Η είδηση που τρόμαξε τη Μαρίνα μου και το μάθημα που πήρα
γράφει ο Γιάννης Καφάτος
Ζω από τις ειδήσεις και βλέπω ειδήσεις κάθε βράδυ αφού είναι κομμάτι της δουλειάς και της ζωής μου.
Τα παιδιά μου πολύ συχνά παραπονιούνται: μπαμπά μη βλέπεις ειδήσεις, έλα να παίξουμε, διάβασέ μας και τέλος πάντων ό,τι θέλει ένα παιδί την ώρα που ξέρει ότι δεν μπορεί να το έχει.
Τέλος πάντων το θέμα μας δεν είναι αυτό, το θέμα είναι ότι επειδή ακριβώς δουλεύω στις ειδήσεις εδώ και περίπου 25 χρόνια, ξέρω ότι δεν είναι σωστό ένα παιδί να μείνει μόνο του μπροστά στην τηλεόραση όταν έχει ειδήσεις αλλά και μαζί μου όταν είναι, ξέρω υποτίθεται, πότε να τα διώξω γιατί δεν πρέπει να δουν σκληρές εικόνες.
Ακούστε τώρα τι μου συνέβη χθες που ήταν τα γενέθλιά μου! Επειδή ετοίμαζα κάτι στην κουζίνα, είχα την τηλεόραση δυνατά για ν’ ακούω τις ειδήσεις. Τα παιδιά έλειπαν με τη μαμά τους. Ήθελαν να τους κεράσω κινέζικο για τα γενέθλια μου.
Ετοιμάσαμε το τραπέζι, κι η Μαρίνα άνοιξε τα ξυλάκια της κι άρχισα να της δείχνω πώς θα τα χρησιμοποιήσει, ο Αντώνης έπεσε με τα μούτρα στις φτερούγες κοτόπουλο και τις πίτες, η Βίκη κι εγώ τσουγκρίσαμε ένα ποτήρι κρασί, η Μαρίνα παιδευόταν με τα ξυλάκια και της λέγαμε δεν πειράζει να της πέσει η μπουκιά – θα μάθεις με προπόνηση έλεγα εγώ ως πιο έμπειρος … και βεβαίως έπαιζε κι η τηλεόραση… μέρος κι αυτή της οικογένειας και της παρέας μας.
Η είδηση για το μωρό στην Κίνα που σφήνωσε στο σωλήνα της αποχέτευσης ήταν δεύτερης μέρας αλλά με αίσιο τέλος. Όταν άρχισε λοιπόν, το μυαλό μου είπε …στο βάθος, δεν πειράζει μωρέ, σώθηκε το μωρό δε θα τρομάξει τα παιδιά.
ΛΑΘΟΣ. Τεράστιο λάθος. Η Μαρίνα μου, δεν έβλεπε την εικόνα, προσπαθούσε να πιάσει τα ξυλάκια και με τα ξυλάκια να πιάσει τα νουντλς και γελάγαμε.
Η είδηση έπαιζε στο φόντο, “το μωράκι με μώλωπες μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου θα παραμείνει για λίγες μέρες”.
Η Μαρίνα πάγωσε.
Μαρμάρωσε και τα χαρακτηριστικά της πιο εκφραστικής φάτσας που έχω δει … πάγωσαν. Μπορώ να πω ότι άσπρισε.
Όσο το σκέφτομαι τώρα: είδα τον τρόμο στα μάτια της.
Μαρίνα μου τι έπαθες;
…νομίζω ότι έχω τρομάξει ψελίζει κι αρχίζουν δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια της.
…τι έπαθε το μωράκι, τι είναι μώλωπες;
Της έδειξα τα πόδια της που είναι μαύρα από τα πεσίματα και της είπα να σαν κι αυτά, αλλά μη φοβάσαι, είναι καλά το μωρό.
…ναι αλλά εχει μώλωπες και είναι στο νοσοκομείο, θα πονάει …
Σάστισα κι εγώ κι η μαμά της.
Της είπαμε ό,τι θεωρούσαμε ότι μπορεί να την ανακουφίσει.
…ναι αλλά εγώ τώρα θα έχω εφιάλτη το βράδυ και θα τρομάξω και θα ξανάρθω στο κρεβάτι σας (έχουμε ηρεμήσει εδώ κι ένα μήνα από ξαφνικές νυχτερινές) … και να τα κλάματα.
Είχε μείνει κουρνιασμένη στον καναπέ. Δεν ήθελε να την πλησιάσουμε. Ένα πληγωμένο αγρίμι το κοριτσάκι μου από την είδηση για ένα μωρό που την άφησα να ακούσει.
Μεγάλη μαλακία μου!
Δεν θα το ξανακάνω ποτέ!
Υ.Γ. τώρα που τα γράφω και τα ξανασκέφτομαι: το χθεσινό μάθημα είναι ότι οι γονείς, εγώ τουλάχιστον μην κατηγορώ κάνέναν, θεωρώ ότι τα παιδιά ακούνε ό,τι βλέπουν … κι ότι μιλώντας τάχα μου κωδικά με τη μαμά τους για κάτι δεν καταλαβαίνουν. Μαλακίες!
Τα παιδιά είναι πανέξυπνα, κι επειδή είναι παιδιά, άρα περίεργα για ο,τιδήποτε αφουγκράζονται τα πάντα!
Ας προσέχω από ‘δώ και στο εξής!
Στα 6 μου είδα μια σκηνή στην τηλεόραση σε μεσημεριανή σειρά που έβλεπε η μαμά μου και με κατατρόμαξε. Απο τότε είχα πολύ σοβαρό πρόβλημα να κοιμηθώ χωρίς φως και γενικά με το σκοτάδι πάθενα πανικό φόβο ταραχή. Αποφάσισα ότι το παιδί μου δεν θα έχει καμία επαφή βίαιες σκηνές ούτε στην τηλεόραση όυτε στην πραγματικότητα όσο είναι δυνατό.. Είναι ενός έτους και καταλαβαίνει πλέον τα πάντα γι αυτό ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ήδη απο τώρα αλλά δυστυχώς είναι να μη σου τύχει η άτυχη στιγμή..
Δεν είδα την συγκεκριμένη είδηση για να πω την αλήθεια...αλλα άραγε πόσο μπορούμε και για πόσο να τα προστατεύουμε απο τέτοιες ειδήσεις; Και γω αν δείξει η τηλεόραση εικόνες βίας η αλλου είδους που θα δημιουργήσουν εφιάλτες θα πω κάτι εκείνη την ώρα για να γυρίσει το κεφάλι του αλλου. Όμως αν τύχει παρόλα αυτα να δει κάτι που θα τον αναστατωσει Προσπαθώ να του εξηγήσω όσο πιο απλα γίνεται το τι συνέβη...αν πάλι έιναι απο αυτα που δεν τα εξηγείται σε ενα τετραχρονο απλα ωραίοποιω τα πράγματα λίγο ώστε να μην τρομάξει... Νομίζω απλα ότι εμείς οι γονείς έχουμε την δύσκολη αποστολή να μπορούμε να επιστρατευουμε όλα τα επιχειρήματα που έιναι κατάλληλα και να σκαρφιστουμε διάφορα ώστε να μπορούμε να καθησυχαζουμε τα παιδάκια μας...
Τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά πράγματα, πολύ νωρίτερα απ' ότι νομίζουμε... Δε θα ξεχάσω την αντίδραση του γιου μου σ'αυτό το βιντεάκι: http://www.youtube.com/watch?v=BolgBSXjxeE Ήταν λιγότερο από 2 χρονών, ίσως κάπου 20 μηνών όταν το είδαμε παρέα. Στην αρχή είχε ξεκαρδιστεί στα γέλια με όσα έβλεπε. Αλλά στο τέλος, στη φάση που το ένα χταπόδι έχει σώσει το άλλο και μετά περνάει ένα μεγάλο πουλί και το αρπάζει, πάτησε κάτι κλάματα... μα κάτι κλάματα... με τέτοιο παράπονο... άλλο πράμα!! Είδα κι έπαθα να τον συνεφέρω και να τον πείσω ότι το πήρε το χταποδάκι για να το πάει βόλτα... Τι να εξηγήσεις σε τόσο μικρό παιδί περί ... τροφικής αλυσίδας;;; Θέλει μεγάλη προσοχή από τη μεριά μας και να'χουμε τις "κεραίες" μας ανοιχτές για παντός είδους τέτοια... σοκ!!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ...ΕΠΑΘΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ 9 ΕΤΩΝ ΕΠΑΘΕ ΣΟΚ.ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΙΔΗΣΗ.ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΑ ΕΔΩ ΠΑΘΑΜΕ ΕΜΕΙς ΣΟΚ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ?
Με την ίδια ακριβώς είδηση τρόμαξα εγώ και η μικρή μου (3,5 ετών) απόρησε και με ρωτούσε επίμονα τί συμβαίνει. Ευτυχώς δεν ήμασταν μπροστά στην οθόνη και της είπα ότι ένα μωράκι χτύπησε, αλλά θα γίνει καλά. Και να φανταστείτε ότι δε βλέπουμε σχεδόν καθόλου τηλεόραση και ειδικά τα δελτία ειδήσεων...! Τυχαία ήταν ανοιχτή η τηλεόραση μέχρι να στρώσω το τραπέζι.
τελικά "δεν είμαι μόνος μου". όσο και να το ξέρουμε, να το νιώθουμε και να το καταλαβαίνουμε πρέπει και να το εφαρμόζουμε: ΠΡΟΣΟΧΗ, τα παιδιά εκτός από την αγάπη μας θέλουν προσοχή και να τα υπολογίζουμε ως αυτό που είναι: κανονικοί άνθρωποι που ακούνε καταλαβαίνουν και αφουγκράζονται τα πάντα! Κι αφού κι εμείς συγκλονιζόμαστε από ειδήσεις (ευτυχώς, γιατί αν δεν το παθαίναμε θα είμαστε μνημεία κυνισμού και άρα επικίνδυνοι για γονείς) πρέπει να φιλτράρουμε τι ακούνε και τι βλέπουν, μέχρι να μπορούν να επεξεργαστούν τις πληροφορίες (κι αυτό δηλαδή εμείς πρέπει να το πετύχουμε!)
Τα παιδιά μας τα προφυλάσσουμε και απαλύνουμε την ανασφάλεια που εκείνη τη στιγμή νιώθουν οσο μπορουμε εξηγώντας...δεν έχει να κάνει με τις ειδήσεις...Εμένα η δικιά μου 3 μιση χρόνων αποσβολώθηκε στην σκηνή απο την ταινεία "Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο" που η Τζένη Καρέζη γεννάει στο μαιευτήριο και ο Ορέστης Μακρής παίζει απο κάτω λατέρνα...Άκουσε τα λόγια του γιατρού που έλεγε πέθανε, πάρτε το παιδί τουλάχιστον να σωθεί το παιδί και είχε μείνει κυριολεκτικά κάγκελο με το παγωτίνι στο χέρι... Ξέρω τι έγινε στο μυαλουδάκι της...Είμαι έγκυος και σίγουρα συνδίασε το οτι η μαμά ειναι εγκυος θα πάει στο μαιευτήριο και θα κάνει μωράκι όπως της έχω πει...και ίσως πεθάνει...Μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια, δαγκώθηκα και την πηρα μια μεγάλη αγκαλιά και της είπα να μη φοβάται, αυτό συμβαίνει στο παραμύθι και οχι στην αλήθει καί έτσι ησυχασε και έφαγε το παγωτο...παιδιά <3<3<3
Αν σου πω ότι και η μεγάλη μου με την ίδια είδηση τρόμαξε...
ΕΠΑΘΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΗΝ 7ΧΡΟΝΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΧΘΕΣ...ΑΝ ΣΑ ΠΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙΤΕ? ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΥΣΤΗΡΗ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ..ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΣΥΚΓΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΣΤΟ ΝΙΚΕΛΟΝΤΕΟΝ, ΒΛΕΠΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ "ΚΑΤΙ ΨΗΝΕΤΑΙ"..ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ....ΚΑΙ ΧΘΕΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΧΝΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥΝΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΑΦΗΣΑ ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ ΤΟΝ ΗΧΟ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΝΟΙΚΤΟ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ....ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΘΗΚΕ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΗ.....ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ..ΟΣΟ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΣΤΟ ΒΛΕΜΑ ΤΗΣ!!
Ας φροντίσουμε όλοι να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με τρόπο που θα κάνουν αυτόν τον αισχρό κόσμο που ζούμε καλύτερο...