Αξίζει να συνεχίζω, όταν πλέον δεν το ευχαριστιέμαι;
Αγαπημένες μου μανούλες γεια σας!
Σας γράφω αυτή την φορά γιατί θέλω μάλλον τα φώτα σας…
Η μικρή μου είναι 17 μηνών περίπου. Θηλάζουμε από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα.
Αρχικά είχα πει μέχρι τον χρόνο, αλλά τελικά αποφάσισα να συνεχίσω για πολλούς λόγους. Ο βασικότερος είναι ότι δεν θέλω να της το κόψω αν δεν είναι έτοιμη. Ξέρω ότι για εκείνη δεν είναι τόσο το γάλα που πίνει, όσο η επαφή και η αίσθηση. Έπειτα τα γάλατα του εμπορίου ήθελα να τα αποφύγω στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό… Πολλά ακούω και δεν έχω και πολλή εμπιστοσύνη. Επιπλέον, η μικρή θηλάζει και το βράδυ… κι εδώ έχουμε το θέμα μας…
Μέχρι 3 μηνών, το βράδυ ξυπνούσε εντελώς άστατες ώρες. Πχ σχεδόν κάθε βράδυ ξυπνούσε στις 4 με 7. Δεν κοιμόταν παρά μόνο στην αγκαλιά μου και φοβόμουν να την έχω στο κρεβάτι μας για να μην της κάνω καμιά ζημιά στον ύπνο. Όταν κλείσαμε τους τρεις μήνες περίπου άρχισε να μπαίνει σε μα σειρά. Δηλαδή ξυπνούσε ανά 2ωρο-3ωρο για γάλα, αλλά ευτυχώς ξανακοιμόταν μετά… Αλλά κι αυτό δεν κράτησε πολύ καθώς για ενα διάστημα ξυπνούσε όταν την ακουμπούσα στην κούνια της. Οπότε αποφασίσαμε να την πάρουμε στο κρεβάτι μας.
Δεν έχω μετανιώσει γι’ αυτή την απόφαση και την θεωρώ την καλύτερη που πήρα τότε, αφενός γιατί δεν ήθελα με τίποτε να την αφήνω να πεινάει ή να την μάθω με χαμομήλια και τσάι από την στιγμή που πραγματικά ΕΠΙΝΕ γάλα και αφετέρου γιατί ήθελα να της δώσω όλη την ασφάλεια και την ζεστασιά που ζητούσε. Το θέμα είναι ότι εδώ και περίπου 14 μήνες δεν έχω κοιμηθεί βράδυ ένα συνεχόμενο έστω 4ωρο…
Μπορεί να μην δουλεύω πρωί, κάτι που θα άλλαζε πολλά, αλλά φέρνω ένα σπίτι βόλτα όλη μέρα, τρέχω πίσω της και το μεσημέρι, πάνω που κάθεται ζεστό ζεστό το φαγητό στο στομάχι, πάω για δουλειά. Τελειώνω γύρω στις 10, οπότε ερχομαι στο σπίτι, την θηλάζω κοιμάται και εγώ μένω να τρέμω τα βράδυα… να αναρωτιέμαι τι με περιμένει πάλι. Τις «καλές» μέρες ξυπνάει 2-3 φορές και αν είμαι τυχερή κοιμάται στο στήθος. Αλλά τις περισσότερες ξυπνάει 6-7 φορές, πάντα πίνει έστω και από το ένα στήθος και μετά στριφογυρνάει σαν την σβούρα…. με αποτέλεσμα να σπάνε τα νεύρα τα δικά μου (δεν περιγράφω για φάση που είμαι αδιάθετη και τρώω κλωτσιές στην κοιλιά) και να μην μπορώ να ξεκουραστώ…
Από την μία θέλω επιτέλους να ξεκουραστώ γιατί μπορεί μεν να μην ξυπνάω πρωί, αλλά τα νεύρα μου μάλλον δεν αντέχουν άλλο βράδυ «βασανιστηρίων». Είναι πραγματικά σπάσιμο νεύρων να νομίζεις ότι θα κοιμηθείς επιτέλους κι εκεί που κλείνουν τα μάτια σου να σε τραβολογάει και να σε κλωτσάει… Το μωράκι μου είναι όλη μου η ζωή και την λατρεύω, αλλά η σωματική μου κούραση δεν με βοηθά. Πολλές φορές με πιάνουν τα κλάματα από τα νεύρα μου…
Από την άλλη, όπως είπα στην αρχή, δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να αποθηλάσουμε και σίγουρα όχι να την αναγκάσω. Έχω δοκιμάσει να της δώσω ξένο γάλα, όχι σε φάση που πεινάει και είναι γκρινιάρα, αλλά σε λογικά πλαίσια και δεν… Δεν θέλω να σταματήσω να την θηλάζω και να μου ζητάει και να μην έχω… Ούτε το ζητούμενό μου είναι να σταματήσει να κοιμάται μαζί μας, όσο το να μην ξυπνάει το βράδυ τόσο συχνά. Θα πάει στο κρεβατάκι της όταν είναι έτοιμη.
Δεν ξέρω τι να κάνω… Και ουσιαστικά δεν είναι μόνο η λύση που ζητάω… Ίσως ψάχνω και για μια κουβέντα να με κάνει να ηρεμήσω… ή να συνεχίσω. Αλλά, πραγματικά, αξίζει να συνεχίζω όταν πλέον δεν το ευχαριστιέμαι τόσο όταν την θηλάζω;
μαμά Ελένη
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ελένηηηη;Είσαι εδώ; αισθάνεσαι καλύτερα τον τελευταίο μήνα;Υπήρξε πρόοδος με το θέμα σας;Αν θέλεις και μποείς γράψε μας νεότερα...
Καταρχήν να σου ζήσει το παιδάκι σου από τη στιγμή που νιώθεις έτσι μπορείς σιγά -σιγά να σταματήσεις..έχεις θηλάσει αρκετά,(πρακτικά) είστε 1 έτους και κάτι, είναι μια χαρά. και σε αυτήν την ηλικία δεν χρειάζεται σκόνη /το πεπτικό της σύστημα είναι μια χαρά για φρέσκο γάλα/με την γεύση, θα την δοκιμάσεις ...μέχρι να συνηθίσει.. δεν χρειάζεται να έχεις τύψεις / η ψυχολογία είναι το Α-Ω στο να είστε όλοι καλά!!
Ελένη μου το έζησα αυτο με τον πρωτο μου γιο. Και εκτος απο τον βραδυνο υπνο ειχε και θεμα αποχωρισμου-και θέμα χαρακτηρα του παιδιου ειναι αυτο- όλη την ημερα αλλα και τα μεσημερια ΔΕΝ κοιμοτανε χωρις να θηλασει. Ειχα κουρατσει πααααααααρα πολυ τοσο που δεν αντεχα αλλο. Ειλικρινα αποφασισα να το σταματησω, δεν το εχω μετανιωσει γιατι μετα ένιωσα ανακουφιση και κυριως ξεκουραση που με βοηθησαν να είμαι καλυτερα κατα την διαρκεια της ημερας και να μπορω να ανταποκριθω καλυτερα στα καθηκοντα μου. Μια εβδομαδα μου πηρε να το καταλαβει και να παψει να μου τραβαει τα ρουχα. Στον δευτερο μου γιο τα πραγματα ηταν καλυτερα, αφου κοιμοταν περισσοτερες ωρες την νυχτα και αυτο με διευκολυνε πολυ. Το θεμα ειναι το πως το αισθανεσαι εσυ - προσωπικη μου αποψη. Μην νιωθεις τυψεις- γιατι ξερω οτι αυτο νιωθεις. ¨ολοι κανουμε για τα παιδια μας το καλυτερο δυνατο, αλλα πρεπει να έχουμε την δυναμη για να προσπαθουμε. Σου ευχομαι καλη συνεχεια σε οτι και να αποφασισεις :)
Αχ κορίτσια! Έχω νεότερα! Αφενός ευχάριστα, αφετέρου το πήρα απόφαση. Πρώτον, η μικρή έβγαλε 2 κυνόδοντες, έναν πάνω έναν κάτω...οπότε η γκρίνια των τελευταίων ημερών είναι δικαιολογημένη απόλυτα (το ζουζουνοψυχουλάκι μουουουουουουουουου). Κάτι αυτό, κάτι το άγχος αποχωρισμού. Σημερα σε κάποια φάση σπάραξε το μεσημέρι στο κλάμα και δεν σταματούσε με τίποτα, ενώ άλλες φορές την ηρεμώ στο λεπτό. Πρώτη φορά τέτοιο κλάμα επειδή δεν της έδωσα κάτι...Από το κλάμα στο τέλος εξαντλήθηκε και την πήρε ο ύπνος...στο στήθος εννοείται. Από την άλλη όμως, επειδή η όλη κατάσταση με κουράζει το τελευταίο δίμηνο (δεν είναι απλά δόντι αυτό) είπα να περάσει την φάση αυτή και σιγά σιγά να κόψουμε τα βραδινά ξυπνήματα αρχικά. Και όσο για τον θηλασμό...φαντάζομαι αν δεν ξυπνάει βράδυ θα σταματήσουν και οι βραδινοί αυτόματα. Έπειτα θέλω (αν της αρέσει) να πίνει γάλα στην ζωή της (εγώ χωρίς γάλα ΔΕΝ ΖΩ) και θεωρητικά, θα έπρεπε να δοκιμάσει και ξένο,ε; Να μάθει σιγά σιγά....Όχι σκόνη πάντως...!
Θα σου μιλήσω με απόλυτη ειλικρίνεια. Οταν το παιδί μου έγινε 9 μηνών άρχισα να αισθάνομαι απέχθεια για το θηλασμό. Φταίει που είχε 4 δόντια και με δάγκωνε και φοβόμουν? Φταίει που είχα ξενυχτήσει τόσο που θύμωνα πλέον κι εκνευριζόμουν από το ατελέιωτο πιπίλισμα? Οπως εσύ, δεν το ευχαριστιόμουν πια. Απλά. Εκανα 2 βδομάδες υπομονή που δαγκωνόμουν και το υπέμενα. Επειτα το πήρα απόφαση και στράφηκα σε μπουκάλι και πιπίλα για παρηγοριά. Λοιπόν θα σου πω μόνο ότι από πολύ εκνευρισμένη, έγινα η πιο χαρούμενη και ήρεμη μάνα, και το μωρό μου επιτέλους κοιμήθηκε ικανοποιημένο όλη τη νύχτα. Για να πετύχει η σχέση, πρέπει και οι δυο να είμαστε στοιχειωδώς ευχαριστημένοι. Αυτή είναι η δική μου πραγματικότητα, δεν το άντεχα και με ενοχλούσε πλέον. Κι ο γιος μου είναι κι αυτός πολύ ικανοποιημένος και πολύ περισσότερο χορτάτος από ύπνο.
τα ιδια περναω και εγω, ο γιος μου είναι 25 μηνών και άλλο δεν αντέχω,αλλα τον λυπάμαι και παλι ξανακυλαμε και οι δυο!!!σημερα βγηκα εκτος εαυτου,το μεσημερι θελει να κοιμαται επανω μου και να πινει συνεχεια γαλα αλλα πια δεν το αντεχω,δεν ξερω πως θα το σταματησω αυτο,οσο ωραιο ηταν στην αρχη τωρα ειναι τοσο κουραστικο.ευχομαι το καλοκαιρι να σταματησει μονος του!!
Έχεις δοκιμάσει να τη θηλάσεις ξαπλωμένη;
Μα εννοείται ξαπλωμένη την θηλάζω πλέον...είναι και 10,5 κιλά παιδί, έχω και θέμα με τενοντίτιδες, επικονδυλίτιδες και μέση...που να την πάρω αγκαλιά πια το βράδυ...;
Έλα ρε...με συγκίνησες . Πραγματικά. Όπως και να χει μη βασανίζεσαι. Βασανίζεσαι εσύ περισσότερο απο το παιδί.όλα θα πάνε καλά. Στο κάτω κάτω δοκιμάζεις και..βλέποντας και κάνοντας. ΚΑι εγώ για δοκιμή ξεκίνησα και ξέρεις κάτι; εχθές νομίζω οτι εκείνος με δούλευε. ΤΟν πήρα το βράδυ για να τον θηλάσω, του είπα τώρα είναι ώρα για το γαλατάκι σου αγάπη μου και εκείνος κοίταξε, χαμογέλασε και ήρθε και ξάπλωσε πάνω μου. Ζήτημα αν θήλασε δυο λεπτά, για πλάκα. Μετά γελούσε, έδειχνε και ρωτούσε εκεί; Του έλεγα οτι έχει γάλα και αν θέλει μπορει να πιεί.Γελούσε, για ώρα μέχρι που κοιμήθηκε. Αστεία πράγματα. Εγώ για το παιδί μου έλεγα αποκλείεται να αποθηλάσει ΠΟΤΕ... Φιλιά και θετική ενέργεια
Εδώ που είμαι ήσουνα κι εκεί που είσαι θα'ρθω...(ελπίζω)... Ευχαριστώ για όλα...Φιλιά και "αγωνιστικούς" χαιρετισμούς!
μαμα Ελένη καλημέρα και σήμερα. Η αλήθεια είναι οτι σε σκέφτομαί τόσο...επειδή πραγματικά ένα μήνα πριν ήμουν στη θέση σου. Αυτή τη φορά σου γράφω για να σου πω τα εξής, που ξέχασα ή και σκέφτηκα περισσότερο απο την προηγούμενη φορά. Εϊναι μόνο η γνώμη μου, ή αυτά που έχω συζητήσει οπότε μπορεί να μη λένε τίποτε σε εσένα, αλλά πραγματικά επείδή προσπαθούσα να διαβάσω ότι λιγοστό υπήρχε γύρω απο τον αποθηλασμό και δεν έβγαζα άκρη, είπα να τα μοιραστώ μαζί σου. Καταρχάς προσπάθησε να μην σταματήσεις όλους τους θηλασμούς μαζί. Θα είναι μάλλον καλύτερα και για τις δυο σας. Η γνώμη μου είναι να ξεκινήσεις απο τους νυχτερινούς- βασανιστικούς και βλέπουμε. Μπορείς να πεις οτι θα θηλάσεις για να κοιμηθεί αλλά όχι για 2,3, 4 ώρες μετά. Μια φίλη απευθύνθηκε σε παιδίατρο- σύμβουλο θηλασμού πολύ πολύ γνωστή και της πρότεινε να κόβει έναν την εβδομάδα, επειδή το παιδάκι της είχε θέμα σαν το δικό σου...Η φίλη έκοβε, με τον τρόπο που σου είπα , έναν κάθε εβδομάδα. Την ρώτη εβδομάδα η μικρή της δεν έφευγε απο το στήθος και την πέρασαν έτσι. Τη δεύτερη κοιμήθηκαν ένα σερί τρίωρο. Τώρα ένα μήνα μετά έχουν κόψει όλους τους θηλασμούς και κοιμούνται μια χαρά, με μια διακοπή γύρω στις 12. Εμένα με μπέρδεψαν πολύ οι σκέψεις και εμπειρίες άλλων μαμάδων που μου έλεγαν οτι το μωρό που ξυπνά για να θηλάσει θα συνεχίσει να ξυπνά και δεν θα έχεις τρόπο να το ηρεμήσεις. Αυτή η σκέψη με πήγε πίσω και με έκανε λυπημένη για πολύ καιρό. Διάβασα ξανά και ξανα το βιβλίο " τα μωρά είναι άνθρωποι της νύχτας" και πήρα και απο εκεί κάποιες ιδέες. Επίσης με πήγε πίσω η σκέψη πως το μωρό μου θα με μυρίζει και θα υποφέρει. Η αλήθεια είναι οτι την πρώτη εβδομάδα έδειχνε και φώναζε "εκεί, εκεί", αλλά μετά το ξεπέρασε και αυτό. Εγώ τον έπαιρνα αγκαλιά, τις περισσότερες φορές και αγκαλιά κοιμόμασταν και κοιμόμαστε όποτε ξυπνά, χωρίς να έχει θέμα. καμιά φορά βάζει το χεράκι του και χωρίς να κλαίει ρωτά "εκεί;" αλλά αυτό . Η παιδίατρος είπε στη φίλη κάτι που με παρηγόρησε.Της είπε οτι οι γονείς αποφασίζουμε για τα παιδιά μας και πολλές θα είναι οι φορές που δεν θα μπορούμε να τους δώσουμε ότι θέλουν, ακόμα και αν το θέλουν πολύ και κλαίνε για αυτό. Δεν είμαι της λόγικής " αστο να κλαίει" και πραγματικά με ταλαιπώρησαν οι σκέψεις. Αλλά δεν ένιωθα καλά πια. Και , για να ελαφρύνω τον εαυτό μου απο μαμαδοτύψεις είπα πως και όταν ταξιδεύουμε για ώρες δυσανασχετεί καιδείχνει την αγκαλιά μου φωνάζοντας εκέι, αλλά ουδέποτε έχει βγεί απο το καθισματάκι του. Αρα, θα είναι κάποιες οι φορές που πρέπει εμείς να διαχειριστούμε αυτόν το θυμό και το ξέσπασμά τους. Όσο περισσότερο ήραμοι και αποφασιστικοί μείνουμε τόσο το καλύτερο για εκείνα. Έτσι τα βοηθούμε. Τέλος, αν δεν δώσεις στήθος μόλις το ζητήσει , μείνε σταθερη και μην ενδώσεις, Θα μπερδέψεις το μωρό και θα νιώσεις αποτυχημένη και εσύ. Άσε να περάσει η πρώτη φουρτούνα και αν δώσε όταν αντιμετωπίσεις την επόμενη. Διάβασα και άκουσα απο κάποιους οτι είναι καλύτερο να κόβεται μαχαίρι, για να μην ταλαιπωρείται το μωρό, αλλά δεν νομίζω οτι συμφωνώ. Εγώ τουλάχιστον. Και κλείνοντας παρακαλώ, παρακαλώ πολύ και θερμά, όπως υπάρχει τόοοοση ενημερωση γύρω απο τον θηλασμό, ας μιλήσει κάποιος σύμβουλός ή άλλος ειδικός και για τον αποθηλασμό. Μου δημιούργησε τόσες ενοχές και άγχος αυτό το "το μωρό σου θα σου δείξει πότε έιναι έτοιμο" και "άντεξε όπως αντέξαμε και εμέις" . Όχι , για εμένα δεν είναι έτσι. Το μωρό μου πρέπει να έχει μια μαμά που ότι κάνει το κάνει με όλο της το είναι και όλη τη δύναμη της ψυχής της... Αυτά και σόρυ αν κούρασα.
Πω πωωωωωωω....Σε ευχαριστώ πραγματικά πάρα πολύ. Σκέφτομαι να ξεκινήσω μόλις κλείσει τους 18 μήνες, γιατί διαβάζω πολλά για αυξημένο άγχος αποχωρισμού στην φάση που είμαστε και δεν θέλω να της πέσουν όλα μαζί. Στην συνέχεια θα ξεκινήσω από τους βραδινούς θηλασμούς, αν και διάβασα στο thilasmos.com ότι ένας τρόπος είναι να ανταποκρίνομαι μέσα στην ημέρα για να με χορταίνει και να με ζητά λιγότερο το βράδυ... Όπως και να έχει ευχαριστώ πολύ για την σκέψη!
A! Αν ποτέ δυσκολευτείς με τα Αγγλικά με τα παιδάκια σου, θυμίσου με...Ζήτα ότι θες...Πάρε το mail μου από την Ολίβια...
Κατ' αρχάς, στους 18 μήνες το άγχος αποχωρισμού είναι στο φουλ, οπότε κάνε λίγη υπομονή το πολύ μέχρι τους 19. Και εμείς τρελαθήκαμε αυτήν την περίοδο. Κατά δεύτερον θα σου προτείνω να αφιερώσεις χρόνο στο να διαβάσεις με προσοχή τα άρθρα του site: http://www.babysleepsite.com/. Πρόκειται για ένα site αφιερωμένο στο θέμα του ύπνου. Θα σε βοηθήσει να καταλάβεις πώς λειτουργεί ο μηχανισμός του ύπνου, πότε διαταράσσεται, τι μπορείς να προσέξεις... Θα καταλάβεις πολλά! Θα μπορούσες να ξεκινήσεις από τα παρακάτω άρθρα και να συνεχίσεις με τις παραπομπές τους: https://www.babysleepsite.com/tag/18-month-sleep-regression/ http://www.babysleepsite.com/baby-sleep-patterns/why-18-month-sleep-regression-can-be-hardest/ Θα σου πρότεινα να μην κόψεις τον θηλασμό πριν δεις τα παραπάνω, ίσως βρεις τη λύση που ζητάς κάπου αλλού. Καλή δύναμη!
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με βοήθησε το κείμενό σου!Ενιωθα πραγματικά οτι έχω χάσει το παιχνίδι! Πάω να διαβάσω το κείμενο της Νανάς..
Σίγουρα δεν εννοείς εμένα αλλά την Νίνα...Αλήθεια αυτό το κείμενο που είναι;
Δες λίγο πληροφορίες για το breastfeeding agitation, από προσωπική εμπειρία στο λέω! Επίσης από προσωπική εμπειρία πλέον έγκυος και θηλάζουσα το 20 μηνών παιδάκι μου το οποίο σαφώς υπεραγαπώ όπως και εσύ το δικό σου σου παραθέτω το εξής : Συνέβη χτες μετά από τόσους μήνες που η κατάστασή μας ήταν ίδια ακριβώς με τη δική σου, ΤΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙ ΔΕΝ ΞΥΠΝΗΣΕ!!! Αυτό συνέβη γιατί το τριήμερο που φύγαμε εκτός πειραματιστήκαμε στο να κοιμηθεί με το μπάμπα του δυο τους και εγώ σε διπλανό δωμάτιο και να μη με μυρίζει! Ξύπνησε κανα δυο φορές στην αγκαλιά του μπαμπα ήπιε νεράκι και ξανακοιμήθηκε ήρεμο χωρίς να νιώθει πχ εγκατελειμμένο, μόνο, απαρηγόρητο! Χτες που γυρίσαμε σπίτι μας κοιμήθηκε όπως πάντα στο κρέββατι μας με θηλασμό και το μεταφέραμε μετά από ένα 20 λεπτο στην κουνια του! Ξύπνησε ΤΟ ΠΡΩΙ εν αντιθέσει με εμένα που ξύπνησα αρκετές φορές και έλεγα μα καλά τι θα γίνει δε θα ξυπνήσει! και οχι δεν το θεωρώ τυχαίο γεγονός !
Αγαπητη Ελενη, σε καταλαβαινω απολυτα. Πρωτον με λενε κ μενα Ελενη :-) κ δευτερον κ μενα ο γιος μου είναι 17 μηνων κ θηλαζουμε από την πρωτη μερα. Θελω να σου πω ότι κ γω τα σκέφτομαι συνεχεια όλα αυτά γιατι κ εμενα ο μικρος κοιμαται μαζι μου κ εχει μαθει να κοιμαται με το στηθος. Τον θηλαζω όταν τον βαζω για υπνο αλλα κατά τη διαρκεια της νυχτας ψαχνει το στηθος κ αν δεν του το δωσω κλαιει. Εχω ξεχασει κ γω πως είναι να κοιμάσαι μια νυχτα σερι κ όχι μονο αυτό είναι ότι δεν ξεκολλάει κ από πανω μου. Μετα βιας εχω λιγη ωρα στη διαθεση μου να κανω ένα μπανιο η να κατσω να χαλαρωσω λιγάκι. Δεν συζηταω για καμια βολτα να ξεσκασω με τον αντρα μου αυτό το εχω παρει αποφαση θα αργησει πολύ. Το μονο που εχω να σου πω είναι ότι αυτή τη στιγμη κανεις το καλυτερο που μπορεις να κανεις για το παιδακι σου. Η φυση είναι η καλυτερη μανα κ πιστεψε με ξερει.. Αν ηταν δεν θα μας αφηνε να εχουμε γαλα τοσους μηνες. Δεν εχει να κανει μονο με τη διατροφή του παιδιου αλλα κ με την ευφυϊα του, με τα συναισθηματα του, παρηγορια αν ποναει και πολλα αλλα. Όταν ερθει η ωρα θα παρουν όλα το δρομο τους, θα σταματησει το θηλασμο κ θα κοιμαται ολη τη νυχτα κ συ θα απολαυσεις επιτελους ολονυχτιο υπνο αλλα κ ένα αισθημα λυπης γιατι θα σου λειπει αυτή η αγκαλιτσα ακομα κ οι κλωτσιες ναι :-Ρ γιατι ο χρονος που θα εχουμε με τα παιδακια μας σε αυτή τη μορφη είναι πολύ λιγος κ θα περασει πολύ γρηγορα. Απολαυσε τον... Μην ανησυχεις, θα τα καταφερεις μια χαρα κ τα νευρα κ η κουραση μεσα στο πρόγραμμα είναι υπομονη.. Να χαιρεσαι τον θυσαυρο σου! Ολες οι μανουλες να χαιρομαστε τους θυσαυρους μας. Φιλια πολλα.
Κατ αρχήν να σου ζήσει το μωράκι!!!!κι εγώ τα ίδια τραβάω!!!!αυτό.ίσως που με βοήθησε λιγάκι είναι.ότι δίπλα στο κρεββάτι μας κάναμε μια κούνια χωρίς κάγκελα κ τα ενωσαμε.τώρα όταν ξυπνάει το βράδυ έρχεται κ θηλάζει εγώ τον θηλάζω ξαπλωμένη για να μην.σηκώνομαι κ μετά ξανά πάει μόνος του στο κρεβατάκι του!είμαι.με αποκλειστικό θηλασμό εδώ κ 18μήνες...Μ αρέσει κ.του αρέσει αλλά πλέον κι εγώ έχω αρχίσει κ.κουράζομαι αν.κ δε δουλεύω!σε λίγες μέρες θα κάνω προσπάθεια με φόρμουλα για να τρώει τουλάχιστον πριν.κοιμηθεί μήπως.κ χορταίνει το στομαχακι του..βέβαια εμείς έχουμε.κ αλλεργία στην πρωτεΐνη του γάλακτος κ θα πάρω σκόνη ειδική η οποία.κοστίζει 58 ευρώ...ουκ ολίγα...πάντως προσπάθησε ξαπλωμένη να θηλάζει κ αν μπορείς φτιάξε μια κούνια...εμάς μας την έφτιαξε ένας φίλος επιπλοποιος!!
προς Νίνα:μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένη? Είπες οτι ήθελε να της πει κάποιος τι και πώς να το κάνει" πώς γίνεται αυτό?? Η δικιά μου κόρη απο τότε που άρχισε να καταλαβαίνει δεν με ακούει καθόλου,σε αυτό συντελούν πολλά,όπως στο οτι πάντα θα επέμβει κάποιος μπαμπάς/παππούς κλπ έστω κ μόνο φραστικά κ μετά άντε να την κάνεις καλά που κλαίει σαν υστερική. Σε ό,τι αφορά το θηλασμό έδω τεράστιο πρόβλημα καθώς σιτίζεται σχεδόν αποκλειστικά με γάλα κ απο τα υπόλοιπα άντε καμιά μπουκιά κ ΜΟΝΟ ό,τι της αρέσει πχ ψωμί.Οταν δοκιμάζω να της αρνηθώ κλαίει σπαρακτικά,χαμός,της λέω άστο έχει φαγητό τώρα αγάπη μου τίποτε.Κι έτσι κάνει βασικά σχεδόν με όλα τα θέματα.Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ γιατί όταν κλαίει έτσι την λυπάμαι.Αλλά δεν μου φαίνεται κ σωστό οτι αποφασίζει για όλα μόνη της..
Κοίτα εγώ τα είχα παίξει με το να κάνουν κουμάντο τα παιδιά. Είχα ήδη αρχίσει να παίρνω λίγο τα ηνία μέχρι που διάβασα εδώ ένα κείμενο της Νανάς Παλαιτσάκη για ένα σπίτι που επικρατούσε το χάος μέχρι που ο μπαμπάς έγινε ο αρχηγός της αγέλης (έτσι το έλεγε) και με επηρέασε πάρα πολύ. Από τότε απλώς νιώθω αυτοπεποίθηση ότι αυτό που λέω πρέπει να γίνει. Μπορεί κάτι που αποφασίζω να είναι λάθος, αλλά δεν πειράζει. Μέχρι τώρα σε όλα τα θέματα αντιμετώπιζα τα παιδιά με κάποιο φόβο, μήπως τα πιέσω, μήπως δεν αφουγκράζομαι τις ανάγκες τους, μήπως γίνομαι υπερβολική και δεν πρέπει και τα παιδιά με είχαν καβαλήσει. Από τότε που διάβασα αυτό το κείμενο (πρόσφατα, μέσα στον προηγούμενο μήνα γράφτηκε) αποφάσισα πως από εδώ και μπρος εγώ θα αποφασίζω για αυτά και αυτά θα ακολουθούν. Σε μία εβδομάδα, έβγαλα τη βραδινή πάνα στη μεγάλη λέγοντάς της πως θα πηγαίνει υποχρεωτικά για τσίσα πριν κοιμηθεί. Μέχρι τότε αντιδρούσε και την άφηνα να το πάρει απόφαση μόνη της. Δεν πιέστηκε, αντέδρασε κάπως στην αρχή, φώναξα μία φορά γιατί δεν πήγαινε για τσίσα πριν τον ύπνο και από εκεί και πέρα πήραν όλα το δρόμο τους και γλιτώσαμε από τη βραδινή πάνα. Τους έβαλα πρόγραμμα και τους λέω θα κοιμάστε στις 9. Εντάξει, δεν το τηρούμε, αλλά 10 να πάει και να μην κοιμούνται δεν το συζητώ πια. Λέω ώρα για ύπνο και το εννοώ. Το πρόβλημα που λες με το φαγητό το έχω κι εγώ με το μικρό. Κάποιες φορές το αφήνω να τρώει όλη μέρα ψωμί, αλλά κάποιες άλλες που νιώθω ότι μπορώ να το χειριστώ αφήνω το φαγητό στο τραπέζι και λέω εκεί είναι το φαγητό σου, μόλις το φας θα πάρεις και ψωμί. Αν συνεχίζει να κλαίει και να χτυπιέται το χαϊδεύω λίγο και του ξαναλέω τα ίδια, αν το παρακάνει τον αφήνω στο κρεβάτι του και του λέω όταν ηρεμήσεις έλα να φας. Όταν καταλαβαίνει ότι το εννοώ, ηρεμεί και έρχεται και τρώει. Την επόμενη φορά είναι πιο εύκολο. Φωνάζω λιγότερο από παλιά, νιώθω ότι πιέζομαι λιγότερο από παλιά και αυτά δεν τα βλέπω ιδιαίτερα να πιέζονται. Νιώθω ότι ήθελαν κάποιον να τους λέει τι πρέπει να κάνουν, με πια σειρά και πότε. Μου το είχε πει και ψυχολόγος αυτό αλλά δε με είχε επηρεάσει τόσο όσο η φράση "κάποιος πρέπει να γίνει αρχηγός της αγέλης" που έγραψε η Νανά. Μέχρι τώρα έδινα υπερβολικές ελευθερίες και έλεγα συνέχεια άστο να το κάνει αυτό όταν νιώσει έτοιμο. Τα δικά μου παιδιά πιστεύω και χρόνια να τα άφηνα δε θα ένιωθαν ποτέ έτοιμα να ακολουθήσουν ένα στοιχείωδες πρόγραμμα και μερικούς απλούς κανόνες. Βασικά το μόνο που άλλαξε είναι ότι νιώθω ότι για μερικά χρόνια θα είμαι εγώ ο αρχηγός είτε τους αρέσει είτε όχι κι ας πάρω και λάθος αποφάσεις σ΄αυτήν την πορεία, κι ας μην είμαι πάντα και τόσο καλή μαμά. Από τότε που το σκέφτηκα έτσι και ξέφυγα από όλα τα πρέπει και δεν πρέπει (π.χ. δεν πρέπει να φωνάζεις, πρέπει να ακούς τις ανάγκες του παιδιού) λειτουργούμε καλύτερα. Οι σχέσεις έχουν βελτιωθεί και μεταξύ τους και προς εμάς τους γονείς και έχουμε ηρεμήσει κι εμείς σαν ζευγάρι. Νιώθω ότι αυτό χρειαζόντουσαν και χρειαζόμασταν. Και αν το πιστεύεις, μας βλέπω όλους πιο ευτυχισμένους.
Sorry, ξανασυνεχίζω με αφορμή ένα σχόλιο που διάβασα. Μέχρι τώρα προσπαθούσα να βρίσκω νέους τρόπους να κάνουμε κάτι στο οποίο είχα αντιδράσεις από τα παιδιά. Για παράδειγμα στο θέμα ύπνου νόμιζα πως δεν κοιμόντουσαν καλά γιατί δεν τους άρεσε εκεί που κοιμόντουσαν. Άλλαζα κρεβάτια, άλλαζα δωμάτια, τα κοίμιζα μαζί μας και πάλι δυσαρεστημένα ήταν. Αυτό που δεν είχα καταλάβει είναι ότι τους αρέσει δεν τους αρέσει θα μάθουν να κοιμούνται κι ας αντιδρούσαν λίγο στην αρχή. Όταν άρχισα να τα σκέφτομαι αλλιώς, είπα εδώ είναι το κρεβάτι σας και τώρα είναι η ώρα του ύπνου, δεν άφηνα την παραμικρή ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει σε αυτό που λέω. Εντελώς αυστηρή δεν είμαι και δεν ξέρω αν θα γίνω ποτέ. Μπορεί να κάτσω να τα χαϊδέψω για να κοιμηθούνε ή θα τα δεχτώ στο κρεβάτι μου αν ξυπνήσουν μέσα στη νύχτα. Αλλά όποτε αποφασίσω ότι για κάποιος λόγους που εγώ νομίζω θα πρέπει να τα σταματήσουμε κι αυτά θα τα σταματήσουμε λέγοντάς τους αυτό θα γίνεται από εδώ και στο εξής θα συνηθίσετε στον καινούριο τρόπο. Όταν τους μιλάς χωρίς να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου και χωρίς να φοβάσαι ότι δε θα σε ακούσουν οι αντιδράσεις τους είναι πολύ λιγότερες. Διάβασε το κείμενο της Νανάς και νιώσε αρχηγός της δικής σου αγέλης, ασχέτως αν επεμβαίνει και ο άντρας σου ή ο παππούς. Εσύ θα επιμένεις σε αυτό που λες όταν το παιδί σε κάνει ό,τι θέλει.
Καταρχήν συγχαρητήρια που έφτασες ως εδω. Θα σου πω λίγα πράγματα από την εμπειρία μου και αυτά που έχω παρατηρήσει. Το ότι δεν κοιμάται σερί δεν είναι επειδή πεινάει. ΣΙΓΟΥΡΑ. Ο θηλασμός ξέρεις καλά ότι δεν είναι μόνο το γάλα. Να ξέρεις επίσης ότι το ξένο γάλα ειδικά το βράδυ πέφτει πολύ βαρύ στο στομάχι τους και για το λόγο αυτό συνήθως κοιμούνται σερί με το ξένο. Μπορείς να μην δώσει ποτέ ξένο, δεν υπάρχει λόγος, το παιδί είναι αρκετά μεγάλο και δεν χρειάζεται. Αν θες να δίνεις μπορείς να δώσεις φρέσκο κατσικίσιο που είναι πιο κοντά στο μητρικό και είναι πιο ελαφρύ. Τώρα το να αποθηλάσεις είναι επιλογή σου εφόσον δεν το ευχαριστιέσαι. Απλά να γνωρίζεις ότι είσαι στην κορύφωση του άγχους αποχωρισμού στους 17 μήνες. Για να αποθηλάσεις ομαλά, δοκίμασε όταν ξυπνάει να μη δίνεις στήθος αλλά να την παίρνεις αγκαλιά και να κοιμάστε. Σταδιακά θα αποσυνδέσει το στήθος από τον ύπνο. Θέλει όμως πολύ καιρό, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Μπορεί να βγάζει και δόντια και να είναι κι αυτός ένας λόγος που ξυπνάει. Εγω δεν θήλασα πάνω από χρόνο γιατί δουλεύω από τους 6 μήνες και δεν άντεχα άλλο ξενύχτι. Δεν ήθελα κι όλας να πέσω πάνω στο άγχος αποχωρισμού και να μην μπορώ μετά να το κόψω. Όμως ήταν η καλύτερη εμπειρία όσο κράτησε, δε μετάνιωσα στιγμή, μετάνιωσα που δεν θήλασα τον μεγάλο μου μόνο και βλέπω στα δυο παιδιά μου τη διαφορά. Ο μεγάλος είναι πιο "ανεξάρτητος" και δίνει με το ζόρι αγκαλιές ενω ο μικρός είναι πολύ γούτσου-γούτσου ακόμα και τώρα. Να μην ξκεχάσω να σε προειδοποιήσω ότι ο μικρός κοιμήθηκε σερί 5 μήνες ΑΦΟΥ είχε αποθηλάσει!!!! Καλή υπομονή!
Σε ευχαριστώ πολύ Ιωάννα μου...Αυτό που λες για το άγχος αποχωρισμού μου είχε διαφύγει εντελώς...Τώρα...(το σκέφτομαι και γελάω) το αν θα καταφέρω να την κρατήσω απλά και μόνο αγκαλιά χωρίς να πιει γάλα...δυσκολάκι το κόβω...Μέχρι και στον ύπνο της μου τραβάει την μπλούζα...Πραγματικά ώρες ώρες απλά γελάω... Παντως εμένα που με θήλασε η μαμά μου είμαι σαν τον μεγάλο το γιο σου, ενώ η αδερφή μου που δεν θήλασε είναι η γουτσου-γουτσου της οικογένειας...Νομίζω πάει στα μικρότερα παιδιά...
Μαμά Ελένη, ψυχραιμία! Ποιος σου είπε ότι αν αποθηλάσεις, η μικρή δεν θα ξυπνάει το βράδυ; Καταρχήν είναι μωρό ακόμη! Μόλις ξυπνάει το βράδυ, θα τη θηλάζεις ξαπλωμένη-ημικοιμισμένη, δεν θα σηκώνεσαι καθόλου! Μια χαρά θα τα καταφέρεις! Εγώ το είχα αυτό 4 χρόνια ;-) Συνέχισε και μην ακούς κανέναν!
επειδη δουλευεις η κορουλα σου αναπληρωνει το γαλα που χανει και πιο πολυ την αναγκη για σωματικη επαφη τα βραδυα.Επειδη σε αυτην την ηλικια δεν πινουν τοοοσο γαλα οσο οταν ειναι πιο μικρα,πιο πολυ αναζητουν την επαφη με την μαμα,να ξερουν οτι η μαμα ειναι πανατα εκει.Σε καταλαβαινω γιατι περναω τα ιδια και χειροτερα καθως εγω ξυπναω πρωι για να παω στη δουλεια και το βραδυ μαυρο υπνο κανω αφου τρωω και εγω κλωτσιες οπως λες και ξυπναει η μικρη μου τρεις φορες για γαλα μεσα στην νυχτα.Εμενα ειναι 12 μηνων και κοιμαται μαζι μας απο τριων μηνων.Ομως κανω υπομονη και καταννοω το γεγονος οτι της λειπω και εγω και το γαλα,καθως το πρωι δουλευω και φτανω σπιτι στις 5,οποτε απο το απογευμα και μετα και το βραδυ φυσικα πινει το γαλα που χανει,αλλα εχει αναγκη να ξερει και οτι ειμαι διπλα της.Επειδη στον γιο μου σταματησα τον θηλασμο αποτομα οταν ηταν 19 μηνων και μου στοιχισε πολυ θα προσπαθησω με την κορουλα μου να το συνεχισω οσο παει.Και λεω θα προσπαθησω γιατι οπως λες η σωματικη κουραση ειναι μεγαλη,αλλα οταν βλεπεις και τα ματακια της οταν την θηλαζεις και την χαρα που κανει οταν της λεω γαλα και χτυπαει παλαμακια,μετανιωνω που εστω και για λιγο σκεφτηκα να σταματησω τον θηλασμο.Ειναι παντως ασχημο πολυ να τους στερουμε το μητρικο γαλα που εχουν αναγκη.Και κατι ακομα για να μην σε κουραζω,ο γιος μου οταν του σταματησα αποτομα το μητρικο γαλα δεν ξαναηπιε κανενα γαλα μεχρι που πηγε 2 χρονων,που καμια φορα το ζηταει με δημητριακα μονο και καμια φορα,οχι παντα.Να ξερεις πως συνηθως δυσκολα πινουν αλλο γαλα μετα.
εγώ βρίσκω παράλογο μια μάνα να συνεχίζει το θηλασμό οταν είναι σε τέτοια κατάσταση ψυχολογικά. αυτό που δε συνειδητοποιούμε μάλλον είναι οτι τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη μόνο από γάλα, έχουν ανάγκη από ήρεμους, χαρούμενους, ξεκούραστους γονείς που θα ασχολούνται μαζί τους και θα τους προσφέρουν και συναισθηματική κάλυψη. τι να τον κάνω το θηλασμό οταν η μάνα έχει κουρελιασμένα νεύρα και σέρνεται από την αυπνία; εγω θήλασα 8 μήνες, οταν άρχισα να καταλαβαίνω οτι κάτι δεν πάει καλά και άρχισα να κουράζομαι σταμάτησα. και δεν το μετάνιωσα καθόλου. μη φτάνουμε στα άκρα. σκέψου...
Καλημέρα σας υπέροχες μαμάδες. Να χαίρεστε τα μωράκια σας! Δεν περίμενα τόση ανταπόκριση! Σας ευχαριστώ πολύ! Αρχικά λοιπόν να πω πως πίστευω και πίστευα ότι από την στιγμή που δεν δουλεύω πρωινά άξιζε να χαραμίζω τον ύπνο μου...Έχω φτάσει όμως σε σημείο να νιώθω ψιλοκουρέλι και ειλικρινά με πιάνει άγχος το βράδυ πριν πάω για ύπνο.Μερικές φορές από τα πολλά ξυπνήματα προσπαθώ να ηρεμήσω να κοιμηθώ και τα χέρια μου και τα πόδια μου είναι λες και θέλουν να κουνηθούν μόνα τους... anthi μου, αν το σκεφτείς η μικρή μου ¨κοιμάται¨ (αν μπορώ να το πω έτσι τόσες φορές που ξυπνάει) γύρω στο 10ωρο. 10 το βράδυ με 7-8 το πρωί. Είναι σχετικά καλές ώρες, αν κοιμάται κανείς συνεχόμενα. Μήπως να έβαζες το λουκουμάκι σου πιο αργά για ύπνο σιγά σιγά; Ελένη Ρέλα, μέχρι και αρκετό καιρό πριν δεν με πείραζε τόσο όλο το θέμα. Είχα αποθέματα. Τώρα πλέον με κουράζει πολύ και κυρίως ψυχολογικά. Έχεις δίκιο, μια μαμά που είναι καλά, όπως λένε πολλά κορίτσια, είναι σημαντικότερη από το μητρικό γάλα, αλλά στους 10 στους 12 μήνες και μετά δεν είχα τόσο θέμα..Ήταν συνειδητότατη επιλογή. Aχ matina! Αυτό με τις τύψεις το φοβάμαι...θα προσπαθήσω να κάνω κάτι... Maria μου, το είχα σκεφτεί κι αυτό, όταν όμως είδα πως και στις διακοπές των Χριστουγέννων, που λόγω δουλειάς έκατσα 15 μέρες, η μικρή συνέχισε τα ίδια, σκέφτηκα πως μάλλον είναι η αίσθηση της αγκαλιάς γενικά...και όχι απλά ότι της λείπω. Πχ ζητάει πολλές φορές και μέσα στην μέρα γάλα και τρέχει στην αγκαλιά μου λες και έχει να με δει ώρες.... Δανάη μου, πιθανόν έχεις δίκιο. Σίγουρα θέλει γάλα, γιατί πίνει, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο το χρειάζεται τελικά. Ωστόσο στο κρεβάτι μας την πήραμε γιατί έκανε το εξής. Μπορεί να ξυπνούσε το βράδυ για γάλα, την σήκωνα, την τάιζα, την κράταγα να ξανακοιμηθεί γιατί αν την άφηνα σπάραζε, μπορεί να την κρατούσα και μισάωρο και ώρα κοιμισμένη στα χέρια μου, αλλά με το που την ακουμπούσα κάτω πεταγόταν κι έκλαιγε. Δεν πιστεύω στο cry it out ειδικά σε τέτοια ηλικία (3, 6, 9 μηνών) που έχει ανάγκη την αγκαλίτσα της μαμάς και δεν ήθελα τότε να δώσω τσάι ή χαμομήλι από την στιγμή που είχα γάλα και το παιδί πεινούσε. Τώρα όμως θα δω τι θα κάνω... Ανδρομάχη μου, μου έδωσες κουράγιο. Δεν ξέρω αν θα είναι τόσο εύκολο και για μας, γιατί η μικρή ζητά μέσα στην ημέα γάλα, αλλά θα το προσπαθήσω...Ελπίζω να τα καταφέρω, γιατί φοβάμαι θα σπαράξει στο κλάμα (όπως και κάνει όταν αργώ να την θηλάσω γιατί πχ τυχαίνει να έχω πάει τουαλέτα) και θα λυγίσω... Δήμητρά μου σε ευχαριστώ τόσο για τα καλά σου λόγια. Με έκανες να νιώσω τόσο καλά! Νίνα μου το σκέφτηκα και αυτό. Η αλήθεια είναι ότι βλέπω πότε πραγματικά ξεκουράζεται και πότε όχι. Ευτυχώς τις περισσότερες μέρες ξυπνάει χαρούμενη, αλλά τα βράδια που δεν κοιμάται καλά ξυπνάει με γκρίνιες το πρωί. Κάποια μαμά σε σχόλιο στο fb μου έγραψε ότι ήταν κακό που την πήρα στο κρεβάτι μου. Άποψή της που πιθανότατα πηγάζει από το πως μεγάλωσε εκείνη τα παιδιά της και τι λειτούργησε για εκείνη. Σεβαστότατη. Μακάρι να μπορούσα να το είχα κάνει κι εγώ, όμως η μικρή μου στην ηλικία των 4ων μηνών πχ μπορεί να κοιμόταν στην αγκαλιά μου για μισαώρο αφού ξυπνούσε να θηλάσει και όταν την ακουμπούσα στην κούνια της έκλαιγε και δεν σταματούσε παρά μόνο στην αγκαλιά μου πάλι. Σίγουρα τώρα είναι πιο λογικό να μου πει κάποιος, ¨βγαλ΄το παιδί από το κρεβάτι" και ίσως έχει δίκιο στο ότι το ζόρι το τραβάω εγώ, αλλά αυτό κυρίως με την έννοια ότι φοβάμαι πως θα κλαίει για βράδια ασταματητα...Θα δουλέψει φαντάζομαι το κόλπο, απλά πρέπει να το πάρω απόφαση και να είμαι σταθερή,ε; Κορίνα μου σίγουρα δεν είναι κάθε φορά για γάλα. Αν και πίνει έστω και από το ένα στήθος. Δεν ξέρω σίγουρα αν θέλει τον χώρο της όμως, γιατί ενώ αρχικά την κοιμίζουμε στην κούνια της, μετά αρνείται να κοιμηθεί ξανά εκεί. Είναι σπάνια τα βράδια που ενώ έχει ξυπνήσει για γάλα, έχει ξανακοιμηθεί στην κούνια της κι αυτό μέχρι το επόμενο ξύπνημα...
Θήλασα τον μπόμπιρα μου για 20 μήνες. Είχαμε όμως μειώσει τους θηλασμούς σταδιακά, και ένα τετράμηνο πριν σταματήσουμε εντελώς έπινε μητρικό μόνο 2 φορές τη μέρα(ξημερώματα που σηκωνόταν και πρωί).Στάθηκα τυχερή γιατί 2 βράδια κοιμήθηκε συνεχόμενα, οπότε μετά όταν ξύπνησε το πρωί του έδωσα μπιμπερό. Λίγη γκρίνια στην αρχή, μα 2 μέρες μετά,όλα οκ.Η αλήθεια είναι ότι το έψαξε,το ζήτησε.Του εξήγησα ότι τώρα είναι μεγάλο παιδάκι και ότι το γάλα της μαμάς τελείωσε. Δεν το περίμενα,μα το δέχτηκε πιο εύκολα απ'ότι περίμενα. Διάβασα σχόλια που σου έλεγαν να δώσεις ξένο για να χορταίνει και να μη σου ξυπνάει τη νύχτα. Στη δική μας περίπτωση αυτό δε λειτούργησε. Ο μικρός ακόμα κ τώρα που δεν θηλάζει, συνεχίζει να ξυπνάει για γάλα. Ηπροσωπική μου γνώμη είναι ότι ο θηλασμός κρατά όσο θέλει η μανούλα και το παιδάκι σου,όσο το χαίρονται. Ναι,το μητρικό γάλα προσφέρει κ μετά το εξάμηνο/χρόνο/δύο χρόνια. Το θέμα που πρέπει να δεις, νιώθω, είναι εκείνο το ύπνου, όχι της διατροφής. Μήπως όταν ξυπνάει δεν είναι πάντα απο πείνα; Μηπως τα ονειράκια της; Μήπως ζητάει σιγά σιγά το χώρο της; Δεν ξέρω...Είσαι μανούλα,ακολούθησε το ΔΙΚΟ ΣΟΥ ένστικτο!
Δεν ξερω να σου πω γιατι δε θηλασα τοσο. Το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι τωρα που αρχισαμε να ψαχνουμε θεματα αναπτυξης των παιδιων απο τις πρωτες ερωτησεις που μας κανουν ειναι αν κοιμουνται καλα και αν τρεφονται σωστα. Στο κοιμουνται καλα εννοουν νωρις και σερι. Η δικια σου δε φαινραι να κοιμαται καλα, αν και δε νομιζω πως της φταιει ο θηλασμος σε αυτο γιατι και τα δικα μου που δε θηλαζαν ξυπνουσαν συνεχεια σε αυτη την ηλικια αλλα καα πολυ αργοτερα. Το δευτερο που μου το εχει πει ψυχολογος και το βλεπω τωρα και σην πραξη ειναι πως η μαμα λεει πως θα γινεται το καθετι και αποφασιζει για το παιδι. Κι εγω σε πολλα πραγματα της εδινα το χρονο της και ελεγα θα το αποφασισει οταν νιωθει ετοιμη. Τωρα το αλλαξα αυτο γιατι κουραστηκα να μας χτυπανε τα παιδια το ρυθμο που θα χορευουμε και βλεπω τεραστια αλλαγη. Ηθελε να της πει καποιος τι να κανει και ποτε να το κανει και δεν πιεζεται ιδιαιτερα οπως νομιζα. Συνεργαζεται πολυ καλα για τα δεδομενα της. Θελω να πω πως εσυ ξερεις καλυτερα απο το παιδι ποτε ηρθε η ωρα να αλλαξει μια κατασταση. Το θηλασμο κρατα τον αν θελεις, αλλα τα βραδινα ξυπνηματα μαλλον πρεπει να τα κοψετε. Οσο κουραζουν εσενα αλλο τοσο κουραζουν κι εκεινη και δεν το καταλαβαινει.
η δικη μου κορη οταν σταματησα να το ευχαριστιεμαι ηταν 3 χρονων μαζι με νεα εγκυμοσυνη επινε μονο πρωι μεσημερι βραδυ νομιζα οτι μιας που ειχε σταματησει το γαλα καποια στιγμη θα εχανε το ενδιαφερων της αλλα τιποτα εκοψα πρωτα τον μεσημεριανο θηλασμο και μετα απο 2 βδομαδες τον πρωινο μετα που προσπαθησα να κοψω και τον βραδυνο επειδη πλεον δεν αντεχα να με ακουμπαςει πια εκει εγινε ψτο σωσε επι ενα μηνα εκλαιγε το βραδυ στην αγκαλια μου και την επαιρνε ο υπνος με κλαματα και τελικα κρατησα τον βραδυνο θηλασμο ηταν πολυ πιο ψυχοφθορο για την μικρη και για μενα απο οτι ο αποθηλασμος ετσι εφτασε 4 ετων μεχρι να αποθηλασει ηρεμα και μονη της 7 μηνες μετα την γεννηση της αδερφης της αν νομιζεις οτι δεν εινι ετοιμη μην τον κοψεις τελειως περιορισε τα γευματα στην μικρη μου ευτηχως λειτουργησε θετικα και για το μωρο δεν ειχαμε ζηλιες και αγαπαει την αδερφη της πολυ χαιρομαι που τελικα δεν το εκοψα και ας ημουν κουρασμενη εκνευρισμενη το βραδυ εβρισκα τροπους μετα απο λιγο να την αφηνω χωρις να της αρνουμαι την επαφη που ειχε αναγκη
Μαμα Ελενη σε νιωθω και τα εχω περασει οπως ακριβως τα περιγραφεις με το μεγαλο μου γιο (ο οποιος αποθηλασε μονος του τελικα λιγο πριν κλεισει τα 3, ενω ημουν εγκυος). Ημουν κουρελι και το πρωι στη δουλεια ζοριζομουν παρα πολυ -πολυ συχνα σκεφτομουν ποτε θα αποθηλασω μπας και ησυχασω αλλα απ'οτι καταλαβα ο λογος που ξυπνουσε δεν ηταν για να θηλασει (σε αυτη την ηλικεια -απο 17-18 μηνων και μετα) ηταν 1000 δυο αλλα (δοντια, αγχος..)απλως εβρησκε παρηγορια στο στηθος, οποτε μην νομιζεις οτι αν αποθηλασετε θα σταματησει να ξυπναει-αυτο ειναι στο παιδι. Να φανταστεις το μικρο μου ειναι 4 μηνων και δεν ξυπναει ενω ο μεγαλος θα τυχει ακομα να ξυπνησει! Καλο κουραγιο, μεγαλη υπομονη και να ερθουν ολα βολικα σου ευχομαι οτι και αν αποφασισεις! Φιλικα
Εννοώ ότι από 6 μηνών τις θήλαζα πρωί και απόγευμα αντί κρέμας και το βράδυ έδινα μπουκάλι με δικό μου γάλα...
Αγαπητή μου μανούλα σπανίως γράφω και δίνω συμβουλές αλλά θα σου πω το εξής:Είμαι 36 ετών, δικηγόρος, έχω ένα αγοράκι 4 ετών και 2 μηνών και δύο δίδυμες 15 μηνών παρά κάτι μηνών τις οποίες θήλασα αποκλειστικά 14 περίπου μήνες και νιώθω πολύ περήφανη. Αλλά αγαπήτή μου Ελένη νιώθω πλέον πολύ καλά αν και ένιωθα τύψεις.Βέβαια η αλήθεια είναι ότι επειδή δούλευα από τότε που τα μωρά μου ήταν 40 ημερών αναγκαστικά φυσικά, έβγαζα και με θήλαστρο θήλαζα με πρόγραμμα τουλάχιστον όταν μπήκαν οι στερεές και δεν θήλαζα απλά έδινα δικό μου γάλα μπουκάλι το βράδυ. Θέλω να σου πω ότι λατρεύω τις κορούλες μου και τον γιό μου αλλά είμαι άνθρωπος γυναίκα κόρη μαμά φίλη και πλέον ναι κοιμάμαι και πεντάωρο, δεν είμαι όλημερα μες στο άγχος πότε θα βγάλω γάλα και νιώθω πιο ήρεμα για μένα και την οικογένεια μου αν και ανησυχούσα.Οι μικρές το πήραν σχετικά καλά, σταδιακά άρχισα να τις δίνω διάφορα γάλατα, ήθελα φρέσκο κατσικίσιο δεν το ήθελαν στεναχωρήθηκα πίνουν σκόνη τι να κάνω να τις αφήσω νυστικές. Αυτό που θέλω να πω αγαπητή μανούλα είναι ότι όλες είμαστε μανούλες αγαπάμε τα μωρά μας αλλά καλό είναι να είμαστε και ήρεμες και χαρούμενες. Πολλές μανούλες δουλεύουν και θηλάζουν άλλες δεν δουλεύουν και θηλάζουν άλλες δίνουν μπουκάλι τι σημασία έχει;Εγώ απλά δεν θέλω να στεναχωριέσαι να νιώθεις περήφανη που είσαι τόσο καλή μανούλα και τίποτα άλλο.¨Οτι και να κάνεις το μικρό σου θα σε αγαπάει εγώ αυτό πιστεύω.Τα φιλιά μου.
Μπράβο που θηλάζεις το παιδάκι σου, είναι το πολυτιμότερο δώρο που μπορείς να κάνεις στην κορούλα σου και μόνο εσύ μπορείς να της το προσφέρεις, οτιδήποτε άλλο μπορεί ν αποκτήσει στη ζωή της. Έχω περάσει πολλές φορές απ την κατάσταση σου και σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κρίσεις είναι και περνάνε. Για να θηλάζεις την κόρη σου τόσους μήνες σημαίνει οτι έχεις αρκετά αποθέματα υπομονής. Ο γιος μου είναι 27 μηνών και θηλάζει, ξυπνάει 3-4 φορές τα βράδια, περνάν διάφορες σκέψεις και συναισθήματα απ' το μυαλό μου , όπως κι εσένα αλλά νομίζω οτι είναι στιγμιαία και παροδικά, αναλόγως τι φάση που περνάω. Τον βλέπω οτι δεν είναι έτοιμος να το κόψει κι έτσι συνεχίζω ακάθεκτα. Η φάση απ τους 17 μήνες εως τους 27 δεν έχει μεγάλη διαφορά για μένα τουλάχιστον, ίσως περισσότερη ώρα θηλασμού για να κοιμηθεί. Έχε στο νου σου οτι και να διακόψεις το θηλασμό, δεν σημαίνει οτι θα κοιμάται. Οι περισσότερες μαμάδες που θηλάζουμε ζούμε παρόμοιες καταστασεις, οπότε μην πτοείσαι. Εμπιστεύσου το ένστικτο σου. keep calm and think positive....
Στην ηλικια που είναι το παιδακι σου,ειχα κι εγω τους ιδιους ενδοιασμους,και φανταζομαι οι περισσοτερες μανες το ιδιο.Δουλευω σαν και σενα μεσημερι οποτε δεν εφευγα για δουλεια πρωι.Λοιπον η γνωμη μου είναι να κανεις λιγη υπομονη ακομα και δε θα ξυπναει συντομα τις νυχτες.Οταν πηρα την αποφαση μου να μην ασχοληθώ πια με το θεμα και χαλαρωσα,τοτε σταματησε να ξυπναει νυχτα!Κι εγω απολαμβανω ακομα την επαφη και κοιμομαστε ολοι ξεκουραστοι.Ειναι 3,5 ετων και δεν το μετανιωσα ουτε στιγμη που ακομα θηλαζω,σε λιγα χρονια θα τα νοσταλγεις όλα αυτά.
Καταρχήν συγχαρητήρια για το κουράγιο σου. Αναμφίβολά ο θηλασμός είναι το πιο υπέροχο πράγμα για το παιδί. Η γνώμη μου όμως είναι, ότι ο θηλασμός είναι καλός για το παιδί εφόσον και η μαμά είναι καλά με αυτό. Τα παιδιά αφουγκράζονται τα συναισθήματά μας στον αέρα. Στην παρούσα φάση το παιδάκι σου σε χρειάζεται ξεκούραστη και με όλη τη θετική σου ενέργεια. Πράγμα που από τη φύση είναι αδύνατον να διαθέτεις με όλη αυτή τη κούραση. Η μικρούλα σου έχει συνηθίσει το θηλασμό κατά τη διάρκεια της νύχτας, όχι απαραίτητα γιατί πεινάει, όπως και να κοιμάται μαζί σας κι όχι στο δικό της κρεβάτι. Αυτές είναι συνήθειες που δεν κόβονται πλέον εύκολα κι ανώδυνα. Η γνώμη μου είναι αν θέλεις να σταματήσεις, να μην το κάνεις από μόνη σου και να ζητήσεις τη βοήθεια παιδιάτρου ή ίσως και καλύτερα κάποιας συμβούλου θηλασμού. Από την άλλη, αν αντέχεις, μπορείς να περιμένεις. Παίρνοντας για παράδειγμα φιλενάδες μου που βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με σένα, τα παιδιά τους απλά σταμάτησαν τον θηλασμό από μόνα τους κοντά στα 3. Επίσης, από μόνα τους ήθελαν το δικό τους χώρο στον ύπνο κοντά στα 5. Όμως αυτές οι μαμάδες δεν δούλευαν. Το σίγουρο είναι ότι ως τώρα έχεις δώσει στο παιδί σου πολύ σημαντικά εφόδια όπως αγάπη, υγεία και ασφάλεια. Εύχομαι τα καλύτερα.
:)
Σαν να ακούω τον εαυτό μου ένα μήνα πριν. Μαμά Ελένη φιλικούς χαιρετισμούς και απο εμένα. Ο μικρός μου είναι 15 μηνών. Διάβασα πολύ, όμως πολύυυ για το θηλασμό, με βοήθησαν και οι φίλες μου και φτάσαμε ως τους 14 μήνες θηλασμού κατα απαίτηση του μικρού. Και εγώ είχα πει ως το χρόνο, αυτός ήταν ο αρχικός μου στόχος. Βλέποντας όμως την ανάγκη του μικρού μου συνέχισα και τους μήνες που ακολούθησαν . Σταδιακά κάπου στο χρόνο μόνος του άρχισε νε μη ζητά θηλασμό κατά την διάρκεια της ημέρας. Ακολούθησα τη συμβουλή ‘δεν αρνούμαι, δεν προσφέρω‘ δηλαδή, αν το μωρό ζητήσει δίνω, χωρίς όμως να προσφέρω ενδιάμεσα, ακόμα και αν δεν έχει φάει φαγητό ή αν είναι νηστικός για ώρες. Μόνος του λοιπόν, και χωρίς να καταλάβω για πότε έγινε αυτό έκοψε τους ημερήσιους. Όμως το θέμα μου πάντα ήταν οι βραδυνοί θηλασμοί, αυτοί που σου στερούν τον ύπνο και την ξεκούραση.Άρχισα να μη νιώθω καλά, χαρούμενη, ήρεμη κτλ. Με μισή καρδιά αποφάσισα, και με τρόμο απίστευτο, να προσπαθήσω να τους μειώσω. Εϊχα πει οτι θα του προσφέρω για να κοιμηθεί , αλλά την επόμενη φορά που θα ξυπνήσει δεν θα του δώσω, αλλά θα τον παρηγορήσω με αγκαλιά, δική μου ή του πατέρα του και λίκνισμα. Ήταν πιο εύκολο απο ότι πίστευα και φοβόμουν.Αλήθεια. Την πρώτη νύχτα έκλαψε για λίγα λεπτά, και ξυπνούσε τις ώρες που θήλαζε ως τότε )περίπου ανά 45 λεπτά. Την ίδια νύχτα αποφάσισα να του δώσω εναλλάξ, μια δίνω, μια αγνοώ. ΤΗν επόμενη ξύπνησε δυο φορές και κοιμήθηκε τις υπόλοιπες ώρες συνεχόμενα, πράγμα απίστευτο για εμάς και στο τέλος της εβδομάδας κοιμόταν 10.30 με 12, στις 12 αγκαλίτσες και λίκνισμα ίσως με σιγανά λογάκια και ξανά ύπνος ως τις 7. Στις 7 αγκαλιά με τη μαμά και ύπνος μαζί. Αυτό ισχύει ως και σήμερα. Θηλάζει για να κοιμηθεί, ψιλομουρμουρίζει στις 12, πολλές φορές δε θα χρειαστεί κάν να τον βγάλουμε απο το κρεβατάκι του αλλά με χαδάκια θα ξανακοιμηθεί ως το πρωί. Οι φίλες μου με ρώτησαν γιατί δεν διατήρησα και τον πρωινό θηλασμό. Δεν είχα πρόβλημα να το κάνω,αλλά πραγματικά ο μικρός δεν ξυπνά πάντα και όταν ξυπνά για τα καλά είναι πια 10, οπότε και τρώει το δεκατιανό του. Δεν ήθελα, μπορεί και λάθος μου, τη μια να τον θηλάζω, δηλαδη αν ξυπνήσει νωρίς, και την επόμενη όχι. Έτσι αποφάσισα καλύτερα όχι. ούτε ο δικός μου πήρε ποτέ, ούτε ακόμα και τώρα γάλα, σκόνη ή φρέσκο, αλλά του δίνω πάντα γιαουρτάκι για το ασβέστιο. Ε¨ Είμαι ξεκούραστη, χαρούμενη και ήρεμη και έτχι θηλάζω άλλο τόσο αν χρειαστεί. Πιστεύω τελικά πως ο φόβος μου για εκείνον και η πεποίθησή μου οτι το χρειαζόταν τόσο μας στέρησε ξεκούραση που και οι δυο την είχαμε ανάγκη. Επίσης έμαθα πως αν κάτι δεν το προσπαθήσεις, δεν μπορείς να ξέρεις πως θα πάει. Και πως κάποια στιγμή απλά εγώ αποφασίζω και για τους δυο μας... Ελπίζω να βοήθησα. Ότι και να κάνεις, χωρίς μαμαδοτύψεις, παρακαλώ...Σου εύχομαι τα καλύτερα
Νομίζω πως τα ξυπνήματα έχουν να κάνουν περισσότερο με το κοινό κρεββάτι, παρά με το θηλασμό. Στη θέση σου, θα ξεκινούσα μαθαίνοντας το παιδί να κοιμάται μόνο του και μετά θα ασχολούμουν με τον αποθηλασμό. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πίνει γάλα το παιδί μέσα στη νύχτα για να συμπληρώσει τη διατροφή του σε αυτή την ηλικία, οπότε θα πρέπει να την "ξεγελάς" με κάποιον άλλον τρόπο για να ξανακοιμηθεί, όχι προσφέροντάς της τροφή, με οποιονδήποτε τόπο.
Σε καταλαβαινω απολυτα 3 χρονια δεν κοιμηθηκα ολοκληρο βραδυ...επειδη δεν ηθελα να κοψω το θηλασμο την πηγα στο κρεβατι της εμπαινα μεσα τη θηλαζα και μολις κοιμοταν πηγαινα στο κρεβατι μου ετσι τουλαχιστον την ωρα που κοιμοταν ξεκουραζομουν και εγω..σιγα σιγα ξυπνουσε μονο 1-2 φορες ολο το βραδυ...αποθηλασαμε στα 3 πολυ ευκολα ηταν ετοιμη...ακομα και τωρα ειναι 6,5 ξαπλωνω για λιγο μαζι της και βαζει το προσωπακι της στο στηθος.καλη επιτυχια...θα τα καταφερεις..
Εγώ ξέρω οτι ο βραδινός θηλασμός κόβετε πιο δυσκολα κ απο τη πρεζα!!! Πιστεύω οτι ειναι αρκετά μεγάλη πια και δε χρειάζεται να πίνει ξένο γάλα. Εννοώ δεν υπάρχει λόγος να της αντικαταστήσεις το βυζί με ξένο, γιατί το ξένο πιο πολύ κακό κάνει παρα καλό. Οσο για το βραδινό βασανηστήριο κ το θηλασμό να κόψεις δε ξέρω πως θα αλλάξει.. Η μόνη λ΄υση ειναι να χώσεις λίγο και τον μπαμπά η να φέρεις καποιον να σε βοηθάει το πρωι κ να κοιμασαι λίγο. Υπομονη.
Ελένη γεια σου!! Καταρχήν μπράβο σου που θηλάζεις το παιδί σου τόσο καιρό!! Κάνεις ό,τι καλύτερο για εκείνη!! Και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα! Αν νομίζεις ότι με το να κόψεις το θηλασμό θα κόψεις και τα νυχτερινά ξυπνήματα της κόρης σου, κακώς το νομίζεις. Δε θα αλλάξει τίποτα και απλά θα βρεθείς, αντί να προσφέρεις στήθος που γίνεται σε χρόνο dt, να πρέπει να σηκωθείς, να ετοιμάσεις μπιμπερό κλπ κλπ. Ο γιος μου μετά τα 2+ άρχισε να κοιμάται σερί όλη τη νύχτα (με ελάχιστες εξαιρέσεις). Μέχρι τότε ξυπνούσε μια και δυο φορές τη νύχτα. Και φαντάσου ότι δουλεύω από τότε που ήταν 10 μηνών. Πλέον θηλάζει μόνο για να κοιμηθεί κι αυτό όχι πάντα - είμαστε δηλαδή σε φάση αποθηλασμού γιατί μόνος του το έχει επιλέξει. Το ίδιο θα γίνει και με το θέμα του ύπνου, δεν τον πιέζουμε, έχουμε ένα κρεβατάκι κολλητά στο δικό μας, όποτε θέλει πάει εκεί, όποτε θέλει πάει στο δικό του, μέχρι που θα'ρθει η μέρα που θα θέλει να'ναι μόνο στο δικό του.. Τα παιδιά αλλάζουν μέρα με τη μέρα, οι ανάγκες τους αλλάζουν, εξελίσσονται... Αν προσπαθήσεις να τους επιβάλεις κάτι ενάντια στις ανάγκες τους δεν ξέρεις πως μπορεί να σου "γυρίσει". Αυτό που αναρωτιέμαι είναι: είναι μόνο δικοί σου οι προβληματισμοί και το θέμα κούρασης που σε κάνει να αναρωτιέσαι τι πρέπει να κάνεις ή μήπως είναι και το τι σου λέει ο περίγυρος;; "Τι;;; Ακόμα θηλάζεις;;; Τίποτα δεν της προσφέρεις!! Τι;;; Κοιμάται μαζί σας;; Κόψ'της το, άστην να κλάψει" κλπ κλπ κλπ. Αν είναι κι αυτό μέρος του προβληματισμού σου, απλά κλείσε τ' αυτιά σου, γιατί είμαι σίγουρη πως μέσα σου ξέρεις πως κάνεις αυτό που λέει το ένστικτό σου ότι είναι καλύτερο για το παιδί σου! Μπες αν θέλεις εδώ να ανταλλάξεις εμπειρίες και με άλλες μητέρες που έχουν παιδί στην ίδια περίπου ηλικία: https://www.facebook.com/groups/Attiki.Thilasmos/ Να την χαίρεσαι και να την καμαρώνεις, γερή και καλότυχη να'ναι! :D
*Συμπληρώνω: Φαντάσου ότι δουλεύω από τότε που ήταν 10 μηνών σε πρωινό ωράριο.
Σε ευχαριστώ κοριτσάρα! Η αλήθεια μέρος του προβληματισμού μου είναι και αυτός, το ότι ενδεχομένως και να αποθηλάσω θα έχουμε πάλι τα ίδια, αλλά δεν μπορώ να έχω και την πίτα και τον σκύλο χορτάτο ε; Απλά σκέψου ότι πολλά βράδια με πονάει...
Ελένη σε καταλαβαίνω απόλυτα!!Εμένα το μωρό μου είναι 18 μηνών και είναι έτσι ακριβώς!!!Μπορείς να ξέρεις σίγουρα οτι σταματώντας το θηλασμό,θα κοιμηθεί συνεχόμενα το βράδυ??Ένας λόγος που δεν έχω σταματήσει το θηλασμό είναι αυτός και ο άλλος γιατί αν σταματήσω πιστεύω οτι δεν θα πιει άλλο γάλα καθώς δεν δοκιμάζει κανένα "ξένο" σε καμία μορφή!!
Σου Στέλνω χαιρετισμούς συμπαράστασης! Η μικρή μου είναι 20 μηνών εγώ έγκυος κ δουλεύω! Σκεφτόμουν ακριβως τα ίδια πριν ενα μήνα! Τελικά αποφάσισα να αντεξω λιγοοο ακόμα.ξερω Οτι δεν μπορω να της στερησω κάτι που έχει τόση αναγκη!Συν του οτι έχει αλλεργία.οποτε εδώ θα κλαιγομαστε μεταξύ μας! Όταν πήρα την απόφαση μου να συνεχίσω ηρεμησα κ ηρέμησε κάπως κ το μωρό .μην ξεχνάς οτι είστε στο πικ του άγχους αποχωρισμού ! Κάνε υπομονή λίγους μηνες ακόμη κ όλα θ στρωσουν!
Νομίζω ότι το καμάρι σου κάνει έτσι όχι εξαιτίας του θηλασμού, αλλά γιατί προσπαθεί ν'αναπληρώσει τον χρόνο που λείπεις Είναι μάλλον δύσκολο γι'αυτήν που λείπεις πριν την ώρα του ύπνου και δεν παίρνει μία γερή δόση μαμάς πριν, οπότε το να λείπεις και καπάκι ύπνος, άρα περισσότερες ώρες χωρια την κάνει δύστροπη το βράδυ Το ίδιο μου κάνουν και οι δικές μου όταν δουλεύω απογευματινές βάρδιες που δεν θηλάζουν πλέον, στριφογυρίζουν, ξυπνάνε συνέχεια και μουρμουρίζουν.3, 5 χρονών η μία και 11 μηνών η άλλη
Ευτυχισμένο μωρό σημαίνει και ήρεμη μητέρα! Ξεκουράσου καλή μου για να απολαμβάνεις τις στιγμές με τη μικρούλα σου και να ζεις και εσύ ως φυσιολογικός άνθρωπος! Θήλασες αρκετά και μπράβο σου! Μη βάζεις τον εαυτό σου σε μια διαδικασία τύψεων γιατί αυτό θα κάνεις με όλα όσα αφορούν το παιδί. Προσπάθησε να κόψεις σιγά σιγά το θηλασμό. Η αλήθεια είναι ότι και το παιδάκι είναι μεγάλο και το να ξυπνάει τόσες φορές σημαίνει ότι και αυτό δεν ξεκουράζεται ικανοποιητικά. Και ο ύπνος στα μωρά είναι πολύ σημαντικός για την ανάπτυξη τους, όπως και για εσένα για την προσωπική σου ηρεμία.
ο γιος μου ειναι 14 μηνων και κανει ακριβως το ιδιο!κοιμαται μαζι μας απο ημερων και ξυπναει συνεχεια το βραδυ. εγω μονο αν τον ταισω ακριβως πριν το μπανιο δεν ξυπναει πολυ. συνεχομενα δεν εχει κοιμηθει ακομα. και ξυπναει και απ τις 7 παρα το πρωι επειδη παει για υπνο στις 7.30 το απογευμα. καλυτερα να μην σταματησεις το θηλασμο εφοσον η μικρη σου δε θελει. η αληθεια ειναι οτι ειναι δυσκολο να μην κοιμασε καλα το βραδυ αλλα κανε λιγη υπομονη ακομα και σιγα σιγα να κοψει το βραδυνο θηλασμο!!!
Καλησπέρα, γιατί δεν ζητάτε βοήθεια απο τον παιδίατρό σας; Κι εμένα η μικρή μου ξυπνούσε ανά ώρα τα βράδια και κοιμόταν τρίωρα την ημέρα. Σιγά σιγά της το άλλαξα ώστε να τρώει ανά ώρα την ημέρα και να κοιμάται συνεχόμενα το βραδυ καθοδηγούμενη από τη συμβουλή του παιδίατρου. Σε κάθε περίπτωση πάντως το παιδί παίρνει από το θηλασμό αυτά που χρειάζεται μέχρι τον 6ο μήνα... Μετά μπορεί να τρέφεται με ξένο γάλα. Κατά τη γνώμη μου πάντα, το ξένο γάλα είναι προτιμότερο από μία πιεσμένη μαμά που είναι ψυχολογικό ράκος. Έχει να λάβει πολύ περισσότερα σ αυτή την ηλικία από εσάς σαν άνρθωπο αν είστε σε καλή ψυχολογική κατάσταση παρά από το γάλα σας! Σας αξίζουν συγχαρητήρια που μέχρι τώρα τα καταφέρατε ενώ εργάζεστε. Κάτι πρακτικό. Χρησιμοποιείτε καθόλου θήλαστρο; Αν χορτάσει καλά πχ κατά τη μία το πρωί ίσως κοιμηθεί περισσότερο...
"Σε κάθε περίπτωση πάντως το παιδί παίρνει από το θηλασμό αυτά που χρειάζεται μέχρι τον 6ο μήνα… Μετά μπορεί να τρέφεται με ξένο γάλα.";;; Αγαπητή Ελένη, για ψάξ'το λίγο περισσότερο το θέμα, φαίνεται πως δεν είσαι σωστά ενημερωμένη. http://kellymom.com/ages/older-infant/ebf-benefits/ http://www.mothersblog.gr/tha-gino-mama/item/7366-deka-ofeli-toy-makrohronioy-thilasmoy http://www.paidon-agiasofia.gr/index.cfm?Level1=6&Level2=4&Level3=0&Level4=0&Level5=0&Level6=0&PageID=284
εγω δεν δουλευω ειμαι ολη μερα με το μικρο μου. δε με ενοχλει και πολυ που θηλαζει την νυχτα. απλα θα ηθελα να κοιμηθω κανονικα πλεον. ετσι κι αλλιως πλεον εχω συνηθισει. εμενα οταν θηλαζει την νυχτα ειναι κοιμισμενος δεν ξυπναει. απλα πινει λιγο γαλα κ κοιμαται ξανα σαν να μην εγινε τιποτα... Ξενο δεν το πινει το μικρο μου και ουτε απο μπιμπερο πινει. Και στην τελικη γιατι να μπω σε τετοια εξοδα; Γαλατα, μπιμπερο και λοιπα αφου το δικο μου ειναι το καλυτερο γαλα;;;
olos o kosmos gnorizei to poso simantikos einai o thilasmos kirios gia tin diatrofi tou pediou,alla kai gia tin epafi metaksi tis miteras kai tou pediou.thilases to pedi sou oxi apla poli kero kai bravo sou,alla apo ti stigmi pou den to fxaristiese esi i idia k ekeino ksipnaei akoma k se afti tin ilikia einai dikaioma sou kat'eme na "ksekourasteis" kai esi.