Έχω θέμα. Εντάξει, όχι πολύ σοβαρό, αλλά δεν ξέρω πώς πρέπει να το χειριστούμε.
Ο Αρχέλαος τραβάει τα μαλλιά της Αθηνάς. Πολλές φορές μέσα στη μέρα. Δυνατά. Εκεί που παίζουν ή αγκαλιάζονται ή απλά κάθονται, τσουπ, της αρπάζει μια γενναία τούφα και την τραβάει χωρίς έλεος.
Τσιρίζει αυτή, γελάει εκείνος.
Δεν περνάει ποτέ στην αντεπίθεση η Αθηνά, μόνο κάθεται καρτερικά και υπομένει το μαρτύριο.
Ο Αρχέλαος είναι 13 μηνών, πολύ συνεννοήσιμος για την ηλικία του, αλλά το θέμα του μαλλιού της Αθηνας δεν έχουμε καταφέρει να το λύσουμε. Πραγματικά το βλέπει για παιχνίδι και δεν ξέρω τι να κάνω.
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Λοιπόν αυτό το έκανε και η μικρή μου κόρη στην μεγάλη και η μεγάλη πάθαινε "σοκ", τύπου: τι συμβαίνει τώρα (δεν είχε ξανα-δει "επιθετική" συμπεριφορά). Έτσι εγώ της έλεγα ότι νομίζει ότι τα μαλλιά της είναι μακαρόνια και θέλει να τα φάει και αυτή (η μεγάλη) ξεκαρδίζονταν στα γέλια...Φυσικά καραδοκούσα και εγώ για να το προλαβαίνω...Με τον καιρό σταμάτησε να το κάνει η μικρή μου..
Πιστεύω ότι το τράβηγμα το μαλλιών είναι πολυ σημαντικό και πρέπει να αντιμετωπιστεί σωστά. Γιατί δεν μπορούμε να "απαιτούμε" από το μεγάλο παιδάκι να είναι σωστό & να μην πειράζει το μικρό και όταν έρχεται η σειρά του μωρού να λέμε: έλα δεν πειράζει.
Το ίδιο θέμα είχαμε κ εμεις με τη μπεμπουλα απο πολυ πολυ μικρη!!
Σχεδόν μόλις άρχισε να πιάνει το χεράκι της άρχισε κ να τραβάει μαλλιά!! Ολα τα μαλλιά!!! Όλων τα μαλλιά!!!
Δεν ήξερα τι να κανω !! Τραβούσε κ στα αλλα παιδάκια κ ερχόμουν σε πολυ δύσκολη θέση!! Κ ειναι μόλις 11 μηνών!!!!
Ρώτησα λοιπόν την παιδοψυχολογο κ μου είπε τα εξής: Το τράβηγμα των μαλλιών ειναι ένας τρόπος να δείξουν αγάπη σε αυτή την ηλικία! Δεν ξέρουν πως να εκφραστούν , δεν ξέρουν να χαϊδεύουμε!!! Εάν λοιπόν τη μαλωνουμε ειναι σα να τη μαλωνουμε επειδή εκφράζει την αγάπη της! Αυτό που μπορούμε να κάνουνε εκείνη τη στιγμή ειναι να της τραβάμε το χέρι κ να της λέμε κανουμε καλο καλο με χάιδεψα!! Ξέρουμε οοοοολοι πως γινεται!!! Μια δυο τρεις πέντε δέκα τωρα πια σταμάτησε να το κανει! Δεν σταμάτησε όμως να εκφράζεται! Χαιδευει, αγκαλιάζει , γελάει , κανει ματάκια κ αλλα !!! Μαλλί όμως σχεδόν ποτε πια!!!!
Παει αυτο... Δόξα το Θεο!!!!
Απ βιβλια που εχω διαβασει συμπερανα το εξης:οταν κανει κατι που δεν εγκρινεις,οπως το να τραβαει μαλλια στην περιπτωση σου,θα πρεπει να τον κοιταζεις ευθεια στα ματια και με αυστηρπ υφος να του λες:"μην το κανεις αυτο.η αδερφη σου ποναει".και αμεσως μετα να του αποσπας την προσοχη με κατι αλλο.αν συνεχισει να το κανει πιασε το χερι του κ κοιτωντας τον αυστηρα επανελαβε τα παραπανω.μια,δυο,τρεις θα σταματησει.εγω το εφηρμοσα οταν ο μικρος πηγαινε να ακουμπησει το φουρνο που εκαιγε.παρατηρησα οτι ειδικα οταν κοιταζεις μεσα στα ματια τους,το πιανουν κατευθειαν το νοημα!!!:)
καλημερα κ μεις τα ιδια ο μικρος12μηνων τραβαει που που τα μαλλια της κατερινας που ειναι σχεδον 4ετων αλλα η δικια μου ανταποδιδει δεν ειναι παθητικη κ γινεται χαμος τσιριζουν κ τα δυο ααα ...ουου...μια μαλωνουν για τα παιχνιδια κυριως η μεγαλη παιρνει του μικρου ,τους μιλαμε οταν γινονται περιστατικα πιστευω με τον καιρο θα βελτιωθει η κατασταση
Για ένα διάστημα έβρισκα ολόκληρες τούφες στο πάτωμα. Το έχουν μειώσει τελευταία το ξύλο και τα μαλλιοτραβήγματα. Αλλά τα δικά μου δεν το έκαναν για παιχνίδι, όπως ο Αρχέλαος, το έκαναν γιατί τσακωνόντουσαν στ΄αλήθεια. Είμαι κατά του σου κάνω ό,τι μου κάνεις γιατί η κατάσταση ξεφεύγει πολλές φορές και δεν έχει τελειωμό. Τα χώριζα όταν συνέβαινε αυτό και μετά τα κρατούσα αγκαλιά και έβαζα το ένα να πει στο άλλο ότι δε θέλει να του ξανατραβήξει τα μαλλιά γιατί πονάνε. Το μικρό δε μιλάει, αλλά μάλλον καταλαβαίνει τι του λέω γιατί μετά της κουνάει το δάχτυλο και της λέει τατατα σαν να τη μαλώνει. Άλλες φορές τσαντιζόμουν και φώναζα και στους δύο, αλλά αυτό ήταν το χειρότερο.
εγω...του τραβηξα απαλα ισα ισα ουτε που το πονεσα την κινησει εκανα :-D το δικο του χνουδομαλλάκι που ειχε τοτε..κ του ειπα, κακο αυτο ποναει,με θυμωμενο υφος ...κ σταματησε μετα δεν το ξανακανε..η ετυχε...η πετυχε...:-D...
Τον βάζετε καθόλου τιμωρία? Δηλαδή μόλις το κάνει αυτό, τα παρατάτε όλα, τον πιάνετε και τον βάζετε π.χ. πάνω στον καναπέ λέγοντας με αυστηρή φωνή ότι αυτό δεν είναι καθόλου σωστό. Οπότε μία δύο πέντε δέκα, θα καταλάβει ότι δεν τον συμφέρει να διακόπτει το παιχνίδι του και να κάθεται μόνος... Εμείς το κάναμε και πέτυχε. Και αφού είναι συνεννοήσιμος, θα το πιάσει το νόημα!!!
ίδιες σχεδόν ηλικίες τα μικρά μας, ίδιες...συνήθειες. Μόνο που η κόρη μου αντιδρά, τον σπρώχνει, κλαίει και ζητά να επέμβω. Ο μικρός έχει αρχίσει και τραβά και τα δικά μου μαλλιά όταν κάθομαι στο πάτωμα να παίξουμε. Το βρίσκει σαν παιχνίδι. Τι κάνω; Του λέω μη, η μαμά πονάει, και αμέσως του αποσπώ την προσοχή με κάτι άλλο, αμέσως όμως.
Απλά εκείνη την ώρα λες της Αθηνάς να κλάψει σαν να πονάει πάρα πολύ (που πονάει, αλλά να το κάνει ακόμα χειρότερο) και λες στον μικρούλη ότι η αδερφή του πονάει πολύ και τον αγαπάει πολύ και αν την αγαπάει και εκείνος δεν πρέπει να το κάνει αυτό.
Εμένα και οι δύο έκοψαν κάθε είδους τέτοια συμπεριφορά με αυτό τον πολύ απλό τρόπο. Δεν χτυπάμε και δεν παίζουμε επικίνδυνα γιατί οι αγαπημένοι μας μπορεί να πάθουν κάτι ανεπανόρθωτο.
χα! αμα σου λέω οτι μοιαζουν τα παιδακια μας... Λοιπον, αυτο το πρόβλημα το αντιμετωπισα-αντιμετωπιζω κι εγω. Εμενα εχει ξεκινησει απο ολες τις γυναικες που ειναι κοντα του, δλδ εμενα, τη μανα μου, την πεθερα μου, και επεκταθηκε στα κοριτσακια της παιδικης χαρας. Επεκταθηκε οταν ενα κοριτσακι πολυ μεγαλυτερο, αρχισε να γελαει και να τον προκαλει να τα τραβηξει. Εκτοτε παραλιγο να γινω κωλος με διαφορες μαμαδες. Το χειροτερο ηταν οτι τραβουσε τα μαλλια της καλυτερης του φιλης, που ειναι κορη των καλυτερων μαμαδοφιλων μας, που ειναι ενα γλυκυτατο πλασμα, και κοκκαλωνε οταν γινοταν αυτο. Αυτο που εκανα ηταν απλα να τον προλαβαινω, να του κατεβαζω τα χερια και να του λεω "κακαααα, αυτοοοο", με πολυ ηρεμο τονο. Μετα καταλαβα οτι πρεπει να του δειξω εγω εναν αλλο τροπο να επικοινωνει. Του ελεγα να δινει μπισκοτα, ριζογκοφρετες και ψωμι, πρωτα σε εμας, και στη συνεχεια στα παιδακια. Και οταν το εκανε του ελεγα ενα ηχηρο μπραβο και χτυπαγα παλαμακια. Πλεον εχει μειωθει στο ελαχιστο. Χθες καλεσαμε τους πιο κοντινους μας μαμαδοφιλους, και δεν της τραβηξε καθολου τα μαλλια, αλλα ξεπατωθηκε να της δινει παιχνιδια και μπισκοτα στο στομα, και επιτελους επαιξαν μαζι ησυχα. Το ιδιο κανει και σε αγορακια της ηλικιας του, και ειμαι πολυ περηφανη. Α, και δεν ξεχναω ΚΑΘΕ φορα που το κανει- για να μην ξεχνιομαστε- να του λεω ηχηρα οτι ειναι το καλυτερο παιδι.
Αρα το συμπερασμα που εβγαλα απο ολο αυτο ειναι οτι το τραβηγμα μαλλιων ειναι προκληση για παιχνιδι και γενικα το κανουν για να σπασουν πλακα, αλλα αμα τους δειξεις κατι αλλο, με λιγη υπομονη το κοβουν. Αυτο που δεν εχω καταφερει να κοψω ειναι τα ...τρυφερα του δαγκωμα τα σε μενα ( ευτυχως μονο σε μενα και στην πεθερα μου), τα οποια πονανε αφορητα!
Ναι, τέλειος τρόπος για να το κόψει. Και μήπως πιάσει και το να του παίρνεις το χεράκι και να χαϊδεύει τα μαλλιά της Αθηνάς όταν ξεκινάει το μαλλιοτράβηγμα?
Θα πρέπει να καταλάβει ο Αρχέλαος ότι αυτό που κάνει πονάει και δεν είναι παιχνίδι. Όταν το αντιμετώπισα πρώτη φορά με τη μικρή μου, έκανα ότι είχα ακούσει την παιδίατρο να λέει σε μια άλλη μαμά. Της τράβηξα λίγο το μαλλί και κατάλαβε απλά ότι πονάει. Λίγο καιρό μετά άρχισε να δαγκώνει γιατί το ίδιο έκανε ένα πιτσιρίκι στον παιδικό. Της έπιασα το χέρι και το δάγκωσα τόσο ώστε να πονέσει λίγο. Δεν ξανάκανε τίποτα από τα δύο. Πρέπει να νιώσουν ότι προκαλούν πόνο και δεν είναι ευχάριστο παιχνίδι αυτό που κάνουν, Ο Αρχέλαος μάλλον βρίσκει διασκεδαστικές τις τσιρίδες της Αθηνάς και το επαναλαμβάνει...
Exw meinei kouroupa me toso travigma malliou apo ton diko mou talimpanaki!!! Ekana pws klaiw kai ponaw dws' tou gelio o dikos mou..ekana pws thumwsa tipota...ekana pws den niwthw pali tipota...kai ta krataei toooso gera pou ton gargalaw gia na anoixei tin xoufta tou !! Me liga logia lusi yok!!! :O
Χαχα.......εμεις προς το παρον δεν κανουμε τπτ! Ειναι 7 μηνων το μικρακι και 3 και κατι ψιλα το μεγαλουτσικο! Βουταει και δεν αφηνειτο μικρακι....κλαιει τσιριζει το μεγαλουτσικο και τρεχω η δολια μανα να ξεχωρισω την τουφα απο το χερακι! Κι εχει τετοια δυναμη το σκατουλι! Δεν κανω κατι! Μη δει μαλλι ο μικρος σαν τρελο κανει! Μου εχει ξεριζωσει τη φρατζα :-( Γλιτωνω κομμωτηριο αυτο το μηνα :-D χεχεχεχε......
Ειχα το ιδιο θεμα με την κορη μου και με τα ανηψια μου. Το μονο που επιασε ηταν οταν μας τραβουσαν τα μαλλια, να κανουμε κι εμεις το ιδιο σε αυτα. Οφθαλμον αντι οφθαλμου ή αλλιως μαλλι αντι μαλλιου. Μολις πονουσαν, σταματουσαν να μας τραβουν τα μαλλια και μετα την εκοψαν αυτη τη συνηθεια. Τωρα ομως δυο τα θεματα που προκυπτουν.
1. πως να πεισεις την Αθηνα να κανει το ιδιο οταν ειναι τοσο μεγαλοψυχη
2. εχει μαλλια ο Αρχελαος?
χμμμμ, ειχα ρωτησει την παιδιατρο τι να κανω, και της ειχα πει μηπως να τραβαω κι εγω, αλλα μου ειπε οτι μεχρι να παει 18 μηνων περιπου, αυτα δεν πιανουν, επειδη τωρα το κανει αυτο γιατι βλεπει οτι καποιος αντιδρα οταν τραβαει μαλλι, κι ετσι το κανει για να τον προσεξουν, και αν του τραβηξω τα μαλλια απλα θα πονεσει, και δε θα λαβει το νοημα.
Κάτι παρόμοιο έκανα και εγώ με τον γιο μου, που με χτυπούσε και μου τραβούσε τα μαλλιά. Ξεκίνησε σε αυτή την ηλικία και συνεχίστηκε περίπου 6 μήνες και δεν μπορούσα να το χειριστώ αποτελεσματικά. Μίλησα όμως με μία ψυχολόγο και με βοήθησε να το λύσω. Του έπιασα τα χεράκια, τον κοίταξα στα μάτια και με χαμηλή σταθερή φωνή του είπα πως αυτό που κάνει με πονάει και με ενοχλεί και πώς δεν θέλω να το ξανακάνει. Επειδή όμως σε τέτοιες ηλικίες δεν μπορούν να καταλάβουν τί σημαίνει "πονάνε τα μαλλιά μου" του τράβηξα μία τουφίτσα και του είπα "Να, έτσι πονάς τη μαμά. Δεν είναι ωραίο." Μία-δύο-τρεις.... έληξε το θέμα!
Νομίζω ότι επειδή ο ίδιος δεν έχει ακόμη πολύ μαλλί, του φαίνεται κάτι διαφορετικό και άξιο θαυμασμού!Είναι και ένας πολύ ωραίος τρόπος να γραπώσει με ευκολία τη συμπαίχτριά του, οπότε δεν πρέπει να σου κάνει εντύπωση! Απλώς, καλό θα ήταν όταν τον βλέπεις ότι το κάνει, να του γραπώνεις αποφασιστικά το χέρι κοιτώντας τον στα μάτια.
Πού θα πάει, μια δυο τρεις θα το κόψει.......
προβλημα ...
ειναι πολυ μικρουλι ο Αρχελαος για να καταλαβει αν μπεις στην διαδικασια να του εξηγησεις ...
απο την αλλη και η Αθηνα ειναι μικρουλι αρκετα και δεν πρεπει για πολλους λογους να τραβιεται το μαλλακι , εκτος δεν ειναι σωστο ειναι και σοβαρο , το κεφαλι της ειναι πολυ τρφερο , δεν κανει να γινονται βιαιες κινησεις πανω , ολα τα ευαισθητα νευρα εκει μαζεμενα ...
τι να πω , απο κοντα και μιλα του καθε φορα που τον βλεπεις που θα το κανει , εξαλλου φαση ειναι απλα του χει κατσει τωρα ,ισως οι στριγκλιες της Αθηνας την πρωτη φορα να του φερναν γελιο και το χει μεινει ως αστειο τωρα ... ιχχχχ
Κι έλεγα πως μονο εμείς το περνάμε! !! Νομίζω πως το καλύτερο ειναι να τον μαλώσεις ηρεμα...να του δώσεις νσ καταλαβει πως την πονάει και δεν είναι αστείο.. Έτσι έκανα εγώ. ..με τον καιρό ηρέμησε η μικρή και δεν τραβάει τα μαλλιά τόσο συχνά! !! ♥ είναι η ανάγκη του μικρότερου να επιβληθεί στο μεγέθους μαλλον!!! Φιλιά και μη μασάς! !
Αχ το περασαμε πρόσφατα το θέμα μαλλιά, (τώρα περνάμε το "δαγκώνω"). Λοιπόν όταν πρωτοτραβούσε τα μαλλιά του είπα "όχι κοίτα, καλό, καλό" και χάιδευα τα μαλλιά της αδελφούλας του, τόνιζα να μην τσιρίζει η μικρή όταν της τραβάει τα μαλλιά αλλά να κάνει ότι πονάει πολύ ότι είναι στεναχωρημένη και του έλεγα "κοίτα πονάει άουτς".Μόλις τραβούσε τούφα έτρεχα έπαιρνα το χεράκι του και χαϊδεύαμε μαζί τα μαλλάκια της.. Δηλαδή αντικαθιστούσα την ανεπιθύμητη πράξη με μια καλή πράξη. Νομίζω ότι επειδή όταν τα τραβουσε τα μαλλιά άκουγε το ιιιιιιιιιιιι της τσιρίδας συνέδεσε το τράβηγμα με τον ήχο και του άρεσε αυτό... γιατί έτσι έμαθε να κάνει. Πατάμε το κουμπάκι ακούμε τραγουδάκι κτλ...
Κ εγώ αυτό κάνω όταν η 6μηνών κόρη μου με ξεμαλλιάζει, της δείχνω ότι πονάω(χωρίς να φωνάζω) κ μετά παίρνω το χεράκι της και κάνω "καλό-καλό" στα μαλλιά μου κ χαμογελώ ευχαριστημένη κ γελάει και αυτή, η χαχανούλα μου, και μετά εγώ τρελένομαι με τα χαμόγελά της τα φαφούτικα κ την πνίγω στα φιλιά!!!!! κ έτσι ξεχνάμε και οι 2 το μαλλιοτράβηγμα μέχρι το επόμενο......
Λοιπόν αυτό το έκανε και η μικρή μου κόρη στην μεγάλη και η μεγάλη πάθαινε "σοκ", τύπου: τι συμβαίνει τώρα (δεν είχε ξανα-δει "επιθετική" συμπεριφορά). Έτσι εγώ της έλεγα ότι νομίζει ότι τα μαλλιά της είναι μακαρόνια και θέλει να τα φάει και αυτή (η μεγάλη) ξεκαρδίζονταν στα γέλια...Φυσικά καραδοκούσα και εγώ για να το προλαβαίνω...Με τον καιρό σταμάτησε να το κάνει η μικρή μου.. Πιστεύω ότι το τράβηγμα το μαλλιών είναι πολυ σημαντικό και πρέπει να αντιμετωπιστεί σωστά. Γιατί δεν μπορούμε να "απαιτούμε" από το μεγάλο παιδάκι να είναι σωστό & να μην πειράζει το μικρό και όταν έρχεται η σειρά του μωρού να λέμε: έλα δεν πειράζει.
Το ίδιο θέμα είχαμε κ εμεις με τη μπεμπουλα απο πολυ πολυ μικρη!! Σχεδόν μόλις άρχισε να πιάνει το χεράκι της άρχισε κ να τραβάει μαλλιά!! Ολα τα μαλλιά!!! Όλων τα μαλλιά!!! Δεν ήξερα τι να κανω !! Τραβούσε κ στα αλλα παιδάκια κ ερχόμουν σε πολυ δύσκολη θέση!! Κ ειναι μόλις 11 μηνών!!!! Ρώτησα λοιπόν την παιδοψυχολογο κ μου είπε τα εξής: Το τράβηγμα των μαλλιών ειναι ένας τρόπος να δείξουν αγάπη σε αυτή την ηλικία! Δεν ξέρουν πως να εκφραστούν , δεν ξέρουν να χαϊδεύουμε!!! Εάν λοιπόν τη μαλωνουμε ειναι σα να τη μαλωνουμε επειδή εκφράζει την αγάπη της! Αυτό που μπορούμε να κάνουνε εκείνη τη στιγμή ειναι να της τραβάμε το χέρι κ να της λέμε κανουμε καλο καλο με χάιδεψα!! Ξέρουμε οοοοολοι πως γινεται!!! Μια δυο τρεις πέντε δέκα τωρα πια σταμάτησε να το κανει! Δεν σταμάτησε όμως να εκφράζεται! Χαιδευει, αγκαλιάζει , γελάει , κανει ματάκια κ αλλα !!! Μαλλί όμως σχεδόν ποτε πια!!!! Παει αυτο... Δόξα το Θεο!!!!
Απ βιβλια που εχω διαβασει συμπερανα το εξης:οταν κανει κατι που δεν εγκρινεις,οπως το να τραβαει μαλλια στην περιπτωση σου,θα πρεπει να τον κοιταζεις ευθεια στα ματια και με αυστηρπ υφος να του λες:"μην το κανεις αυτο.η αδερφη σου ποναει".και αμεσως μετα να του αποσπας την προσοχη με κατι αλλο.αν συνεχισει να το κανει πιασε το χερι του κ κοιτωντας τον αυστηρα επανελαβε τα παραπανω.μια,δυο,τρεις θα σταματησει.εγω το εφηρμοσα οταν ο μικρος πηγαινε να ακουμπησει το φουρνο που εκαιγε.παρατηρησα οτι ειδικα οταν κοιταζεις μεσα στα ματια τους,το πιανουν κατευθειαν το νοημα!!!:)
καλημερα κ μεις τα ιδια ο μικρος12μηνων τραβαει που που τα μαλλια της κατερινας που ειναι σχεδον 4ετων αλλα η δικια μου ανταποδιδει δεν ειναι παθητικη κ γινεται χαμος τσιριζουν κ τα δυο ααα ...ουου...μια μαλωνουν για τα παιχνιδια κυριως η μεγαλη παιρνει του μικρου ,τους μιλαμε οταν γινονται περιστατικα πιστευω με τον καιρο θα βελτιωθει η κατασταση
Για ένα διάστημα έβρισκα ολόκληρες τούφες στο πάτωμα. Το έχουν μειώσει τελευταία το ξύλο και τα μαλλιοτραβήγματα. Αλλά τα δικά μου δεν το έκαναν για παιχνίδι, όπως ο Αρχέλαος, το έκαναν γιατί τσακωνόντουσαν στ΄αλήθεια. Είμαι κατά του σου κάνω ό,τι μου κάνεις γιατί η κατάσταση ξεφεύγει πολλές φορές και δεν έχει τελειωμό. Τα χώριζα όταν συνέβαινε αυτό και μετά τα κρατούσα αγκαλιά και έβαζα το ένα να πει στο άλλο ότι δε θέλει να του ξανατραβήξει τα μαλλιά γιατί πονάνε. Το μικρό δε μιλάει, αλλά μάλλον καταλαβαίνει τι του λέω γιατί μετά της κουνάει το δάχτυλο και της λέει τατατα σαν να τη μαλώνει. Άλλες φορές τσαντιζόμουν και φώναζα και στους δύο, αλλά αυτό ήταν το χειρότερο.
εγω...του τραβηξα απαλα ισα ισα ουτε που το πονεσα την κινησει εκανα :-D το δικο του χνουδομαλλάκι που ειχε τοτε..κ του ειπα, κακο αυτο ποναει,με θυμωμενο υφος ...κ σταματησε μετα δεν το ξανακανε..η ετυχε...η πετυχε...:-D...
Τον βάζετε καθόλου τιμωρία? Δηλαδή μόλις το κάνει αυτό, τα παρατάτε όλα, τον πιάνετε και τον βάζετε π.χ. πάνω στον καναπέ λέγοντας με αυστηρή φωνή ότι αυτό δεν είναι καθόλου σωστό. Οπότε μία δύο πέντε δέκα, θα καταλάβει ότι δεν τον συμφέρει να διακόπτει το παιχνίδι του και να κάθεται μόνος... Εμείς το κάναμε και πέτυχε. Και αφού είναι συνεννοήσιμος, θα το πιάσει το νόημα!!!
ίδιες σχεδόν ηλικίες τα μικρά μας, ίδιες...συνήθειες. Μόνο που η κόρη μου αντιδρά, τον σπρώχνει, κλαίει και ζητά να επέμβω. Ο μικρός έχει αρχίσει και τραβά και τα δικά μου μαλλιά όταν κάθομαι στο πάτωμα να παίξουμε. Το βρίσκει σαν παιχνίδι. Τι κάνω; Του λέω μη, η μαμά πονάει, και αμέσως του αποσπώ την προσοχή με κάτι άλλο, αμέσως όμως.
Απλά εκείνη την ώρα λες της Αθηνάς να κλάψει σαν να πονάει πάρα πολύ (που πονάει, αλλά να το κάνει ακόμα χειρότερο) και λες στον μικρούλη ότι η αδερφή του πονάει πολύ και τον αγαπάει πολύ και αν την αγαπάει και εκείνος δεν πρέπει να το κάνει αυτό. Εμένα και οι δύο έκοψαν κάθε είδους τέτοια συμπεριφορά με αυτό τον πολύ απλό τρόπο. Δεν χτυπάμε και δεν παίζουμε επικίνδυνα γιατί οι αγαπημένοι μας μπορεί να πάθουν κάτι ανεπανόρθωτο.
χα! αμα σου λέω οτι μοιαζουν τα παιδακια μας... Λοιπον, αυτο το πρόβλημα το αντιμετωπισα-αντιμετωπιζω κι εγω. Εμενα εχει ξεκινησει απο ολες τις γυναικες που ειναι κοντα του, δλδ εμενα, τη μανα μου, την πεθερα μου, και επεκταθηκε στα κοριτσακια της παιδικης χαρας. Επεκταθηκε οταν ενα κοριτσακι πολυ μεγαλυτερο, αρχισε να γελαει και να τον προκαλει να τα τραβηξει. Εκτοτε παραλιγο να γινω κωλος με διαφορες μαμαδες. Το χειροτερο ηταν οτι τραβουσε τα μαλλια της καλυτερης του φιλης, που ειναι κορη των καλυτερων μαμαδοφιλων μας, που ειναι ενα γλυκυτατο πλασμα, και κοκκαλωνε οταν γινοταν αυτο. Αυτο που εκανα ηταν απλα να τον προλαβαινω, να του κατεβαζω τα χερια και να του λεω "κακαααα, αυτοοοο", με πολυ ηρεμο τονο. Μετα καταλαβα οτι πρεπει να του δειξω εγω εναν αλλο τροπο να επικοινωνει. Του ελεγα να δινει μπισκοτα, ριζογκοφρετες και ψωμι, πρωτα σε εμας, και στη συνεχεια στα παιδακια. Και οταν το εκανε του ελεγα ενα ηχηρο μπραβο και χτυπαγα παλαμακια. Πλεον εχει μειωθει στο ελαχιστο. Χθες καλεσαμε τους πιο κοντινους μας μαμαδοφιλους, και δεν της τραβηξε καθολου τα μαλλια, αλλα ξεπατωθηκε να της δινει παιχνιδια και μπισκοτα στο στομα, και επιτελους επαιξαν μαζι ησυχα. Το ιδιο κανει και σε αγορακια της ηλικιας του, και ειμαι πολυ περηφανη. Α, και δεν ξεχναω ΚΑΘΕ φορα που το κανει- για να μην ξεχνιομαστε- να του λεω ηχηρα οτι ειναι το καλυτερο παιδι. Αρα το συμπερασμα που εβγαλα απο ολο αυτο ειναι οτι το τραβηγμα μαλλιων ειναι προκληση για παιχνιδι και γενικα το κανουν για να σπασουν πλακα, αλλα αμα τους δειξεις κατι αλλο, με λιγη υπομονη το κοβουν. Αυτο που δεν εχω καταφερει να κοψω ειναι τα ...τρυφερα του δαγκωμα τα σε μενα ( ευτυχως μονο σε μενα και στην πεθερα μου), τα οποια πονανε αφορητα!
Ναι, τέλειος τρόπος για να το κόψει. Και μήπως πιάσει και το να του παίρνεις το χεράκι και να χαϊδεύει τα μαλλιά της Αθηνάς όταν ξεκινάει το μαλλιοτράβηγμα?
Θα πρέπει να καταλάβει ο Αρχέλαος ότι αυτό που κάνει πονάει και δεν είναι παιχνίδι. Όταν το αντιμετώπισα πρώτη φορά με τη μικρή μου, έκανα ότι είχα ακούσει την παιδίατρο να λέει σε μια άλλη μαμά. Της τράβηξα λίγο το μαλλί και κατάλαβε απλά ότι πονάει. Λίγο καιρό μετά άρχισε να δαγκώνει γιατί το ίδιο έκανε ένα πιτσιρίκι στον παιδικό. Της έπιασα το χέρι και το δάγκωσα τόσο ώστε να πονέσει λίγο. Δεν ξανάκανε τίποτα από τα δύο. Πρέπει να νιώσουν ότι προκαλούν πόνο και δεν είναι ευχάριστο παιχνίδι αυτό που κάνουν, Ο Αρχέλαος μάλλον βρίσκει διασκεδαστικές τις τσιρίδες της Αθηνάς και το επαναλαμβάνει...
Μήπως να συμβουλεύσεις την Αθηνά να μην υπομένει το μαρτύριο και να αντιδρά όταν συμβαίνει αυτό?
Exw meinei kouroupa me toso travigma malliou apo ton diko mou talimpanaki!!! Ekana pws klaiw kai ponaw dws' tou gelio o dikos mou..ekana pws thumwsa tipota...ekana pws den niwthw pali tipota...kai ta krataei toooso gera pou ton gargalaw gia na anoixei tin xoufta tou !! Me liga logia lusi yok!!! :O
Χαχα.......εμεις προς το παρον δεν κανουμε τπτ! Ειναι 7 μηνων το μικρακι και 3 και κατι ψιλα το μεγαλουτσικο! Βουταει και δεν αφηνειτο μικρακι....κλαιει τσιριζει το μεγαλουτσικο και τρεχω η δολια μανα να ξεχωρισω την τουφα απο το χερακι! Κι εχει τετοια δυναμη το σκατουλι! Δεν κανω κατι! Μη δει μαλλι ο μικρος σαν τρελο κανει! Μου εχει ξεριζωσει τη φρατζα :-( Γλιτωνω κομμωτηριο αυτο το μηνα :-D χεχεχεχε......
Ειχα το ιδιο θεμα με την κορη μου και με τα ανηψια μου. Το μονο που επιασε ηταν οταν μας τραβουσαν τα μαλλια, να κανουμε κι εμεις το ιδιο σε αυτα. Οφθαλμον αντι οφθαλμου ή αλλιως μαλλι αντι μαλλιου. Μολις πονουσαν, σταματουσαν να μας τραβουν τα μαλλια και μετα την εκοψαν αυτη τη συνηθεια. Τωρα ομως δυο τα θεματα που προκυπτουν. 1. πως να πεισεις την Αθηνα να κανει το ιδιο οταν ειναι τοσο μεγαλοψυχη 2. εχει μαλλια ο Αρχελαος?
χμμμμ, ειχα ρωτησει την παιδιατρο τι να κανω, και της ειχα πει μηπως να τραβαω κι εγω, αλλα μου ειπε οτι μεχρι να παει 18 μηνων περιπου, αυτα δεν πιανουν, επειδη τωρα το κανει αυτο γιατι βλεπει οτι καποιος αντιδρα οταν τραβαει μαλλι, κι ετσι το κανει για να τον προσεξουν, και αν του τραβηξω τα μαλλια απλα θα πονεσει, και δε θα λαβει το νοημα.
Κάτι παρόμοιο έκανα και εγώ με τον γιο μου, που με χτυπούσε και μου τραβούσε τα μαλλιά. Ξεκίνησε σε αυτή την ηλικία και συνεχίστηκε περίπου 6 μήνες και δεν μπορούσα να το χειριστώ αποτελεσματικά. Μίλησα όμως με μία ψυχολόγο και με βοήθησε να το λύσω. Του έπιασα τα χεράκια, τον κοίταξα στα μάτια και με χαμηλή σταθερή φωνή του είπα πως αυτό που κάνει με πονάει και με ενοχλεί και πώς δεν θέλω να το ξανακάνει. Επειδή όμως σε τέτοιες ηλικίες δεν μπορούν να καταλάβουν τί σημαίνει "πονάνε τα μαλλιά μου" του τράβηξα μία τουφίτσα και του είπα "Να, έτσι πονάς τη μαμά. Δεν είναι ωραίο." Μία-δύο-τρεις.... έληξε το θέμα!
Νομίζω ότι επειδή ο ίδιος δεν έχει ακόμη πολύ μαλλί, του φαίνεται κάτι διαφορετικό και άξιο θαυμασμού!Είναι και ένας πολύ ωραίος τρόπος να γραπώσει με ευκολία τη συμπαίχτριά του, οπότε δεν πρέπει να σου κάνει εντύπωση! Απλώς, καλό θα ήταν όταν τον βλέπεις ότι το κάνει, να του γραπώνεις αποφασιστικά το χέρι κοιτώντας τον στα μάτια. Πού θα πάει, μια δυο τρεις θα το κόψει.......
προβλημα ... ειναι πολυ μικρουλι ο Αρχελαος για να καταλαβει αν μπεις στην διαδικασια να του εξηγησεις ... απο την αλλη και η Αθηνα ειναι μικρουλι αρκετα και δεν πρεπει για πολλους λογους να τραβιεται το μαλλακι , εκτος δεν ειναι σωστο ειναι και σοβαρο , το κεφαλι της ειναι πολυ τρφερο , δεν κανει να γινονται βιαιες κινησεις πανω , ολα τα ευαισθητα νευρα εκει μαζεμενα ... τι να πω , απο κοντα και μιλα του καθε φορα που τον βλεπεις που θα το κανει , εξαλλου φαση ειναι απλα του χει κατσει τωρα ,ισως οι στριγκλιες της Αθηνας την πρωτη φορα να του φερναν γελιο και το χει μεινει ως αστειο τωρα ... ιχχχχ
Κι έλεγα πως μονο εμείς το περνάμε! !! Νομίζω πως το καλύτερο ειναι να τον μαλώσεις ηρεμα...να του δώσεις νσ καταλαβει πως την πονάει και δεν είναι αστείο.. Έτσι έκανα εγώ. ..με τον καιρό ηρέμησε η μικρή και δεν τραβάει τα μαλλιά τόσο συχνά! !! ♥ είναι η ανάγκη του μικρότερου να επιβληθεί στο μεγέθους μαλλον!!! Φιλιά και μη μασάς! !
Αχ το περασαμε πρόσφατα το θέμα μαλλιά, (τώρα περνάμε το "δαγκώνω"). Λοιπόν όταν πρωτοτραβούσε τα μαλλιά του είπα "όχι κοίτα, καλό, καλό" και χάιδευα τα μαλλιά της αδελφούλας του, τόνιζα να μην τσιρίζει η μικρή όταν της τραβάει τα μαλλιά αλλά να κάνει ότι πονάει πολύ ότι είναι στεναχωρημένη και του έλεγα "κοίτα πονάει άουτς".Μόλις τραβούσε τούφα έτρεχα έπαιρνα το χεράκι του και χαϊδεύαμε μαζί τα μαλλάκια της.. Δηλαδή αντικαθιστούσα την ανεπιθύμητη πράξη με μια καλή πράξη. Νομίζω ότι επειδή όταν τα τραβουσε τα μαλλιά άκουγε το ιιιιιιιιιιιι της τσιρίδας συνέδεσε το τράβηγμα με τον ήχο και του άρεσε αυτό... γιατί έτσι έμαθε να κάνει. Πατάμε το κουμπάκι ακούμε τραγουδάκι κτλ...
Κ εγώ αυτό κάνω όταν η 6μηνών κόρη μου με ξεμαλλιάζει, της δείχνω ότι πονάω(χωρίς να φωνάζω) κ μετά παίρνω το χεράκι της και κάνω "καλό-καλό" στα μαλλιά μου κ χαμογελώ ευχαριστημένη κ γελάει και αυτή, η χαχανούλα μου, και μετά εγώ τρελένομαι με τα χαμόγελά της τα φαφούτικα κ την πνίγω στα φιλιά!!!!! κ έτσι ξεχνάμε και οι 2 το μαλλιοτράβηγμα μέχρι το επόμενο......
........
Εσύ τι κάνεις κάθε φορά που συμβαίνει αυτό; Εννοώ τι αντίδραση έχεις;