Ειναι το άλλο μισό της μαμάς τα τελευταία 10 χρονια.
Ειναι το στήριγμα της οικογένειας στα δύσκολα. Και δεν ειναι λίγα.
3 απανωτές απώλειες, κλάμα, απόγνωση και αμέτρητα γιατι. Ηταν αυτός που έπαιρνε αγκαλια τη μαμα τα βραδια που θρηνουσε, της σκουπιζε τα δάκρυα και την παρηγορουσε.
Ειναι αυτός που πριν γίνει μπαμπάς, τελικά στην τεταρτη εγκυμοσύνη, είχε ήδη γίνει χαζό μπαμπάς! Μιλούσε στην κοιλιτσα, φώναζε «μπαμπάς» (μήπως γι’ αυτο ήξερε αυτο το άκουσμα μόλις γεννήθηκε;), πρόσεχε τις λακκούβες στο δρόμο και την μπουκωνε φαγητό.
Ειναι αυτός που ξενύχτησε πολλα βραδια μαζι της, οταν η μαμα ηταν άρρωστη.
Ειναι αυτός που στήριξε τη μαμα οταν έκανε ακτινοβολίες το καλοκαίρι για να αντιμετωπίσει τον όγκο που την ταλαιπωρεί.
Ειναι αυτός που κρατάει την πριγκίπισσα του απο το χέρι.
Ειναι αυτός που παρόλο που γυρίζει το βράδυ ψοφιος απο τη δουλειά, πάντα εχει μια τεράστια αγκαλιά κ ένα χαμόγελο για να την υποδεχθεί.
Ειναι ο μπαμπάς μας κ απλα θελουμε να του πούμε οτι τον ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΡΕΛΑ μαμα και κόρη!!!
Χρονια πολλα, μπαμπα!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Μπράβο του! Έχουμε ένα ίδιο μπαμπά και εμείς στο σπίτι!!! :)