Το μωρό κλαίει ασταμάτητα σε δημόσιο χώρο. Τι κάνεις, μαμά;
«Σιγά μην τρελαθώ κιόλας! Παιδιά είναι, θα κάνουν φασαρία!» λένε πολλές από τις φίλες μου.
Εγώ θα έλεγα ότι βρίσκομαι στο άλλο, το πιο ντροπαλό άκρο. Ίσως γιατί στην προ τέκνων εποχή μου -ψέματα δεν θα πω!- δεν τρελαινόμουν για το κλάμα ενος μωρού ή για τις τσιρίδες ενός παιδιού. Ποτέ δεν έφερνα βέβαια έναν γονιό σε δύσκολη θέση, προς Θεού, καταλάβαινα ότι το παιδί είναι… παιδί. Όμως καμιά φορά ίσως ενοχλήθηκα. Τώρα βέβαια ως μαμά το μετανιώνω, χεχε.
Τυχερή είμαι βέβαια. Η Αθηνά σπανίως ακούστηκε δυνατά 4 χρόνια τώρα, πάντα είναι συνεργάσιμη και ήρεμη και χαριτωμένη όταν είμαστε έξω. Ο Αρχέλαος είναι καμιά φορά λίγο πιο… ατίθασος, θέλει να κατεβαίνει από την καρέκλα του, θα ρίξει και καμιά ντομάτα στο πάτωμα… Καμιά φορά θα τσιρίξει κιόλας, όπως τις προάλλες που πήγαμε οι τέσσερις μας για θαλασσινά στη νέα μας γειτονιά. Αφού μέχρι και η σερβιτόρα μου είπε «Είναι γκρινιάρης, ε;» και άντε να εξηγήσεις ότι ηταν… τυχαίο!
Όπως και να ‘χει, συστήνω σε ολες τις πλευρές… ψυχραιμία! Άλλωστε, όπως σωστά έγραψε και μια φίλη μαμά, τα μωρά ίσως κλαίνε και επειδή δεν αισθάνονται καλά, οπότε η λύση «τα μαζεύω και φεύγω» είναι ιδανική για όλους!
Εσείς πώς χειρίζεστε ένα ουα-ουα-ουααααααα δημοσίως;
[divider]
Περισσότερα μαμαδο-βίντεο στο www.youtube.com/omlain2542
Ο δικός μου μέχρι να κάνει τα πρώτα του βήματα ήταν το πιο ήσυχο παιδί του κόσμου. Αφού όμως ανακάλυψε την αυτονομία του περπατηματος, τα πράγματα άλλαξαν. Θα κάτσει φρόνιμος όσο υπάρχει φαγητό στο τραπέζι, το οποίο βέβαια πρέπει απαραιτήτως να δοκιμάζει, και ενίοτε αν αργήσουμε να του δώσουμε μπουκιτσα, θα αρχίσει να φωνάζει απαιτητικά "μαμ μαμ μαμ" το οποίο δεν ενοχλεί, μάλλον διασκεδάζει τον κόσμο. Όταν όμως τελειώσει το φαΐ, πρέπει απαραιτήτως κάποιος να τον κάνει βόλτες πέρα δώθε, αλλιώς ξεσηκώνει το τετράγωνο. Εάν κατά τη διάρκεια της βολτας δε, αντιληφθεί ότι επιστρέφουμε στο τραπέζι, στηλώνει τα πόδια, διαμαρτυρεται έντονα, και τραβάει με μανία προς την αντίθετη κατεύθυνση.
ε, τώρα κακά τα ψέματα. Οταν έχεις αποφασίσει να γινεις γονιός ξέρεις οτι στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού, ταβέρνα γιοκ. Κι όταν κοροϊδεύεις τον εαυτό σου οτι και καλά μπορείς να πας σε ταβέρνα ή οπουδήποτε με το παιδί και θα είναι όλα μέλι-γάλα, αν το κάνεις απλά σου επιβεβαιώνονται τα παραπάνω που είπα. Εγώ τώρα που κοντεύει τα 2 έχω αρχίσει και πηγαίνω για καφέ-φαϊ μαζί του επειδή δεν είναι κλαψιάρης, αλλά με βασική προϋπόθεση οτι υπάρχει κοντά μέρος να τον ξαμολίσω για να βγάλει την ενεργητικότητα του. Το χειμώνα ούτε γι αστείο δεν τον παίρνω σε κλειστό χώρο να του ρθει ντουβρουτζάς από τη βαρεμάρα και την πολυκοσμία.
ποσο δικιο εχεις αντε να δουμε εμενα ακομα μικρουλης ειναι αλλα εχω τν εντυπωση οτι θα ειμαι κούλ!!!ναι το λεω τωρα αυτο θα ξαναγραψω το καλοκαιρι που θα ειναι 12 μηνων και θα σας πω!!!!!
ειναι δυνατον να υπαρχει τετοιος ρατσισμος στις μαμαδες με παιδακια στους δημοσιους χωρους? ποτε δεν με ενοχλησαν τα πιτσιρικια οταν εβγαινα εξω πριν γινω εγω μαμα....οσο ηταν μικρουλια στα καροτσια καφεδακι στο χερι και βολτουλες-παγκακια-παρκα....οχι για να μην ενοχλησω αλλα για να μην τα εχω σε κλειστους χωρους ...τωρα θα παμε σε καφετεριες σε ταβερνακια τα απασχολω ανα πασα στιγμη μην κανουν ζημια η χτυπησουν αλλαδεν θα τα φιμωσω θα μιλησουν κανονικα θα γελασουν κανονικα θα παραπονεθουν αν δεν τους αρεσει κατι και οταν βαρεθουν θα σηκωθουμε ναφυγουμε χωρις υπερβολες ...τοσο ενοχλητικα ειναι μια ζωντανη παρεουλα..(οχι ατακτη γκρινιαρα αγενη και ζημιαρα) πληροφοριακα εχω τρια παιδακια 4-4-3 ετων...βεβαια υπαρχουν και γονεις που τα αφηνουν χωρις ελεγχο και ορια για να απολαυσουν το φαγητο-καφε τους χωρις να σκεφτουν οτι υπαρχουν και αλλοι γυρω τους...μην φτανουμε στα ακρα ελεοςςςςς!!!!!!!κουραγιο και υπομονη σε ολες μας!!!
Το άρθρο έχει τίτλο "Το μωρό κλαίει ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ σε δημόσιο χώρο..." οπότε είναι πρωτίστως ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ να συνεχίζεις να το "παίζεις άνθρωπος που βγήκε για καφέ" και να το αφήνεις να κλαίει/τσιρίζει/γκαρίζει ασταμάτητα και να παίζεις και με τα νεύρα των τριγύρω... Ναι, δεν πας στην καφετέρεια για να έχει ησυχία, αλλά όσες από εδώ πάνε για να ακούνε τσιρίδες και κλάματα, έχω ένα ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ CD να τους γράψω να το ακούνε όπου πάνε... Σίγουρα στην χώρα αυτή, η τσιγαρίλα και η πουράκλα του καθενός θα έπρεπε να είναι σβηστή, αλλά στην Ελλάδα είμαστε...Να μην τα βάζουμε μόνο με αυτούς όμως, όταν εμείς (ναι παραδεχτείτε το, προκαλείτε ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΗ ΦΑΣΑΡΙΑ...¨ΟΧΙ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ!!!! ΕΣΕΙΣ!) δεν έχουμε την απαραίτητη σύνεση και υπευθυνότητα να μην ενοχλούμε τους άλλους. Και πριν προλάβετε να κράξετε...μάνα είμαι με 17 μηνών ΤΑΛΙΜΠΑΝΑΚΙ! Σε χώρους όμως που άλλοι πάνε για να ξεφύγουν από τέτοιου είδους στρες, όπως οι τσιρίδες των παιδιών τους στο σπίτι (ναι...όσο "κακόμοιροι και κλεισμένοι" είστε εσείς που λέτε ότι δεν βγαίνετε συχνά από το σπίτι, άλλο τόσο είναι ενδεχομένως το ζευγαράκι πίσω σας, που βγήκε για πρώτη φορά χωρίς το ΤΣΙΡΙΔΑΚΙ ΤΟΥΣ) δεν είναι αναγκαίο να τους υποβάλουμε στην ταλαιπωρία αυτή, για να το παίξουμε υπεράνω και στην κοσμάρα μας. Τώρα, το να κάνει φασαρία το παιδάκι σας,μας, τους που οφείλεται σε κάτι στο οποίο μπορούμε να επέμβουμε άμεσα, είναι νομίζω εύκολο να καταλάβουμε ότι θα κάνουμε κάτι, δεν θα φύγουμε σαν τους κυνηγημένους και δεν θα σκάσουμε για όσους μας κοιτάνε περίεργα επειδή το πιτσιρικάκι δυσανασχέτησε λίγο ή φώναξε για κανά 5λεπτο...Ξαναλέω όμως είναι ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ , πρωτίστως απέναντι στο παιδί, να το παίζουμε "δεν τρέχει τίποτα μωρέ...είμαστε coolαλεξηδες και άσ'τους άλλους να κουρεύονται"...
κοριτσια οταν το παιδι μας κλαιει και ουπλιάζει σε δημόσιο χώρο, το παιρνουμε και φευγουμε!!!! Δεν ειναι κανένας υποχρεωμένος οταν εχει πάει να φάει πχ σε μια ταβέρνα να ανεχεται ουρλιαχτα και τσιρίδες!!! Είμαι παιδαγωγος, λατρευω τα παιδια οσο τίποτα αλλο. Θα προτιμουσα να μενω κατω απο τη γη να μην ξαναδω το φως του ήλιου αρκει να εχω διπλα μου φωνούλες παιδικες, αλλά αυτο ειναι απαραδεκτο. Και δεν μιλάω για τις κουνιες που οκ, και να τσιριξει δεν τρεχει και τίποτα αλλά δεν μπορεις να το πάρεις στην καφετερια και να ξεσηκωσει ολον τον κόσμο με τις φωνες και εσυ να πίνεις το καφεδάκι σου λές και εισαι στο σ΄πιτι σου γιατι θα σε προσβάλλουν , θα σου βάλουν ταμπέλες και στο τέλος θα σε διώξουν και θα εχουν και δικιο!!!!!!!! Τωρα αν αρχισει να τσιρίζει οταν εχεις το νουμερο 237 στη σειρα του Ικα και εξυπηρετουν το 57.... κατσε εκει μεχρι να τους σπάσει τα νευρα και να σου δωσουν τη σειρα τους!!!! χαχαχαχαχ αλλά πουθενα αλλου!!!!
ΝΑΙ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΑΣΧΗΜΟ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ ΟΜΩΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΥΟ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ :1) ΑΝ ΠΑΤΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΕΤΟΙΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΙΕΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ Η ΚΑΒΓΑΔΙΖΕΙ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ Η ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ Η ΜΟΥΣΙΚΗ Η ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΣΑΡΙΑ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΤΑ ΒΑΛΕΤΕ Η ΘΑ ΣΗΚΩΘΗΤΕ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ? 2)ΣΕ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕ ΚΑΦΕΤΕΡΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ (ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ) ΚΑΙ ΚΛΑΙΝΕ ΚΛΠ ΕΚΕΙ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ? ΛΟΙΠΟΝ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΗΣΥΧΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΜΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΣΙΡΙΔΑ , ΦΟΒΕΡΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΩ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΟΙ . ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΦΑΣΑΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΓΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙ ΑΥΤΑ .
1) Στις περιπτώσεις αυτές (που κατανοητό δεν συμβαίνουν πάντα) είτε βοηθάμε αν χρειάζεται βοήθεια, είτε κάνουμε υπομονή, είτε φεύγουμε. Επειδή όμως είναι πιο συχνό φαινόμενο να πας για ένα καφεδάκι και στην καφετέρεια να υπάρχει και μαμά/μπαμπάς αραχτοί και light με ύφος που λέει ξεκάθαρα "σε γράφω ξέρεις που" και παιδάκια που κάνουν πόλεμο, εκεί πιθανώς, θα τα βάλω με τους γονείς που ξεχνάνε πως τα παιδάκια τους δεν έχουν ροοστάτη να κατεβαίνει στο αυτόματο και στην ουσία ΟΙ ΙΔΙΟΙ είναι υπεύθυνοι για την φασαρία. 2) Στην πλατεία πας για να παίξεις και στην καφετέρεια για να πιεις καφέ. Αν τυχαίνει το έναν να είναι δίπλα στο άλλο, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, έκανες "φοβερή" επιλογή, ειδικά αν σε ενοχλεί το παιδομάνι με τα συνεπαγόμενα...Αν πάλι θες περισσότερη ησυχία, διάλεξε άλλη καφετέρεια...
"ελεος" συγχαρητήρια!!!! Απέδειξες ότι η νοημοσύνη σου είναι χαμηλότερη από το γιο μου που είναι 5! Και το επίπεδό σου φαίνεται από τον τρόπο που εκφράζεσαι. Επειδή με εκνεύρισες, πραγματικά σου εύχομαι αύριο το δικό σου το παιδί να σε "τσακίζει" όποτε βγαίνετε έξω για να μάθεις. Αν βέβαια θελήσεις ποτέ να αποκτήσεις παιδιά γιατί προφανώς τα βρίσκεις ενοχλητικά και ο εγωισμός σου επίσης είναι πολύ τεράστιος για να τον κάνεις πέρα. Παρ'όλο που το παιδί μου δεν έτυχε ποτέ να κάνει έτσι έξω (μόνο μέσα!), ποτέ δεν ενοχλήθηκα από τις άλλες περιπτώσεις καθώς είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
Θα ξεχάσω εγώ που, μόλις είχα γεννήσει, τέλος Δεκέμβρη και βγάζω το λεχούδι με λιακάδα, χωμένο στο σλίνγκ για βόλτα στην παραλία...Κάποιοι χαμογελούσαν, γελούσα και εγώ με καμάρι, και κάποιοι με το βλέμμα τους να σου λένε "είσαι τρελή;μάζεψε το μωρό σου χειμωνιάτικο". Και που μετά απο λίγες μέρες που χάλασε ο καιρός και αποφασίσαμε να πάμε στο κόσμος και ο μικρός άρχισε να κλαίει γιατί πείνασε ο καλός μου. Εγώ αλλόφρων να τρέχω ψάχνοντας την αίθουσα θηλασμού, να κλαίω και να φωνάζω στον καλό μου "Θα μείνω εδω μέσα για πάντα. Δεν βγαίνω έξω να με κοιτάζουν όλοι. Καλύτερα στο σπίτι μας..."και άλλα τέτοια και εκείνος να προσπαθεί να με πείσει οτι όλα τα μωρά κλαίνε και εμείς ποτέ δεν ενοχληθήκαμε απο το κλάμα ενός παιδιού...μπλά, μπλά μπλά...."τα σκέφτομαι τώρα και γελάω... Ενω τώρα, με θαρρος και αποφασιστικότητα βγαίνουμε με τις μαμαδοφίλες και όσο πάει. Άλλοτε καταφερνουμε και σταυρώνουμε καμια κουβέντα και άλλοτε τα μαζεύουμε και άρον άρον φεύγουμενα δέσουμε μωρα παιδια στα καθίσματα των αυτοκινήτων και με μια ανάσα να πούμε τα βασικα "εμείς καλά, εσείς;παντα καλα..."
σας παρακαλω τωρα! ποια δικαιώματα είναι αυτά που επιτρεπουν σε καποιον να είναι σε δημοσιο χωρο, ταβερνα θες να το πεις, καφετερια, η οποιοδήποτε μερος που πας για να δωσεις τα λεφτα σου και να "διασκεδασεις-χαλαρωσεις-ξεφυγεις", να κανει φασαρια ξεπερνώντας τα ορια των επιτρεπόμενων ντεσιμπέλ αλλα και κινισεων? γιατι δηλαδή να δικαιολογούμε το μωρο και να λεμε εχει δικαιωμα και να μην δικαιολογούμε και τον ενηλικα που εχει εξισου δικαιωμα να πιει καφε χωρις να του πριζει τα αυτια η καραμουζα του μωρου σου? η εκει που συζητω σοβαρα να ερχετε το νηπιο σου και να θελει να του κανω γλυκες? αμα ερθω μανα λοιπον και κατσω στο διπλανο σου τραπεζι, την μοναδικη ημερα που εχεις βγει χωρις την ηχοριπανση σου και αρχισω να κλαιω και να τσιριζω και να τρεχω γυρω από την καρεκλα σου θα δυσανασχετισεις, αλλα αν είμαι μωρο όχι ε? γιατι τοτε θα εχω δικαιωμα, ενώ εσυ που βγηκες για καφε όχι! για συνελθετε λιγο!
ΑΓΑΠΗΤΗ ελεος μαλλον μας δουλευεις και θελεις να δημιουργησεις φασαρια;-) H απαντηση στη ΧΑΖΟΕΡΩΤΗΣΗ σου προφανως ειναι οτι το μωρο δεν εχει αποκτησει ακομη την ευφυια που θα το αποτρεψει απο το να κλαει διπλα σου...με τη σειρα σου και εσυ μπορεις να μην το κοιταζεις ή να πας αλλου να συζητησεις...σε κανενα ησυχαστηριο μαλλον για να πετυχεις τη μεγιστη ησυχια.... Για να απαντησω και εγω στο ερωτημα, ναι στενοχωριεμαι οταν τα παιδια μου ενοχλουν...προσπαθω να το αποφευγω...αν βεβαια βρεθει καποιος να μου κανει παρατηρηση με ασχημο υφος τοτε βγαζω με τη σειρα μου τα νυχια μου και του απανταω καταλληλα...σε δημοσιους χωρους καλο ειναι να αποφευγονται τα πολλα ντεσιμπελ αλλα απο την αλλη δε γινεται να επιτυχουμε και απολυτη ησυχια, ουτε και ειναι το ζητουμενο αλλωστε..
χαχαχααααα βρε έλεος ΕΛΕΟΣ!!!! πες μου που βγαίνεις να έρθω. Ότι υπάρχουν άνθρωποι που ως ενήλικες έχουν αντιδράσεις βρεφών πάντα με τρομάζει (και καλά τα βρέφη δικαιολογούνται εσύ όμως....) Τα πάντα χρειάζονται ισορροπία και μέτρο. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω το παιδί μου να ενοχλεί γιαυτό και θα διαλέξω την ώρα και τον τόπο που θα βγω. Αν όμως έχει μια τέτοια αυτή στιγμή θα κρίνω στο επιτόπου. Μου έχει συμβεί και να τον ηρεμήσω και όχι οπότε και φύγαμε. Είναι εντυπωσιακό πάντως το πόσοι ενίσταται στο κλάμα ενός μωρού αλλά όχι στα ευτράπελα που συμβαίνουν γύρω μας (πχ παντελή έλλειψη υποδομών, υγείας, παιδειας αλλά και σε περιστατικά βίας ή απλά γουρουνιάς)
ΕΛΕΟΣ πραγματικα ... "ελεος " ... ειτε δεν εισαι μανα/πατερας ειτε εχεις σοβαρο προβλημα συμπεριφορας - ψυχολογιας (σ'άυτη την περιπτωση ευχομαι πραγματικα να μην εισαι γονεας)! ... αν ειναι δυνατον να μιλας ετσι για βρεφακια και μικρα παιδακια τα οποια ο μονος τροπος εκφρασης τους πιθανον να ειναι το κλαμμα τους ... εχεις περασει και εσυ απο αυτη την ηλικια και δεν νομιζω οτι δεν εκλαψες ποτε !!! για ρωτα την μανουλα σου πρωτα και μετα μιλα ... τωρα βεβαια αν τυχεις στην ιδια καφετερεια μαζι μου πολυ θα το διασκεδασω να σε δω να τσιριζεις και να χοροπηδας γυρω απο το τραπεζι μου και πραγματικα πολυ θα απολαυσω το θεαμα στο να σε μαζευουν με εκεινη την ρομπιτσα που δενουν τα χερακια πισω .... ενοειται οτι ΚΑΜΜΙΑ μανουλα ΔΕΝ νοιωθει ανετα με το να τσιριζουν και να κλαινε τα παιδακια της δημοσιως αλλα υπαρχουν φορες που μπορει να συμβει και αυτο για διαφορους λογους ... φυσικα και προσπαθουμε να το ελαχιστοποιησουμε ακομη και φευγοντας απο τον χωρο αλλα απο την αλλη η συμπεριφορα καποιων "ενηλικων" ειναι ακρως ποιο ενοχλητικη και απαραδεκτη απο ο,τι των νηπιων !!!
Πιο τρολ πεθαινεις!!!!
Κι εγώ έχω δικαίωμα να πιω τον καφέ μου χωρίς να με ντουμανιάζεις με τα τσιγάρα σου ή τις πουράκλες σου (αν δεν καπνίζεις εσύ, μιλώ για τον οποιοδήποτε ενήλικα, μιας και αποφάσισες να αναλάβεις τον ρόλο του υπέρμαχου των δικαιωμάτων των ενηλίκων), κι εγώ έχω το δικαίωμα να πιω τον καφέ μου ήσυχα, χωρίς να ακούω τη γαιδουροφωνάρα σου και τα χονδροειδή σεξιστικά σχόλια, τα οποία πιστεύεις ότι είναι τόσο έξυπνα που τα βροντοφωνάζεις για να τα ακούνε τα τραπέζια σε ακτίνα 20 μέτρων από το δικό σου, και άλλα πολλά που βαριέμαι να γράφω..Στην τελική αν θες να πιεις τον καφέ με την ησυχία σου κάτσε σπίτι σου.
Αν το παιδάκι είναι μόνο του χωρίς άλλο παιδάκι τότε συνήθως γκρινιάζει γιατί βαριέται! Από την άλλη αν στο τραπέζι υπάρχουν και άλλα παιδάκια τότε έχουμε το φαινόμενο της αλληλεπίδρασης... πειράζει το ένα το άλλο, παίζουν με τα αλατοπίπερα, σκούζουν από χαρά!!! Και τα 2 σενάρια είναι ενοχλητικά για κάποιους που έχουν βγει για να πιουν ένα ποτηράκι να χαλαρώσουν.. οπότε νομίζω η λύση είναι να επιλέγουμε οικογενειακές ταβέρνες όπου συχνάζουν και παιδάκια. Τώρα θα μου πείτε πόσα τέτοια μέρη υπάρχουν στην Ελλάδα... Εγώ πάντως ανήκω στν κατηγορία της Ολιβ.. αισθάνομαι τρομερά άβολα μόλις αντιληφθώ ότι ενοχλώ, οπότε για μένα η λύση είναι να αποφεύγουμε τέτοιου είδους εξόδους!
ο μεγαλος μου γιος απο τη στιγμη που σαραντισαμε μεχρι τωρα που ειναι 6 χρονων τον εχω παρει παντου κοντα!!!!!μεχρι για ποτο εχουμε βγει!!!ειναι συνεργασιμος και ακουει!!!ο μικρος ειναι 3 χρονων και ειναι ΤΑΡΖΑΝ!!!!δεν καθεται ΠΟΥΘΕΝΑ!!!ΜΟΝΟ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟ!!!ευτυχως εχω την μαμα μου και τον αφηνω μαζι της οταν θελουμε να βγουμε.το καθε παιδι ειναι ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ οπως λεω εγω και πρατουμε αναλογα!!!ΜΑΜΑΔΕΣ ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑΝΑΙ!!!!!!
Μια μέρα στο super market και ενώ είχα τελειώσει τα ψώνια μου και βρισκόμουν στο ταμείο η μικρή μου, 6 μηνων τότε, άρχισε να κλαίει χωρις λόγο. Είμαι κι εγώ ντροπαλή και δεν θέλω να τραβάω τα βλέματα και έλεγα "άντε να τελειώνουμε να φεύγουμε"! Μια κοκονα που ήταν μετα απο εμάς, γυρνάει και λέει στη φίλη της: αααα, το δικό μας δεν έκανε ποτέ έτσι! Μου ήρθε να τη σφαλιαρισω! Αυτό θα ήθελα να είναι ενα απο τα επόμενα θέματα σου Ολίβια! Όταν κλαίει το μωρο, κανενός το παιδί απο αυτούς που βρίσκονται στην παρέα, δεν έκλαψε. Όταν λέω οτι το μωρο ξυπνάει για να θηλασει, κανενός το μωρο δν ξύπνησε ποτέ το βράδυ! Όταν ήταν 9 μηνων η μικρή μου και έλεγα οτι δεν μπουσουλαει, ολονων τα μωρά περπατούσαν απο 8 μηνων! Τώρα είναι 11 μηνων και λέει μόνο μπαμπά. Όταν το λέω στις παρέες που βρίσκομαι, ολονων τα μωρά απο 10 μηνων έκαναν συζήτηση! Υπερβάλλω φυσικά λίγο και δεν αμφιβάλω οτι μπορεί ενα μωρο να μην ξυπνάει το βράδυ η να περπατήσει απο 8 μηνων. ΓΙΑΤΙ ομως όταν αναφέρομαι σε ενα κατόρθωμα του παιδιού μου και με βλέπεις να χαίρομαι, θέλεις να με γειωσεις εξυμνοντας τα κατορθώματα του παιδιού-θαύματος??
Αχ αύτο πολύ με νευριάζει και μένα, Γενικά ο μικρός μου (2,5 ετών) είναι αντιδραστικός και δε το έχει σε πίτοτα να βάλει τις τσιρίδες. Κατά τα άλλα είναι καλό παιδάκι και άμα βάλει τις φωνές μπορείς πολύ εύκολα να τον ξεγελάσεις και να ξεχαστεί. Με νευριάζει ΠΟΛΥ που όποτε το αναφέρω σε άλλες μαμάδες (που πολλές φορές ξέρω οτι και τα δικά τους παιδιά τα ίδια κάνουν) αρχίζουν τα "εμένα ευτυχώς δε κάνει τέτοια, α όχι πότε δε τσιρίζει το δικό μου το παιδί, πω πω πάλι καλά εμένα είναι ήρεμο κτλ. Είναι τόσο κακό να παραδεχτούμε οτι τα παιδιά μας δεν είναι τόσο τελεια, όπως και εμείς άλλωστε, και ίσως να δώσουμε μια συμβουλή σε μια ομοιομαθούσα μάνα?!!!
Εξαρτάται από τον χώρο όπου βρίσκομαι. Δεν μου αρέσει καθόλου να ενοχλούν τα παιδιά μου τους γύρω, νιώθω άσχημα...ειδικά όταν δεν υπάρχει φασαρία από άλλα παιδάκια. Γενικά φροντίζω να υπάρχει κάποια εναλλακτική, π.χ. όταν τσιρίζει να μπορώ να βγάλω έξω το μωρό να κάνουμε μια βόλτα μέχρι να ηρεμήσει. Εκεί που μαρτύρησα ήταν σε πρόσφατο ταξίδι στη Γερμανία, όπου δεν θεωρείται απόδεκτή η φασαρία από τα παιδιά σε δημόσιο χώρο, ακόμη και από μωρό. Έμπαινα σε τρένο ή λεωφορείο κι έπρεπε να έχω αγκαλιά τον μικρό (2 ετών), διότι δυσανασχετούσε στο καρότσι. Θέση δεν παραχωρούν από μόνοι τους οι γερμανοί, πρέπει εσύ να ζητήσεις από κάποιον να σηκωθεί και φυσικά ντρεπόμουν. Οπότε κάναμε ταξίδια με απίστευτη ορθοστασία και κούραση, γιατί με την παραμικρή γκρίνια, άρχιζαν τα σςςς! και γυρνούσε όλο το λεωφορείο και κοιτούσε! Ευτυχώς με είχε προετοιμάσει σχετικά η φίλη μου και τουλάχιστον ήξερα τι να περιμένω...
Μου κάνει εντύπωση αυτό που λες για την ανοχή στους δημόσιους χώρους της Γερμανίας. Αντιθέτως θα έλεγα,όπου πάμε με τη μικρή,σπανίως έχω συναντήσει πρόβλημα. Από τα Στάρμπακς και το ελληνικό ταβερνάκι,από το πιο σικάτο καφέ στο πιο μποέμ καφενείο,στο βιβλιοπωλείο και στα μαγαζιά ο κόσμος πάντα της χαμογελά,της παίζει,ακόμη και στο σούπερμάρκετ να πάμε,όλο και κάποιος θα βρεθεί να της μιλήσει. Και σχεδόν παντού υπάρχει χώρος με αλλαξιέρα. Οπόταν όλα είναι πιο εύκολα για τους γονείς με βρέφος/μικρά παιδιά. Τις λίγες φορές που έτυχε να κλάψει,όλοι έδειξαν κατανόηση. Μάλιστα οι γριούλες-αυτές που συνήθως είναι 75-85 και ζούνε μόνες τους-αρπάζουν την ευκαιρία για κουβεντούλα,να διηγηθούν τις δικές τους μαμαδοϊστορίες. Είναι η πιο ανθρώπινη και γλυκειά όψη της Γερμανίας που έχω ζήσει. Στα Μέσα Μεταφοράς όντως σπανίως θα σηκωθεί κανείς για να σου παραχωρήσει τη θέση του,ακόμη κι αν βρίσκεται στον ειδικό χώρο για τα παιδικά αμαξάκια. Ζούμε σε μεγαλούπολη,και εδώ ο κόσμος είναι ιδιαίτερα ευθύς κι απότομος. Για 1-2 στάσεις δεν θα πεις τίποτα μα για μεγαλύτερες διαδρομές,πρέπει να διεκδικήσεις τα δικαιώματά σου,που ούτως ή άλλως αυτοί καταπατούν με την αγένειά τους. Υπάρχει προτεραιότητα για κάποιες ομάδες του πληθυσμού. Μου έτυχε να με βρίσει μια γυναίκα,όταν της ζήτησα να σηκωθεί από τον χώρο για τα παιδικά αμαξάκια και να καθίσει κάπου αλλού στο άδειο βαγόνι. Έμεινα ευγενική,της υπενθύμισα πως δεν μπορώ να πάω πουθενά αλλού στο βαγόνι ενώ αυτή μπορεί. Σηκώθηκε,άλλαξε θέση,και ακόμη με έβριζε. Πρόβλημά της.
επειδη ζω στη γερμανια αυτο που γραφεις μου φενεται καπως γιατι οχι μονο δεν εχω υποστει παραπονο αλλα ουτε ακουσα ποτε παραπονο σε μαμα με το μωρο να κλαιει, και σε οποιο μεταφορικο μεσο να μπω υπαρχουν θεσεις για τις μαμαδες που κυκλοφορουν με καροτσακια.. περα απο το αν σε δουν με μωρο αγκαλια σηκωνονται... κ φυσικα κ θα σου παραχωρησουν τη θεση τους αν το ζητησεις οπωσ και στην ελλαδα δεν λεω αλλα απο πισω μετα ακουσ κ τα παρατραγουδα ενω εδω σπανια τοεχω συναντησει αυτο...να πω οτι το μοναδικο μεσο μεταφορας που εχω ειναι η συγκοινωνια
.Η σερβιτορα δεν ειπε ουτε το παιδι καμπουρη ουτε προσβαλε κανεναν. Το να πεις ενα παιδακι γρινιαρικο απο ποτε ειναι τοσο κακο? Συνηθως δεν πτοουμαι ευκολα.Προσπαθω με καθε τροπο να τα ρεμισω .Με ενα φρουτο,μπισκοτο,παιχνιδι' μουσικη .....Τις περισοοτερς φορες πιανει. Αν και οταν κλαει πιθανον νυσταζδι.Οποτε το κοιμιζουμε και καθομαστε κανονικα.Δεν θυμαμαι ποτε να τα εχω μα ζεψει και να εχω φυγει.Με κανενα απο τα παιδια μου.
είναι κακό να δίνουμε "ταμπέλες" κάθε είδους και ειδικά σε παιδιά.
Όταν πάμε για καφέ...πάμε κυριολεκτικά για εσπρέσσο... σε λίγη ώρα αρχίζει η γκρίνια και πρέπει να τα μαζεύουμε ... Στα εστιατόρια τα πράγματα πάνε κάπως καλύτερα από τότε που άρχισε να τρώει τα πάντα- τώρα είναι δύο- γιατί είναι απασχολημένη με το φαγητό. Μόλις χορτάσει αρχίζει το παιχνίδι, λίγο χορό πάνω στην καρέκλα, καμιά βόλτα και τέλοσπάντων περνάει η ώρα και φεύγουμε. Γενικά δεν μένουμε αν δούμε ότι δεν αντέχει , όχι τόσο για τους άλλους, αλλά για μας. Αν είναι να πάω μια βόλτα και να πρέπει να τρέχω να την μαζεύω συνέχεια να μου λείπει η έξοδος!
Τα περισσοτερα αν οχι ολα , τα παιδακια καποια στιγμη θα δημιουργησουν ενα μικρο ή μεγαλο επεισοδιο και για μενα η λυση ειναι πρωτα να προσπαθησω με την κουβεντα να δω αν υπαρχει κατι που μπορει να γινει και να νιωσει καλυτερα αλλιως την παιρνω και φευγω.Δεν υπαρχει λογος να αφησεις ενα παιδι να σπαραζει και να τσιριζει πρωτον γιατι οσο το αφηνεις τοσο τσιτωνει και δευτερον γιατι θα πρεπει να σπασεις τα νευρα ολων των παρευρισκομενων σε εναν χωρο. Εγω παρολο που ειμαι μαμα ενοχλουμαι τρομερα οχι με τα ουρλιαχτα ενος παιδιου, αλλα με την αδιαφορια των γονιων του να το σταματησουν, να το βοηθησουν, να το καλμαρουν ή οτι αλλο πρεπει να κανουμε ως γονεις. Οταν κοιταμε την παρτη μας και να μην χαλασει ο καφες και η βολτα μας ειναι σωστο να χαλαμε την βολτα των υπολοιπων ?
Μου έχει τύχει με την μικρή μου που είναι 3 χρονών και την πήρα αμέσως και την πήγα μια βολτούλα,ευτυχώς ήμασταν κοντά σε θάλασσα και την πήγα να πετάξει πετρούλες που τρελένεται και αργότερα της πήρα και ένα γλυφιτζούρι και έτσι κάπως ηρεμήσαμε!!!Μανούλες συστήνω ψυχραιμία,όχι πανικό γιατί έτσι δεν σκεφτόμαστε καθαρά και οι άλλοι ας δείξουν και λίγο κατανόηση!!!!
Ποοοο...Είσαι τέλεια στα βίντεο. Σε είχα δει σε αυτά που παρουσιάζεις προϊόντα και ήσουν καλή αλλά δε φανταζόμουν ότι μπορούσες να γίνεις τοοοόσο πολύ καλή. Σε αυτά τα αυθόρμητα είσαι καταπληκτική. Εμείς θα χτίσουμε το ΙΚΕΑ και τα φαγάδικα στα εμπορικά κέντρα με τα άπειρα τραπεζάκια "έξω" (σε στεγασμένο χώρο μεν, αλλά όχι μέσα στο ίδιο το μαγαζί) που μπορούν να οργιάζουν ανενόχλητα, γιατί για κάτι άλλο δεν είμαστε προς το παρόν. Κάνεις και οικονομία, βολεύεται και το παιδί και όλοι καλά περνάνε.
Να πάει να χεστεί η σερβιτόρα!! χαχαχαχα Αγένεια από μεριά της να σου πει έτσι. Εμένα δε με έχει φέρει ποτέ ο γιος μου σε δύσκολη θέση αλλά κι εγώ από τις ντροπαλές είμαι, θα τα μάζευα και θα έφευγα.
τι μωροοοοοοοοοο ειναι αυτο!!!!!!!!!τρελαινομαιιιιιιιιι!!!!ειδικα οταν κανει την εμφανιση του στο βιντεο!!!!θελω αυτογραφοοοοοοοοοο Αρχελαε!!!!!!!
Ως μαμά μιας ζωηρής 30μηνης λουλουδίτσας, που τραβάει συχνά τα βλέμματα πάνω της (όχι απαραίτητα με κλάμματα, το παιδί μου έιναι ΜΙΑ STAR), Πιστεύω ότι το πρώτο βήμα είναι η αγκαλιά! Αλλά άν η γκρίνια παραμένει κάτι φταίει, αν ο λόγος δεν ειναι προφανής, (πανα, πεινα, νύστα, κούραση) ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ! και το μωρό - νήπιο κορίτσια είναι άνθρωπος, μίνι βέβαια, άλλα άνθρωπος, μπορεί μια μέρα να μην έχει τα κέφια του!! Εκεί το παίρνεις -μαζεύεις (όπως λες και εσύ ΟΛΙΒΙΑ) και φεύγεις !
Μου εχει τυχει απειρες φορες μιας που ειμαστε και πολλες βολτες και συνεχεια μπορω να πω και καθημερινα μαλιστα...αφου την επαθα μια δυο-δεκα πηγαινω πιο νωρις και πριν τα πιασει ο μεγαλος πανικος(ενω εχουν αρχισει την γκρινια) ετοιμαζομαστε σιγα σιγα καθε 3-4 λεπτα θα βαλω κατι στην τσαντα(απο οοολα οσα εχουν διαλεξει απο το σπιτι..ναι ναξ ακομα και η κορη μου που ειναι 1 ετων και λ2ω βαλε και αυτο και θα παμε σπιτι η οπου αλλου μου εχει ζητησει ξεχνιουνται κανουν κατι αλλο μολλις αρχισει παλι βαλε και αυτο και παμε ε ετσι περναει 1-2ωρες πιο ηρεμα.ε οταν δω πως αρχιζουν τα βαρια την κανουμε με ελαφρα!το αλλο μου παιδακι και το πιο δυσκολο ειναι το δυχρονο αγορακι μου!♡μπορει απο τα πιο δυσκολα παιδια
στον γιο μου που ειναι σχεδον 4,5 οταν φωναζει εξω και δεν συνεργαζετε,πραγμα που εχει συμβει καποιες φορες,του λεω ή θα κανεις αυτο πχ ή παμε σπιτι και αν δεν ακουσει παμε σπιτι.Μια φορα το ειπα και το εκανα πραγματικα τον γυρισα πισω και τον πηρα σηκωτο απο τις κουνιες και ας ουρλιαζε.Πιστευα οτι εβαλε μυαλο και θα ειναι πιο συνεργασιμος εξω πλεον.Αμ δε...μετα απο λιγο καιρο παλι τα ιδια,αχ οταν τα παιδια ειναι ζωηρα και ανυπακουα σκουρα τα πραγματα
Κατ'αρχήν θα είχα βάλει τη σερβιτόρα στο μαύρο κατάστοιχο που μου είπε το παιδάκι μου γκρινιάρη! :P Γενικά οι θορυβώδεις παρέες είναι ενοχλητικές, έχουν δεν έχουν παιδιά. Από κει και πέρα έχει να κάνει και με το τι θόρυβο κάνουν και πως/αν προσπαθούν να τον περιορίσουν. Δηλαδή, αν ένα παιδάκι τα σπάει στην ταβέρνα και την ίδια στιγμή οι γονείς του κουβεντιάζουν ανέμελα με την παρέα τους αδιαφορώντας για το ότι το βλαστάρι τους έχει σπάσει 3 πιάτα και έχει μπει κάτω από όλα τα τραπέζια ενοχλώντας όλους τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους, τότε αυτοί είναι ως και κατάπτυστοι! Από κει και πέρα, εγώ τουλάχιστον, προσπαθώ να συζητήσω (γιατί συζητιέται κάπως τώρα στα 4 παρά), να συνετίσω, κι αν δω ότι δεν παίρνει από λόγια, την παίρνω και φεύγουμε . Υπάρχει και η λύση του iPAD - φορητή baby sitter, για να βάλεις κι εσύ σαν άνθρωπος μια μπουκιά στο στόμα σου και να πεις μια ήρεμη κουβέντα. Εγώ το παίρνω στανταρ μαζί στις διακοπές (που έχουμε αναγκαστικά πολλές ταβέρνες στο πρόγραμμα). Όταν, δε, είμαστε όλη η παρέα με όλα τα νήπια μαζί (4 τον αριθμό γύρω στα 4 όλα) τότε η κατάσταση είναι δράμα. Είμαστε θορυβώδεις θέλουμε δε θέλουμε. Το έχουμε αποδεχτεί και απλώς φροντίζουμε να πηγαίνουμε σε children friendly ταβέρνες που σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι σαν εμάς και άρα δεν είμαστε η μόνη πηγή ενοχλητικής φασαρίας. Η αλήθεια είναι Ολίβια ότι όταν έχεις παιδιά, και μάλιστα περισσότερα από ένα, είναι αδύνατο να μην είσαι έστω και λίγο θορυβώδης! Είσαι τυχερή που η Αθηνά είναι χαμηλών τόνων πειθήνιο παιδί. Σκέψου να ήταν ταλιμπάν... χαμός θα γινόταν. Θα παρέσερνε σίγουρα και τον μικρό, κι εκεί να έβλεπες! Εμείς το βλέπουμε και στα δικά μας. Αρκεί ο ένας να κάνει την αρχή, οι υπόλοιποι ακολουθούν στον χαβαλέ με τη μία και δεν μαζεύονται με τίποτα.