Ειμαι η Κατερινα και εδω και 7 μηνες εχω στην αγκαλια μου το μικρο μου αγγελο…
Με τον αντρα μου ειμαστε μαζι απο τα 17 μου και τωρα ειμαι 29. Παντρευτηκαμε το 2010. Θελαμε αμεσως παιδακι… Ενα μηνα σχεδον μετα το γαμο μας ομως, εχασα την κολλητη-κουμπαρα μου… Η κοπελα γεννησε φυσιολογικα και 2 λεπτα μετα τη γεννα επαθε αμνιακη εμβολη (περιστατικο 1/100000)
Απο εκει και περα επεσα σε καταθλιψη με φαρμακευτικη αγωγη και για παιδι ουτε που ηθελα να ακουσω…
Περασαν 2 βασανιστικα χρονια κακης ψυχολογιας, ωσπου τον Μαρτιο του 2012 κρατουσα το θετικοτατο τεστ!!!
Την αλλη μερα πηγα στο γιατρο μου και ημουν ηδη 6 εβδομαδων… Ακουσα για πρωτη φορα την καρδουλα του και εγινε το αγαπημενο μου τραγουδι…
Η εγκυμοσυνη μου ηταν ασχημη με εμετους μεχρι και τη μερα που γεννησα!!!!! Εχασα 10 κιλα να φανταστειτε.. Μετα ομως καταλαβα οτι ολο αυτο το μαρτυριο ηταν ψυχοσωματικο λογω της περιπτωσης της κολλητης μου… Ελεγα πως αφου συνεβη σε εκεινη που ηταν ενας αγγελος, θα συμβει και σε μενα…
Μπηκα στον μηνα μου, ηταν ολα τελεια με το μωρο, αφου ο γιατρος μου -καλη του ωρα, χωρις αυτον τι θα εκανα- μου βροντοφωναζε οτι ειχα την καλυτερη εγκυμοσυνη
Απο επιλογη μου καθαρα, παρα τις παρακλησεις του γιατρου μου, ηθελα να γεννησω με καισαρικη και ολικη ναρκωση… Να σημειωσω οτι μου ειχε καρφωθει οτι δεν θα ξυπνησω… τοσο χαλια…
Ολα πηγαν τελεια ομως και μολις κρατησα τον ζουζουνο μου τα ξεχασα ολα…
Ολα τα χρωσταω στο γιατρο μου…Δεν εχω λογια γι’ αυτον…
Αυτη ειναι η ιστορια μου…
Σας διαβαζω και βλεπω τα χειροτερα και παιρνω δυναμη και για δευτερο παιδακι..
Να χαιρεστε ολες τα παιδακια σας!!!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Σας ευχαριστω πολυ ολες να ειστε καλα και να χαιρεστε τα παιδακια σας!!Ακομα μου λειπει η κολλητη μου..Ποναω οταν βλεπω το γιο της που ειναι ενα ομορφο παλικαρακι και δεν μπορει να το καμαρωσει..Ταυτοχρονα μετανιωνω που δεν ειδα αμεσως το παιδακι μου(λογω της ολικης ναρκωσης)Anyway,σημασια εχει οτι εχω ενα ζιζανιακι 22 μηνων που φωναζει ΄΄μανουλα μουυυυ΄΄ και με τρελαινει!!!
Να σου ζήσει Κατερίνα το παιδάκι σου κ να είσαι καλά να το καμαρώνεις !!!!!!
Είναι τελείως τρελλό αυτό που θα πω τώρα. Δεν έχω χάσει κανέναν σε γέννα, αλλά πραγματικά σου λέω πάντα πίστευα ότι αν ποτέ μείνω έγκυος θα πεθάνω στη γέννα! Είχα ακούσει κατά καιρούς για τέτοια περιστατικά στην τηλεόραση και με τρόμαζε πάρα πολύ όλο αυτό. Δεν ήξερα ποτέ και καμμία έγκυο οπότε ήταν το άγνωστο μαζί με την οργιασμένη φαντασία μου! Μου ήταν τρομερά δύσκολο καθώς πλησίαζε ο καιρός να γεννήσω, πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ καν πόσο δύσκολο πρέπει να ήταν για εσένα! Μπράβο σου που βρήκες το κουράγιο και τη δύναμη να το αντέξεις έστω και σα σκέψη όλο αυτό το διάστημα!
Είμαστε ακόμη στις γενιές που μεγάλωσαν με σχεδόν καθόλου ενημέρωση περί σεξ. Όσοι έχουμε γεννηθεί μέχρι τη δεκαετία του 80' είχαμε τις μητέρες μας να μας ζητάνε όχι να προσέχουμε στο σεξ, αλλά αν είναι δυνατόν να μην κάνουμε και ποτέ. Προσπαθούσαν να μας πείσουν να το καθυστερήσουμε και όχι να είμαστε συνεπείς και προσεκτικές. Η συζητήσεις στο σχολείο φυσικά δεν υπήρξαν ποτέ. Και απορούμε γιατί έχουμε φτάσει στην Ελλάδα να είναι οι αμβλώσεις περισσότερες από τις γέννες. Ελπίζω πως οι νέες μανούλες τώρα θα ξέρουμε καλύτερα πώς να συμβουλέψουμε και πώς να είμαστε δίπλα στα παιδιά μας. Ας ελπίσουμε πως η ενημέρωση με τον καιρό θα αυξάνεται και τα νεότερα παιδιά θα είναι πιο ώριμα σεξουαλικά.
Νομίζω ότι το έγραψες σε λάθος άρθρο...;
Κοπέλα μου συγγνώμη αλλα πέρα απο το άσχετο σχόλιο ,ειναι και εντελώς παράλογα αυτά που λες !! Και εγώ στο τέλος της δεκαετίας του 70 γεννήθηκα αλλα στο σχολειο που πήγαινα ( δημόσιο ) και συζητήσεις περί σεξουαλικης διαπαιδαγωγησης κάναμε μέσα απο ενημέρωση στο σχολειο και για προστασία απο τα ΣΜΝ ξέραμε τι ειναι και πως μεταδίδεται το HIV και πως δεν πεφτεις στα ναρκωτικά
που κολλάει η ενημέρωση για σεξ ? τι ακριβώς διάβασες ?
Καλά έκανες κ έκανες καισαρική. Φαντάσου εκείνη τη στιγμή μέσα στον πόνο της γέννας να έκανες άσχημους συνειρμούς το μυαλό σου.. Είναι τόσο δυνατή η στιγμή που φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί που δεν πρέπει να σου την επισκιάσει κάτι άλλο. Θα έχεις για πάντα ενα σημαδάκι που θα σου θυμίζει την ημέρα που έγινες πρώτη φορά μανούλα. Το πιο γλυκό σου σημαδάκι θα είναι.. Από την άλλη έχεις άλλον ενα φύλακα άγγελο και να μη φοβάσαι πια. Να σου ζήσει λοιπόν το ζουζουνάκι σου και να είστε πάντα ευτυχισμένοι.