Η οικογένεια του άντρα μου είναι κτητική με το μωρό μου…
Εχω ενα γιο 7 μηνων και το προβλημα μου ειναι η οικογενεια του αντρα μου… Δεν θελω να τον πειραζουν και γενικα μου τη «δινουν», γιατι ειναι πολυ κτητικοι με το μωρο.
Για παράδειγμα, ο πεθερος μου τον λεει «Γιε μου«, η κουνιαδα μου εχει κανει τατουαζ το ονομα του και άλλα πολλά…
Δεν ξερω τι μου συμβαινει και πως θα το ξεπερασω…
Παντως οποτε ερχονται επισκεψη, το βραδυ δεν μπορω να κοιμηθω, επειδη σκεφτομαι αυτα που εχουν προηγηθει κι απο τα νευρα μου με πιανει το ξημερωμα…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Η αλήθεια είναι ότι έχετε ξεφύγει, όρια και κλείστε τους την πόρτα ?στην υπερβολική αγάπη του παππού και της θείας , εύχομαι να μην έρθει η στιγμή που τα παιδιά σας θα σας βάλουν όρια και θα σας κλείσουν την πόρτα γιατί τότε θα μετανιώσετε αλλά θα είναι πολύ αργά για να επανορθώσετε . Είμαι γιαγιά από κόρη βέβαια αλλά νομίζω πως δεν έχει σημασία το φύλλο τα συναισθήματα πιστεύω είναι τα ίδια γιατί η αγάπη προς το εγγόνι σου απορρέει από την αγάπη που έχεις για το παιδί σου ,γιαυτό λέγεται και του παιδιού μου το παιδί δύο φορές παιδί μου. Τον εγγονό μου τον λατρεύω ,τον λέω το παιδί της γιαγιάς , το μωρό της γιαγιάς και πολλά άλλα , ποτέ δεν διεκδίκησα το ρόλο της μάνας και ποτέ δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο γιατί μανούλα είναι μόνο μία δεν αντικαθίσταται από καμιά αγάπη εκτός αν το αφήσει η ίδια να γίνει. Τα παιδιά έχουν την ανάγκη των παππούδων μην ασχολείστε με μικροπράγματα δυστυχώς η ζωή μάς επιφυλάσσει τόσα να αγαπάτε τούς γονείς σας και αν αγαπάτε τον άνδρα σας να αγαπάτε και τους γονείς του δεν φύτρωσε μια μάνα πόνεσε και γιαυτόν. Δεν έχω γιο έχω δύο κόρες αλλά η κορούλα μου χάρισε πρόσφατα και δεύτερο εγγονό.
Έχετε ξεφυγει μερικες μου φαινεται εντελως. Σας ενοχλει που αγαπουν τα παιδια σας? Ειστε εντελως ανασφαλεις και προφανως λιγες για αυτο νιωθετε ετσι. Δεν σας φταινε αλλοι.... Υπαρχει και η αλλη λυση βεβαια να κλεισετε τα μωρα σας σε μια γυαλα και να τα βλεπετε μονο εσεις. Οτι να ναι.....
ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ,ΟΚ,ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΌΥΔΕΝΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΡΙΝΩ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ.ΟΜΩΣ,ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΆΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ.ΕΓΩ ΘΑ ΕΔΙΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,ΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΜΟΥ,ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΚΔΗΛΩΤΙΚΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ.ΝΑ ΤΗΝ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ,ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΑΚΕΥΟΥΝ,ΝΑ ΤΗΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΙΆΥΤΗΝΗΣ ΛΙΓΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ....ΕΚΕΙΝΟΙ,ΟΜΩΣ,ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΝΙΑΔΑΣ ΜΟΥ,ΕΧΟΥΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΆΥΤΑ.ΟΚ.ΕΧΩ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙ ΠΑΡΌΛΑ ΑΥΤΑ.ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΩ ΚΑΜΙΑ ΚΑΚΙΑ.ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ,ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ,ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΚΙΩΝΩ.ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΤΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ...Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΙΑ.ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΘΕΣΗ.ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Η ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΌΛΟΥΣ.ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΝ ΤΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΓΥΡΩ ΣΑΣ...ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΆΥΤΟ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ....
καλησπερα...απο δικη μου εμπειρια...ειχα κ εχω πολλα θεματα με τα πεθερικα, εχασα στιγμες απο το μωρο μου(ενα αγορακι 2χρονων)γιατι ασχολιομουν μονο μ'αυτους κ χαλουσα τη ζαχαρενια μου....θα σου ελεγα να προσπαθησεις να το αποβαλλεις γιατι κανεις κακο σε σενα στο παιδι κ στον αντρα σου...οι αλλοι περνανε καλα...εσυ;;;ο καιρος περναει τοσο γρηγορα...μην χαλιεσαι κ ζησε αυτες τις στιγμες...οσο ξεψιριζουμε τα πραγματα τοσο χαλιομαστε...κ χαλας κ την γαληνη του σπιτιου σου...να σου ζησει το μωρακι σου!!!κ να το χαρεις κ ασε κ αυτους να το χαρουν δεν πειραζει...το αγαπουν!!!!ποτε δεν θα το αγαπησουν οπως εσυ ομως!!!αυτο να το θυμασε οποτε σε χαλανε....φιλακια!!!!!
γλυκια μου και εγω στο πρωτο ετσι ειμουν .καθως μεγαλοναι η κορη μου αλλαξα ,αλλοστε το παιδακι θα αγαπαει και τους παπουδες του ,τωρα στο δευτερο ειναι διαφορετικα.αλλαξε και μολις ερχονται τα πεθερικα σου να τους τον δεινεις να τον βλεπουν ,αγαπη δωσε να παρεις,θα μεγαλοσει καλητερα το παιδι γιατι οταν μεγαλοσει οτι μαθει απο σενα θα σου δωσει.λιγη χαρα θελουν να γεινεις καλητερη και απο κορη και θα δεις ολα στο σπιτι θα ειναι καλα.φταιει και η κουραση και ολα μας φταινε.φιλια
Το γιατρο τον ρωτησες;
Πολύ σοβαρό πρόβλημα!!!!
Προσπάθησε να τους αντιμετωπίσεις σαν να είναι οι γονείς σου και η αδερφή σου, κι όχι σαν κάποιοι που σου την "δίνουν"....είναι οικογένεια του μωρού σου, του άντρα σου άρα και δική σου..... δεν θα φύγουν, δεν θα αλλάξουν, απλά δείχνουν την αγάπη τους με διαφορετικό τρόπο...άσε το μωρό σου να το εισπράξει. Κι αν κάτι είναι "υπερβολικό" όταν θα μιλάει ο γιος σου αν τον ενοχλεί θα το πει, τα παιδιά έχουν αλάνθαστα κριτίρια και είναι πάντα ειλικρινή.
ομολογω οτι με βαλατε σε σκεψεις........εχω τατουαζ το ονομα της αναψιας μου....και δεν ειχα σκεφτει ποτε οτι η συνυφαδα μου μπορει να αισθανθηκε οτι ειμαι κτητικη απεναντι στην κορη της....!!ισως επειδη ειμαστε πολυ δεμενες και την νιωθω δικο μου ανθρωπο.......δεν ξερω.....θα με στεναχωρουσε παντως παρα πολυ μια τετοια εκδοχη!!!!!!η μανα ειναι μονο μια και παντα εχει ξεχωριστη θεση για το παιδι της.....!!!!πιστευω οτι για να αισθανεσαι ετσι δεν φταει η εκδηλωση της αγαπης τους προς το παιδακι σου.......δεν θελω να σε κρινω...να σου πω οτι ειναι ζηλια η οτι δεν ειναι φυσιολογικο....γτ πιστεω οτι κρυβεται κατι αλλο πισω απο αυτα τα συναισθηματα που νιωθεις......μπορει να ειναι οι ορμονες σου μπορει ομως να ειναι και κατι αλλο....ισως να μην σου φερονται η να μην σου φερονταν και με τον καλυτερο τροπο εσενα σαν ατομο η να επεμβαινουν στη ζωη σου....παντως σιγουρα υπαρχει και κατι αλλο....αποκλειεται να ειστε μια χαρα με τα πεθερικα και την κουνιαδα σου εννοω και να σε ενοχλει επειδη εκδηλωνουν με τετοιο τροπο την αγαπη τους
μη ζηλεύεις αυτούς που σε αγαπούν.... από τη στιγμή που λατρεύουν το παιδί σου αγαπούν και σε να... όταν σου το δείχνουν ότι σε αγαπούν εσένα και την οικογένεια σου να ανταποδώσεις..... μη ζηλεύεις ότι κινητέ δίπλα σου δεν θα σου βγει σε καλό.... μάθε να αγαπάς..... στη ζωή σου δεν είναι μόνο η δική σου οικογένεια... και το παιδί σου... ο άντρας σου δεν φύτρωσε έχει γονείς και αδέρφια και γι αυτούς το παιδί του είναι δυο φορές παιδί τους... να είσαι χαρούμενη που το αγαπούν τόσο... αυτό λέγετε αχαριστία... θα έπρεπε να είχες πεθερικά που να μη θέλουν ούτε εσένα ούτε και το παιδί σου.... να σας βρίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ να δούμε εκεί τι θα έλεγες.... εκεί μάλλον θα έλεγες ευχαριστώ.... γιατί άνθρωποι σαν και σένα τέτοια πεθερικά τους αξίζουν.... η ζήλια κοπέλα μου και η κάκια δεν βγαίνουν πότε σε κάλο..... τη υγεία σου χαλάς και τίποτε άλλο..... όλα στο κεφάλι σου θα γυρίσουν κάποια στιγμή αυτό να το θυμάσαι.... γιατί έχεις κάνει γιο.... και κάποια στιγμή θα κάνεις και νύφη εκεί θα δεις τη γλύκα κορίτσι μου..... εδώ είναι η κόλαση εδώ και ο παράδεισος για όλα όσα κάνουμε στη ζωή εδώ πληρώνουμε... μην αναρώτηθεις κάποια στιγμή γιατί σε σένα..... γιατί απλά δεν ξέρεις να αγαπάς.... βάλτο καλά στο μυαλό σου.... θα σε βοηθήσουν πολύ.... η αλήθεια είναι σκληρή αλλά πρέπει να λέγετε με το όνομά της.... έτσι είναι αυτά από μένα....
Λίγο υπερβολική στην κριτική σε βρίσκω!!!!!!! (Κακία, ζήλια, όλα εδώ πληρώνονται.....)
Είναι το πρώτο σου μωράκι γιαυτό αισθάνεσαι έτσι... Σιγα σιγά καθώς θα μαγαλώνει το μωράκι σου θα βλέπεις ότι αυτά που σκέφτεσαι τώρα δεν είναι τίποτα μπροστά στα ¨αληθινά" προβλήματα της ζωής.... ... Είναι τόσο όμορφο να ξέρεις ότι το μωράκι σου το νοιάζονται τόσοι πολλοί άνθρωποι! Αυτό θα πει ευτυχία.
Ίσος είναι κ οι ορμόνες σου ακόμα,αλλά πηστευω πως ζηλεύεις μην αγαπηση το παιδί περισσότερο αυτούς από εσένα γιατί το έχω πάθει πάντως μάνα είναι μόνο μια!
μακαρι στη ζωη του να εισπρατει παντα τοση αγαπη το μωρο σου κι ακομα παραπανω.οταν θα το αποριψει καποιος καποια στιγμη στη ζωη του να ερθεις να μας τα ξανα πεις.εισαι πολυ τυχερη κοριτσακι.. μακαρι να το καταλαβεις νωρις.
Ela twra...mhn kaneis san mwro kai exeis egwismous...mia manoula xairetai otan vlepei na latrevoun to paidaki ths..ti kalutero..des to antistrofa san kati petherika kai kouniadia pou ta xoune gramena..tha sou arese kalutera etsi????Ante twra...mou thumises thn sunufada mou pou enw ta latreuan ta paidia ths ta petherika mas ekeinh na tous faei...kakia einai auto...esu exeis apo oti fainetai prohgoumena mazi tous h zhleueis...an einai etsi lupamai polu...meta etsi vgainei to onoma se oles tis nufes pws hmaste strigles...
Δεν ξέρω αν είναι λάθος αλλά και εμένα μου την δίνουν τα πεθερικά μου γιατί κάνουν λές και είναι δικό τους το παιδί μου και οτι το αγαπούν περισσότερο από εμένα και τον άντρα μου,αν είναι ποτέ δυνατόν,είπαμε είναι το πρώτο τους εγγόνι αλλά μην τρελαθούμε κι όλας αυτή η υπερβολή .... ειδικά άν το μαλώνουμε τρέχει να το προφυλάξει και καλά,και μας φωνάζει μπροστά του ή λέμε εμείς όχι και εκείνη του δίνει ,έχουν γίνει ηρωικές μάχες μεταξύ μας αλλά δεν παίρνουν χαμπάρι ειδικά η πεθερά η ποία τον έδερνε με παντόφλα και ζώνη τον άντρα μου και τώρα είμαι εγώ κακιά μαμά,τι να πείς απλώς προσπαθώ να μην βρισκόμαστε συχνά και υπομονή αλλά δεν τους αφήνω να τους περάσει υπενθυμίζω συνεχώς οτι τα δικά τους τα παιδιά τα μεγάλωσαν και αυτό είναι δικό μου.
Φιλικά θα στα πω και αν θες δέξου και μια διαφορετική οπτική..το ότι απομακρύνεις το παιδί από τους παππούδες του (δεν βρίσκεστε συχνά) κακό είναι για το δικό σου παιδί. Τι πιο ωραίο από ένα παιδί να εισπράττει την αγάπη των παππούδων..πιστεύω ότι δεν πρέπει να βάζουμε τον εγωισμό μας πάνω από το καλό των παιδιών μας και να τους στερούμε μια τόσο τρυφερή σχέση όπως αυτή των παππούδων... Συμφωνώ ότι είναι λάθος να κάνουν αυτές τις υπερβολές και να σας φωνάζουν μπροστά στο παιδί...αλλά έχω ένα μότο: οι γονείς είναι για να φτιάχνουν τα παιδιά και οι παππούδες για να τα χαλάνε!!Έτσι επέρχεται η ισορροπία! Προσωπικά πάντως, όποτε με μάλωνε η μάνα μου ήθελα να τρέξω να χωθώ στην αγκαλιά της γιαγιάς μου..ακόμα και τώρα όταν το σκέφτομαι πλημμυρίζει η καρδιά μου από συναισθήματα! Εχω υπέροχες και γλυκές αναμνήσεις από τους παππούδες...που συνομωτούσαμε κρυφά, που στη ζούλα μου έπαιρναν παγωτό, που είχαμε τα μυστικά μας..με θεωρώ τυχερή που τα έζησα αυτά! Έπαψα να αγαπάω τη μάνα μου και τον πατέρα μου??Όχι βέβαια!!Ίσα-ίσα!! Άλλος ο ρόλος των γονιών και άλλος των παππούδων!
Το μόνο που θα σου πω μακάρι το μόνο πρόβλημα σου να είναι ότι ο πεθερός σου φωνάζει τον εγγονό του (το παιδί του παιδιού του) "γίε μου"!!!
δεν γραφεις ποια ειναι τα αλλα πολλα για να μπορεσω να σου πω τη γνωμη μου για εκεινα αλλα για αυτα που γραφεις σε θεωρω λιγο υπερβολικη(σου λεω και παλι για τα δυο που αναφερεις..)για τον παππου μονο η προσφωνηση σε ενοχλει?θεωρω πολυ λογικο ο παππους να το φωναζει γιο του γιατι ειναι γιος του... μην ξεχνας οτι του παιδιου μου το παιδι ειναι ειναι δυο φορες παιδι μου.οσο για τη θεια του παιδιου,(επειδη εγινα κι εγω πρωτα θεια και μετα μαμα) να χαιρεσαι κατα καποιο τροπο που το αγαπαει τοσο και δεν ειναι καμμια κομπλεξικη.δεν ξερω αν εχεις ανήψια(απο την πλευρα τη δικη σου,γιατι καταλαβαινω οτι εισαι και λιγο προκατηλλειμενη με την οικογενεια του αντρα σου..)αλλα εγω τα λατρευω σαν να ειναι παιδια μου και θα εκανα τα παντα γι αυτα οπως και για τον γιο μου(προσεξε,δεν λεω οτι ειναι η ιδια αγαπη αλλα δεν παυει να ειναι αγαπη και να τα νοιαζομαι και να τα φροντιζω οσο μπορω).αυτο που θελω να σε ρωτησω ειναι αν εχεις αδερφια και αν καποιο απο αυτα αποφασιζε να εκανε ταττου το ονομα του παιδιου σου θα αντιδρουσες το ιδιο????οσο για το οτι δεν θελεις να τον πειραζουν βαλε καποια ορια.δεν μπορεις να τους απαγορευσεις να το παρουν αγκαλια ή να παιξουν μαζι του αλλα μπορεις να βαλεις οριο στο χρονο που θα το κανουν.προσπαθησε να χαλαρωσεις λιγο για το καλο το δικο σου και του παιδιου σου και αν πραγματικα εχεις μεγαλο προβλημα ζητησε τη βοηθεια καποιου ειδικου να σου δωσει τισ καταλληλες συμβουλες και για εσενα αλλα και για το πως θα αντιμετωπισεις την υπερβολικη αγαπη της οικογενειας του αντρα σου προς τον γιο σου.σου ευχομαι ολα να πανε καλα και να μην αναλωνεις το χρονο σου με ολα αυτα αλλα με το παιδακι σου που σε εχει αναγκη και δυστυχως οταν δεν ειμαστε εμεις καλα αυτο περναει και στα παιδια μας.να εισαι ηρεμη για να ειναι και ο γιοκας σου....
Xαλαρωσε αστους να λενε......μην ακους τιποτα......εισαι η ΜΑΝΑ του και ειναι ΠΑΙΔΙ σου οτι και να λενε οι αλλοι αυτο δεν δεν αλλαζει με κανενα τροπο!!!!!!!!Γι΄αυτο χαλαρωσε και απολαυσε το μεγαλωμα του παιδιου σου ..........μεγαλωνουν απιστευτα γρηγορα!!!!!!!!!!!
δηληδή εγώ τι πρέπει να πω που η κόρη μου είναι 2 μην,ων και τα αδέλφια του άντρα μου δεν πήραν ούτε για να μας ευχηθούν να μας ζήσει............θα προτιμούσα να ήταν υπερβολικο'ι στα συναισθήματά τους παρά ανύπαρκτοι........Στην αγάπη δεν υπάρχει μέτρο...............
Μη χαλιεστε με τέτοια βρε κορίτσια! Η υγεία μας είναι πολύτιμη και ας μη τη θυσιαζουμε με το παραμικρό, ας μη νευριαζουμε και χαλαμε τον ύπνο μας.καλύτερα να λέμε οτι όλα γίνονται από αγάπη για τα μωρά μας και η αγάπη δεν βλάπτει! Χαμογελα, λοιπον, μανούλα και σκεψου το τυχερό μωρο σου!
polla sxolia kai de ta diavasa akoma ola, egw 8a pw oti nai eisai upervolikh, egw exw 8emata me ta pe8erika mou kai paroloafta afto pou kanoun kai lene paidi mou to gio mou pou einai 8 mhnwn de me peirazei, to idio kanoun kai oi goneis mou, to idio kanw kai ston anhpsio mou...otan prwtophra agkalia molis ligwn wron pou eixe gennh8ei o anhpsios mou, tou adelfou mou to paidi eipa afto einai kai diko mou paidi telos, logw afths ths agaphs h nufh mou kai o adelfos mou apofasisan na to vafthsw kai xarhka para polu kai to enoiwsa kai megalh timh....11 mhnes meta pou gennh8hke o anhpsios mou apekthsa kai egw to gio mou, ton opoio nai einai to diko mou paidi, alla de ta ksexwrizw, gia mena einai kai ta duo ta pio omorfa kai pio shmantika plasmata sth zwh mou kai xairomai pou sth nufh mou aresei to poso agapaw polu to asteraki mas....oso gia to tatouaz genika den eimai uper twn tatou, an ekana pote sth zwh mou sigoura 8a ekana to onoma tou giou mou kai tou anhpsiou mou fusika....o adelfos tou antra mou hr8e mia mera kai mou edeikse to tatou me to onoma tou mikrou kai xarhka para polu, de 8ewrhsa oute oti paei na klespei to mikro, oute na deiksei oti noaizetai parapanw, apla einai shmantikos gia afton , ton agapaei kai me afto ton tropo h8ele na to ekfrasei, to 8ewrhsa timh pou ekane afto gia to gio mou, mh ksexname einai aima tou, to paidi tou adelfou tou....
a kai na sumplhrwsw giati diavasa ta sxolia telika... kapoioi lete an o adelfos h h adelfh ekane tatou to onoma tou paidiou h mana th prepei na kanei....san mana apantw oti den xreiazete egw na kanw kati giati einai to paidi mou, to exw tis perissoteres wres thn hmera na mh pw oles kai egw eimai h MANA tou, den exw na vrontofwnaksw kati giati ola afta einai aftonohta,giati de me endiaferei na deiksw se kanenan an agapaw to paidi mou kai poso twn agapaw...o kouniados mou p.x. enoiwse thn anagkh na to kanei afto gia ton anhpsio tou giati de to exei olh mera giati den einai paidi tou giati nai me afto ton tropo fwnazei oti giafton einai afto to plasma shmantiko kai me afto to tropo epishs h8ele na deiksei poso twn agapaei....de nomizw oti uparxei 8ema na katsoumne na sugkrinoume an egw agapaw to gio mou perissotero apo ton kouniado mou, afto einai geleio
Με κάλυψες απόλυτα Σπυριδούλα! Όταν γέννησε η αδελφή μου την ανηψιά μου με πλημμύρισαν τέτοια συναισθήματα απόλυτης αγάπης σαν να είναι δικό μου παιδί. Κάτι το οποίο συνέβη και όταν γεννήθηκε ο ανηψιός μου και αντίστοιχα όταν γέννησα τις κόρες μου για την αδελφή μου. Το ίδιο ισχύει και για την κουνιάδα μου (η οποία είναι σαν αδελφή μου). Χαίρομαι τόσο πολύ που τα παιδιά μου εισπράττουν τόση αγάπη από την οικογένειά μας! Τα συναισθήματά μου είναι ίδια και για τα παιδιά μου και για τα ανήψια μου (ειδικά της αδελφής μου) δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω. Απλώς η αγάπη είναι διαφορετική! Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι εννοώ... Και δεν αισθάνομαι καμία ανασφάλεια που η οικογένειά μου αγαπάει τόσο πολύ τις κόρες μου! Γιατί ξέρω ότι είναι παιδιά μου, εγώ τα γέννησα, εγώ είμαι η μαμά τους και δεν χρειάζομαι καμία επιβεβαίωση γι' αυτό. Σπυριδούλα είπες όλα όσα ήθελα να πω!
Α! και όσον αφορά τα τατού κι εγώ θα κάνω κάποια στιγμή σε κάποιο μέρος του σώματός μου τα ονόματα των παιδιών μου και σε κάποιο άλλο τα ονόματα των ανεψιών μου! Όχι για να δηλώσω κάτι, απλώς μου αρέσει να τα έχω παντού και πάντα πάνω μου! Κάντε το κι εσείς κορίτσια! Είναι υπέροχο!
akrivws kwnstantina xairomai pou se kalupsa :-P oso gia to tatou den to ennoousa asxhma to na dhlwsoun kati, apla prospa8ousa na ekshghsw kapoia pragmata kai to eipa etsi.....einai uperoxo genika na kanoume pragmata gia ta paidia kai ta anhpsia mas.....egw epeidh opws eipa den eimai uper to tatou panw mou se allous mou aresei, 8a h8ela na parw kati gia to laimo pou 8a foraw sunexeia kai 8a exw to onoma tou paidiou mou kai tou anhpsiou ;-)
Θα σου μια από τις πιο σημαντικές πληροφορίες που αποκόμισα από τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού. Μια ψυχολόγος μας είχε πει: " τώρα που γίνεστε μαμάδες είναι πολύ σημαντικό να μπορείτε να βάζετε όρια όπου θέλετε κ κρίνετε εσεις οσον αφορά στο μωρό" . Συνήθως οι περισσότεροι ντρεπόμαστε ή νιώθουμε άβολα, φοβόμαστε μην παρεξηγηθούν οι γύρω με αποτέλεσμα να εισβάλλουν στο "χώρο" μας. Σκέψου μήπως θα ένιωθες πιο ασφαλής αν έβαζες όρια όπως κρίνεις εσυ! Κράτα την απόσταση κ το χώρο που χρειάζεσαι χωρις υπερβολές Ίσως έτσι να μην ένιωθες απειλητικά από την οικογένεια του άντρα σου κ απλά ωραία που αγαπάνε τόσο το μικρουλάκι σας! Νομίζω πάντως ότι οι περισσότερες μανούλες νιώσαμε έτσι στην αρχή! Θα δεις ότι εσύ αποφασίζεις κ έχεις τον πρώτο λόγο για το παιδί, μαζί με τον άνδρα σου βέβαια!!!
Eγω παλι θα μεινω μονο στο τατουαζ...ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ???Εσυ τι πρεπει να κανεις δηλαδη?φωτεινη επιγραφη και να την κουβαλασ μαζι σου???και πιστευω πωσ ολεσ οι μανουλες ειναι σαν τη λυκαινα που προστατευει το μικρο της!!ΜΑ ΟΛΕΣ!!!(τουλαχιστον τουσ πρωτουσ μηνες σιγουρα.!)
Νομίζω πως κάποιες φορές γινόμαστε λίγο εγωιστριες! Η αλήθεια είναι ότι συνήθως κρίνουμε τις προθέσεις κάποιου με βάση της δική μας σχέση μαζί του. Δεν ειναι κακό να δείχνουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες την αγάπη τους για το εγγόνι. Το "γιε μου" που αναφέρεις δεν νομίζω (κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη) οτι δηλώνει κτητικότητα. Ισα ίσα, δηλώνει απέραντη αγάπη. Μην νιώθεις ανασφάλεια! Ειναι δεδομένο οτι εισαι η μανουλα του !! Αυτό δεν αλλάζει με κανένα τρόπο!!! Κανείς, όσο και να προσπαθήσει, δε πρόκειται να κερδίσει περισσότερο την αγάπη του παιδιού σου όσο εσύ!!!! Να χαίρεσαι και να καμαρώνεις που έχεις ένα τόσο μα τόσο αγαπητό παιδί!!! Πέρα από τη σχέση που μπορεί να έχεις εσύ με την οικογένεια του αντρα σου, εσύ είσαι η νύφη- η γυνάικα του γιου τους, αλλά το παίδί είναι ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ!!! Οι γονείς σου δεν το βλεπουν κι εκείνοι σαν παιδί τους??? Ειναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθουν έτσι οι γιαγιά και ο παππους !!! Στο λεω με πολύ αγάπη χωρίς να έχω πρόθεση να κρίνω αυτό που αισθάνεσαι. Εγώ δεν έχω την καλύτερη σχέση με το σόι του άντρα μου, αλλά χαίρομαι που αγαπούν το παιδί μου. ΒΕΒΑΙΑ ειναι διαφορετικό να ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ εσένα χρησιμοποιώντας το παιδί!!!Εκεί αλλάζει το θέμα!!! Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο μη κάνεις το λάθος που κάνω εγώ και δε μιλάω. ΜΙΛΑ!!!!! Σίγουρα η αγάπη των πρώτων συγγενών ειναι αναμφισβήτητη!!! Μπορεις να καταλάβεις τη διαφορά !!!! Οσο για τη κουνιάδα που ανέφερες, πιστεύω οτι ειναι ο ενθουσιασμός του ανηψιου!!! Δε θελω να σκέφτομαι κακοπροαίρετα. Να υποθέσω ότι ειναι το όνομα του πεθερου σου???? :)
Ax....ειναι μια κατασταση που χριζει ιδιαιτερου χειρισμου....το οτι γεννησες προσφατα παιζει το ρολο του...θα συμφωνησω με την φιλη Κατερίνα..+εγω το εχω περασει+τωρα καποια πράγματα τα μετανιωνω....δεν αφησα κανεναν να ντυσει τη κορη μου στη βαφτιση...την εντυσα εγω+τωρα βλεπω το βιντεο+μου χτυπαει λιγο ασχημα...σκέφτομαι οτι θα ηταν πολυ ομορφο να εχει η κορη μου ολο το σοι να την ντυνει..θα ενιωθε πολυ ομορφα....μη κανεις το ιδιο λαθος...φυσικα,υπάρχει υπερβολη +απο τη μερια τους..δλδ τατουαζ το ανιψι,ειναι υπερβολη....αλλα με διακριτικοτητα+εξυπνάδα-γυναικες ειμαστε- θα βαλεις τα ορια π πρεπει!!!
Το πρόβλημα είναι ότι έχετε ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ σας μάλλον.. Σκέψου πως αν με την κουνιάδα σου νιώθατε πχ σαν αδερφές (οκ ακούγεται λίγο υπερβολικό αυτό, αλλά αδερφή του άντρα σου είναι, έτσι θα 'πρεπε να νιώθετε και μεταξύ σας κανονικά), θα χαιρόσου πολύ που τον αγαπάνε έτσι και τον ξεχωρίζουν τόσο πολύ... Και για την πεθερά σου ισχύει το ίδιο. Δεν παρακάμτπουμε την μανούλα και λατρεύουμε το παιδί σαν δικό μας. Πρώτα, αγαπάμε και ερχόμαστε κοντά με τη μανούλα και μετά δείχνουμε τη λατρεία μας και στο παιδί. Εγώ έτσι θα έκανα και αυτό θα ήθελα να μου κάνουν.
relax... ίσως το πρόβλημα να είναι όντως αλλού...ή που δεν τους συμποαθολυσες ούτως ή άλλως, ή που πρέπει να ρίξεις τους τόνους κ να αφιερώνεις χρόνο κ για σενα όχι μόνο για το παιδί
ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΡΑΒΑΩ. ΕΧΩ ΕΝΑ ΓΙΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ Η ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΝΝΗΣΕ. ΤΩΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΕΓΓΟΝΑ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ. ΕΠΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΤΑΩ ΠΑΛΙ.ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ. ΠΑΤΑ ΠΟΔΙ ΚΑΙ ΔΙΞΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
Θεώρησα ανάγκη να σου γράψω γιατί αυτό που λες μου φαίνεται μια πολύ οικία κατάσταση.... Δεν ξέρω αν εσύ η ΙΔΙΑ συνειδητοποιεις ότι αυτο που νιώθεις ειναι υπερβολικό! Ειναι λίγος καιρός που έχεις γεννήσει και ακου προσεκτικά! Αυτή τη περίοδο μπορεί να έχεις και επιλοχιο κατάθλιψη και να μην το ξέρεις! Στο λέω γιατί κι εγώ έτσι ένιωθα....είσαι σαν τη λυκαινα που δεν θέλει κανείς να αγγίζει τα μωρά της! Ούτε για καλό ούτε για κακό! Αυτό όμως σου προκαλεί και άγχος! Καλή μου συζήτησε το με κάποιον Γιατρο γιατί εγώ τους είχα όλους να με λένε τρελή, εγώ η ΙΔΙΑ θεωρούσα τον εαυτό μου τρελή, μέχρι και το γάλα μου κόπηκε από το άγχος.... Αποτέλεσμα; Το πέρασα Μόνη όλο αυτό, ας πούμε ότι κάποια στιγμή το ξεπέρασα μέχρι που 1,5 χρόνο μετά η κατάθλιψη μου χτύπησε ξανά των πόρτα υποτροπιαζοντας όπως μου εξήγησαν........
Ολα καλά, να το δεχθούμε,καλή η αγάπη τους αααααλλά ...τατουάζ η κουνιάδα?? μη χέσω!! δηλ. για το παιδί της, που λογικά θα το αγαπάει πιο πολύ, τι θα κανει ? εγώ βλέπω διάθεση κτητικότητας κ μάλιστα ανταγωνισμου απέναντι στη μανούλα. οσο για τις προσφωνησεις "γιε μου" κ αυτες στο ιδιο πνευμα. Με χιομυορ κ αποφασιστικοτητα ξαναθύμισε τους μωρε ποιος γεννησε ποιόν...ισως παθαν ενα Αλτσχαιμερ. Αλλα μια χαρη.. μη σκας, μη χαλάς τη ζαχαρενια σου για κανεναν.
συμφωνω απόλυτα!! μην χαλάς την ζαχαρενια σου με τιποτα.. ερώτηση η κουνιαδα σου πάει καλά??? ελεος δηλαδή .. εγώ στην θέση σου θα της έλεγα πως τελικά αποφάσισα να αλλάξω στο παιδί το όνομα εκεί να δεις φρίκη αχαχαχα
olivia με λυπει το σχολιο σου...
Επειδή δεν ξέρω αν πάει σε εμένα, δεν είμαι εγώ αυτή η Ολίβια. Αν σε λυπεί γενικά το σχόλιο και όχι η συσχέτιση του μαζί μου, προσπέρασε αυτό που γράφω εδώ :)
Αγαπητή φίλη, κατανοώ πως θυμώνεις, απογοητεύεσαι, αγχώνεσαι, γιατί ίσως πιέζεσαι και νιώθεις πως καταπατούνται τα όριά σου. Κατά τη γνώμη μου δεν έχει σημασία σε πρώτη φάση για ποιο λόγο το νιώθεις αυτό, αλλά το συναίσθημα αυτό καθ΄εαυτό. Δεν ξέρω εάν θα σου ήταν εύκολο με κάποιο τρόπο να επικοινωνήσεις π.χ. τις απορίες σου στα άτομα αυτά, στην κουνιάδα σου για παράδειγμα εάν θα μπορούσες να της έλεγες: "ξέρεις, πραγματικά αναρωτιέμαι εάν έκανες τατουάζ το όνομα του ανιψιού σου, στο δικό σου παιδί τι θα κάνεις;". Εγώ από την εμπειρία μου μπορώ να καταλάβω πως ένα μωρό σε μία οικογένεια μπορεί να είναι τόσο πολύτιμο, που όλοι θέλουν να σχετιστούν με κάποιο τρόπο μαζί του και αυτό κάποιες φορές γίνεται με υπερβάλλοντα ζήλο από μερικούς. Έτσι καταφέρνουν να φαίνονται πως διεκδικούν το μωρό και οι ρόλοι τους π.χ. όπως εδώ του παππού, έχει κάτι από την οικειότητα που έχει η μαμά και ο μπαμπάς, ως τα πιο κοντινά στο μωρό πρόσωπα. Κάθε ρόλος είναι πολύ συγκεκριμένος ως προς τα χαρακτηριστικά του, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα που έχει μέσα στην κάθε σχέση, δηλαδή εσύ είσαι η μαμά του μωρού σου με ό,τι σημαίνει αυτό, ο σύζυγός σου είναι ο μπαμπάς του, είσαι όμως και παιδί- κόρη και νύφη και κουνιάδα και ούτω κάθ'εξής. Δεν μπορώ να επεκταθώ περισσότερο, προσπάθησε όμως να αφουγκραστείς πρώτα τα συναισθήματά σου και να τα αναγνωρίσεις και έπειτα θα δεις εσύ πώς, με ποιο τρόπο, πότε, υπό ποιες συνθήκες κλπ θα τα επικοινωνήσεις σε κάθε σχέση σου.
θα στο πω απο την πλευρα ενος παιδιου με μεγααααααααααλο σοι και οχι απαραιτητα αγαπημενο. οχι οτι εχουμε να χωρισουμε κατι απλα ποτε δεν πηρα τοση αγαπη και προσοχη οση παιρνει το παιδι σου με εξαιρεση 3-4 ατομα κι αυτη πολυ λιγοτερη απο οση παιρνει το παιδι σου. καλυτερα να παιρνει τοση αγαπη το παιδι σου απο παντου. να μεγαλωνει βλεποντας οτι το αγαπανε και το νοιαζονται, να εχει οχι μονο δυο προστατες αλλα 100 που να πεθαινουν για χαρη του. σκεψου να το υποτιμουσαν και να το αντιμετωπιζαν με αδιαφορια ποσο ασχημα θα ενιωθε και πως θα σου φαινοταν κι εσενα! στο θεμα ωραριου παντως μπορεις να επεμβεις ευγενικα αλλα αποφασιστικα. αμα τους εξηγησεις οτι ειναι για το καλο του παιδιου για να μην αρρωσταινει, το πιανει δυσκοιλιοτητα απο τις ακαταστατες ωρες φαγητου κλπ πιστευω θα καταλαβουν. διαφορετικα θα τους το χαλασεις την επισκεψη κανα δυο φορες αλλα ετσι θα το σεβαστουν.
Η αγάπη είναι πηγή ανεξάντλητη. Αλοίμονο σε όποιον δεν ξέρει να την δείχνει και ακόμα πιο χειρότερα σε όποιον δεν μπορέί να την δεχτεί. Είμαι στην αντίπερα όχθη, όπου η οικογένεια του πρώην γαμπρού μου, αδιαφορεί εως και εύχεται να μην υπήρχε το αγγελούδι μας. Εσύ δεν μπορώ να καταλάβω τι πρόβλημα έχεις? Μήπως θα έπρεπε να πας σε κάποιον ψυχολόγο,γιατί δεν είναι φυσιολογική όλη αυτή η συμπεριφορά. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να αγαπούν το παιδί σου. Όσο για το "γιέ μου" θα σου υπενθυμίσω το εξής: Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί. Αν δεν υπήρχαν τα πεθερικά σου, δεν θα υπήρχε ο άντρας σου και κατά συνέπεια ούτε το πανέμορφο πλασματάκι σου. Άρα λοιπόν, πρέπει να ψαχτείς μέσα σου και να δεις ποιο είναι το πραγματικό σου πρόβλημα.
Θα σου πω τη δική μου ιστορία και είμαι σίγουρη πως θα βρεις πολλές ομοιότητες με τη δική σου.13 χρόνια που είμαι με τον άντρα μου,δεν έχω ακούσει μια καλή κουβέντα από τους γονείς του.Δεν με συμπάθησαν ποτέ,χωρίς συγκεκριμένη αιτιολογία.Προσπάθησαν πολλές φορές να μας χωρίσουν και όταν ο άντρας μου τους ανακοίνωσε ότι θα παντρευτούμε,έγινε στο σπίτι τους χαμός!Όταν γέννησα την κόρη μου,στο μαιευτήριο με αποκάλεσαν "άχρηστη" γιατί ενώ πήγαινα για φυσιολογικό τοκετό τελικά γέννησα με καισαρική.Φαντάσου για τι ανθρώπους μιλάμε! Παρ'όλα αυτά ο άντρας μου είναι χαλί να τον πατήσουν!Την κόρη μου την υπεραγαπούν,τους βλέπω ότι τρελαίνονται όταν την βλέπουν.Εμένα δεν χάνουν ευκαιρία να με μειώσουν σαν μάνα.Στην αρχή με πείραζε,φοβόμουν ότι θα επηρρέαζαν τη σχέση μου με το παιδί μου,όπως επηρρέασαν τη σχέση μου με τον άντρα μου αρκετές φορές.Μεγαλώνοντας όμως η μικρή,βλέπω πως το δέσιμο που έχουμε αποκτήσει δεν μπορεί κανείς να το επηρρεάσει. Έτσι έχω πια ηρεμήσει,έχουμε βάλει τα όριά μας στο κάθε πότε θα τη βλέπουν,και έχω φτάξει και τη σχέση μου με τον άντρα μου.Προσπάθησε να ηρεμήσεις και μεγαλώνοντας το μωράκι σου θα χαλαρώσουν κι αυτοί.Ελπίζω να σε βοήθησα,συγνώμη αν σε κούρασα.
Tου παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί λέγαν οι παλαιότεροι και είχαν δίκιο.Το έχει ακούσει καμιά από σας, που τα βάζετε με την αγάπη των παππουδογιαγιάδων;Έλεος πια βρε κορίτσια.Με τίποτα δεν είστε μερικές ευχαριστημένες. Όσο και να τα αγαπάνε τα παιδιά σας,δικά σας είναι δεν θα σας τα πάρουν......Ψαχτείτε λίγο, αλλού είναι το πρόβλημα κι όχι στην αγάπη που δείχνουν τα πεθερικά και οι γονείς σας στα παιδιά σας.....
oles eseis pou pisteyetai oti h kopela einai ypervolikh einai mallon giati den exete viosei perierges katastaseis loipon ,h mhpos den thumaste ti paei na pei loxeia.............tlp koukla eyxome suntoma koukla mou napareis ta panw sou na doseis osh perissoterh agaph mporeis se auto to plasmataki giati to exei anagh kai fusika kai esu to exeis twra oti lene oi alloi mhn dineis kai polu vash euxomai ta kalutera!!
me sugxwreis alla exw viwsei xeiroteres katastaseis me ta pe8erika mou kai exw perasei kai 8umamai kai th logxeia afou o gios mou einai 8 mhnwn, oute th genna mou de me afhsan na xarw me malakia pou ekane h pe8era mou logw tou onomatos kai eklaiga mesa sto maiefthrio kai oxi mono, parolafta otan ton lene paidi mou xairomai kai den ais8anomai asxhma h oti pane na klepsoun to gio mou....kai opws anefera kai parakatw o kouniados mou ekane tatou to onoma otu giou mou kai xarhka para polu kai gia mena einai timh pou enoiwse etsi kai ekane kati toso shmantiko....pou eilikrina me tosa pou exw zhsei 8a eprepe na me enoxlei kai pou anapneoun kai eidika pou h psuxologia mou htan oti xeirotero kai logw ormonwn alla kai logw twn tragikwn pragmatwn pou ginotan ka8hmerina...parolafta me enoxloun ta sovara pramgata pou ginontai kai oxi afta pou me xaropoioun kiolas
Μόνο και μόνο απ τον τίτλο μπορείς να καταλάβεις πως αυτός που τα βλέπει λάθος τα πράγματα είσαι εσύ. Λές "η οικογένεια του άντρα μου" και "το μωρό ΜΟΥ". Η οικογένεια αυτή είναι οικογένεια του μωρού επίσεις και το μωρό δεν είναι μωρό ΣΟΥ αλλα μέρος τις οικογένειας αυτής όσο και της δικής σου φυσικά.
Καλησπέρα και εγώ σε καταλαβαίνω και σε μένα έχει γίνει π.χ. και τα δυο κορίτσια μου μοιάζουν στο δικό της σόι και όχι στο δικό μου, όταν ήταν μωρό η μεγάλη μου κόρη όποτε της την έδινε ερχότανε γιατί μένει από κάτω εμένα δεν με πειράζει γιατί εγώ δεν κοιμάμαι αλλά ξυπνούσε το μωρό μια δυο την τρίτη φορά της είπα να μην έρχεται χωρίς να πάρει τηλέφωνο πρώτα γιατί ξυπνάει το μωρό κατέβασε τα μούτρα και το έκανε γιατί της το πα ενώ είχε της φίλες της. Θα σας πω και κάτι να γελάσουμε όταν πήγα το παιδί στον οφθαλμίατρο που το θέλανε στο σχολείο τους είπα όλους ότι το παιδί δεν είχε κανένα πρόβλημα με τα μάτια του, γιατί εγώ έχω στιγματισμό και γύρισα η πεθερά και είπε ότι εμείς δεν έχουμε πρόβλημα στιγματισμού και γύρισα και την είπα ότι ο γιος της το παιδί το έκανε μαζί μου και όχι μαζί της οπότε σαν μάνα της που είμαι παίζει πόλο η κληρονομικότητα.Οπότε καθένα του βρίσκεις το κουμπί του και πέτα ότι σε ενοχλεί και στο καπάκι γυρνάς και λες δεν πιστεύω να παρεξηγήθηκες. Καλή επιτυχία
Το διαβάζω κ το ξανα διαβάζω κ δεν μπορω να καταλάβω πιο είναι το πρόβλημα... Λες ότι είναι κτητικοι επειδή τον είπε ο πεθερος γιο, κ η κουνιαδα επειδη έκανε τατουάζ. Δεν βρίσκω πουθενα εγω λόγο για να μην κοιμάσαι απο τα νεύρα σου, μάλλον άλλος λόγος υπαρχει
re koritsiaaa pos na to kanoume...MANA EINAI MONO MIA...opos k o pateras aloste....ti leei o papous gie mou to moro...me ton pethero tis to ekane i kopela...den leo to agapane to latrevoun alla..einai O EGGONOSSS...diladi ti???..ama to moro megalonontas fonazei ton papou pateraaaa???...tha einai oraio...ante giati ta exoume kanei ena ola...
τα ξαναλεμε μετα απο χρονια ,οταν θα γεννησουν τα παιδια σου ,να θυμαστε αυτα που λετε τωρα
Ευτυχως διάβασα τα σχόλια και ηρέμησα λίγο πριν αρχίσω τον εξάψαλμο! Μανούλες, συνέλθετε λίγο! Αν τα προβλήματά σας με τα πεθερικά σας είναι η υπερβολική αγάπη που δείχνουν στα παιδιά σας, ψαξτε λίγο το σάιτ και δείτε τί τραβάνε άλλες νύφες! Ορίστε μας! Κι εγώ ομοιοπαθούσα είμαι και χαίρομαι που κατάλαβα ότι είμαι υπερβολική πριν κάνω ή πω καμιά βλακεία! Άκου όρια στην αγάπη! Κοίτα να καταλάβετε ότι τα παιδιά μας δεν τα γεννάμε μόνο για μας κι ότι δεν φυτρώσανε οι άντρες μας στο χώμα, ούτε στα δέντρα! Ούτε εγώ έχω φωτό με το γιο μου! Σκασίλα μου! Γιε μου τον λένε κι ο πεθερός μου κι η πεθερά μου! Κι οι γονείς μου! Να τους δείρω; Το πρόβλημα είναι μόνο δικό μας και κοιτάξτε να το καταπιείτε και να μην ανακατεύετε τους άντρες σας σε τέτοιες βλακίες και τσακώνεστε για ψύλου πήδημα! Θα υπάρξουν κι άλλες στιγμές που όντως θα πρέπει να μιλήσετε και τότε θα έχουν πατήματα κι άντρες σας και οι πεθερές σας! Και ένα τελευταίο: τώρα που είμαι χειρουργημένη (σοβαρό χειρουργείο όχι της πλάκας), η μάνα μου φροντίζει εμένα κι η πεθερά μου το γιο μου, για φανταστείτε να είχα ανοίξει το στόμα μου για τέτοια χαζά!
Εγω παντως θα ενιωθα περηφανη που θα αγαπουσαν τοσο πολυ το παιδι μου και θα το εβλεπαν τοσο δικο τους και οχι σαν ενα απλο εγγονι..Ποιος ειπε οτι η πολυ αγαπη βλάπτει? Απλα κανε υπομονη γιατι θεωρω πως ολα σου φαινονται βουνο εξαιτιας της λοχειας..Ειναι νωρις ακομα και σιγουρα ολα θα σου φαινοντε πιο εντονα..Και οσο για το τατουαζ της αδερφης ,τιμη σου που το βλεπει σαν παιδι της..Εμενα τα παιδια μου βλεπουν την θεια τους σαν μια ακομα μαμα τοση αγαπη εκλαμβανουν απο την αδερφη μου γιατι να το θεωρεις τοσο κακο? και γιατι το θεωρειτε αρκετες εδω μεσα υπερβολικο? Επειδη λατρευει το παιδι του αδερφου της? Αφηστε τον καθενα να εκφραστει οπως θελει και να δωσει στο παιδι αυτο, που το θεωρω πραγματικά τυχερο, οση αγαπη χρειαζετε και ας ειναι παραπάνω μη ανυσηχειτε δεν θα το βλάψει .Απλα χρειάζετε προσοχη μονο σε ΕΝΑ σημαντικο πραγμα οτι αυτοι οι ανθρωποι επειδη λατρευουν το μωρακι σιγουρα θα το κακομαθουν οποτε εσυ πρεπει να θεσεις ορια και να τους επισημαινεις καθε φορα το λαθος τους χωρις φωνες ή κακία με έμεσο τροπο και σιγα σιγα θα το καταλαβουν και ευχομαι οτι θα το σεβαστούν..
καθενας εχει την αποψη του.θεωρω υπερβολη τις συμπεριφορες των συγγενων.ενταξει ολοι χαιρομαστε & τα ολα τα σχετικα αλλα με μετρο.καταλαβαινω την μαμα γιατι αυριο μεθαυριο οι συγγνεις θα γινουν πιο κτητικοι.οικογενεια ειπε να κανει η κοπελα οχι παιχνιδι για το σοι του αντρα της.κοπελα μου βαλτους ορια σιγα σιγα & η υπομονη εχει τα ορια της.μην ξεχναμε ζουμε ελλαδα που καποιοι υποτιμανε τις μαμαδες καλοπροαιρετα επειδη αυτοι τα ζησανε πιο μπροστα.εγω τους εχω κλεισει την πορτα με τροπο & σε οποιον αρεσει.θελουμε & τις στιγμες μας με τα παιδια μας.
Το δικό μου παιδί είναι 4 ετών. Τους πρώτους μήνες της ζωής του το ένιωσα κι εγώ αυτό που περιγράφεις, ή τουλάχιστον κάπως παρόμοια. Μετά χαλάρωσα και αποφάσισα να αφήνω να το χαίρονται όλοι, φοβήθηκα μην τον κάνω μαμάκια. Η αδερφή μου έχει κάνει τατουάζ τα αρχικά μας (του παιδιού μου και το δικό μου), η μαμά μου τον λέει "παιδί μου", η πεθερά μου "γιόκα μου" και σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο το στέλνω στους γονείς του άντρα μου για ένα βράδυ (ζορίστηκα στην αρχή, αν και δική μου η απόφαση, αλλά τώρα το απολαμβάνω). Έχει δικαίωμα και το παιδί να δεθεί και με άλλους ανθρώπους. Κανείς δεν θα στο πάρει, είσαι πάντα η μαμά του κι έχεις πρωταρχικό ρόλο στη ζωή του. Απλώς υπάρχουν κι άλλοι που το αγαπούν πολύ και τους χρειάζεται κι αυτούς :)
ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΛΕΝΕ .Ε ΚΑΙ;;;ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΤΟ ΝΑ ΑΓΑΠΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΑΓΑΠΗ ΜΗΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΟΙΤΑ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΜΕΛΛΩΝ ΕΣΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΛΕΣ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ;;;ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΚΑΙ ΓΩ ΘΕΙΑ ΣΕ ΔΙΔΥΜΑ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΩ Α Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ Η ΝΥΦΗ ΜΟΥ ΓΕΛΑΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ...ΞΕΚΟΛΑ ΑΣΕ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΖΗΛΕΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΘΟΛΩΣΑΝ
Vicky δεν είναι το μωρό του γιού της.Το μωρό είναι του ζευγαριού ... μην τρελαθώ!!!! Όσων αφορά για εκείνους τώρα δεν ζούμε ακριβώς τις καταστάσεις που περνάς γιατί μπορεί να το κάνουν από υπερβολική αγάπη που είναι πολύ όμορφο ... Αλλά μπορεί να το κάνουν και δήθεν που αυτό είναι ότι χειρότερο ... Θα σε συμβούλευα πάντως να μιλήσεις λιγάκι με τον άντρα σου παρά με καμία φίλη η γνωστή ...Πάντως κ μένα μέχρι τον χρόνο η ψυχολογία μου ήταν πολύ άσχημα με τους άλλους όταν πλησίαζαν το παιδί ..παίζει ρόλο και αυτό η λοχεία που για μένα δεν κράτησε ψυχολογικά μόνο 40μέρες αλλά 1,5χρόνο σχεδόν. Καλή δύναμη Και να μην στεναχωριέσαι γιατί το μωράκι καταλαβαίνει ότι η μανούλα του δεν είναι καλά...
Η ΜΟΝΗ λύση είναι να βάζεις όρια...αν δεν το κάνεις δεν θα σε σεβαστούν ΠΟΤΕ..το λέω από προσωπική εμπειρία
ΜΗ ΧΑΛΙΕΣΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ!!!ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ Κ ΘΑ ΤΑ ΑΚΟΥΣ Κ ΘΑ ΓΕΛΑΣ.ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΕΘΕΡΟΥ ΣΟΥ ΒΕΒΑΙΑ....ΛΕΝΕ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ 2ΦΟΡΕΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!!Η ΘΕΙΑ ΛΟΓΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ,ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΘΑ ΣΕ ΝΕΥΡΙΑΖΕΙ ΠΟΥ ΔΕ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΣΙΑ Κ ΤΕΛΟΣ......Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ Η ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΟΥ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ;ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΑΓΑΠΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΥΤΟΙ;ΜΗ ΒΑΖΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ Κ ΜΗ ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ,ΦΡΕΣΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΓΙ ΑΥΤΟ !!!
Προσωπικά επειδή συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο θα προτιμούσα να είναι κοντά στο παιδί μου με το τρόπο τους Όχι που η πεθερά μου το έχει δει τρείς φορές και ο πεθερός μου 7-8 (μαζί με τη βάφτιση) και είναι 16 μηνών Καλό είναι να βάλεις τα όρια σου σαν μαμά αλλά μην τρελαίνεσαι , από το να απορρίπτουν το παιδί σου καλύτερα να το αγαπάνε και να ενδιαφέρονται ίσως με περισσότερο ζήλο.
Καλημέρα!!! βρε κορίτσι, χαλάρωσε λιγακι. και γω την ανηψια μου παιδί μου τη λέω και τη νιωθω ως παιδί μου. Δε μπορώ να την ξεχωρίσω απ τα δικά μου τα παιδιά. Όπως και η αδερφή μου τα δικά μου τα παιδιά!!! και η πεθερά μου τον γιο μου γιε μου τον λέει... Φαντάσου λέμε η μεγάλη η μαμά (πεθερα) και η μικρή η μαμά (εγώ). Όσο για τη κουνιάδα σου.... άψογη!!! δε ξέρω τι άποψη έχεις για τα τατου αλλά αν μη τι άλλο δείχνει την ανυπερβλητη αγάπη που έχει για το παιδί σου!!!! σε τιμάει αυτό που έκανε, δε θα πρεπε να σε χαλάει. Στην καρδιά του παιδιού σου, πάντα θα είσαι ξεχωριστή,αυτό δεν πρόκειται κανείς να στο πάρει, να είσαι σίγουρη... Ασε τους άλλους να εκφράζουν την αγάπη τους όπως νιώθουν, είναι πολύ όμορφο...
Πόσο σε καταλαβαίνωωωωωω!! Ξέρω τι εννοεί η κοπέλα,αμέσως πέσατε να τη φάτε.Τα ίδια κάνουν κ σε μένα. Του τύπου "το μωρό είναι πιο πολύ της δικής ΜΑΣ οικογένειας",να κολλήσει πιο πολύ με το σόι το δικό μας παρα της νύφης..να ζηλεύουν άμα το μωρό δείξει καμμιά αδυναμία..να μην σέβονται τα ωράρια του μωρού και να μπουκάρουν στο σπίτι όποτε να ναι "γιατί ήρθαμε να δούμε το μωρό" όποτε γουστάρουν λες κι είναι δικό τους...να βγάζουν οικογενειακές φωτο και η μαμά ΠΟΥΘΕΝΑ κι ας βγήκε το μωρό με ΟΛΟΥΣ τους άλλους..και γενικά μια επίδειξη της "τεράστιας αγάπης" και "αδυναμίας",που μόνο αυθεντική δεν δείχνει και συνήθως ανταγωνίζεται αυτήν της μάνας.Δεν είναι οτι φοβάσαι τον ανταγωνισμό,απλά και μόνο κάποιος να υπαινίσσεται οτι το αγαπάει πιο πολύ απο σένα..φαίνεται λίγο κάπως!
σε καταλαβαινω απολυτα βιωνω παρομοιες καταστασεις,,,η μονη λυση ειναι να κρατησεις αποστασεις μαζι τους.....οποτε θες μιλαμε πιστευω οτι μπορουμε να βρουμε συμπαρασταση η μια στην αλλη
δεν ειναι κτητικοι με το μωρο ΣΟΥ.. είναι κτητικοι με το μωρό του αντρα σου.....
koukla se katalavenv apolytaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa to zw!!!upomonh alla mhn trelatheis kiolas vale tous orous sou!!
Να τους το κόψεις! Ξεκάθαρα πράγματα! Δείξε τους οτι σε ενοχλεί, αραίωσε και λίγο τις επισκέψεις... Εγώ έτσι έκανα και βρήκα την ησυχία μου. Καλά για το τατουάζ δεν έχω λόγια...
Κοπελιά, εγώ δεν σε βρίσκω υπερβολική. Είσαι μάνα, και η μάνα έχει πάντα δίκιο. Εγώ έχω τρία παιδάκια, και το λέω γιατί οι ανοησίες δεν σταμάτησαν στο πρώτο παιδί. Όσο για το θέμα αδιαφορία, σε γενικές γραμμές αυτό βιώνουμε, αλλά όταν ξαφνικά οι θείες αποφασίζουν να τα δουν ή τα μας μιλήσουν στο τηλέφωνο, τότε δεν λένε "να έρθουμε να σε βοηθήσουμε βρε παιδί μου", αλλά "θα το πάρω να το μεγαλώσω εγώ"! Και τι είναι αυτό που κάνει την άλλη καλύτερη μάνα από εμένα; Βάλε λίγη τάξη γιατί είναι δικαίωμά σου, ίσως πράγματι το παρακάνουν, ίσως εμείς είμαστε υπερπροστατευτικές, αλλά στο κάτω κάτω τα παιδιά είναι δικά μας, και οι όροι επίσης.
ego fantazomai epeidh den mas les kai polla pws isws ginontai diafora p se enoxloyn,na skefteis mhpws eisai pervolikh kai peran aftoy na valeis oria stn oikogeneia s
Μήπως εσύ είσαι κτητική με το μωρό σου? Καταλαβαίνω απόλυτα ότι είναι το παιδί σου αλλά δεν παύει να είναι ταυτόχρονα και το εγγόνι τους, το ανιψάκι τους, το παιδί τους εξίσου. Πίστεψέ με υπάρχουν πολλά μωρά που βιώνουν αδιαφορία, τυπικές σχέσεις ή ακόμα και να το αγνοούν οι άμεσα συγγενείς του και θα έπρεπε να θεωρείς τυχερό το παιδί σου που έχει ανθρώπους που το λατρεύουν. Χαλάρωσε, δες τη θετική πλευρά και σίγουρα σε καμία περίπτωση μη "χαλιέσαι" για πράγματα που μόνο θετικά μπορούν να είναι. Να σου τονίσω ότι λατρεύω τον γιό μου αλλά λατρεύω και τον ανιψιό μου που τον ζω από τη γέννησή του η οποία προηγήθηκε του παιδιού μου. Ο ανιψιός μου με λατρεύει εξίσου με αποτέλεσμα όταν είμαι εγώ εκεί δεν υπάρχει άλλος για εκείνον. Ασχολείται μόνο με εμένα και το δείχνει έντονα. Θα έπρεπε οι άλλοι (η αδερφή/μαμά του, ο μπαμπάς του ή η γιαγιά του) να δυσαρεστούνται? όχι βέβαια αντίθετα το "εκμεταλλεύονται" όσο μπορούν ικανοποιημένοι που υπάρχει ένας άνθρωπος δίπλα στο παιδί τους που αγαπάει τόσο και το αγαπάει επίσης.
Από την στιγμή που δεν μας εξηγείς λίγο περισσότερο τι εννοείς είναι οι άνθρωποι κτητικοί, θα θεωρήσω ότι είσαι απλώς λίγο υπερβολική. 1. Σίγουρα φταίνε οι ορμόνες που σε κάνουν να νοιώθεις περίεργα κ κατά κάποιον τρόπο "ελέγχουν" την διάθεση σου. 2. Είναι το πρώτο σου παιδί κ είναι κατανοητό να νοιώθεις σαν να θέλουν να σου το πάρουν. 3. Το ότι ο πατέρας του άντρα σου αποκαλλεί το γίο σου, το γίο του δικού του γιού, "Γιέ μου" το βρίσκω φυσιολογικό! Γιατί είναι γίος του κατά κάποιον τρόπο. Είναι η συνέχεια του γιού του κ κατ' επέκταση η δική του συνέχεια. Η παροιμία "του παιδιού σου το παιδί είναι 2 φορές παιδί σου" είναι σωστή. Είναι μια απλή έκφραση αγάπης κ τίποτα παραπάνω, δεν υπονοεί κάτι άλλο. Μην προσπαθήσεις να απομακρύνεις το παιδί σου από τους παππούδες του, τους έχει ανάγκη κ αυτούς! Εσύ κ ο άντρας σου είστε οι γονείς του, εσείς θα έχετε πάντα τον πρώτο ρόλο σε όλα κ οι παππούδες θα έχουν έναν δεύτερο ρόλο στην ζωή του παιδιού σου! Οι παππούδες θα δίνουν στο παιδί αυτά που δεν μπορούν να δώσουν οι γονείς, κ δεν εννοώ υλικά αγαθά. Έχουν σπουδαίο ρόλο οι παππούδες στην ζωή των παιδιών. Για θυμίσου λίγο κ εσύ την σχέση που είχες με τους δικούς σου παππούδες, πόσο ανάγκη τους είχε, πως ένιωθες μαζί τους, τι διδάχτηκες από αυτούς κ μετά θα συνηδειτοποιήσεις ότι το ίδιο θα ισχύει κ για τον γίο σου με τους δικούς του παππούδες. Εγώ έχω χάσει όλους μου τους παππούδες τους οποίους λάτρευα (τους γονείς της μαμάς μου λίγο περισσότερο γιατί με αυτούς έζησα περισσότερα πράματα) κ μου λείπουν πάρα πολύ κ ακόμα τους έχω ανάγκη. Πολλές φορές όταν μου συμβαίνει κάτι λέω "μακάρι να ήταν μαζί μας η γιαγιάκα μου να πάω να της πω τι εγινε". Κ οι παππούδες έχουν αναγκη από το εγγόνι τους, έχουν την ανάγκη να δώσουν κ να προσφέρουν την αγάπη τους κ τις εμπειρίες τους στο εγγόνι τους. Η συνύπαρξη τους με το εγγόνι τους αναζωογονεί κ τους δίνει δύναμη να συνεχίζουν κ να έχουν ένα σπουδαίο λόγο να ζουν. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα η γιαγια μου (ηταν βέβαια σε μεγάλη ηλικία, τα πεθερικά σου φαντάζομαι ότι είναι νέοι σχετικά) τον τελευταίο καιρό πριν μας αφήσει ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, είχε αφεθεί κ περίμενε να φύγει (να πάει στον παππού μου) κρατιόταν όμως για να δει τον αδέρφο μου, το πρώτο της εγγόνι, να παντρεύεται! Επίσης κρατιόταν κ για να δει τα εγγόνια του αδερφού της που είχε φύγει πολλά χρόνια πριν. Μόλις έγιναν αυτά, έφυγε. Το ξέρω είναι λίγο ακραίο το παράδειγμα, αλλά θέλω να σου δώσω να καταλάβεις πόσο πολύ αγαπάν οι παππούδες τα εγγόνια τους κ πόσο ανάγκη τα έχουν στην ζωή τους. Προσπάθησε λίγο να ηρεμίσεις κ να σκεφτείς μήπως είσαι λίγο υπερβολική, μήπως για λάθους λόγους πιστεύεις αυτά τα πράματα, μήπως τελικά δεν είναι τόσο κτητικοί κ απλώς προσπαθούν να δείξουν την αγάπη τους προς το εγγόνι τους. 4. Επίσης αν ήταν οι δικοί σου γονείς έτσι, θα σκεφτόσουν το ίδιο; Θα έλεγες τα ίδια πράγματα; Μάλλον όχι. Μπορεί να το έβλεπες, μπορεί να το καταλάβαινες, μπορεί κ να μην σε άρεζε, αλλά δεν θα τα έλεγες αυτά τα πράματα, δεν θα τους αντιμετώπιζες με τον ίδιο τρόπο γιατί είναι οι δικοί σου γονείς κ ως ένα σημείο θα τους δικαιολογούσες. 5. Αν είναι το πρώτο τους εγγόνι είναι κ λίγο δικαιολογημένοι οι άνθρωποι. Έχουν τρελαθεί από την χαρά τους κ το δείχνουν, εντάξει ίσως το δείχνουν λίγο πιο έντονα απ' ότι θα έπρεπε. Με τον καιρό θα ηρεμίσουν. 6. Βάλε κ εσύ κάποια όρια. Κ η δική μου μαμά είναι κάπως κτητική με το εγγόνι της, με την κόρη του αδερφού μου. Είναι κ το πρώτο της εγγόνι. Αλλά όταν η νύφη μου βλέπει κάτι που την ενοχλεί (με την νύφη μου μιλάμε πολύ, ανοιχτά κ μου τα λέει όλα, δεν έχει πρόβλημα κ δεν ντρέπεται καθόλου να μου πει αν κάτι την ενοχλεί από την συμπεριφορά της μαμάς μου) το λέει αμέσως στην μαμά μου κ η μαμά την σέβεται κ την ακούει γιατί αυτή είναι η μάνα του παιδιού κ αυτή έχει τον πάνω λόγο. Οπότε προσπάθησε να βρείς τρόπους επικοινωνίας με τα πεθερικα σου, μιλήσε τους με θάρρος κ πες τους τι σε προβληματίζει, τι δεν σε αρέσει από την συμπεριφορά τους. Αν είναι λογικοί άνθρωποι θα σε ακούσουν κ θα σε σεβαστούν. Μίλα με τον άντρα σου κ εξήγησε του τι νοιώθεις. Πρέπει να είναι κ αυτός σύμφωνως. Όταν υπάρχει διάλογος κ επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων όλα λύνονται κ όλα γίνονται έτσι όπως τα θέλουμε. Επίσης σε μια σχέση οποιασδήποτε μορφής δεν φταίει πάντα μόνο το ένα μέρος της σχέσης αυτής. 7. Όσο για την κουνιάδα σου που έκανε ταττού το όνομα του γίου σου δεν το βρίσκω ιδιαίτερα υπερβολικό, κ ειδικά αν ο γιός σου έχει το όνομα του μπαμπά του άντρα σου, αρά κ δικού της μπαμπά. Αν φέρουν το ίδιο όνομα, θεωρώ ότι έχει κ ένα μεγαλύτερο νόημα για την κοπέλα. Είναι μια ένδειξη αγάπης κ αυτή, μην σε ενοχλεί, δεν είναι κακό κ δεν είναι κ κάτι που σου δημιουργεί άμεσα κάποιο πρόβλημα. Ίσως είναι λίγο υπερβολικό, αλλά όχι πολύ, όχι τόσο για να σε κάνει να στεναχωρηθείς κ να εκνευριστείς τόσο πολύ. Εγώ δεν θα έκανα ποτέ ταττουάζ το όνομα της ανιψιάς μου όσο κ αν την αγαπώ, κ δεν θα το έκανα όχι γιατί δεν με αρέσουν τα ταττουάζ, έχω ένα, αλλά γιατί αν κάνω ταττουάζ το όνομα της ανιψιάς μου στα δικά μου τα παιδιά τι θα κάνω; Αυτά έγραψα πολλά κ πάλι. Αμάν!
Νομίζω ότι είσαι λίγο υπερβολική..... Ηρέμησε λιγάκι γιατί όλο αυτό είναι σίγουρο ότι δεν θα σου βγει σε καλό....τόσο στη σχέση σου με το παιδί σου, στη σχέση σου με τον άντρα σου, αλλά και στη σχέση σου με τους συγγενείς του!
Το τατου ειναι λιγο too much αλλα δεν ειναι κακο να αγαπουν το παιδι σου...αν τα κανανε οι δικοι σου αυτα θα σε πειραζανε κ θα τους χαρακτηριζες κτητικους?δεν νομιζω...ηρεμησε λιγο κ προσπαθησε να μπεις στη θεση τους.λατρευουν το παιδι γιατι ειναι κομματι του γιου τους κ νιωθουν περηφανοι που εκανε οικογενεια και παιδι κ τους προσφερε τοση χαρα! Μετα μην ξεχνας κ οτι οι ορμονες σου δεν εχουν επανελθει κ ολα τα φουσκωνεις στο μυαλο σου...στα λεω αυτα επειδη τα περασα και εγω κ ενιωθα το ιδιο!αδικα το ξερω κ το αναγνωριζα ακομη κ τοτε αλλα πραγματικα δεν το ελεγχα κ ολο εκνευριζομουν που ασχολιοτανε τοσο με το παιδι μου κ ενιωθα οτι πνιγομαστε και αυτο και εγω!φιλια και υπομονη! Και μην πεις τιποτα που θα το μετανιωσεις στο μελλον ,γιατι θα το μετανιωσεις και αντε εσυ θα ξερεις οτι το ειπες λογω της καταστασης σου, οι αλλοι ομως μπορει να το κρατησουνε κ να το θυμουντε γιατι πολυ λιγοι κατανοουν την ψυχολογικη κατασταση της φρεσκιας μανουλας.
*Δεν είμαι η Τζένη που έγραψε προηγουμένως. Έχεις γιο... πρόσεχε μην σου γυρίσουν μπούμεραγκ στο μέλλον με το δικό σου παιδί, νύφη και εγγόνι. Μάλλον έχεις θέματα μαζί τους ή δεν έχεις συνήθίσει από την δική σου οικογένεια να είστε τόσο εκδηλωτικοί, γιατί αλλιώς μόνο τυχερή μπορεί να σε χαρακτηρίσει κάποιος, κι εσένα και το παιδί σου. Το ταττού δεν μου φαίνεται παράλογο, ιδίως αν έχει κόλλημα με τα τατουάζ ή δεν έχει δικά της παιδιά, αλλά και στην περίπτωση που είναι πάρα πολύ δεμένη με τον αδερφό της. Αυτή η γυναίκα μπορεί να αποτελέσει στήριγμα για σένα και το παιδί σου στο μέλλον. Μην πνίγεσαι σε τέτοια θέματα που οι περισσότερες τα έχουμε περάσει. Θα προτιμούσες την αδιαφορία???
βάλε τα όρια σου σε θέματα ανατροφής του παιδιού και ποιός κάνει κουμάντο και ορίζει τι γίνεται. Από εκεί και πέρα όλα τα άλλα θα είναι ψυχολογικά δικά σου και δικά τους. Όσο η ψύχωσή τους δεν ανακατεύεται με πρακτικά θέματα απλώς διαχειρίσου την εσύ. Και εμένα με πείραζαν κάποια τέτοια πράγματα όταν γεννήθηκε η πρώτη μου κόρη αλλά ήταν μόνο λόγια και έτσι τελικά έμαθα να τα διαχειρίζομαι. Μέχρι που γεννήθηκαν και άλλα παιδάκια στην οικογένεια και χαλάρωσε λίγο όλο αυτό. Επίσης όταν έλεγαν στο μωρό αχ να σε πάρω μαζί μου μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι.... αλλά ήταν και από την δική μου πλευρά το πρώτο μωρό. Όταν τα έλεγαν και στο δεύτερο .. ούτε που με ένοιαξε... έλεγα κοίτα να δεις.. πόσο πολύ βάρος μου έφερνε αυτό την πρώτη φορά.
Αν και το tattoo το βρίσκω λίγο τραβηγμένο, σου λέω να μην ανησυχείς. Κι εγώ πάθαινα κάτι υστερίες ώρες-ώρες με κάποια πράγματα που έκαναν οι γονεις του άντρα μου, αλλα συνειδητοποίησα οτι ηταν επειδή ήμουν καινούργια μαμά και ήθελα να είμαι μοναδική για το γιο μου. Ε, με τον καιρό μου πέρασε, κι αν διαφωνώ σε κάτι που κάνουν το λέω ήρεμα και όλα καλά.
Αυτό με το tatoo είναι περίεργο. Να το κοιτάξει.
Tha ithela polu na epikoinwnisw mazi sou. Ean thes zita apo tin Olivia to mail mou i to plires onoma mou k vres me sto facebook!! Ews tote YPOMONHHH!!!!!!!!! ;-)
Krima pou esthanese etsi arage giati? oi dikoi sou gonois , adelfia sou, pos feronte sto pedi sou?
Προφανώς υπάρχει κάποιο άλλο υπόβαθρο. Ειναι όμορφο να τον αγαπούν τόσο πολύ αλλα εσένα δεν ειναι μόνο αυτό που σε ενοχλεί. (Η κουνιαδα τατού το όνομα του παιδιού;;;; Ε αυτό ειναι τραβηγμένο!)
Θα ήθελα να μας έλεγες περισσότερα παραδείγματα αυτού που περιγράφεις ως κτητικότητα.Δεν ήσουν και πολύ αναλυτική.Πιστεύω πάντως πως αν είχες σχέση συμπάθειας και εκτίμησης με τους συγγενείς του άντρα σου δε θα σε πείραζε η εκδήλωση της αγάπης τους. Προφανώς έχεις θέματα μαζί τους γι'αυτό ενοχλείσαι τόσο.Δεν είναι πολύ νορμάλ αυτό το "δε θέλω να μου τον πειράζουν". Εμένα μ'αρέσει πολύ η αδυναμία που δείχνουν η κουνιάδα μου και ο άντρας της στη μικρή τους ανηψούλα, την κόρη μου.Θα προτιμούσες δηλαδή οι συγγενείς να είναι αποστασιοποιημένοι και αδιάφοροι απέναντι στο εγγόνι και ανήψι τους;
Ψήσε την κουνιαδάρα σου να κάνει παιδί, για να ασχοληθούν τα πεθερικά σου με το δικό της. Τουλάχιστον εμένα έπιασε. μπουχαχαχαχα. Ευτυχώς έκανε 2ο (φαντάσου είχε και ήδη ένα παιδί) και πάψανε να ασχολούνται αν το παιδί μου ''έκλασε''. Σε φιλώ και ηρέμησε, έχεις να ζήσεις ακόμα θεϊκες καταστάσεις. Εγώ συνεχίζω να τις λέω Rock. Oh yeah!!!
Καλά έλιωσα?????!!!
Δεν θεωρώ τόσο τραγική την όλη κατάσταση και με την περιγραφή που δίνεις δεν καταλαβαίνω και πολλά! Όταν λες κτητικοί τι ακριβώς εννοείς; Γιατί έχω διαβάσει και ιστορίες από κοπέλες που της πέρνανε το μωρό από τα χέρια ενώ θηλάζανε, η πεθερά επέβαλε το ωράριο που ήθελε να της πηγαίνου το παιδί και έφτασε να διώχνει τους γονείς ή να κάνει φασαρία αν γύριζαν νωρίτερα, γιαγιάδες και παπούδες που δεν σέβονται όσα προσπαθείς να μάθεις στο παιδί...κλπ... Εγώ πρόσφατα έμαθα απαίσια πράγματα για τον πεθερό μου και δεν τον είχα που δεν το είχα σε εκτίμηση, τώρα σιχαίνομαι και που την ακουμπάει. Περιττό να πω ότι καπνίζει σαν φουγάρο και όταν έρχεται η μισή ώρα από τα 45 λεπτά που κάθεται είναι κάπνισμα, αλλά έχει και την απαίτηση να την παίρνει αγκαλιά και να την φιλάει ενώ δεν έχει καν πλύνει τα χέρια του. Να πω για "καταπληκτικές" στιγμές που έχω ζήσει με την μικρή ούτε ενός μήνα που ήρθε επίσκεψη με την γυναίκα του (καταπληκτικός άνθρωπος) η οποία έχει τραχειοστομία και είχε την απαίτηση εκείνος να της την δώσουμε να την κρατήσει αγκαλιά;;;; Τι να πρωτοθυμηθώ; Κάτσε και σκέψου αν σου έλεγε μια γνωστή σου όσα θεωρείς εσύ πως είναι άσχημα, πως θα αντιδρούσες, και βρες που έχεις υπερβολική στάση και που όχι. Γιατί από όσα μας λες δεν καταλαβαίνουμε και πολλά...Να σου πω εγώ για θεία με κολλήματα να χάσεις τα αυγά και τα πασχάλια...
ορια.....αλλο η αγαπη και αλλο η υπερβολη.η κουνιαδα μου εφτασε στο σημειο να κοψει τα μαλλια της ιδια με της κορης μου για να μοιαζουν......σε αυτες τις περιπτωσεις η επιδεικτικη αγαπη ειναι ψευτικη,προσπαθουν να μηδενισουν τον ρολο της μανας.το εχω ζησει αλλα δε τους εκανα την χαρη!
einai logiko na niotheis etsi , einai nea mama akoma , tha perasei , kai egw etsi eimoun , ostoso mou fenete ligo arostimeno to tattoo tis nifis sou , EKTOS an einai kolimeni me ta tattoo kai exei arketa sto somatis , opote apla epsaxne efkeria na kanei allo ena .... Genika krata apostaseis , kati pou den ekana egw kai mou vgike se kako argotera , genika , oxi epidi aparetita kati kako sou kanoun , alla tora exeis tin diki sou oikogenia ... makria KAI AGAPIMENOI opos leei i sofi parimia
Ως νέα μαμά που είσαι λογικό είναι να νοιώθεις έτσι. Τώρα εδραιώνεις τη σχέση σου με το παιδί σου... Με το πέρασμα του χρόνου θα ηρεμήσεις
Α θα επρεπε να εχεις την δικια μου πεθερα που η εκανε εγγονια η οχι ενα και το αυτο... ουτε τηλ δεν περνει οσο για τ αδερφια αστο καλητερα...εισαι πολυ τυχερη...εγω παλι πολυ ατυχη....εκτος αν εχεις εσυ προηγουμενα μαζι τους και δεν μπορεις να βλεπουν ετσι οπως κανουν για το παιδι.... η αληθεια ειναι οτι για εμας παντα οι γονοις του αντρα μας δεν θα γινουν ποτε γονοις μας ...ομως να χαιρεσε και θα το καταλαβεις αν κανεις και δευτερο παιδακι ....γιατι δεν θα εισαι μονη θα εχεις βοηθεια...οσο για τη θεια ετσι θα επρεπε να ειναι ολες οχι βεβαια το τατου αλλα την αγαπη. ...
Δηλαδη οταν ενα αυριο ο γιος σου μεγαλωσει και γνωρισει την γυναικα της ζωης του που θα τον αγαπαει και θα το δειχνει και αυτος θα λιωνει γι αυτην εσυ τι θα κανεις τοτε?θα παιρνεις laxotanil?ουτε να ξεκοψεις ουτε να τρελαινεσαι!οπως και εσυ ετσι και ο γιος σου οπως και ολοι οι ανθρωποι εχουν αναγκη την αγαπη των ανθρωπων που τους περιβαλλουν. αυτο που του προσφερεις εσυ καθως και ο μπαμπας ειναι μοναδικο και αναντικαταστατο.δεν υπαρχει λογος να νιωθεις ανταγωνιστικα!χαρειτε αυτες τις στιγμες με το παιδακι σας και μη στεναχωριεσαι αδικα!Μην δηλητηριαζεις τη σχεση με τον αντρα σου για τετοια ζητηματα!ολες κατα καιρους εχουμε ψιλοτρελαθει με μικροπραγματα που τοτε μας φαινοταν βουνο!
Περνάω ακριβώς τα ίδια (όχι στο σημείο να κάνει η κουνιάδα τατουαζ, αυτό μόνο εσύ κ ο άντρας σ έχετε δικαίωμα να το κάνετε)!! Από τότε που γέννησα εμείς δεν υπάρχουμε καν (όχι μόνο εγώ αλλά κ ο γιος τους), μ βουτανε το μωρό απτα χέρια! Καλώς ή κακώς η μικρή μοιάζει πολύ σε μένα κ λίγο στον πατέρα της (πράγμα π λένε όλοι οι κοινοί μας φίλοι) εκείνοι κ όλο το σόι τους μια λέει ίδια η πεθερά, μία ίδιος ο κουνιάδος, μία δεν ξέρω κ γω ποιός! Να βγάζουν φωτογραφίες τη μπέμπα μόνη της κ μ'αυτούς κ με τους γονείς της, δηλ. εμάς ούτε καν!Κ έχουν γίνει πάρα πολλά ανα καιρούς! Να κλαίω απτα νεύρα μ κάθε φορά κ να τσακώνομαι με τον άντρα μ για αυτούς! Καταλαβαίνω απόλυτα πως νιώθεις! Κ μόνο π σκέφτομαι ότι αργότερα η μικρή μόνη της θα μ ζητάει να πηγαίνουμε εκεί, ανατριχιάζω! Απλά χρειάζεται τυπικές επαφές, μια φορά τη βδομάδα για 2-3 ώρες κ να βάζουμε ΟΡΙΑ! Γιατί πραγματικά μερικές συμπεριφορές καταντάνε αρρωστημένες! Οκ τα αγαπάνε αλλά όχι περισσότερο από μας!
Θα συμφωνήσω με την Popi και θα σου πω οτι έχεις ένα πολύ τυχερο μωρό που έχει μία οικογένεια που το λατρεύει και το θεωρεί "δικό της" αφού είναι! Μη δημιουργείς προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν!
Πολύ κρίμα να βάζεις τον εαυτό σου σε τέτοια διαδικασία μόνο κ μόνο επειδή η οικογένεια του άντρα σου ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΟΛΥ το παιδί σας... Ειναι κομμάτι του γιου τους και μέλος της οικογένειας τους,όχι μόνο της δικής σου. Να το χαίρεσαι αυτό γιατί υπάρχουν και περιπτώσεις που δείχνουν πλήρη αδιαφορία,και πίστεψε με αυτο θα σε ενοχλούσε πραγματικά. Η θεία του έχει κάνει τατουάζ το όνομα του ίσως γιατί δεν έχει ακόμα δικό της παιδάκι και θεωρεί τον ανηψιό της παιδί της (όπως ακριβώς δηλαδη πρέπει να αισθανόμαστε των αδελφών μας τα παιδιά). όσο για το "γιε μου" του παππού του, μάλλον θα έπρεπε να το καμαρώνεις και όχι να το αποδοκιμάζεις. Οι εκδηλώσεις αγάπης ποτέ δεν έβλαψαν κανέναν. Μην δηλητηριάζεσαι μόνη σου, δες το από μια άλλη οπτική και απόλαυσε το, αυτοί οι άνθρωποι ειναι οικογένεια και δική σου αλλά και του παιδιού σου.
Θα πρέπει να σε χαροποιεί το γεγονός ότι τον αγαπάνε τόσο. Ο γιος σου είναι δικός σου και κανείς δε πρόκειται να σε κουνήσει απο τον¨"θρόνο σου" :-) Τώρα είναι ακόμη μικρός, σε λίγο θα αρχίσει να δείχνει και προτιμήσεις σε συγκεκριμένα άτομα. Για ένα όμως να είσαι σίγουρη. Τη μανούλα του δεν την αλλάζει με κανέναν! Μη στεναχωριέσαι με τον καιρό όλοι συνηθίζουν και όλοι μπαίνουν στις θέσεις τους.
Ego pali tha sou elega na iremiseis ligo. Katarxin na thimaasai oti mia mera tha eisai stin thesi tous kathoti exeis kai esu gio. Katadeuteron einai polu tixero to moro sou na exei tosous anthropous na ton agapane kai na noiazontai gia auto. Ypotheto oti opos kai to diko mou einai to proto eggoni kai edoses polous titlous kai xares. Nai ligo upervoliko to tattoo tis adelfis alla kai pali den to theoro kati toso tragiko. Kai gia autous to paidi tou paidiou tous einai duo fores paidi tous! Ase ti kardia sou anoixti loipon to ksero oti epireazese akoma apo tis ormones tis egumosinis alla ena paidi agapi thelei apo tous giro tous kai euxomai sintoma na katalaveis poso tixeri einai.
α καλαααααααα!!!!η κουνιαδα εκανε τατου το ονομα του παιδιου!!!δε παμε καθολου μα καθολου καλα....νομιζω πρεπει να πεις στον αντρα σου να ξεκοψετε...αρρωστημενο μου ακουγεται αυτο!
Συγγνώμη αλλά αν δεν κάνω λάθος...η κουνιάδα δεν είναι η αδερφή του άντρα της;; Αν η αδερφή μου ή ο αδερφός μου ήθελε να κάνει τατουάζ με το όνομα του παιδιού μου δεν θα με πείραζε καθόλου!! Το ίδιο βέβαι ισχύει και για τα αδέρφια του συζύγου μου. Το αρρωστημένο που το βλέπεις;; Μάλιστα γνωρίζω μια κοπέλα που έκανε τατουάζ στο όνομα της κόρης της πρώτης ξαδέρφης(ούτε καν της αδερφής της) επειδή λατρεύει το συγκεκριμένο κοριτσάκι. Είτε αρκετά υπερβολικές μερικές, ηρεμήστε λίγο...θα έπρεπε να χαίρεστε που αγαπούν τόσο τα παιδάκια σας. Το "γιέ μου" όμως και μένα μ'ενοχλεί κάπως αλλά όχι να μην κοιμάμαι τα βράδια γι'αυτό τον λόγο...είπαμε!
Αυτά είναι τα φοβερά προβλήματα που έχεις;Αντί να χαίρεσαι που αγαπούν το παιδί σου....Και μετά λένε για τις πεθερές!!!
Έλα ντε!!!να χαίρεσαι που αγαπούν το παιδάκι σου τόσο πολύ!! Κ όσο για το τατουάζ και;;; Κ εγώ έχω κάνει με την νονά του γιού μου ένα ίδιο!! Κ όταν μου το πρότεινε χαρηκα πολύ που είδα πόσο αγαπά το γιό μου!! τέτοια Νονά ήθελα!! Οπότε για την θεία είναι πιο λογικό δε νομίζετε;;?