Πόσο λάθος είναι να μαλώνουμε άλλα παιδάκια;
Έχω ένα κοριτσάκι 2 ετών, δεν πάει παιδικό ακόμα (του χρόνου θα πάμε) αλλά προσπαθώ κάθε μέρα να την περνάμε δημιουργικά, παιδική χαρά, παιδότοπος, βόλτα στην πλατεία ή στην θάλασσα και κάθε μέρα βόλτα τον σκύλο όλοι μαζί…
Μου έχει συμβεί πολλές φορές να παίζει με άλλα παιδάκια και κάποιο από αυτά να βρίζει ή να χτυπάει τα άλλα, πάντα όσο πιο ευγενικά μπορώ λέω ότι δεν είναι σωστό αυτό και το παροτρύνω να παίξουν όλα μαζί, έχω δει και άλλες μαμάδες να το κάνουν αυτό σε άλλες περιπτώσεις.
Μου έχουν συμβεί όμως 2 περιστατικά τον τελευταίο καιρό που με έχουν νευριάσει πολύ και με το ζόρι κρατήθηκα. Το ένα ήταν πρίν από ένα περίπου μήνα στην παιδική χαρά, όπου ένα κοριτσάκι κοντά στην ηλικία της κόρης μου την δάγκωνε συνέχεια, πρoσπάθησα πάρα πολλές φορές να της πv ότι δεν είναι καλό αυτό και αν θέλει να κάνουν κούνια μαζί, εκείνο έφευγε και ξαναερχόταν μετά κάνοντας τα ίδια. Η μαμά του στο παγκάκι πίνoντας καφέ και μιλώντας στο κινητό, αδιαφορούσε πλήρως. Την κοίταγα συνέχεια στα μάτια αλλά εκείνη στον κόσμο της! Μέχρι που την δάγκωσε τόσο δυνατά που έκλαιγε απαρηγόρητα η δικιά μου… Έφυγα και στο δρόμο είχα μετανιώσει που δεν είπα κάτι στην άλλη μαμά, το σκεφτόμουν μέρες!!
Προχθες στην πλατεία, στην κατάθεση στεφάνου που είχαν τα σχολεία ένα αγοράκι περίπου 6 ετών ήταν δίπλα μας και κλώτσαγε και έφτυνε τα περιστέρια, πρέπει να του είπα τουλάχιστον δέκα φορές ότι αυτό δεν είναι σωστό, αλλά εκείνο συνέχιζε, η κόρη μου δεν κοίταγε τίποτε άλλο παρά μόνο το παιδάκι που έκανε όλα αυτά. Κάποια στιγμή νευρίασα πολύ και τον ρώτησα που είναι η μαμά του, φυσικά δεν μου απάντησε και συνέχισε απτόητος. Τότε κατέβηκα στο ύψος του το έπιασα από το χέρι και τον μάλωσα πάρα πολύ, του είπα ότι είναι πολύ κακό αυτό που κάνει, ότι τα περιστέρια δεν τον έχουν πειράξει, να μην κάνει πράγματα που δεν θέλει να του κάνουν και διάφορα άλλα… Έφυγε κλωτσώντας πάλι… Η μάνα του πουθενά ούτε να μου ζητήσει τον λόγο ούτε να πλησιάσει τον γιο της. Το μετάνιωσα την ίδια στιγμή δεν είχα δικαίωμα αλλά ο μικρός το έκανε όλο αυτό για τουλάχιστον μισή ώρα, δεν μπορεί να μην τον είχε δεί η μαμά του.
Ήμουν λάθος, το ξέρω, αλλά τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις; Όταν δεν ασχολείται ο άλλος γονιός και το παιδί μας θέλει να κάνει τα ίδια μετά; Μήπως έπρεπε απλά να απομακρυνθώ, όπως λέει και ο άντρας μου;
Πηνελόπη
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Είναι απαράδεκτο για μένα ορισμένες μαμάδες να μην ασχολούνται με τα παιδιά τους και να τα αφήνουν να κάνουν ότι τους έρθει! Η κόρη μου έχει μια συμμαθήτρια που συνεχώς χτυπά, σπρώχνει, μαλώνει τα άλλα παιδιά, τα ρίχνει κάτω και γενικώς έχει πολύ επιθετική συμπεριφορά. Θεωρώ τραγική τη μάνα αυτού του παιδιού που δεν είναι σε θέση να μαζέψει το παιδί της. Όποτε τη βλέπω στην παιδική χαρά ή στον παιδότοπο είναι χαλαρή με το τσιγαράκι της, το καφεδάκι της, το κινητούλι της, δεν ασχολείται καθόλου με το παιδί της, δε παίρνει θέση για όλα όσα κάνει. Το αποτέλεσμα; Η δικιά μου να μη θέλει να πάει πουθενά όπου είναι το άλλο παιδάκι. Μια, δύο, πέντε, δέκα... έπιασα τη μάνα της και την έκανα με τα κρεμμυδάκια... και τι δεν άκουσε! Απαγορεύω σε οποιονδήποτε γονιό να αφήνει το παιδί του ανεξέλεγκτο απέναντι στο δικό μου. Και φυσικά δεν πρόκειται να πέσω στο ίδιο επίπεδο και να πω στην κόρη μου "χτύπα κι εσύ, φτύσε κι εσύ, δείρε κι εσύ, σπρώξε κι εσύ". Απορώ γιατί αυτή η μάνα δεν μπορεί να καταλάβει ότι το παιδί της ζητά απεγνωσμένα την προσοχή της. Έχει επιθετική συμπεριφορά μπας και την προσέξει λιγάκι αλλά εκείνη... πέρα βρέχει! Κάτι τέτοιες μανάδες τις λυπάμαι... αλλά πιο πολύ λυπάμαι τα παιδάκια τους που μεγαλώνουν μαθαίνοντας ότι η βία είναι αποδεκτή και "έλα μωρέ, δεν έγινε και τίποτα".
σχετικα ειναι ολα. εαν πεις μια ευγενικη παρατηρηση δεν ειναι κακο, γιατι και εμας δεν μας κανουν παρατηρησεις οι εργοδοτες μας για παραδειγμα, η γειτονισσα αμα ριξω, ξερω εγω, νερα απο τα μπαλκονι ή αμα παρκαρω παρανομα και ερθει η τροχαια. Απλα ειναι ο τροπος αλλο ειναι να αρχισεις βρε παλιο #$%&@, η μανα σου η αχρηστη που ειναι να σε μαζεψει και αλλο να πεις αυτο που κανεις δεν ειναι σωστο, παιδακι. Αυτο που δεν μου αρεσει ειναι οταν πιανουν τις μαμαδες και τις κραζουν για την συμπεριφορα των παιδιων τους Ειναι υποτιμητικο σαν να της λες ,δεν μπορεις να κανεις καλα την δουλεια σου, εγω ειμαι καλυτερη μανα απο εσενα.
Εγω stella συμφωνω μαζι σας. Το να διαμαρτυρηθεις με καλο τροπο και χαμογελαστα σε ενα παιδακι που σε ενοχλει ή πειραζει , περαν των ανεκτων οριων του παιχνιδιου, το δικο σου, δεν το βρισκω καθολου κακο. Μαλιστα, αν θυμαμαι καλα απο την παιδικη ηλικα των παιδιων μου, καμια φορα βγαζεις τον γονιο του " ατακτου" παιδιου απο τη δυσκολη θεση να του κανει αυτος συνεχεια παρατηρηση. Τον βοηθας και λιγο δηλαδη ( α να βλεπεις παιδι μου Κωστακη, στο λεει και η κυρια). Ομως δεν ειναι σωστο να κανεις σε αλλο γονιο παρατηρησεις για το παιδι του, γιατι , ακριβως οπως λετε, ειναι σαν να τον μαλωνεις κι αυτο τον φερνει σε δυσκολη θεση, ή μπορει και να ακουστει σαν να του λες το παιδι του παλιοπαιδο. Αν χρειαστει οπωσδηποτε να επιστησεις την προσοχη του αλλου σε κατι σχετικο με το παιδι του, χρειαζεται τακτ και λεπτοτητα.
Τα παιδια θα κανουν τα παντα να περασει το δικο τους. Ο σωστος γονιος νομιζω δεν ειναι εκεινος που δεν χαλαει χατηρια και ποσο μαλλον οταν υπαρχει ασχημη συμπεριφορα απεναντι σε αλλο παιδακι και ειδικα χειρονομιες παντος τυπου. Οταν λοιπον βλεπεις οτι ενα αλλο παιδακι κανει κατι στο παιδι σου και το βλεπει και η μαμα του και η μαμα του και δεν κανει τιποτα τοτε υπαρχουν τρια τινα: ή κανεις το μ@#$%α δε μιλας και φευγεις (ωραιο παραδειγμα για το παιδι σου...! -εγω λοιπον το αποκλειω-) ή της το (την) λες και αρπαζεται και ερχεστε στα λογια ή "μαλωνεις" με τροπο το παιδακι και αυτη αρπαζεται και ερχεστε στα λογια...! Διάλεξε και παρε... Ανάλογα την περιπτωση και το καλυτερο παραδειγμα για το παιδι σου! Και μην μου πει καποια οτι υπαρχουν και απειθαρχα παιδια γιατι 1ον το δικο μου δε φταιει τιποτα σε αυτο και 2ον εχω κι εγω παιδι που δεν ακουει τιποτα (την δευτερη μου σε αντιθεση με την πρωτη) αλλα το σωστο ειναι σωστο και το λαθος λαθος, εννοειται δεν εχω σηκωσει ποτε μα ποτε χερι ουτε στον ποπο που λενε καποιες αλλα οταν πρεπει να περασω κατι στο παιδι θα το περασω κι ας κλαιει οσο θελει για να με "στενοχωρησει" και να το αφησω να το κανει. Ετσι θα καταλαβει το παιδι το σωστο και το λαθος. Δεν ειναι ολα χατηρακια...
Θεωρώ πώς κανείς δεν έχει δικαίωμα να νουθετεί τα παιδιά των άλλων ....όσο ακραία συμπεριφορά και εάν έχουν! Από την στιγμή που συνοδεύονται από κάποιον ενήλικο η οποιαδήποτε σύσταση θα πρέπει να γίνεται σ' αυτόν και όχι στο παιδί....μου έχει συμβεί πολλές φορές να κάνουν παρατήρηση στα παιδιά μου άγνωστοι σε δημόσιους χώρους αδιαφορώντας για την παρουσία μου και για λόγους που για μένα είναι πραγματικά ανούσιοι....είμαι τόσο εξοργισμένη με την απαράδεχτη αυτή συμπεριφορά που ενώ τις περισσότερες φορές καταπιεζόμουν και δεν μιλούσα τώρα πλέον έχω αποφασίσει ότι δεν θα επιτρέψω ποτέ ξανά να συμβεί κάτι τέτοιο.....για αυτούς τους λόγους θα σου έλεγα αγαπητή φίλη ότι θα πρέπει να αναθεωρήσεις και να το ξανασκεφτείς την επόμενη φορά που θα αποφασίσεις να συνετίσεις ένα ξένο παιδί....σε τελική ανάλυση δεν είναι δικό σου θέμα...και εάν θεωρείς ότι με κάποιο τρόπο σε αφορά μίλα ευγενικά στον συνοδό του.
Νομιζω ότι όταν το παιδί το δικό σου ή το δικό μου χτυπάνε ή πληγώνουν το δικό της παιδάκι (όσο ανούσιο κι αν σου φαίνεται) τότε ΕΙΝΑΙ και δικό της θέμα...Όπως επίσης είναι και ΔΙΚΟ ΤΗΣ θέμα αν πάει στο σινεμά να δει ταινία και το παιδάκι σου ή το παιδάκι μου δίπλα της δεν βάζουν γλώσσα μέσα...Κι εσύ ή εγώ απλά το παίζουμε Κινέζοι, τότε ΣΙΓΟΥΡΑ είναι δικό της θέμα!!!!!!
Αυτό κοριτσάκι μου το έπαθα και εγώ, αλλά δεν μετάνιωσα ποτέ που είπα στο κοριτσάκι να μην ξανασπρώξει την κόρη μου.. 2 φορές κινδύνεψε να πέσει από το λόφο, και τις δυο φορές, γιατί αυτό το κακότροπο παιδάκι, ήθελε να είναι μόνο του εκεί, και η μοσχάρα η μαμά του θεώρησε ότι δεν την αφορά ή της φάνηκε ανούσιο όπως λέει και η παραπάνω κυρία..το είπα ευγενικά (αλλά εκείνο εβαλε τα κλάματα), και ηρθε να ζητήσει και εξηγήσεις, μου ειπε να μην ξαναμιλήσω στην κόρη της. Της απάντησα πως αν μιλούσε εκείνη, εγώ δεν θα μιλούσα, αλλά θα το ξανάκανα αν ξανάβλεπα οτι κινδυνεύει το παιδί μου από την κόρη της. Δεν της άρεσε καθόλου που έγινε ρεζίλι και τα μάζεψε και έφυγε!! Έριχνε τα μπινελίκια της καθώς έφευγε αλλά ας πρόσεχε. Εγώ ξέρω πως από την στιγμή που το παιδί σου περνά τα λογικά όρια, και δη με χειροπιαστή βία, τότε αν δεν επέμβει ενήλικος, επεμβαίνεις εσύ όπως σε ένα αδέσποτο. Θα άφηνες ένα αδέσποτο να δαγκώνει το παιδί σου?? Όχι..... έτσι λοιπόν, εφόσον δεν θα άφηνες το αδέσποτο, έτσι δεν θα αφήσεις και το παιδάκι που ο γονιός δεν είναι εκεί προκειμένου να κοινωνικοποιηθεί αλλά για να το ετοιμάζει για μελλοντικό bullying... Το παιδάκι που στα 4 κάνει τον νταή και κανείς δεν το διορθώνει πίστεψε με, θα είναι μεγάλος μπελάς στο Δημοτικό, για να μην πω Γυμνάσιο, Λύκειο! Τα παιδιά δεν είναι σκυλιά να τα αμολάμε στον δρόμο και όποιον πάρει ο χάρος... και για να μην νομίζετε πως έμενα τα παιδιά μου είναι άγγελοι, η κόρη μου έτυχε να είναι ανυπάκουη σε ένα πάρτι και να χτυπήσει καταλάθος ένα μικράκι, που δεν το είδε και έπεσε επάνω του, και την φώναξα μέσα και της μιλούσα μισή ώρα, για να καταλάβει τι συνέβη.. Εμείς δηλαδή είμαστε οι χαζές που ενδιαφερόμαστε και για τα ανούσια, και εν προκείμενου θέλουμε και τα δικά μας αλλά και τα δικά τους παιδιά καλά??? Αν χτυπήσουν το ένα ή το άλλο??? Ποιος θα έχει την ευθύνη μετά??
Εισαι έλεος!!! Εσυ εγινες ρεζιλι κ οχι εκείνη!!! Βάλε την κόρη σου σε γυάλα να μην την αγγίζει κανείς!! Γι αυτο τα λενε πσιδια αλλιως θα ηταν ενηλικοι.......!!!Κοιτα το παιδι σου κ το σπιτι σου κ βουβα.Γεμισαμε τελειες μανες κ ξερολες!!!
k.Ρενα μου μαλλον εσυ εχεις λαθος δεν ειπε να βαλει κανεις τα παιδια του σε γυαλα αλλα οταν καποιο παιδι με το ετσι θελω δεν αφηνει το αλλο να παιξει και η μαμα ειναι στον κοσμο της τοτε μιλας...αυτο δεν ειναι γυαλα οταν καποιο παιδι χτυπαει το δικο σου και του λες μην το κανεις δεν ειναι σωστο αυτο δεν γυαλλα οταν το παιδι σου κινδυνευει να τραυματιστει μιλας αυτο δεν σημενει οτι τα βαζουμε στην γυαλα...και ναι φυσικα ειναι παιδι αλλα αν στο στειλει στο νοσοκομειο τι θα πεις μετα αν στο τραυματησει πολυ τι θα πεις???????γι αυτο αφησε τις φιλοσοφιες και φυσικα εσυ αφησε το δικο σου να στο τσακισουν και ασ κλεισουμε το δικο μας σε γυαλα δικαιωμα του καθενως να κανει οτι θελει....ελεος πια με ολες εσας τις ανετες και στο τελος ειστε οι πρωτες που ξεκινουν καβγα....
Θα ήθελα να θυμίσω σε όλους τα εξής...Φορείς παιδείας θεωρούνται οι γονείς/οικογένεια, το σχολείο, τα ΜΜΕ, οι κοινωνία...κα...ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ! Αν εμείς που είμαστε ΚΟΙΝΩΝΙΑ δεν επεμβαίνουμε να μιλήσουμε τουλάχιστον στα παιδιά όταν είναι απόντες οι υπόλοιποι ή απλά αδιάφοροι...τι στο καλό ρόλο βαράμε; Δεν μιλάω για σωματική τιμωρία ή οτιδήποτε προσβλητικό...αλλά μία κουβέντα νομίζω αρκεί....Αρκεί να έρχεται από πολλές πλευρές...
εξαρταται την περιπτωση,θα πω εγω την ηλικια και αν σηκωνουν χερι,αν γινεται επιτηδες ή κατα λαθος τις περισσοτερες φορες εχω κανει συσταση με αυστηρο τονο φωνης, πιανει σχεδον παντα
Νομίζω πως τα κάνες ανάποδα :) και στις 2 περιπτώσεις θέλαν απλα την προσοχη κάποιου.εγω θα έδινα προσοχη,θα αλλαζα θέμα...μεχρι που θα τα αγκάλιαζα!!!αν δεν έβλεπα φως στην πρώτη περίπτωση θα ελεγα στην μαμά του για την αντικοινωνική συμπεριφορά του παιδιού της.αν γινόταν το ανάποδο θα της άρεσε;;;;στην δεύτερη απλώς θα έφευγα αν η προσοχη μου δεν αρκούσε.
συγνωμη που θα σας απογοητεύσω κορίτσια και ίσως σας κάνω να θυμώσετε και λίγο οπως απογοητεύτηκα και θυμωσα και γω όταν μια παρόμοια περίπτωση μου συνέβει και μένα. Μάλλωσα ένα παιδι 13 ετων (το οποιο εχει δημιουργήσει απειρα προβληματα γενικα) διοτι εριξε κλοτσια με δυναμη την μπαλα επιτηδες στην κορη μου με αποτέλεσμα να την χτυπησει στο προσωπο και να έχει ακατασχετη αιμοραγια. Η μάνα αφαντη ώσπου αρχισα να του φωναζω και τοτε φωναξε την αστυνομία. ΝΑΙ, ΚΑΛΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ. ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. Οι αστυνομικοι μου εξηγησαν οτι δεν εχω αυτο το δικαιωμα να φωναζω και να μαλωνω παιδια ξένα και οτι αν ηθελα επρεπε να καλέσω την αστυνομια για το τραυματισμό. Ωστοσο η μανα εχει το δικαιωμα να μου κανει μηνυση. Ακόμα και οταν τους ειπα οτι αυτο γινεται επανειλημμένως και η μανα αδιαφορει μου ειπαν να κανω μηνυση και για αμελεια ανηλικου. Αρα οπως καταλαβαινετε, αν συμβαινει κατι με άλλο παιδάκι, θα πρέπει να βρειτε και να κραξετε τον κηδεμονα που το συνοδευει και οχι το ιδιο το παιδί.
Έμπειρη μου φάνηκε. Μάλλον της είχε ξανατύχει. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να απέφευγα αυτό το πάρκο. Κρίμα για το παιδάκι. Κακώς θα μου πεις που αδιαφορούμε γιατί αν έτρωγε μερικές μηνύσεις από τους υπόλοιπους γονείς ίσως να έστρωνε ή τελοσπάντων κάπως θα εφαρμόζονταν οι νόμοι. Αλλά στην Ελλάδα δεν έχουμε και μεγάλη εμπιστοσύνη ότι ο μηχανισμός θα δουλέψει καλά και συνήθως αδρανούμε κι εμείς. Δύσκολη περίπτωση αυτή που περιγράφεις. Εσύ τι σκέφτεσαι να κάνεις αν ξανασυμβεί?
εγω θα της εκανα μηνυση παντως. Βεβαια εχω αντρα δικηγορο και πρωτον θα πληρωνα μονο τα εξοδα και δευτερον δεν ιδρωνει τα αυτι μας απο μηνυσεις. Οχι οτι μας εχουν κανει και ποτε προσωπικα βεβαια.
Μου έχουν τύχει και τα δύο. Στην πρώτη ένα κοριτσάκι τη τσιμπουσε. Επιασα το χεράκι του παιδιού και το κατεβασα από την κόρη μου χωρίς να δώσω καμία σημασία στο παιδάκι. Την απομάκρυνα και της είπα ξεκάθαρα ότι αυτό δεν είναι καλό παιδάκι για αυτο σφεύγουμε και δε του δίνουμε σημασία.Στη δεύτερη δύο αδελφάκια κυνηγούσαν, κλωτσουσαν, έφτυναν..κτλ τις πάπιες στο πάρκο. Τα έδιωξα εννοειται! Δε τη σηκώνει ο οργανισμός μου την κακοποίηση από όπου κι αν προέρχεται. Πηγα κοντά και τους είπα ακριβώς " δεν είναι καθόλου σωστό αυτό που κάνετε. Εμπρος, εμπρός...και τους έκανα νόημα με το χέρι να φύγουν. Φύγαν. Αν σσυνέχιζαν θα χρησιμοποιούσα πιο αυστηρό ύφος ενδεχομένως.
Μαρία, σαν μαμά με παιδί που πολλές φορές μπορείς να το χαρακτηρίσεις "κακό" θα ήθελα να σου πω ότι αυτοί οι χαρακτηρισμοί τα πληγώνουν και δεν τα βοηθάνε να γίνουν πιο καλά παιδάκια. Κι εσύ μπορεί να μην το είπες μπροστά του, αλλά το είπες στην κόρη σου και αυτή θα το χρησιμοποιήσει αλλού. Έχοντας την εμπειρία από το δικό μου παιδί, δε θα έπιανα το χέρι του ξένου παιδιού, αλλά θα το κουβέντιαζα. Δε θα το άφηνα να την τσιμπάει, αλλά θα του το έλεγα χωρίς να το αγγίξω. Το πολύ-πολύ να έπαιρνα ήρεμα το χέρι του δικού μου παιδιού ώστε να μην το τσιμπάει.Το να μην πεις τίποτα και να το αγνοήσεις, δεν του προσφέρει κάτι. Ξέρουν πολύ καλά και τα ίδια ότι είναι άτακτα και πολλές φορές νιώθουν άσχημα γι΄αυτό. Πως να το διαχειριστούν δεν ξέρουν και το γράψιμο και οι ταμπέλες (κακό παιδί) δεν τα βοηθάνε. Μου το έλεγε και μια γιαγιά στη γειτονιά όταν με άκουγε να της λέω πως ειναι κακό παιδί όταν έκανε διάφορα. Μου έλεγε ότι αν θέλω να αλλάξει να της λέω πόσο καλό παιδί. Να τονίζω αυτά που κάνει σωστά και όχι αυτά που κάνει λάθος. Και είχε δίκιο η γιαγιά. Αυτό που πιάνει στα παιδιά είναι η θετική αντιμετώπιση.
Συμφωνώ με τη Νίνα. Οι χαρακτηρισμοί δεν βοηθάνε, δεν είναι καλό παράδειγμα για κανέναν (κυρίως για το δικό σου παιδί που εσενα αντιγράφει) και ειναι άδικοι. Πως χαρακτηριζεις ετσι αβασανιστα ως κακό ενα μικρό παιδάκι που αν μη τι άλλο δεν ευθύνεται το ίδιο για τις πράξεις του. Αν κάποιος αποκαλέσει έτσι το δικό σου επειδή ετυχε να ειναι άτακτο, δεν θα πληγωθεις?
Πιστέυω ότι έκανες καλά και το μάλωσες και ότι θα έκανες καλα΄να μαλώσεις και το πρώτο παιδάκι αφού η μαμά του δεν ασχολήθηκε. Και εγώ έρχομαι σε πα΄ρα πολύ δύσκολη θέση όταν συμβαίνουν παρόμοια θέματα συνήθως δεν παρεμβαίνω και μετά το μετανιωνω. Ξέρετε τι μου συνέβει προχθες? Μια παρέα από 6χρονα παιδάκια φωνάζαν ότι θα μας δείρουν επειδή η μικρή μου κόρη 2 ετών τα κοιτούσε που παίζαν σε ένα ξύλινο σπιτάκι στην παιδική χαρά. Φωνάζαν όλοι μαζί να φύγετε, ελάτε να τις δείρουμε, πάρτε δρόμο απο εδω το σπιτάκι είναι δικό μας και άλλα τετοια ωραία. Η μικρή μου τα κοιτούσε με τρόμο. Την πήρα και φύγαμε, συγγνώμη που το λέω αλλά μερικά παιδιά ειναι πραγματικά από μικρα κακοτροπα και ετσι θα μεινουν.
Πηνελόπη, στα περιστέρια νομίζω ότι δε θα έλεγα τίποτα. Ή αν έλεγα μπορεί να το έκανα πλαγίως, δηλ. να πω μόνη μου πως να νιώθει το περιστεράκι που το φτύνουνε, πρέπει να είναι πολύ στενοχωρημένο. Αλλά στις δαγκωματιές, ακόμη κι αν δαγκωνόντουσαν ξένα παιδιά θα έλεγα. Και πάντα λέω όταν σπρώχνονται στις τσουλήθρες. Υπεύθυνοι είμαστε οι ενήλικες για τα καμώματα των παιδιών. Και μερικές φορές που παίζουν τόσο άτσαλα σε σημείο να υπάρχει κίνδυνος ατυχήματος νομίζω πως όποιος μεγάλος είναι μπροστά πρέπει να το σταματάει αυτό. Έχω βρεθεί σε παιδότοπο και 3 παιδιά (ένα ήταν το δικό μου) τραβούσαν ταυτόχρονα ένα παιχνίδι για το ποιος θα το πάρει πρώτος. Κοιτάω τους άλλους γονείς και απλώς παρακολουθούσαν, φαινόντουσαν αμήχανοι μηπώς κάνουν κάτι και αντιδράσουμε οι υπόλοιποι. Κόμπλαρα κι εγώ και δεν έκανα τίποτα αρχικά. Και αυτά συνέχιζαν να σφάζονται, ε, δεν άντεξα τους το πήρα το παιχνίδι και μετά κλαίγανε και τα τρία. Στη μία τη μαμά δεν άρεσε αυτό που έκανα και μου το έδειξε με το ύφος της. Αλλά, το ενδεχόμενο να πέσει κάποιο και να χτυπήσει στον τοίχο το είχε σκεφτεί κανείς? Και μετά αφού την είχα κάνει ήδη τη στραβή και η άλλη ούτως ή άλλως με έβαλε black list συνέχισα αποτελειώνοντας το έργο μου. Τους έδωσα 3 παιχνίδια να διαλέξουν το καθένα από ένα και τους είπα σε λίγο να τα ανταλλάξουν. Και παίξανε καλά. Γενικά προσπαθώ να μην μπλέκομαι, αλλά κάποιες φορές πιστεύω πως χρειάζονται λίγη εξωτερική βοήθεια τα παιδιά.
Κατά τη γνώμη μου, μιλάς για δύο εντελώς διαφορετικά περιστατικά: Το πρώτο σε αφορά άμεσα, γιατί πείραζε το δικό σου παιδί. Μου έχει τύχει κι εμένα να είμαι "ευγενική μαλώνοντας" ξένο παιδάκι. Σε καμία περίπτωση δεν θα του βάλω τις φωνές, εκτός κι αν γίνει κάτι πολύ τραβηγμένο. Ούτως ώστε το να προσπαθεί κανείς να "νουθετήσει" λίγο ένα ξένο παιδάκι, επειδή ενοχλεί το δικό του είναι λογικό. Σε παρόμοιες περιπτώσεις, έχει τύχει να "μπω" ανάμεσά τους, δεν το αφήνω να πλησιάσει το δικό μου χωρίς να του λέω ή να του κάνω τίποτα. Απλά ένα "τείχος" από εμένα. Στη δεύτερη περίπτωση, δε νομίζω ότι έχεις δικαίωμα να επέμβεις τόσο πολύ. Δυστυχώς, υπάρχουν γονείς που δε νοιάζονται και αφήνουν τα παιδιά τους να κάνουν τέτοια πράγματα. Το θέμα είναι ότι, όσες φορές κι αν το πείς εσύ, αφού ο γονιός δεν ενδιαφέρεται, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Προσωπικά, εννοείται και θέλω να ξέρω αν το παιδί μου πειράξει άλλο παιδάκι, και ας το μαλώσει (σε λογικά πλαίσια) άλλος γονιός. Αλλά, αν εγώ θεωρώ μία πράξη του παιδιού μου σωστή και άλλος με κρίνει (χωρίς να πειράζει άλλον), λυπάμαι, αλλά θα του την μπω άσχημα. Δεν ήμαστε όλοι ίδιοι: Εγώ αφήνω τα παιδιά μου να κάνουνε τούμπες και κούνια σε ένα "σίδερο" κοντά στο σπίτι μας. Πολλοί περαστικοί μου την έχουνε μπει. Εννοείται τα παιδιά δεν τους ενοχλούν ή κάτι τέτοιο. Ε, τους έχω απαντήσει πολύ απότομα. Και διάφορα άλλα παραδείγματα.
Έχω κι εγώ μια κόρη στην ίδια ηλικία με εσένα. Προσωπικά την απομακρύνω όταν συμβαίνουν αντίστοιχα περιστατικά και στη συνέχεια της εξηγώ γιατί δεν ήταν σωστό αυτό που έκανε το άλλο παιδάκι, ότι δεν συμπεριφερόμαστε στον άλλο έτσι ποτέ, τις συνέπειες τέτοιων πράξεων, ότι δεν κάνουμε Ο,ΤΙ κάνουν οι άλλοι κ.λπ. Θεωρώ ότι πρώτον ναι δεν έχεις το δικαίωμα να μαλώσεις ένα άλλο παιδί, δεύτερον δεν πιστεύω ότι θα ωφελήσει σε κάτι το παιδί το δικό σου να σε δει να μαλώνεις κάποιο άλλο παιδί -με τη λογική ότι, μεταξύ άλλων, του περνάς το μήνυμα ότι ok η μαμά θα το αντιμετωπίσει, όμως δεν θα είμαστε εμείς εκεί κάθε φορά να το "προστατεύσουμε"...όπως λες θα την στείλεις σε παιδικό του χρόνου. Καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία και το άγχος σου και τον εκνευρισμό σου ακόμη με άλλες μαμάδες, κι εγώ έχει χρειαστεί να συγκρατηθώ πολλές φορές να μη μιλήσω και χαίρομαι που τελικά δεν το έκανα, γιατί πραγματικά δεν πιστεύω ότι θα άλλαζε κάτι.
Στην πρώτη περίπτωση νομίζω καλό θα ήταν να πήγαινες στη μητέρα του παιδιού και να μιλήσεις. Αν επέμενε, να έφευγες. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Στη δεύτερη περίπτωση που δεν υπήρχε γονιός, στη θέση σου απλά θα έφευγα. Κατά τη γνώμη μου μπορείς απλά να πεις μια δυο συστάσεις στο παιδί αλλά όχι να το μαλώσεις. Είναι παιδί και δεν έχει και νόημα να το μαλώσει μια άγνωστη μαμά. Τσάμπα η σύγχιση για σένα και δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Ευτυχώς δεν μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο γιατί οκ, στη θεωρία καλά τα λέω αλλά στην πράξη μάλλον κι εγω το ίδιο με σένα θα έκανα!