Όλα εδώ θα τα πληρώσουμε

Εδώ και λίγες μέρες η κόρη μας «αλλάζει δέρμα». Όχι κυριολεκτικά, μεταφορικά! Μεταμορφώνεται. Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως!

Μεγαλώνει με μια μαμά που δεν την λες κοκέτα. Λάτρης του τζην η υποφαινόμενη, του επιμελώς ατημέλητου λουκ βλέπω τα ταγιέρ, τα κοστούμια, τα μπιζού κτλ  σαν στολή εργασίας και μόνο. Ο μπαμπάς επίσης του σπορ στυλ.

Βέβαια πάντα προσεγμένα και με χάρη αλλά δεν μας λες και «κυριλέ». Κρέμα δεν έχω βάλει ακόμη στο πρόσωπό μου σε σταθερή βάση και τα καλλυντικά  μου είναι με τις εποχές τους. Ή θα τελειώνουν στο πι και φι ή θα στολίζουν ντουλάπια για μήνες και μήνες.

Μου αρέσει πολύ να είμαι στην τρίχα αλλά βαριέμαι αφόρητα τα beaute εκτός αν είναι να πάω σε κανένα σπα η κουρασμένη μάνα!

Αν μπορούσαμε να κάνουμε μανικιούρ/πεντικιούρ ή βαφή/λούσιμο/κούρεμα/πιστολάκι σε ένα τέταρτο…. άντε μισή ώρα θα το άντεχα! Δεν όμως, γιατί θες τουλάχιστον ένα δίωρο σε καθένα από αυτά! Γι’ αυτό τα κάνω μόνη  μου με το πάσο μου και όταν έχω κέφι.

Έχω διαλέξει φόρεμα για έναν γάμο, μέσα από το λεωφορείο, καθισμενη δίπλα στο παράθυρο βλέποντας μια βιτρίνα καταστήματος στην Μητροπόλεως, το οποίο τύχαινε να είναι σε μια στάση του λεωφορείου κατά την διαδρομή στο σπίτι από την δουλειά. Κατέβηκα, το πήρα έφυγα! Ούτε πρόβες ούτε τίποτα! Να ντυθώ νύφη ήταν το πιο extreme look κοκεταρίας που είχα ποτέ! Νυφικό διάλεξα στο πρώτο μαγαζί!

Κάθε 5η κουβέντα της μαμάς μου είναι : «Βάψου λίγο βρε πουλάκι μου!«

Το παιδί μου από μωρό δεν ανέχτηκε κανένα κοκαλάκι, παρόλο που εγώ τα έχω σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο μαζεμένα. Δεν ήθελε κανένα στενό ρούχο που την «ζόριζε» στις κινήσεις. Βέβαια ποτέ δεν της έβαλα φρου φρου, κορδέλες, δαντέλες. Αγαπώ το βαμβάκι και είπαμε δεν είμαι κοκέτα. Μου αρέσει να τα βλέπω σε άλλα παιδάκια… στο δικό μου δεν μου βγαίνει να τα  βάλω.

Της αρέσουν οι κούκλες και τα κουζινικά,  αλλά χαλαρά παίζει «ποδόσφαιρο» με τον μπαμπά της.  Ποδήλατο, Playmobil, Lego, Ζωγραφική, όλα τα βιβλία από την βιβλιοθήκη στο πάτωμα και αναδιάρθρωση της βιβλιοθήκης… καθημερινές μας ασχολίες!

Εδώ και λίγες μέρες όμως (είναι 3 ετών και 2 μηνών) μεγάλο μέρος της μέρας «βάφεται» με τα παιδικά καλλυντικά που έχει, με κάτι πινέλα δικά μου που  της έχω δώσει, χτενίζεται, αλλάζει κοκαλάκια στα μαλλιά με την σέσουλα… ζητάει κάθε 3 και λίγο άλλο φόρεμα, αλλάζει παπούτσια 5 φορές την μέρα, ζητάει κοτσίδα και μας συστήνει τον φανταστικό πρίγκιπα που ήρθε να παίξουν! Ή την φανταστική νεράιδα!

Χμμμ κάντε εικόνα τον μπαμπά όταν του συστήνει τον πρίγκιπα… τον φανταστικό είπαμε… κάντε τον εικόνα σας παρακαλώ! Πολύ στεναχωριέμαι για τον άντρα μου…(χιχιχι)

Ήγγικεν η ώρα λοιπόν! Η κόρη μας μεγαλώνει! Μεταμορφώνεται σε ένα μικρό κορίτσι που προσέχει τον εαυτό της!

Να σας πω κάτι; Μου αρέσει….

Μόνο για τον μπαμπά μας λίγο ανησυχώ, αλλά ξέρουμε πως όλα εδώ θα τα πληρώσουμε, έτσι δεν είναι;  Ω ρε μάνα μου τι έχουμε να τραβήξουμε!!

σας φιλώ γλυκά στην μούρη

μαμά Σοφία

[divider]