Μ’ αγαπά, δεν μ’ αγαπά;
Ειμαι η μαμα του μολις ενος ετους Ηλια.
Αν και προσπαθώ να ειμαι οσο πιο καλη μαμα γινεται (τον αποχωριζομαι ελαχιστα εως καθολου, θηλαζουμε ακομα), εχει αρχισει να μου γυρναει τη πλατη καθε φορα που τον εχουν στην αγκαλια τους οι γιαγιαδες του.
Δυο φορες οπως περπαταγε πηγε σε αγνωστους και σηκωσε τα χερια του για αγκαλια κι ας χορτασε αγκαλια απο μενα τοσο που τον λαχταρουσα.
Ερχεται ο μπαμπακας του από τη δουλεια και ενω δειχνει να χαιρεται, δεν τρεχει στην αγκαλια του.
Μηπως μας βαρεθηκε;
Ειμαι πολυ στεναχωρημενη..!
μαμά Δέσποινα
Ολοι πρεπει να απολαμβανουμε την αγαπη,απο οπου κ αν προερχετε.....οσο περισσοτερη αγαπη τοσο το καλυτερο!!!Μην αγχωνεσε μανουλα,η μαμα ειναι παντα μαμα κ δεν την αλλαζουν με καμια!!!
Πριν 1 χρόνο αισθανόμουν ακριβώς το ίδιο. Τώρα το έχω αποδεχτεί. Μην διανοηθεις να πιστέψεις όμως ότι Δεν ξέρει πια είναι η μαμά και ποιος τον αγαπΑ όπως εσύ. Ξέρουν! Απλά οι παππούδες είναι η εύκολοι στόχοι να αποκτήσουν ότι θέλουν, να τα κανακεψουν, και γενικότερα είναι στα ώπα-ώπα! Εγώ κόντεψα να πάθω καταθλιψη. Νόμιζα ότι δεν με ήθελε. Τώρα είναι μαμά-μαμά-μαμά.... :)
Σε λίγο καιρό θα διαβάζεις αυτό το κειμενάκι σου και θα γελάς. Απλώς ο μικρούλης σου θέλει να εξερευνήσει λιγάκι και τον κόσμο. Να γνωρίσει τους ανθρώπους γύρω του και να μάθει. Αισθάνεται σίγουρος για την αγάπη σας, αύτο είναι όλο!
καλέ,μην αγχώνεσαι...της ηλικίας είναι...την μια τρέχουν μόλις δουν κάποιον καινούργιο και την άλλη δυσανασχετούν...