Όλα και όλα: μπορεί ώρες ώρες να με χαλάει που γέννησα με καισαρική, αλλά ομολογουμένως η ανάρρωση ήταν και τις δυο φορές πολύ ευκολότερη απ’ ότι είχα φανταστεί. Μοιράζομαι μαζί σας όλα όσα με βοήθησαν, μήπως βοηθήσουν και εσάς αν γεννήσετε με καισαρική (και σ’ αυτή τη χώρα, ξέρετε… παίζουν πολύ ψηλά οι πιθανότητες)
Επισκληρίδιος ολέ:
Καταρχάς, πρέπει να τονίσω ότι γέννησα με επισκληρίδιο και όχι με ολική νάρκωση. Γενικά προτιμώ την επισκληρίδιο, γιατί σε αφήνει να συμμετέχεις στην όλη διαδικασία. Μπορεί για κάποιες να είναι λίγο τρομακτική, γιατί ενώ δεν πονάς, νιώθεις όλα όσα σου κάνουν (τη δεύτερη φορά ομολογουμένως στο τσακ τη γλίτωσα την κρίση πανικού), όμως πραγματικά αξίζει να το ζήσεις. Βλέπεις το μωρό σου με το που γεννιέται και είσαι σε θέση να το θηλάσεις αμέσως μόλις βγεις από το χειρουργείο (και αφού πρώτα δώσεις μια μίνι μάχη για να στο επιτρέψουν… αλλά με λιγη καλή θέληση όλα γίνονται).
Η επισκληρίδιος έχει ένα ακόμα καλό: οι περισσότεροι γιατροί σου δίνουν μια ακόμα μικρή δόση μετά την καισαρική, ίσα για να μην νιώθεις τους μετεγχειρητικούς πόνους. Μόλις το σώμα συνέλθει απο την οποιαδηποτε μορφή νάρκωσης, αρχίζεις ομολογουμένως να πονάς αρκετά. Στην περίπτωση της ολικής, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, ολικη ήταν, πάει τελείωσε. Βρίσκεις παρηγοριάς στα παυσίπονα. Με μία ακόμα μικρή δοση επισκληριδίου όμως, κερδιζεις πολύτιμα λεπτά μέχρι ο πόνος να ηρεμήσει λίγο. Όταν σου αφαιρέσουν οριστικά πια το επισκληριδιο-σύστημα από την σπονδυλική σου στηλη, θα πονάς -φυσικά- ακόμα μεν, αλλά το πρώτο εκείνο έντονο των πόνων θα έχει φύγει.
Το κατάλαβα στο δεύτερο παιδί μου που ξέχασαν να μου ανανεώσουν την επισκληρίδιο αφού γέννησα. Πονούσα πολύ, τόσο που πήρα δυο φορές τον αντρα μου μέσα στην κλάψα να του πω απλά ένα ξεψυχισμένο «Πονάω, αυτό πήρα να σου πω. Γεια σου τώρα. Πονάω.«
Κουνήσου από τον τοπο σου:
Όπως και να ‘χει, μόλις λίγο ξεκουραστεις, προσπάθησε να αρχίσεις να ψευτοκουνιέσαι από το κρεβάτι ακόμα.
Αυτό που με βοήθησε είναι καθώς ήμουν ξαπλωμένη ανάσκελα να ανασηκώνω προς τα πανω τον πωπό, αλλά και να γυρνάω από ανάσκελα στο δεξί και αριστερό πλευρό. Αυτό το δεύτερο θέλει λίγο κόπο, αλλά πιστέψτε με, βοηθάει. Συν του ότι αν είσαι στο πλάι, θηλάζεις πιο άνετα και το μπεμπέ, χωρίς να σε ενοχλεί η τομή.
Σήκω μόλις νιώσεις έτοιμη (ψυχολογικά τουλαχιστον, γιατί το σώμα σου θα σου λέει πως τάχα δεν μπορείς):
Και στις δυο καισαρικές σηκώθηκα από το κρεβάτι πάρα πολύ γρήγορα. Θα χρειαστείς κάποιον να είναι κοντά σου για να μη ζαλιστείς. Καλό θα είναι να έχεις πάρει και μια δόση παυσίπονου λίγη ώρα πριν για να εισαι πιο άνετη.
Προσπάθησε να σηκωθείς αργά και φρόντισε να πατήσεις γερά τα πόδια στο έδαφος. Άπαξ και κάνεις το πρώτο βήμα, τα επόμενα θα σου έρθουν εύκολα. Θα πονάς ή ίσως διπλώνεσαι προς τα εμπρός, είναι φυσιολογικό. Να θυμάσαι όμως: όσο πιο γρήγορα περπατήσεις, τόσο πιο γρήγορα θα αναρρώσεις και δεν θα πονάς.
Φαντασου ότι στο γιο μου σηκώθηκα στις 8 περίπου ώρες και μπήκα μόνη μου για ντους. You can do it, girl! Μαμά είσαι, η μαμά όλα τα μπορεί!
Περπάτα, περπάτα, περπάτα:
Άπαξ και κάνεις τη μεγάλη κίνηση να σηκωθείς από το κρεβάτι για πρώτη φορά, μην επιστρέψεις εκεί και στρογγυλοκαθίσεις για την υπόλοιπη μέρα. Άρπαζε την ευκαιρία και κόβε βόλτες. Πάρε την αδερφή σου, την ξαδέρφη, τη μαμά, την πεθερά (καλά, αυτή άστην) και πήγαινε από το κρεβάτι σου ως το ασανσέρ ή το κυλικείο.
Μόλις περάσει το πρώτο 24ωρο, άρχισε να μεγαλώνεις τις αποστάσεις, ενώ όταν νιώσεις έτοιμη, ανέβα σιγα σιγά και καμιά σκάλα. Φυσικά πάντα βασική προϋπόθεση είναι να νιώθεις καλά. Αν νομίζεις ότι δεν μπορεις, μην το κάνεις.
Πάλι για την ιστορία θα σου πω ότι στο γιο μου χρειάστηκε να αλλάξω όροφο και δωμάτιο πριν καν κλείσω 24 ώρες από το χειρουργείο. Ήρθαν να με πάρουν με καροτσάκι και είπα «Ευχαριστώ δεν θα πάρω!» και πήγα περπατώντας ως το νέο μου δωμάτιο. Οι κοπέλες στον άλλο όροφο με ρωτούσαν «Σίγουρα είστε Κ.Τ. 0;» (που σημαίνει καισαρική τομή που ακόμα δεν έχει κλείσει 24ωρο που έγινε). Ναι, ναι, φαινόμουν λες και είχα γεννήσει 4 μέρες πριν… Και όλο αυτό; Χάρη σε όσα σας είπα μέχρι τώρα.
Παυσιπονάκι;
Λοιπόν, εδώ δώστε προσοχή, γιατί το έχω διασταυρώσει και με άλλες κοπέλες: αν σας προσφέρουν από το μαιευτήριο κάποιο παυσίπονο, εσείς ομως εξακολουθείτε να πονάτε αλλά δεν σας πιστεύουν, να ΕΠΙΜΕΙΝΕΤΕ να σας δωσουν κάτι άλλο.
Στο γιο μου παρατήρησα ότι η παυσίπονη ένεση δεν έπιανε ντιπ. Ύστερα από κανένα μισάωρο μου έφερνε υπνηλία για κανένα τέταρτο και μετά ερχόμουν στα ίσια μου και ο πόνος πόνος. Ζήτησα επίμονα υπόθετο και ο λα λα, όλα ξαφνικά ηρέμησαν. Έδωσα άλλη μια ευκαιρία στην ένεση και πάλι τίποτα δεν μου έκανε, οπότε έκτοτε υπόθετο, αγάπη μου! Μου ταίριαξε καλύτερα και έτσι κατάφερα να τη βγάζω πέρα με δυο υπόθετα τη μέρα, ένα το πρωί και ένα το βράδυ. Φρόντισα μάλιστα να τα παίρνω αφού εφευγαν οι επισκέπτες -γιατί μαζί τους ξεχνιόμουν και δεν πονούσα- για να τα βγάλω πέρα ευκολότερα μόνη με το μωρό, αλλά και να μην χρειαστεί να πάρω περισσότερα απ’ ότι θα ήθελα.
Τι να ΜΗΝ κάνεις:
– Μην φοβάσαι! Ξέρω… και εγω την πρώτη φορά και με μηδενική προηγούμενη εμπειρία από επεμβάσεις, φοβόμουν πολύ. Ειδικά για να κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα, το σκεφτομουν κανένα τέταρτο. Όταν όμως το έκανα, είπα «Αυτό ήταν τελικά;»
– Μην καμπουριάζεις! Ενταξει, λογικό είναι μετά από τέτοια εγχείρηση να πηγαίνεις διπλωμένη στα δύο, όμως μόλις νιώσεις λίγο καλύτερα, προσπάθησε να ισιώσεις το κορμί σου. Πρέπει εσύ η ίδια να βοηθήσεις το σώμα σου να έρθει στα ίσια του.
– Μην σηκώνεις βάρη! Επειδή άνθρωποι είμαστε και όχι μηχανές, μην ξεχνάς ότι μιλάμε για ΜΕΓΑΛΗ εγχείρηση και δεν κάνει να καταπονούμε το σώμα μας περισσότερο απ’ ότι αντέχει. Τη δεύτερη φορά, επειδή ενιωθα ότι ανάρρωσα πραγματικά σε χρόνο dt, έκανα διάφορα περίεργα -από το να σηκώνω τη μεγάλη μου κόρη κάθε τρεις και λίγο, μέχρι να… χοροπηδώ στο κρεβάτι 5 μέρες μετά την καισαρική- ήρθε κάποια στιγμή που ένιωσα ένα κρατς και μετά πονούσα για 10 μέρες, όποτε έβηχα, γελούσα ή τρανταζόμουν (συν του ότι δημιουργήθηκε ένα γρομπαλάκι εκεί που ακούστηκε το κρατς).
Ναι στην κίνηση και στους νορμάλ ρυθμούς, όχι στα ζογκλερικά, στα βάρη, στη γυμναστική και γενικά σε οτιδήποτε έντονο ή βαρύ.
Και καλή ανάρρωση!!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Εγω από την δική μου εμπειρία, στην πρώτη καισαρική μου δημιουργήθηκε έγκαυμα απο την κολα.(Πόσος πόνος Θεε μου), στην δεύτερη το ανέφερα στον γιατρό και με πρόσεξε και όλα πήγαν καλά. Στα 30 μου έμαθα ότι έχω ευαίσθητο δέρμα. 🤣
Εχεις δικιο στα περισσοτερα, αλλα πιστευω οτι ειναι απο οργανισμο σε οργανισμο καποια πραγματα. Π.χ τα υποθετα παυσιπονα σε μενα δεν επιασαν καθολου, εν αντιθεσει με το ενδοφλεβιο παυσιπονο που οντωςου εφερνε υπνηλια - αυτο ηταν το ευχαριστο γτ δε μπορουσα να κοιμηθω- αλλα με βοηθησε περισσοτερο στο πονο. Αυτο που με αγχωσε παρα πολυ ηταν το οτι μου ελεγαν, αφου σηκωθηκα το πρωι της 2ης μερας, οτι πρεπει μεχρι το μεσημερι να εχω παει τουαλετα!!! Δεν τα καταφερα και το μονο υποθετο που με βοηθησε ηταν αυτο της γλυκερινης! Εγω ενα παιδακι εχω κανει, οποτε η 2η καισαρικη δε γνωριζω πως θα ειναι και πως θα νιωσω, αλλα και εγω επισκληριδιο εκανα! Δεν πονεσα καθολου με την επισκληριδιο, μα στο χειρουργειο ενιωσα τα κοψιματα κ τα τραβηγματα - μουδιασμενα βεβαια - αλλα ειχαν και αυτα το ρολο κ την χαρη τους στην ολη διαδικασια! Βεβαια να πω οτι ειχα μαζι μου εξαιρετικους γιατρους περαν απο τον υπεροχο μαιευτηρα-γυναικολογο μου!!! Με το καλο σε ολες και να μην φοβαστε τπτ! Να εμποστευεστε τον γιατρο σας, ποστη στο Θεο και ολα θα πανε τελεια! :)
Εγώ πάλι Ολίβια κ στις δυο τις καισαρικές έκανα 3 μέρες να σηκωθω.. Κ να πεις οτι ηταν καλό το στρώμα κ μου άρεσε εκεί?? Λίγο τα κιλακια λίγο ο πόνος λίγο τεμπελιά.. Μετα που σηκώθηκα μονο το μπαστούνι μου έλειπε.. Χα χα.. Αυτά απο μένα..
Δυο καισαρικές!!!! Είναι λες και εχεις μπει στο μυαλό μου και στις σκέψεις μου!!! Ειναι λες και τα εχω γράψει εγω!!!! Καλη ανάρρωση σου ευχομαι
Στην δευτερη καισαρικη ανακαλυψα πως το να εχω την πλατη του κρεββατιου απο την αρχη σε ανακλιση βολεψε απιστευτα. Δεν χρειαζοταν να βαλω δυναμη για να σηκωθω η να αλλαξω πλευρο, εφτανα πιο ευκολα να κουμανταρω το μωρο στο πυρεξ, σηκωθηκα απο την πρωτη μερα και ηδη την πρωτη νυχτα εκανα πανω-κατω τον διαδρομο του οροφου με το μωρο αγκαλια.
ειχα ακουσει τοσα πολλα απο μικρη για την καισαρικη τον πονο που νοιωθεις μετα που ενα ανχος το ειχα τελικα στην πρωτη μου κκαισαρικη δεν πηρα καν παυσιπονο δεν πονουσα καθολου το μονο που με ζορισε ηταν να σηκωθω μεχρι να βγψ αο το νοσοκομειο ημουν περδικη...στην δευτερη καισαρικη ειχα πονους περιοδου μα ενοχληση αλλα τελικαεκανα υπομονη κ δεν πηρα ουτε ντεπον στην μια εβδομαδα ηδη εβαζα την νεογεννητη κορη μου στο καροτσι κ την μεγαλη απο το χερακι κ καναμε βολτες εξω...η φουρναρισα ειχε παθει σοκ χαχαχα σαν να μην γεννησα ηταν...ειχα ωραιες εμπειριες απο την καισαρικη.. το μονο που με στεναχωρει ειναι οι εβαλα πολλα κιλα στην εγκυμοσυνη κ μετα την γεννα δεν εβαλα ζωνη κ η κοιλια μου κρεμετε πολυ κ πλεον αυτο διορθωνετε μονο με κοιλιοπλαστικη....σνιφ...
συμφωνω απολυτα σε ολα!!!!!κι εγω πηγα πολυ καλα στην πρωτη καισαρικη ενω ειχα παρει τον αερα στο νοσοκομειο οταν γυρισα σπιτι ειχα τη μαμα μου και δε με αφηνε να κανω τιποτα και 2 μερες μετα ποναγα παλι, στη δευτερη που δεν ειχα πια τη μαμα μου οταν ηρθα σπιτι και ηρθαν η πεθερα μου και η αδερφη μου τις εδιωξα και πηγα πααααρα πολυ καλα την επομενη μερα ουτε που αισθανομουν την καισαρικη εκανα κανονικοτατα τις δουλειες μου!!!
Δύο καισαρικές, στην πρώτη πόνεσα αλλά σε νορμάλ σπέσιαλ. Μετά από λίγες ώρες όρθια. Στην δεύτερη (άλλη γιατρός) δεν πόνεσα σχεδόν καθόλου, μετά από 5-6 ώρες περπάταγα και ήμουν τέλεια. ΑΛΛΑ στην δεύτερη περίπτωση το μικρό μου ήταν στην ΜΕΝΝ οπότε όπως καταλαβαίνεται δεν ασχολιόμουν καθόλου με το εάν θα θηλάσω, εάν θα ουρήσω, εάν θα μπορέσω να σηκώσω μωρό, εάν θα φάω κλπ κλπ γιατί το μυαλό ήταν εντελώς αλλού. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον πόνο, έχει άλλες αντοχές και κυρίως άλλη ψυχολογία.
συμφωνω μαζι σου, γεννησα με καισαρικη επισκλυριδιο βγηκα 10 το πρωι απο το χειρουργειο και 6 απογευμα εκανα βολτουλες. πιο πολυ με ενοχλησε το εντερο παρα η καισαρικη. το επομενο πρωι ντουζακι κανονικα και ξανα βολτουλα. επισης για να μην περπατας καμπουριαστα και να μειωθουνι κι αλλο τυχον πονακια πρεπει να δεσεις ελαφρα με μια ζωνη μεσης την κοιλια σου και τη μεση. ανακουφιζει και σε κανει να πετας. μεγαλο ρολο βεβαια παιζει και το ποσο μαστορας ειναι ο γιατρος! εγω κοριτσια παντως ψηφιζω καισαρικη!!!! οσα παιδια και να εκανα.
ΜΠΡΑΒΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΟΝΕΣΑΤΕ ΠΟΛΥ...ΕΓΩ ΕΧΩ 2 Κ.Τ. ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΩ ΠΩΣ ΤΕΤΟΙΟΝ ΠΟΝΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΑΝΑΝΙΩΣΕΙ!!!!!Π Ο Ν Ο Σ !!!!!ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο Νο 1 ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ 3ο ΠΑΙΔΑΚΙ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΧΩ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΞΑΝΑΠΕΡΑΣΩ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ...Α! ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΟΤΑΝ ΣΚΟΥΖΕΙΣ ΑΠ'ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΖΗΤΑΣ ΚΑΜΙΑ ΕΝΕΣΗ,ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΕΙΡΩΝΙΑ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΩΝ.....ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ!!!
Η κοιλιά σου ειναι τέλεια. Πεσ μας πως εχασες το τοπικό παχος....εγω εχω πολυ λίπος τοπικο κ είναι πλαδαρη κ εχω κ ραγαδες...μονο γυμναστική κ διαιτα ρε γαμωτο....? Τπτ πιο ευκολο!συν 10 κιλα επιπλέον που δεν μπορω να τα βγάλω απο πανω μου.
ολιβια μια απο τα ιδια!!!!σηκωθηκα στις 5 ωρες ομως,δεν ηθελα ολικη αν και δεν την προτινε καν ο γιατρος μου,συμμετειχα ενεργα στην καισαρικη μου ,αλλα και το μωρο το πηρα αγκαλια (αν και δεμενη μου το ακουμπησαν στο στηθος ισα ισα να το μυρισω να το ακουσω)με το που τελειωσα τα ραματα ,θυμαμαι ακομα ημουν γυμνη,μου τον εφεραν ,οχι οι νοσοκομες,ο αντρας μου που τον ειχε αγκαλια απο την πρωτη στιγμη.....περασα λοιπον και εγω μια ομορφη καισαρικη....με μια υπεροχη για εμενα τομη...(οκ τελος τα μπραζιλ μαγιο χαχαχα)σε ευχαριστω που μου θυμησες τοσο ωραιες στιγμες...
Egw pisteuw einai kathara thema giatrou gia to an tha poneseis i oxi. Paizei rolo vavaiws kai to an eisai kalosarki opws lene i oxi kai kata poso tha voithiseis ton eauto sou kai esu opws eipes omws to pan einai o giatros! Se ekeinou ta xeria afinesai, autos se kathisuxazei, autos se iremei, autos frontizei na min poneseis kai autos mono se sumvouleuei gia to kalutero gia sena. Egw gia ton giatro mou exw na to lew! Den paizetai! Oute san giatros, oute san anthrwpos! Otan ematha oti tha kanw kaissariki epesa na pethanw! Eklaiga me ligmous! Ton exw akoma mesa sta autia mou na mou leei '' Min fovasai!!!Den tha poneseis katholou koritsi mou, sto uposxomai!! Den tha to katalaveis to paramikro, pistepse me!'' Twra meta apo 3,5 xronia sas lew oti opws mou to eipe etsi kai egine! Pote den eniwsa oti eixa kanei kaissariki! Ena simadi vlepw mono kai tipota allo!To swma mou san na min thimatai! San na min egine pote! Liges wres xeirourgimeni imoun kai irthan oi nosokomes apo ton giatro mou na me sikwsoun! Stin arxi lew den pane kala, epemenan omws kai egw exontas tufli empistosuni ston giatro mou ekana na sikwthw! Piga apo tin mia akri tou dwmatiou stin alli me tin voitheia twn koritsiwn kai ksana sto krevati. Ftanei gia simera, mou eipan kai efugan! To pio simantiko apo ola einai pws i entoli tou giatrou mou itan i episkliridios na vgei tin epomeni mera kai etsi egw den eniwsa tous entonous metegxeiritikous ponous! Otan irthan kai mou ta evgalan ola (episkliridio, kathetira, oro) oi ponoi itan pio upofertoi fantazomai alla kai pali den tous eniwsa giati kathe 4 wres erxotan i nosokoma kai mou evaze upotheto xwris kan na mpw se diadikasia na ponesw kai na to zitisw egw! Tin triti mera mou evaze pio araia upotheta. Mexri tin pempti mera pou efuga upotheto den eixa anagki. Thumamai oti ta skalia tou spitiou mou ta anevika trexontas... Den tha to ksexasw... Koimithika sto krevati mou mproumuta amenws! Eilikrina auton ton anthrwpo ton euxaristw apo ta vathh tis kardias mou...Twra eimai egguos 3 minwn kserw oti anagkastika tha kanw pali kaissariki alla auti tin fora den me noiazei katholou! Kaissariki itan auti?? Egw periodika diavaza! Pio polu ponagan oi kopeles dipla mou pou eixan gennisei fusiologika para egw pou imoun kai egxeirismeni! Makari oles oi kopeles pou gia kapoio logo tha kanoun kaissariki na exoun tin idia empeiria me mena giati auta pou akouw na pernane einai tragelafika! Den mporw na katalavw poia nosokomeia einai auta kai poioi giatroi einai autoi pou afinoun to 2013 tis kopeles na upoferoun!!
Λοιπόν κορίτσια θα μοιραστώ μαζί σας για πρώτη φορά την δική μου εμπειρία της καισαρικής. Μπήκα με ραντεβού με προοπτική να γεννήσω με φυσιολογικό. Αφού λοιπόν πέρασαν δέκα ώρες και η διαστολή ήταν κολλημένη στο δύο με έβαλαν χειρουργείο για να κάνω καισαρική. Το πάλεψα όσο μπορούσα θέλω να πιστεύω (μετά τις τόσες ιστορίες φυσιολογικού τοκετού που είχα ακούσει)!! από το φόβο μήπως δεν είμαι καλή μάνα!!! αλλά αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης. Τελικά κράτησα το θησαυρούλι μου αγκαλιά!! Ανέβηκα στο δωμάτιο, θήλασα αμέσως (γεγονός αξιοσημείωτο για τοκετό με καισαρική λέει). Δεν πήρα ούτε ένα αναλγητικό, δεν έκανα ούτε μία ένεση! ενώ έβλεπα την κοπέλα που ήμασταν μαζί στο δωμάτιο να κάνει κάθε μέρα!(ή ο γιατρός μου είναι θεός ή εγώ σκυλί μαύρο)!!!. Η δυσάρεστη ανάμνηση που μπορώ να πώ ότι έχω είναι το θέμα της ούρησης. Μου είχαν βάλει τον καθετήρα, μου τον βγάζουν, τίποτα! Πρέπει λέει να ουρήσεις! Αφού δεν μπορώ!Αφήστε την λέει ο γυναικολόγος μου είναι ψυχολογικό! Όχι να ουρήσεις! Βάλτε καθετήρα ξανά λέω! Μου τραβάνε τα ούρα και μετά από λίγο με πιάνουν φοβεροί πόνοι. Φωνάζω και μου κάνουν παυσίπονη. Τίποτα! Πάω στην τουαλέτα και επιτέλους Ούρησα! Ούρησα! Γιούρια! Όταν την επόμενη με ρώτησαν αν ενεργήθηκα τους είπα από την αρχή και για να μην ξαναπεράσω τα ίδια, ούσα και δυσκοίλια βάλτε το υποθετάκι μου να μην το κουράσουμε άλλο. Γυρίσαμε λοιπόν στο σπίτι τρεις πια. Ο άντρας μου πήγε την επομένη στην δουλειά. Μείναμε οι δυό μας με τον μικρό μου άντρα. Δεν είχα περιθώρια να σκεφτώ την καισαρική, την τομή, το χειρουργείο μιας και ήξερα ότι δεν θα είχα βοήθεια. Η μαμά μου έπρεπε να μένει με τον μπαμπά μου ο οποίος πάσχει από την νόσο Alzheimer. Ερχόταν αραιά και πού μέχρι να σαραντίσω στα πεταχτά. Έκανα όλες τις δουλειές του σπιτιού και φρόντιζα το μωρό μόνη μου. Γι' αυτό λοιπόν λέω σε όλες τις καινούριες μανούλες να έχουν πίστη στις δυνατότητες τους και θέληση και θα τα καταφέρουν!!!
Αγαπητες μαμαδες,εχω κανει κ εγώ 2 καισαρικες,κ οχι μονο δεν πονεσα αλλα ηταν σαν να πηγα διακοπες!σουπερ,ξυπνια στο χειρουργειο κ μαλιστα ακουγαμε πλουταρχο κ τραγουδουσαμε ολοι μαζι,θηλασα αμεσως κ στις 2 κ στο 5ωρο εκανα βολτες!ολοι με ρωτουσαν πως κ ποτε γεννησα!δεν το πιστευαν οτι εκανα καισαρικη!!βασικα να σας πω τι πιστευω:αν δεν φοβασαι κ εισαι χαλαρη κ επισης αν δεν εχεις κανει καταχρησεις οπως πχ καπνισμα,ολα ειναι πιο ευκολα και η ψυχολογια παιζει πολυ βασικο ρολο!!τρεις ημερες κ κατι ψιλα εμεινα γιατι πεταγα κ χωρις παυσιπονα,μονο την 1ημερα μου δωσαν!κ τριτο να κανω παλι καισαρικη θα κανω!!φιλια
Εγώ πάλι πονούσα μονό την 2 μέρα αρκετά (την πρώτη είχα ακόμη επισκληρίδιο) και το βόδι δεν ζητούσα παυσίπονο, όταν όμως κατάλαβα ότι δεν πάει άλλο και ότι επιτρέπεται να πάρω, με 4 υπόθετα στο σύνολο πετούσα!!!! Μια χαρά σήκωνα το μωρό περπατούσα έκανα μπάνιο και όταν πήγαμε σπίτι δεν καταλάβαινα τίποτα ήταν σαν να μην είχα κάνει επέμβαση!!!! Καλή εμπειρία ίσως γιατί απλά ήξερα ότι πάω για καισαρική και είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά!!! Το μόνο που με χάλασε σαν εμπειρία ήταν οτι πεινούσα πάρα πολύ και επρεπε να περιμένω το εντερο μου να δώσει το οκ κάτι που αργησε να γίνει την 3 μέρα έφαγα!!!!! Άλλα ήμουν τόσο ευτυχισμένη που πραγματικά δεν με ένοιαζε τίποτα!!!!!
Η αλήθεια είναι ότι την φοβόμουν και την φοβάμαι την καισαρική, γιατί κακά τα ψέματα είναι επέμβαση...Είχα τρελό άγχος όσο πλησίαζε ο καιρός να γεννήσω, να μην καταλήξω να γεννήσω με καισαρική, είτε υπήρχε λόγος, είτε όχι...νομίζω όλες λίγο πολύ έχουμε μυριστεί τα περί "εμπορικής μαιευτικής" κλπ... Πίστευα και πιστεύω ότι η καισαρική είναι απλά μονόδρομος όταν απειλείται η ζωή του μωρού ή της μητέρας και εγώ προσωππικά δεν ήθελα να γεννήσω έτσι αν δεν υπήρχε ουσιαστικός λόγος (δεν θα μπω στην διαδικασία να εξηγήσω το που ξέρω αν υπάρχει λόγος όταν γεννάω και μου το πει ο γιατρός...δεν ξέρω, δεν θα μάθω ίσως ποτέ αν μου κάτσει, αλλά δεν είναι λίγες οι ιστορίες με κοπέλες που δεν χρειάζτηκε τελικά να καταφύγουν εκεί). Κάθε μανούλα έχει το δικαίωμα να γεννάει όπως επιθυμεί και αυτό έκανα...Απλά αυτό που με προβληματίζει είναι τι θα κάνω αν τελικά όντως χρειαστεί στο 2ο παιδάκι...Δεν μπορώ να κάνω επισκληρίδιο λόγω ελαφράς σκολίωσης και δεν θα ήθελα με τίποτα να με ναρκώσουν εντελώς...Μακάρι να υπήρχε άλλος τρόπος αναισθησίας...
Καλημέρα σας! Εγώ πάλι...είμαι μία περίπτωση από μόνη μου!! Και το λέω αυτό γιατί το δικό μου μυαλό, μετά την καισαρική, απλά κόλλησε... Είμαι μορφωμένη και πιστεύω έξυπνη κοπέλα, αλλά ο πόνος της καισαρικής μου εστειλε την εξυπνάδα περίπατο. Γέννησα με ολική νάρκωση, καθώς φοβήθηκα την επισκληρίδιο (με είχαν πρήξει όλοι ότι θα μείνω και ανάπηρη!!), αλλά περισσότερο, φοβήθηκα τον εαυτό μου και μόνο στη σκέψη ότι θα παρακολουθήσω το χειρουργείο μου. Μόλις ξύπνησα, (το ακριβές λεπτό) είχα από πάνω μου τον καημένο τον αναισθησιολόγο, ο οποίος μου έβαζε μία ένεση στην πεταλούδα του χεριού, υποθέτω παυσίπονη. Ένιωσα τέτοιον πόνο, που το πρωτο πράγμα που μου πέρασε από το μυαλό, ήταν πως ξύπνησα κατά τη διάρκεια του χειρουργείου και αυτός ο περίεργος τύπος που στεκόταν από πάνω μου ήταν ή ο χάρος που ήρθε να με πάρει ή ο άχρηστος γιατρός που έκανε λάθος στην αναισθησία μου!! ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ. Ακουσαν τις τσιρίδες μου όλοι στο νοσοκομείο. Ο γιατρός που δεν περίμενε προφανώς να ξυπνήσω, του έπεσε η σύριγγα από το χέρι από την τρομάρα και δεν μου έκανε την ένεση. Εφεξής νόμιζα ότι θα μου ανοίξει το σώμα στα δύο. Και το κορυφαίο... όταν ήμουν στο δωμάτιο, λέω στον άντρα μου (το οποίου το μυαλό επίσης είχε κολλήσει) να πάρω παυσίπονα, και μου λέει: Μην παίρνεις, θα περάσει στο γάλα του παιδιού ΚΑΙ ΕΓΩ, ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ, ΣΥΜΦΩΝΗΣΑ!!!!!!!! Πέρασα ΟΛΗ την ανάρρωση, ΧΩΡΙΣ παυσίπονα. Το διαννοείστε??????? Όταν δε, ήρθαν οι καημένες οι νοσοκόμες να με σηκώσουν, μόνο ένα πράγμα τους έλεγα: ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ, ΘΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΜΗΝΥΣΗ! Γιατί, πως να σηκωθείς χωρίς παυσίπονα? Και σηκώθηκα. Γιατί μου άρχισαν τα περί σηψαιμίας και είμαι και λίγο φοβιτσιάρα. Ακόμα, 21 μήνες μετά, μου σηκώνεται η τρίχα από αυτό που πέρασα. Φοβόμουν τον πόνο του φ.τ. και πέρασα κάτι, πιστεύω, χειρότερο. Ανακάλυψα όμως και τις αντοχές μου στον πόνο (ψάχνω κάτι θετικό στην μ@@@@@κία που έκανα!!!).
Καλημέρα σε όλους, έχω 3 κτ και 3 διαφορετικές εμπειρίες. στην πρώτη μ κτ μετά απο 17 ωρες οδυνων σηκωθηκα απο το κρεβάτι 2 ώρες μετά και έκανα βόλτες στον διάδρομο ζητώντας το μωρό μου. τον πήρα και τον ταισα μανούλα αμέσως. ολα καλά κ έφυγα από το μαιευτήριο νωρίτερα. στην δεύτερη την πρώτη μέρα απλως δεν μπορούσα να κουνησω τα πόδια μου ούτε να στηρίξω το σώμα μου. Από την επόμενη ημέρα όλα καλά. και αυτό το μωρό στο στήθος απο την πρώτη μέρα . Αρκετά αργότερα προσπαθώντας να χωρεσω σε τζιν προ εγκυμοσύνη ς η τομή μ ανοιξε εξωτερικα!!!!! καλά να πάθω. η τρίτη ήταν μάλλον η πιο νορμάλ ... πρώτη μέρα λίγο ι πόνοι παυσίπονα υποθετα αλλα δεν λειτουργουσε το εντερακι μ. 2 μέρες μετα ολα καλά αλλα όταν πονουσα έπαιρνα παυσίπονα. δεν έκανα ποτέ την γενναία πάντα φοβόμουν ... ΥΓ κ οι 3 καισαρικες μ ηρθαν μετά απο προσπάθεια για φτ.
Αγαπητη μαμα!!!!ως πλεον εμπειρη απο καισαρικες τομες και επισκλυριδειους (4 στο ιστορικο μου και παω για 5η) μπορω να σου πω σιγουρα οτι το μονο που βοηθαει στην καλυτερη αναρρωση (αφου βεβαια εχεις κανει ολα οσα κι εσυ προ ανεφερες!!!!!!!) ειναι το ποσο σε σκεφτεται ο γιατρος σου....τι θελω να πω.....στις δυο πρωτες (αλεξανδρας) δε μου εδιναν ουτε depon (πανά θεμά τους για οικονομια φαινεται) το τριτο (Αλεξανδρουπολη) μετα απο διαταγη ασ πουμε γιατρου 3 ενεσιμες βολταρεν τη μερα!!!εκει ηρθα στα ισα μου μεχρι και για καφε πηγα την τριτη ημερα απο την επεμβαση....δεν χαμπαριασα τιποτα οποτε στο τεταρτο (μητερα) ο γιατρος μου με ρωταει θελεις καποιο παυσιπονο και σε ποια μορφη εγω παντως λεω αυτο......και του λεω εννοειται.....οποτε και σε αυτην την καισαρικη...ΚΥΡΙΑ...τωρα στην πεμπτη που θα ερθει τον ιουνιο θα δουμε πως θα παει....(γραφω τα νοσοκομεια για να μην αναφερω γιατρους γιατι λογω μεταθεσεων και μονο αλλαξα 3 γιατρους....αυτα καλη σας ημερα και καλη δυναμη σε ολες τις μανουλες!!!
Sorry pathsa publish kata lathos... Sunexizw... Loipon to xeirotero itan oti m trupise 5 fores gia na kataferei tin episkliridio gt egw kathe fora pou me tsimpage traviomoun antanaklastika...me pethane leme.. paei auto. Meta to xeirourgeio thelw na tonisw oti eixa teleia psuxologia k imoun super xaroumeni oles tis meres sto maieytirio.auto omws den me voithise ...oute to oti eixa paei entelws"diavasmeni" sxetika me tin anarwsi meta apo kaisariki. Loipon otan me pigan sto dwmateio aisthanomoun teleia,den ponaga ta podia mou den xemoudiasei akoma teleiws ala mporousa na ta kounaw polu. Gennisa mesimeri 2 I wra..parolo pou eixa akoma tin episkliridio kata to vradaki arxisan oi ponoi...les k me kovan ekeini tin wra..tholosa zalistika de mporousa na milisw..anevasa k pureto... Mou kanan pausi po ni enesi k irtha sta isa mou! Gia 3 meres ayto ginotan me epiane ponos anevaza pureto k meta enesoula! Meta ti zitaga prin ponesw!!! Ti deyteri mera pou eprepe na mou vgaloun ton kathetira k tha prepe na sikwthw moni mou to ena podi itan akoma moudiasmeno k den tha mporousa na sikwthw.mexri to apogeuma xemoudiasa k ekana tin prwti apopeira na sikwthw. Enw ixera ti prepri na kanw imoun toso proideasmeni gia to poso tha ponesw p...pou telika den ta katafera.me sikwsan polu apotoma oi maies k zalistika kai me xaplwsan pali.xanaprospathisa to vrafy me to giatro mou otan irthe sto dwmateio na me dei.. ok sukwthika me polu pono omws.... Kathe fora pou itan na paw toualeta martyrousa de mporousa na katsw k na xanasikwthw akoma k otan ekana pipi mou martyrousa..!!!! Epeidi ponousa apefeyga na sikwnomai gia voltes...opote upirxe allo thema.. Edw einai ligo asteio..erxotan kathe mera oi maies k rotagan...energithikate? Oxi elega. Aeria eixate? Pali oxi egw...alla k na eixa de tha tous to lega ntrepomoun!!!!!!!!!! Ela omws pou ftanei 3 mera k gw eimai me oro k tsai mono nustiki.....k pernw ti maia mou til.k tis lew ti tha ginei tha mu feroun tpt exw lusaxei...!!! K me rwtaei k ayti..aeria eixes? K lww kala gt me rwtane oloi to idio?? K leei otan arxisei na "leitourgei" to entero sou tote tha fas!!!! Aaaaa!!!!!! K pws tha ginei ayto lew? Sikw perpata k tha deis mou leei.. K eytyxws itan oi files mou k me piran sikwti k orgwsame ton orofo 2 wres gyrw gyrw.... To vrady peritto na sas pw...egine xamos... :-P alla to kako sto triklino einai oti s akoune k alloi....:-( asta... Molis arxisan oi purovolismoi pernw olo xara ti maia k to lew. Tis lew xristianna ola ok pes na mou feroun na faw...alla epeidi eixan idi servirei to vraduno mou feran mono 2 fryganies k zele....apogoiteusi.... Tespa.. Apo tin alli mera arxisa na trww. Oso gia ton pono apo tin 5 mera imoun arketa kalutera.mporousa na kanw ta panta. Ayto pou me ponage gia kairo itan to simeio pou egine I episkliridios...de xerw gt... Kana 5mino ponaga.... Loipon ayta eixa na pw elpizw na mi sas zalisa!
Here is my story!!!!! Loipon k gw to xekinisa gia f.t. alla se k.t.katelixa.. Den ithela me tpt kaisariki giati fovomoun ti diadikasia...epidi tha imoun xypnia elega tha frikarw mes sto xeirourgio. Teliika ayto itan to mono eukolo tis ypothesis!! To prwto asximo gia mena itan I episkliridios ....me trupise 5
εγω παλι,με ραχιαια ναρκωση ειχα κατι απιστευτες παρενεργειες με τρομερες ζαλαδες που οχι ορθια δε μπορουσα να σταθω,αλλα ουτε το κεφαλι μου να στηριξω...χαλαλι ομως τα διδυμακια μου να ναι καλα!!!
ΕΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΔΕ ΜΕ ΑΦΗΝΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΕΣΙΜΗ Κ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ΥΠΟΘΕΤΑ.ΕΛΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΤΑ ΥΠΟΘΕΤΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΤΡΕΧΑ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΜΕ ΠΟΝΟΥΣ ΔΙΑΡΟΙΑΣ.. ΠΑΕΙ Κ ΤΟ ΥΠΟΘΕΤΟ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ.Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΗΤΑΝ 2 ΝΤΕΠΟΝ.ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑ!!!ΕΦΥΓΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΜΙΑ ΕΝΕΣΙΜΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΣΤΗ ΖΟΥΛΑ ΜΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΑ,ΚΑΛΗ ΤΗΣ ΩΡΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ,ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΒΡΑΔΥ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΙΔΕ ΧΑΛΙΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΡΟΜΟ.ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΚΟΠΕΛΕΣ ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕ ΧΤΥΠΗΣΑ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΑΚΙ.ΑΛΛΑΞΑ ΓΙΑΤΡΟ Κ ΣΤΟ 2ο ΠΕΡΑΣΑ ΚΟΤΣΑΝΙ ΣΤΟ ΑΡΕΤΑΙΕΙΟ.ΣΤΟ 3ο ΟΜΩΣ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΙΣ 7 ΤΟ ΠΡΩΙ,ΧΩΡΙΣ ΔΟΣΗ ΕΠΙΣΚΛΥΡΙΔΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 3 ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΝ 2 ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΣΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ.ΚΑΙ ΝΑ ΡΧΕΤΑΙ Κ Η ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΝΑ ΠΙΕΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗ ΡΟΗ!!!ΤΗΣ ΕΧΩΣΑ ΜΙΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΤΟ ΜΑΥΡΙΣΑ.ΣΤΙΣ 3 ΑΛΛΑΖΕ ΒΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΟΥΜΠΙΝΤΗ.ΕΙΧΕ ΤΡΕΛΑΘΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΕ ΠΩΣ ΕΛΕΓΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟ ΜΟΥ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΦΑΣΑΡΙΑ ΜΕΤΑ.ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ.ΓΥΡΙΣΑ ΣΠΙΤΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ.ΠΕΡΑΣΑ ΑΠΟ 1 ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΚΑΙ ΠΗΡΑ ΕΝΕΣΙΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ.
Για μένα η καισαρική μου ήταν ανώδυνη εμπειρία. 6 ώρες μετά το χειρουργείο περίμενα καθιστή στο κρεββάτι να έρθει μια νοσοκόμα να με σηκώσει και 7 ώρες μετά έφαγα μακαρόνια με κιμά ΚΑΙ γλυκό! Επίσης θυμάμαι πως από την στιγμή που σηκώθηκα είχα τέτοια χαρά που ξαναένιωθα τα πόδια μου που ήμουν κανένα τρίωρο όρθια και πηγαινοερχόμουν με το μωρό αλα μπρατσέτα! Για μένα το μεγαλύτερο σοκ ήταν το να μην νιώθω τα πόδια μου από την επισκληρήδιο. Κατά τα άλλα το σώμα ανταποκρίθηκε τέλεια μετά το χειρουργείο!
Αρχικά ήθελα να γεννήσω φυσιολογικά.Τα πράγματα δεν πήγαν καλά και έπρεπε να κάνουμε καισαρική με επισκληρίδιο! Εμπειρία ΤΕΛΕΙΑ σημειωτέον ότι ήμουν φουλ στην καλή διάθεση -πιστεύω ότι παίζει μεγάλο ρόλο- Σηκώθηκα λοιπόν μετά από 6 ωρίτσες, πήρα το μπάνιο μου και μια χαρούλα... Εννοείται πωσ και την δεύτερη φορά πάλι καισαρική και επίσης σούπερ!!!! Το μόνο που με χάλασε και στις δύο φάσεις ότι δεν σου δίνουν φαγητό την πρώτη μέρα!!! ....
Αυτό έχει να κάνει με την γνωμη του γιατρό σου και όχι με την καισαρικη...πλεον οι ερευνες υποστηριζουν οτι δεν χρειαζεται να μεινεις νηστικη την πρωτη μερα, συγκεκριμενα εγω την δεύτερη φορά έφαγα κανονικά τα πάντα εκτός απο λαχανικά λίγες ώρες μετα την καισαρικη και μη σου πω ότι ήταν καλύτερα τα πράγματα απο την πρώτη φορά, που δεν έφαγα τίποτα ουσιαστικό την πρώτη μερα, όσον αφορά το θέμα " τουαλετα"....
Μια από τα ίδια και εγώ! Την πρώτη φορά ο τοτε γιατρός με ειχε δυο μέρες νηστική...
Έχω και εγώ μια καισαρική στο ενεργητικό μου... που ελπίζω να είναι και η τελευταία μου... Η δική μου εμπειρία, μπορώ να πω ότι ήταν πολύ καλή. Σηκώθηκα μέσα σε 18 ώρες και δεν ένοιωσα καθόλου μετεγχειρητικούς πόνους. Φαντάζομαι ότι σε αυτό συνάβαλλε και το γεγονός ότι κράτησα την επισκληρίδιο, και μετά το χειρουργείο. Γέννησα βράδυ κατά τις 10, και την επόμενη μέρα το απόγευμα μου βγάλαν την επισκληρίδιο και σηκώθηκα. Δεν πήρα καθόλου παυσίπονα και αμέσως περπατησα, έκανα μπάνιο κτλ κτλ. Ημουν λίγο πιάσμένη βέβαια, και σε κάθε τράνταγμα, γέλιο .... ένιωθα να με ενοχλούν τα ράμματα, αλλά σε γενικές γραμμές δεν έχω να θυμάμαι κάτι αρνητικό από την όλη εμπειρία. ΑΛΛΑ ελπίζω να μην την ξαναζήσω, και το δευτερο παιδάκι μας να το γεννήσω φυσιολογικά!
και εγώ πόνεσα πολύ στην πρώτη καισαρική αλλά πολύ υποφερτά την δεύτερη, γιατί πλέον είχα ανακαλύψει τα υπόθετα Vol.... αρχικά πήρα κάποιο άλλο που μου δώσανε και δεν με πολύ έπιασε και σκέφτηκα ωχ,,,παλι τα ίδια θα περάσω,,, όταν όμως πήρα τα συγκεκριμένα ΘΑΥΜΑ βγήκα στις 3 μέρες και γύρισα σπίτι μου μια χαρά.....με 1 υπόθετο ανά 8 ώρες περνούσε τελείως ο πόνος....επίσης μου άφησε την επισκληρίδιο για μια μέρα και είχα και εκείνο το μηχανηματάκι που πατάς το κουμπί και πέφτει παυσίπονο…η διαχείριση του πόνου είναι πολύ σημαντική και όπως είπε και η μαία μου δεν υπάρχει κανένας λόγος να πονάς στην εποχή μας….
Έχω κάνει τρεις καισαρικές,στην πρώτη υπέφερα πολύ.Πρώτη καισαρική δεν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις, γονείς και πεθερικά να κλαίνε έξω από το χειρουργείο,ο σύζυγος να θέλει να σου δώσει κουράγιο αλλά να μη μπορεί λόγω συγγενών.Ο γιατρός μου ήταν αυτός που με ηρέμησε και δεν αγχώθηκα κατα τη διάρκεια του τοκετού,όταν βγήκα και πήγα στο δωμάτιο πονούσα πολύ για αρκετές μέρες,παίζει σημάντικό ρόλλο η ψυχολογία.Επίσης μεγάλο μου λάθος που αρνήθηκα να μου κάνουν παυσίπονες,δεν ήξερα και όταν δέχτηκα δεν με έπιανε τίποτα.Στη δεύτερη καισαρική πήγα μόνη μου με το σύζυγο καμμία σχέση,συνήλθα αμέσως,εφάρμοσα όμως αυτά που γράφει η Ολίβια,με τη μόνη διαφορά ότι με έπιαναν οι ενέσεις.Στην τρίτη καισαρική πετούσα δεν κατάλαβα τίποτα,δεν πονούσα καθόλου, έκανα μόνο μια παυσίπονη λίγο πριν μου βγάλουν το ορό.
Τι να πω ; μπραβο σας που δεν πονεσατε πολυ. Εγω μαλλον ημουν η ατυχη της παρεας γιατι και στις δυο καισαρικες μου πονεσα πολυ.βασικα την πρωτη δεν την θυμαμαι και πολυ πανε 8χρονια αλλα η δευτερη ειναι πολυ προσφατη 2μηνες ακριβως. Αυτο που μου εχει μεινει ειναι τα κλαματα μου γιατι πονουσα παρα πολυ ειδικα την τριτη μερα που εκανε συσπασεις η μυτρα και παρακαλουσα το θεο να μην ξανακανω ποτε στην ζωη μου ξανα εγχειρηση. Δυσκολα σηκωνωμουν και υπεφερα πολυ και απο το κρεββατι πονουσαν τα κοκαλα μου φοβερα.
Θα συμφωνήσω για το υπόθετο!!! Η παυσιπονη ενεση που μου έκαναν το πρώτο βράδυ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ.Βογκούσαμε ντουέτο με την κοπέλα δίπλα.Το υπόθετο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ! Κρατούσε 8ωρο. Η τομή δε φαινόταν πριν φύγω από το μαιευτηριο.Και δεν έχω ιδέα πόσο πονάς με Φ.Τ.αλλά εγώ πήγα μέχρι εκεί που είχα παρκάρει (γιατί πήγα οδηγώντας να γεννήσω καθώς ο μπαμπάς μας δεν οδηγεί)πήρα το αυτοκίνητο και οδήγησα μέχρι το σπίτι μισή ώρα δρόμο με κίνηση.Στο σπίτι δεν ξαναπήρα παυσίπονο.
Και εγώ με καισαρική γέννησα και τα δύο μου παιδιά. Στην πρώτη ήταν πολύ δύσκολα ενώ στην δεύτερη ήταν όλα πολύ πιο εύκολα. Εγώ και στις δύο καισαρικές(με ολική και οι δύο) έβαλα ζώνη για να σηκωθώ και πιστέψτε με, νιώθεις σταθερή και ούτε καμπουριάζεις για να περπατήσεις. Ενώ χωρίς αυτή ένιωθα την κοιλιά μου να κοντεύει να φτάσει το πάτωμα. Βέβαια είναι να το επιτρέπει και ο γιατρός. Αλλά και στο σπίτι μετά με βοήθησε πάρα πολύ.
Θεωρώ τον εαυτό μου από τιs τυχερέs,γιατί δεν αισθάνθηκα ούτε τον παραμικρό πόνο μετά την καισαρική,χωρίs να ξέρω πωs έγινε αυτό.Η αλήθεια είναι ότι το σοκ ήταν μεγαλύτερο για το ότι έκανα καισαρική,γιατί λόγω ξαφνικού προβλήματοs μου έκαναν ολική νάρκωση και για το πρώτο 24ωρο δεν είχα συνειδητοποιήσει τι μου συνέβαινε.Το περπάτημα ήταν το μόνο που με δυσκόλεψε ,αλλά με το που έβγαλαν τον καθετήρα,δεν με έπιανε κανείs.....
Τελικά μάλλον είμαστε πολλές αυτές που περάσαμε σχεδόν ανώδυνα την καισαρική.Κι εγώ είχα ακούσει από πολλές πόσο δύσκολη κι ότι πονάς πολυ στην καισαρική,δεν μπορείς να περπατησεις για μέρες κι αλλα πολλά τέτοια...Όταν γέννησα με καισαρικη, αρχισα να πιστεύω πως ή εγώ ήμουν αναίσθητη ή ότι όλοι μου λέγανε παραμύθια.Στην κλινικη που γέννησα(στην Καβαλα)η αιθουσα τοκετου ειναι σε διαφορετικο οροφο απο τα δωμάτια...οταν με το καλό βγηκε η ζουζούνα μου κι αφου με τακτοποιησε ο γιατρός με μεταφερανε σε διπλανό θάλαμο για να περάσει η δράση από την επισκληρίδιο,μου φέρανε και τη μικρή στο κρεββάτι και περιμέναμε να ξεμουδιάσω!Μετά από ένα δίωρο ήρθε η μαία κι αφού πρώτα πήρε το μωρό, με κατέβασε με τα πόδια στο θάλαμο..Ζήτησα μόνο μια φορά να μου κάνουν μια μικρή δόση επισκληρίδιο την αλλη μέρα το πρωί κι από εκεί και μετά δόξα το θεό ήταν όλα μια χαρα!!Ελπίζω ,όταν με το καλό ξανακάνω παιδάκι,να έχω το ίδιο εύκολη καισαρική!
αυτο που κανατε ντους την επομενη μερα, πως γινεται χωρις να βραχει η τομη?
Σου βαζουν αδιαβροχο καλυμα στην τομη Λιλα. Οποτε και μπανιο να κανεις δεν παει σταγονα πανω της.
εμενα την πρωτη μερα με ειχαν ξαπλα με τα σωληνακια την αλλη μερα πρωι πρωι μου τα βγαλανε ολα κ σηκωθηκα.πονουσα πολυ αλλα το περπατημα οντως βοηθαει.οταν ξαπλωνα κ πηγαινα να ξανασηκωθω παλι πονουσα πολυ γιαυτο το απεφευγα προτιμουσα να καθομαι κ να περπαταω.επισης εγω πονουσα πολυ κ οταν κατουρουσα! δε ξερω αν το ειχατε κ σεις γιατι δεν εχω δει καμια να το αναφερει...απο τη 3η μερα κ μετα ολο καλυτερευα κ τη 5η μερα που πηγαμε σπιτακι πετουσα! ολα μονη μου δε χρειαστηκα πολυ βοηθεια!
Geia sas koritsia, egw gennisa me episkliridio k kaisariki, stin Aigupto. Meta apo 2 wres apo tin genna mou ferane to mwro na to thilasw k to afisane mazi mou oli nuxta sto dwmatio. Edw loipon gia na 'anagkasoun' tin manoula na perpatisei grigora (dioti oi iatroi to thewroun polu kalo) se pairnoun oi maies mazi tous na to allaxeis k kaneis mpanio. Polu kali taktiki giati xexnas ton pono Kai mathaineis!! To idio k me ta geumata, oi nosokomes se pairnoun sto estiatorio gia na fas ( k me tetoia peina oxi apla perpatas alla petas xaxa!!) Kai gia na min sas kourasw allo na sas pw oti edw tis gennes me kaisariki tis stelnoun spiti meta apo 24 wres!! (Ean ola einai kala vevaiws!!)
Ένα κολπάκι για να σηκωθείς εύκολα είναι αν το κρεβάτι είναι ηλεκτρικό να κατεβάσεις τελείως τα πόδια και να σηκώσεις τελείως την πλάτη. Έτσι το μόνο που θα χρειαστεί να προσπαθήσεις είναι να γλιστρήσεις προς τα κάτω τα πόδια. Αν τώρα το κρεβάτι είναι απλό ή με μανιβέλα, ισιώσε την πλάτη πρώτα, πάρε μια καρέκλα να ακουμπήσεις επάνω τα πόδια, να κάτσεις δηλαδή χωρίς να κρέμονται τα πόδια και μετά να αφήσεις πρώτα τα πόδια στο πάτωμα και να στηρίξεις το σώμα σου. Έκανα τρεις μέχρι τώρα αλλά είχα τέλεια και ταχύτατη ανάρρωση. Στην 2η καισαρική περπάτησα μετά από 3 ώρες, γιατί ήταν στην θερμοκοιτιδα κ ήθελα να πάω να τον δω!!!! Με το καλό και με λίγη προσπάθεια μπορείς να πετύχεις το "με έναν πόνο".
Επίσης εγω θα προσθέσω να ενημερώνονται όλες οι κοπέλες για την καισαρικη(τι ειναι,πως γίνετε κτλ) .Εγω για παράδειγμα είχα διαβάσει τα παντα εκτός απο τα άρθρα που αφορούσαν την καισαρικη γιατί ήθελα να γέννησω φυσιολογικά !!!!!Με αποτέλεσμα οταν αποφασιστηκε η εκτακτη καισαρικη μου μετα απο 17 ώρες που περίμενα να γέννησω να βάλω τα κλάματα μέσα στο χειρουργείο και να πανικοβληθω ...Μετα για κανα δυο μήνες δεν μπορούσα να δω grace anatomy ;p Επίσης να μην ακούτε τις παλαιότερες που λένε για το πόσο πολυ ταλαιπωρήθηκαν απο τις καισαρικες τους καμία σχέση με τις παλιές καισαρικες που έκαναν οι μανάδες μας
Αν και διάβασα πρόσφατα σε μια έρευνα ότι η αντοχή στον πόνο διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με όσα είπες γιατί τα είδα ένα-ένα να επαληθεύονται και στην περίπτωσή μου. Πιστεύω και ο θηλασμός (αν ξεπεράσεις το σοκ των πρώτων ημερών λόγω των συσπάσεων της μήτρας) μπορεί να βοηθήσει στην ταχύτερη ανάρρωση.
Πρωτο μωρο και πρωτη καισαρικη, το σοκ το δικο μου ηταν ψυχολογικο κυριως γιατι ηρθε ξαφνικα η καισαρικη, και αρνηση να σηκωθω, ως που τη δευτερη μερα δεν αντεξα σηκωθηκα εντελως μονη μου παρα τον πονο εκανα μπανιο μου βγαλαν ολα τα μαραφετια και αυτο ηταν..φυσικα για 40 μερες μετα πονουσα αλλα..η μαμα ολα τα μπορει :)