αντεχουν….
Χρειαζομαι την εμπειρια σας!
Ευχαριστω!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Φιλη μου καλησπερα ! Διαβαζοντας το προβλημα σου με γυρισες αρκετα χρονια πισω. Αντιμετωπιζα και γω παρομοια προβληματα με το υπεροχο γιο μου ,που ηταν μεν ενα πολυ γλυκο παιδι αλλα τρομερα υπερκινητικο και εντελως ανυπακουο... Για να σε βοηθησω το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι μιλησε με τον παιδιατρο γι αυτη τη συμπεριφορα ισως αν ειναι ενημερωμενος να σε βοηθησει ,ελλατωσε για να μην πω κοψε τελειως τη ζαχαρη και αυξησε τα λιπαρα στη διατροφη του ( τα λιπαρα χρειαζονται για την αναπτυξη του εγκεφαλου εαν και εφοσον βεβαια συννενοηθεις παντα με τ0 γιατρο σου) Εγω παντως που εχω περασει απο ολα αυτα και ο γιος μου ειναι πια στη εφηβεια το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι οσο ζωηρος ηταν μικρος τοσο καλο και συνεσταλμενο παιδι ειναι τωρα και ειμαι πολυ περηφανη γι αυτον.... Ελπιζω να βοηθησα
Συμφωνώ, η ζάχαρη και η σοκολάτα είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες που προκαλούν υπερκινητικότητα στα παιδιά, τους οποίους ελάχιστοι αναφέρουν.
Ηρεμία, αγάπη και λίγη αυστηρότητα χρειάζεται! Ο γιος μου 3 και 2 μηνών. Απο οταν περπάτησε... Ταλιμπάν! Πάμε κάπου; Κάνουμε "συμφωνία" θα πάμε εκει, θα είσαι ήσυχος, θα πρέπει να κανείς αυτό αυτο κι αυτο αλλιώς...... Θα γυρίσουμε σπίτι. Κορίτσια πιάνει πάντα.!! Του αφήνω πάντα μα πάντα 2 επιλογές για όλα. Την κόκκινη ´η την μπλε μπλουζά, τα καφε η τα μπλε παπούτσια, βόλτα και μπουφάν ή σπίτι ... Και ότι άλλο φαντάζεστε. Και αυτο πιάνει πάντα.!! Ο γιος μου παραμένει Ταλιμπάν, είναι γενικά υπερκινητικος όμως μαθαίνει γρηγορα. Νομίζω ότι σχεδόν όλα τα παιδιά είναι κάπως έτσι. Οι δικοί μου λένε ότι τον έχω λασκα και "δεν τον μαζεύω". Αλλα εγώ πιστεύω ότι είναι απλά παιδι και μαθαίνει τον κόσμο !! Η αγάπη μου για αυτόν είναι πάνω απ´ολα και ξέρει ότι οτιδήποτε και να συμβεί , οτιδήποτε και να μου κανει, όσο και να μου τα σπάσει τα νεύρα... μόλις μου πετάξει ένα "μαμα μου σαγαπαω" και μια αγκαλιά αμέσως τα ξεχνάω όλα γιατι είναι η ζωή μου!!!!
καλησπέρα...λοιπον, αν το παιδακι δεν εχει καποιο αλλο θεμα (νομίζω πως ενας παιδιατρος μπορει να πει αν ειναι κατι φυσιολογικο ή οχι) τοτε σιγουρα η συμπεριφορα του κραυγαζει ''πειθαρχια''.... τα παιδακια της ηλικιας του εχουν αναγκη απο κανονες και φυσικα απο καποιον που οχι μονο θα του διδαξει τους κανονες αλλα και θα το βοηθήσει να τους τηρει... ξεκινηστε με κατι απλο, και φυσικα με επιβραβευση (λεκτικη και με αγκαλιτσες κλπ, οχι με δωρα και δωροδοκιες)και σιγα σιγα βαλτε κανονες ολο και πιο συνθετους. επισης ο λογος σας ως γονεις πρεπει να εχει συνεπεια. δηλ. αν το παιδακι δοκιμασει να υπερβει τον κανονα, τοτε πρεπει να υπαρχει αντικτυπος πχ. αν πατε επισκεψη, πριν πατε συζητηστε το τι περιμενετε απο εκεινον να κανει: να μην πειραζει τα ξενα πραγματα, να παιξει με τα αλλα παιδακια κλπ κλπ Αφου πατε στον προορισμο σας, προειδοποιηστε πως εαν δεν τηρηθει η ΄΄συμφωνια΄΄ τοτε θα φυγετε. Με το πρωτο ατοπημα προειδοποιηστε το μικρο σας, και με το 2ο πατε τον καπου απομερα να ηρεμησει. οταν επιστρεψετε στον χωρο του παιχνιδιου...και επαναλαβει την συμπεριφορα που δεν σας αρεσε, τοτε μαζεψτε τα και φυγετε, χωρις φασαρια και δραματα... τα παιδια τους αρεσει να δοκιμαζουν τα ορια μας...με το να θυμωνουμε τους μαθαινουμε πως με φωνες και απειλες λυνονται οι διαφορες....ομως ειναι λαθος....ηρεμια και διαλογος...αυτα...ελπιζω να βοηθησα
Yparxei ena polu endiaferon symboyleytiko biblio gia goneis pou mou proteinan kai emena prin liges meres mias kai oi koroules ginontai 2 se ena mina kai mpainoume stin duskoli fasi tvn 2. legetai "damazontas ta nipia" toy Dr. Christopher Green ekdoseis PLATYPUS. egw to vrika sto internet giati den einai eukolo na to vreis se vivliopoleio. sas dinw kai to link opoios endiaferetai http://www.ebooks.gr/book/δαμαζοντας-τα-νηπια-186418.
Γεωργία, τα ίδια λίγο πολύ πέρασα με την μοναχοκόρη μου σε αυτή την ηλικία. Συμφωνώ με τη leniw, έχει διαφορά αν το παιδί φέρεται αλλιώς στο σπίτι και αλλιώς στο σχολείο/παιδικό. Το παιδί με υπερκινητικότητα ΔΕ θα είναι κύριος σε ένα περιβάλλον και υπερκινητικό σε άλλο, θα είναι το ίδιο ΠΑΝΤΟΥ. Είναι δύσκολο, το ξέρω, να τρέχεις πίσω από ένα παιδί όσες ώρες είναι ξύπνιο, αλλά έτσι είναι λίγο-πολύ ένα φυσιολογικό παιδί αυτής της ηλικίας, που θέλει να μάθει τον κόσμο γύρω του. Μέχρι αυτή την ηλικία (άντε μέχρι τα 3 περίπου) κι εμείς τρέχαμε πίσω της - στο σπίτι μια ατελείωτη περιέργεια για τα πάντα και έξω... άσε... Πίναμε καφέ εναλλάξ, ο ένας έπινε και ο άλλος πίσω της που κυνηγούσε να χαϊδέψει τα αδέσποτα και να πειράξει τα περιστέρια... Τώρα στα 6 κοντά μπορεί να καθίσει στο χαλί και να παίζει για ώρες χωρίς να κουνηθεί... Ιδίως στο τελευταίο μήνυμα, δεν περιγράφεις κάτι διαφορετικό από σχεδόν οποιονδήποτε γονέα με μοναχοπαίδι -- είναι μόνο του και θέλει παρέα... Η δική μου έμαθε να παίζει μόνη της και τώρα δεν καλοξέρει να παίξει με άλλα...
Καλησπερα,αυτο που με εσωσε εμενα ειναι οι πινακες επιβραβευσεις.Ως δια μαγειας μεσα σ'ενα μηνα ηταν αρνακι!!!Ηταν ομως 5 ετων,το ιδιο ομως εκανα και με το δευτερο μου γιο 3 ετων και τα αποτελεσματα ηταν και ειναι καταπληκτικα!!!Τους πινακες θα τους βρητε στο facebook και θα αναζητεισετε ''Πινακες Επιβραβευσης''.Και δεν ειναι ακριβοι.Δοκιμαστε τους!!!
leniw στο σταθμο ειναι κυριος.στο σπιτι αυτος δεν με αφηνει,ερχεται απο πισω μου ειναι σαν ουρα μου να καταλαβεις.δεν εχουμε αλλο παιδακι.προσπαθω να του εξηγησω οτι πρεπει να παιζει και μονος του αλλα δεν.
leniw πραγματικα πολυ ενδιαφερουσα η αποψη σου.εμενα ο γιος μου οπως προειπα ειναι 2,5 και για να καταλαβεις δεν μπορουμε να παμε πουθενα.εξω παμε θα τον κυνηγαω,σε φιλικο σπιτι παμε παλι τα ιδια.απ το σεπτεμβρη παει παιδικο σταθμο αλλα δεν ειναι καλυτερα εννοωντας οτι ερχεται οπως φευγει με την ιδια ενεργεια δηλαδη οποτε πιστευω οτι ο σταθμος δεν παιζει ρολο παρολο που πιστευα στο ξεκινημα οτι θα βοηθησει.εχει πολυ ενεργεια.δεν εχει ασχοληθει ποτε με ενα παιχνιδι.ειναι δυσκολη κατασταση.
Καλησπέρα Γεωργία, Το παιδί έχει άλλα αδέρφια; Μήπως βλέπει σαν παιχνίδι το ότι εσύ τρέχεις συνέχεια από πίσω του και τον κατεβάζεις από έπιπλα πχ; Μήπως να τον άφηνες λίγο (παρακολουθώντας τον από κοντά) και να επέμβεις μόνο όταν τα πράγματα γίνουν επικίνδυνα γι'αυτόν; Εννοώ ότι μπορεί να του απαγορεύεις πράγματα για να προλάβεις ένα τυχόν ατύχημα. Αυτός από τη μεριά του μπορεί να το βλέπει διασκεδαστικό να σε φτάνει στα όρια σου (ή να τα δοκιμάζει) και όλο αυτό το βλέπει σαν παιχνίδι. Αν του έδινες λίγο χώρο μήπως θα μείωνε λίγο ταχύτητες; Τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες (συνήθως) δεν απομακρύνονται από το βλέμα των γονιών γιατί νοιώθουν ανασφάλεια όσο όμως εσύ τρέχεις από πίσω του νοιωθει την ασφάλεια ότι μπορεί να πάει και λίγο πιο μακρυά κάθε φορά. Πχ αν τον πας στο παρκο προσπάθησε να μην τρέξεις από πισω του, βημάτιζε κανονικά και ασ' τον να απομακρυνθεί. Αν τον δεις να ξεμακρένει πολυ, κρύψου λίγο πίσω από ένα δέντρο πχ(χωρίς όμως να χάσεις οπτική επαφή μαζί του), θα γυρίσει πίσω και θα ψάξει να σε βρει εκεί μπορείς να του πεις (και να το καταλάβει μέσω της εμπειρίας που μόλις είχε) ότι όταν πηγαίνει τόσο γρήγορα μπορεί να τον χάσεις γιατί εσύ περπατάς πιο αργά οπότε καλό είναι να συμβαδίζετε, να μην απομακρύνεται. Όταν είσαι κουρασμένη στο σπίτι πες του ότι δεν μπορείς να συμβαδίσεις με τους ρυθμούς του, ότι θες να ξεκουραστείς και ότι αυτός μπορεί να παίξει με ό,τι παιχνίδι θέλει (δώστου 3-4 παιχνίδια) και όταν κουραστεί, όταν θέλει να παίξετε μαζί, όταν σε χρειάζεται για κάτι να έρθει κοντά σου. Μάθε τον δηλαδή να έρχεται αυτός και όχι να πηγαίνεις εσύ. Προσωπική μου γνώμη είναι να μην τον αποκλείσεις από τον κοινωνικό του/σου κύκλο αλλά να του μάθεις τους διαφορετικούς κανόνες που ισχύουν σε διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια. Πχ μην αποφεύγεις να πας σε ένα σπίτι. Ενημέρωσέ τον πριν μπέιτε μέσα ότι αν φωνάζει, τσιρίζει, τρέχει και κάνει αταξίες θα φύγετε(εσύ γνωρίζεις τι είναι αυτό που δεν σε αφήνει να χαρείς μια κοινωνική περίσταση οπότε αυτό πες του)αν τον δεις να το κάνει προειδποίησε τον ότι την επόμενη φορά που θα συμβεί θα φύγετε. Εφόσον το ξανακάνει πάρτον και φύγετε, ακόμη και αν είναι 5 λεπτά αφότου έχετε πάει. Την επόμενη φορά ίσως να καθήσετε 10 λεπτά, την μεθεπόμενη, 15 αλλά κάποια στιγμή θα πάρει το μύνημα ότι όσο δεν ακολουθεί τους κανόνες θα υποστεί και τις συνέπειες. Μια τελευταία ερώτηση...Στον παιδικό σταθμό κάνει τα ίδια; Αν σου πουν όχι μην νομίσεις ότι σου λένε ψέματα. Μπορεί εκεί να έχουν κάνει μια μικρο-συμμοριούλα και να κάνουν σκανταλιές χωρίς όμως να δημιουργούν χάος. Αν σου πουν ναι, ρώτησε πως το αντιμετωπίζουν οι παιδαγωγοί και δες μήπως μπορείς να ακολουθήσεις κάποια από τις τακτικές τους. Κάθε παιδί είναι μοναδικό και όλοι οι χειρισμοί δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να είναι ίδιοι για όλα τα παιδιά! Φιλικά
Καταρχάς να πω ότι δεν είμαι αναπτυξιολόγος αλλά από την επαγγελματική εμπειρία μου με παιδια θα είχα να προτείνω λίγη ψυχραιμία (για αρχή!). Από τη στιγμή που τα παιδιά περπατάνε δεν σταματούν να εξερευνούν τον κόσμο γύρω τους, η προσοχή τους δεν διαρκεί πάνω από μερικά δευτερόλεπτα (ή λίγα λεπτά στην καλύτερη περίπτωση) και... τσουπ αμέσως αναζητούν ένα καινούριο ενδιαφέρον/ερέθισμα. Για αρχή θα μπορούσες να του δίνεις λίγα παιχνίδια (3-4) κάθε φορά και να τα ανανεωνεις, ούτως ώστε να διατηρεί το ενδιαφέρον του και όχι μια κούτα παιχνίδα που θα τα πετάει από δω και από κει για να δει πως εκσφενδονίζονται...ή τι θόρυβο κάνουν όταν πέσουν πάνω σε άλλα αντικείμενα! Ερεθίσματα λοιπόν με μέτρο..Εν συνεχεία, αν του αρέσει να τρέχει και να σκαρφαλώνει μπορείς να πάρεις ένα πλαστικό αυτοκινητάκι/πόδήλατο για παιδιά αυτής της ηλικίας ή/και τσουλήθρα πλαστική για το σπίτι. Σίγουρα αν δεν πηγαίνει παιδικό σταθμό δεν έχει που να διοχετευσει την ενέργεια του (οπότε και να κουραστεί κάποια στιγμή) άρα καλό θα ήταν στο πρόγραμμά σας να μπει και ο καθημερινός περίπατος στην παιδική χαρά, σε πάρκο κτλ. Δίνεις πολύ λίγες πληροφορίες για την καθημερινότητα του παιδιού και αυτο δεν βοηθάει στο να σου προτείνει κάποιος πράγματα. Εγώ θα έλεγα δες τα ενδιαφέροντα του παιδιού και προσπάθησε να βάλεις στην καθημερινότητα του πράγματα που θα το βοηθούν να εκτονωθεί με βάση τα ενδιαφερόντά του. Το σύνδρομο υπερκινητικότητας και η ελειματική προσοχή είναι κάτι που μπορεί να διαγνωσθεί με σιγουριά σε μεγαλύτερα παιδιά και ο λόγος είναι ότι η ηλικία που αναφέρεσαι έχει παρόμοια χαρακτηριστικά και μπορεί να σε μπερδέψει. Όμως ελάχιστοι αναπτυξιολόγοι θα σου βγάλουν διάγνωση πριν τα 5 χρόνια και καλό είναι να μην βάζουμε ταπέλες στα παιδιά γιατί δύσκολα βγαίνουν μετά... Φιλικά
γιωτα εχω ακριβως το ιδιο προβλημα με το 2,5 γιο μου.σημερα σκεφτομουν να απευθυνθω σε αναπτυξιολογο.εχεις να προτεινεις καποιον?πως το βοηθησε το παιδι?
εγώ πήγα στο Αττικον στην κα Αντονωπούλου. Πήγα στα απογευματινά και πλήρωσα 75€!!!Μου φάνηκε πολύ καλή και συνεργάσιμη. Εξήγησε όλες τις απορίες μου και έψαξε να βρει εργοθεραπευτή στην πόλη μου, γιατί είμαι απο επαρχεία. Γενικά μας άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.
διόρθωση: Αντωνοπούλου
Αγαπητη μανουλα μια απο τα ιδια περναω και εγω και μου κακοφαινεται μετα απο το 1ο παιδι που ηταν αγγελουδι.Με την κορη μου δεν εχει μεινει τιποτα ορθιο,εχουν μαζευτει τα παντα ,στα ντουλαπια μπηκαν κλειδαριες τις οποιες εσπασε τελικα,δεν εχει μεινει κοντρολ γερο,στην πορτα βαζουμε συρτη γιατι την ξεκλειδωνει και βγαινει,....Και ολα αυτα απο ενα κοριτσι που ειναι32 μηνων!!!Οταν διαβαζα το ζωδιο τηςελεγε''οταν εχετε παιδι διδυμο βαλτε τα παπουτσια του τζογκινγκ γιατι παντα θα τρεχετε απο πισω για να το προλαβετε''Καλο κουραγιο!!!
θα σου έλεγα να επισκεφτείς κάποιον αναπτυξιολόγο. έχουμε αντίστοιχο πρόβλημα και ανακαλύψαμε οτι το παιδί μας δεν ήταν κακομαθημένο αλλά έχει σύνδρομο υπερκινητικότητας και διάσπασης προσοχής και χρειάζεται εργοθεραπείες για να οργανώσει και να πειθαρχήσει τις σκέψεις του,οπότε και τη συμπεριφορά του.