γράφει η Νανά Παλαιτσάκη
Ξέρω ότι για εργαζόμενες γυναίκες το να μεγαλώνουν παιδιά χωρίς βοήθεια είναι τόσο εύκολο, όσο το να περπατάς σε κάρβουνα, χωρίς να έχεις προπονηθεί για πυροβασία.
Εργαζόμενη είμαι απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Με τις «γυναίκες» του σπιτιού και τις περιπέτειες που έχω ζήσει μπορεί να γράψω τόμους!
Θέλω όμως σήμερα να προετοιμάσω όλες εσάς που εμπιστεύεστε το παιδί σε «γυναίκα» που δεν είναι γιαγιά, θεία, αδελφή ή κάποιος ολόδικός σας άνθρωπος, ΝΑ ΤΣΕΚΑΡΕΤΕ με οποιοδήποτε τρόπο και με οποιοδήποτε μέσο το τι συμβαίνει όταν η κοπέλα μένει μόνη με το παιδί ή το πηγαίνει βόλτα στην παιδική χαρά.
Μένω στου Παπάγου. Στην περιοχή ευτυχώς ακόμη για τα παιδάκια που μεγαλώνουν εδώ υπάρχουν πλατείες, πάρκα και πράσινο. Συχνά, σχεδόν κάθε μέρα, βγάζω βόλτα τα σκυλιά μου.
Στην πλατεία, όχι πρόσφατα, αλλά ενάμιση χρόνο πριν, έβλεπα σχεδόν κάθε μέρα στις κούνιες παιδάκια έως 4 ετών να συνοδεύονται απο αλλοδαπές κυρίες. Ενα θετικό της κρίσης -που σύμφωνα με την δική μου στατιστική συμβαίνει- είναι ότι οι κυρίες αυτές ως συνοδοί βρεφών έχουν ελαττωθεί και βλέπω όλο και περισσότερες γιαγιάδες ή μαμάδες με τα παιδάκια τους στην παιδική χαρά.
Ένα απόγευμα ένα χρόνο πριν παρατήρησα ότι οι περισσότερες αλλοδαπές κυρίες, αντί να προσέχουν τα παιδιά, μιλούσανε στα κινητά τηλέφωνα, γυρίζοντας ακόμη και την πλάτη στον χώρο και στον τόπο που το παιδάκι για το οποίο ήταν υπεύθυνες έπαιζε.
Κάποια στιγμή βλέπω ένα τρίχρονο αγοράκι να έχει ξεφύγει εντελώς απο το πεδίο ελέγχου και να ετοιμάζεται να διασχίσει τον δρόμο χωρίς συνοδό. Έτρεξα με το σκυλί μου, έπιασα το μωρό, φώναξα δυνατά την κυρία απο την Αιθιοπία που μιλούσε στο κινητό και της ζήτησα να με οδηγήσει στο σπίτι όπου εργαζότανε. Συνόδευσα το παιδί, η κυρία-νταντά άνοιξε την πόρτα και ξεπρόβαλε μια ηλικιωμένη κυρία. Της συστήθηκα και της συνέστησα να μεταφέρει στους γονείς ότι το παιδάκι το «‘επιασα» κυριολεκτικά λίγο πριν κατέβει στο δρόμο. Άφησα και το τηλέφωνό μου, αλλά κανείς δεν μου τηλεφώνησε ποτέ. Το χρέος μου όμως το είχα κάνει.
Πριν τρεις μέρες μου τηλεφώνησε μια πολύ αγαπημένη απο τον ΣΚΑΙ συνάδελφος, η οποία έχει απολυθεί. Είχα καιρό να την ακούσω και χάρηκα… μέχρι να συνειδητοποιήσω τα νέα της.
Η ίδια άνεργη έχει εμπιστευθεί στην αλλοδαπή κυρία που την βοηθούσε στο σπίτι όταν εργαζότανε το παιδί της για να πάει στο αεροδρόμιο να παραλάβει τον άντρα της. Η «νταντά» αποφάσισε να πάει το αγοράκι στην πλατεία. Την ώρα που ο μικρός διέσχιζε τον δρόμο, η «νταντά» μιλούσε σε δύο κινητά σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες.
Αποτέλεσμα; Σήμερα οκτώ μήνες μετά το παιδί της συναδέλφου βρίσκεται ακόμη στο στάδιο αποθεραπείας. Η οδηγός του αυτοκινήτου που χτύπησε το παιδΊ αμέσως μετά εξαφανίστηκε, γκάζωσε δηλαδή και έφυγε. Την κυνήγησαν άλλοι οδηγοί και το βράδυ της ίδιας μέρας παραδόθηκε. Η δικαιολογία που είπε στην αστυνομία ήταν ότι «φρίκαρε»…
Επειδή .το παιδάκι ζει, αφού πέρασε η οικογένεια ενάμιση εφιαλτικό χρόνο, είναι καλΎτερα να βάλετε σε κίνδυνο την δουλειά σας (όσες έχετε) παρά την ζωή του παιδιού σας. Σε καμιά περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι όλες οι κυρίες-νταντάδες είναι ανεύθυνες, αλλά όσες τουλάχιστον έβλεπα εγώ την εποχή προ κρίσης στις παιδικές χαρές του Παπάγου, όλες ή μιλούσαν μεταξύ τους ή μιλούσαν στο κινητό και τα παιδάκια μαλλιοτραβιόντουσαν… Και απο την άλλη μερικοί γονείς ανησυχούν μην… μπούνε σκύλοι με τ’ αφεντικά τους στα πάρκα!
[divider]
Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στο
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εγώ από την άλλη συμφωνώ να αφήνεις τα παιδιά στους παππούδες του, εφόσον οι ίδιοι το θέλουν και το θέλουν και οι γονείς και τα παιδιά. Δε μιλάω για παρκάρισμα. Και δεν σχετίζεται με την ανεξαρτησία. Εμένα οι δικοί μου θέλουν την κόρη μου και το ζητάνε οι ίδιοι.
"Αλλοδαπές κυρίες", "κυρία απ΄την Αιθιοπία", "Αλλοδαπή κυρία"... όχι, αυτό το κείμενο δεν καταγγέλλει τις απρόσεκτες νταντάδες, καταγγέλλει τις απρόσεκτες αλλοδαπές νταντάδες. Κρίμα... εγώ προσωπικά δεν θα ήθελα να φιγουράρει αυτό το κείμενο στο δικό μου blog κι επειδή έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι αυτός εδώ ο χώρος είναι μάλλον κατά του ρατσιρμού και των διακρίσεων (όπως πχ το να τονίζεις ή έστω ν'αναφέρεις τρεις φορές ότι οι νταντάδες ήταν αλλοδαπές) μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα αρκετά... =(
Όσοι έχουν παρατηρήσει τη συμπεριφορά της πλειονότητας των Φιλιπινέζων και των Γεωργιανών όταν είναι έξω θα έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με την αρθρογράφο. Ναι, μιλάνε α-σ-τ-α-μ-ά-τ-η-τ-α στο τηλέφωνο. Το θέμα γιατί το κάνουν θέλει λίγη συζήτηση. Μπορεί να ντρέπονται / φοβούνται μπροστά στους εργοδότες και του “δίνουν και καταλαβαίνει” όταν εκείνοι λείπουν με αποτέλεσμα να την πληρώνουν την νύφη είτε το μωρό είτε ο ηλικιωμένος. Γιατί το να μιλάει η νταντά του παιδιού ή ο φροντιστής του ηλικιωμένου συνέχεια στο τηλέφωνο, έχει τραγικές συνέπεις τόσο στην ψυχοσύνθεση του παιδιού και του ηλικιωμένου γιατί απομονώνονται, όσο και σε θέματα πρακτικά, ασφαλείας. Δυστυχώς το έζησα από κοντά όταν βρέθηκα στην ανάγκη να πάρω οικιακή βοηθό στο σπίτι για το παιδί μου. Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισα. Το ίδιο βλέπω και σε γείτονες αλλά και σε δύο συγγενικά σπίτια. Μιλάνε στο τηλέφωνο όταν ταίζουν το παιδί, όταν το πάνε βόλτα, όταν κάνουν δουλειές, συνέχεια και ασταμάτητα. Σίγουρα τραβάνε τα ζόρια τους μακριά από τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους, την πατρίδα τους, σίγουρα κάποιοι εργοδότες τις ταλαιπωρούν αλλά αυτή η χρήση του κινητού είναι πραγματικά αλόγιστη. Το άρθρο νομίζω πως σε αυτό στοχεύει. Να υποψιάσει κάποιες οικογένειες που εργοδοτούν νταντάδες για τα παιδιά τους. Πλέον νταντάδες υπάρχουν και Ελληνίδες οι οποίες επειδή έχουν τον ίδιο τρόπο ζωής, σκέψης και συμπεριφοράς συνεργάζονται καλύτερα και επικοινωνούν καλύτερα με την οικογένεια που τις εργοδοτεί. Το να εντοπίζεις κάποιο μειονέκτημα που έχει ο άλλος, δεν σε κάνει ρατσιστή. Και ναι, αυτό είναι μεγάλο μειονέκτημα. Και μπράβο στην Νανά που το εντόπισε. Έστω και μία μαμά να υποψιάσει, καλό θα κάνει. Τέλος, υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν κανέναν. Ούτε γιαγιάδες ούτε παππούδες και βρίσκονται στην ανάγκη να πάρουν στο σπίτι τους κυρίες που κάνουν αυτή τη δουλειά. Ή υπάρχουν και οικογένειες που είναι εύπορες και επιλέγουν να ζούν αυτές τις καταστάσεις. Σε κάθε περίπτωση είναι υποχρέωσή τους να είναι προσεκτικές και να εφιστούν την προσοχή και σε άλλους. Εγώ πάντως αν δεν έβρισκα μία καλή νηπιαγωγό να μου κρατάει το παιδί όσο λείπω, δεν θα ξαναέβαζα στο σπίτι μου ποτέ καμία κυρία αλλοδαπή.
Η κ Παλαιτσακη δεν ήθελε να περάσει ρατσιστικό μύνημα κ ας σκεφτούμε πριν κρίνουμε είναι άψογη δημοσιογράφος κ πολύ καλός ο λόγος της.επίσης η ολίβια ξέρει πολύ καλά τι κάνει.εγώ όμως εχω γίνει ενώ δεν ήμουν ρατσιστρια...ΠΟΛΥ.δείτε τι γίνεται κ μετά να μιλάτε κ όχι μέσα από την ασφάλεια του σπιτιού.κ τι έχουμε από δω κ πέρα να δούμε..
Εχω δει σε σούπερ μάρκετ νταντα αλλοδαπή βέβαια επειδή το παιδάκι που πρόσεχε έκανε φασαρία να του δίνει μια σφαλιάρα που πόνεσε η ψυχή μου.το παιδάκι πλανταξε στο κλάμα κ το χειρότερο είναι ότι το ύφος της ήταν γεμάτο μίσος όταν το κοίταζε.σκέφτηκα να βάλω ένα σημείωμα στην τσέπη του παιδιού αλλά δεν πρόλαβα.πάρτε το χαμπάρι κ σταματήστε τις φιλελεύθερες ιδέες.όχι όλοι αλλά στην πλειοψηφία τους μας μισούν.μου φαίνεταιέχεκαταλάβετισυμβαίνει.δενθα επεκταθώ γιατί είναι μεγάλη κουβέντα
Πρόκειται για μεγάλη κουβέντα. Θα ήθελα ομως να πω ότι ειμαι σαφώς υπέρ των ντανταδων αντί για τις γιαγιαδες. Το να κρατά η γιαγιά το παιδι δεν το θεωρώ σωστό ούτε για τις γιαγιάδες (τρομερή δέσμευση σε ηλικία που δικαιούνται ξεκούραση), ούτε για το ζευγάρι (καθημερινή τριβή με γονείς που συνήθως φέρνει προβλήματα), ούτε και για τα παιδια (τα περιςςοτερα γίνονται φοβερά κακομαθημένα). Κι εχω πετύχει πολλές περιπτώσεις και μαμάδων (που αφήνουν τα παιδια στη γιαγιά) και γιαγιάδων που εξομολογουνται ότι αν είχαν χρήματα θα έκαναν άλλες επιλογές. Στο εξωτερικό δηλαδή πως μεγαλώνουν τα παιδια; Στην ελλαδα η ανεξαρτησία μας μου φαίνεται περιορίζεται στην εργενικη καλοπέραση, μετα οι οικογενειακές μας ευθύνες φόρτωμα στους γονείς. Σορρυ, δεν μου φαίνεται σωστό όλο αυτο.
εγω να πω την αληθεια δυσκολα θα αφηνα το παιδι μου με ντανταδες, παρολο που κι εγω μεγαλωσα με ντανταδες. Οχι για κανεναν αλλο λογο αλλα επειδη η εποχη μας ειναι γεματη αγχος, θυμο κι απωθημενα. Εδω εμεις χανουμε πολλες φορες την υπομονη μας με τα ιδια μας τα παιδια. Ποσο μαλλον μια νταντα που δεν της ειναι και τιποτε αυτα τα παιδια. Και αν το αφηνα, θα το αφηνα σε επιλεγμενα ατομα. π.χ. την κοπελα που με βοηθαγε στο σπιτι (οταν ειχα λεφτα για να εχω κοπελα), η οποια τον λατρεψε το γιο μου, κι αυτος τη συμπαθουσε. Τωρα, περι ρατσιστικου αρθρου μαλλον η κα Παλαιτσακη κακως εδωσε χαρακτηρισμο στην νταντα ως αλλοδαπη, κι ας ηταν . Θα μπορουσε να το παραλειψει. δε νομιζω οτι οι αλλες κοπελιες που εγραψαν σχολια παρεξηγηθηκαν χωρις λογο. Αν π.χ. ελεγε η "ξανθια" νταντα, δε θα φαινοταν ...καπως; Οτι δλδ φταιει που ηταν ξανθια; Γιατι να το γραψεις αν δε θες να το υπονοησεις; Τελοσπαντων... Μπορει να μην ηθελε να το υπονοησει η συγγραφεας, απλα ισως ηταν μια επικοινωνιακη αστοχια.
"Την δεκαετία του ’90 οι περισσότεροι φίλοι και φίλες μου που γίνανε γονείς, θέλανε να εξοστρακίσουν «τις γιαγιάδες και τους παππούδες» απο το μεγάλωμα των παιδιών. Οοοοοοοοολα τα παιδάκια που συναντούσα μέχρι και πριν τρία χρόνια στις παιδικές χαρές, συνοδευόντουσαν απο αλλοδαπές κυρίες, οι οποίες στην απίστευτη μεγάλη πλειοψηφία, αντί να προσέχουν τα μωρά, μιλούσαν ή μεταξύ τους ή στα κινητά τους τηλέφωνα. Θυμάμαι μάλιστα που την τελευταία φορά που πήρα την πρωτοβουλία να μιλήσω σε γονιό ήταν όταν σε ένα απο τα πάρκα του Παπάγου, πηγαίνοντας το σκυλί μου βόλτα, έβλεπα μια ξένη κυρία που προφανώς πληρωνότανε για να προσέχει ένα παιδάκι, η οποία πρόσεχε το «άλλο της μισό» με το οποίο δίνανε ραντεβού στο παγκάκι. Ένα απόγευμα το μωρό είχε βγει στο δρόμο. Εκείνη χαμπάρι… Πήρα το μωρό απο το χέρι (ήταν λίγο μεγαλύτερο απο 4ων) και του ζήτησα να πάμε σπίτι του. Φυσικά και πήγαμε. Φυσικά και το παρέδωσα στην μαμά του, η οποία νομίζω ότι απο το σοκ δεν θα έχει συνέλθει μέχρι τώρα." "Ο παππούς μου και εγώ" της Νανάς Παλαιτσάκης
Εγω πάλι θα πω καλύτερα να αγχώνονται οι μαμάδες στην αρχή παρά να τρέχουν μετά.Και μιλάω εγώ που με φρόντιζαν κυρίες μέχρι να πάω παιδικό γιατί απλά οι γονείς μου δούλευαν βέβαια δεν ήταν αλλοδαπές αλλά το μηνυμα αυτού του κειμένου δεν έχει να κάνει με αυτό . Το ίδιο θα μπορούσε να είχε συμβεί και με ημεδαπή απλά σε αυτή την περιοχή ίσως ειναί πιο must οι αλλοδαπές ή πιο οικονομικές η να θέλουν να μάθουν τα παιδιά τους μια δεύτερη ξενη γλώσσα δεν ξέρω υποθέσεις κάνω.Όπως και να έχει θεωρώ οτι το μήνυμα δεν είναι αυτό η γυναίκα μοιράζεται μια προσωπική εμπειρία για να σημάνει σε μερικές από εμάς το καμπάνακι τα μάτια 14 μη σου πω και 104.Όσον αφορά τα σκυλιά δεν είχα, δεν έχω και πιθανότατα δεν θα έχω θεωρώ οτι είναι μεγάλη ευθύνη όταν ο άλλος παίρνει σοβαρά το ρόλο του.Εάν το σκυλι είναι καθαρό, εμβολιασμένο και ο ιδιοκτήτης του μαζεύει τα περιττώματα του δεν έχω κανένα πρόβλημα.Μάλιστα κατα ένα περίεργο λόγο η μικρή μου λατρεύει τα βαβ και μάλιστα τα μεγάλα, τα μικρά τα φοβάται μάλλον επειδή τσιρίζουν.
Σαφώς μπορει και να γίνει ενα ατύχημα οταν ειναι η μαμα, η γιαγια , ο μπαμπας κλπ. Αλλά οταν πληρώνω γυναίκα να ειναι υπευθυνη για το παιδί μου (ειναι η δουλεια της δηλαδη) ειναι υποχρεωμένη να μην κάνει τιποτα αλλο περα απο την δουλειά της. αλλιώς θα επερνα την γιαγια που δεν μου στοιχίζει και τίποτα. Αν ειναι αλλοδααπη ή οχι ποσος με ενδιαφέρει, Ας μην κρυβόμαστε πισω απο το δάχτυλο μας. Αυτη την δουλειά οπως και οικιακες εργασίες στην πλειοψηφία τους την κάνουν γυναίκες αλλοδαπές γιατι πιστεύουν οτι δεν έχει απαιτήσεις γλώσσας, μόρφωσης κλπ. οσο για τα σκυλια είμαι απο αυτές που δεν θε΄λω να ειναι στον χώρο μαζί με τα παιδιά μου. Γιατί τα φοβάμαι, γιατί ειναι απροβλεπτα τα πιτσιρικια και δεν ξέρεις τι μπορει να γίνει, γιατί τα σιχαίνομαι γιατι, γιατί ,γιατί είναι δικαίωμα μου .Και στην συγκεκριμένη περιοχή τουλάχιστον έχει μεγάλες εκτάσεις που μπορείς να βγάλεις το σκύλο σου βόλτα. Γιατί θα πρέπει να μπει σε εναν χώρο οπου υπάρχουν παιδιά?
εγω θα μεινω στην τελευταια παράγραφο καταρχας πολλες οικογενειες το 80% περιπου ειναι στο οριο της φτωχειας ή λιγο πάνω απο αυτο οποτε αναγκάζονται να δουλευουν και οι 2 γονεις για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα .. πιστεψτε με πολλες ανεργες μάνες δεν μενουν ανεργες γιατι το θέλουν αλλά γιατι δεν μπορουν να βρουν δουλεια.. ναι οκ δεν λεω δεν υπάρχει καλύτερο να μένεις με το παιδι σου στο σπίτι αλλα αληθεια ποσες απο εμας το κάναμε αυτο απο επιλογη??? λοιπόν τι σημαίνει αυτο .. οτι αναγκαζομαστε να δουλεψουμε και η μονη εναλλακτικη που εχουμε είναι είτε γιαγια αν υπάρχει (που ποιος σας λεει οτι θα το προσεχει οπως εσεις επειδη τυχαινει να είναι η γιαγια??) είτε παιδικος που να κάνεις τον σταυρο σου αν σε παρουν και αναψε και καμια λαμπαδα καλου και κακου είτε νταντα οπου κατεφευγουν οι περρισσοτεροι .. ο λογος που προτιμουν αλλοδαπες μα τα χρηματα φυσικα! ή ακομα και γυναικες μεγάλες σε ηλικια .. ακουω κάτι ποσα που ζηταν οι ελληνιδες 700 και 800 ευρω όταν ο δικος σου μισθος ειναι 500!! γιατι επειδη εχουν σπουδες επειδή προσεχουν το παιδι σου κλπ.. και εγω σπουδασα και η δικια μου η δουλέια ειναι επίσης σημαντική αλλά συμβιβάζομαι με αυτα που με προσφέρουν γιατι ετσι ειναι η εποχη που ζουμε . οποτε τι κάνεις καταφευγεις σε μια λυση πιο οικονομικη . σαν νταντα ναι πρέπει να προσεχει λίγο καλυτερα το παιδι σου αλλά εσυ ο γονιος επέλεξες αυτη την νταντα... κανενανς δεν πρόκειτε να σου προσεξει καλύτερα απο εσενα κανένας ειναι μια αληθεια που γνωρίζουμε όλοι . δυσυτχως εγω δεν βλέπω παρα μια τρομοκρατια στο κειμενο και μια δημιουργια ενοχων για τις μανες που δουλευουν για να βγάλουν τα προς το ζειν! επίσης ναι εμένα με ενοχλουν να βλέπω σκυλια στο πάρκο αμόλα χωρις την αλυσιδα και αφεντικά που ουτε καν μαζευουν τα αποριμματα τους! προσωπικά με εχει ορμηξει σκυλος και συγκεκριμένα ορμηξε πάνω στο καρότσι του μωρου και το αφεντικό ειπε πως ήθελε απλά να παίξει .. αν του εχωνα εγώ εκεινη την ωρα μια μπουφλα αυτουνου θα μου ελεγε κανεις πως ήθελα να παίξω???
εγω να δεις που εχω γινει τουρμπο και εχω τσακωθει με κατι τυπους που δε σεβονται το χωρο που παιζουν παιδακια και αφηνουν λυτους κατι 4ποδους καρχαριες. Και βριζουν κι απο πανω. Ενα ζωον μου ειπε: "Αντι να μαζεψω εγω το σκυλο μου, (ο οποιος σημειωτεον ηρθε φουριοζος στο καροτσι) να φυγεις εσυ και το μωρο σου, γιατι ο πεζοδρομος δεν ειναι βρεφοκομειο"(!!!!!!!!!!). Και ενας διερχομενος παππους βεβαια τον περασε γεννεες δεκατεσσερις και πολυ το φχαριστηθηκα. Τωρα γι αυτο με τη δουλεια, νομιζω οτι αν ειναι το μισθο μου να τον δινω σε νταντα, καλυτερα να κατσω σπιτι... Πηξιμο μεν, καλυτερο για το παιδι μου, δε.
Το συγκεκριμένο άρθρο όχι μόνο πανικοβάλει μαμάδες που δεν έχουν επιλογή από το να αφήσουν τα παιδιά τους με μια νταντά αλλά στοχεύει καθαρά στις αλλοδαπές. Αν δεν ήταν ρατσιστρια η συγγραφέας δεν θα ξεχώριζε μόνο τις ξένες κοπέλες αλλά θα περνάγε το μήνυμα ότι γενικότερα πρέπει να προσέχουμε που αφήνουμε τα παιδιά μας είτε αυτό είναι με ένα συγκεκριμένο άνθρωπο είτε σε παιδικό σταθμό κτλ. Ολιβια πραγματικά είμαι έκπληκτη που ανεβάσες αυτό το άρθρο και πολύ απογοητεύμενη.
Άλλο ένα άκυρο και κακογραμμένο άρθρο από την κα Παλαιτσάκη... Και ναι είναι άκρως ρατσιστικό, κατά την γνώμη μου... Συμφωνώ με την Ελπίδα... Όλίβια θα πρέπει κάποια στιγμή να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή στα μηνύματα που περνάμε με τα άρθρα μας...
Για αυτό ποτε παιδια εκτος σπιτιού με ντανταδες.....οχι ότι το κακό δεν γινεται και μεσα στο σπιτι αλλα έξω ειναι χειρότερα τα πράγματα...και αν έχετε δυνατότητα στείλτε καμια γιαγιά φίλη κτλ την ώρα που λείπετε στην δουλειά να περάσει οχι τόσο για να ελέγξει αλλα περισσότερο για να την ανακουφίσει λίγο.. Πχ να παει τουαλέτα να βάλει το φαγητο η να κοιμησει το ένα παιδι χωρις να αφήσει το άλλο στην τύχη του....δεν ειναι εύκολο ούτε για εμάς τις μαμαδες να είμαστε μόνες 8ωρες με ένα δυο κτλ παιδια....και φυσικα πρέπει να υπάρχουν συστάσεις άμεσες ,να έχετε μιλήσει με το άτομο που την είχε προηγουμένως νταντα........όσο για το αλλοδαπή δεν νομίζω ότι είχε ρατσιστικό περιεχόμενο....αλλα για τα σκυλιά είμαι κάθετη όπως και για τα παιδια που τα βάζουν σαν τα σκυλια να κάνουν την ανάγκη τους όπου βρουν ότι δεν πρέπει να μπαίνουν μεσα σε παιδικές χαρές.......
Βρε κοριτσια το άρθρο δε μιλάει για τις αλλοδαπές νταντάδες αλλά για τις νταντάδες γενικότερα. Συμβαίνει όμως είτε μας αρέσει είτε όχι οι περισσότερες νταντάδες να είναι ξένες. Και οι Ελληνίδες τα ίδια μπορεί να κάνουν. Τέλος πάντων εγώ από το άρθρο κρατάω οτι πρέπει να διπλοτσεκάρουμε το ποιόν του ανθρώπου που αφήνουμε το παιδί μας και πως όταν είμαστε έξω να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα γιατί το κακό θέλει μια στιγμή μόνο για να γίνει.
Ολίβια, αν δε σου κάνει κόπο, μπορείς να μου εξηγήσεις πώς είναι δυνατόν να δημοσιεύται στην ιστοσελίδα σου τη μια μέρα ένα άρθρο σαν το "Ψυχή καθαρή" http://www.eimaimama.gr/2013/09/psixi-kathari.html και την άλλη ένα απροκάλυπτα ξενοφοβικό κείμενο σαν αυτό της κ. Παλαιτσάκη; Πώς θα έρθει η αλλαγή αν δεν γίνουμε η αλλαγή;
Δε βλέπω από πού βγάζετε το συμπέρασμα ότι το κείμενο της κας Παλαιτσάκη είναι ξενοφοβικό. Η προτροπή της είναι να προσέχουμε σε ποιον αφήνουμε τα παιδιά μας και να ελέγχουμε το τι γίνεται όταν είναι μόνα τους με αυτούς που τα κρατάνε. Όλα όσα περιέγραψε μπορούν κάλλιστα να γίνουν και από ελληνίδες νταντάδες...
Επειδή ακριβώς "όλα όσα περιέγραψε μπορούν κάλλιστα να γίνουν και από ελληνίδες νταντάδες", αλλά τα έχουμε δει να γίνονται και από τις γιαγιάδες και τις θείες, ακόμα και από τις μαμάδες και τους μπαμπάδες των παιδιών (πρόσφατα η Ολίβια έγραψε κείμενο για την ανεύθυνη συμπεριφορά των μπαμπάδων στη μεταφορά των παιδιών), η αναφορά στην εθνικότητα των νταντάδων είναι εντελώς περιττή. Θα μπορούσα να τη θεωρήσω τυχαίο στοιχείο της περιγραφής, αν δεν ήταν επανειλημμένη και επίμονη. Επειδή όμως επαναλαμβάνεται αρκετές φορές και μάλιστα πάντα με απαξιωτικό τρόπο, μου δίνει σαφώς την εντύπωση της στοχοποίησης και νομίζω ότι δικαίως αποκάλεσα το κείμενο "απροκάλυπτα ξενοφοβικό".
Νομιζω πως παρεξηγησες....το κειμενο αναφερεται στην ανευθηνοτητα των ντανταδωνν...που τυγχανει να ειναι αλλοδαπες στις πλουσιες περιοχες....φανταζομαι πως το κειμενο δεν θα αλλαζε αν ηταν Ελληνιδα η κοπελα.....επειδη ειναι ξενη να μην το γραψει δηλαδη? επ[ειδη ειναι ξενη καλως εκανε και δεν προσεχε το παιδι?...χανετε την ουσια του κειμενου νομιζω
*ανευθυνότητα *επειδή
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΛΛΟΔΑΠΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΧΑΝ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΣΕ ΚΙΝΗΤΑ Η ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.ΠΗΓΑΙΝΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΒΛΕΠΑ. ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ 1 1/2 ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ.ΤΩΡΑ ΒΛΕΠΩ ΠΟΛΛΕΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ,ΕΥΤΥΧΩΣ,..., ΑΣΕ ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ...ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ;
Και απο την άλλη μερικοί γονείς ανησυχούν μην… μπούνε σκύλοι με τ” αφεντικά τους στα πάρκα! Γιατί να γίνει το κακό και η τρισάθλια και απαίσια αλλοδαπή να μην προσέξει το παιδί μας θα γίνει μία φορά. Ενώ παραδόξως δεν θέλουμε το παιδί μας να παίζει με τα περιττώματα του σκύλου σας. Έχω δει άπειρες γιαγιάδες να είναι στον κόσμο τους, μανάδες να μιλάνε στο κινητό ή να κάνουν οτιδήποτε άλλο από το να προσέχουν το βλαστάρι τους και τα ατυχήματα μπορούν να γίνουν όπως και να έχει. Δεν αποτελεί η συγγένεια ή η ελληνική ταυτότητα πεντιγκρί και εξασφάλιση ότι τίποτε κακό δεν θα γίνει σε κάποιο παιδί. Έλεος με το ρατσισμό, πια.
Νομίζω πως παρεξήγησες το κείμενο.Το θέμα δεν ήταν η στοχοποίηση των αλλοδαπών νταντάδων.Έτυχε και η συγκεκριμένη κυρία ήταν αλλοδαπή.Ίσως φταίει και η περιοχή που είναι "καλή" και σε αυτές τις περιοχές συνηθίζεται να έχεις νταντά ή οικιακή βοηθό αλλοδαπή..Είναι πιο in;Τι να πω δεν ξέρω... Όσο για τα σκυλιά πολλές μαμάδες είστε προκατειλημμένες με αυτά..Οκ ναι κάποιοι ιδιοκτήτες είναι αναίσθητοι και δεν κουβαλούν σακουλάκι αλλά δεν είναι όλοι έτσι...Αν δεις κάποιον πες το..Μου την έχουν πει άπειρες φορές ενώ ΠΟΤΕ δεν έχω αφήσει βρωμιές πουθενά!Το πάρκο είναι για όλους αλλιώς ας πληρώνουν παιδότοπους..Λίγος αλληλοσεβασμός δε βλάπτει.. Υ.Γ.: Μακάρι να πάνε όλα καλά με το παιδάκι και να το ξεπεράσει
Είμαι 37 χρονών και σε όλη μου τη ζωή έχω δει μία κυρία στην Ελλάδα να μαζεύει τα κακάκια του σκύλου της μετά. Μία και ήταν και ξένη.Τα σκυλιά πάνε παντού, δεν είναι ανάγκη να πηγαίνουν και στις παιδικές χαρές.
Εννοείται πως δεν εννοούσα μέσα στην παιδική χαρά!Εγώ μιλούσα για μέσα στο χώρο του πάρκου.Νομίζω πως είναι πολλοί περισσότεροι πλέον αυτοί που τα μαζεύουν , όμως επειδή πάντα θα υπάρχουν και οι αναίσθητοι τότε φυσικά και να κάνεις παρατήρηση.Εδώ έχω κάνει εγώ που έχω και σκυλί να φανταστείς.Έχεις δίκαιο να είσαι εκνευρισμένη με αυτούς που τα παρατάνε έτσι απλά ας μην μπαίνουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι..Αυτό με εκνευρίζει εμένα κάθε φορά.Αυτό και το ύφος κάποιων μαμάδων που επειδή τόλμησα να μπω στο πάρκο (όχι εννοείται στην παιδική χαρά) με κοιτάζουν λες και το σκυλί μου θα δολοφονήσει τα παιδιά τους.Χαλαρά! Καλή συνέχεια!
Είσαι 37 χρονών και δεν με έχεις συναντήσει ποτέ μάλλον. Πάντα μαζεύω τις ακαθαρσίες του σκύλου μου και το ίδιο κάνουν όσοι φίλοι μου έχουν κατοικίδιο. Όσο για το "πάνε παντού" κάνεις μεγάλο λάθος. Δεν είπε κανείς να μπουν εντός της παιδικής χαράς ενόσω παίζουν παιδιά, αλλά έχε υπόψη σου ότι οι ιδιοκτήτες σκύλων μπαίνουν ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ στο στόχαστρο χωρίς κανένα λόγο. Έχει τύχει να μου κάνουν παρατήρηση επειδή βρίσκομαι στο πάρκο (ΟΧΙ παιδότοπος φυσικά, ούτε καν κοντά σε παιδιά), στο πεζοδρόμιο, σε απόμακρη παραλία (όχι μέσα στη θάλασσσα εννοείται) παρόλο που το σκυλί μου είναι πάντα ήρεμο, πεντακάθαρο και δεμένο σε μικρό λουρί να περπατάει δίπλα στο πόδι μου. Ακούω επιχειρήματα όπως "έχει τρίχες", "έχει αρρώστιες", "θα με δαγκώσει" κλπ ε, και αν μη τι άλλο δεν δίνω σημασία γιατί πρόκειται καθαρά για αμορφωσιά και κόμπλεξ. Εν κατακλείδι, δεν χρειάζεται να αγαπήσεις κανένα ζώο ούτε και να ανέχεσαι κανενός ζώου ή ανθρωπου τα περιττώματα (γιατί υπάρχουν και τέτοιοι που τα κάνουν όπου βρουν), αλλά κάνε μας τη χάρη και μη μας λες ότι είμαστε όλοι απολίτιστοι και ανεύθυνοι, γιατί αυτό ακριβώς υπονοεί το σχόλιό σου.