Δανοί ερευνητές διεξήγαγαν ένα συγκλονιστικά απλό πείραμα. Σε αυτό, συμμετείχαν οικογένειες των οποίων τα μωρά ήταν μόλις ενός έτους. Ο Osman Skjold Kingo και ένας συνάδελφός του, σχεδόν συνομήλικοι, ήταν οι επικεφαλής. Τα μωρά τους επισκέφτηκαν και πάλι στα τρεισήμισι τους χρόνια και είχαν μπροστά τους δύο οθόνες. Στη μία, βρισκόταν ο ερευνητής που είχαν συναντήσει την πρώτη φορά και στην άλλη, ο άλλος.
Οι επιστήμονες παρακολούθησαν την κίνηση των ματιών τους καθώς τα παιδιά έβλεπαν τις δύο οθόνες και εκείνα κατέληγαν να κοιτάζουν το πρόσωπο που δεν είχαν ξαναδεί – κάτι που είναι γνωστό ως «προτίμηση καινοτομίας» (εμείς οι άνθρωποι είμαστε σχεδιασμένοι να κοιτάζουμε περισσότερο κάτι καινούριο από ό,τι κάτι που βλέπουμε καθημερινά). Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Consciousness and Cognition τον Φεβρουάριο.
«Θέλαμε να εξετάσουμε το φαινόμενο διότι η παιδική αμνησία παραμένει ακόμη μυστήριο – ως ενήλικες είναι πιο δύσκολο να θυμόμαστε πράγματα που συνέβησαν στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, παρόλο που ξέρουμε πως κουβαλάμε πολλά στοιχεία από τη βρεφική μας ηλικία», λέει ο Kingo.
Προηγούμενες έρευνες είχαν υποδηλώσει πως τα μωρά έχουν την ικανότητα να θυμούνται ανθρώπους από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, όπως τη δασκάλα τους στον παιδικό σταθμό, αυτή ήταν η πρώτη φορά που μία έρευνα έδειχνε ότι θυμούνται κάποιον που γνώρισαν μόλις μία φορά κατά τη διάρκεια μίας 45λεπτης έρευνας που διεξήχθη χρόνια πριν.
Η μνήμη όμως δεν λειτουργεί πάντα συνειδητά. Ενώ οι ερευνητές ρωτούσαν τα νήπια ποιον άντρα είχαν γνωρίσει, οι απαντήσεις τους δεν ήταν παρά εικασίες.
«Αυτό μας λέει πως επηρεαζόμαστε από πράγματα που δεν θυμόμαστε», λέει ο Kingo. «Τα μωρά φαινόταν να αναγνωρίζουν γρήγορα το άτομο που είχαν ξανασυναντήσει και έστρεφαν γρήγορα την προσοχή τους στο καινούριο πρόσωπο».
Ποιες είναι λοιπόν κάποιες από τις συνέπειες του ότι τα παιδιά θυμούνται ανθρώπους που γνώρισαν μόλις μία φορά; Ο Kingo και οι συνεργάτες του δεν ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο ερώτημα, ο ίδιος όμως έχει κάποιες σκέψεις επάνω στο θέμα:
«Λέγεται ορισμένες φορές πως αν τα παιδιά δεν θυμούνται ένα περιστατικό, δεν θα τους είχε επηρεάσει – κάτι που παραβλέπει πρόχειρα το γεγονός ότι τα παιδιά δεν μπορούν να θυμηθούν και να εκφράσουν τις σκέψεις τους τόσο καλά όσο οι ενήλικες», αναφέρει. «Είναι σημαντικό για εμάς να γνωρίζουμε όσα περισσότερα μπορούμε για την ασυνείδητη και τη συνειδητή μνήμη και στην έρευνα αυτή μπορούμε να διαπιστώσουμε πως υπάρχει χωρίς αμφιβολία μία ασυνείδητη μνήμη».
πηγή: popsci.com
"Αυτό μας λέει πως επηρεαζόμαστε από πράγματα που δεν θυμόμαστε" Πολύ σωστό αυτό και εξηγεί πολλά!