Ιστορία χωρίς τέλος!

Καλησπέρα στην ομορφη παρεα!!

Μαμα x 4!

4 ιστοριες εγκυμοσυνης, 4 ιστοριες τοκετου, 4 εφηβιες (+1 δικη μου, προ αμνημονευτων ετων…) +1 αντρα +1 πεθερα +1 μαμα +δουλεια + 2 κρισεις μεσης ηλικιας (1 δικη μου, 1 του συζυγου….)

Ολα ξεκινησαν πριν 44 χρονια, οταν οι γονεις μου απεκτησαν ο,τι καλυτερο τους ετυχε ποτέ… Εμενα! χαχαχα! Πριν 49 χρονια σ’ ενα αλλο ζευγαρι (τα πεθερικα μου) επισης ηρθε ο,τι καλυτερο τους ετυχε ποτε… ο αντρας μου!

Οι δρομοι μας συναντηθηκαν πριν 25 χρονια και (κατι σαν τα δημοσια εργα που δεν τελειωνουν ποτε) δε χωρισαν μεχρι σημερα! Κι οπως λενε και οι ψυχολογοι, φεραμε μαζι μας -μεταφορικα- και τους «γονεις» μας! Δηλαδη κουβαλησαμε, ας πουμε, ο,τι ειχαμε μαθει απ΄ αυτους, ακομη κι αυτα που απορριπταμε…. Επισης φεραμε μαζι και τις ανασφαλειες μας, την ανωριμoτητα των 20, τις ανικανοποιητες παιδικες μας αναγκες και αλλα πολλα…. Eυτυχως, φεραμε και τον ενθουσιασμο αλλα κυριως την αγαπη μας!

Δεν μπορω να ορισω ακριβως την αγαπη ή μαλλον δε θελω! Μαλλον ειναι αυτο το κατι που κραταει σαν κολλα Logo εμας τους 6 κολλημενους σφιχτα παρ΄ ολα οσα εγιναν αυτα τα 25 χρονια! Kι ειναι μαλλον καλη κόλλα, οχι μαιμου, γιατι εκτος απο μας τους 2, κραταει ευτυχισμενη ολη την οικογενεια!

Ζησαμε πεθεροιστοριες απειρου καλλους, πηραμε αποφασεις ανωριμες, θυμωσαμε, τα σπασαμε, περασαμε την καταθλιψη του συζυγου, την κριση μεσης ηλικιας…. κι ολα αυτα καπου αναμεσα σε ξενυχτια πανω απο μωρα με κολικους, με πυρετους, με πονοδοντους, μεσα στο Παιδων στα ορθοπεδικα ή στα χειρουργικα αναλογα πως ηταν στημενοι οι πλανητες εκεινη τη στιγμη…. Μυστηριο πραγμα οι πλανητικες θεσεις… Επηρρεαζουν απο το πως θα ανεβει το καροτσι με το μωρο στο πεζοδρομιο μεχρι το αν θα αρεσει η φρουτοκρεμα στα μωρα…

Παιξαμε πολυ κρυφτο στην κοινη μας ζωη ο αντρας μου κι εγω, οπως νομιζω τα περισσοτερα ζευγαρια…. με τον εαυτο μας…. κρυβεται πολυ καλα συνηθως ο εαυτος μας μεσα σε θερμομετρα, πανες, μπιμπερο βιβλια γλωσσας και προβληματα μαθηματικων, εφηβικα συναισθηματικα προβληματα, ολα αυτα που 2 γονεις πρεπει ξαφνικα να γινονται σουπερμαν για να λυσουν….  Και τωρα 44 και 49 και ακομα εδω… Μαζι…. Και τα μωρα μας δεν ειναι πια μωρα και τσουπ…! Να σου κι ο εαυτος μας, πιο απαιτητικος απο ποτε, γιατι εν τω μεταξυ εχει γινει ειπαμε σουπερμαν, κι αντε να τον κανεις καλα!

Να σου και μια ανεργια, βαλε μαζι και τα οικονομικα προβληματα… κι αστα να πανε! Κι εμεις εκει, επιμονή! Να μην το βαζουμε κατω! Θα ‘ταν πολυ πιο ευκολο ενα διαζυγιο (μου εχει περασει πολλες φορες απο το μυαλο!) αλλα εμεις εκει!

Να κι ο συμβουλος γαμου! Αχ, θελει πολυ κοπο, βρε παιδια!!!!!! Help! Tι βιαμινες χρειαζονται για ολα αυτα; Ξερει κανεις; Εμβολιο δεν εχει βρεθει ακομα για την εφηβια, την κριση μεσης ηλικιας και την ανεργια;;

Καμια φορα αναρωτιεμαι μηπως θα ταν καλυτερα να κοιμομασταν μαγικα οταν αρχιζουν τα δυσκολα; Και να ξυπνουσαμε μαγικα στα ευχαριστα; Εσεις τι λετε;

Τις πιο πολλες φορες παντως (οπως τωρα που τα ζουζουνια μου χτυπανε το κουδουνι γυριζοντας απ το σχολειο φορτωμενα με ενα σωρο homework και μεγιστα θεμελειωδη ερωτηματα του τυπου «Τι φαι εχουμε σημερα, μαμα;») τις περισσοτερες φορες λοιπον, ΔΕΝ θα θελα να ‘χα χασει στιγμη απο την υπεροχη ΖΩΗ μου μαζι με την οικογενεια μου!!!!!!

Αυτο ειναι το αθροισμα ολων αυτων των υπεροχων αλλα και των λιγοτερο ομορφων στιγμων, των επιλογων μας , ωριμων ή λιγοτερο σοφων, ειναι η δικη μας ΖΩΗ!!!!!

Ευχαριστω προκαταβολικα οσους μου συστησουν τα «εμβολια» και τις «βιταμινες» που λεγαμε!

[divider]

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com