Ήταν καλοκαίρι όταν έμαθα μετά από περίπου ένα χρόνο προσπαθειών οτι επιτέλους είμαι έγκυος!!! Η χαρά απερίγραπτη, το θέλαμε τόσο μα τόσο πολύ που δεν μπορώ να σας το περιγράψω! Μετά απο μια εβδομάδα, φεύγαμε για διακοπές, ο γιατρός μου είχε επιτρέψει κανονικά μπάνιο σε θάλασσα, απλά όχι ηλιοθεραπεία. Όπως καταλαβαίνετε… διακοπές, εγώ έγκυος στους πρώτους μήνες και ένα Μηνά (ο γιός μου) 3 χρονών να θέλει τα πάντα απο εμένα!!!!
Γυρνάμε λοιπόν και μετά απο μια εβδομάδα πάω δουλειά, τσούπ να το πρώτο αίμα! Σοκ – αγωνία – κλάμα, παίρνω τηλέφωνο τον γιατρό μου, «Ησύχασε» μου λέει «και έλα να σε δώ!!!«
Να σημειώσω εδώ οτι ακόμα δεν είχα κάνει ούτε τον πρώτο υπέρηχο. Πάω λοιπόν την άλλη μέρα και άκουσα τον πιο μαγικό ήχο, την καρδούλα του μωρού μου! Όλα καλά, απλά είχα μια μικρή αποκόλληση. Ξεκούραση και πάλι ξεκούραση!!!
Είχα μια εγκυμοσύνη πολύ δύσκολη, έκανα εμετό ακόμα και με το νερό που έπινα μέχρι 7 μηνών! Δεν ήθελα να φάω τίποτα, αφού να φανταστείτε σε όλη την εγκυμοσύνη πήρα μόνο 7 κιλά!!
5 μηνών κάνω την εξέταση Α’ ΤΕΣΤ και μετά θα έκανα την Β επιπέδου… Στη Β επιπέδου όλα καλά!!! ΚΟΡΙΤΣΑΡΟΣ, ΕΙΠΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΛΗ ΜΟΥ ΜΕΙΝΑΜΕ ΚΟΚΑΛΟ, ΤΗΝ ΘΕΛΑΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ!!
Μετά απο λίγες μέρες θα έβγαιναν και τα αποτελέσμα του Α’ ΤΕΣΤ κι όμως δεν ήταν καλά… Πάθαμε σοκ, ξαφνικά βρεθήκαμε να πρέπει να κάνω αμνιοπαρακέντηση. Πέμπτη έμαθα τα αποτελέσματα, Παρασκευή πρωι ήμουν στο Ρέα έτοιμη να την κάνω. Περιττό να σας πω πόσο κλάμα είχα ρίξει! Σαν τώρα, ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ, το θυμάμαι, ήταν οι χειρότερες στιγμές αυτές που ζήσαμε, να μην ξέρουμε εάν το μωράκι μας μέσα στην κοιλίτσα μου είναι καλά!!! Δόξα τω ΘΕΩ μετά απο 3 μέρες βγήκαν τα αποτελέσματα και ήταν όλα καλά!!!
21 Νοεμβρίου πήρα τα αποτελέσματα και έταξα την κορούλα μου στην ΠΑΝΑΓΙΑ για το δώρο που μας χάρισε!!!
Φτάνω λοιπόν στον έβδομο μήνα πάω στον γιατρό για τον συνηθισμένο έλεγχο και μένουμε κόκκαλο, ήμουν έτοιμη να γεννήσω. «Ίσα ίσα φτάνεις στο σπίτι και δεν σηκώνεσαι καθόλου!!» Με το ζόρι λοιπόν φτάνω Κυριακή πρωί 03 Μαρτίου, 34η εβδομάδα και 5 ημέρες και ξυπνάω το πρωί και έχω πόνους περιόδου (την ψιλιάστικα την δουλειά απο την πρώτη εγκυμοσύνη), η μέση μου άνοιγε από τον πόνο, ωχ λέω, να τα, να τα!!!!
Εκτός απο τον πόνο είχα και υγρά πολλά υγρά!!! Είχαν σπάσει τα νερά!!!!
Μένω σπίτι όλη την Κυριακή με πονάκια ελαφριά και Δευτέρα πρωι δεν άντεχα άλλο και πάω στο μαιευτήριο, μου κάνουν υπέρηχο και έπρεπε να γεννήσω ΑΜΕΣΩΣ!!!! Δεν είχα καθόλου αμνιακό υγρό και δεν ξέρουμε από πόσο πιο πρίν είχαν σπάσει τα νερά!!!! Μου βάζει ο γιατρός μου πόνους στις 9 το πρωί και γέννησα φυσιολογικά στις 2 και μισή το μεσημέρι ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 2.300 ΚΑΙ 50 ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΠΟΝΤΟΥΣ!!!!!!!
Ήταν μία κούκλα, είχε τα πιο όμορφα χείλη που είχα δει στην ζωή μου!!!!! Μόλις την φίλησα άνοιξε τα ματάκια της ίσα ίσα ακουγόταν το κλάμα της έκλαψε αμέσως το λουλουδάκι μου. Μου την πήραν αμέσως και την έβαλαν στην μονάδα, αλλά ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ δεν χρειάστηκε οξυγόνο, ήταν μια χαρά, μόνο παρακολούθηση, επειδή ήταν στις 34 εβδομάδες και 5 ημέρες και επειδή ήταν μικρούλα!!!
Πέρασαμε πάρα πολύ δύσκολα, έκλαιγα πάρα πολύ, μου έλειπε το μωράκι μου πάρα πολύ, κατέβαινα συνέχεια στην μονάδα να την δώ και πόναγε η ψυχούλα μου. Όταν μετά απο 3 μέρες μου την έδωσαν αγκαλιά μου να την ταίσω έτρεμα, τότε απέκτησα και πάλι ζωή!! Δύναμη μου έδινε ο γιός μου στο σπίτι που με αγκάλιαζε και με φίλαγε και φυσικά ο αντρούλης μου που χωρίς εκείνον δεν θα είχα τα δύο αυτά αστεράκια για παιδάκια μου!
Μετά απο 5 μέρες την πήραμε στο σπίτι μας!!!! Τώρα είναι 2,5 μηνών 5.100 και 58 πόντους, είναι μία κούκλα!!! Μας γελάει και χανόμαστε απο την γή πετάμε στα σύννεφα!!!!Τα παιδάκια μου είναι όλη μου η ζωή!!!! Και ο αντρούλης μου!!!
Ευχαριστώ το ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ που πήγαν όλα καλά και την έχω στην αγκαλιά μου γερή και δυνατή πάνω απο όλα!!!!!
Σταματίνα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
κουκλί, να σου ζήσει... και τα μωράκια όλου του κόσμου να είναι καλά, φιλιά στη μπεμπούλα κι ας μην την ξέρω!
ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΟΥ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ Κ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ!!!