Η παραποιημένη εικόνα της ομορφιάς
γράφει η Meredith Carroll
Τις προάλλες η 5χρονη κόρη μου ψιθύρισε κάτι που δεν μπορούσα να ακούσω καλά.
«Τι είπες», τη ρώτησα.
«Χοντρή», είπε. «Αλλά το είπα σιγά γιατί είναι κακιά λέξη, σωστά;»
«Σωστά», είπα.
Δεν είμαι σίγουρη πού την άκουσε τη λέξη, αλλά είμαι σίγουρη πως δεν ήταν στο σπίτι μας. Παρόλο που έχω δώσει αγώνες με τη ζυγαριά από τότε που ήμουν και πιο μικρή από εκείνη, προσπαθώ να μην αναφέρω τη λέξη «βάρος» ή «δίαιτα» μπροστά στις κόρες μου. Μιλάμε απλά για το πώς θα είμαστε δραστήριες και υγιείς.
Είναι εύκολο τώρα που είναι μικρές. Δεν έχω αμφιβολία πως θα έχουν κι αυτές στο μέλλον να ξορκίσουν τους δαίμονες που διαστρεβλώνουν την πραγματική εικόνα που έχει μια γυναίκα για το σώμα της – είτε γιατί άλλοι θα τις κάνουν να αισθανθούν άσχημα για το πώς είναι είτε γιατί άλλοι θα τις ζηλεύουν. Δεν το θέλω αυτό για εκείνες και θα βάλω τα δυνατά μου να μη συμβεί, αλλά δεν μπορώ να είμαι βέβαιη πως δεν θα γίνει ποτέ. Ακόμη και οι πιο υγιείς, οι πιο λεπτές και οι πιο σέξι γυναίκες που ξέρω τα έχουν βάλει σε κάποια φάση με το είδωλο που βλέπουν στον καθρέφτη τους.
Ένα βίντεο κυκλοφορεί τελευταία στο ίντερνετ και θα το κρατήσω να το δείξω μια μέρα στα όμορφα κορίτσια μου, όταν θα έρθει κάποια από τις δύο να μου πει πως δεν είναι αρκετά όμορφη, αν και το θεωρώ απίθανο. Είναι και οι δύο τέλειες, όσο αφορά εμένα – δεν μπορώ να δω πέρα από τη σπιρτόζικη, αστεία, έξυπνη, ευαίσθητη, καλή και πεισματάρικη συμπεριφορά τους, δεν βλέπω κάποιο στραβό στόμα ή περίεργες φακίδες ή χαλαρές κοιλίτσες. Αυτό δε σημαίνει όμως πως το ίδιο θα νιώθουν κι αυτές για τον εαυτό τους.
Το βίντεο δείχνει ένα όμορφο μοντέλο να ποζάρει για μια φωτογραφία, η οποία έπειτα παραποιείται με κάθε τρόπο στο Photoshop. Είναι δύσκολο να πιστέψεις πως το «πριν» και το «μετά» που βλέπεις στις φωτογραφίες είναι το ίδιο πρόσωπο – είναι ακόμη πιο δύσκολο να πιστέψεις πως το «πριν» δεν ήταν μια αρκετά καλή φωτογραφία. Είναι εύκολο να καταλάβεις, όμως, πως το «μετά» δεν απεικονίζει το πώς είμαστε όλοι. Δεν είναι λοιπόν δύσκολο να φανταστείς μικρά κορίτσια και μεγάλες γυναίκες να βλέπουν αυτή την εικόνα και άλλες σαν κι αυτή κάθε μέρα και να αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους ως συνέπεια.
Ελπίζω ώσπου να μεγαλώσουν τα κορίτσια μου αρκετά ώστε να δουν αυτό το βίντεο, το «Photoshop» να έχει γίνει μία από τις κακές εκείνες λέξεις, όπως το «χοντρός».
Βρε κορίτσια ακούστε να δείτε τι είδα σήμερα. Σκαλιζαμε τραγούδια απο τα ζουζούνια και πατάω ενα στη τύχη και τι έλεγε; Άντε να δείτε παραδείγματα για τα παιδια.... Η χοντρή που ανέβηκε στη ζυγαριά και η ζυγαριά έσπασε! Και τα παιδάκια τραγουδώντας γελαγαν μαζί της κοροϊδευτικά! Μου κακοφανηκε αφάνταστα. Ντροπή! Εχω ακούσει και αλλα παιδικα τραγούδια που τα βρίσκω προσβλητικά απέναντι σε συνανθρώπους. Και μετα αναρωτιόμαστε απο που ξεκινάει το bullying στα σχολεία!
αυτο το τραγουδι ποσο το απεχθανομαι! δεν ειναι το οτι μιλαει για μια χοντρη γυναικα αλλα ακριβως το οτι την κοροιδευουν
Όσο κ αν προσπαθούμε να αποφύγουμε τον ρατσισμό στα παιδιά μας για τα άτομα με τα παραπανίσια κιλά (απεχθανομαι την λέξη παχύσαρκος) θα είναι δυσκολο, πόσες από σας δεν ακούσατε το παιδικό τραγουδάκι τραμ τραμ τραμ περνάει ένα τραμ και μπαίνει μια χοντρη... Κτλ. Όταν υπάρχουν τέτοια τραγουδάκια από τα ζουζουνια που απευθύνονται καθαρά στα παιδάκια τι να περιμένεις;
Γιατί απεχθάνεσαι τη λέξη παχύσαρκος??? Είναι άλλη μια λέξη μέσα στη ζωή μας και είναι ίσως πιο ευγενική από το χοντρός... Στο σόι της μητέρας μου ΟΛΕΣ οι γυναίκες είναι παχύσαρκες, όχι υπέρβαρες, παχύσαρκες. Η γιαγιά μου 120 κιλά, οι αδερφές της όχι λιγότερο από 100, η αδερφή της μαμάς μου κοντά στα 100, με αποκορύφωμα την μαμά μου 140. Η μαμά μου λοιπόν μετά από επέμβαση και μετά από τεράστια ταλαιπωρία έφτασε τα 90. Να μην σας πω για τον ρατσισμό που έχει βιώσει αλλά πάνω από όλα τα προβλήματα υγείας που απέκτησε. Εγώ θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να κάνει δίαιτα και ο ΜΟΝΙΜΟΣ φόβος μου είναι να μην παχύνω. Δεν ήμουν ποτέ αδύνατη αλλά δεν με λες και παχιά. Όμως πάντα προσέχω, πάντα έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι θα παχύνω... Εμάς λοιπόν στο σπίτι μας η παχυσαρκία και ο φόβος της είναι μόνιμοι και υπαρκτοί. Από τις κόρες μου δεν κρύβω το γεγονός ότι κάνω δίαιτα ή πλέον διατροφή όπως είναι politicaly correct να λέμε. Πάντα τους εξηγώ όμως γιατί το κάνω, όπως επίσης και το γιατί δεν τις αφήνω να τρώνε συνέχεια γλυκά, όπως και το γιατί πρέπει να ακολουθούμε υγιεινή διατροφή και να αθλούμαστε, στα πλαίσια πάντα του εφικτού. Ο ρατσισμός τώρα ανήκει σε μια γενικότερη συζήτηση διότι στη θέση του χοντρού θα μπορούσε να είναι ο κοντός ή αυτός με τα πεταχτά αυτιά και την μεγάλη μύτη για να μην το πάω παραπέρα. Εμείς αυτό που λέμε στο σπίτι μας είναι ότι κοιτάμε πάντα αυτό που έχει ο άλλος στην ψυχούλα του και όχι το πως είναι εμφανισιακά...
Συγγνώμη αλλά όσο και να συμφωνώ με αυτά που γράφονται στο κείμενο. Η επιβεβαίωση με τη λέξη "Σωστα" με ξένισε. Ήμουν χοντρό παιδί. Οχι ιδαίτερα αλλά αρκετά για να βιώσω τον κοινωνικό ρατσισμό από το σχολείο. Προσωπικά δεν είδα πουθενά σε κανενα λεξικό τον επιθετικό προσδιορισμό χοντρός να ορίζεται ως βρισιά. Δεν ειναι βρισιά. Οσο και να μην λετε αυτή τη λεξη στο σπίτι όσο και να μην σχολιάζετε μπροστά στα παιδιά σας ζητήματα εμφάνισης καλό θα ήταν να τους εξηγήσετε ότι δεν είναι ΝΤΡΟΠΗ καποιος άνθρωπος να είναι χοντρός.
Simfono!!
Είμαι γραφίστρια και γνωρίζω καλά το «Photoshop». Μπορεί και κάνει τα πάντα!
Ε νισάφι πια με τις πλαστικές γκόμενες και τις ψεύτικες εικόνες "τέλειας" ομορφιάς με τις οποίες μας βομβαρδίζουν τα περιοδικά.Τόση ματαιοδοξία πια κι αυτές οι γυναίκες...