Σε ένα παράλληλο σύμπαν..
Έχω πολύ καιρό που προβληματίζομαι… πολύ καιρό όμως… Νιώθω πως ξύπνησα ένα πρωί, πιο συνειδητοποιημένη σε ένα παράλληλο σύμπαν από αυτό που ζούσα μέχρι χθες, που βλέπω τα πάντα και δεν με βλέπει κανείς..
Τι έπαθα.. δεν μου αρέσει καθόλου αυτό..
Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει, αλλά αν σας έχει συμβεί θα με νιώσετε αμέσως.. Είναι πολύ στενάχωρο να μην αναγνωρίζεις κανένα πια, ή να συνειδητοποιείς πως ή εσύ κοιμόσουν τον ύπνο του δικαίου, ή ο κόσμος ήταν έτσι πάντα, ή πως κάτι του έχει συμβεί.
Γενικά εμείς οι Έλληνες πάντα ήμασταν εγωκεντρικοί, εγωιστές, παρτάκηδες και ανταγωνιστικοί, όπως επίσης λίγο παραπάνω σπουδαίες προσωπικότητες από τους άλλους.. όμως τώρα νομίζω πως έχει παραγίνει το κακό..
Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι που δεν χαμογελά κανείς.. μα κανείς.. και όταν κάποιος το κάνει, σου φτιάχνει την ημέρα.. Έπειτα αυτό που παρατήρησα είναι πως οι περισσότεροι άνθρωποι ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ… σκέφτονται μόνο τι θα πουν εκείνοι… και στα «αποτέτοια» τους τι έχεις να πεις εσύ.. Αν και εσένα κάτι σε απασχολεί στα κομμάτια να πάει..
– Ποια είσαι εσύ μαρή που θέλεις να μπεις μέσα στον μονόλογο που κάν(ουμε) παρέα..;;
Όλοι κλαίγονται καθημερινά για τις δυσκολίες της κρίσης, κανείς όμως δεν σκότωσε το δεύτερο αυτοκινητάκι του, για λίγα μετρητά… και όταν έρθει ο φόρος, με ένα μαγικό τρόπο βρίσκουν και τα πληρώνουν… ή δεν τα πληρώνουν;
Δεν ξέρω… τι να πω… Ξέρω πως τα καφέ και τα τσιπουράδικα είναι γεμάτα, ξέρω πως για καφεδάκι 3€ έχουν…
Και δεν είναι αυτό, είναι πως εσένα σου έχουν φάει την ψυχή, για το πόσο δύσκολα περνάνε, έχεις σκύλο-μετανιώσει την ώρα και την στιγμή που βγήκες για καφέ, σε κάνουν να νιώθεις και πλούσιος…
Ναι, ναι, πλούσιος που έχεις ένα μισθό και κούτσα κούτσα τα φέρνεις βόλτα…
Εντάξει μην φωνάζετε, υπάρχουν και οι άλλοι, που δεν έχουν να φάνε… το ξέρω κοπελιά, που νομίζεις πως ζω εγώ, στο Ελλαδιστάν ζω και είμαι και περήφανη κιόλας.. Αυτό που το πας..
Ναι υπάρχουν και αυτοί που όμως έχουν σκύψει το κεφάλι κάτω, αυτούς ντρέπομαι να τους κοιτώ..
Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου, πως αν συμμετέχω σε διάφορα φιλανθρωπικά, θα την βγάλω την υποχρέωση και ουφ ησύχασα.. πάμε παρακάτω…
Με χαλάει όταν λέω μια κουβέντα και ο άλλος λέει επάνω δέκα, αν όχι δέκα, μία αλλά τόσο ξινή, που μοιάζει για δέκα..
Με χαλάει που περπατώ στο δρόμο και βλέπω μόνο γκρίζες φάτσες. Με χαλάει που η κόρη του γείτονα ενοχλείται που τα παιδιά της πολυκατοικίας παίζουν κάτω.. Δεν μπορεί, λέει, να διαβάσει ένα βιβλίο..
Μα αν διάβαζες κυρία μου θα είχες γαληνέψει την ψυχή σου και θα ήσουν πλέον ευγενική..
Βλέπω λοιπόν χθες σε τούτο το παράλληλο σύμπαν, μέρα μεσημέρι, μια θολή εικόνα που… Μα τι είναι αυτό; Πτώμα είναι; Αίμα κυλάει… Μαρία πήγαινε μέσα, Στέλιο κλείσε την τηλεόραση… ποια η Ζούγκλα; Ποια Ζούγκλα ρε παιδιά.. Τι έχετε πάθει.. Υπάρχει κανείς σε αυτό τον τόπο να μας προστατέψει.. Τι απέγινε η ανθρωπιά… Μα αυτά δεν είναι πλάνα από μια δολοφονία…
Ναι ρε φίλε… είναι και; Ο άλλος δηλαδή ήταν μάγκας που ξεπούλησε την φυλλάδα του, με τον νεαρό να ξεψυχά στην αγκαλιά του κοριτσιού του..
Πάρε να ‘χεις Θέμο…
Εμείς είχαμε βίντεο, όχι σκέτη φώτο..
Αναρωτιέμαι αυτός που έβγαλε την φωτογραφία με το κινητό πάτησε και την εστίαση (το κόκκινο εκείνο κουτάκι που εστιάζει στην πληγή… εεεε στην πηγή).
Μα το Θεό σας, είναι φορές που αναρωτιέμαι που έφερα τα παιδιά μου, σε τι κόσμο θα τα αφήσω να πετάξουν μακριά μου, πόση ευθύνη έχω γι αυτό… Και αν τους συμβεί κάτι, και αν το δείξει η τηλεόραση έτσι, με το αίμα να τρέχει ζεστό… Ξύπνα Νίκη, τα παιδιά σου θα είναι μια χαρά.. Μακάρι…
Ευτυχώς βρε παιδιά όμως που τουλάχιστον θα έχουμε δωρεάν WIFI… Ξέρετε πόσο απαραίτητο είναι αυτό;
Νιώθω μόνη… Νιώθω υπερβολικά στεναχωρημένη και μόνη… και θα μπορούσα να παραληρώ για ώρες… μπορεί και μέρες… Όμως πρέπει να στρώσω τραπέζι φορώντας το ομορφότερο χαμόγελο μου, για τα παιδιά…
Ελάτε να γίνουμε πολλοί… και ας ξεκινήσουμε χαμογελώντας για τα παιδιά μας.. Με το ζόρι…
Νίκη
[divider]
Η Νίκη Καβαδάτου είναι μαμά δύο κοριτσιών και ασχολείται επαγγελματικά με τη ζαχαροπλαστική, γλυκαίνοντας τους καλεσμένους σε πάρτι, γάμους και βαφτίσεις με τα υπέροχα γλυκά της!
Θα την βρείτε στο www.sketiglyka.gr
Αχ τελικά είμαστε πολλοί έτσι. .....το ιδιο νιώθω και γω....Επειδή δεν κλαιγομαι ολη μέρα μου την λενε και οι πιο κοντινοι : ποσα βγάζετε επιτέλους! !!!!! Λίγα λοιπόν ...πολυ λίγα. ...οπως πάντα. ...οπως προ κρισης.....οι οικογένειες που ζουσαν με δυο μισθούς (ιδιωτικου υπαλληλου )και ενα στεγαστικό πάντα ειχαν οικονομικο πρόβλημα. ....παντα ετρωγαν πολλες φορές μακαρόνια μεσα στη βδομάδα γιατι μεχρι εκει έφταναν. ....Επειδή ειμαι μαθημενη στα λίγα λοιπόν και δεν αλλαξε τίποτα ειμαι πλούσια! !!!! Ωραίο και αυτό !!! Και πρέπει να παρηγορω ανθρώπους που εφευγαν για Σ/Κ καθε βδομάδα με φίλους σε ξενοδοχεία και τώρα πανε μονο Πάσχα και καλοκαίρι. .. Αυτό καναμε για ολη μας τη ζωη οι περισσότεροι! !!!! Μονο πασχα στο χωριό και καλοκαίρι μια βδομάδα σε κάμπινγκ. ...τελος πάντων. ..σε καλο να βγει ολο αυτό γιατί και εγω βλέπω μια κακία που ούτε φανταζόμουν. ..
Ετσι και εμείς.. αλλά αυτο νομίζω ειναι θέμα ανθρώπου.. εμεις μάθαμε να ζουμε με όσα βγάζουμε.. Αν δηλαδή μια σεζόν δεν πάει καλά, εμεις πάλι καλά θα ζήσουμε.. μια χαρά θα περνάμε... χωρίς όμως σαλέ στην Ελβετία.. ..Είσαι μεσα στο μυαλό μου.. Αυτο που επειγόντως πρέπει να αλλάξει ειναι ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα.. και ο τρόπος που άθελα μας, τα βλέπουν τα παιδιά μας.. Αυτά πρέπει να μεγαλώσουν με δικλείδες ασφαλείας.. (μην σας πω και microchip) να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο..
Σε διάβασα , σου χαμογέλασα , σε ευχαριστώ .
Εγώ σε ευχαριστώ... :) να μας χαμογελάς κάθε μέρα, κάθε στιγμή...
σε καταλαβαίνω 100%. Τα ίδια σκέφτομα, προβληματίζομαι και με θλίβουν. Ψάχνω το κουμπί να μπορούν να περνάνε πια δίπλα μου χωρίς να με αγγίζουν αλλά δεν το βρίσκω.. και στεναχωριέμαι στεναχωριέμαι στεναχωριέμαι. Ψάχνω αυτό το κουμπί γιατί νοιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι .. και όσο και αν στεναχωριέμαι φιλοσοφώ βοηθάω ή ενεργώ όπως κρίνω εγώ .. ο κόσμος θα συνεχίσει να κινείται στην ίδια τροχιά. Ξέρεις και εμένα με κάνουν να αισθάνομαι πολύ πλούσια τώρα τελευταία. Επειδή δεν κλαίγομαι, δεν γκρινιάζω δεν μιζεριάζω. Υπάρχει παντού περισσότερο από ποτέ... το όποιος τρέχει πιο γρήγορα στο δρόμο είναι μαλάκας και όποιος πάει πιο αργά είναι καθυστερημένος. Αυτή είναι η μια διάσταση.. και υπάρχει και αυτή η καινούρια να βλέπεις να γίνονται και να ακούγονται τόσο άγρια πράγματα γύρω μας... και αντί ο κόσμος να τα απορίψει όλα μαζί όπως είναι τα επεξεργάζεται στην καλύτερη και στην χειρότερη τα δικαιολογεί ή τα συμμερίζεται ή τα στηρίζει κιόλας. Παραδείγματα συμπεριφορών άπειρα. . . ξεκίνησα να γράφω και μετά τα έσβησα γιατί απλώς τα νεύρα μου έβγαζα.. όλοι τα ξέρουμε. Δυστυχώς ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι δεν μπορούμε να δούμε τα δικά μας λάθη αλλά μια χαρά βλέπουμε και δείχνουμε των άλλων. Ακόμη και τα μικρά μικρούτσικα... δικά μας που αγννοούμε ή που δικαιολογούμε είναι λάθη...Ας τα κάνουμε ... άνθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε... αλλά όχι αν τα παίρνουμε και για σωστά και να λέμε για τους άλλους. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι τόσο δύσκολο να πιαστούμε χέρι χέρι και να κάνουμε κάτι που είναι καλό για όλους μας και όχι για την πάρτη μας. Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε και η πλειοψηφία μαζί θα είμαστε στον πάτο. Μικρή σημασία έχει εκεί κάτω ποιός είναι λίγο πιο πάνω και λίγο πιο κάτω.. θα έχουμε απλά βουλιάξει. Νόμιζα ότι όλη η ιστορία μας είχε συμβεί κάπου παλιά .. γιατί ήταν κάποιοι άλλοι άνθρωποι παλιοί.. είμαστε οι ίδιοι άνθρωποι, δεν μάθαμε από ΄την ιστορία και επαναλαμβάνουμε παρόμοια πράγματα. Εγώ έχω αποφασίσει και προσπαθώ να χαμογελάω όσο μπορώ (δεν τα καταφέρνω).. όχι μήπως χαμογελάσουμε όλοι μαζί αυτό το έχω ξεπεράσει όπως και το ότι ούτε η ευγένια είναι κολλητική, ούτε η αξιοπρέπεια. Θα αρχίσω να χαμογελάω εγωιστικά... για εμένα. Θα χαμογελάω γιατί έχω μόνο μια ζωή. Μια ζωή που μπορεί να τη ζήσω όλη μέσα στην κρίση. Μπορεί να τελειώσει αύριο ή να τελειώσει όταν θα είμαι γριούλα. Όσο τα πράγματα δεν πιάσουν πάτο τελείως θα προσπαθώ. Και ξέρετε κάτι ακόμη και στον πόλεμο ο κόσμος ερωτευόταν παντρευόταν και έκανε παιδιά. Η ζωή και η ιστορία θα προχωράει και δυστυχώς θα κάνει κύκλους όπως φαίνεται πλέον και στις ημέρες μας. Είναι απλώς αν θα είσαι τυχερός να τον πετύχεις στο ανέβασμα. Δεν μπορώ να το ερμηνεύσω,δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά για να συμβαίνει και να ξανασυμβαίνει τότε κάποιος λόγος θα υπάρχει τι να πω, δεν ξέρω? Νομίζω ότι είναι η τάση του ανθρώπου. Όλων των ανθρώπων όχι μόνο των ελλήνων. Απλώς οι έλληνες πάντα ζούσαν σε μια χώρα που έμπαζε από παντού. Οι άνθρωποι ένα κοπάδι είμαστε κάνουμε ότι και ο δίπλα και οι πολλοί .. άλλοι λαοί είχαν την τύχη που για κάποιους ιστορικούς λόγους το κράτος τους στήθηκε με έναν σωστότερο τρόπο.. έβγαλε ανθρώπους με καλύτερες αρχές και παιδεία και επανατροφοδοτήθηκε έτσι στήθηκε μια κατάσταση σωστότερη.
Όλα για τα λεφτά γίνονται... Δυστυχώς... Στα ματιά βλέπεις το € κι οχι τη θαλπωρή.... Χάλια όλα απο διαπροσωπικές σχέσεις μέχρι κυβερνήσεις...
Εγώ πλέον εχω αποδεχθεί το γεγονός οτι είμαι νεόπτωχη κι απλά συνεχίζω. Κι όπου μας βγάλει. Επίσης εχω δεχθεί οτι οι ελληνες εχουν γίνει ενας φτωχός λαός με νοοτροπία αμερικάνου που ζει σε μητρόπολη, δλδ ασχολουνται με το life style των ψυχολογικων αδιεξοδων και της απαθειας. Το οποιο πολλες φορες ειναι λυτρωτικο οταν δε θελεις να αντιμετωπισεις το αυριο. Εχω πιασει τον εαυτο μου να λειτουργει ετσι, και το κατανοω. Τωρα οσον αφορα τις γεματες καφετεριες-μπαρ-τσιπουραδικα, προσωπικα σκεφτομαι οτι τουλαχιστον ανθιζει ο κλαδος των σερβιτορων, μπαρμεν, dj, εστω και με τα μισα λεφτα. Εδω που ζω ξεφυτρωνουν συνεχως καινουργες καφετεριες, φαγαδικα, ντοναταδικα...Και σεκεφτομαι πως δεν ειναι κακο. Δεν ειναι αναγκη να ειμαστε σαν βομβαρδισμενοι επειδη καποιος παιζει με τις ζωες μας και πραγματικα δεν ειμαστε σε θεση να κανουμε τιποτε προς το παρον, γιατι μας επιασαν στον υπνο. Ασε που με βολευει, γιατι ο αντρας μου βρηκε δουλεια νυχτα για να τα βγαλουμε περα, αλλιως το παιδι μας θα τρωγε.. μην πω τωρα τι....
Νίκη, εγώ δεν ασχολούμαι πια. Πήγα να προτείνω σε μερικές γειτόνισσες να κρατάμε η μία τα παιδιά της άλλης εναλλάξ για να μην πληρώνουμε φύλαξη, και βρέθηκα μόνο να κρατάω ξένα παιδιά. Εντάξει, ευχαριστώ δε θέλω. Προτιμώ τον ελεύθερο χρόνο μου να τον περάσω δημιουργικά μόνο με την κόρη μου που το έχει ανάγκη. Κι επειδή σε ρωτάνε μετά αν κουράστηκες και εσύ λες όχι ωραία περάσαμε νομίζουν ότι εσύ αντέχεις μια κλάση παραπάνω από τις άλλες και δεν έχεις ανάγκη, άρα μπορούν να στα ξαναφορτώσουν χωρίς να προσφερθούν οι ίδιες ποτέ. Τις έκοψα τις πολλές τάσεις αλληλοβοήθειας. Αν το ξεκινήσει κάποιος άλλος από μόνος του εδώ είμαστε. Και το άλλο το απαράδεκτο, έχω φίλες που με 2 παιδιά δε σου δίνουν ένα ρούχο μπας και κάνουν μετά από χρόνια και 3ο. Εγώ με το που μεγαλώσουν τα δίνω αμέσως δεξιά και αριστερά, χωρίς να σε γνωρίζω και ως διαμαγείας βρίσκω κι εγώ άλλους άσχετους που δίνουν σε μενα. Δώσε ό,τι έχεις και θα σου δώσουν κι εσένα όταν ξαναχρειαστείς. Τι μανία να αυτή να φοβόμαστε μπας και μας λείψει καμιά κάλτσα. Και το τελευταίο, βγαίνει ΕΣΠΑ (όχι τώρα που το ξέρουμε όλοι, αλλά στις αρχές του) και δεν ενημερώνει κανείς. Μην τύχει και του φας τη θέση, αλλά και δημόσιος υπάλληλος που δεν έχεις να του φας καμία θέση, πάλι δε θα στο πει. Γιατί εσύ να πηγαίνεις τζάμπα κι αυτός να πληρώνει? Και μιλάμε για "φίλους". Έτσι θα το πάμε μια ζωή, κρίμα. Τους βορειοευρωπαίοι πάντως που τους λένε κρύους, δεν τους θυμάμαι έτσι. Και γιατί στο εξωτερικό λες καλημέρα στο δρόμο στον κάθε άγνωστο που συναντάς κι εδώ δε λέμε ούτε στη δασκάλα που φροντίζει το παιδί μας?
Σαν να έγραψα το κείμενο εγώ..μπράβο ρε Νίκη!Καλό είναι να δημοσιεύονται τέτοια κείμενα για να βλέπουμε οτι δεν είμαστε μόνοι,οτι σκέφτονται κι άλλοι σαν κι εμάς!Ξέχασες όμως να αναφέρεις κ το άλλο "μας" κουσούρι..Αυτό της κριτικής..βέβαια..ο Ελληναράς δεν χάνει ευκαιρία να κοροϊδέψει,να σχολιάσει,να επικρίνει και να χλευάσει τον συνάνθρωπό του..έχουμε τέτοια χαμηλή αυτοεκτίμηση μάλλον,που μόνο μειώνοντας τους άλλους "μας αρέσουμε"!Ντροπή μας! (Και λέω "μας" για να μην κάνω αυτά που κοροϊδεύω)
Χαστούκι αλλα αληθινό δυστυχώς...
Νίκη, ζούμε στο ίδιο παράλληλο σύμπαν. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι "Ελληναράδες" να είναι συμπατριώτες μου. Να έχουμε μεγαλώσει με τις ίδιες παραδόσεις και τα ίδια ιδανικά. Εγωκεντρισμός που σπάει κάθε ρεκορ, υπεροψία, ωχαδερφισμός και ημιμάθεια. Δεν θεωρώ ότι είμαι κάποια σπουδαία και ξεχωριστή, μην ξεγελαστείτε. Επίσης, είμαι πολύ περήφανη για την πατρίδα μου, μην το παρεξηγήσετε αυτό. Αλλά δεν είμαι καθόλου υπερήφανη για αυτήν μας την κατάντια, για τον τρόπο που σκέφτεται και δρα (και δυστυχώς με την δράση αυτή επηρεάζεται και η δική μας καθημερινότητα) ένα μεγάλο μέρος των συμπατριωτών μας. Μια ζωή οι Έλληνες φαγωνόμασταν μεταξύ μας. Παιδιά, βουλιάζουμε, είναι πιστεύετε απαραίτητο να συνεχίζουμε να διατηρούμε 2 στρατόπεδα (ναζί-δεξιοί VS κομμουνιστές-αριστεροί) των οποίων μάλιστα η απόσταση όσο πάει και μεγαλώνει (βλέπουμε όλο και πιο ακραίες αντιλήψεις και συμπεριφορές); Όχι, δεν είναι (μόνο) πολιτικής φύσεως το πρόβλημά μου. Άλλωστε, αν αρχίσουμε να το αναλύουμε πολιτικά, θα ανοίξουμε τεράστιο θέμα το οποίο μάλλον θα είναι και ελαφρώς εκτός κλίματος, δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε ένα site μαμάδων. Το πρόβλημά μου είναι αυτό το άσπρο - μαύρο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον κόσμο η πλειοψηφία των Ελλήνων και αυτό το "εγώ θα πετάξω την εξυπνότερη εξυπνάδα και θα μου δώσουν το πρώτο βραβείο". Ο μόνιμος, άνευ ουσίας, ανταγωνισμός. Αυτός ο ανταγωνισμός που ακόμα και στο δρόμο συναντάς κατά κόρον, όταν όλοι πίσω από το τιμόνι τους γίνονται μαχητές της ασφάλτου, δεν σέβονται πεζούς, δεν σέβονται τον Κ.Ο.Κ., δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή και τον συνάνθρωπό τους. Αρκεί να κερδίσουν τελικά συνολικά 3 δευτερόλεπτα φτάνοντας στον τόσο σημαντικό προορισμό τους. Αυτή η άθλια οδηγική συμπεριφορά είναι δείγμα της "ανάπτυξής" μας. Τι θέλω να πω; Μόνο σε υπανάπτυκτες χώρες συναντάς τέτοια απαράδεκτη καταπάτηση των κανόνων, γιατί μόνο σε υπανάπτυκτες χώρες λείπει από τους πολίτες η στοιχειώδης Παιδεία ώστε να αντιληφθούν για ποιό λόγο υπάρχουν κανόνες και για ποιό λόγο πρέπει να τηρούνται. Θα μου πείτε, τι σχέση έχουν όλα αυτά; Μα, όλα αυτά συνιστούν τον Νεοέλληνα. Αυτές είναι οι συμπεριφορές που μας οδήγησαν ως εδώ. Που ακόμα και τα τρισέγγονά μας θα υποφέρουν αν δεν φύγουν απ'αυτό τον τόπο. Που μας έχουν εξαναγκάσει είτε να εγκαταλείψουμε ένα τόπο που τόσο αγαπάμε, ή να κάτσουμε εδώ με μοναδική προοπτική το να εξαθλιωθούμε. Θα είχα τη δυνατότητα να αναζήτησω το μέλλον μου αλλού, και αν τα πράγματα χειροτερέψουν πολύ περισσότερο, πιθανώς και να το σκεφτώ. Αλλά δεν θέλω να φύγω, αν φύγουμε όλοι ποιοί θα μείνουν εδώ; Άλλωστε, εδώ είναι η ζωή μου ρε γμτ, εδώ θέλω να μεγαλώσουν τα παιδιά μου. Σαν άνθρωποι όμως! Συγγνώμη για την τόση απελπισία, αλλά όσο περνάει ο καιρός, τόσο βλέπω ότι όχι μόνο το φως στο τούνελ που μας έχουν υποσχεθεί δεν φαίνεται πουθενά, αλλά όλο και ακοτεινιάζει...
Το κακό είναι ότι κανείς μα κανείς μα κανείς δεν κάνει αυτοκριτική. Όλοι νομίζουμε ότι εμείς είμαστε cool, ευγενικοί, με τρόπους και παιδεία,σκεπτόμενοι, προβληματισμένοι και που μόνο εμείς μπορούμε να δούμε την κατρακύλα και να αγχωνόμαστε που μεγαλώνουμε παιδιά στην Ελλάδα το... "βασίλειο των άλλων". Οι άλλοι, που είναι όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, είναι οι χαμηλού επιπέδου, εγωκεντρικοί, άξεστοι, ελαφρόμυαλοι, που δεν μπορούν να δουν πέρα από τη μύτη τους και τον μικρόκοσμό τους και έχουν φέρει την Ελλάδα σε αυτό το χάλι. Αυτό είναι το θέμα. Σε όσα κείμενα τέτοιου είδους έχω διαβάσει, λείπει η αυτοκριτική. Γι'αυτό δεν πείθεται κανείς.
Επίσης η πολιτική διαμάχη μεταξύ δεξιών-αριστερών είναι από ανέκδοτο έως τόσο irrelevant, που αφορά μόνο όσους βλέπουν τηλεόραση. Δηλαδή την 3η ηλικία.
Ιωάννα είμαι πολύ μακρυά από την τρίτη ηλικία μιας και δεν έχω πατήσει ούτε τα 30 και επίσης, δεν βλέπω καθόλου τηλεόραση. Στο Internet όμως που "κυκλοφορώ", όπου και να κοιτάξω βλέπω ΧΑ εναντίον κομμουνιστών και τούμπαλιν. Σαμαρά εναντίον Τσίπρα. Το ότι το βλέπεις σαν ανέκδοτο δεν ξέρω πώς να το εκλάβω από τη στιγμή που η πολιτκή επηρεάζει σε τεράστιο βαθμό την Ελλάδα τη δεδομένη χρονική στιγμή και ευθύνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό για την κατάσταση που επικρατεί. Αυτό που ήθελα να πω πάντως, είναι ότι ακόμα και στο Πανεπιστήμιο, εγώ τουλάχιστον, έβλεπα ανθρώπους φανατισμένους υπέρ του ενός ή του άλλου άκρου. Irrelevant(άσχετο) λοιπόν, κατά τη γνώμη μου δεν είναι, μιας και ενισχύει την άποψή μου ότι τείνουμε να τα βλέπουμε όλα άσπρα ή μαύρα και να μην έχουμε ανοιχτό μυαλό. Όσο δε για την αυτοκριτική, δεν εξαιρώ τον εαυτό μου σε πολλά πράγματα. Αλλά δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει κανέναν το να κάνω αυτο-ψυχανάλυση και γι'αυτό δεν επεκτάθηκα στα περί εμού. Από τα πρώτα πράγματα που είπα όμως, είναι ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου τίποτα το σπουδαίο ή το ξεχωριστό. Ούτε η miss Μόρφωση είμαι, ούτε η miss Παιδεία. Δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο για τον οποίο επέλεξες το σχόλιό μου λοιπόν για να μιλήσεις για έλλειψη αυτοκριτικής. Παρόλα αυτά, για να λέμε και τα σύκα-σύκα, δεν νομίζω ότι έχω τεράστιο μερίδιο ευθύνης για τη σημερινή κατάντια, ποτέ δεν "βολεύτηκα", ποτέ δεν χρησιμοποίησα μη αξιοκρατικά μέσα για να κάνω τη δουλειά μου, ποτέ δεν ψήφισα βασιζόμενη σε προσωπικά συμφέροντα, ποτέ δεν έκλεψα την εφορία (πώς να το κάνει άλλωστε μια ταπεινή ιδιωτική υπάλληλος). Ως προς τη συμπεριφορά μου απέναντι στους άλλους, εκεί έχω πολλή αυτοκριτική να κάνω, τουλάχιστον όμως σέβομαι όσους με σέβονται. Αν έχεις κάτι που θα ήθελες ίσως να μου προσάψεις, ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Παρόλα αυτά, να σε ευχαριστήσω που διάβασες το τεράστιο σχόλιο μου, έστω και για να κρατήσεις από αυτό μόνο αρνητικές εντυπώσεις.
Θεωρείς ότι δεν φέρεις καμιά ευθύνη για την κατάσταση και ίσως να μη φέρεις για το τι προκάλεσε την κατάσταση. Αλλά η κατάσταση είναι έτσι, καλώς ή κακώς. Από δω και πέρα όλοι έχουμε ευθύνη για το πως σκεφτόμαστε και πως πράττουμε και για το πως θα εξελιχθεί. Να σου πω ένα παράδειγμα? Όταν κατεβαίνει μια κοινωνική ομάδα στον δρόμο για να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, όλοι οι υπόλοιποι κάνουν τουμπεκί στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί αν κατεβούν πχ. οι δάσκαλοι σε απεργία, στον δρόμο, σε διαμαρτυρία, όλοι οι υπόλοιποι θα σκεφτούν ότι οι βολεμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που δουλεύουν 3 ώρες την ημέρα και κάθονται 3 μήνες τον χρόνο (που δεν ισχύει κάτι τέτοιο αλλά κανείς δεν μπαίνει στη διαδικασία να ενημερωθεί σωστά για το πως ακριβώς δουλεύουν οι δάσκαλοι και τι υποχρεώσεις έχουν) έχουν και μούτρα να απαιτούν και δυσκολεύουν και τη ζωή των υπολοίπων που δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους! Και είμαι σίγουρη ότι και εσύ η ταπεινή ιδιωτική υπάλληλος (που δεν ανέφερες την ιδιότητά σου τυχαία γιατί με αυτή την αναφορά σου έβαλες τον εαυτό σου σε μια κατηγορία), έχεις σκεφτεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και έχεις αισθανθεί και αδικημένη από πάνω που εσύ δουλεύεις στον ιδιωτικό τομέα και δεν μπορείς ούτε κιχ να κάνεις. Και όλοι έτσι σκέφτονται. Την πάρτη τους. Να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα. Αντί να κατεβαίνουμε όλοι μαζί στους δρόμους όταν θίγεται μια κοινωνική ομάδα, χαιρόμαστε που δεν είμαστε εμείς στη θέση τους και λέμε και 'καλά να πάθουν'! Και έτσι, με το διαίρει και βασίλευε, σιγά σιγά έχουν ροκανιστεί όλα τα εργασιακά δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως! Και το διαίρει και βασίλευε μόνο έτσι μπορεί να επιβιώσει. Με τον τρόπο σκέψης που έχεις εσύ και πααααρα πολύς κόσμος. Όσο για το περί περί πολιτικής... το ότι είσαι κάτω των 30 και δεν βλέπεις πόσο αδιάφορη είναι η πολιτική και οι πολιτικοί της μεταπολιτευτικής περιόδου για τη νέα γενιά, μου κάνει εντύπωση. Ακόμα και στα δικά μου φοιτητικά χρόνια, τα early 90s, τα κοματόσκυλα στα πανεπιστήμια ήταν οι καρικατούρες. Τους κοροϊδεύαμε και τους αποφεύγαμε στους διαδρόμους γιατί μας ζάλιζαν τον έρωτα. Στις φοιτητικές εκλογές ζήτημα να συμμετείχε ένα 10% των φοιτητών με το ζόρι και με παρακάλια. Πίστεψέ με η νέα γενιά αδιαφορεί πλήρως και σε 10 χρόνια από τώρα το σημερινό πολιτικό σύστημα θα είναι ξεχασμένο! Είναι ήδη νεκρό και δεν το έχει καταλάβει ακόμα.
Εμένα πάλι μου κάνει εντύπωση που δεν βλέπεις ότι η ραγδαία άνοδος της ΧΑ, καθώς και οι πρόσφατες δολοφονίες είναι ξεκάθαρες ενδείξεις ολοένα αυξανόμενου φανατισμού. Οι αδιάφοροι πολιτικοί (και δεν διαφωνώ καθόλου με το χαρακτηρισμό που τους προσδίδεις) είναι αυτοί που μας οδηγούν εκεί οπου οδεύουμε γιατι ΕΜΕΙΣ τους ψηφίσαμε. Επίσης, στο δικό μου Πανεπιστημίο, όπως και στα περισσότερα που τύγχανε να έχω γνωστούς, στη δική μου γενιά (καμμία 15 χρόνια μετά τη δική σου) ψήφιζε η πλειοψηφία. Άλλοι για να είναι κουλ και να διοργανώνουν ή να συμμετέχουν σε παρτυ, άλλοι γιατί ήταν οι ενοχλητικές καρικατούρες που λες και εσύ. Ήταν πολλές όμως αυτές οι καρικατούρες. Εγώ, για να σου δώσω να καταλάβεις, ουδέποτε ψήφισα γιατί δεν έβρισκα τον λόγο ύπαρξης πολιτικών (ουσιαστικά) κομμάτων εντός του Πανεπιστημιακού χώρου. Άρα, δεν κρίνω εξ'ιδίων. Τέλος, η νέα γενιά, μπες σε οποιοδήποτε forum ή ακόμα καλύτερα στο Youtube και θα δεις πως ακόμη και στα πιο άσχετα βιντεάκια, τσακώνεται για τον εθνικισμό και τον κομμουνισμό (μα το Θεό μου εχει τύχει να παρακολουθώ βιντεο Ελληνίδας make-up guru και στα σχόλια από κάτω γινόταν χαμός!) Δεν εστιάζουν σε αδιάφορα πρόσωπα, Ιωάννα, αλλά σε ιδέες, τις οποίες μάλιστα υποστηρίζουν με ΥΠΕΡΜΕΤΡΟ πάθος. Δεν ξέρω αν είναι πολλοί ή λίγοι, εμένα πολλοί μου φαίνονται. Και μακάρι να κάνω λάθος! Συγγνώμη, έχεις κάθε δικαίωμα να πιστεύεις ότι στον κόσμο σου δεν υπάρχουν φανατισμένοι πλέον, αλλά εμένα προσωπικά δεν θα με πείσεις για κάτι που συναντώ συνεχώς. Όσο δε για τους δημόσιους και εδώ θα σε απογοητεύσω. Όχι μόνο δεν αντιτίθεμαι στον αγώνα τους, αλλά έχω συμμετάσχει σε όσες πορείες είχα τη δυνατότητα, ειδικά των εκπαιδευτικών αλλά και γενικότερα. Γιατί αυτοί τουλάχιστον μπορούν ακόμη να αντισταθούν για λογαριασμό όλων μας. Αν κοιτάω μόνο την πάρτη μου λοιπόν, αυτό εσύ (και ο οποισδήποτε άγνωστος διαβάζει τα σχόλιά μου) δεν μπορείς να το κρίνεις. Επιπλέον, δεν νιώθω καθόλου αδικημένη, καθώς λόγω της ιδιότητάς μου: α) έχω πολύ καλό μισθό στον ιδιωτικό τομέα, άψογους εργοδότες και λατρεύω τη δουλειά μου και β) θα είχα τη δυνατότητα να διεκδικήσω μία θέση στο Δημόσιο αν το ήθελα, απλά δεν είναι κάτι που ταιριάζει με τους επαγγελματικούς μου στόχους (δεν θα είχα την ευκαιρία να δω τα πράγματα που βλέπω στις μεγαλύτερες Ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις όπου και απασχολούμαι). Ανέφερα ότι είμαι ιδιωτική υπάλληλος και όχι πχ δισεκκατομυριούχος εφοπλίστρια, χάριν αστειότητας, μιας και δεν μπορούμε να "κρυφτουμε" από την εφορία. Όχι για να εντάξω τον εαυτό μου στην κατηγορία των αδικημένων. Θα σε παρακαλούσα, όπως δεν βγάζω εγώ συμπεράσματα για εσένα στηριζόμενη σε υποθέσεις, να μην βγάζεις ούτε εσύ. Ευχαριστώ.
"Γενικά εμείς οι Έλληνες πάντα ήμασταν εγωκεντρικοί, εγωιστές, παρτάκηδες και ανταγωνιστικοί, όπως επίσης λίγο παραπάνω σπουδαίες προσωπικότητες από τους άλλους.. όμως τώρα νομίζω πως έχει παραγίνει το κακό.." Αυτό ακριβώς λέω στο κείμενο.. ότι ξαφνικά ξύπνησα, βλέπω χωρίς να με βλέπουν.. αυτό όμως δεν συνέβαινε πάντα, πράγμα που με κάνει κομμάτι του παζλ... είναι σαφές ότι σε αυτό το κείμενο υπάρχει αυτοκριτική..
Νίκη δεν αναφέρθηκα στο δικό σου κείμενο, αλλά μου ήρθε στο μυαλό κάτι άλλο: Πριν μερικές μέρες η Ολίβια έγραψε ένα κείμενο στο οποίο ανέλυε μια σκέψη της σχετικά με κάποια πολύ αρνητικά σχόλια στο blog της εδώ, και πως πιστεύει ότι αυτοί που τα έγραψαν δεν είναι κακοί εκ φύσεως αλλά ότι πάντα υπάρχει μια αιτία για τον αρνητισμό ή την κακία. Το συγκεκριμένο άρθρο το σχολίασαν πάνω από 150 άτομα αν δεν κάνω λάθος, και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι το 99% των σχολίων διαφωνούσαν με την Ολίβια. Και όχι μόνο διαφωνούσαν αλλά αν τα διαβάσεις προσεκτικά οι περισσότεροι έλεγαν μέσες άκρες στην Ολίβια ότι "Α, διαφωνώ μαζί σου. Αυτοί που μας σχολιάζουν εμάς με κακία, είναι κακοί και μοχθηροί και δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία, κανένα ελαφρυντικό"!! Αναρωτήθηκα λοιπόν, κανείς από αυτούς τους 150+ ποτέ δεν έχει κάνει αρνητική κριτική δεν κανέναν? Ποτέ? There's my point.
Κ γω πολλες φορές αυτα σκέφτομαι...σε τι κόσμο θα μεγαλώσουν τα παιδια μας άραγε?όλοι ειναι κλεισμένοι στο καβούκι τους,χαμένοι στις σκέψεις και τα προβλήματα τους..ο άλλος περνει ένα μαχαίρι ή ένα όπλο βγαίνει έξω και όποιον παρει ο χάρος...απο ποτε άραγε αποφασίζουμε εμείς ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει?ποιος θα εχει να φαει και ποιος όχι?ποιος άραγε μας όρισε θεούς και κρατάμε στα χέρια μας τη μοίρα των ανθρώπων?γιατί δε μπορει κάποιοι επωφελούνται απο όλα αυτα,κάποιοι έχουν κέρδος απο αυτή την κατάσταση...αυτοί που ορίζουν τις τύχες όλων μας...και μεις τους το επιτρέπουμε...τι μπορούμε να κάνουμε θα μου πει κάποιος..δε ξέρω,κάτι θα υπάρχει όμως...
Α ρε Νίκη!!! Τώρα με το free WiFi θα ξαναγελάσει το χειλάκι μας!!! Στο εγγυώμαι προσωπικά!! Δεν το λέω έτσι. Το έχω ψάξει!!!! ;)
Για όλους αυτούς τους προβληματισμούς σου, και για μερικούς ακόμα, είμαι και εγώ προβληματισμένη, πικραμένη, απογοητευμένη, και μπορώ να πώ και ένα σορό άλλα δυσάρεστα συναισθήματα που νιώθω κάθε φορά που διαβάζω-ακούω-βιώνω καταστάσεις/νέα κτλ.. Αρα δεν είσαι μόνη σου.. είμαστε αρκετές.. Αλλά απλά ελπίζουμε, προστατεύουμε τα μικρά μας, όσο μπορούμε απο τέτοιες καταστάσεις, και ευχόμαστε όσο περνάνε τα χρόνια (που τα παιδιά μας θα είναι σε ηλικία άλλη, και πιο ώριμα ) να έχουν αλλάξει λίγο τα πράγματα.. και ξανά γυρίζουμε στην ελπίδα... Καλημέρα !
kouragio koritsi mou..oloi mas zoume ton diko mas agwna..doxa to theo na les pou xeis igeia k ena piato fagito, alli den exoun oute ta aparaitita...
Ετσι καπως νιωθω κ εγω καιρο τωρα.Σα να ανοιξα τα ματια ξαφνικα κ να ειδα τη κολαση γυρω μου.Συχνα κλαιω για τη δυστυχια που υπαρχει.Εγινα ευθραυστη σα γυαλι κ φοβαμαι μην αυριο γινει δε ξερω τι.Παντου κυριαρχει κακο κ μαλλον εχουμε μεινει καποιοι που μας ενοχλει αυτο...