Μεγαλώνετε παιδιά εθισμένα στην τεχνολογία;

Το περασμένο καλοκαίρι μια γνωστή μου μαμά, μου είπε πως η 12χρονη κόρη της που είναι βιβλιοφάγος, της έδωσε πίσω το Kindle Fire της, λέγοντας πως δεν μπορούσε να αντισταθεί στον πειρασμό να παίξει σ’ αυτό παιχνίδια αντί να διαβάσει. Η μαμά της έμεινε έκπληκτη. Υπέθεσε πως όλες εκείνες τις ώρες που περνούσε στο Kindle, τις περνούσε διαβάζοντας βιβλία. Όπως αποδείχτηκε, η κόρη της δεν μπορούσε να αντισταθεί να χάνει τις μέρες της χοροπηδώντας στο Doodle Jump.

Εντυπωσιάστηκα που το μικρό κορίτσι μπορούσε να παραδεχτεί την εξάρτησή της και να επιστρέψει το Kindle της, αλλά αποτελεί την εξαίρεση, όχι τη νόρμα. Οι περισσότεροι γονείς σιγά-σιγά αναγνωρίζουν πως αυτό που στην αρχή φαντάζει ένας αθώος τρόπος για να ξεχνιόμαστε και ένας διασκεδαστικός τρόπος να βάλουμε την τεχνολογία στη ζωή μας, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε μια σοβαρή εξάρτηση στα παιχνίδια και τα gadgets, στα οποία έχουν πια τα παιδιά μας πρόσβαση όλη την ώρα.

Ένας από τους λόγους που επέλεξα τη θερινή κατασκήνωση για τις κόρες μου το καλοκαίρι ήταν επειδή υπήρχε ο κανόνας «όχι ηλεκτρονικά». Δεν επιτρέπονταν gadgets – και δεν υπήρχαν πρίζες στα δωμάτια. Το παραδέχομαι, δεν ήθελα να είναι καλωδιωμένες κι αυτό είναι πιο εύκολο να γίνει σε ένα μέρος που στην κυριολεξία δεν είχε πρίζες. Στο σπίτι, βέβαια, με κάποιον τρόπο ο κανόνας που τις επιτρέπει να είναι μία ώρα στις οθόνες τους, αλλάζει σε δύο ή και τρεις.

Όταν μία 18χρονη Ταϊβανέζα έχασε τη ζωή της τον Ιούλιο, αφού έπαιξε σερί Diablo 3 για 40 ώρες, το ίντερνετ πήρε φωτιά με ιστορίες για τους κινδύνους του παρατεταμένου “gaming”. Αυτές όμως οι παρατραβηγμένες περιπτώσεις δεν έχουν να κάνουν με αυτά που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι σύγχρονοι γονείς. Αυτό που μου φαίνεται πιο οικείο, είναι πολλές ιστορίες παιδιών, που διαβάζω στον τοίχο μου στο Facebook ή ακούω από συζητήσεις, τα οποία έχουν εθιστεί στο Minecraft, βρίσκονται κολλημένα στα iPod Touch τους ή γεμίζουν τις ώρες τους βλέποντας βίντεο στο YouTube ή παίζοντας Angry Birds και Temple Run σε iPad. Μία φίλη μού ανακοίνωσε πως έκοψε στον γιο της μαχαίρι το Minecraft, αφού εκείνος ξέσπασε σε τσιρίδες 7:00 το πρωί, επειδή δεν τον άφηνε να παίξει αμέσως μόλις ξύπνησε.

Τι μπορεί να κάνει λοιπόν ένας γονιός που ζει με τεχνολογία; Εμείς στο σπίτι μας έχουμε αρκετά αυστηρούς κανόνες – δεν επιτρέπουμε καθόλου χρόνο στις οθόνες τις καθημερινές και αφήνουμε την υποτιθέμενη μία ώρα τη μέρα τα Σαββατοκύριακα. Είχα την ψευδαίσθηση πως με το που θα γυρνούσαν οι κόρες μου από την κατασκήνωση θα απέφευγαν τον υπολογιστή. Και το προσπάθησαν. Μα το δέλεαρ ήταν πολύ μεγάλο. Είχαν εικονικά ζωάκια να φροντίσουν, ενημερώσεις σε τοίχους που ήθελαν να κοιτάξουν, στην ουσία, ο ψηφιακός τους κόσμος είχε γίνει μία προέκταση του πραγματικού κόσμου. Ένα κομμάτι της προσαρμογής τους και πάλι στον κόσμο μετά την κατασκήνωση, ήταν και το να επιστρέψουν πίσω στους τεχνολογικούς τους ρυθμούς.

Όπως και στις περισσότερες πτυχές του να μεγαλώνεις παιδιά, η ισορροπία είναι το κλειδί. Η τεχνολογία είναι ένα απίστευτα θετικό κομμάτι της ζωής μας και τα παιδιά μας θα πρέπει να είναι σε θέση να δημιουργήσουν και να τη χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους. Οι δίδυμες κόρες μου είναι 10 χρονών και χρειάζεται να χρησιμοποιούν τον υπολογιστή για το σχολείο. Στην ηλικία που τα παιδιά πηγαίνουν στο γυμνάσιο θα χρειαστούν να κάνουν έρευνα, να γράφουν εκθέσεις και, αν το σχολείο τους έχει μπει για τα καλά στον 21ο αιώνα, θα έχουν στο διαδίκτυο και blogs με την τάξη τους, τις εργασίες τους και τρόπους ψηφιακής επικοινωνίας με τους συμμαθητές τους. Εκεί είναι που δυσκολεύουν τα πράγματα. Όπως οι γονείς δυσκολεύονται να κλείσουν το email τους όταν επιστρέφουν σπίτι – τα παιδιά χρειάζονται κανόνες για να συνδυάσουν τη «δουλειά» τους και τη ζωή στο σπίτι με την τεχνολογία.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να θέσετε κανόνες στο σπίτι. Στην οικογένειά μας, δεν επιτρέπουμε κινητά στο τραπέζι όταν τρώμε, ούτε και στο υπνοδωμάτιο. Τα laptop παραμένουν στην κουζίνα και το σαλόνι. Ξέρω από πρώτο χέρι πως το δύσκολο είναι να κάνεις τους πάντες να ακολουθήσουν τους κανόνες. Η επιρροή που ασκεί η τεχνολογία στη ζωή μας είναι πολύ ισχυρή – ο στόχος πρέπει να είναι να καταλάβουμε πώς θα διδάξουμε στα παιδιά μας να μάθουν να ελέγχουν την τεχνολογία και να μην αφήνουν την τεχνολογία να τα ελέγχει.

Πώς ελέγχετε εσείς, ως ψηφιακή οικογένεια, τη χρήση που κάνει το παιδί σας – και που κάνετε κι εσείς οι ίδιοι – στην τεχνολογία;

—

της Rebecca Levey

Πηγή: mashable.com