Η πρώτη μέρα της ζωής του μωρού –και της δικής σας ως μαμά – θα είναι χαρούμενη, συναρπαστική και εξουθενωτική. Για πολλές γυναίκες είναι επίσης ημέρα μεγάλου άγχους, πολλών ερωτηματικών και αμφιβολιών. Το άρθρο αυτό έχει σκοπό να σας βοηθήσει να θηλάσετε και να αισθανθείτε σίγουρη για την απόφαση και τις ικανότητές σας. Θέλω να σας βοηθήσω να κάνετε μια καλή αρχή, αφού ξέρω καλά ποιες είναι οι πρώτες απορίες σας ως νέα μαμά.
Όλες θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτή η πρώτη μέρα θα είναι ιδανική– το μωρό γεννιέται, ανταλλάσουμε βλέμματα λατρείας με τον σύντροφό μας, το μωρό προσκολλάται στη θηλή χωρίς καμία προσπάθεια, έχουμε άπειρο γάλα και κανείς γύρω μας δεν αμφιβάλει ότι κάνουμε το σωστό.
Ίσως για κάποιες από εσάς να γίνουν ακριβώς έτσι τα πράγματα (το εύχομαι με όλη μου την καρδιά). Για πολλές οικογένειες όμως αυτή η ωραία εικόνα παραμένει στη σφαίρα της φαντασίας και δεν είναι όλα τόσο ρόδινα. Γι’ αυτές τις οικογένειες έγραψα αυτό το άρθρο, ώστε να τις οπλίσω με δύναμη και γνώση και να τις βοηθήσω να κάνουν μια καλή αρχή με το θηλασμό.
Το μωρό μας είναι ξύπνιο και σε διέγερση τις περισσότερες από τις πρώτες 24 ώρες της ζωής του. Χρησιμοποιήστε αυτό τον πολύτιμο χρόνο για να παρατηρήσετε τα σημάδια πείνας του μωρού σας: ψάχνει στον αέρα με το στόμα, βάζει τα χέρια στο στόμα, γλείφεται και γυρίζει το κεφάλι του από τη μια πλευρά στην άλλη. Αυτά τα σημάδια τα βλέπουμε συνήθως κατά τη διάρκεια της ήρεμης και ξύπνιας φάσης του μωρού. Είναι πολύ σημαντικό κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης να δώσουμε στο μωρό μας την ευκαιρία να εκπαιδευτεί και να μάθει τη σωστή προσκόλληση στο στήθος. Τα μωρά σταδιακά γίνονται όλο και πιο ληθαργικά μετά από μερικές ώρες, άρα αυτό το κρίσιμο στάδιο μπορεί να χαθεί εάν ασχολούνται άλλοι με το μωρό μας.
Το να κρατάμε το μωρό επάνω μας σε επαφή δέρμα με δέρμα, είναι κάτι που κάνει τη μετάβαση από τη ζωή στη μήτρα, στον εξωτερικό κόσμο, πολύ πιο εύκολη, τόσο για το μωρό όσο και για μας. Επίσης, η θερμοκρασία του μωρού διατηρείτε αυτομάτως σταθερή μ’ αυτό τον τρόπο.
Η αναίτια εισαγωγή συμπληρωματικής τροφής ή πιπίλας στο μωρό κατά την κρίσιμη περίοδο αυτού του πρώτου 24ωρου, μπορεί να αποθαρρύνει το μωρό από το να θηλάσει από τη μαμά του. Καθώς ο θηλασμός ηρεμεί το μωρό και η διέγερση του στήθους επιταχύνει την παραγωγή γάλακτος, οποιοδήποτε συμπλήρωμα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά αυτό το θαυμαστό σύστημα.
Οι ειδικοί του θηλασμού πιστεύουν ότι η συχνή διέγερση του στήθους μέσω του θηλασμού, βοηθάει στην δημιουργία περισσότερων υποδοχέων προλακτίνης στο στήθος. Αυτό οδηγεί σε μεγαλύτερη παραγωγή γάλακτος και μεγαλύτερη συνολική διάρκεια θηλασμού.
Δεν υπάρχουν αρκετές λέξεις για να περιγράψω πόσο σημαντική είναι η σωστή προσκόλληση του μωρού στο στήθος, το συντομότερο δυνατόν μετά τον τοκετό. Πολλά μωρά μπορεί να μην έχουν καλό προσανατολισμό στην αρχή. Εάν πήρατε αναισθησία για πολύ ώρα κατά τη διάρκεια του τοκετού, ο αποπροσανατολισμός αυτός θα είναι προφανής. Εάν ακούτε ήχους σαν κλικ κατά τη διάρκεια του θηλασμού, εάν τα μάγουλα του μωρού ρουφιούνται προς τα μέσα, ή εάν πονάει η θηλή σας, όλα αυτά είναι σημάδια ότι πρέπει να βγάλετε το μωρό από το στήθος και να γίνει η προσπάθεια για σωστή προσκόλληση από την αρχή. Ζητήστε βοήθεια. Εάν χρειάζεστε ακόμη περισσότερη βοήθεια, μην διστάσετε να την ψάξετε.
Όπως και με την επαφή δέρμα με δέρμα, η συγκατοίκηση με το μωρό μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε ο ένας τον άλλο. Είναι η ευκαιρία να μάθουμε τα σημάδια του μωρού μας. Πολύ συχνά, οι άνθρωποι του στενού μας περιβάλλοντος μας συμβουλεύουν να δώσουμε το μωρό στις νοσοκόμες για να ξεκουραστούμε ή για να κοιμηθούμε καλύτερα το βράδυ. Αυτό όμως δεν ισχύει. Οι έρευνες έχουν δείξει αντίθετα, ότι εκείνες που δεν κοιμούνται αρκετά είναι οι μητέρες που αποχωρίζονται από τα μωρά τους. Οι μητέρες που κρατούν το μωρό τους μαζί τους στο δωμάτιο μπορούν να ξεκουραστούν άνετα, ξυπνώντας κάθε φορά που ζητά το μωρό να θηλάσει και να έχουν την ευκαιρία να θηλάσουν όταν το μωρό τους είναι ξύπνιο και ήσυχο. Η χαλάρωση που μας φέρνει η παρουσία του μωρού μπορεί επίσης να μειώσει το άγχος μας, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή μας.
Το να έχετε δίπλα σας ανθρώπους που πιστεύουν στο θηλασμό, στη δύναμη της φύσης και σ’ εσάς, είναι πολύ σημαντικό. Αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν θηλάσει και οι ίδιοι τα παιδιά τους με επιτυχία, ακόμη καλύτερα. Όλοι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η σίτιση του μωρού με το πιο κατάλληλο γάλα, είναι κάτι που μπορείτε να κάνετε μόνο εσείς.
Αυτή η περίοδος, είναι η στιγμή που δύο διαφορετικά πλάσματα πρέπει να μάθουν να λειτουργούν σαν ένα. Το σύστημα είναι τόσο εύθραυστο, όσο και ανθεκτικό και θα πρέπει να το σέβονται όλοι όσοι βρίσκονται γύρω σας.
Βίκυ Φαρδογιάννη – Πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC
[divider]
Η Βίκυ Φαρδογιάννη είναι πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC και εργάζεται στο χώρο του θηλασμού για περισσότερο από δέκα χρόνια.
Θα την βρείτε στο thilasmos.com
και στη Facebook σελίδα “Thilasmos – Θηλασμός“
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
το πρώτο το θηλασα 34 μηνες το δευτερο ειναι μολις ολίγων ημρών . Η εμπειρία ειναι μεγάλη υπόθεση . Την δευτερη φορα εβαλα αμεσως το μωρό στο στηθος , ηξερα πως να το πιασω και φυσικά δεν επέτρεψα σε κανέναν να μου δωσει την οποιαδήποτε " συμβουλή". Για εμενα και στο πρωτο αλλά και στο δευτερο παρολο που ειναι 15 ημερών η ξαπλωτή πλάγια θέση νομίζω πως ειναι η καλύτερη και ευκολότερη και η πιο ξεκουραστη. καλή δυναμη και υπομονη σε αυτο το ομορφο ταξιδι!!!!!
Και μην το βάζετε κάτω, ήμουν χωριστά από το μωρό μου (σε άλλο νοσοκομείο) από την πρώτο λεπτό, μόλις που πρόλαβα να το φιλήσω. Μία εβδομάδα μετά, με επιμονή και καμία στήριξη, κατάφερα να το θηλάσω (όχι αποκλειστικά αλλά με πολύ λίγο συμπλήρωμα). Πέρασαν από τότε 8 μήνες και ακόμη συνεχίζουμε :))
Αυτό που δεν κατάφερα ποτέ να κάνω, είναι αυτό της φωτό: να θηλάσω ξαπλωμένη! Ποτέ δεν μπορέσαμε να το πετύχουμε. Δεν βολευόμασταν, ούτε εγώ ούτε το μωρό! Περίεργο... :)
Εγώ το κατάφερα στον 6ο μήνα, ακριβώς στη φάση που σταμάτησα να πονάω και να αιμορραγώ. Από κει και πέρα θήλασα άλλους 12 μήνες σχεδόν πάντα ξαπλωμένη. Ξεκούραση. Αλλά αυτό που με κάνει έξαλλη για πολλοστή φορά σε άρθρο που υποτίθεται ότι στηρίζει το θηλασμό είναι η φωτογραφία με το τεράστιο στήθος. Σ' αυτή τη φωτογραφία ο μαστός φαίνεται μεγαλύτερος από το κρανίο του βρέφους. Άντε τώρα να πείσεις μια λεχώνα με μικρό στήθος ότι μπορεί να θηλάσει. Στο πρώτο 9μηνο του θηλασμού φορούσα cup C και στο δεύτερο cup B. Στηθόδεσμο θηλασμού cup B στα ελληνικά καταστήματα δε βρήκα, τελικά μου τον έφεραν από την Αγγλία.
Με συγχωρείτε αλλά αμφισβητώ πολλα απο τα παραπάνω απο απλή εμπειρία μαμάς η οποία θηλασα κ τα 2 μου παιδιά.....στο 1ο είχα ένα άγχος να εφαρμοσω οοοολα τα παραπάνω κα τελικά δυσκολεύτηκα ΠΟΛΥ με το θηλασμο (ευτυχώς τα κατάφερα)! Στη 2η κόρη μου να ειναι καλα η γιατρός μου που μου έδωσε την πιο πολύτιμη συμβουλή....! ´´μην περιμένεις να θηλασεις στο μαιευτήριο, μονο σπτι σου με ηρεμία, θα βαζεις το μωρο στο στήθος μονο για λίγα λεπτά, να δώσει σήμα για γαλα, να μάθει να πιάνει κ θηλη κτλ..όχι κάθε 3 κ λίγο το μονό που καταφέρνεις ειναι να πληρώσεις τη θηλη.¨ και ξένο γαλα που έδωσα στο μαιευτήριο δεν χάλασε η συνταγή...πήγαμε σπίτι μας κ θηλασαμε αποκλειστικά πολλούς μήνες και συνολο 1μιση χρονο Και κυρίως χαλαρά κ ευχάριστα! Αυτο το άγχος μη τυχόν κ πιει το μωρο ξένο γαλα ,λες κ ειναι δηλητήριο δεν το καταλαβαίνω....το θεμα ειναι να πιει μητρικό όχι να μην πιει συμπλήρωμα...ξεαγχωστε επιτέλους τις λεχωνες με αυτο το θεμα....
μπραβο ρε κοριτσι!Μαζι σου!
Συμφωνώ με την Eva. Δεν είναι τόσο σημαντικές οι πρώτες μέρες ως προς τον αποκλειστικό θηλασμό. Ούτε είναι πάντοτε καλό για τη μητέρα να έχει το μωρό από την πρώτη στιγμή μαζί της συνέχεια. Υπάρχει ο κίνδυνος να γυρίσει στο σπίτι ξεθεωμένη από την κούραση και τελικά να μην αντέξει και να παρατήσει το θηλασμό λίγες μέρες αργότερα. Οι μέρες στο μαιευτήριο είναι οι πιο ξεκούραστες και καλό είναι να τις εκμεταλλευόμαστε! Δεν έχουν όλες οι γυναίκες βοήθεια από γιαγιάδες κι αδερφές, ώστε να ξεκουράζονται στο σπίτι. Αφήστε που όλοι αυτοί οι κανόνες περί θηλασμού αγχώνουν γυναίκες που δεν μπορούν να πληρώσουν μονόκλινο δωμάτιο. Το σημαντικό είναι να πιει το μωρό το πρωτόγαλα κι αυτό επιτυγχάνεται άνετα τις 4 φορές/ημέρα που σου φέρνουν το μωρό στο μαιευτήριο. Όταν το μωρό έρθει στο σπίτι, θα πεινάει και θα τρώει από το στήθος της μητέρας. Θα αρνηθεί φαγητό επειδή δεν θα είναι μέσα σε μπιμπερό αλλά μέσα στο ζεστό στήθος της μαμάς; Ή υπάρχει περίπτωση να μην αγαπάει τη μητέρα του; Και μέρες ολόκληρες να είναι χωρίς τη μαμά του, μόλις τη νιώσει και την ακούσει θα κολλήσει πάνω της. Το άγχος κι οι κανόνες δεν βοηθάνε. Ο θηλασμός είναι κάτι φυσικό και πολύ όμορφο και για να πετύχει πρέπει η γυναίκα να αφεθεί ελεύθερη από "πρέπει" και να το ζήσει όπως το νιώθει η ίδια. Η γυναίκα που θα επιλέξει τον αποκλειστικό θηλασμό στο μαιευτήριο επειδή το θέλει κι η άλλη γυναίκα που δεν θα το επιλέξει, θα καταλήξουν στον αποκλειστικό θηλασμό με την ίδια αξιέπαινη προσπάθεια.
Ακριβώς αυτό μας είπε και ο δικός Μας γιατρός χτες!
Ήθελα τόσο πολύ να θηλάσω και είχα τόσο πολύ προετοιμαστεί για να το κάνω σωστά που οι μαίες απλά με κοιτούσαν και αναρωτιόντουσαν αν ήταν το δεύτερο ή το τρίτο παιδάκι μου...Δεν είχα υπολογίσει όμως στην μαμά φύση... Το πρώτο 24ωρο ο γιατρός με διαβεβαίωσε ότι το μωράκι είναι χορτάτο από την κοιλιά της μαμάς του, ωστόσο μου είπε να το βάζω στο στήθος όποτε το ζητάει. Κι αυτό έκανα. Κάθε 3ωρο περίπου η μικρή πιπιλούσε (τι αστείος ήχος) το χέρι της και τσουπ! στο στήθος... Νόμιζα ότι όλα πήγαιναν καλά...μέχρι που την 3η μέρα το πρωί η παιδίατρος που ήρθε βρήκε το μωρό 300 γραμμάρια λιγότερο, βάρος που φυσιολογικά έπρεπε να χάσει περίπου στις 4 μέρες από την γέννηση...Συν του ότι τα χειλάκια της και τα χεράκια της ήταν κατάξερα...Δεν είχα παρά ελάχιστες σταγόνες (δεν ήξερα και πόσο αρκεί για να σιτιστεί ή να ενυδατωθεί το μωράκι) οπότε της έδωσαν συμπλήρωμα ανάμεσα στους θηλασμούς...Περιττό να πω ότι έκλαιγα από την στεναχώρια μου, και γιατί με θεωρούσα ανίκανη που δεν είχα καταλάβει ότι το μωράκι μου δεν έτρωγε και που θα της έδινα ξένο γάλα ενώ δεν ήθελα....Το ίδιο απόγευμα ωστόσο κατέβηκε το γάλα (οπότε και ένιωσα τι σημαίνει "έχω γάλα") και ησύχασα, αλλά οι νοσοκόμες επέμειναν στο να δώσω ξένο για να επανέλθει η υγρασία του σώματος της στα φυσιολογικά. Να πω εδώ ότι γέννησα στο Έλενα, είχα το μωράκι μου συνεχώς μαζί μου και από την πρώτη στιγμή με ενθάρρυναν να θηλάσω, αλλά χρειάστηκε τελικά να δώσω (για δυο μέρες όπως αποδείχτηκε) ξένο γάλα. Όταν επιστρέψαμε στο σπίτι ο παιδίατρος μου είπε χαρακτηριστικά "αφού έχεις γάλα πέτα την φόρμουλα" και δεν χρειάστηκα άλλη κουβέντα...Έκτοτε εδώ και 11 μήνες θηλάζουμε κανονικά, το μπουκάλι δεν θέλει ούτε να το βλέπει (έχει ποτηράκι για το νερό) και θηλάζουμε έχοντας στο νου μας ότι οι στερεές-ξεκινήσαμε τον 6ο μήνα- αποτελούν συμπλήρωμα του θηλασμού...Ξυπνάμε βέβαια κά8ε βράδυ 2-3 φορές το λιγότερο, αλλά θα πάμε όσο αντέξουμε...