Σοκολατένιες βόλτες με πειρατές, καλαμαράκια και μία… σκύλα!

Όταν γεννήθηκε η Αθηνά, μέναμε στο Σύνταγμα στα όρια με την Πλάκα. Η κατάσταση στο κέντρο λίγους μήνες μετά την άφιξή της στη ζωή μας, έγινε αρκετά δύσκολη και έτσι μεταφερθήκαμε λίγο πιο μακριά. Ζούμε μια ανάσα από το Σύνταγμα και όμως για κάποιο λόγο απέφευγα να γυρίσω στα παλιά λημέρια… Το έκανα όμως πριν λίγες μέρες, όπως και σήμερα και ομολογώ πως συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου είχε λείψει η καρδιά της Αθήνας, οι ρυθμοί και η ομορφιά της…

Επισκεφτήκαμε τον Πολυχώρο Υγείας Παυλίδη (Ερμού 56), ένα χώρο αφιερωμένο στην αγαπημένη όλων σοκολάτα Υγείας Παυλίδη και την ιστορία της. Πράματα και θάματα γίνονται καθημερινά εκεί, προλάβετε να τον επισκεφτείτε μέχρι την Παρασκευή 22 Μαρτίου. Μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας ένα βιβλίο (για κάθε βιβλίο που προσφέρει ή ανταλλάσει το κοινό, η σοκολάτα Υγείας Παυλίδη στηρίζει οικονομικά με €1 το Παιδικό Χωριό SOS Θράκης) και να στείλετε μία καρτ ποστάλ (δωρεάν!) σε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο! Πριν φύγετε, θα σας κεράσουν σοκολάτα αλλά και μια τρομερή μπουκιά marshmallow σε λιωμένη σοκολάτα υγείας Παυλίδη κατευθείαν από το σοκολατο-συντριβάνι (ναι, το ομολογώ, κεράτωσα τη δίαιτά μου!) Προτιμήστε πρωινές ώρες, γιατί ομολογουμένως έχει αρκετά μεγάλη σειρά στην είσοδο.

Περάσαμε μια βόλτα και από το The Meet Market στο Γκρι Κτίριο, όπου συναντήσαμε την πάντα γλυκιά Τόνια του Pitsiriki. Το Pitsiriki είναι γνωστό για τα φοβερά χειροποίητα παπουτσάκια του, εμείς όμως αυτή τη φορά διαλέξαμε μία φοβερή πειρατική σαλιάρα για τον Αρχέλαο και δυο χειροποίητες ποδίτσες για δώρο σε δυο απίθανα κοριτσάκια. Λατρεύω τις δημιουργικές μαμάδες με ταλέντο και η Τόνια είναι μία από αυτές!

Πίσω στο Παγκράτι, έκανα δώρο στον εαυτό μου το νέο βιβλίο του αγαπημένου μου Αύγουστου Κορτώ. «Η βιογραφία μιας σκύλας» ξύπνησε τη σκύλα μέσα μου. Το ρούφηξα σε μία ημέρα κάπου ανάμεσα σε έναν Αρχέλαο με πονόδοντοουλο και μία Αθηνά με δέκατα και έμεινα να εύχομαι για ένα σίκουελ. Το προτείνω ανεπιφύλακτα -και όχι μόνο επειδή έχω ούτως ή άλλως αδυναμία στον Αύγουστο, αλλά επειδή τέτοια σπαρταριστή γραφή που σε κάνει να μην χάνεις σειρά, λίγοι έχουν. Ακόμα αναρωτιέμαι πώς μπορεί ένας άντρας να πετυχαίνει τόσο άψογα έναν τόσο γυναικείο χαρακτήρα… Δεν σας λέω τίποτα, διαβάστε το!

Κούλουμα κάναμε στο εστιατόριο Βυζαντινό στην Πλάκα, όπου χρόνια τώρα τρώει κανείς φαγητό που θυμίζει μαμά -παρά την τουριστική περιοχή που θα επέτρεπε το λίγο ξεπέτα φαγητό. Ο Θωμάς που ήταν σήμερα στην παρέα μας -και τον οποίο γνωρίζω από το ’95- μου θύμισε ότι είχαμε φάει ξανά παρέα στο Βυζαντινό τον Ιούνιο του 2009, όταν και ήμουν φρεσκο-έγκυος και ακόμα δεν είχα ιδέα. Είχα παραγγείλει κοφτό μακαρονάκι με χταποδάκι και μετά έκανα 2 βδομάδες να χωνέψω… Αυτή η δυσπεψία μού έκανε τελικά συντροφιά σε όλη μου την εγκυμοσύνη με την Αθηνά… Ευτυχώς σήμερα απόλαυσα τα καλαμαράκια και την σπανακόπιτα ανέμελα και δίχως ίχνος καούρας!

Στην Πλάκα όλα είναι όπως κάθε χρόνο: τα καταστήματα περιμένουν καρτερικά τους τουρίστες στολισμένα με τα σεμεδάκια τους, τα αγνά παρθένα ελαιολαδάκια τους, τα σαπουνάκια τους, τα αγαλματάκια τους και όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά σουβενίρ που εμείς τα βρίσκουμε λίγο μπαναλαρία, αλλά οι ξένοι τα λατρεύουν και τα αγοράζουν δέκα δέκα. 

Τώρα που ανοίγει ο καιρός -Θεού θέλοντος, γιατί σήμερα ήταν λιγο χάλια η κατάσταση- πάρτε τα μικρά και κάντε μια βολτούλα στην Πλάκα. Θα την απολαύσετε και εσείς και αυτά! Α! Εκεί θα βρείτε και το Παιδικό Μουσείο, αλλά και το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης!

Για εμάς ήταν μια υπέροχη βόλτα: όλα ήταν λες και δεν φύγαμε ποτέ από εκεί… Συναντήσαμε όλους τους παλιούς μας γείτονες, από τους σερβιτόρους στο εστιατόριο μέχρι την κυρία στο περίπτερο και όλοι μας υποδέχτηκαν σαν συγγενείς που είχαν χρόνια να δουν… Ζεστασιά στο ψυχρό -λόγω καιρού βασικά- κέντρο της πρωτεύουσας…!