Πατέρας είναι…

Πατέρας είναι… αυτό που ήταν ο άντρας μου πρίν ακόμα μείνω έγκυος στην κόρη μας: η κατανόηση καί η τρυφερότητα στον αγώνα να την αποκτήσουμε.

Πατέρας είναι… αυτό που ήταν ο άντρας μου όσο είχα στην κοιλιά μου την κόρη μας:αγκάλιαζε την κοιλιά μου καί έλεγε χαριτωμένα καλώντας την ‘κοπέλα μουοουουουου’ με εκείνη να αφήνει τη μισή μου κοιλιά άδεια καί να γεμίζει την άλλη μισή, από τη μεριά που άκουγε τον μπαμπά της!

Πατέρας είναι… αυτό που βλέπω καθημερινά να είναι ο άντρας μου για την κόρη μας: Το βουρκωμένο βλέμμα του όταν την αντικρύζει.Το υπερήφανο χαμόγελό του όταν λέει ή κάνει κάτι.

Ο αναστεναγμός του όταν ευχαριστεί τον Θεό για την ύπαρξή της.

Μα, αυτό που περισσότερο απ’ όλα δείχνει ότι η λέξη ‘πατέρας’ είναι ένας σπουδαίος ρόλος για εκείνον, είναι η ίδια η κόρη του:πηγαίνει καί κάθεται δίπλα του, στριμώχνεται σχεδόν στο πλάι του μέσα στην αγκαλιά του καί με το προσωπάκι της πρός τα πάνω κοιτάζοντάς τον, σηκώνει τις παλαμίτσες της σαν να μή θέλει να ‘σπάσει’ τη στιγμή, ψιθυρίζοντας ‘μπαμπάκα’….

Νάκο μου, είσαι ο πιό υπέροχος,λατρεμένος καί συγκλονιστικός πατέρας για τη Μάρσιά μας!!!!
 
Μαμά Νάγια