Ένας χρόνος μαζί του..! Χρόνια πολλά Αρχέλαε!

Αγόρι μου γλυκό, αγόρι μου υπέροχο!

Έγινες κιόλας ενός έτους, το πιστεύεις; Εσύ το πιστεύεις, άλλωστε δεν ξέρεις ακόμα τι θα πει «έτος» και «ηλικία», εμείς όμως δεν το πιστεύουμε πως πάει κιόλας ένας χρόνος από τη μέρα που αντικρύσαμε το πρόσωπό σου. Για εμένα εκείνη η στιγμή ήταν λυτρωτική: μετά από 9 μήνες αγωνίας (θα μπορούσα άραγε να σ’ αγαπήσω δυνατά όπως την αδερφή σου;) το μικροσκοπικό εκείνο πλάσμα (εσύ!) που μου ακούμπησαν στην αγκαλιά μου γέμισε την καρδιά μου με λατρεία. Ναι, φαίνεται υπερβολικό, αλλά σε λάτρεψα από το πρώτο εκείνο δευτερόλεπτο με όλη μου τη δύναμη.

Ένα χρόνο μετά… τι να πρωτοπώ! Ελπίζω να μου επιτρέπουν οι μαμαδο-φίλες μου να κουκουβαγίσω λίγο λόγω της ημέρας.

Είσαι ένα μωρό ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Είσαι το κάτι άλλο! Τόσο έξυπνο και τόσο… ώριμο (;) Ναι, ώριμο, τελικά μια χαρά ταιριάζει η λέξη. Μου φαίνεται απίστευτο πως βρίσκεσαι μόλις 12 μήνες πάνω στο πλανήτη και ήδη καταλαβαίνεις τόσα πολλά!

Είσαι ένα μωρό ΓΛΥΚΑ! Αντικειμενικά μιλώντας (πάντα!) έχω να πω ότι πιο τσαχπίνικο αγοράκι δεν έχω ξαναδει στη ζωή μου (σόρρυ, μαμαδοφίλες, η αλήθεια να λέγεται :P)

Είσαι ένα μωρό ΤΡΥΦΕΡΟ! Μπορεί μέσα στη μέρα να είσαι κάτι ανάμεσα σε Σαμψών και Κουταλιανό, αλλά όταν θέλεις… έχεις το άγγιγμα του βελούδου… Αυτά τα χαδάκια σου και τα γούτσου γούτσου σου, τι να πω… αξία ανεκτίμητη!

Είσαι ένα μωρό ΥΠΕΡΟΧΟ! Δεν πίστευα ποτέ ότι θα είχα την τύχη να έχω ένα ακόμα ήρεμο, καλόβολο μωρό. Αλλά μετά ήρθες εσύ και μου έδειξες ότι μπορει κανείς να πετύχεις και 2 (και 3 και 4) τζακ ποτ στη ζωή!

Σήμερα λοιπόν που χρονίζεις:

– έχεις 8 δόντια

– ζυγίζεις 10 κιλά

– έχεις ύψος 80-81 εκατοστά

– μας φωνάζεις μαμά, μπαμπά, α-α (Αθηνά)

– λες καθαρά μαμά, μπαμπά, γιαγιά, γεια, μπάλα, γάλα, μαμ, κουπεπε, πάνα, ναι (στο μεταξύ έχεις πει και άλλα από αελαα (αγελάδα) μέχρι μπαμπάι (bye bye))

– ξέρεις να δείχνεις, να χαιρετάς, να φυσάς, να κάνεις κουκου τζα και κουπεπε και παλαμάκια, να σκαρφαλώνεις, να φοράς το σκουφί σου, να πιάνεις το κουτάλι και να τρως (όχι με απόλυτη επιτυχία ακόμα :P), να κάνεις όχι-όχι όταν κάτι «δεν πρέπει»

– θα έπαιρνες χαλαρά το χρυσό σε αγώνα ταχύτητος στο μπουσούλημα (φαίνεται από τα μελανιασμένα σου γόνατα, μα δεν μασάς!)

– περπατάς μια χαρά πιασμένος έστω από μια τρίχα, αλλά ακόμα φοβάσαι να περπατήσεις ολομόναχος (τα τρία βήματα που έκανες προχθές, στο λέω δεν μετράνε)

– τρως μπουκίτσες πια, σαν μεγάλο παιδάκι

– σου αρέσει το τραγούδι με το φίδι που σας λέει η μαμά (ναι, με φίδι, ειναι φοβερό!)

– σου αρέσει να χορεύεις

– φοβάσαι τη Μίνυ Παραμυθούλα της Αθηνάς (έχεις βασικά μια σχέση πάθους-μίσους μαζί της)

– λατρεύεις το σούπερ όχημά σου

– το όνειρό σου είναι να κλέψεις μια μέρα το ipad από την Αθηνά να δεις τι στο καλό βλέπει επιτέλους (όνειρο απατηλό)

– ξεκινάς τη μέρα σου με ένα βροντερό ΜΑ-ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ που ξυπνάει και τον τελευταίο γείτονα

– κλαις (στιλ κροκόδειλος) 2 άντε 3 φορές τη μέρα και γελάς ακόμα και στον ύπνο σου!

– δεν στέκεσαι πια ούτε δευτερόλεπτο (για αυτό και οι φωτο σου είναι ολοένα και πιο κουνημένες!)

– αγαπάς με πάθος τη μαμά. Ακολουθούν Αθηνά και μπαμπάς (η σειρά παίζει ανάλογα με τη μέρα)

Με λίγα λόγια, είσαι υπέροχος (σε περίπτωση που ακόμα δεν το κατάλαβες!) και θέλουμε να σου πούμε…

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, υπέροχο μωρό μας!

Σε ευχαριστούμε που οδήγησες τον πελαργό μέχρι το σπίτι μας και έπεσες έτσι στην αγκαλιά μας!

Είσαι μόλις ένα χρόνο εδώ, αλλά είτε το πιστεύεις, είτε όχι, δεν μπορούμε πια να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς εσένα!