Το ανορθόδοξο εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας
Έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα κορυφαία εκπαιδευτικά συστήματα παγκοσμίως, έπειτα από τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έγιναν πριν από 40 χρόνια.
Τι κάνει το φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα λοιπόν τόσο διαφορετικό; Πρώτα απ’ όλα δε βασίζεται στις αξιολογήσεις όπως στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό:
Τα παιδιά στη Φινλανδία ξεκινούν το σχολείο για πρώτη φορά στα 7 τους χρόνια
Σε σύγκριση με άλλα συστήματα, σπάνια δίνουν εξετάσεις ή έχουν καθήκοντα για το σπίτι μέχρι να μπουν στην εφηβεία
Τα παιδιά δεν αξιολογούνται καθόλου στα πρώτα έξι χρόνια της εκπαίδευσης
Υπάρχει μόνο ένα υποχρεωτικό τυποποιημένο τεστ στη Φινλανδία, το οποίο δίνουν τα παιδιά όταν γίνουν 16
Όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα με το πόσο ευφυή είναι, διδάσκονται στην ίδια αίθουσα
Η Φινλανδία ξοδεύει 30% λιγότερα χρήματα για κάθε μαθητή από όσα οι Ηνωμένες Πολιτείες
Το 30% των παιδιών έχουν επιπλέον βοήθεια στα πρώτα εννέα χρόνια σχολείου
Το 66% των μαθητών μπαίνει στο κολέγιο – το μεγαλύτερο ποσοστό σε όλη την Ευρώπη
Η διαφορά μεταξύ του πιο αδύναμου και του πιο καλού μαθητή είναι η μικρότερη στον κόσμο
Τα επιστημονικά μαθήματα διδάσκονται σε τμήματα με 16 το πολύ μαθητές ώστε να μπορούν να κάνουν πρακτικά πειράματα σε κάθε μάθημα
Το 93% των Φινλανδών αποφοιτά από το λύκειο
Το 43% των Φινλανδών μαθητών λυκείου πηγαίνει σε επαγγελματικές σχολές
Οι μαθητές του δημοτικού έχουν 75 λεπτά διάλειμμα κάθε μέρα
Οι δάσκαλοι περνούν μόλις 4 ώρες την ημέρα στην αίθουσα και έχουν 2 ώρες την εβδομάδα για να τις αφιερώσουν σε «επαγγελματική εξέλιξη»
Το σχολικό σύστημα είναι 100% χρηματοδοτούμενο από το κράτος
Όλοι οι δάσκαλοι στη Φινλανδία χρειάζεται να έχουν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, ο οποίος είναι πλήρως επιχορηγούμενος
Η διδακτέα ύλη του κράτους περιλαμβάνει μόνο γενικές κατευθυντήριες γραμμές
Οι δάσκαλοι επιλέγονται από το κορυφαίο 10% των αποφοίτων
Το 2010, 6600 άτομα έκαναν αίτηση για να διδάξουν σε 660 θέσεις δασκάλων δημοτικής εκπαίδευσης
Ο μέσος αρχικός μισθός ενός δασκάλου στη Φινλανδία το 2008 ήταν περίπου 22000€
Οι καθηγητές λυκείου με 15 χρόνια προϋπηρεσίας βγάζουν 102% περισσότερα από άλλους αποφοίτους πανεπιστημίου
Οι δάσκαλοι έχουν το ίδιο κύρος με τους γιατρούς και τους δικηγόρους
Από το 2001, τα Φινλανδάκια έρχονται πρώτα ή από τους πρώτους στις επιστήμες, την ανάγνωση και τα μαθηματικά, με βάση τυποποιημένες διεθνείς μετρήσεις
πηγή: businessinsider.com
Διαβάστε επίσης: Γιατί τα μωρά στη Φινλανδία κοιμούνται σε χαρτονένια κουτιά;
Ναι το σύστημα της Φιλανδίας δε μας σώζει αν δεν αλλάξουμε μυαλά πρώτα. Από τρία χρονών παιδί έρχεται η άλλη μάνα και μου λέει "Εμάς στον παιδικό σταθμό που διαλέξαμε τους μαθαίνουν για την Τζοκόντα και τον Νταλί και αγγλικά και Γαλλικά και κινέζικακ.τ.λ." μες στην περηφάνια, περιμένοντας να δει αν θα έχω να πώ κάτι άξιο λόγου να την εντυπωσιάσω. Πιο Νταλί Γ@@@ώ το φελέκι μου κυρά μου, άστο παιδάκι να πάει με τις φορμίτσες του να παίξει σαν τρίχρονο που είναι να χαρεί την ανεμελιά του. Μου εντυπωσιάζεσαι κιόλας! Αυτές τις βλακείες ακούω και το σύστημα της Φιλανδίας στον Ελληνάρα ούτε που πλησιάζει!
Βρε Faith, γιατί συγχίζεσαι; ο καθένας θέλει το καλύτερο για το παιδί του. Εσύ θες να παίζει με την φόρμα του και εγώ να μάθει για την Τζοκόντα. Αντε με τον κάθε ειδικό εδώ μέσα που θα μας πει τι είναι καλύτερο για το παιδί μας...Για αυτό τα δικά μας τα παιδιά πάνε στο εξωτερικό και όλοι μένουν σαν μ....απο αυτά που ξέρουν. Τα μαθηματικά που κάνουν στα κολλέγια του εξωτερικού είναι αυτά που κάνουμε εμείς στην πρώτη λυκείου. ...δεν είμαι υπερ του να τα πιέζουμε αλλά όχι και να χειροκροτούμε τα παιδάκια του εξωτερικού. Πας στην Ισπανία και δεν βρίσκεις άνθρωπο να γνωρίζει Αγγλικά....ωραίο είναι αυτό; θέλει ο Ισπανός να ταξιδέψει και δεν μπορεί να συννενοηθεί πουθενά. Μην ισοπεδώνουμε τις γνώσεις...
Eντυπωσιακο αρθρο! Ποσο απλο,να μην φορτωνεις τα παιδια με επιπλεον μαθηματα στο σπιτι, να μην τους δημιουργεις στρες με τις εξετασεις κι ετσι απλα τα παιδια αγαπουν την μαθηση! Ειμαι εκπαιδευτικος και καθε χρονο παλευω ν αποφορτισω τα παιδια απο το αγχος του εξεταστικοκεντρικου μας εκπαιδευτικου συστηματος - τα παιδια ειναι πολυ πιεσμενα με σχολικες κ εξωσχολικες δραστηριοτητες με αποτελεσμα να χανουν την παιδικη τους αθωοτητα και να προσπερνουν ολο αγχος τα καλυτερα τους χρονια. Και κατι αλλο: Τα φινλανδακια, οπως και οι υπολοιποι μαθητες του προηγμενου δυτικου κοσμου δεν τρεχουν σε Αγγλικα, Γερμανικα, φρονιστηρια κτλ γιατι με το που τελειωνουν το σχολειο μαζι με το απολυτηριο τους εχουν ταυτοχρονως και πιστοποιημενη επαρκεια σε ο,τι ξενη γλωσσα διδαχτηκαν στο σχολειο! (Διαβαζοντας κατι τετοια με κανει να θελω να παρω τα παιδια μου και να μεταναστευσω για να τους προσφερω ενα καλυτερο μελλον...ποιος ξερει τι τα περιμενει εδω με την κατασταση οπως ειναι στην χωρα τα καημενουλια μας..
Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας ειναι για κλάματα..απο που να αρχίσεις και που να τελειωσεις..απο τα σχολικά κτήρια που ειναι σε άθλια κατάσταση?απο την ύλη που ενισχύει την παπαγαλια και όχι την ουσιαστική μάθηση?απο τους δασκάλους/καθηγητές που η δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις η βαριουνται?και όσοι έχουν όρεξη να παλέψουν για κάτι καλύτερο συναντούν ένα κάρο εμπόδια...απο τη μια κανεις να διοριστεις άπειρα χρόνια,και απτην άλλη ο τρόπος που σου επιβάλλει το υπουργειο να διδαξεις την ύλη δε σου δίνει περιθώρια να δουλεψεις με τον δικό σου τροπο..για αυτο και τα παιδιά βαριουνται το σχολείο και ουσιαστικά δεν μαθαίνουν τίποτα!!πρεπει να γίνουν ριζικές αλλαγές στην νοοτροπία μας για να αλλάξουν τα πράγματα.μεγαλο και σοβαρό θέμα εθιξες με το άρθρο σου Θωμά!μπράβο στους φιλανδους!ας παραδειγματιστουμε επιτέλους!!
εγώ λοιπόν έχω τον εξής προβληματισμό. Το σύστημα της φιλανδίας αποδυκνείεται πολύ καλό και δείχνει ότι τα παιδιά δεν χρειάζονται πίεση. Αν εσύ τώρα ζώντας στην ελλάδα προσπαθήσεις να ακολουθήσεις αυτό .. όσο σε παίρνει γιατί στο ελληνικό σχολείο θα πάει τελικά. Δηλαδή να διαλέξεις να μην το πιέσεις να μην το στείλεις από νωρίς να μην κάνει έξτρα πράγματα, να μην πάει σε σχολείο που τα φορτώνουν κλπ κλπ κλπ προσπαθώντας να έχεις την κεντρική ιδέα κατά νου.... αυτό τελικά θα βοηθήσει το παιδί σου ή θα το βάλει σε ένα άλλο κόσμο από αυτόν που θα ζήσει τελικά και κατά συνέπεια θα υστερεί σε σχέση με τους γύρω του ή θα έχει qualities που αντί να θεωρούνται προτέρημα θεωρούνται μειονέκτημα?
Melini, κι εγώ το έχω μεγάλη απορία αυτό. Ο πατέρας μου ήταν της άποψης μόνο σχολείο και τίποτα άλλο. Και αν κάναμε και κάτι άλλο, δεν το έφτανε να φτάσει σε επαγγελματικό επίπεδο. Εγώ σήμερα μετανιώνω που πέρα από ένα πτυχίο και μια ξένη γλώσσα δεν έχω τίποτα άλλο. Στον τομέα που δούλευα προ τριετίας και σήμερα είναι σε μεγάλη ύφεση βγαίνουν καμιά φορά αγγελίες ζητείται τάδε με άριστη γνώση Γερμανικών. Επίσης επειδή εύκολα μαθαίνεις ποιος πήγε που, έχω ακούσει πως αυτές οι θέσεις καλύφθηκαν από τον ένα και μοναδικό υποψήφιο που είχε τα προσόντα. Δεν είναι απαραίτητα ο καλύτερος στη δουλειά του, αλλά ήξερε πάρα πολύ καλά Γερμανικά. Επίσης δε θα με χαλούσε καθόλου να είχα ένα πτυχίο πιάνου και στα δύσκολα να έκανα και 5 ιδιαίτερα να βγάλω το ψωμί μου.
Φίλη Melini, Δε μπορώ να σου απαντήσω σαν ειδικός, γιατί δεν είμαι, αλλά μόνο μέσα από προσωπική πείρα, και την άποψή μου γι' αυτό που ρωτάς: Το να βάλεις το παιδί σε κάποιο άθλημα, χορό, μουσική κλπ δεν έχει να κάνει μόνο με τα εφόδια που θα έχει αργότερα στη ζωή του (όπως σχολιάζει και η φίλη Νίνα), αλλά και με το να αναπτύξει κι άλλες δεξιότητες ή ταλέντα που ίσως έχει. Δυστυχώς το απαράδεκτο εκπαιδευτικό μας σύστημα παρέχει βασικές γνώσεις και σε προετοιμάζει μόνο για υπάλληλο... αν όμως το παιδί σου, το παιδί μου, κάποιο παιδί, έχει ταλέντο στη μουσική? στον αθλητισμό? ...δε θα 'θελες με κάποιο τρόπο να το μάθεις και ίσως να το κατευθύνεις προς τα κει? Επιπλέον, τα διάφορα "έξτρα" ως ένα βαθμό χρειάζονται νομίζω και για το ίδιο το παιδί, εφόσον του αρέσει φυσικά αυτό που θα κάνει. Είναι αποσυμπίεση από το σκέτο σχολείο... Τώρα, για το θέμα της πίεσης, θα σου μιλήσω καθαρά προσωπικά: έζησα σε μια "ιδιαίτερη" οικογένεια και δεν είχα ποτέ καμία πίεση για τίποτα. Ήμουν καλή μαθήτρια γιατί "τα 'παιρνα", οπότε οι δικοί μου ήταν ευχαριστημένοι. Ποτέ δε με "διάβασαν" (δεν γινόταν), ποτέ δε μ' έβαλαν να κάνω κάτι που δεν ήθελα, δεν προσπάθησαν να με κατευθύνουν σε κάποιο επάγγελμα (πολύ σύνηθες στην Ελλάδα...) και δεν τους ένοιαζε τι βαθμούς έφερνα. Δεν ενδιαφέρονταν για τους βαθμούς των συμμαθητριών μου, για το πόσο διάβαζα ή πότε θα έκανα τις επαναλήψεις μου. Τα ακριβή τους λόγια ήταν "κάνε ότι δουλειά θέλεις, γίνε κομμώτρια ή καθαρίστρια, αρκεί να σ' αρέσει" (δεν το λέω για να προσβάλλω κάτι, προς Θεού, μην το πάρει κανείς στραβά, απλώς ότι είναι επαγγέλματα "χαμηλών εκπαιδευτικών απαιτήσεων" ας πούμε). "εμένα θα είσαι πάντα το παιδί μου και ξέρω τι αξία έχεις". Αυτά ήταν τα λόγια και της μαμάς, και του μπαμπά μου, κι ας ήταν χωρισμένοι, κι ας είχαν να μιλήσουν 10 χρόνια... Το αποτέλεσμα: δεν αγχώθηκα ποτέ, δεν έγινα ανταγωνιστική ποτέ με κανέναν, διάλεξα τις σπουδές που γούσταρα να κάνω, κι έδωσα 3 φορές για να σπουδάσω αυτό το συγκεκριμένο πράγμα που γούσταρα. Κάποια στιγμή πήγα μόνη μου κι έκανα αγγλικά και γαλλικά, γιατί τα γούσταρα, κι αργότερα βρήκα δουλειά στο αντικείμενό μου, αυτό που γούσταρα. Δεν πήγα για μεταπτυχιακό, γιατί θεώρησα καλύτερο να αποκτήσω εμπειρία και όχι "χαρτί" - ήταν δική μου απόφαση. Σήμερα, κοντά στα 40 μου, δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Για ότι ονειρεύτηκα πάλεψα, και στιγμές - στιγμές το είχα, μέχρι ν' αρχίσω να παλεύω για το επόμενο όνειρο. Έχω πλέον απολυθεί, αλλά δούλεψα πολλά χρόνια στο αντικείμενο που γούσταρα, δούλεψα τρελές ώρες με όλη μου την ψυχή και γούσταρα. Δεν είμαι καθόλου απογοητευμένη και καθόλου κουρασμένη, αλλά πλούσια, γεμάτη εμπειρίες και διάθεση να παλέψω κι άλλο. Η ζωή μου είναι γεμάτη, γιατί έκανα ότι ήθελα εγώ και δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Αν έχεις γύρω σου κι εσύ ανθρώπους που "οδηγήθηκαν" απ' τους γονείς τους σε κάποια δουλειά, για εύκολη επαγγελματική αποκατάσταση είναι η συνήθης δικαιολογία, ρώτα τους πως αισθάνονται, πως είναι να ζουν τις μέρες τους κάνοντας κάτι που δεν τους αρέσει... ή - ακόμα χειρότερα - να 'χουν απολυθεί από κάτι που ποτέ δεν τους άρεσε... ...και στο τέλος, αποφάσισε εσύ πως θέλεις να νιώθει το παιδί σου στα 40 του και τι θέλεις να αισθάνεται για το ρόλο που έπαιξες εσύ... Τέλος, σαν μαμά προς μαμά: μην κάνεις όνειρα για το παιδί σου. Μάθε στο παιδί σου να ονειρεύεται, κι εκείνο θα φτιάξει τα δικά του όνειρα. Μάθε το όμως να παλεύει για να τα πραγματοποιήσει. Να είσαι σίγουρη ότι είναι το μεγαλύτερο εφόδιο που μπορείς να του δώσεις για τη ζωή του...
Εχω γνωρισει απο κοντα το φιλανδικο συστημα με το προγραμμα comenius που καναμε στο σχολειο( ειμαι δασκαλα)....ενα εχω να πω..ντραπηκα..μα πιο πολυ και λογω επαγγελματος αλλα και σα μαμα ΖΗΛΕΨΑ....πρασινη εγινα....ειναι ετη φωτος μπροστα...ετη.....δεν τους φτανουμε...τουλαχιστον οχι με τις κυβερνησεις που εχουμε....ΔΥΣΤΥΧΩΣ
Αγάπη, καλημέρα. Εμείς σαν μαμάδες μπορούμε να κάνουμε κάτι (στα πλαίσια του σπιτιού μας) για να πλησιάσουμε έστω και λίγο αυτό το σύστημα? Μας δίνεις μια λίγο πιο αναλυτική εικόνα του? Σε ευχαριστώ!
Νινα καλησπερα.....πρεωτον τα κτιρια ειναι με ξυλινα πατωματα θερμαινομενα(δημσια οχι ιδιωτικα) και τα παιδακια με το που μπουν μεσα βγαζουν παπουτσια (στο δημοτικο..για γυμνασιο δεν γνωριζω)....ολα τα μαθηματα γινονται με τη μορφη παιχνιδιου και πειραματος..εμπειρικα δηλαδη....εχουν μια υλη που την ακολουθουν αλλα οχι πιστα....το οπτικοακουστικο υλικο που εχουν στη διαθεση τους οι δασκαλοι ειναι φοβερο...και αλλα πολλα που εχουν να κανουν με την καθημερινοτητα των παιδιων στα σχολεια....θελω να πω δεν ξερω αν μπορεις να κανεις κατι σπιτι....αυτο που προτεινω παντως σαν δασκαλα και που εφαπτει πανω στο φιλανδικο συστημα ειναι να μην τρελαινουμε τα παιδια μας με τους βαθμους....στοχος ειναι να μαθει μεσα απο ευχαριστες διαδικασιες και οχι ανταγωνιστικες οπως τα τεστ και τα διαγωνισματα ....το λεω αυτο γιατι οι μαμαδες συνηθως ειναι χειροτερες απο τα παιδια τους σε αυτο το θεμα...(ειδικα σε Ε κ ΣΤ ταξεις που παιζει και το θεμα της σημαιας...εχω δει σφαγες!!!! λυπηρα πραγματα...)
Nina kai Agapi! Signomi gia ta greeklis.. Meno me tin kori mou stin finlandia. I kori mou ine stin tetarti dimotikou kai ine 10 xronon. Ine se epipedo sxedon aristis mathitrias! Ixe diskolefti stin triti taksi me ta mathimatika kai ekane pexnidia me alla pedia tis taksis tis ta opia ixane mini kai afta ligo piso. Ta pexnidia itane me kartes, me kivakia k.a.! I alithia oute pou ksero pos katafere i daskala na tis ta mathi mesa apo pexnidia! Ego piga sxolio sti Rodo kai thimame mono tis apires fototipies pou eprepe na kano kathe mera..Kai min poume poses itan gia ta savvatokiriaka! I kori mou matheni kai agglika epo persi sto sxolio. Milai idi arketa! Mou efere testakia na ipograpso opos mathimatika 10- glossa 9+ agglika 10! Diavazi moni tis kai tis Paraskeves den exoune mathimata gia to spiti. Tis ipolipes meres pou exoun diavasmata kani peripou 30 lepta - 1ora na diavasi! Xerome pou pira tin apofasi na erthoume Finlandia prin ksekinisi to sxolio tis! Den nomizo na katafername na tin diavazo kathe mera kai na ime ergazomeni mitera sigxronos! As elpisoume na allaksi siga siga to sistima kai stin Ellada!
Δυστυχως ζουμε σε μια χωρα οπου τα ''μεγαλα κεφαλια'' εχουν για Θεο τους το χρημα και μονο αυτο!!!Δεν ενδιαφερεται κανεις για την εξελιξη και την αναπτυξη της χωρας.Εχουμε απο τα χειροτερα εκπαιδευτικα συστηματα!!Δε ειναι τοσο σημαντικο οι κτιριακες εγκαταστασεις των σχολειων,οσο το τι διδασκονται τα παιδια και καποιες φορες και απο ποιους...Δεν τα βαζω ολα σ'ενα τσουβαλι,σαφως και υπαρχουν καλοι δασκαλοι,καλο εκπαιδευτικο συστημα δεν υπαρχει δυστυχως!!Μακαρι να μπορουσαμε σαν κρατος να παραδειγματιστουμε απο αλλες ευρωπαικες χωρες,θα ειμασταν πολυ καλυτεροι και ως ανθρωποι!!!!
Τί να πες για εμάς εδώ?Το έζησα το σύστημα από κοντά για λίγες ημέρες όταν επισκέφτηκα τη Φινλανδία...δεν έχω να σχολιάσω κάτι....μόνο απογοήτευση νιώθω...Καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδάκια!!!!
..δεν ειναι ανορθοδοξο και αυτο φαινετε απο τα ποσοστα επιτυχιας τους λοιπον!! εμεις ειμαστε οι ανορθοδοξοι,που ξεχναμε οτι τα παιδια θελουν κυριως να παιζουν και ω ναι ειναι απιστευτα τα πραγματα που μπορουν να μαθουν μεσα απο το παιχνιδι!! αντ αυτου τα στελνουμε απο 4-5 χρονων νηπια κ προνηπια.. τα ΒΙΑΖΟΥ-ΜΕ να μαθουνε..βεβαια μη χασουν τις γνωσεις και τα πτυχια ολοι οι παιδοψυχολογοι συμφωνουν στο οτι τα παιδια δεν ειναι ακομη ετοιμα για σχολειο σ αυτη την ηλικια αλλα σε ποιους το λενε και ποιος κανει κατι γι αυτο?? που θα μου πουνε εμενα οτι το το παιδι μου ειναι ετοιμο στα 2 να παει παιδικο..αναμεσα σε αγνωστους,που ποιος ξερει πως του συμπεριφερονται τι του κανουνε και πως το φροντιζουνε!! σκατα και αποσκατα