Πολλές μαμάδες προβληματίζονται σχετικά με το ποια θα ήταν η πιο κατάλληλη στερεά τροφή για να φάει το μωράκι τους για πρώτη φορά. Φρέσκα φρούτα και λαχανικά; Ψιλοκομμένα και καλομαγειρεμένα κρεατικά; Πουρές ή χυλός;
Η απάντηση εξαρτάται από το μέρος στο οποίο μεγαλώνει κανείς. Η διατροφή των μωρών σε κάθε χώρα είναι επηρεασμένη από την παράδοση.
Στις ΗΠΑ οι γυναίκες συνηθίζουν να θηλάζουν ως τους έξι μήνες προτού δώσουν στα παιδιά τους δημητριακά εμπλουτισμένα με σίδηρο.
Στην Κένυα, τα μωρά τρώνε γλυκοπατάτα από νωρίς για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στην έλλειψη της βιταμίνης Α που έχει η διατροφή τους.
Τα μικρά Ινδάκια στους έξι μήνες αρχίζουν να τρώνε khichdi, ένα παραδοσιακό χορτοφαγικό πιάτο με ρύζι, φακές και λαχανικά, το οποίο περιέχει διάφορα μυρωδικά και μπαχαρικά όπως κύμινο, κόλιανδρο, μέντα και κανέλα.
Στην Ιαπωνία, η πρώτη στερεά τροφή αποτελεί ολόκληρη γιορτή, που ονομάζεται okuizome (το πρώτο φαγητό), μία ιεροτελεστία κατά την οποία οι γονείς προσφέρουν στο παιδί τους μία σειρά από ψάρι, ρύζι, χταπόδι και λαχανικά τουρσί – μαζί με μία ειδική πέτρα που μπορεί να τα βοηθήσει να αναπτύξουν γερά δόντια. Η πράξη αυτή είναι όμως περισσότερο συμβολική, μιας και το μικράκι δεν τρώει το φαγητό, αλλά πιστεύουν πως έτσι θα έχει ευημερία και αφθονία.
Οι Γάλλοι προτιμούν να δίνουν στα παιδιά τους «υγιεινές επιλογές» όπως σούπα από πράσο, αντίδια, σπανάκι ή παντζάρι. Όταν γίνουν ενός έτους, τα Γαλλάκια ξεκινούν να τρώνε μαλακά τυριά, κινόα και κους-κους.
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική, εκτός από τις πρώτες στερεές τροφές που περιλαμβάνουν ρύζι, φασόλια και σούπες, οι γονείς δίνουν στα μωρά τους και φρούτα πασπαλισμένα με τσίλι και λάιμ, για να τα δελεάσουν να τα φάνε.
Ο χυλός πρωτοστατεί στα τραπέζια των Βιετναμέζων. Τα μωρά εκεί τρώνε σούπες με σάλτσα ψαριών, με ψιλοκομμένες γαρίδες, πατάτες και λαχανικά όπως καρότα και κολοκύθες. Μερικοί προσθέτουν και λίγα δημητριακά στο πιάτο.
Ένα από τα πρώτα φαγητά των Σουηδών είναι πουρές φρούτων ή λαχανικών, αλλά τα μωρά τρώνε επίσης και välling, ένα δημητριακό με βάση το σιτάρι που θυμίζει βρώμη και περιέχει, φοινικέλαιο, κραμβέλαιο και γάλα σε σκόνη.
Στη Τζαμάικα, δίνουν στα μωρά 4 μηνών ένα μικρό ορεκτικό αποτελούμενο από φρούτα της περιοχής – όπως μάνγκο, μπανάνεςμ παπάγιες και μούρα – και μέλι,προτού τους δώσουν το πρωινό τους γάλα.
Τα μικράκια στην Κίνα, από 4 μηνών, σταματούν να θηλάζουν και ξεκινούν να τρώνε ρύζι με ψάρια, καρότα, φύκια και αβγά και χορταστικούς χυλούς από μπανάνα, γάλα και πράσινα φασόλια. Τρώνε επίσης κοτόσουπα και κολοκύθα και κιμά με μελιτζάνα.
Η πρώτη επαφή των μωρών του Θιβέτ με το φαγητό είναι το zamba – που αποτελείται από κριθάρι, σιτάρι, καλαμπόκι και μπιζέλια στο τηγάνι, τα οποία έπειτα αλέθονται και γίνονται αλεύρι και αναμειγνύονται με βούτυρο γιακ. Το μείγμα αυτό αλείφεται στο μέτωπο των μωρών για να συμβολίσει την αγνότητά τους.
Πόσο ξεχωριστός ο κάθε λαός!
πηγή: thedailymeal.com
Εντω στο Ελλαντα το ρυζαλευρακι παει συννεφο.." για να στρωσει το στομαχακι" αυτα γιατι δεν τα λετε???
Τελικά είναι ιδιαίτερα υγιεινά και σε άλλες χώρες τα φαγητά που προσφέρουν στα μωρά τους... αν εξαιρέσεις βέβαια τη Σουηδία.. Πάντως εγώ βλέποντας κάθε καλοκαίρι τους τουρίστες με τα έτοιμα βαζάκια, άλλη εντύπωση είχα....
Τα βαζάκια είναι λύση ανάγκης όταν λείπουν για πολλές ώρες από το σπίτι και φυσικά δεν έχουν τη δυνατότητα να αλέσουν τροφή στο σημείο που βρίσκονται. Δεν είναι σε καμία περίπτωση καθημερινή συνήθεια, αλλά συνήθεια διακοπών και μεγάλων εκδρομών. :)
Καθώς ζω Γαλλία θέλω να πω ότι το κους κους και το κινόα οπως το ρύζι και τα ζυμαρικά τα δίνουμε από τον 9ο μήνα. Το θαυμάσιο γεγονός για τα παιδάκια με διπλά , τριπλά κτλπ πολιτισμικά έθιμα εκ των οποίων και οι γεύσεις αποτελεί προνόμιο ζωής, προνόμιο να μπορούν να προσαρμοστούν παντού... Καλή μας όρεξη!
Ωραιο ! Μπραβο Θωμα !
Η κάθε χώρα όπως φαίνεται δίνει ότι παράγει και στην Ελλάδα επειδή είμαστε και πολύ γαμάτοι δίνουμε ότι μας πασάρουν.
ναιιιιι!!!!
ειναι αξιοσημειωτο πως προιοντα που εδω τα παγορευουν δια ροπαλου -πχ.θαλασσινα- σε αλλα μερη ειναι βασικα στοιχεια..
Τι να σου πω... Ο κάθε παιδίατρος μου φαίνεται είναι "ο,τι του φανεί του λολοστεφανή"! Εμείς πάντως ψάρι δώσαμε από 8 μηνων νομίζω, και αυγό από 10... έτσι είπε η παιδίατρος. Και όταν τελείωσε με το ψάρι, μας είπε να τρώει τα πάντα απο λαχανικά-φρούτα. Και μετά το αυγό, να τρώει ο,τι τρώμε εμείς, αλλά να μη βάζουμε πολύ αλάτι (ιδανικά καθόλου αλάτι)...
Κι εμάς το ίδιο. Δεν μας έχει απαγορέψει τα θαλασσινά (άσχετο αν κανείς μας δεν τα τρώει). Νομίζω ότι τα θαλασσινά απαγορεύονται (ορθώς) στην εγκυμοσύνη. Δεν νομίζω ότι απαγορεύεται να τα τρώνε τα παιδιά.
Ισως παίζει ρόλο ότι πχ στην Ιαπωνία τα ψαρεύουν οι ίδιοι και ξέρουν ότι είναι καλά ενω εδω μέχρι να έρθουν δεν ξέρουμε από πού κρατάει η σκούφια τους...λέω τώρα...
poli endiaferon arthro!!! ola einai toso sxetika!
Μ αρεσε πολυ αυτο το αρθρο! Δειχνει μια ακομα φορα οτι μερικοι γιατροι κοιτανε να μας σπρωξουν στα προιοντα της βιομηχανιας....μην δωσεις μελι, ψαρι κα πολλα..............νομιζω οτι οι μανουλες πρεπει να ακουνε κ το ενστικτο τους λιγο!!!! ποσο μαλλον τη γιαγια που μας μεγαλωσε κ εμας χωρις γιατρους χωρις γαλατα σκονη που περιεχουν ταυρινη, Στη μυτιληνη οταν το μωρο μπαινει στο σπιτι η γιαγια εχει φτιαξει γλυκο κ αλοιφει τα χειλη του μωρου να εχει γλυκια ζωη....δεν ειδα ολη τη μυτιληνη να εχει αλλεργια!!!!!!!!!!
τελικα λίγο απο ολα δινουν... το πιο extreme για μενα ειναι το τσίλι... Εδω δεν μπορω να το φαω εγω, θα το δωσω του παιδιου να καούν τα μεσα του;;;
Eγώ έδινα κάρυ (μιλάμε για πολύ όμως) για να κρύψω το ψάρι που δεν το έτρωγε αλλιώς και ο παιδίατρος έλεγε δεν πειράζει. Ο άντρας μου έλεγε είναι τρελός ο παιδίατρος. Μάλλον τελικά είχε διαβάσει κάτι αντίστοιχο και ήξερε ο άνθρωπος ή δε φανταζόταν τι εννοούσα με το πολύ. Τσίλι έχει δοκιμάσει και έπινε νερό με τους κουβάδες και έκλαιγε. Καταλάθως έγινε, αλλά είχε πλάκα το πως έκανε. Ευχαριστώ για την απάντηση για το πρόγραμμα που σε είχα ρωτήσει την άλλη φορά. Ρώτησα και τη Σοφία γιατί δεν ήξερα αν θα το δεις και μου ειπε το ίδιο (το εύκολο).
Λες να δοκιμάσω να βάλω κάρυ στο κοτοπουλάκι του; Εγώ το λατρεύω το κοτόπουλο με κάρυ, αλλά δεν τολμάω να το δώσω στο γιο μου... Βρε λες; Αφου ο καλός ο μύλος του όλα τα αλέθει, εκτός από τα πολύ γλυκά τρόφιμα -μαρμελάδα, μέλι, τούρτα, μερέντα- που ξυνίζει τη μούρη του όταν να τρώει (thank god!), γιατί να μην "αλέσει" και το κάρυ;
Ένα από τα πρώτα σε προτιμήσεις φαγητά στους παιδικούς σταθμούς στην Αγγλία είναι το κοτόπουλο με κάρυ. Δοκίμασε, και αν δεν του αρέσει δεν του ξαναδίνεις. Εγώ κάνω στον δικό μου γιο κοτόπουλο με μίγμα κάρυ, καρότα, κρεμμύδι και γάλα καρύδας και τρελαίνεται...
πάντα είχα αυτή την περιέργεια πραγματικά.μπράβο Thomas.keep going..
Στο χωριο μου στην Αρτα τρωνε απο πολυ μωρα χοιρινό. Γουρουνακια εχιυν... Αυτο δινουν....
Κάθε τόπος διαθέτει διαφορετικές πρώτες ύλες μα και διαφορετικό κλίμα. Οπόταν διαφορετικές και οι ανάγκες των μωρών. Διαφορές που διαπιστώνω μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Ευρώπης; Λεμόνι,ελαιόλαδο και αρχή με φρούτα Vs αρχή με λαχανικά,βούτυρο,παντζάρια! Εμείς προτιμήσαμε να αρχίσουμε με λαχανικά αλλά να δίνουμε ελαιόλαδο. Λεμόνι έφαγε όταν κατεβήκαμε στους παππούδες τον Οκτώβριο,κι από τότε της δίνω πολύ συχνά,το λατρεύει! :) Μέχρι στιγμής -7μιση μηνών-καταφέραμε να μείνουμε μακριά από έτοιμες τροφές,ακόμη και μέρες που είμαστε συνεχώς έξω. Αυτό είναι το στοίχημα που θέλω να κερδίσω ενάντια στη βιομηχανία βρεφικών τροφών,ελπίζω να το πετύχουμε! :)
Κάθε τόπος παράγει διαφορετικά προϊόντα. Κάθε εποχή εχει τα δικά της προϊόντα. Κάθε λαός εχει τα δικά του έθιμα. Αλλά καθε μωρό εχει την ίδια ανάγκη ...την ανάγκη για τροφή...
καλα αυτο με το Μεξικο,Κινα και Ιαπωνια..μονο που το σκεφτομαι τωρα μου ερχεται '΄καπως¨" αλλα τι να πεις καθε λαος και κουλτουρα!! παντως ο θηλασμος των μωρων σταματαει πολυ νωρις και απο τι καταλαβα...κυριως στην Αμερικη παρολο που εχουν κανει ερευνες για τα + του θηλασμου,..,εντυπωση μου κανει.
Ολα έχουν να κάνουν με τις περιοχές που ζει κανείς ... στη Σκιάθο ας πούμε (καθόλου εξωτικό όπως τα παραπάνω αλλά τέλος πάντων) ο γιατρός μας είπε ότι μέχρι να χρονίσει δεν κάνει να φάει αυγό, μέλι, ψάρι και ξηρούς καρπούς γιατί ... εδώ δεν έχουμε νοσοκομείο και αν πάθει αλλεργία δεν θα προλάβουμε να πάμε στο Βόλο!!!! Αρα ... ο κάθε τόπος ορίζει και τη διατροφή μας!!