Να θυμάμαι: ΔΕΝ είναι μεγάλη
Όταν έχεις ένα τρίχρονο και ένα μωρό, είναι σχεδόν αναπόφευκτο να μην θέλει το τρίχρονο πολλές φορές να μιμηθεί το μωρό και εξίσου αναπόφευκτο να μην ξεστομίσεις την τρομερή και ατάκα «Μα εσύ είσαι μεγάλη!«
Αφού ξεπεράσαμε τις πάνες, το ενδιαφέρον για τα αλεσμένα, την ξαφνική επιθυμία να κάτσει ξανά σε καρεκλάκι φαγητού, σήμερα θυμηθήκαμε την πιπίλα. Την οποία πιπίλα η κόρη μας έχει να χρησιμοποιήσει από 5 ή 6 μηνών (στην πορεία ανακάλυψε το δάχτυλο, πάει και αυτό ευτυχώς)
Μαμά θέλω πιπίλα, μαμά θέλω πιπίλα, μαμά θέλω πιπίλα (ροζ κιόλας, να τα λέμε όλα)
Κάπου στο 20ο «Μαμά θέλω πιπίλα«, η μαμά είπε αυτό που κάθε μέρα υπενθύμιζε στον εαυτό της να μην πει
«Η πιπίλα είναι για μωρά. Εσύ είσαι μεγάλη«
Σιωπή.
Και ύστερα από λίγο ένα αποφασιστικό «Δεν είμαι μεγάλη. Είμαι μικρούλα, μαμά. Μικρούλα» και μου έδειξε με τα δυο της δαχτυλάκια το μέγεθος της Τοσοδούλας.
Φυσικά και είναι μικρούλα. Ώρες ώρες το ξεχνώ. Είναι που έχει αρχίσει και τις περίεργες απορίες (από το τι είναι η… σερβιέτα -τι της λες τώρα;- μέχρι το πού πάνε τα τσίσα :P), είναι που δίπλα στο μωρό (αν και αρκετά ζουμπουρλούδικος) μου μοιάζει μεγάλο κορίτσι, είναι που τη βλέπω μέρα με τη μέρα να γίνεται πιο ανεξάρτητη, ε κάπου κάπου πρέπει να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι είναι μόλις τριών ετών. ΤΡΙΩΝ.
Ναι, είναι μικρούλα. Να θυμηθώ να μην το ξεχνώ και να μην ξεχάσω να θυμηθώ ότι είναι μεγάλη, όταν πια θα έχει όντως μεγαλώσει!
εμένα η "μεγάλη" ειναι 4,5 ετων και η "μικρή" ειναι 7,5 μηνών... Μια μέρα αφησε ο αντρας μου τη μεγάλη να προσέχει τη μικρή. (για 5 λεπτα) Και η μικρή έπεσε στο πλαι και αρχισε να κλαιει... (μιλάμε στο πάτωμα, πάνω στα παζλ απο αφρελεξ..) Ο αντρας μου μάλωσε τη μεγάλη που δεν είχε το νου της. Κι εγω "μάλωσα" τον άντρα μου. Του εξήγησα οτι δεν ήταν εκεινη υπευθυνη! Δεν μπορεις να αφησεις υπευθυνο ενα παιδι 4 χρονων... Εκείνος ήταν ο υπευθυνος και η Μαριέλα απλά τον βοηθούσε.... όσο για τα "μπεμπεδίσματα", εμένα η μεγάλη δεν εκοψε ποτέ το μπιμπερό για το γάλα.... ούτε οταν ημουν εγκυος, ούτε τωρα...
Περίπου τα ίδια κι εμείς αν κι ο δικός μου "μεγάλος" ( 3 χρονών) βιάζεται να μεγαλώσει κι αν τον πεις μικρό νευριάζει! Όποτε τον συμφέρει όμως το παίζει μικρούλης! Χαχαχα!
Δοκίμασε αυτό το βιβλίο! http://www.psichogios.gr/site/Books/show?cid=1000319
Η "μεγάλη" μου κόρη είναι σχεδόν 3 και η μπέμα 7 μηνών. Η καθημερινή ερώτηση της μεγάλης είναι: Μαμά, είμαι μεγάλη ή μικρή; Όταν της απαντώ ότι είσαι μικρούλα ακόμη, τα μάτια της λάμπουν από ικανοποίηση καθώς θέλει να είναι μικρή όπως η μπέμπα. Πισωγυρίσματα εμείς δεν είχαμε ακόμη ευτυχώς αλλα δεν μπορώ να της κόψω την πάνα διότι "Θα κάνω τσίσα στο γιογιο όταν μεγαλώσω" και "Αν εγώ κάνω τσίσα στο γιογιο η μπέμπα που θα κάνει;" Έλα μου ντε....
εμεις με τον ερχομο του μπεμπη μας γυρισαμε στην πιπιλα, στο μπουκαλι και στις πανες! υπ'οψιν πως εχουν 4,5 χρονια διαφορα.. ολα αυτα τα ειχαμε αφησει πισω μας χρονια πριν. ειναι μαλλον ο τροπος τους να κεντρισουν το ενδιαφερον μας και παλι το οποιο τον πρωτο καιρο μονοπωλει ισως αναγκαστικα το νεο μελος.. δεν χρειαζεται αγχος θα τους περασει. τα μουτρακια μας ζηλευουν!! εμεις την αφησαμε και η παλινδρομηση αυτη κρατησε λιγες μερες μονο. τωρα χαιρεται να του μαθαινει πραγματα (ειναι 20 μηνων ο μικρος) και παιζουν πολυ ωραια μαζι.
Η μικρή μου είναι 3.5.. Πηγαίνουμε που και που σε μια παιδοψυχολόγο και ρωτάμε διάφορα. Μας είπε λοπόν ότι καλό είναι να αποφεύγουμε να λέμε ότι "είσαι μεγάλη" γιατί νιώθουν μεγάλη ευθύνη.. Προτιμότερο είναι να λέμε "είσαι αρκετά μεγάλη τώρα" ή "είσαι λίγο πιο μεγάλη τώρα".. Βέβαια πολλές φορές το ξεχνάμε! Όπως και το "πάμε να κάνουμε μπάνιο" "πάμε να φάμε το φρούτο σου" "πάμε να κάνουμε τσίσα"!!!! Αυτο και αν ειναι δυσκολο να το κοψουμε ειδικα οι μαμαδες!
Πέρσι το καλοκαίρι προσπαθήσαμε να κόψουμε την πιπίλα στο μεγάλο μου παιδάκι 3,5 χρονών τότε. Και ενώ είμαστε στις 3 βδομάδες χωρίς πιπίλα ένα βράδυ πριν κοιμηθεί να κλαίει με λιγμούς και να μου λέει "γιατί δεν πας σε ένα μαγαζί να μου πάρεις μια πιπίλα?" είμαι έτοιμη να του πω τα μεγάλα παιδιά Δεν χρειάζονται την πιπίλα τους και μου λέει "τα μεγάλα παιδιά Χρειάζονται την πιπίλα τους για να κοιμηθούν και φυσικά έχω μείνει κουφή από την ατάκα και τελικά πηραμε μια
Πάντως είναι φοβερό πώς γίνεται όταν θέλουν πιπίλα ή κάτι άλλο μπεμπεκίστικο να είναι μικρούλια ακόμα, ενώ όταν επιμένουν να τα κάνουν όλα μόνα τους ή πχ να βαφτούν όπως η μαμά, τότε "μαμά είμαι μεγάλη τώα"! Αναλόγως κατα πώς τους συμφέρει μικρομεγαλώνουν τα χρυσούλια μας!
Μερικές φορές παθαίνω πλάκα με αυτά που γράφεις, είναι λες και είσαι μέσα στο σπίτι μας και σχολιάζεις!!! Έχω μια κορούλα τριών ετών και δύο μηνών και ένα αγοράκι ενός έτους. Περνάμε πάνω, κάτω τα ίδια!!!
ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΑΤΑΚΑ ''ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΗ'' ΣΤΗΝ 4 ΕΤΩΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΣΤΟ ΡΙΛΑΞ ΤΗΣ ΜΠΕΜΠΑΣ ΠΗΡΑ ΤΗΝ ΑΦΟΠΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.........''ΝΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΜΩΡΟ''!!!!!!!!!!
ΘΕΑ! Σε αποστόμωσε νομίζω!!
XAXAXAXA!!!NAI TO KAΛΟ ΜΟΥ!!!!ΚΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ!!!
:))))
Ετσι ειναι, ειναι μικρουλα. :) Η μεγαλη ανιψια μου ειναι 12 και η μικρη θα γινει 3 τον αλλο μηνα, με αυτο το μετρο συγκρισης μας φαινεται μικρουουουουλαααα!!! Ετσι ειναι και το Αθηνακι, μικρο ακομα. Και ο Αρχελαος, ακομα πιο τοσοδουλης :)