Μανούλες, θηλάζουσες ή μη, ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΙΘΕΙΤΕ!
Αρχικά θα ήθελα να πω συγχαρητήρια σε όσες μανούλες κατάφεραν να θηλάσουν πολλούς μήνες. Μπράβο τους και μακάρι να μπορούσα να βρίσκομαι και εγώ ανάμεσά τους. Καλό θα είναι όμως να μην κρίνουν και γενικά να μην κατακρίνουν αρνητικά αυτές που πραγματικά το πάλεψαν αλλά δεν τα κατάφεραν. Το ίδιο ισχύει και για τις μη θηλάζουσες. Ας μη κρίνουν τις μανούλες που κατάφεραν να θηλάσουν ακόμα και χρόνια τα μικρά τους.
Όταν έμεινα έγκυος, άρχισα να διαβάζω για το θηλασμό και είχα γίνει και εγώ φανατική με το θέμα. Έλεγα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μη θηλάσω και όσες δεν το κάνουν απλά βαριούνται ή λένε σαν αφορμή ότι δεν έχουν γάλα. Κατέκρινα και εγώ όλες τις μανούλες που δε τα κατάφεραν και συνέχεια έλεγα ότι φταίει το ότι δεν είναι ενημερωμένες σωστά.
Ώσπου ήρθε η μεγάλη μέρα της γέννησης της κόρης μου. Η χαρά που με πλημμύρησε τις πρώτες μέρες της ζωής της διαδέχτηκαν τις τύψεις και την παραλίγο κατάθλιψη τις επόμενες. Ένα μωρό που αγαπούσε τον ύπνο (που μάλλον ακόμα αγαπάει τον ύπνο και τώρα που είναι 8 μηνών). Ένα νεογέννητο που τη 2η μέρα της ζωής του από 3.300kg (και 50cm) που είχε γεννηθεί είχε φτάσει 3.050kg. Φυσιολογικό λέγανε, όλα τα νεογέννητα χάνουν μέχρι και το 10% του βάρους γέννησης. Επίσης ανέβασε ίκτερο (φυσιολογικό και αυτό, πολλά νεογνά κάνουν ίκτερο) και όσο περνούσαν οι ώρες τόσο πιο νωθρό γινόταν και τόσο πιο πολλές ώρες κοιμόταν. Και εγώ, η φανατική θηλάζουσα μάνα, αρνούμουν να της δώσουν συμπλήρωμα γάλακτος και απαιτούσα να το βάζουν στη λάμπα για τη φωτοθεραπεία και να μου το φέρνουν να το θηλάσω (έτσι είχα διαβάσει). Το αποτέλεσμα; Το μωρό αντί να καλυτερεύει να χειροτερεύει και την 3η μέρα να έχει χάσει και άλλο βάρος, 3.010kg, και ο ίκτερος να είναι το 16,5 και να συνεχίζει την ανοδική του πορεία.
Όταν την 4η μέρα πήρα εξιτήριο από το ιδιωτικό μαιευτήριο που γέννησα (γιατί δεν μπορούσα να πληρώνω «ξενοδοχείο» πολυτελείας και δουλειά να μην γίνεται) πήγαινα να ταΐσω το μωρό και ήταν σα μια κούκλα, ζαλισμένη από τις λάμπες και δεν κουνιόταν καθόλου. Της πρόσφερα το στήθος να θηλάσει και τίποτα. Της άνοιγα το στόμα και της έβαζα την θηλή, μαζί με τη θηλαία άλω, στο στόμα και καθόταν σαν «χάνος», με ανοιχτό το στόμα χωρίς να κάνει θηλαστικές κινήσεις. Ξέρετε τι μαχαιριά ήταν αυτή στη καρδιά μου; Δε ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να ξεθωριάσει αυτή η εικόνα από το μυαλό μου! Αντλούσα με το νοσοκομειακό θήλαστρο και την 5η μέρα μετά της γέννηση της κόρης μου με το ζόρι να συγκεντρώνω 20ml και από τους δύο μαστούς. Να νιώθω το στήθος μου άδειο. Μα πού ήταν το γάλα; Εγώ είχα διαβάσει ότι μετά την 3η μέρα κατεβαίνει το γάλα.
Όταν την 6η μέρα έφτασε ο ίκτερος στο 12,3 και μας έδωσαν εξιτήριο, η φανατική θηλάζουσα συνέχισε και στο σπίτι. Από το μαιευτήριο μας είπαν ότι το μωρό είχε καλή σίτιση, 60ml ανά 4ωρο, και βάρος 3.150kg. Η παιδίατρος μου που την εξέταση την βρήκε 3.050kg (όλες οι ζυγαριές έχουν απόκλιση) και μου σύστησε μετά το θηλασμό να της δίνω και λίγο συμπλήρωμα, όχι πάνω από 30ml. Εγώ τίποτα, ανένδοτη. Αρνούμουν να της δώσω γιατί όπως είχα διαβάσει τα μωρά εθίζονται στο γάλα φόρμουλας και την εύκολη ροή και έπειτα αρνούνται το στήθος. Το αποτέλεσμα πάλι; Ένα νεογέννητο να συνεχίζει να μην τρώει. Να κοιμάται συνέχεια. Να την βάζω στο στήθος και αυτή να κοιμάται. Να κάνει 2-3 θηλαστικές κινήσεις και μετά ύπνος πάλι. Και όταν της χαλούσα τον ύπνο να εκνευρίζεται, να κλαίει και να είναι κολλημένη, χωρίς να τρώει ουσιαστικά, επάνω στο στήθος μου για 4ώρες, μέχρι που εξαντλούνταν και κοιμόταν εντελώς για άλλες 4 ώρες. Εγώ να κλαίω, να τηλεφωνώ σε σύμβουλους θηλασμού και να μου λένε εξωπραγματικά, ή τουλάχιστον πράγματα που δεν ήταν εφικτά στην δική μου περίπτωση. Μόνη (ο άντρας μου εργαζόταν εκτός περιοχής κ ερχόταν μόνο τα σ/κ και η μανά μου επίσης εργαζόταν αρκετές ώρες), να προσπαθώ να εφαρμόσω όσα είχα διαβάσει (επαφή δέρμα με δέρμα, σωστή στάση, κάθε φορά που βλέπω σημάδια προσφέρω στήθος, προσφέρω, προσφέρω, κλπ, κλπ) και τίποτα.
Όλα αυτά συνεχιζόντουσαν μέχρι την 20η ημέρα της ζωής της μικρής μου όπου την εξέτασε πάλι η παιδίατρος και δεν είχε πάρει ούτε γραμμάριο!! Η ζυγαριά συνέχισε να γράφει 3.050kg (και 50,5cm). Η παιδίατρος μου σύστησε να πάρω μια ζυγαριά να ελέγχω μόνη μου το βάρος του μωρού, διότι το μωρό ήταν υγιέστατο και δεν υπήρχε λόγος να το εξετάζει συνέχεια, απλά δεν έχει καλή σίτιση. Επίσης σύστησε πάλι να δίνω συμπλήρωμα μετά τους θηλασμούς.
Τελικά υποχώρησα με βαριά καρδιά. Δεν μπορούσα να ταλαιπωρώ άλλο το μωρό μου. Το λουλουδάκι μου άρχισε να ανθίζει σιγά σιγά. Άρχισε να λαμβάνει βάρος σταδιακά και να είναι πιο ήρεμο. Φυσικά ο ύπνος, ύπνος, χαχαχα. Όταν 2 μηνών πήγαμε για το 1ο μας εμβόλιο η μικρή είχε φτάσει 4.500kg και 59cm. Κυριολεκτικά είχε ανθίσει!! Και όταν έλεγα στη παιδίατρο «Μα δεν τρώει» (γιατί με το ζόρι κάναμε 5 γεύματα την μέρα) η απάντησή της ήταν «Το μωρό σου είναι υγιέστατο, χαλάρωσε! Πρόσφερέ του το στήθος σου όσο περισσότερο μπορείς, καλό του κάνει».
Για να μην μακρηγορώ συνέχισα την μικτή διατροφή (θηλασμός και συμπλήρωμα) μέχρι περίπου τον 5o μήνα της ζωής της που μόνη της αρνούταν πλέον το στήθος. Με δάγκωνε, έκλαιγε, πατούσα το στήθος να βγει το γάλα, της το έβαζα στο στόμα και αυτή δεν το κατάπινε αλλά το άφηνε να χυθεί (άλλη μια μαχαιριά!!). Δεν μπορούσα να την ταλαιπωρώ άλλο και αναγκαστικά έκανα φυσικό απογαλακτισμό, μειώνοντας σταδιακά τους θηλασμούς !!
Το συμπέρασμά μου, από την δική μου εμπειρία:
1ον: Όλες οι μανούλες έχουν γάλα, άλλες λιγότερο άλλες περισσότερο αλλά αυτό εξαρτάται από την συνεργασία του μωρού. Αν το παιδί θέλει να φάει, θα φάει και θα βοηθήσει και την μανούλα να αυξήσει την παραγωγή της. Αν δεν θέλει, δεν θέλει!! Φυσικά υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό που όντως μπορεί να μην έχει γάλα .
2ον: Οι σύμβουλοι θηλασμού καλό είναι να βλέπουν κάθε περίπτωση εξατομικευμένα και να μην στέκονται μόνο στη θεωρία. Καλή η θεωρία αλλά κάθε μωρό είναι μια ξεχωριστή μονάδα και έχει πρέπει να αντιμετωπίζεται!!
3ον και σημαντικότερο: Θηλάζουσες και μη μανούλες «ΜΗΝ ΚΡΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΙΘΕΙΤΕ». Η κάθε μια ας κάνει ότι πιστεύει ότι είναι καλύτερο για το παιδί της και ας πορευτεί όπως το ίδιο το παιδί της δείξει!!! Ας μη ξεχνάμε να ζούμε κάθε στιγμή με το μωρό μας και να μην αναλωνόμαστε με πράγματα που η φύση ορίζει!!
μαμά Ράνια
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Παλι τα ιδια κειμενα. Δεν διαβαζω. Βαριεμαι.
Πολυ καλο αρθρο! Περιγραφει με ακριβεια μια πραγματικη κατασταση... Προσφατα περασα την ιδια κατασταση, οπως την περιγραφεις! Οσο για τα συμπερασματα σου... "εισαι μεσα στο μυαλο μου" που λενε!
Μαμά Ράνια, Μπράβο, προσωπικά σε συγχαίρω γιατί το πάλεψες πάρα πολύ...εγώ δεν θα το πάλευα τόσο!!Ο θηλασμός είναι προσωπική υπόθεση, το ίδιο και το αν μια επίτοκος θέλει να γεννήσει φυσιολογικά εφόσον μπορεί ή με καισαρική. Δεν έχει κανείς δικαίωμα να κρίνει τις επιλογές μιας γυναίκας σε τόσο προσωπικό ζήτημα, ειδικά άλλες γυναίκες, που ξέρουν πόσο επίπονο και στρεσογόνο είναι. Δεν θεωρώ καλύτερη την γυναίκα μάνα, που θήλασε το παιδί της μέχρι 2 χρονών αλλά ποτέ δεν παίζει μαζί του , το ταράζει στην σφαλιάρα, και θεωρεί δουλειά της τηλεοράσης να το εκπαιδεύσει και να του μάθει να μιλάει(το έχω πρόσφατο το παράδειγμα που αναφέρω). Όταν έρχεται στη ζωή μιας γυναίκας ένα μωρό αυτό που θέλει είναι να του δώσει ότι μπορεί ανάλογα με τις δυνατότητες της, δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι ούτε τις ίδιες δυνατότητες, ούτε τις ίδιες αντοχές.Ναι είναι σημαντικός ο θηλασμός για να πάρει το παιδί αντισώματα, αλλά πιο σημαντικό είναι να να γαλουχηθούν τα παιδιά με αγάπη, προσοχή και καλλιέργεια. τι να το κάνω να καπνίζει η άλλη σαν φουγάρο να πίνει τους καφέδες νερό και μετά να πάει να θηλάσει, πως την κρίνεις σαν καλή μάνα? Προσωπικά η δική μου ιστορία μοιάζει πολύ με της Ράνιας με την διαφορά ότι εγώ είχα ανατομικό πρόβλημα, ανεστραμένες θηλές, και το μωρό πρόωρο και λιποβαρές δεν είχε την δύναμη να τραβήξει γάλα...θήλαστρο λοιπόν ώρες ατελείωτες, τα κατάφερα με πολύ κόπο, κούραση και υπομονή...δεν έχουν όμως όλες οι γυναίκες τις ίδιες ικανότητες, κάποιες είναι πιο φυγόπονες, άλλες δεν έχουν υπομονή, άλλες όρεξη, δικαίωμα τους!Σαν μητέρα το καλύτερο πράγμα που μπορώ να δώσω στα παιδιά μου είναι την αγάπη μου και την προσοχή μου, να είμαι παρούσα εκεί που με θέλουν και άγρυπνο μάτι εκεί που δεν με θέλουν, να τους εξηγώ, να τους μαθαίνω, και να απαντώ με υπομονή σε όλα τους τα γιατί και το βράδυ πριν κοιμηθούν να τους λέω πόσο τα αγαπάω και να τα γεμίζω με φιλιά. Τα αντισώματα τα πέρνουν και απ΄τα εμβόλια την αγάπη από πουθενά αλλού μόνο απ΄την μαμά τους!
Καλησπέρα, είμαι καινούργια στην παρέα! Περιμένω το πρώτο μου μωράκι! Διαβάζω τα άρθρα και τα σχόλια σχετικά με τον θηλασμό και απορώ! Γιατί μια μανούλα που δεν κατάφερε να θηλάσει πρέπει να νοιώθει ότι πρέπει να απολογηθεί; Όσες το κατάφεραν μπράβο τους, όσες προσπάθησαν περισσότερα μπράβο! Όσες δεν τα κατάφεραν ή δεν θέλησαν πρέπει να νοιώθουν μειονεκτικά; Όλοι με ρωτάνε αν θα θηλάσω! Και ειδικά αν η ερώτηση είναι από μάνα τότε το πράγμα γίνετε κάπως; Εγώ απαντάω ότι αν έχω γάλα και το νινί μου θέλει ναι θα θηλάσω! Πόσο δεν ξέρω! Και σε κοιτάν σαν ούφο... και η απάντηση: "εγώ το θήλασα μέχρι 6 μηνών" - μπράβο σου... Δηλαδή αν δεν μπορέσω 'η στην τελική δεν θέλω, πάει να πεί ότι δεν είμαι καλή μανα;
κατερινα μου με το καλο να ερθει το μωρακι σου. εννοείτε πως εισαι καλη μανα. .. καλη μανα δεν σε κάνει το αν θηλασες ναι η οχι απλά πολλες μαμάδες θα κάνουν τα πάντα για να σε επικρήνουν ή να σε κανουν να νιωσεις μειονεκτικα για να νιωσουν αυτες καλύτερα και ποιο εξυπνες.. αν θηλάζεις πολυ καιρο θα σου πετάξουν ενα μα καλά ποτε θα αποθηλάσεις ότι ήταν να πάρει το πήρε ή μονο τους πρωτους μηνες πρέπει να θηλασει ενα παιδι μετά χανονται τα συστατικα του θηλασμου (ατακες που τις ακουει φιλη μου καθημερινα που θηλάζει) λοιπόν τωρα αν δεν θηλάσεις ή αν θηλάσεις ελάχιστα ερχονται και σου λενε .. μα καλά ειναι δυνατον να μην ειχες γάλα? ή ξερεις ποσο κακο κάνεις στο παιδί σου που του δίνεις ξενο? ή γνωριζεις τα προτερηματα του θηλασμου και αρχιζει η ανάλυση εδω θες 2-3 καφέδες για να μην κοιμηθεις ή μα καλά ειναι δυνατον να μην θηλάσεις ?? μα ουτε που προσπάθησες.. και ακολουθει το βλέμα αηδιας.. ( εγω ανοικω στην περιπτωση θηλασα 3 μηνες γιατι δεν ειχα μεγάλη παραγωγη γάλατος. το τι ακουσα δεν λεγεται καταθλιψη κοντεψα να πάθω) συμπέρασμα πάντα και παντου θα υπάρχου κατίνες και ατομα που και θα στην πουν οποτε κλείσε αυτια και προχωρα... αν θες να θηλασεις και εχεις οποιοδηποτε θεμα βρες μια καλη συμβουλο θηλασμου που να σε καλυπτει και εναν καλό παιδιατρο.. αντε με το καλο... οσο για την θεματοθετρια.. καρδια μου μπραβο σου που το πάλεψες οσο το πάλεψες οσο για το τι λένε οι αλλοι απλα οπως λεει και το τραγουδι αστους να λένε,...
Η θεωρία όπως πάντα απέχει απο την πράξη! Για μένα (παιδιατρο και θηλαζουσα μητερα) η επιβεβαίωση ότι μπορεί να θέλεις, να προσπαθείς αλλά να μην τα καταφέρεις ήρθε στην κουμπάρα μου: ήθελε να θηλασει, ειχε διαβάσει, είχαμε μιλήσει προγεννητικα, έκανε rooming in, αλλά ο μπεμπης ειχε άλλη γνώμη. Οπως και της μαμάς Ρανιας, ήταν λίγο τεμπελακος, έχασε γύρω στο 12% τις πρώτες μέρες, ανέβασε ικτερο κι αυτός στο 16, τελικά πήρε συμπλήρωμα στο μαιευτήριο (το μόνο λάθος που μπορώ να εντόπισω ότι δώσαμε μπουκάλια αντί για ποτηράκι η συριγγα) και στο σπίτι, αχ, κόλαση. Η κουμπάρουλα μου να τον προσπαθεί μερόνυχτα κι αυτός να κάθεται με ανοιχτό το στόμα, να πίνει δυο γουλιες και να φωνάζει.... Τι θηλαστρα (symphony, διπλή άντληση, μπορεί και 200 λεπτά τι μέρα, cluster pumping, nursing vacation, γαλακταγωγα, sns) ειλικρινά δοκιμάσαμε ότι μπορούσα να σκεφτώ, αλλά και πάλι δεν έβγαζε. Τελικά θηλαζε (για την ψυχολογία όπως το έθεσε η ίδια) και έδινε συμπλήρωμα. Ελπίζω στο επόμενο να τα πάμε καλύτερα! Γιατι, ναι, μπορεί το επόμενο να σας εκπλήξει: σήμερα είδα δυο δευτερα μωρά που θηλαζουν τέλεια- κι οι μαμάδες τους κοιτούν με θαυμασμό την ποσότητα του γάλακτος που βγάζουν και το πόσο ευκολία μπορεί να ειναι ο θηλασμος με ένα εύκολο νεογνο.
Δεν κατάφερα πάνω απο 6 μήνες να θηλασω τον γιο μου παρόλο που το ´ηθελα πολυ, έμεινε 15 μέρες θερμοκοιτιδα και έπρεπε να βγάζω με θολά στερώ απο την πρώτη στιγμη, έπιασε στήθος όταν ήταν 16 ημερών έμεινε και 2 μέρες για ικτερο όταν πήγα σπίτι δεν μπορούσα να βγάλω πάνω απο 30μλ απο κάθε στήθος σε όλη την διάρκεια των 6 μηνών 4 διαφορετικές μάρκες θηλαστρα, κάθε φορά που ξυπνουσε τον άφηνα 15 λεπτά σε κάθε στήθος δεν χορταινε και ότι έπινε το έκανε εμετο η Παιδιατρος μου σύστησε να το κοψω γιατι μπορει και απο το άγχος που ειχα τις πρώτες ημέρες που διασωληνοθηκε το μωρο μου για το οξυγόνο του να μην ήταν καλο το γάλα μου. Στεναχωρήθηκα παρά πολυ γιατι πραγματικα ´ηθελα πολυ να θηλασω... Φυσικα άκουσα και την κάθε καλοπροαίρετη ότι δήθεν δεν προσπάθησα πολυ ή αν ´ηθελα θα τα κατάφερνα!!! Μόνο εγω ξέρω πραγματικα τι τράβηξα εκείνους τους 6 μήνες!!!
Καλησπερα μανουλες...Εγω ειμαι μαμα ενος αγοριου 22 μηνων. το μωρο μου το θηλασα κ το θηλαζω αποκλειστικα. τα πραγματα για μενα ητανε ευκολα. ηρθε το γαλατακι μας απο την τριτη μερα κ εγω του εδεινα συνεχως αν κ στην κλινικη επεμεναν μπουκαλι. εκανα καθε δυο ωρες αντλησεις κ το πετουσα κ ελεγα δε θα παω σπιτι....τοτε μονο απο μενα θα τρωει...κ ευτυχως ολα ηρθαν ευκολα με τη διαφορα οτι δεν κοιμοτανε καθολου. καθε 1.30 ωρα ταιζα κ κοιμοτανε στο 24ωρο 3-4 ωρες....εκανε ικτερο...εκανε κολικουσ...αλλα ο θηλασμος συνεχιζετε μεχρι τωρα!!! μπραβο στη μαμα ρανια που το παλεψε τοσο!!! δεν ειναι σε ολουσ ευκολο τελικα.....κ γενικα δεν ειναι ευκολος καθολου ο θηλασμος!!!
Έχω μια απορία που μπορεί να είναι εκτός θέματος αλλά θα την πω γιατί πραγματικά μου φαίνεται πολύ παράξενο να υπάρχει σχεδόν κάθε εβδομάδα μια ανάρτηση σχετική με το θηλασμό και πάντα να αφορά μανούλες που για κάποιο λόγο προσπάθησαν και τελικά δεν μπόρεσαν να θηλάσουν και μπορεί να γράφουν γιατί δέχονται επίθεση ή γιατί απλά θέλουν να το μοιραστούν αλλά είναι η ίδια πάντα ιστορία. Πρόθεση θηλασμού, το μωρό δεν παίρνει βάρος, συνδυασμένη διατροφή τελικά ή μόνο φόρμουλα και από κάτω τα ίδια και τα ίδια σχόλια και η ίδια και η ίδια συζήτηση. Υπάρχει λόγος που γίνεται αυτό; Μπορώ να θυμηθώ τουλάχιστον τρεις παρόμοιες αν όχι ολόιδιες ιστορίες το τελευταίο διάστημα και μάλιστα εξαιρετικά δημοφιλείς και σχολιασμένες. Το λέω γιατί αν συμβεί άλλες 5-10 φορές κάποιος που διαβάζει τις αναρτήσεις στο site θα αρχίσει να πιστεύει ότι έτσι είναι το λογικό. Αφού συμβαίνει σε τόσο κόσμο. Το λέω γιατί πρώτη εγώ το σκέφτηκα παρόλο που η εμπειρία μου ήταν διαφορετική με το θηλασμό. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις και ιστορίες θηλασμού. Αν πρέπει να γίνονται για κάποιο λόγο αναρτήσεις σχετικά με το θηλασμό συχνά ας μοιράζονται τουλάχιστον καλύτερα χρονικά ώστε να παρουσιάζονται όλες οι περιπτώσεις και όχι μόνο η ίδια.
Επιτέλους το είπε κάποιος!
Kirki, δεν είσαι εκτός θέματος, πιο εντός από όλους είσαι!!!
Πιστεύω ότι κανένας δεν εμπόδισε να γραφτούν ωραίες στιγμές μεταξύ μωρών και μαμάδων με θέμα το θηλασμό. Απλά μάλλον καμία σας δεν θέλει να το μοιραστεί μαζί μας. Εμείς είχαμε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μας και την μοιραζόμαστε για τους «χ» ή «ψ» δικούς μας λόγους. Σε όποιον / όποια δεν αρέσει το θέμα ή δεν θέλει να διαβάσει άλλες τέτοιες ιστορίες απλά μπορεί να τις αγνοήσει και να τις προσπεράσει.
Δεν το λέω για να κρίνω την ιστορία, θα σου εξηγήσω για να μην δοθεί η λάθος εντύπωση. Στον δικό μου κύκλο για παράδειγμα υπάρχουν περιπτώσεις και από τις δύο πλευρές. Έχω γνωστή που συνειδητά επέλεξε να μην θηλάσει από την αρχή παρόλο που είχε γάλα και έδωσε φόρμουλα.Η μια μου νύφη δεν θήλασε το πρώτο της για ιατρικούς λόγους του παιδιού που νοσηλεύτηκε για καιρό, θήλασε το δεύτερο ένα χρόνο αλλά δεν θήλασε το τρίτο πέρα από τις 40 μέρες πάλι παρόλο που είχε γάλα. Η κουμπάρα μου θήλασε αποκλειστικά για 9 μήνες και όταν πήγε στη δουλειά επέλεξε να αποθηλάσει. Μια φίλη μου θήλασε αποκλειστικά 12 μήνες την μεγάλη της και 16 την μικρή. Η νύφη μου θηλάζει με συμπλήρωμα γιατί νιώθει ότι έχει καλύτερο έλεγχο στα γεύματα της μικρής της.Μια άλλη φίλη μου αναγκάστηκε να δώσει φόρμουλα γιατί ο μικρός της αρνιόταν πεισματικά να πιάσει στήθος και οποιαδήποτε άλλη θηλή εκτός από μια μιας συγκεκριμένης εταιρίας και έτσι πορευτήκαν .Παρόλο που είχε γάλα η μητέρα,τα πράγματα την οδήγησαν σε άλλη επιλογή. Εγώ θήλασα 17 μήνες αλλά αν είχα την υπομονή και το κουράγιο να αποθηλάσω νωρίτερα θα το έκανα γύρω στο χρόνο, ήταν άλλοι οι λόγοι που συνέχισα. Τα γράφω αυτά για να σου πω ότι πρόχειρα πρόχειρα 7 γυναίκες είχαν 7 διαφορετικές ιστορίες θηλασμού. Ακόμα και διαφορετικές από παιδί σε παιδί. Με αυτό σαν δεδομένο μου φαίνεται πολύ παράξενο το να διαβάζω τοσο καιρό την ίδια και την ίδια ιστορία εδώ μέσα.
Στο ιδιο εργο θεατες σχεδον 2 χρονια που ειμαι στην ομαδα !!! Ελεος πια , μπραβο στις μανουλες που θηλαζουν πολλους μηνες - βεβαια η λεξη θυσια που λενε, σε σχεση με τις "αλλες", δεν κολλαει και τοσο οταν κανεις βεβαια κατι που σ αρεσει κ σ ευχαριστει- μπραβο και στις μανουλες που προσπαθησαν κ δεν τα καταφεραν για οσο καιρο θα ηθελαν αλλα μπραβο και στις μανουλες που απο την αρχη ειπαν δεν θελω δεν θηλαζω , κανεις δεν μπορει να μπει στο μυαλο κ στο κορμι καμιας μας ! Σημασια εχει να ναι καλα τα μωρακια μας αλλα κι εμεις. Θηλασα τον γιο μου επειδη το ηθελα πολυ αλλα η φυση τελικα στον τριτο μηνα αποφασισε να κλεισει τις κανουλες στο εργοστασιο παραγωγης μου . Κλαμα στεναχωρια εγω , ο μικρος μου εμεινε λιγες μερες λιιιιγο νηστικος γιατι εγω ειμαι απο τις ΚΑΛΕΣ-ΣΩΣΤΕΣ μαμαδες κι επρεπε να θηλαζει αποκλειστικα ... τα θυμαμαι κ γελαω τωρα πια , σαφως κ μπορει να εγιναν λαθη κ απο μενα κ απο τους συμβουλους αλλα στην τελικη τι σημασια εχει ;;; Ο γιος μου γεννηθηκε 36η εβδομαδα 2400 κ 48 ποντους σημερα ειναι 19μηνων 11.500 kg + 89 ποντους ειναι υγειης ειναι χαρουμενος και ακομα θελει το γαλα του να το πινει αγκαλια μου με το μπιμπερο του κ να του τραγουδαω !!! να χαιρεστε οοολες τα παιδακια σας !!!
Η θεωρεία πως όλες οι γυναίκες μπορούν να θηλάσουν, στηρίζεται στο γεγονός ότι όλες οι γυναίκες θήλαζαν την προ συμπληρωμάτων εποχή. Και οι ελάχιστες που δε μπορούσαν στηριζόντουσαν στις τροφούς. Προσωπικά θήλασα την κόρη μου για 19 μήνες και ελπίζω να τα καταφέρω το ίδιο με το γιο που έρχεται. Και η κόρη μου είχε ακριβώς την ίδια συμπεριφορά με της μαμάς Ράνιας. Ομως συμφωνώ ότι δεν πρέπει καμία μάνα να μην είναι επικριτική ως προς την άλλη. Ούτε στο θέμα του θηλασμού, ούτε του τρόπου γέννας (φυσιολογικός τοκετός ή καισαρική) ούτε του τρόπου ανατροφής (εκτός από ακραίες καταστάσεις). Νομίζω πως καλύτερα να κρίνουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς παρά με μεγάλη ευκολία τις άλλες μανούλες. Εγώ προσωπικά νοίωθω πολλές φορές άσχημα που δε βρίσκω το χρόνο να στηρίξω μια φίλη που παλεύει με το θηλασμό, γιατί αυτό που δε λέει καμία μας είναι πόσο δύσκολο είναι να το καταφερείς δεδομένου ότι είναι μια τέχνη ξεχασμένη. Οι μαμάδες μας μας μεγάλωσαν ως γενιά του συμπληρώματος κι έτσι δε μπορούν να μας βοηθήσουν αφου δεν το ξέρουν...! Αν όμως δεχτούμε όλες ότι πολύ απλά είμαστε όλες μαμάδες και γίνουμε μια ομάδα ίσως καταφέρουμε πολλά περισσότερα... Με εκτίμηση σε όλες σας
Το ότι "όλες οι γυναίκες θήλαζαν την προ συμπληρωμάτων εποχή" είναι ένας μύθος. Οι τροφοί είναι γνωστοί από την αρχαιότητα (ήδη αναφέρονται στο έπος). Εμφανίζονται μάλιστα κατεξοχήν στην υπηρεσία εύπορων οικογενειών, πράγμα που σημαίνει ότι σ' αυτές τις κοινωνικές τάξεις τις προσλαμβάνουν όχι μόνο "οι ελάχιστες" μητέρες που δεν μπορούν να θηλάσουν, αλλά και αυτές που επιλέγουν να μη θηλάσουν. Επίσης πολλά παιδιά μεγαλώνουν με το γάλα των ζώων, διότι οι μητέρες τους πέθαναν στη γέννα αφού ο τοκετός ήταν συχνή αιτία θανάτου. Τα μουσεία μας είναι γεμάτα πήλινα θήλαστρα, δηλαδή αρχαία μπιμπερόν, που μάλιστα χρησιμοποιούνταν και ως κτερίσματα στο τάφο του παιδιού αν αυτό πέθαινε (να θυμηθούμε ότι και η παιδική θνησιμότητα ήταν τεράστια). Στο μύθο η ίδια η Ήρα τραβάει τον Ήφαιστο από στήθος της και αρνείται να τον θηλάσει επειδή είναι άσχημος, ενώ ο Δίας μεγαλώνει με το γάλα της κατσίκας Αμάλθειας. Κάτι λενε οι μύθοι και για τις κοινωνίες που τους γέννησαν.
Σε ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν τις γνώριζα. Και θα τις ερευνίσω γιατί είναι άκρως ενδιαφέρουσες! Απλά να διευκρινίσω ότι (νομίζω ότι φαίνεται και από το ύφος της γραφής μου) δεν είμαι επικρίτική... ίσα ίσα θεωρώ ότι ο θηλασμός και γενικότερα η μητρότητα δεν είναι αγώνας δρόμου για την καλύτερη μαμά. Για μένα "καλή" μαμά είναι αυτή που είναι σταθερά κοντά στα παιδιά της, αλλά είναι ενας άκρος τιμητικός τίτλος που θα της αποδωθεί μετά από πολλά χρόνια από τα ίδια της τα παιδιά και από καμία άλλη μανούλα! Είμαι υπέρμαχος του θηλασμού αλλά προσπαθώ να μην εκφράζω τις προσωπικές μου ανασφάλειες εις βάρος άλλων μαμάδων για να νοιώσω εγώ καλύτερα κάτι που έχω δει να γίνεται από πολλές θηλάζουσες.
Εύγε, καλά τα λες, έχω ζήσει ως μαμά και τη μία και την άλλη πλευρά κι έχω μάθει το μάθημά μου.......
Ακριβώς το ίδιο αισθάνθηκα, όταν διάβασα το άρθρο :D
Προσωπικά δεν συμφωνώ με το "μην κρίνεις για να μην κριθείς", δεν με ενοχλεί να με κρίνουν, είτε στη δουλειά μου είτε στη ζωή μου, αρκεί να μην γίνεται με προσβλητικό φυσικά τρόπο. Κατά τα άλλα, προς ενημέρωση όσων διαβάζουν, το γάλα δεν κατεβαίνει την 3η μέρα από μόνο του. Πρέπει να υπάρχει ερέθισμα στο στήθος για να κατέβει. Όταν λοιπόν έχουμε ένα μωρό που ειναι ληθαργικό και δεν θηλαζει αποτελεσματικά, φροντίζουμε να κάνουμε αντλήσεις με νοσοκομειακό θήλαστρο διπλής άντλησης και να υπάρχει ερέθισμα για 100 λεπτά τη μέρα στο κάθε στήθος.
Είχα ζητήσει και είχα νοσοκομειακό θήλαστρο στο δωμάτιο του μαιευτηρίου. Έβαζα το μωρό, αντλούσα κιόλας. Άλλη παρατήρηση??
δεν χρειάζεται να ειρωνεύεσαι, μερικές φορές δεν προσπαθούν όλοι σε να σε κρίνουν, ίσως προσπαθούν να σε βοηθήσουν ή να κάνεις κάτι με έναν τρόπο διαφορετικό που πιθανώς δεν είχες σκεφτεί. Είναι σεβαστός ο κόπος που έκανες, το πόσο το ήθελες και οι δυσκολίες που αντιμετώπισες, αλλά δεν είναι όλες οι θηλάζουσες εναντίων σου. Μερικά πράγματα μπορεί να στα έλεγαν για να σε βοηθήσουν, να σου δείξουν πως το έκαναν εκείνες μήπως δουλέψει ο τρόπος και για σένα. Εχω παρατηρήσει και το φαινόμενο της "υπερευεσθησίας" γυναικών που δεν κατάφεραν να θηλάσουν οι οποίες θεωρούν ότι όλος ο κόσμος θέλει να τους την πει και να τις μειώσει.. Δεν είναι έτσι πάντα. Χαλαρά και καλή καρδιά. Ελπίζω η μπουμπού σου από εδώ και πέρα να μην αντιπετωπίσει άλλη δυσκολία και να την ευχαριστηθείς απόλυτα.
Σύμφωνοι, αλλά η υπερευαισθησία δε γεννιέται μόνη της. Το σύνηθες λάθος που κάνουν όλοι όσοι κατάφεραν να κάνουν κάτι γενικά, όχι μόνο σε αυτήν την περιπτωση του θηλασμού είναι το "δεν έχει 'δεν μπορώ', έχει 'δε θέλω'". Πιστεύουν οτι επειδη εκείνοι το κατάφεραν μπορούν όλοι. Κι έτσι τους βγαίνει η κακή κριτική. Κι εγώ το έχω κάνει σε άλλα θέματα (γιατι στο συγκεκριμένο θέμα είμαι κι εγώ απο αυτές που τα καναν ολίγον σκατά με λίγη κακή τύχη και ψυχολογία) και πιστεύω οτι ήμουν απαράδεκτη. Δεν είναι έτσι πάντα, αλλά δυστυχώς τις περισσότερες φορές έτσι είναι. Αρα η Ράνια, και να ειναι λίγο αρνητική -αν ειναι-, είναι επειδή έμαθε να αμύνεται ...προκαταβολικά. Κι αυτό ειναι θέμα ψυχολογίας και όχι συνειδητής άμυνας. Ετσι το βλέπω εγώ.
Με μόνο καλή πρόθεση, θα διαφωνίσω μαζί σου, ή μάλλον θα συμφωνήσω εν μέρει. Υπάρχει ένα μικρό μερίδιο ανθρώπων που θεωρούν ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και πως ότι κάνουν αυτοί είναι το τέλειο και θα έπρεπε να το ακολουθούν όλοι οι άλλοι. Αυτοί οι άνθρωποι θα βρουν να στην πουν για το ότιδήποτε (ειδικά σε ότι έχει σχέση με το θέμα παιδί) και θα ψάχνουν τρόπο να σου βρουν λάθη και παραλήψεις. Αυτό συμβαίνει παντού όμως όποτε δεν εξηγεί απόλυτα την υπερευαισθησία των μαμάδων που δεν θήλασαν. Και επειδή αυτήν την υπερευαισθησία την βλέπω σε αυτές που ήθελαν και δεν τα κατάφεραν και όχι τόσο σε αυτές που από επιλογή δεν θήλασαν (αν και οι δεύτερες θα ήταν πιο λογικό να υπεραμύνονται της επιλογής τους) εγώ προσωπικά την αποδίδω σε ένα είδος ενοχής. Ενοχή ότι δεν κατάφεραν να κάνουν για το μωρό τους το καλύτερο και όλος ο κόσμος τώρα τις κρίνει για αυτή την "ανεπάρκεια" τους. Και εκεί είναι το λάθος τους. Σαφώς και ο μητρικός θηλασμός είναι η καλύτερη τροφη, αλλά ακόμα καλύτερη και ουσιαστικότερη για ένα βρέφος είναι η αγάπη και η ηρεμία της μανούλας του. Τα θρεπτικά συστατικά μα έτσι μα αλλιώς θα τα πάρει. Την ηρεμία όμως δεν την αγοράζεις! Γι'αυτό, αφήστε αυτην την ενοχή που σας κατακλύζει και μην πιάνεστε από ανούσια σχόλια ή μην αρπάζεστε με άλλα καλοπροαίρετα. Και μόνο η προσπάθεια και η θέληση δείχνει πόσο καλές μανούλες είσαστε. Εγώ θήλασα τον μικρό μου 8 μήνες, τους 4 από τους οποίους δουλευα 10 ώρες και αντλούσα. Ξέρω πολύ καλά όμως ότι αν τον πρώτο μήνα δεν πήγαινε καλά, θα σταματούσα. Δεν θα διακινδύνευα την ηρεμία μου και του μωρού μου σε μία ήδη ευθραυστη κατάσταση. Από την άλλη δεν μπορώ να αισθάνομαι ότι πρέπει να προσέχω τι λέω ή (σε πιο τραβηγμένες περιπτώσεις να λέω ψέματα) γιατί η κοπέλα που δεν θήλασε αμέσως θα παρεξηγηθεί ακόμα και με την αρχή της φράσης "εγω θήλασα...".
δεν ξερω γιατι λενε οτι ολες οι μανουλες μπορουν να θηλασουν. εγω προσπαθησα και με τα 2 μου παιδια πολυ. Με τον μεγαλο τα καταφερα με το ζορι για 40 μερες και μαλιστα επειδη δεν εφτανε το δικο μου γαλα του εδινα και σκονη με αποτελεσμα να του δημιουργησω σοβαρο προβλημα δυσκοιλιοτητας. Οσο για την μικρη μου, επειδη ειχα ελαχιστο γαλα, θηλαζε λιγο και μετα επεφτε με τις ωρες για υπνο με αποτελεσμα να μην παιρνει βαρος. και εκτος απο την στενοχωρια μου ειχα και απο πανω ολους τους ειδημονες που καπου ακουσαν-διαβασαν- εμαθαν οτι οποια θελει μπορει να θηλασει και αρα ειναι θεμα επιλογης! αν δεν βρισκοταν μια μαια να μου πει οτι ειδε στην πραξη οτι ο θηλασμος δεν ειναι παντα εφικτος ακομη θα ημουν στην προσπαθεια-και τα παιδια μου πηγαινουν ηδη σχολειο!!!
Μα γι αυτό δεν έφτανε το γάλα σου, επειδή έδινες συμπλήρωμα...
Κορίτσι μου, συγχαρητήρια για την προσπάθειά σου! Κι εγώ δυσκολεύτηκα πάρα πολύ με το θηλασμο. Θήλασα 3 μήνες με πολύ κόπο, αλλά κάποια στιγμή κουράστηκα! Συνέχεια μειωνόταν η παραγωγή μου, παρ' όλο που έβαζα το μωρό στο στήθος ώρες ολόκληρες μέσα στην ημέρα! Όταν πια έκοψε το νυχτερινό θηλασμο, μειώθηκε τόσο πολύ το γάλα μου, που έσκασα από τη στενοχώρια μου! Ξύπνησα λοιπόν μια μέρα και είπα: δεν αντέχω άλλο! Είχα πάθει κατάθλιψη πια! Έκοψα το θηλασμο και η κορούλα μου, σήμερα 2 χρονών, είναι υγιέστατη και μάλιστα δεν έχει αρρωστήσει ποτέ, κι ας θήλασε μόνο 3 μήνες! Η κάθε μάνα κάνει το καλύτερο που μπορεί, είτε θηλάσει είτε όχι! Να χαίρεσαι το παιδάκι σου!
Γιατί όμως το μωρό ήταν οκνηρό? Η παιδίατρός σου στο εξήγησε? Αν πεινούσε θα ούρλιαζε και θα χαλούσε τον κόσμο, όπως κάνουν συνήθως τα νεογνά!!! Κάποια λογική εξήγηση θα είχε αυτό. Έφταιγε ο ίκτερος? Αλλά αυτό το ξεπέρασε απ' ότι κατάλαβα σύντομα. Δεν μπορεί το μητρικό γάλα να δημιουργούσε απέχθεια και το συμπλήρωμα όχι. Αλλά και απέχθεια για το γάλα σου να είχε το μωρό (που δεν το πιστεύω), θα πεινούσε και θα έκλαιγε! Τελικά δεν κατάλαβα ποιο ήταν το πρόβλημα και γιατί το παιδί δεν ήθελε το στήθος...!? Εκ περιεργείας, οι σύμβουλοι θηλασμού τι σου είπαν?
Το μωρό ήταν οκνηρό από τον ίκτερο, επειδή το είχε ζαλίσει η φωτοθεραπεία, και αυτό μέχρι που επιστρέψαμε σπίτι. Μετά ήταν ζωηρότατη!! Δεν έγραψα πουθενά ότι το μωρό πεινούσε, ή ότι έχασε βάρος, αλλά ότι δεν έτρωγε. Φυσικά και κάτι έπαιρνε όση ώρα ήταν στο στήθος μου απλά δεν λάμβανε τόσο όσο χρειαζόταν για την ανάπτυξή της. Έτρωγε όσο χρειαζόταν για να ξεδιψάσει και να συντηρηθεί. Γάλα φόρμουλας της έδινα λίγο, 30-40ml μετά από θηλασμό, και όχι θηλασμό με ρολόι, αλλά όταν το παιδί άφηνε από μόνο του το στήθος. Μπορεί να της έδινα και μετά από 40λεπτο θηλασμού και μόνο όσο μεγάλωνε και αρνούταν το στήθος αύξησα την ποσότητα διότι δεν λάμβανε αρκετό από εμένα (Μου είχαν πει να την ζυγίζω πριν και μετά το θηλασμό για να ξέρω πόσο γάλα παίρνει από εμένα. Όσο περνούσε ο καιρός και μεγάλωνε, μετά τους 3 μήνες, η ποσότητα μειωνόταν. Από 80-100ml που έτρωγε είχε πέσει στα 50-60ml). Αλλά γενικά δεν είναι του φαγητού. Ακόμα και τώρα που σε 10 μέρες κλείνει τον 8ο δεν έχει γκρινιάξει ποτέ για το φαγητό. Όποτε της δώσω και όσο της δώσω θα φάει. Θα είναι 5 κουταλίτσες, θα είναι 10, θα είναι 30, όσο της δώσω θα φάει δεν θα παραπονεθεί για παραπάνω. Είμαστε fit από τώρα, έχουμε σκοπό να γίνουμε μοντέλα, χαχαχχα Αντιθέτως, όταν έρθει η ώρα της για ύπνο αν δεν την βάλω θα γίνει χαμός. Και κοιμάται παντού, στο κρεβάτι της, στο καθισματάκι αυτοκινήτου, στο καρότσι, σε καναπέδες, όταν ήταν μωρό κοιμόταν και όρθια κυριολεκτικά, χαχαχαχαχ Φυσικά κοιμάται σε καφετέριες, σε ταβέρνες, με μουσική στη διαπασών, με ησυχία. Όταν είναι ώρα ύπνου δεν μας απασχολεί τίποτα. Ανά 2 με 3 ώρες θα τον πάρουμε τον υπνάκο μας για καμιά ωρίτσα έστω μισή τώρα (για 3 με 4ώρες όταν ήταν πιο μικρή), να γεμίσουν οι μπαταρίες και να αρχίσει πάλι να γυρνά όλο το σπίτι και να ζουζουνίζουμε!! Όσο αφορά τώρα τις οδηγίες της σύμβουλου. Μου έλεγε να την βάζω στο στήθος ανά 2 ώρες και όταν της έλεγα ότι το μωρό μένει 4 ώρες στο στήθος μου κολλημένο εγώ πως θα μετράω τα 2ωρα δεν ήξερε τι να μου απαντήσει. Με ρωτούσε τι κάνω και της έλεγα «βάζω το μωρό στο στήθος, κάνει μερικές ουσιαστικές θηλαστικές κινήσεις, μετά πιπιλάει και μετά την παίρνει ο ύπνος και αφήνει το στήθος, στο 10λεπτο περίπου αυτά. Όταν πάω να την πάρω από το στήθος και την σηκώνω ξυπνάει και κλαίει. Εγώ τότε της προσφέρω το άλλο στήθος και γίνεται η ίδια δουλειά για 4 ώρες μέχρι που εξαντλείται και κοιμάται τελικά για άλλες 4 ώρες». Ωραία, μου έλεγε, σωστά προσφέρεις, τώρα εδραιώνεται ο θηλασμός, έτσι πρέπει να κάνεις αλλά ανά 2 ώρες πρέπει να την βάζει ή να αντλείς με το θήλαστρο. Και όταν την ξαναρωτούσα πως θα γίνει αυτό αφού το μωρό μένει 4 ώρες κολλημένο επάνω μου μού έλεγε να έχω από το ένα στήθος το μωρό και από το άλλο το θήλαστρο. Και όταν αντλώ με το θήλαστρο αυτό να διαρκεί 20 λεπτά από τον κάθε μαστό, βγάζει δε βγάζει γάλα, ή όταν σταματάει να βγάζει να αντλώ τουλάχιστον άλλα 5 λεπτά. Και άλλα πράγματα που δεν τα θυμάμαι πλέον και αυτό που θυμάμαι είναι ότι στην περίπτωσή μου, που ήμουν εντελώς μόνη, αυτά δεν μπορούσαν να εφαρμοστούν. Αν είχα ένα άτομο να μου κρατάει το μωρό, να μου το πλένει, του αλλάζει πάνα, να κάνει τις αποστειρώσεις, και να μου μαγειρεύει, μου πλένει τα ρούχα και γενικά να μου κάνει τις δουλειές του σπιτιού ώστε εγώ να ασχολούμαι μόνο με το στήθος μου, ε ναι, τότε γίνονται. Αλλά επειδή εγώ μεγαλώνω μόνη μου το παιδί μου και δυστυχώς ο Θεός δεν μου έδωσε να ποτάμια γάλα να τρέχουν από τα στήθη μου και το μωρό που θα συνεργαζόταν έβαλα ωτοασπίδες και ακολούθησα τα βήματα που μου έδειχνε το μωρό μου!!!
Παντως είσαι άξια, ό,τι και να γινε! "Με το 'να χερι το μωρο και με τ' άλλο το θήλαστρο!" Σαρανταποδαρούσα σε έκανε η σύμβουλος...
Ρε γμτ γιατί επιμένουν τόσο πολύ οι σύμβουλοι θηλασμού με το θήλαστρο? Δεν μπορώ να το καταλάβω. Το θήλαστρο είναι εκεί για ώρα ανάγκης, όχι για αν αντικαταστήσει τον θηλασμό. Anyway, το γάλα σου μειώνονταν γιατί προφανώς μειώνονταν η ζήτηση. Αυτό το ότι είσαι μόνη εννοείται είναι πακέτο και είναι κρίσιμο να έχεις ένα χέρι βοήθειας για να μπορείς να τα βγάλεις πέρα και να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά.. Εγώ είμαι ευγνώμον που είχα την αδελφή μου η οποία θήλαζε ακόμα όταν γέννησα και οι συμβουλές της ήταν αποφασιστικής σημασίας. Αλλά και ο άντρας μου με βοήθησε πολύ στο σπίτι κι έτσι είχα την ησυχία μου να κάνω αυτά που έπρεπε. Πάντως όπως και να'χει θήλασες. Κι αυτό είναι το σημαντικό!
Το ιδιο συνεβει και σε μενα και οδηγηθηκα σε επιλοχειο καταθλιψη. Τα λες πολυ καλα, καλοι οι συμβουλοι θηλασμου αλλα καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη και δεν μπορει ο καθενας να αντιμετωπιζεται με τον ιδιο τροπο. Οι συμβουλοι θηλασμου αλλα και οι φανατικες θηλαζουσες πολλες φορες φτανουν στα ακρα και οι ακραιες συμπεριφορες δεν ειναι καλες, παντα υπαρχει και η μεση λυση. Ειμαι πολυ υπερ του θηλασμου και μαλιστα οσο πιο πολυ καιρο κρατησει τοσο το καλυτερο, αλλα οχι και αυτος ο φανατισμος...
να ήξερες πώς νοιώθω κι εγώ αυτές τις "μαχαιριές".. Θήλασα με επιτυχία από την αρχή, όλα πήγαν καλά, ο μικρός συνεργάστηκε μια χαρά..Γύρισα στην δουλειά στους δύο μήνες, αλλά δεν το έβαλα κάτω, αντλούσα γάλα στην δουλειά, και με το που γυρνούσα σπίτι κατευθείαν το στήθος έξω.. Ολο το βράδυ να πηγαινοέρχομαι, 7-8 θηλασμούς, και το πρωί δουλειά.. Αλλά ήμουν υπερήφανη ότι τα καταφέραμε.. Και ξαφνικά στους 7 μήνες ήρθε η άρνηση.. Να με δαγκώνει, να φτύνει, να μην καταπίνει με τπτ... Απεργία μου είπαν.. Εγώ συνέχισα.. Πίεζα.. Το γάλα άφθονο.. Αλλά ο μικρός τίποτα.. Δεν έπινε.. Συνέχισα να αντλώ και να του δίνω μπιμπερό...Άντεξα μέχρι τους 8,5 μήνες.. Ακόμα στεναχωριέμαι... Ακόμα σκέφτομαι τι φορές που το γάλα έτρεχε ποτάμι κι εκείνος γύριζε το κεφάλι... όμως ξέρω ότι έδωσα την μάχη μου.. Έκανα αυτό που θεώρησα καλύτερο για το παιδί μου... Σήμερα είναι 28 μηνών και εξακολουθεί να μην πίνει γάλα... Τουλάχιστον τώρα δεν τον πιέζω... Να χαίρεσαι την μικρούλα σου...!!!! :-)
Εγώ προσωπικά 1ον σε συγχαίρω και 2ον νιώθω ότι σου οφείλω μια συγγνώμη γιατί ως θηλάζουσα μαμά έχω βρεθεί να κρίνω άλλες μη θηλάζουσες...
Μπράβο για την αυτοκριτική! Με τέτοιες νοοτροπίες γινόμαστε καλύτερες μάνες πιστεύω!
"να μην κρίνουν και γενικά να μην κατακρίνουν αρνητικά αυτές που πραγματικά το πάλεψαν αλλά δεν τα κατάφεραν" Δηλαδή όλες τις υπόλοιπες μπορούμε να τις κρίνουμε. Ωραία!
Από όλο αυτό το κείμενο αυτό κατάλαβες?? Κρίμα!!!
Προφανώς δεν κατάλαβε τίποτα!
όντως απο ολο το κείμενο αυτο εσυ κράτησες?? Καταρχας καμια σχέση αυτο που γραφεις με αυτο που λεει η κοπέλα.. για ξαναδοιαβασετο αλλη μια φορα
Μπραβο κι απο μενα....μια χαρα τα εκανες ολα...οι δυο σας μονες σας εισασταν υπεροχες..εμενα η μικρη μου ειναι 22 μηνων και ακομα θυλαζη...για μπιμπερο και πιπιλα ουτε να τα βλεπει απ`οταν γεννηθηκε....γαλα πινει με καλαμακη αλλα μετα θελει και το στηθος.......να πω βεβαια οτι εχω αλλες δυο κορες 11 χρ.και 7 χρ..που δεν θυλασαν καθολου....κι εγω σαν εσενα τοτε ελεγα γτ;τι κανω λαθος;;;;;;να ομως που καθε παιδι ειναι διαφορετικο και μοναδικο...φιλια στην μπουμπουκα σου
Κι εγω ετσι απολυτη ημουν πριν γεννησω αλλα κ στην αρχη. Αποκλειστικος θηλασμος και με τιποτα ξενο γαλα- δηλητηροιο για το μωρο μου. Ελα μου ομως που σου ερχονται αλλιως τα πραγματα! Και τα δυο μου παιδακια τα θηλασα 6 μησι μηνες. Το γιο μου για 4 μηνες αποκλειστικα κ μετα με συμπληρωμα γιατι το γαλα μου ξαφνικα μειωθηκε. Η αιτια καθαρα ψυχολογικη! Την κορη μου 5 μησι μηνες αποκλειστικα και για αλλο ενα μηνα με συμπληρωμα μεχρι που δεν ειχα καθολου γαλα. Η αιτια παλι ψυχολογικη! Φιλες μου πηραν συμβουλους θηλασμου που επεμεναν οτι ειναι θεμα θελησης και επιμονης. Εγω και θεληση ειχα και επιμονη αλλα δεν τα καταφερα. Δεν πρεπει να ειμαστε απολυτοι αυτο καταλαβα. Και ναι εχεις δικιο δεν πρεπει να κατακρινουμε κανεναν. Θαυμαζω οσες τα καταφεραν καλυτερα απο μενα. Αν ηταν αλλες οι συνθηκες ισως να συνεχιζα να ειμαι απολυτη κι εγω.
Μια χαρα τα πηγατε δεν πρεπει ποτε να νιωσεις τυψεις 5 μηνες θηλασμού είναι πολυ καλοί!!!
Σε βρισκω πολυ σωστη! Να χαιρεσαι την κορουλα σου!