Ο τοκετός μου στο σπίτι ήταν μια εμπειρία υπέρβασης!
Με αφορμή την ανάγνωση του ηλεκτρονικού βιβλίου «Ένα γράμμα στο γιατρό μου», αποφάσισα να μοιραστώ κι εγώ την δική μου ιστορία. Η απόφαση ήταν δύσκολη, καθώς πρόκειται για κάτι πολύ προσωπικό. Ο λόγος που παίρνω το θάρρος να το κάνω είναι η ελπίδα ότι διαβάζοντας το, οι συνοδοιπόρισσες μου στο δρόμο της μητρότητας θα βρουν μέσα τους τη δύναμη και το θάρρος να διεκδικήσουν μερικά πράγματα, που αν και αυτονόητα, μας τα έχουν στερήσει.
Μόλις μίλησα στην μητέρα μου για την εγκυμοσύνη μου, εκείνη τηλεφώνησε στον οικογενειακό μας γιατρό. Το πόρισμα; «Επειδή έχεις φύσημα στην καρδιά, πρέπει να σε παρακολουθεί καρδιολόγος κατά τον τοκετό και επειδή έχεις μυωπία, ίσως χρειαστεί να γεννήσεις με καισαρική»
Δεν πήρα στα σοβαρά το πρώτο. Για όσους δεν γνωρίζουν, το φύσημα είναι μία μικρή τρυπούλα ανάμεσα στους κόλπους ή στις κοιλίες της καρδιάς, την οποία έχει πολύς κόσμος, και δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Όσο για τη μυωπία, μου φάνηκε απίθανο. Για μητέρα πήγαινα, όχι για πιλότος της πολεμικής αεροπορίας.
Άρχισα να ψάχνομαι, να διαβάζω. Έμαθα για τις αναίτιες παρεμβάσεις που γίνονται στους τοκετούς, για το ποσοστό των καισαρικών της χώρας μας, που είναι το υψηλότερο στον κόσμο. Στον κόσμο, παρακαλώ. Έμαθα για τις υπέρογκες αμοιβές των ιδιωτικών και τα φακελάκια των δημόσιων ιατρών, που όσες φορές επισκέφτηκα στο δημόσιο νοσοκομείο ήταν απόμακροι, απαξιωτικοί και απρόθυμοι να συζητήσουν οτιδήποτε. Αλλά πάνω απ’ όλα έμαθα ποιες ήταν οι πραγματικές αιτίες για καισαρική, όπως και για τις δυσάρεστες επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι αναίτιες παρεμβάσεις τόσο στη μητέρα όσο και στο βρέφος και που κανένας γιατρός δεν τις αναφέρει ποτέ.
Αποφάσισα τελικά ότι είναι ασφαλέστερο να γεννήσω στο σπίτι και άρχισα να ψάχνω για μαία. Το εμπειρικό αυτό συμπέρασμα επιβεβαιώθηκε αργότερα όταν διάβασα σε πανεπιστημιακό βιβλίο μαιευτικής για μία έρευνα που είχε γίνει στην Ολλανδία, σύμφωνα με την οποία η θνησιμότητα των τοκετών στα μαιευτήρια είναι σχεδόν τετραπλάσια, σε σχέση με τη θνησιμότητα των τοκετών στο σπίτι. Παρ’ όλα αυτά συνειδητοποίησα πως, ενώ σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο η γέννα στο σπίτι θεωρείται κάτι απόλυτα φυσιολογικό, στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται με τρόμο. Το τι είχα ακούσει δε λέγεται. Από «η γυναίκα όταν μένει έγκυος βάζει το ένα πόδι στον τάφο», έως «και ποια νομίζεις ότι είσαι εσύ και θα γεννήσεις στο σπίτι, να πας στο νοσοκομείο όπως οι άλλοι». Πολλά απ’ αυτά βγήκαν από χείλη ανθρώπων που τους θεωρούσα δικούς μου και φίλους, και στράφηκα σ’ αυτούς για βοήθεια αυτή τη δύσκολη ώρα, που η υγεία η δική μου και του αγέννητου παιδιού μου, αλλά και η ίδια μου η σωματική και ψυχική ακεραιότητα, κινδύνευαν ακριβώς εξαιτίας αυτών που ευαγγελίζονταν πως η δουλειά τους ήταν να τα διαφυλάξουν.
Ο μόνος που με στήριξε απ’ την αρχή μέχρι το τέλος, με την αγάπη, την υπομονή και την κοινή λογική του, ήταν ο άνδρας μου.
Όσο για τους ιατρούς του νοσοκομείου που πήγαινα, μόλις έμαθαν ότι έχω δέκα βαθμούς μυωπία, είπαν: «οπωσδήποτε καισαρική». Το πράγμα σοβάρευε. Πήρα τηλέφωνο μία ξαδέρφη μου, γιατρό. Της λέω το και το. «Θα πάρω ένα κουμπάρο μου οφθαλμίατρο που έχει ειδικευτεί στην Αγγλία και θα σου πω«, μου λέει.
Το πόρισμα;
«Ελληνική πατέντα»
Πουθενά στον κόσμο η μυωπία δεν αποτελεί ένδειξη καισαρικής.
Έφερα χαρτί από οφθαλμίατρο στο νοσοκομείο, ότι μπορώ να γεννήσω φυσιολογικά. Χαρτί από οφθαλμίατρο ότι μπορώ να γεννήσω.
Επισκέφτηκα και καρδιολόγο, ο οποίος απεφάνθη ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Τόσοι γιατροί για μία γέννα. Δεν πιστεύω να πήγε ο νους σας στο κακό…
Εδώ πρέπει να εξηγήσω κάτι. Ίσως να είναι το πιο σημαντικό, ίσως να είναι ο μοναδικός λόγος που γράφω αυτή την ιστορία, ίσως να είναι αυτό που περισσότερο απ’ όλα αξίζει να το μοιραστώ με τις άλλες γυναίκες, είτε είναι μητέρες, είτε όχι.
Όσο ήμουν έγκυος, ένοιωθα μέσα μου μια απίστευτη δύναμη, μια επιθυμία για δημιουργικότητα. Ένοιωθα πως είχα τη δύναμη να κάνω τα πάντα, αν το ήθελα. Δεν ξέρω αν κάποιες με καταλαβαίνουν, αλλά δεν έχω καμιά αμφιβολία πως κάθε γυναίκα, κάθε, μα κάθε γυναίκα, μπορεί να νοιώσει το ίδιο, αξίζει να νοιώσει το ίδιο. Αυτό είναι που μας έχουν στερήσει. Αυτό το κομμάτι μας, που δε φαίνεται, κι όμως είναι τόσο σημαντικό και τόσο υπαρκτό. Αυτό το κομμάτι μας το έχουν καταπατήσει με το χειρότερο τρόπο, με ψέματα, με εκβιασμούς, με εμπαιγμούς και κοροϊδίες του χειρότερου είδους.
Και όποια πιστεύει πως θα τα καταφέρει, κόντρα στην ομαδική παράκρουση, τότε θα τα καταφέρει, διότι δεν είναι μόνο η δική μας δύναμη, η δική μας θέληση, αλλά και η δύναμη και η θέληση του ανθρώπου που κουβαλάμε μέσα μας.
Για να μην τα πολυλογώ, μέσω birthchoices έμαθα για τις τρεις επαγγελματίες υγείας από τη Θεσσαλονίκη που αναλαμβάνουν τοκετούς στο σπίτι, και επικοινώνησα μαζί τους.
Ναι, σωστά μαντέψατε. Πρόκειται για τις ίδιες επαγγελματίες υγείας που αθωώθηκαν πρόσφατα στη συμπρωτεύουσα για την ανεκδιήγητη υπόθεση των πλακούντων που μολύνουν το περιβάλλον (γνωστή ως δίκη των 79). Είναι άλλωστε ένα σύνηθες φαινόμενο στη χώρα μας, όσοι θησαυρίζουν παίρνοντας κόσμο στο λαιμό τους να ανεβαίνουν όλο και ψηλότερα, ενώ όσοι κάνουν σωστά και υπεύθυνα τη δουλειά τους να καταλήγουν στα δικαστήρια.
Ότι και να πω δεν επαρκεί για να περιγράψει τι σημαίνουν για μένα όσα έκαναν οι μαίες, πως με στήριξαν, πως με ξεγέννησαν, χωρίς καμία παρέμβαση, λες και με γνώριζαν από παλιά.
Γέννησα στο σπίτι μέσα σε οχτώ ώρες. Ήταν ένας υπέροχος τοκετός, μια εμπειρία υπέρβασης, μια μύηση. Το παιδί ήταν λωροδεμένο, αλλά αυτό δεν του δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Ενώ αν ήμουν στο νοσοκομείο… ξέρετε. Θήλασα μέσα σε είκοσι λεπτά, και θηλάζω μέχρι σήμερα. Ο γιος μου είναι ένα ήρεμο παιδί δύο ετών, που κοιμάται ήσυχα τα βράδια, ακόμα κι όταν βγάζει δόντι, είναι συνέχεια με το χαμόγελο στα χείλη, έκτός όταν πεινάει, κι έχει αρρωστήσει μια μόνο φορά. Σίγουρα έχει παίξει μεγάλο ρόλο ο ήρεμος τρόπος με τον οποίο ήρθε στον κόσμο και ότι δεν πέρασαν στο αίμα του αχρείαστα φάρμακα και χημικά.
Δεν καταδικάζω τις μαιευτικές παρεμβάσεις όπου είναι όντως απαραίτητες. Αλλά ανάμεσα σ’ αυτό και στην κατάσταση που ζούμε σήμερα υπάρχει μια μεγάλη απόσταση.
Ευχαριστώ που συνταξιδέψατε μαζί μου στο ταξίδι της εγκυμοσύνης και του τοκετού, και που συνταξιδεύουμε στο ταξίδι της μητρότητας.
Ιωάννα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Διαβάζοντας την ιστορία και το "σφάξιμο" απόψεων από κάτω, είπα δεν θα πάρω θέση να καταδικάσω την Ιωάννα. Εγώ δεν θεωρώ υπευθυνότητα την γέννα στο σπίτι, αλλά έχω δει κι έχω καταλάβει την σαπίλα του συστήματος και τι επικρατεί στα μαιευτήρια, οπότε κατανοώ αυτή την επιθυμία εν μέρει. Εγώ δεν θα το έκανα με τίποτα, όσο κι αν φαντάζει μέσα μου ειδυλλιακό και όμορφο σαν εμπειρία. Θα έβρισκα (όπως κι έκανα) τον καλύτερο γιατρό και μαία, που θα μουν σίγουρη ότι είναι υπέρ του φ.τ. Τα γράφεις γλυκά και όμορφα, με επιχειρήματα, με ρομαντισμό με με με.... Όμως χάνεις κάθε δίκιο στην άλλη ιστορία που επιτίθεσαι με απαίσιο, έως εμετικό τρόπο, στις γυναίκες που γεννούν μα καισαρική από επιλογή. Λυπάμαι που το λέω, αλλά είναι μια κατάσταση διπροσωπίας όλο αυτό. Καλή με τις μάνες του φτ και ¨σκληρή" με τις μάνες της κτ. Θυμάμαι είχα διαβάσει την ιστορία κι είχα φρικάρει από τα σχόλιά σου. Η ψυχή του κάθε ανθρώπου είναι αλλιώς. Κατάλαβέ το. Όπως εσύ ένιωθες να κάνεις το τόλμημα που έκανες, άλλη μέσα της ένιωθε πως της ταιριάζει η καισαρική. Για το Θεό! Βγάλτε το σκασμό πια και μην κρίνετε τις προσωπικές επιλογές τόσο άσχημα!!!!!
Οποια επιλεγει το 2015 τον τοκετο στο σπιτι...απλα ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ να γινεται μανα!!!!! Τελος!!!!! Εχει και η προπαγανδα τα ορια της!!!
Κι εγώ τη θαυμάζω την κοπέλα που το τόλμησε, αλλά εγώ θα ήθελα να έχω την ασφάλεια ενος νοσοκομείου. Αντί να προσπαθείτε να της την πειτε, δε βλέπετε ότι κάτι στραβό υπάρχει στο όλο σύστημα των νοσοκομείων; Δε θα μπορούσε αυτό το σύστημα να βελτιωθεί και να μην υπάρχουν περιττές παρεμβάσεις και ιατρικοποίηση του τοκετού; Εγώ δεν έχω γεννήσει ακόμα και δε ζω στην Ελλάδα, οπότε η μόνη ιδέα που έχω για τα πράγματα είναι από τις ιστορίες που διαβάζω. Ε λοιπόν, νομίζω ότι ο τοκετός έχει περιθώρια βελτίωσης και μπορούν τα νοσοκομεία να γίνουν πιο φιλικά στις μαμάδες και τα μωρά. Στη Γερμανία, όπως και σε άλλες χώρες, σε ξεγεννάει η μαία. Ο γιατρός παρίσταται και επεμβαίνει σε περίπτωση ανάγκης. ΜΕ τη μαία και το συνοδό σου περνάς τους πόνους, σου δείχνει τρόπους να ανακουφιστείς από τους πόνους, μπορείς να κάνεις μπάνιο για να χαλαρώσεις και δεν βιάζονται χωρίς λόγο. Η εγκυμοσύνη δεν σταματά στην ΠΗΤ, αλλά έχεις άλλες 2 βδομάδες περιθώριο. Σε σέβονται και πιστεύουν στη δύναμη της γυναίκας και του σώματος της. Δε θα μπορούσε και το ελληνικό σύστημα να βελτιωθει και να μην υπάρχουν αναίτιες παρεμβάσεις; Νομίζω ότι θα ήταν δυνατον. Και τελικά νομίζω ότι αυτό ωθεί κάποιες να βρουν τη λύση στον τοκετό στο σπίτι, λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στο νοσοκομειακό σύστημα.
Εύχομαι ότι καλύτερο σε όλες τις μητέρες, και ξαναγράφω πόσο χαίρομαι για όσες μπόρεσαν να αντλήσουν ελπίδα από αυτό το άρθρο. Όσο για τα ατελείωτα ανάρμοστα σχόλια, και αυτά χρειάζονται, διότι δείχνουν πολύ καθαρά τι είδους γυναίκες έχουν τέτοιου είδους απόψεις. Να είστε γερές και ευτυχισμένες, εσείς και η οικογένειά σας.
Κοριτσια εχετε τοσο ελευθερο χρονο να ξεκατινιαζεστε στα φορα αντι να ασχολειστε με τα παιδια σας ?
Ολοι νομιζω καταλαβαμε τι ακριβως συμβαινει στην θεματοθετρια!!!!!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα βασίλειο. Όλοι οι υπήκοοι του βασιλείου έπιναν νερό από ένα και μοναδικό πηγάδι, εκτός από το βασιλιά και τους συμβούλους του, που έπιναν νερό από μία πηγή που υπήρχε μέσα στο παλάτι. Κάποτε, ένα βράδυ, ένας εχθρός του βασιλείου έριξε μέσα στο πηγάδι ένα δηλητήριο, τέτοιο, ώστε όποιος έπινε από το νερό να τρελαθεί. Την επομένη, όλοι οι υπήκοοι ήπιαν από το μολυσμένο νερό του πηγαδιού. Την μεθεπομένη, σηκώθηκαν από τα κρεβάτια τους πολύ ανήσυχοι και στενοχωρημένοι, και όλοι μουρμούριζαν μεταξύ τους ''Ο βασιλιάς τρελάθηκε, ο βασιλιάς τρελάθηκε!''. Μετά από σύσκεψη με τους συμβούλους του, ο βασιλιάς και οι σύμβουλοι αποφάσισαν να πιουν κι εκείνοι από το πηγάδι. Πήγαν, λοιπόν, και ήπιαν. Το επόμενο πρωί, όλοι υπήκοοι του βασιλείου σηκώθηκαν χαρούμενοι και ανακουφισμένοι, διότι ο βασιλιάς τους είχε ξαναβρεί τα λογικά του.
Διαβάστε επίσης www.toportal.gr/?i=toportal.el.dika-sas&id=5111
Γεια σας και πάλι! Η συζήτηση είχε κλείσει μέχρι τώρα, μέχρι που ξαναδιαβάζοντας τα σχόλια στην άλλη ιστορία με την καισαρική, διάβασα ένα σχόλιο που δεν είχε φάνει πιο πριν, το βρήκα ενδιαφέρον και αποφάσισα να γράψω ένα σχόλιο πάνω σ' αυτό, εδώ, σε περίπτωση που κάποιος άνθρωπος με λογική και κρίση μπει στη διαδικασία και διαβάσει αυτά και θελήσει να τα σκεφτεί. Το σχόλιο αυτό έλεγε πάνω κάτω ότι μαζί με τη γράφουσα του σχολίου που γέννησε με καισαρική γέννησε και μία άλλη κοπέλα φυσιολογικά την οποία την έφεραν μετά τη γέννα της σε κακή κατάσταση και ταλαιπωρημένη και είχαν χρησιμοποιήσει επάνω της βεντούζες και κουτάλες και μαχαιροπήρουνα, και η κοπέλα είπε, λέει, ότι αν ήξερε τι θα περνούσε, θα επέλεγε την καισαρική. Δεν ξέρω αν ο σκοπός του σχολίου αυτού ήταν ειλικρινής ή ήταν να τρομοκρατήσει, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Θα ήθελα να αντιπαραβάλω σε αυτή τη μαρτυρία, τις μαρτυρίες των γυναικών που γέννησαν στο σπίτι. Υπάρχουν τέτοιες μαρτυρίες σε αυτή την ιστοσελίδα, όπως και σε άλλες ιστοσελίδες για μητέρες, αλλά και οι μαρτυρίες γυναικών που μπορεί να συναντήσει κανείς στη ζωή του. Μαρτυρίες γυναικών που δηλώνουν ευχαριστημένες και νοιώθουν δυνατές ακόμα και αν πόνεσαν κατά τον τοκετό, ακόμα και αν ο τοκετός τους κράτησε μέρες! Έτυχε λοιπόν και αυτές οι γυναίκες ήταν τόσο τυχερές? Ή μήπως οι 'άτυχες' γυναίκες που γέννησαν στα νοσοκομεία ταλαιπωρήθηκαν τόσο διότι τις μεταχειρίστηκαν άνθρωποι που δεν γνωρίζουν να ξεγεννούν αλλά μόνο να κόβουν και να ράβουν? Μήπως έχουμε ξεχάσει τελείως πόσο σπουδαίο και καθοριστικό ρόλο παίζει η ψυχολογία της επιτόκου στην έκβαση της γέννας? Δεν έχουμε αναρωτηθεί ποτέ μήπως αυτός ο περιβόητος πόνος του τοκετού δεν είναι εχθρός μας αλλά φίλος μας, που μας προετοιμάζει και μας καθιστά σωματικά, ψυχικά και πνευματικά ώριμες για το όμορφο μεν, αλλά πολύ απαιτητικό δε ταξίδι της μητρότητας? Τα γράφω όλα αυτά, όχι διότι έχω κάποιο προσωπικό συμφέρον, κανένα απολύτως δεν θα μπρούσα να έχω, ούτε με έχει αποπλανήσει κανένα σατανικό κύκλωμα μαιών, διότι δεν έχουν γίνει τέτοια πράγματα από μαίες και καλό θα ήταν να μην κατηγορούνται με αυτό τον αισχρό τρόπο οι ελάχιστοι άνθρωποι σ'αυτή τη χώρα που κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Τα γράφω όλα αυτά διότι πραγματικά πονάει η ψυχή μου να βλέπω κάθε μέρα γυναίκες να σφάζονται χωρίς λόγο, χωρίς να φταίνε επειδή τις εξαπάτησαν και τις τρομοκράτησαν και νεογέννητα να ταλαιπωρούνται και να χωρίζονται από τις μητέρες τους για να μη χάσει ο ιατρός τη μίζα απ' το σκονόγαλο .Σας παρακαλώ, φυλάξτε τα παιδια σας και φυλαχτείτε!
Απευθυνσου σε εναν ειδικο επειγοντως να σε βοηθησει γιατι μεγαλωνεις παιδι και ειναι κριμα για αυτο!!! Επιτελους σταματα να κανεις ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ μεσω διαδυκτιου, η πλειοψηφια των μαμαδων σε πηρε χαμπαρι..... ΕΛΕΟΣ πια με την καθε προβληματικη ...... Και θα στο πω ευθεως αν δεν εισαι μαια που εχει οικονομικο οφελος απο αυτο, εισαι ΨΥΧΟΠΑΘΗΣ!!!!! Ελπιζω να δημοσιευτει το σχολιο μου.....
Το ποσοστό των καισαρικών στην Ελλάδα όχι μόνο των γιατρών αλλά και των ανημέρωτων ή/και αδιάφορων επιτοκων. Στην Ελλάδα η επιτοκος απλά παρατηρεί παθητικά το πιο σημαντικό γεγονός της ζωής της και αφήνει το θεό-γιατρό να την αφήσει νηστική, να την κόψει, να τη ράψει, να της πάρει το μωρό, να της το τρυπήσει, να το πλύνει, να του δώσει γάλα, να της το ξαναδώσει αν θέλει μέχρι να της το ξαναπάρει. Το ΔΙΚΟ της μωρό! Μιλάμε για το μωρό που είχε στην κοιλιά της 9 μήνες! Πολύ κρίμα. Μακάρι να ξέρατε πόσο ανάγκη σας έχουν τα μωρά σας τις πρώτες ώρες της ζωής τους που να αφήνετε μόνα τους σε ένα δωμάτιο για να "σταθεροποιηθούν". Μακάρι να καταλαβαίνατε πόσο τα επηρεάζουν τα τόσα φάρμακα που παίρνετε χωρίς λόγο. Μακάρι να συνειδητοποιούσατε ότι η καισαρική είναι λύση ανάγκης και είναι ΕΠΕΜΒΑΣΗ. Μακάρι να αναγνωρίζατε τους κινδύνους των παρεμβατικών φυσιολογικών τοκετών (με ωκυτοκίνη, βεντούζες, "τράβηγμα" του μωρού, άμεση κοπή του λώρου). Στην Ολλανδία οι τοκετοί στο σπίτι αγγίζουν το 35% (τριάντα πέντε!!!!!!!!) Στην Ελλάδα το 1%! Οι τοκετοί στο σπίτι είναι για λίγες όχι απαραίτητα για τις πιο τολμηρές αλλά σίγουρα για τις πιο ενημερωμένες, μορφωμένες, έξυπνες, ευαισθητοποιημένες μαμάδες! (και όχι, δεν έχω γεννήσει στο σπίτι γιατί δυστυχώς δεν ήμουν αρκετά ενημερωμένη. Ακουγα δεξιά και αριστερά σχόλια σαν αυτά που γράφετε οι περισσότερες και δεν είχα τότε τις γνώσεις να γελάω απλά με αυτά όπως τώρα!). Συγχαρητήρια στην Ιωάννα! Να της ζήσει το μωράκι της! Είναι πραγματικά τυχερό που έχει μια τέτοια μανούλα!
Πρώτον, ποιος σου είπε ότι θέλουμε ορμόνες και σύμβουλους θηλασμού. Αυτούς τους χρειάζονται περισσότερο κάποιες σαν εσένα που τις χαπακώνουν οι γιατροί με χάπια αποθηλασμού και τα ονομάζουν αντιβίωση. Δεύτερον, Νίνα, έχεις δίκιο στη θεωρία, στην πράξη όμως οι μαίες που είναι έμπειρες και αναλαμβάνουν τοκετούς στο σπίτι έχουν ξεγεννήσει παιδιά που κατεβαίνουν με τα πόδια, δίδυμα και άλλα που στα ελληνικά (και μόνο στα ελληνικά, το τονίζω) νοσοκομεία κάνουν αμέσως καισαρική και ας αντιτίθεται σε όλες τις έρευνες και τους νόμους της επιστήμης, της δεοντολογίας και της ανθρωπιάς. Οπότε, ποιος είναι πιο αξιόπιστος, στην πράξη? Εκείνος που ξέρει να ξεγεννά ή εκείνος που ξέρει να κόβει και να ράβει μόνο? Ας μην γελιόμαστε, μόνο οι γυναίκες που γέννησαν σε μία δύο ώρες ή δεν πρόλαβαν να φτάσουν στο μαιευτήριο κατάφεραν να γεννήσουν φυσιολογικά. Υπάρχουν ιδιωτικά μαιευτήρια που οι καισαρικές φτάνουν το 99% των γεννήσεων. Υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες που θέλουν να γεννήσουν φυσιολογικά και να θηλάσουν και δεν το κάνουν διότι τις τρομοκράτησαν και τις εξαπάτησαν. Θεωρείς ότι όλο αυτό είναι φυσιολογικό? Θεωρείς ότι δεν είναι αυτό το πρόβλημα, αλλά είναι οι μαίες επειδή δεν σπούδασαν 6 χρόνια αλλά 4? Θεωρείς ότι οι γιατροί δεν αξίζουν κριτική για τα όλα αυτά αλλά οι μαίες αξίζουν γιατί στηρίζουν την επίτοκο και μπορούν να ξεγεννήσουν περιπτώσεις που οι γιατροί δεν μπορούν? Απάντησε μου ειλικρινά και ουσιωδώς και άσε τις ιστορίες περί ανέμων και υδάτων . Προσωπικά, επιδιώκω με όλα αυτά να δώσω ελπίδα σε όσες τη χρειάζονται και επιθυμούν να τη λάβουν, όχι να πείσω τον κόσμο να γεννάει στο σπίτι αν δεν το επιθυμεί, το πρόβλημα είναι όμως ότι μία γυναίκα που επιθυμεί ειλικρινά να γεννήσει στο νοσοκομείο, δεν μπορεί, γιατί κινδυνεύει περισσότερο από τις άκαιρες παρεμβάσεις και τη σωματική κακοποίηση! Δεν είναι τραγικό? Εσείς που θεωρείτε το νοσοκομείο καλύτερη λύση θα έπρεπε πρώτες από μένα να επιδιώκετε τη βελτίωσή του. Αυτό δεν θα ήταν το λογικό? Κι όμως όχι μόνο δεν το επιδιώκεται, αλλά αν πει κανείς μια κουβέντα, τον περνάτε διά πυρός και σιδήρου! Δεν έχω καταλάβει σε τι σκεπτικό βασίζονται όλα αυτά.
Τα είπα παραπάνω όσο καλύτερα μπορούσα. Δε θεωρώ καλύτερη τη γέννα στα μαιευτήρια, αλλά την προτιμώ αν οι μαίες λένε πράγματα που δε στέκουν. Το 4 φορές πιο πιθανό να πεθάνεις στο νοσοκομείο δε μου έκατσε καλά (εξήγησα τους λόγους και γιατί ακόμη μου φαίνεται ανυπόστατο) και όχι η ιδέα του τοκετού στο σπίτι.
Δεν μπορω να καταλάβω για πιο λογο να γέννηση όπως γεννούσε η γιαγιά μου πριν 70 χρόνια?Μου την δίνει απίστευτα ηοταν έχω την πολυτέλεια και την ασφάλεια νος γιατρου και ενος νοσοκομείου να επιλέγω να γεμμησω μονη στο σπίτι με τους οποιους κινδύνους.Μου αρέσει που σνμπαρετε την γέννα στο νοσοκομειο αλλά αφού είστε τόσο υπέρ της φύσης γιατί δεν αφήνετε τα πάντα στην φύση?Μην κάνετε εξετασεις,μην κάνετε υπερήχους μην περνετε φάρμακα,ορμόνες και οτι άλλο.Εκεί γιατί δεν εμπιστευεστε την φύση και ας κανει οτι νομίζει βρε αδερφέ.Όπως γινόταν και παλιά.Σνομπαρια στον γιατρό αλλά θέλετε την συμβούλια θηλασμού για να σας πει το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου.Την κάθε τυρχαπαστη κομπογιανητισσα την έμπιστευστε και μας λέτε να φησω την κάθε μαία να αναλάβει ευθύνες που μπορεί να στοχησουν την ζωή του μωρού μου και την δική μου.Οκ .Άντε και σε στανη μαζί με τα ζα για να αισθανεστε πιο κοντά στην φύση.Έχετε λαλησει εντελώς στην προσπαθεια σας να κάνετε κάτι προτοτυπο.Και μετα φαγωθηκατε με την κοπελα που επέλεξε την Καισαρικη.Δεν είμαστε με τα καλά μας.
Τα αποτελέσματα στην επιστήμη της ιατρικής είναι ενδεικτικά. Δύσκολα θα βρεις ένα γιατρό που να διαθέτει την σοβαρότητα και την ανθρωπιά να το παραδεχτεί. Το να κάνουν τον κόσμο να τους θεωρεί θεούς είναι μια πολύ κερδοφόρα επιχείρηση. Είναι πολύ καλό φυσικά που έχεις κριτικό πνεύμα. Ελπίζω από ψυχής να το χρησιμοποιείς και απέναντι στους σπουδαίους επιστήμονες με τα έξι χρόνια σπουδές κτλ. Θα είναι σωτήριο και τη δικιά σου υγεία και για την υγεία των παιδιών σου, διότι δυστυχώς τον αληθινό επαγγελματία υγείας δεν τον κάνουν τα νούμερα αλλά η εμπειρία και η ανθρωπιά.
Υπηρξες ποτε ερωτευμενη με γιατρο και σε παρατησε? Δεν εξηγειτε τετοιο μενος για τους γιατρους...ψαξτο λιγο... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΡΜΑΛ
Όλα παίζουν ρόλο. Εμπειρία, γνώσεις και ειλικρίνεια είναι τα #1. Το ότι ένας είναι έξυπνος και έχει και 10 πτυχία δε σημαίνει ότι δεν έχει εμπειρία και ειλικρίνεια. Ψάχνουμε και βρίσκουμε τους καλύτερους κατά τη γνώμη μας. Αλλά η μαία είναι μαία, γνώσεις σαν το γιατρό δε γίνεται να έχει εκ των πραγμάτων. Αν το αναγνωρίζει αυτό τότε είναι μια πολύ καλή μαία που θα την εμπιστευόμουν κι εγώ. Αν ερχόταν και με τάιζε σανό (κάτσε να σε ξεγεννήσω εδώ γιατί στο νοσοκομείο κινδυνεύεις 4 φορές περισσότερο να πεθάνεις), αλαζόνας θα μου φανεί και τουλάχιστον επικίνδυνη....γιατί αν δε δουλεύει το μυαλό ούτε στα απλά, αν μου κάτσει το δύσκολο μήπως πάλι δε δουλέψει? Γιατρό να μου το παίξει θεό έχω βρει πολύ σπανιότερα από ότι συναντώ σε άλλα περιφερειακά της ιατρικής επαγγέλματα.
Μένω Αγγλία και γέννησα φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο με τη βοήθεια μαιών ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. Ετσι μάλιστα. Σπίτι γέννα χωρίς να είσαι βέβαιη ότι εάν χρειαστεί ανάνηψη θα προλάβεις είναι απλά τεράστιο ρίσκο. Ας αγωνιστούμε να αλλάξει το σύστημα των κλινικών και μαιευτηρίων και να γίνει περισσότερο φιλικό για τα νεογνά, αλλά όχι παίρνοντας τεράστια ρίσκα που μπορεί να έχουν ΤΡΑΓΙΚΗ κατάληξη.
'Ιατρική δεν είναι η διεξαγωγή και η σύγκριση ποσοστών'' έγραφε το ίδιο εκείνο βιβλίο που ανέφερε την έρευνα.Προφανώς τα αποτελέσματα είναι ενδεικτικά, είναι, δηλαδή, τροφή για σκέψη του τι γίνεται και τι θα μπορούσε να αλλάξει προς το καλύτερο. Κάθε περίπτωση είναι μοναδική, κανένα ποσοστό δεν την πιάνει. Προσωπικά, την παρέθεσα διότι, το ''τετραπλάσιο'' μου φάνηκε μια αρκετά ισχυρή ένδειξη, παρ'όλο που προφανώς οι γυναίκες που γεννάνε στο σπίτι έχουν καλύτερες προυποθέσεις. Επίσης, η έρευνα έγινε σε μία χώρα με πολύ πιο ''υγειή'' περιγεννητική φροντίδα απ'ότι η Ελλάδα. Μαρίτσα, είμαι σίγουρη πως μία γυναίκα σαν εσένα, που διαθέτει την δύναμη και την αξιοπρέπεια να γράψει αυτό που έγραψες εσύ, αντί να γίνεται κομπλεξική επειδή γέννησε με καισαρική, και να θέλει να επιβάλει το κόμπλεξ της σε όλες με το χειρότερο τρόπο, αναγκάζοντάς τες να διαβάζουν απαράδεκτα σχόλια προκειμένου να κάνουν μια ανθρωπινή συζήτηση, δεν έχει λιγότερη ψυχική δύναμη ούτε από μένα ούτε από καμία άλλη!Μπράβο και πάλι μπράβο, να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!
Σε καμία επιστήμη δεν υπάρχουν ενδεικτικά αποτελέσματα. Αν μία έρευνα είναι άχρηστη ή έγινε για να πει κάτι που θέλει να μας πει ο συγγραφέας της αλλά κατά τα άλλα τα αποτελέσματα είναι πέρα από την πραγματικότητα, ας μην την έκανε, ας μας έγραφε τις προσωπικές του απόψεις μόνο. Το τετραπλάσιο φαίνεται ισχυρή ένδειξη μόνο στα μάτια όσων καταπίνουν ό,τι ακούνε αμάσητο, Στα μάτια των υπολοίπων, να ξέρεις ότι ένα και μόνο ανακριβές στοιχείο φτάνει για να τους γεννηθούν πολλές περισσότερες υποψίες απ΄ό,τι είχαν στην αρχή. Δεν είμαι κατά της γέννας στο σπίτι, αλλά μετά από αυτό που διάβασα που μάλιστα το βρήκες σε βιβλίο που προορίζεται για εκπαίδευση μαιών, μου γεννήθηκαν πολλά ερωτήματα στο κατά πόσο μια μαία έχει το μυαλό να επεξεργαστεί αυτή την πληροφορία, οπότε θα είμαι και πολύ επιφυλακτική στο τι θα μου πει αυτή η μαία στο μέλλον. Για να τονίσεις τα οφέλη του τοκετού στο σπίτι το έκανες, αλλά σε μερικούς αυτό που διαβάσαμε μας γέμισε ανασφάλεια ως προς τις γνώσεις μιας μαίας. Αν δεν μπορεί να σκεφτεί αυτά τα απλά, sorry αλλά προτιμώ το γιατρό με τα 6 χρόνια σπουδών, με τα αγροτικά και τις ειδικότητές του και γενικά που του έκοβε το μυαλό για να μπει ιατρική.
Τωρα σοβαρα αν εισαι η ιδια Ιωαννα που εκραζε στην αλλη ιστορια με την καισαρικη την κοπελα και της ειπες οτι δεν ειναι μανα επιδη γεννησε με καισαρικη μαλλον χρειαζεσαι γιατρο!! Ναι ναι απ'αυτους τους επιστημονες που δεν εμπιστεύεσαι, αλλα αυτη τη φορα οχι γυναικολογο.. Δηλαδη εσυ εχεις το δικαιωμα να ρισκαρεις και να γεννησεις στο σπιτι χωρις ουτε καν ιχνος αποστειρωσης του χωρου ενω η μανουλα που επιλεγει απο μονη της να γεννηση με καισαρικη ή απλα την κοροιδεψε ο γιατρος της δεν θεωρειται μανα. Μωρε πατε καλα...εν ετη 2014 ή θα τρελαθουμε τελείως;;;;;;; και οι γιαγιαδες μας στα σπιτια με μαιες γεννουσαν αλλα ρωτηστε λιγο τα ποσοστα θνησιμοτητας εκεινης της εποχης γιατι ο καθενας λεει οτι μπαρουφα θελει εδω μεσα!!!
Απορω πως ειναι δυνατον να υπαρχουν γυναικες-μανες που κραζουν μια κοπελα που ειχε το θαρρος και τη δυναμη να γεννησει με εναν τοσο υπεροχο και μοναδικο τροπο!! ΅Ειμαι μια απο αυτες που γεννησαν με ραντεβου-καισαρικη χωρις ιδιαιτερο λογο και δεν το μετανιωνω.Αυτο θεωρησα το καλυτερο για εμενα και το παιδι μου τοτε και αφου πηγαν ολα καλα,δεν με απασχολει πλεον. Ομως δεν μπορω ,παρα μονο να ΘΑΥΜΑΖΩ γυναικες σαν την Ιωαννα.Για τη δυναμη της ψυχης της,για τον τροπο που εδειξε εμπιστοσυνη στο σωμα της και που δεν μασησε σε τρομολαγνους γιατρους!!! Μπραβο σου κοπελα μου!!Σε θαυμαζω.αξιζεις ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!Εισαι Θεα!!!Εκανες το αυτονοητο που ολες φοβομαστε να κανουμε!!!Εκανες αυτο για το οποιο μας εφτιαξε η φυση.Μπραβο σου και να σου ζησει το παιδακι σου!!!!!
Πηγαινε στο κειμενο γεννησα με καισαρικη απο επιλογη να δεις τι λεει η Ιωαννα για ολες εσας που επιλεξατε καισαρικη και τοτε να δουμε αν θα συνεχιζεις να την αποκαλεις Θεα.Ουτε λιγο ουτε πολυ ειπε πως δε θα επρεπε να γινεστε μανες.....;)
Κατ'αρχήν είμαι πολύ ευτυχισμένη που μπορώ να κάνω μία γόνιμη συζήτηση εδώ! 'Χωρίς όνομα', προφανώς η κοπέλα στην Αγγλία είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα για να την αποτρέψουν από τον τοκετό στο σπίτι. Δεν καταδίκασα ούτε για μία στιγμή τον γιατρό και το νοσοκομείο όταν υπάρχει πρόβλημα υγείας ή επιπλοκή, και τότε είναι η ώρα του γιατρού, όμως όταν δεν υπάρχει τίποτα απ' τα δύο, τότε είναι η ώρα της μαίας, που η δουλειά της είναι να ξεγεννά! Τι δουλειά έχει ο υγιείς άνθρωπος με γιατρούς και νοσοκομεία? Έχει γίνει μεγάλος πόλεμος στις μαίες από τους γιατρούς από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους για να καταλήξουν σε αυτή την κατάσταση! Ύστερα, άλλο το σύστημα υγείας της Αγγλίας κι άλλο το δικό μας. Τζένη, οποιοσδήποτε οφθαλμίατρος σου το δίνει.Άμα είναι και γνωστός γνωστού ακόμα καλύτερα. Έχει γίνει ανέκδοτο μεταξύ των οφθαλμίατρων. Είναι συντεχνία παιδί μου.Το μόνο που τους νοιάζει είναι να πάρουν το πενηντάρικο. Νίνα, αυτές οι συγκεκριμένες πληροφορίες προέρχονται από πανεπιστημιακά βιβλία νοσηλευτικής της βιβλιοθήκης του ΤΕΙ Ηρακλείου,χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν στο ίντερνετ αξιόπιστα σάιτ, αλλά δεν κατάλαβα την ερώτησή σου, αν μπορείς να το ξαναπείς με έναν πιο απλό τρόπο. Κατάλαβα στα σίγουρα ότι σου φαίνεται παράξενο πως γίνεται ένα παιδί που γεννιέται(και η μητέρα αντίστοιχα) σε ένα περιβάλλον όπου περνάνε συνεχώς άγνωστα άτομα αγχώνοντας και βάζοντας χέρι στη μητέρα του χωρίς κανένα λόγω, κάνοντας επάνω στο σώμα της ένα σωρό άχρηστες παρεμβάσεις και φορτώνοντας τον οργανισμό της με χημικά φάρμακα τα οποία δεν είναι απαραίτητα (μιλάω πάντα για τα μη απαραίτητα, την πλειοψηφία των περιπτώσεων) έχει περισσότερες πιθανότητες να πεθάνει από ένα παιδί που γεννιέται με τον τρόπο που περιγράφεται παραπάνω. Νομίζω ότι δεν είναι καθόλου παράξενο. Μήπως έχουμε ξεχάσει τελείως την τεράστια επίδραση της ψυχολογίας στη γέννα?Χώρια όλα τα άλλα, τα πρακτικά.
Η θνησιμότητα είναι πόσοι πέθαναν προς το σύνολο αυτών που γεννήθηκαν (όλων μαζί...και αυτών που γεννήθηκαν και έζησαν και αυτών που γεννήθηκαν και πέθαναν). Άρα ας πούμε τυχαία πως αυτό το νούμερο είναι 5/100. Αν από αυτούς τους 100 που γεννήθηκαν, οι 5 γεννήθηκαν σπίτι και πέθανε 1 αυτό δίνει πιθανότητα 20% να πεθάνεις αν γεννηθείς σπίτι. Οι υπόλοιποι 95 γεννήθηκαν σε νοσοκομείο και από αυτούς πέθαναν οι 4, άρα πιθανότητα περίπου 4% να πεθάνεις αν γεννήσεις σε νοσοκομείο. Τυχαία όλα τα παραπάνω νούμερα. Άρα, ακόμη κι αν στο παραπάνω παράδειγμα θνησιμότητα νοσοκομείου = 4 x θνησιμότητα σπιτιού, δε συγκρίνεται το ένα μέγεθος με το άλλο γιατί δημιουργεί λάθος εντύπωση η σύγκριση αυτή (δες: πιθανότητα να πεθάνεις σπίτι = 5 x πιθανότητα να πεθάνεις στο νοσοκομείο). Επειδή βέβαια λες ότι το διάβασες σε βιβλίο και όχι στο internet υποθέτω ότι ίσως να μην έχει γίνει τόσο μεγάλη γκάφα (αν και με τα συγγράμματα ποτέ δεν ξέρεις και με τις στατιστικές έρευνες επίσης δεν είσαι ποτέ σίγουρος γιατί αν θέλει ένας να βγάλει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα μπορεί να βρει τέτοιους δείκτες ή να συνεχίζει την έρευνα μέχρι να του κάτσει το νούμερο που θέλει) και ίσως να μην την ορίζει τη θνησιμότητα στο σύνολο των γεννήσεων, αλλά στο πόσοι γεννήθηκαν στο νοσοκομείο και πέθαναν προς το πόσοι γενικά γεννήθηκαν στο νοσοκομείο και αντίστοιχα για το σπίτι. Εκεί ναι, τα νούμερα σαν νούμερα είναι δυνατόν να τα συγκρίνεις. Γιατί όμως και πάλι είναι λάθος η σύγκρισή τους? Γιατί εκ των προτέρων για να γεννήσεις σπίτι σημαίνει ότι είσαι τελειόμηνη και υγιής. Δε θα γεννηθεί σπίτι ένα μωρό 6 μηνών. Άρα είναι πολύ πιο εύκολο σε μια απολύτως καλή γέννα και εγκυμοσύνη να μην έχεις θάνατο. Ενώ στο νοσοκομείο μετράνε στη θνησιμότητα και όλα εκείνα τα μωρά που χάθηκαν από προωρότητα. Γι΄αυτό από όπου κι αν το δω τον ορισμό της θνησιμότητας η σύγκριση για τους τοκετούς στο σπίτι και το νοσοκομείο φαίνεται να είναι πλασματική. Και γενικά ό,τι διαβάζουμε από όπου κι αν προέρχεται θέλει επεξεργασία κι από εμάς (κι ας μην είμαστε τόσο επιστήμονες όσο αυτός που το έγραψε), γιατί και ο μεγαλύτερος ερευνητής του κόσμου να την έγραψε την έρευνα έχει τρόπους και εργαλεία αυτό που γράφει να είναι μεν αληθές, αλλά εντελώς παραπλανητικό και πέρα από την πραγματικότητα (εξαρτάται τι πήρε για σύγκριση....ό,τι και να πήρε δεν μπορείς να του πεις ψέματα λες, ωστόσο αν δεν πήρε τα εντελώς όμοια μεγέθη να συγκρίνει μας παραπλανεί με την έρευνά του).
Δεν καταλαβαίνετε στοιχειώδεις ερωτήσεις, δεν μπορείτε να γράψετε τρεις γραμμές σωστά, θεωρείτε γόνιμη συζήτηση το "ειναι συντεχνία παιδί μου! Το μόνο που τους νοιάζει ειναι το πενηνταρικο" και θέλετε να μας μιλήσετε και για τις πολύχρονες και έγκυρες ερευνές σας! Για να μην πω για τις τρομερές χοντρά δες περί κινδύνων στα νοσοκομεία λόγω του ότι "άγνωστα ατομα αγχώνουν τη μητέρα και της βάζουν χέρι !", κάτι το όποιο, πάντα κατα τις έρευνες σας και τη λογική σας, οδηγεί σε αυξημένη θνησιμότητα! Αλήθεια, για εκείνο το νεκρό βρέφος στη Θεσσαλονίκη , που γράφω πιο πάνω τι λένε οι τρομερές έρευνες σας;
1. Μπορούν να συμβούν επιπλοκές κατά τη διάρκεια ενός τοκετού τόσο στο σπίτι όσο σε μαιευτήριο? ναι 2. Οι μαίες αν παρουσιαστεί επιπλοκή σε έναν τοκετό στο σπίτι θα σε στείλουν στο νοσοκομείο? ναι 3. γιατί? διότι= α. δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις να αντιμετωπίσουν το περιστατικό και β. δεν υπάρχει η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή σε ένα σπίτι 4. υπάρχουν μωρά που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί αν ο τοκετός λάμβανε χώρα σε μαιευτήριο και όχι στο σπίτι? ναι. Το αντίθετο? όχι Και τελειώνοντας = Θα έβαζες το παιδί σου σε ένα αυτοκίνητο χωρίς καρεκλάκι ασφαλείας ? όχι
Εγω θα μιλησω ειλικρινα Ιωαννα μου,ποσο μα ποσο σε ζηλεψα που καταφερες να γεννησεις οπως ηθελες!!!!!! Εχω διαβασει διαφορες ιστοριες για τοκετους στο σπιτι και το μονο που σκεφτομαι ειναι ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ!!!! Γεννησα με καισαρικη και επισκληριδιο λογω σακχαρου και ινσουλινων που χτυπαγα και δεν ηθελε ο γιατρος μου να το ρισκαρει.Εδω που τα λεμε φοβηθηκα κι εγω και ειπα ναι στην καισαρικη!Τωρα ειμαι εγκυος στο 2ο παιδακι μου και παλι εκανα σακχαρο και παλι με καισαρικη θα γεννησω!Το παραδεχομαι ειμαι χετσω και δεν ρισκαρω παραπανω,δεν φοβαμαι τον πονο καθολου εχω αντεξει αρκετο στη ζωη μου δεν θα με φοβησει ο πονος μιας φυσιολογικης γεννας,φοβαμαι τις οποιεσδηποτε επιπλοκες που τυχον μπορει να υπαρξουν για μενα και το μωρο κι ετσι θα παω εκ του ασφαλους!!Εαν ομως δεν ειχα κανενα προβλημα και ειχα μια φυσιολογικη εγκυμοσυνη σιγουρα θα εκανα φυσιολογικο τοκετο κι αν ειχα και καμια υποστηριξη παραπανω θα γεννουσα και στο σπιτι!!! Σεβαστες ειναι ολες οι αποψεις περι γεννας και δεν θα κατακρινω καμια για το πως αποφασισε να γεννησει,ειται φ.τ ειται κ.τ. ειται στο σπιτι!!Τελειως χαζα τα σχολια περι ανευθυνοτητας,οχι κυρα μου παιρνω την ευθυνη γι'αυτο που παω να κανω και σιγουρα ειμαι καλα ενημερωμενη γι'αυτο!!Στην Ελλαδα αλλωστε δεν εχει ακουστει κανενας θανατος απο τοκετο στο σπιτι!!!Και οποια ειχε επιπλοκες πηγε κατευθειαν νοσκομειο και οι μαιες που την βοηθουσαν στη γεννα ειναι υπερεμπειρες και δεν αφηνουν να φτασουν τα πραγματα στο χειλος της καταστροφης για να τις στειλουν νοσοκομειο!!Και γι'αυτες που το παιζουν σπουδαγμενες πανω στο αντικειμενο η μαια παγκοσμιως ειναι αυτη πρεπει να ξεγεννα πραγματικα,ο γιατρος ειναι για την παρακολουθηση,τις επιπλοκες και τα χειρουργεια!!!Στην Ελλαδα εχουμε παρεξηγησει καπως τα πραγματα και επαναπαυομαστε σ'αυτα που μας λενε!! Κι εγω που συναινεσα στη 2η καισαρικη το εκανα με πολυ βαρια καρδια γιατι οπως παραδεχτηκα φοβαμαι να παρω το ρισκο του φ.τ.!!Αυτο ομως δε σημαινει οτι δεν θαυμαζω αυτες που το ψαχνουν λιγο παραπανω και τολμουν να γεννησουν στο σπιτι!!!'Η αυτες που γεννουν στα μαιευτηρια διεκδικοντας εναν φ.τ.Ετσι χαζα δεν θα επελεγα να γεννησω με καισαρικη γιατι δεν γουσταρω χειρουργεια χωρις λογο! Για να τελειωνω,θελω να πω τελικα οτι ναι ο καλυτερος τροπος για να ερθει ενα παιδι στον κοσμο ειναι ο φ.τ. αλλα κατα τη γνωμη μου παντα,ευτυχως που υπαρχουν και οι καισαρικες για καποιες περιπτωσεις!Και για μια μανα δεν εχει σημασια πως θα φερει στον κοσμο το παιδακι της αρκει να ειναι καλα και υγειες!! Και παλι Ιωαννα μου μπραβο σου για την επιλογη σου και να χαιρεσαι το παιδακι σου!!!
Μα πώς , δεν πέθανε ένα νεογέννητο στη Θεσσαλονίκη πέρσι το Δεκέμβριο μετά απο τοκετό στο σπίτι, μόνο με μαίες, χωρίς γιατρό; Όσο για σας κ. Nελυ, που είστε μαία σας απαντάω εδώ. Ώστε έτσι ψευτοεπιστημονες οι γιατροί! Τι να πω, η ανωνυμία επιτρέπει σε πολλούς/ες , όπως εσείς,να εκδηλώνουν άφοβα τα συμπλεγματα που έχουν απέναντι σε ανθρώπους ανώτερης απο αυτούς παιδείας, τους οποίους κατα βάθος φθονούν.
Οκ,αυτο δεν το ηξερα οτι περυσι υπηρξε τετοιο περιστατικο,δεν ειχα ακουσει κατι.Ομως απο ολες αυτες που γεννανε στο σπιτι ηταν μονο ενα αυτο που πηγε στραβα!!Οχι οτι και στα μαιευτηρια ομως δεν γινονται μην τρελαθουμε!!Προφανως η κοπελα αυτη περσυσι που της ετυχε αυτο θα ειχα καποιο θεμα με την εγκυμοσυνη της στο οποιο δεν θα εδωσε και πολυ σημασια,υχηλη πιεση ή σακχαρο ή οτιδηποτε αλλο που δεν μπορω να ξερω.Δεν θεοποιοω τις γεννες στο σπιτι,ειναι κατι που εγω προσωπικα μαλλον δεν θα εκανα κι ας ειχα την τελεια εγκυμοσυνη,θεωρω ομως οτι ειναι κατι πολυ σπουδαιο και συγχαιρω αυτες που το κανουν!!!
Πες τα κοπέλα μου... Γιατι ξαφνικά αυτές που επέλεξαν να γεννήσουν όπως λεει η φύση ειναι ανεύθυνες και όλες οι υπόλοιπες είμασται υπεύθυνες... Έλεος δηλαδή... Πολλές θα ήθελαν να έχουν το θάρρος και τη δύναμη της Ιωάννας και κάθε Ιωάννας που επέλεξε να γεννήσει στο σπίτι. Βλέπεις ειναι πολυ εύκολο να κρυβόμαστε πίσω απο το δάχτυλο μας...και φυσικά η μαία ειναι αυτή που κανει ολη τη δουλεια στη γέννα.ο γιατρός επιβλέπει και προλαμβάνει για τα χειρότερα.
Το επομενο μπορεις να το γεννησεις κατω απο εναν πλατανο! Ετσι για την εμπειρια.....
Διαπιστώνω εμπάθεια άρνηση και ειρωνικά σχόλια.... Μην υποβιβαζουμε την κουβέντα. Θα το ξαναπώ , ειναι δικαίωμα της καθε μιας να επιλέξει πως θα γεννήσει, εγω εξέφρασα το θαυμασμό μου για εκείνες που γεννούν στο σπίτι, αυτό δεν σημαίνει οτι μηδενίζω όλες τις υπόλοιπες; Γιατι τόση ειρωνία; Που ειναι το επίπεδο και η μόρφωση λοιπόν; Μορφωμένος δεν ειναι μόνο αυτός που εχει πτυχία .. Η μόρφωση βρίσκετε και αλλού, ποσο ανοιχτό ειναι το μυαλό μας να δεχτεί κάτι διαφορετικό απο το δεδομένο. Και για να απαντήσω και σε αυτό, υπάρχουν πολυ γιατροί και επιστήμονες που γέννησαν στο σπίτι....ο θαυμασμός ειναι για την πράξη...δεν θαυμάζω σε καμία περίπτωση κάποια που θα ειρωνεύετει η θα μιλήσει απαξιώτικα για μάνα που επέλεξε να γεννήσει με καισαρικη η επισκλειριδιο.αυτα... Είχα να πω εντελώς φιλικά.
Ιωάννα, καλά έκανες και γέννησες σπίτι σου αφού αυτό ήθελες και είμαι σίγουρη πως ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Όμως γράφεις κάποια πράγματα που φαίνονται λίγο παραπλανητικά. Και αν είσαι η ίδια Ιωάννα με τα σχόλια στο άρθρο της κοπέλας που επέλεξε να γεννήσει με καισαρική έκανες και εκεί το ίδιο. Εδώ μας λες ότι η θνησιμότητα είναι τετραπλάσια στους τοκετούς που γίνονται στο νοσοκομείο σε σχέση με αυτούς που γίνονται σπίτι χωρίς να αναφέρεις ποια είναι η αναλογία γεννήσεων στα νοσοκομεία και γεννήσεων στο σπίτι. Αλλιώς είναι να γεννήθηκαν 25 παιδιά σε νοσοκομείο και να πέθαναν τα 4 και αλλιώς να γεννήθηκαν 3 παιδιά στο σπίτι και να πέθανε το ένα. Αν δεν κάνω λάθος τη θνησιμότητα τη μετράνε στο σύνολο των γεννήσεων, οπότε η σύγκριση θνησιμότητας στο νοσοκομείο με θνησιμότητα στο σπίτι πρακτικά είναι άκυρο να γίνει αν δεν ξέρουμε πόσα παιδιά γεννήθηκαν στο νοσοκομείο και πόσα στο σπίτι. Αν δεν ισχύει αυτό, ζητώ συγνώμη για το σχόλιό μου. Πάντως γενικά καλές οι έρευνες, αλλά πολλές φορές όπως τα αναπαράγουν site στο internet, χωρίς να δίνουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία, δημιουργούν ψευδής εντυπώσεις και τρομοκρατούν χωρίς λόγο. Και λογικά να το δεις δεν μπορεί στο νοσοκομείο να κινδυνεύεις 4 φορές περισσότερο να πεθάνεις (ή να πεθάνει το μωρό...δεν κατάλαβα σε ποια από τις δύο θνησιμότητες αναφέρθηκες) από ό,τι στο σπίτι. Δε βγαίνει νόημα από αυτό, εκτός αν οι γιατροί και οι μαίες στην Ολλανδία πίνουν καφέ και δεν πατάνε στις γέννες.
Ειναι το ιδιο ατομο που στο θεμα της κοπελας που γεννησε με καισαρικη απο επιλογη, της εγραψε πως δεν θα επρεπε να γινει μανα!!!! Και οντως εχεις δικιο αυτα που γραφει δεν στεκουν.... ο τροπος που μιλουσε στην αλλη κοπελα εδειχνε εμμονη και εμπαθεια, και δυστυχως επιβεβαιωθηκα οταν της εγραψα πως για να αποφυγει μια καισαρικη ειναι ικανη να βαλει σε κινδυνο τη ζωη του ιδιου της του παιδιου. Επελεξε τοκετο στο σπιτι με προβλημα στην καρδια...... Η κοπελα εχει υποστει πλυση εγκεφαλου, οκ δικαιωμα της που το εκανε, αλλα μη μας παρουσιαζεται ως προτυπο διοτι ειναι παραδειγμα ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ!!!!!!
Εντελως παραπλανητικα ειναι οσα γραφει.... και ναι ειναι το ιδιο ατομο που εγραφε στην αλλη ιστορια ;)
Μπράβο σου καλή μου! Κι εγώ με τις ίδιες μαίες γέννησα και τα δυο παιδιά μου και τα θήλασα και ακόμη θηλάζω! Να χαιρεσαι το αγγελούδι σου!
Ιωάννα να σου ζησει το παιδάκι σου! Αν μπορεις σε μειλ (jennyfes@hotmail.com) να μου στειλεις τα στοιχεία του οφθαλμίατρου που σου εδωσε το χαρτι οτι μπορεις να γεννήσεις φυσιολογικά γιατί με ενδιαφέρει καθώς είμαι παρόμοια περίπτωση. Σε ευχαριστώ.
Εφόσον ενιωθες ότι αυτο ηταν το καλύτερο για σένα καλα έκανες!ευτυχώς όλα πήγαν καλα!μπράβο σου που το εψαξες,εξετασες τις επιλογές σου και επελεξες αυτη που σε έκανε να νιώθεις πιο όμορφα!βέβαια το ότι το παιδάκι σου ειναι ήρεμο,κοιμάται κ δε ταλαιπωρείται με τα δόντια του δε νομίζω ότι οφείλεται στον τροπο που γεννησες..κ ο δικός μου,1.5 ετών, που τον γεννησα σε κλινικη,φυσιολογικά μεν αλλα με επισκληριδιο δε,κοιμάται ολο το βράδυ απο 2 μηνών,ειναι ήρεμος και χαμογελαστος και τα δοντακια του ούτε καταλάβαμε πως βγηκαν!το περιβάλλον που το μεγαλώνεις και οχαρακτηρας του παιδιού παίζουν ρόλο πιστεύω!να χαίρεσαι το παιδάκι σου!!
Μόλις είδα ότι δημοσιεύτηκε η ιστορία μου!!!Νόμιζα ότι θα ήταν στις μαμαδοιστορίες... Ευχριστώ πολύ για τα σχόλιά σας. Αυτό ήταν άλλωστε και το νόημα της ιστορίας, να βγει στην επιφάνεια και η άλλη πλευρά και οι μητέρες να πάρουν θάρρος! Πιστεύω πως τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν, ήδη έχουν αναπτυχθεί κινήματα μητέρων για την ελευθερία των επιλογών στη γέννα ειδικά στη Θεσσαλονίκη. Ελπίζω πως όλο και περισσότερες γυναίκες θα παίρνουν την ευθύνη της γέννησης του παιδιού τους στα χέρια τους (καθώς για ευθύνη πρόκειται κι όχι για ανευθυνότητα) με αποτέλεσμα η πλειονότητα των γυναικολόγων να συμμαζευτεί,να κάνουν σωστά τη δουλειά που τους αναλογεί και ν'αφήσουν και τις μαίες να κάνουν τη δουλειά τους. Η γέννα στο σπίτι σήμερα έχει την προυπόθεση να βρίσκεται το σπίτι σε συγκεκριμένη απόσταση από νοσοκομείο, ώστε να υπάρχει χρόνος να αντιμετωπιστούν τυχών επιπλοκές, αν και μία έμπειρη μαία είναι σε θέση να διαχεισιστεί τις περισσότερς από αυτές.
Πόσο χάρηκα που διάβασα την ιστορία σου! Πόσο χάρηκα και θαύμασα την κοινή λογική σου (επαναλαμβάνω) αλλά και το θάρρος να πας κόντρα σε ένα τόσο ισχυρό κατεστημένο, να αμφισβητήσεις γόνιμα και μετά από έρευνα και ώριμη σκέψη να πάρεις την καλύτερη απόφαση για εσένα και το μωρό σου. Χίλια μπράβο, μου έδωσες ΕΛΠΙΔΑ, όπως θα έκανες και για άλλους σίγουρα, ότι δεν έχουμε ρημάξει και σαπίσει διανοητικά και ηθικά όλοι πια σε αυτή τη χώρα. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με μυαλό, κρίση, ανεξαρτησία πνεύματος και τον απαραίτητο δυναμισμό να πάνε κόντρα σε ένα σάπιο κατεστημένο.
Το επομενο κοριτσια κατω απο εναν πλατανο! Εκει να δεις κοντρα στο συστημα....
Πολυ καλα εκανες που ανεφερες το ζητημα με την αποσταση απο το νοσοκομειο και την ταχυτητα μετην ποια πρεπει να αντιμετωπιστουν οι οποιες επιπλοκες.Ξερω αναλογη περιπτωση με τη δικη σου στην αγγλια που οι γιατροι μονο που δεν ουρλιαξαν στην εγκυουλα οταν τους μιλησε για τοκετο στο σπιτι.Της υπογραμμισαν εντονα τους κινδυνους που διετρεχε κυριως εκεινη αν κατι δεν πηγαινε καλα.και της ζητησαν να γεννησει κανονικα σε νοσοκομειο με την παρουσια και καρδιολογου μεσα στην γεννα.
Η δουλεια της μαιας είναι να βοηθα το γιατρο κ οχι να ξεγεννα η ιδια..ελεος τις εχετε θεοποιησει! Αν ειναι ετσι να ξερεις Ειμαι εργαλιοδοτρια σε καισαρικες σε δημοσιο νοσοκομειο απο το 2006.εαν ειναι κ αποφασισεις καισαρικη στο σπιτι, φωναξε με να στην κανω...
Τις εχουν θεοποιησει γιατι εχουν υποστει πλυση εγκεφαλου απο τις ιδιες τις μαιες.... ειναι ολοκληρο κυκλωμα!
Ενώ το : ανάλογα με το δωμάτιο που είσαι θα πληρωθεί και ο γιατρός ,σου φαίνεται καλύτερο?..?
Δεν σε υποχρεωνει κανεις να πας σε ιδιωτικο, πηγαινε σε δημοσιο, αλλα να εισαι αναμεσα σε ΓΙΑΤΡΟΥΣ οχι σε κομπογιανιτες!
Εγώ πάλι ξέρω ότι στο εξωτερικό (Γαλλία) και αν μπορεί να μας το επιβεβαιώσει κάποιος, τα μωρά στα νοσοκομεία τα ξεγεννάνε οι μαίες και αν δεις γιατρό πάνω από το κεφάλι σου εκείνη την ώρα σημαίνει σοβαρή επιπλοκή. Θεωρώ αυτονόητο ότι ο καθένας μπορεί να επιλέξει πως θα φέρει στον κόσμο το παιδί του, αρκεί να τον αφήσουν να επιλέξει κι όχι να του εκβιάσουν την απόφαση ή να τον παραπλανήσουν. Εξυπακούεται ότι είμαστε συνειδητοποιημένοι ενήλικες (τρομάρα μας) και οφείλουμε να κάνουμε την έρευνά μας, να διασταυρώνουμε τι μας λένε οι γιατροί κι όχι να πιστεύουμε άκριτα το οτιδήποτε. Η Ιωάννα με τον φανατισμό της έχασε το δίκιο της. Θα μπορούσε να σκεφτεί ότι όσο "πριγκηπισσούλες" κι αν ήμασταν πριν αποκτήσουμε παιδιά, όταν γινόμαστε "βασιλομήτορες" η ζωή είναι τόσο σοφή που μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε την δύναμη μας. Οπότε, Ιωάννα, η μητρότητα είναι "πεδίο δόξης λαμπρό" για την αυτογνωσία και φυσικά αν έχουμε κάνει τα κουμάντα μας νωρίτερα, θα είναι σίγουρα όλα πιο εύκολα για μας και τα παιδάκια μας. Σε καταλαβαίνω πάντως γιατί κι εγώ παθιάζομαι αντίστοιχα όταν θεωρώ ότι έχω δίκιο, αλλά επειδή επίσης είμαι και πολύ μουλάρα και δεν αλλάζω εύκολα αυτό που πιστεύω και μεγαλώνω και ωριμάζω (τρομάρα μου) μαθαίνω να σέβομαι την άποψη του άλλου και δεν προσπαθώ να του επιβάλλω την δική μου (αλλά ρε γμτ! δεν βλέπει ότι πάει κατευθείαν στον γκρεμό κλπ κλπ κλπ κλπ ;) :P ). [Όπως λέει κι ένας αγαπημένος μου φίλος σε οτιδήποτε του πεις: "Δε βαριέσαι, ο καθείς και το κάρμα του... ελεύθερη βούληση, αδερφέ" και κλείνει την συζήτηση ] Καλή δύναμη εύχομαι σε όλες μας και καλά να 'μαστε να μανουριάζουμε για τον πόνο της αλληνής, τον θηλασμό, την καισαρική, τα gerber, το co sleeping, το makeup στο δημοτικό, τις καισαρικές, τους ομοφυλόφιλους, την ομοιοπαθητική, την θρησκεία, την "άσε μας κουκλίτσα" και όποια άλλη αφορμή βρίσκουμε για να ξύσουμε τα νύχια μας και να εξασκηθούμε στον δημοκρατικό διάλογο, ξεφεύγοντας για λίγο από τα πραγματικά μας προβλήματα.
Θα μας πεις τι σημαίνει η λέξη μανουριάζω? Και αν θέλεις λύσε μου την απορία που έχω όταν διαβάζω τέτοια σχόλια σαν τον επίλογό σου....πως γίνεται όταν θεωρείς ένα προϊόν (το eimaimama) τόσο κατώτερο - γιατί κατώτερο είναι να κάθεσαι να διαβάζεις συζητήσεις που μόνο σκοπό έχουν, όπως πιστεύεις, να ξύσουν τα νύχια τους αυτοί που τα γράφουν - να μπορείς ταυτόχρονα και να το διαβάζεις? Εγώ ας πούμε δεν μπορώ να εμπλακώ σε μια κουβέντα κουτσομπολιού και θαψίματος γιατί το θεωρώ άσκοπο. Θα φύγω ή θα τον κόψω τον άλλον. Εσύ πως γίνεται να μην παίρνεις τίποτα από εδώ και να συνεχίζεις να το διαβάζεις? Μου θυμίζεις αυτούς που παλιότερα, την εποχή των μεσημεριανών, έβριζαν τους πανελίστες για το επίπεδό τους και ταυτόχρονα τους παρακολουθούσαν κάθε μέρα. Όσο διαβάζεις εδώ, δεν έχει τύχει ποτέ να διαβάσεις και άλλη γνωμή και να πεις μήπως έχει δίκιο κι αυτός και μετά να το εφαρμόσεις στη ζωή σου και να δεις ότι σου ταιριάζει? Θεωρώ τρελό ένας να ασχολείται με κάτι που πιστεύει ότι δεν του προσφέρει τίποτα. Εκτός αν διασκεδάζεις με τις κουβέντες που γίνονται εδώ, που είναι και αυτός ένας πολύ καλός λόγος για να διαβάζεις τα κείμενα και τα σχόλια.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το σχόλιο σου. Τι απ' όλα όσα έγραψα στον επίλογο ήταν λάθος; "Ο δημοκρατικός διάλογος"; το "ξύνουμε τα νύχια μας"; Υπάρχει κάποια διαφωνία επί της ουσίας σ' αυτό; Είναι η μειοψηφία αυτά τα σχόλια και μας έχω αδικήσει; δεν υπάρχουν πάνελ; Η αλήθεια είναι ότι όποτε σχολιαζω που είναι ελάχιστα, σχεδόν ποτέ δεν είναι στο στυλ "τι ωραία που τα λες, συμφωνώ" (κάτι που συμβαίνει και με τις δικές σου τοποθετήσεις - σλουρπ ;) :) γιατί δεν βλέπω τον λόγο να ανταλλάσσω τέτοιου είδους φιλοφρονήσεις, δεν θεωρώ ότι κανείς μας τις έχει ανάγκη. "Μανουριάζω" είναι το ρήμα που βγαίνει από την μανούρα και μανούρα είναι όλες αυτές οι αντιπαραθέσεις που γίνονται κατ' εμέ, άνευ λόγου, και ουσίας τις περισσότερες φορές για τα θέματα που προανέφερα (τώρα είναι ο "τοκετός στο σπίτι"). Κι εκεί συνήθως λέω την άποψη μου με τον δικό μου τρόπο και φυσικά δεν είναι για να το παίξω "ανώτερη", το θεωρώ αστείο. Προφανώς βρίσκω και ενδιαφέροντα θέματα και ποστς και γι' αυτό είμαι εδώ, όπως, λόγω απασχόλησης κι όχι βαρεμάρας, παρακολουθώ πολλά ακόμα site.
Αχ, ούτε εγώ σε καταλαβαίνω, οπότε ας μη στα ρωτάω ένα-ένα. Ούτε τα πάνελ κατάλαβα, ούτε αν χρησιμοποιείς κυριολεκτικά τις εκφράσεις που έχεις σε εισαγωγικά ή κάτι άλλο θέλεις να πεις. Δεν πιάνω το τι λες και το ύφος με το οποίο τα λες. Αν δε βαριέσαι να τα εξηγήσεις κάντο, αλλά πολύ νιανιά γιατί δεν πιάνω εύκολα νοήματα πίσω από τις λέξεις.Το σλουρπ όμως μου άρεσε πολύ και το κατάλαβα.
Άρα το μανουριάζω είναι το γυναικείο κουβεντολόι? Να στο εξηγήσω αν θέλεις πως μπορεί ένας να συζητάει κι ας συμφωνεί και ας είναι άνευ νοήματος η κουβέντα για τα δικά σου αυτιά. Σε μερικούς αρέσει να μιλάνε κι ας συμφωνούν. Και αρέσει να μιλάνε με πάρα πολύ κόσμο και ας ακούνε την ίδια άποψη έστω και λίγο διαφορετικά. Εμένα μου συμβαίνει αυτό γιατί μόνο αν κάτσω να μιλήσω ή γράψω για μια σκέψη μου μπορώ κι εγώ να αρχίσω να διαμορφώνω βαθύτερη άποψη. Ανωμαλία της φύσης πες το, αλλά αυτό που κάνεις εσύ μόνη σου στο μυαλό σου, εγώ θέλω να το κάνω με παρέα και φωναχτά, αλλιώς μπερδεύομαι. Μαθησιακή δυσκολία θα με είχαν αποκαλέσει στις μέρες μας, αλλά γεννήθηκα σε άλλη εποχή. Αν υπάρχει και διαφωνία στη συζήτηση δεν μπορώ να σου περιγράψω πως δουλεύει το μυαλό εκείνη την ώρα. Κατά τα άλλα έχεις δίκιο (σλουρπ), δεν υπάρχει πρακτικά κανένας λόγος να δηλώνεις απλώς τη συμφωνία σου με κάποιον.
Επειδή ο χρόνος όλων μας είναι πολύτιμος: - μανούρα (γκρίνια, μουρμούρα, ακόμα και δύσκολη κατάσταση) και μανουριάζω: στραβώνω, κάνω σκηνικό (ΠΗΓΗ: http://lexilogia.gr/forum/archive/index.php/t-13751.html) οπότε στις συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν γίνεται απλά κουβεντολόι αλλά "μανούρα". Φανταστικό παράδειγμα και ανώδυνο για να μην πέσουνε κεφάλια: Πόστ κατηγορίας "Ο πόνος της αλληνής": "Στο χωριό μας κόβαμε τον πατσά με το ψαλίδι. Τώρα που πήγα νυφούλα κι έγγυος στο σπίτι της πεθεράς μου, με μειώνουν αποκαλώντας με "βλαχάρα" γιατί στο σπίτι τους χρησιμοποιούν μαχαίρι. Κι ο γιόκας της δεν παίρνει θέση για να μην κακοκαρδίσει την μανούλα του. Πείτε μου τι να κάνω; Δεν θέλω να μεγαλώσουν τα παιδιά μου μ' αυτή την οικογένεια. Θα τρελαθω!" Απαντήσεις α/ πανελίστρια (ομοιοπαθούσα): "Σαν να διαβάζω την δική μου ιστορία! στην θέση σου θα τον έστελνα στην μανούλα του και θα μενα στο σπίτι του να μεγαλώσω το παιδί μου. Δεν θα σε τρελάνουν αυτοί, εσύ θα τους τρελάνεις!!!!" β/ εγώ: Επειδή το θεωρώ κρίμα κι αδικο να χαλάσεις το σπίτι σου γι' αυτό τον λόγο και δεν μπορώ να τα βάλω και με την πεθερά σου γιατί δεν ξερω την δικη της πλευρά και τι μου φταιξε η γυναίκα, θα σου πρότεινα να πας μαζί με τον άντρα σου σε έναν ειδικό που θα σας βοηθήσει να βάλετε τα πράγματα σε μια σειρά. Είναι τελείως άκυρο να ζητάς την "βοήθεια του κοινού" για τοσο προσωπικό θέμα όπως το πως θα πορευτεί η οικογένειά σου. Και θα έστελνα κι ένα ερώτημα στην argiro.gr για να σας λύσει την απορία με τον πατσά. Εμένα παντως αρκεί να είναι ψιλοκομμένος και με μπόλικο σκορδοστούμπι, και τίποτ ' αλλο δεν με νοιαζει (νιαμ!!!) γ/ πανελίστρια (έξαλλη) : απορώ τι θέση έχει αυτό το άρθρο σε ένα site για μαμάδες και καλονοικοκυρές. Μην ασχολείσαι κοπέλα μου με τον πατσα, φτιάξε noodles να βρεις την υγειά σου!! --- Αρχή μανούρας---- δ/ κουκλίτσα (συνισταμένη): α ρε Ελλαδίτσα, εδω ψηφίζεις τους νταβατζήδες που ψηφίζεις, νηστεύεις τις μισες μέρες του χρόνου για να τα 'χεις καλά με τον Θεούλη και τις υπόλοιπες μέρες η μπόχα από τον πατσά φτάνει μέχρι την πολιτισμένη δύση. Κι εσυ κι οι πεθερά σου "βλαχάρες" είστε και πάω στοίχημα και ομοφοβικές... ε/ Νίνα (ζεν - εν μέσω μανούρας - ): αισθάνομαι ότι το πρόβλημα σου αγαπητή μου φίλη είναι βαθύτερο. Θα σου πρότεινα να το συζητήσεις με τον σύζυγό σου, να επισκεφτείτε εν ανάγκη έναν ειδικό για να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε μαζί την πραγματική αιτία. Επίσης, έψαξα στην βιβλιογραφία της κας Ευης Βουτσινά που θεωρείται αυθεντία στην ελληνική παραδοσιακή μαγειρική και βρήκα ότι και οι δύο τρόποι είναι σωστοί. Τέλος, έστειλα μαιλ στον Ηλία Μαμαλάκη και το επιβεβαίωσε (φυσικά) και θα ανεβάσει σχετικό ποστ στο σάιτ του, οπότε μπορείς να το δείξεις στην πεθερά σου και να την βάλεις στην θέση της, λήγοντας αυτή την ανούσια διαφωνία και κόβοντας με το μαχαίρι τις μικρότητες ;). Εγώ βέβαια τον πατσά ούτε να τον μυρίσω, αλλά περί ορέξεως... ε/ απάντηση προς κουκλίτσα εν θερμώ (συνισταμένη): άσε μας κυρά μου που θα μας βρίσεις επειδή μας αρέσει ο πατσάς και που έχουμε την πίστη μας. Απορώ πως λες τέτοια και δεν σ' έχει κάψει ο Θεός ... με ζεματιστά noodles. ζ/ εγώ: Μπααα, δεν είναι η μπόχα από τον πατσά που ενοχλεί την πολιτισμένη Δύση (που ως γνωστόν εφήυρε τα αρώματα για να κρύψει την δικια της μπόχα) αλλά από το στοματάκι μας που το ανοίγουμε χωρίς να σκεφτόμαστε τι λέμε κι όποιον πάρει ο Χάρος. Εντάξει βρε παιδιά, κι εμείς έχουμε ανέβει στα δέντρα με την α' δόση του ΕΝΦΙΑ αλλά δεν κάνουμε κι έτσι!!! και η μανούρα συνεχίζετε μέχρι που ο Τόμας θα ανεβάσει ένα άρθρο σαν κι αυτό: http://www.vice.com/gr/read/diegrapse-thriskeia-kai-onoma-gia-na-ksekinisei-mia-nea-zwi-ws-ilios με το ερώτημα: "εσείς στην θέση των γονιών του Ήλιου πως θα το χειριζόσασταν;" και ο"δημοκρατικός διάλογος" να μεταφερθεί σε άλλο ποστ. Ενίοτε κάποιος το ξεθάβει ξανά κάποια στιγμή και πάμε για άλλον ένα γύρο. Ελπίζω να σε κάλυψα, γιατί άλλο τέτοιο ποστ Μπεν Χουρ, δεν ματάχει. Καλή καρδιά και καλή δύναμη (και το χιούμορ σώζει), Β.
Aυτό δεν ήταν χιούμορ, αλλά κοροϊδία. Ωστόσο μ' άρεσε όπως προσπάθησες να φανταστείς τι θα έγραφα. Δε γέλασα με τον ψεύτικο διάλογο γιατί δεν μου ταιριάζει αυτό του είδος το "χιούμορ", αλλά ελπίζω άλλοι να το διασκέδασαν. Προσωπικά θα προτιμούσα να μου πεις μη γράφεις άλλο βρε παιδί μου γιατί σε βαρέθηκα. Και θα στην έκανα τη χάρη. Μετά από όλα αυτά που έγραψες μόνο από μαζοχισμό μπορώ να φανταστώ ότι βλέπεις σχόλιο με το όνομά μου και κάθεσαι και το διαβάζεις.
Δεν είχα σκοπό να κοροϊδέψω κανέναν και κρίμα που το είδες έτσι. Προφανώς έχουμε διαφορετική αίσθηση του χιούμορ, αλλά ταιριάζουμε στην σταθερότητα των θέσεων μας ;) Θεωρώ τον εαυτό μου πολλά πράγματα και όχι πάντως μαζοχίστρια, ειδικά σε επίπεδο blogging ότι δεν μου αρέσει το προσπερνώ ή το ξεχνάω, δεν "γράφει" μέσα μου και τα δικά σου σχόλια μ' αρέσουν, όσο κι αν δεν το πιστεύεις. (Στην συγκεκριμένη σου απάντηση, επικεντρώθηκες στο πρόβλημα, παραβλέποντας τον "χαμό" που γινόταν γύρω, δεν ξεκατινιάστηκες ( google it :) ασχολήθηκες μαζί της και έδωσες λύση - το θέμα ήταν τραβηγμένο από τα μαλλιά βέβαια γιατί ήθελα να αποφύγω ταυτίσεις) Ο μόνος που μπορεί να πει "μη γράφεις άλλο" είναι ο διαχειριστής κι αυτό συνήθως είναι για cyber bulling σχόλια και άπτεται στην κρίση του και την δικαιοδοσία του. Εγώ μια φιλοξενούμενη, περαστική, μαμά είμαι και με ισότιμο δικαίωμα άποψης όπως οποιοδήποτε άλλος. Την εξέφρασα με τον δικό μου τρόπο και με περισσότερο τακτ από άλλους θέλω να πιστεύω κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Πολύ τον χάρηκα τον διάλογό μας, με βοήθησε να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα (σε μένα, σε σας) και νομίζω ότι πρέπει να τον σταματήσουμε εδώ για το συγκεκριμένο θέμα. Στην διάθεση σου βέβαια για οποιαδήποτε άλλη διευκρίνηση, αλλά ας μην το παρακάνουμε κιόλας ;) Θα τα λέμε γενικότερα στα πέριξ του blog, όποτε τύχει και αν. Να ξέρεις πάντως ότι θα σε διαβάζω. Καλή συνέχεια και καλημέρα, Β.
Β., ευχαριστώ για τα παραπάνω. Το είχα παρακάνει είναι η αλήθεια και απλώς γράφοντάς το κι εσύ ξέρεις είναι η ώρα που λες πρέπει να σταματήσω, αφού συνεχώς επαναλαμβάνομαι. Δεν είχα ιδέα γιατί άρχισα να γράφω εδώ, αλλά το ότι διάβαζα και άλλες απόψεις και συνομιλούσαμε με διαφόρους εμένα στάθηκε αφορμή να αλλάξουν όλα τα στραβά της ζωής μου. Γιατί στην έξω ζωή έχεις πάρα πολλούς γνωστούς και συζητάς, αλλά μπορεί να έχεις παρατηρήσει κι εσύ ότι όλα είναι πάντα καλά, κανείς δεν έχει προβλήματα να λύσει στην οικογένεια και στη ζωή του, κανείς δεν πάει σε ψυχολόγο κλπ., οπότε είναι δύσκολο να πάρεις έναυσμα από κάποιον και να δοκιμάσεις κάτι καινούριο. Πολλοί από αυτούς πάνε τελικά, αλλά πρέπει πρώτα να πεις κι εσύ ότι έχεις άλυτα ζητήματα και τα λύνεις για να σου ανοιχτούν και αυτοί. Εδώ είναι αλλιώς, γιατί νιώθουν όλοι ελεύθεροι να πουν ό,τι μα ό,τι θέλουν χωρίς να ντρέπονται, οπότε έχω βοηθηθεί απείρως από όλα αυτά που έχω διαβάσει κατά καιρούς. Επίσης έχω βοηθηθεί πάρα πολύ από ανθρώπους που διαφώνησα εδώ γιατί τα ξανασκέφτηκα και είδα που είχαν δίκιο. Γενικά μου κάνατε μια καλή ψυχοθεραπεία που τη χρειαζόμουν και με ψυλιάσατε για διάφορα θέματα που δεν είχα ιδέα. Και γενικά μόνο κερδισμένη βγήκα (ελπίζω, μη μας προκύψει τίποτα στραβό μετά από καιρό εύχομαι, γιατί κι εγώ είπα πααααάρα πολλά). Τελοσπάντων. Σταθερότητα απόψεων δε θα έλεγα ότι έχω, απλώς ό,τι πιστεύω εκείνη τη στιγμή το πιστεύω πολύ και μετά αν αλλάξω γνώμη πιστεύω πάλι πολύ και το καινούριο που σκέφτομαι. Απόλυτη θα έλεγα ότι είμαι. Θυμάμαι να "τσακώνομαι" με την Ολίβια που έλεγε για λογοθεραπευτές, ειδικούς κλπ. πιστεύοντας ότι σπέρνει τον πανικό στον κόσμο (έτσι το έβλεπα τότε) και τελικά τώρα είμαι υπέρμαχος πάσης φύσεως ειδικού...το έχω παραχοντρύνει θα έλεγα. Η Ολίβια με εκείνη την απάντηση που μου είχε δώσει τότε, απλώς άλλαξε τη ζωή μου...τι να σου πω περισσότερο. Και πολλοί άλλοι την έχουν αλλάξει χωρίς να το ξέρουν. Ευχαριστώ γενικά. Δε θα πολυγράφω γιατί το κούρασα το θέμα πράγματι....βέβαια θα με ξαναδείς αν πέσει θέμα τύπου πως βγάζουμε πάνα αν το παιδί δε θέλει ή ένα άλλο καυτό θέμα που με καίει. Ευχαριστώ πολύ και την Ολίβια που έχει το site και όποιον άλλον με βοήθησε. Νομίζω τέλειωσα την ψυχοθεραπεία μου εδώ... Φιλιά!!!! Υ.Γ. Σήμερα δεν ήμουν και πολύ ζεν, αν σου πω όλο το πρόγραμμα της μέρας και γενικώς δεν είμαι πολύ ζεν, αλλά εδώ με βοηθάει που το γράφεις και δεν το λες. Στο ομιλητό είμαι πιο άγαρμπη, αλλά έμαθα κι εκεί λίγο να το προσέχω. Αυτά.
Ο τοκετος στο σπιτι ειναι πραξη ανευθυνοτητας!!!! Δεν θα γυρισουμε στην εποχη των σπηλαιων επειδη καποιες θελουν να κανουν τις ψευτοεπαναστασεις τους με αυτον τον τροπο....!!!!
Οχι Κ Μαρθα, ειναι γεναια πράξη. Ανευθυνοι ειναι οι γιατροί και το σύστημα που μας περιβάλει. Ειναι άξιολυπιτο να αποκαλείτε την πράξη αυτή ανεύθυνη...μπορει να μη συμφωνείτε και ειναι δικαίωμα σας...
Αν χαθει κανενα μωρακι με ολας αυτα τα καπριτσια σας να δω μετα τι θα λετε.....
Μωρακια δυστυχώς χάνονται και θα εξακολουθούν να χάνονται απο λαθοι γιατρών στα καλύτερα νοσοκομεία... Να μην ακούω και διαβάζω ανοησίες λοιπόν.Η επιλογή να γεννήσεις στο σπίτι δεν αυξάνει αυτόν τον κίνδυνο... Και ο δικός μου γιατρός μου το είχε προτείνει αλλα εγω δεν ήμουν τοσο θαρραλέα.δεν πρόκειται για καπρίτσιο λοιπόν αλλα για επιλογή.ειναι πολυ σκληρό να κατηγορείτο η επιλογή αυτή σαν καπρίτσιο....
Σταματηστε επιτελους να αποκαλειται την ανευθυνοτητα θαρρος!!!! Δεν ειμαι καθολου σκληρη, και ουτε εχω προηγουμενα με καμια κοπελα που εκανε αυτη την επιλογη, απλα με ενοχλουν οι υπερβολες!!! Δεν θελει πολυ μυαλο για να καταλαβετε οτι ο τοκετος στο σπιτι αυξανει τις πιθανοτητες να χαθει ενα βρεφος 'η η μητερα.Θελετα να το ρισκαρετε λοιπον? καντε το.... αλλα μην περιμενετε να σας πουμε ουτε θαραλεες ουτε και δυνατες που βαζετε σε κινδυνο τη ζωη του ιδιου σας του παιδιου.Ενα εγκληματικο καπριτσιο ειναι! Οσο για σενα αγαπητη Αγγελα χαιρομαι ιδιαιτερα που δεν ησουν τοσο ''θαραλεα'', ησουν υπευθυνη τουλαχιστον και αυτο ειναι που εχει σημασια!!!
Αφου χανονται σε νοσοκομεια με γιατρους και μηχανηματα φαντασου τι μπορει να συμβει στο σπιτι με μια μαια....μα καλα ειναι δυνατον να ρισκαρετε σε αυτο το θεμα? τοση επιπολαιοτητα πια για να νιωσετε ξεχωριστες? ΕΛΕΟΣ η δικη σας ζωη σας ανηκει...οχι ομως και του μωρου! Για σοβαρευτειτε που θελετε να λεγεστε και μανες.....ΝΤΡΟΠΗ
μπραβο σου κοπελα μου!!!!μακαρι να βρω το θαρρος κ εγω σε εναν πιθανο δευτερο τοκετο να ειμαι σπιτι!!!!
Είμαι εργαζόμενη μαία στην Ελλάδα. Μετά από τις γραμμές που διάβασα ένα έχω να πω: Να μια μαμά με υψηλό δείκτη νοημοσύνης, υψηλό επίπεδο και αξιοζήλευτη. Μπράβο σου που δε στηρίχτηκες στη γνώμη του κάθε ψευτοεπιστήμονα, μπράβο σου που εμπιστεύτηκες το σώμα σου και κατ'επέκτασιν τις υπεύθυνες για το φυσιολογικό τοκετό , που είναι οι μαίες. Είσαι η μειονότητα, ευτυχώς όμως υπάρχεις και εύχομαι να υπάρξουν και άλλες σαν εσένα στο μέλλον, αν και δεν είμαι αισιόδοξη. Η στενομυαλιά και ο κομπλεξισμός υπερισχύουν στη χώρα μας. Δε μπήκα στον κόπο να διαβάσω τα σχόλια που ως τώρα γράφτηκαν αλλά στοιχηματίζω οτι η πλειοψηφία θα περιέχει ειρωνία, κομπλεξισμό,πίσω από τα οποία κρύβεται είτε ζήλεια είτε τύψεις.
Τυψεις και ζηλια γιατι? επειδη δεν επιλεγουμε να γενναμε οπως οι προγιαγιαδες μας? δεν πατε καλα....
Ακριβώς... Ζήλεια γιατι λίγες έχουν τα κότσια για κάτι τέτοιο... Μπράβο στο κορίτσι... Χίλια μπράβο ...ολα τα υπόλοιπα περί προγιαγιαδων ειναι ηληθιες δικαιολογίες.
Ηλιθιοτητα ειναι να ρισκαρεις τη ζωη του ιδιου σου του παιδιου!!! Οχι λοιπον δεν μπορω να ζηλεψω γυναικες που επιλεγουν να γεννησουν σαν ΖΩΑ!!!! Ρισκαρετε για να ικανοποιησετε το αρωστημενο βιτσιο σας και ελπιζω να μην χαθει καποιο μωρο απο την ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΣΑΣ!!!!! Δεν σας ζηλευω λοιπον απλα σας λυπαμαι!!!!!
Το γεγονος οτι θελουμε να γενναμε τα παιδια μας σε νοσοκομειο εξασφαλιζοντας οσο το δυνατον καλυτερες συνθηκες και δικλειδες ασφαλειας για μας και τα παιδια μας δεν συνιστα γελοια δικαιολογια ουτε ελλειψη θαρρους η ενημερωσης.Ειναι επιλογη βασιζομενη στη δικη μας προσωπικη λογικη και αναγκη.Ξερω πως η συμβολη της μαιας στη γεννηση ενος παιδιου ειναι πολυ σημαντικη αλλα οπως εγραψα σε μια αλλη αναλογη ιστορια ειναι μαια και οχι γιατρος η δουλεια της ειναι να βρισκεται διπλα στο γιατρο και οχι να τον αντικαθιστα .Τουλαχιστον αυτο που οριζει η δικη μου λογικη
Κανεις δεν κατηγόρησε όλες εμάς που γεννήσαμε στα νοσοκομεία, δεν αναφέρθηκε πουθενά αυτό... Είπαμε ειναι επιλογή της καθε γυναίκας και δικαίωμα της... Όμως το να γεννήσεις στο σπίτι στη σημερινή εποχή ειναι εξαιρετικά σπάνιο και για μενα προσωπικά δηλώνει άνθρωπο γενναίο , μορφωμένο και απόλυτα συνειδητοποιημενο.οτι δεν μπορούμε να φτάσουμε οι άνθρωποι έχουμε την τάση πάντα να το υποβαθμιζουμε.
Αγγέλα, το γενναίος και συνειδητοποιημένος ναι. Το μορφωμένος από που προκύπτει? Και ποια σχέση μπορεί να έχει η μόρφωση με έναν τοκετό? Συγνώμη, αλλά εγώ βλέπω στους ανθρώπους ότι όσα περισσότερα πράγματα ξέρει κανείς τόσο περισσότερο αναγνωρίζει και ποια πράγματα δεν ξέρει. Δεν μπορώ να σκεφτώ πολλούς μορφωμένους ανθρώπους που θα γεννούσαν σπίτι λόγω της μόρφωσής τους. Και χαρακτηριστικά, αν ίσχυε το μορφωμένος που λες, θα περίμενα οι γυναίκα οδοντίατρος/καρδιολόγος/... ή οι σύζυγοι των γυναικολόγων να γεννούσαν σπίτι τους. Γιατί όχι μόνο είναι μορφωμένοι, αλλά και σχετικοί με την ιατρική.
Επιλογή της κοπελας κ καλα εκανε αφου το γουσταρε. ...αφηστε οπως λετε εμας τις κομπλεξικιες να γενναμε στις κλινικες....ωρε πατε καλα?εαν δεν υπηρχε νεογνολογος κοντα οταν γεννησα φυσιολογικα το πρωτο να του κανει ανανηψη πολυ απλα δε θα ζουσε...αν ειναι ετσι να φωναζουμε την κυρα μας τη μαμή, το βοσκο που ξεγεννα μοσχαρες αντε κ την ξεματιαστρα του χωριού να μας ξεγεννα.εγω ξέρω να πω η γιαγια μου 8 γεννες 4 παιδιά. ..αυτο νομίζω τα λεει ολα...αφηστε λοιπον τα εμπρος πισω..τα παιδακια δε σας φταον σε τιποτα
Σίγουρα έζησες μια ωραία εμπειρία και μπράβο σου που έψαξες παραπάνω. Όμως το ότι το παιδάκι σου είναι ήρεμο και κοιμάται τα βράδια το θέτω περισσότερο ως αποτέλεσμα του χαρακτήρα του παιδιού, ήρεμου οικογενειακού περιβάλλοντος και ίσως του θηλασμού, παρά του ήρεμου τρόπου που ήρθε στη ζωή. Για παράδειγμα, το δικό μου παιδί γεννήθηκε σε κλινική με καισαρική, δεν μου το έδωσαν αμέσως - κακώς - ούτε να το αγκαλιάσω ούτε να το θηλάσω, 6 ημερών κόλλησε από την κλινική ίωση και 11 ημερών νοσηλεύτηκε σε ΜΕΝΝ όπου για 28 μέρες καθημερινά, τον τσιμπούσαν για εξετάσεις, του έβαζαν και έβγαζαν σωληνάκια και γενικά φεύγοντας μας είπαν ότι μωράκι μας ήταν από αυτά που είχαν ταλαιπωρηθεί πολύ. Επιπλέον το μωράκι μου δεν θήλασε, του έδινα από το δικό μου λιγοστό γάλα (50ml ημερησίως) που έβγαζα με θήλαστρο, γιατί δεν ανέπνεε καλά και για αρκετό διάστημα μετά που πήγαμε σπίτι. Κάτι που καθιστούσε το θηλασμό αδύνατο, δηλαδή δεν είχε δυνάμεις για να ρουφήξει από μπουκάλι πόσο από στήθος. Σε πληροφορώ ότι από 40 ημερών κοιμόταν σερί, χωρίς να ξυπνάει ή να τρομάζει στον ύπνο του, και γενικά ήταν από τα πιο ήρεμα χαμογελαστά μωράκια και πλέον χαρούμενα πεντάχρονα παιδάκια με υπερβολική αυτονομία και αυτοπεποίθηση. Πιστεύω λοιπόν ότι πιο σημαντικό είναι το πως θα μεγαλώσει ένα παιδί, τον χαρακτήρα του αλλά και των γονιών του, παρά με τον τρόπο και τόπο που θα γεννηθεί Να σου ζήσει και πάντα να είναι γερός, τυχερός, χαρούμενος και ότι άλλο επιθυμείς!!!
μπραβο σου κοριτσι μου!!!! και συγχαρητηρια για την ενημερωση και το διαβασμα που εριξες!! χαιρομαι οταν βλεπω τετοιες μαμαδες!!!
Μπράβο σου.. Εγώ γέννησα σε μαιευτήριο , φυσιολογικά στις 36 εβδομάδες κ μετά απο 16 ώρες αφότου έσπασαν τα νερά.... Έκανα επισκληρηδιο στις 14 ώρες καθώς είχα ψιλό εξαντληθεί , δεν με έκοψαν αν κ το μωρο ήταν 3.450, ήταν μια φανταστική εμπειρία , γεμάτη φως , θήλασα αμέσως , κ περάσαμε 3 μέρες στο μαιευτήριο μαζί στο δωμάτιο με το μωρο μου ... ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ..
Αν και παρακολουθώ πολλά χρόνια το eimaimama, αυτή είναι η πρώτη φορά που σχολιάζω, για να παραθέσω σύντομα και τις δικές μου εμπειρίες. Πρώτος τοκετός σε δημόσιο νοσοκομείο, στις 40 εβδ.+5μέρες, χωρίς κανέναν ορό, χωρίς επισκληρίδιο, όλα πολύ καλά. Δεύτερος τοκετός στο ίδιο δημόσιο νοσοκομείο, 40+5 πάλι, χωρίς ορό, χωρίς επισκληρίδιο, όλα έδειχναν πολύ καλά και πολύ εύκολα, μέχρι που είχα την πιο σοβαρή επιπλοκή φυσιολογικού τοκετού: δυστοκία ώμων. Αισθάνθηκα πολύ ασφαλής που ήμουν σε νοσοκομείο, γιατί μπορεί να χρειαστεί να γίνουν πολύ χειρισμοί από ομάδα γιατρών σε σύντομο χρονικό διάστημα, προκειμένου να αποφευχθεί η ασφυξία του μωρού. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο φυσικός τοκετός είναι πάρα πολύ ωραίος, αλλά και η ασφάλεια που σου παρέχει το νοσοκομείο είναι σημαντική σε περίπτωση που χρειαστεί γρήγορη παρέμβαση.
Ας μην κρίνουμε γενικά καθώς όλοι οι γιατροί και επαγγελματίες δεν είναι ίδιοι σε κανένα κλάδο. Εγώ γέννησα κατα επιλογή σε ιδιωτικό μαιευτήριο της ίδιας πόλης που αναφέρεστε. Στο σημείο αυτό να αναφέρω οτι γέννησα σε 10 ώρες μετα απο φυσιολογικό τοκετό με επισκληριδιο, με έμβρυο που ήταν σε οπίσθια θέση, ψηλά, αρκετά μεγάλο και βαρύ και δεμένο δις με το λώρο και μάλιστα χωρίς διαστολή (μόνο σπασιμο νερών). Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι οτι χάρη στην εμπειρία και επιμονή του γιατρού μου χωρίς να τεθεί θέμα για καιςαρικη, περινεοτομη, κλυσμα, αποτριχωση κλπ γέννησα με 2-3ι ράμματα. Και φυσικά άμεσα το μωρό τοποθετήθηκε στο στήθος μου και θηλασα. Θηλάζω ακόμη και σήμερα μετα απο 8 μήνες. Μετα τον τοκετό ο ιατρός μου ομολόγησε οτι "είχε καιρό να προχωρήσει σε τόσο εύκολο τοκετό". Νομίζω οτι οτι το πιο σημαντικό είναι ο επιστήμονας - ιατρός της επιλογής μας και η εμπιστοσύνη μας σε αυτόν. Προσωπικά, δε θα γεννούσα ποτέ στο σπίτι.
k egw 5.25miwpia exw k genisa fisiologika. ..bebea oxi ellada alla germania k to ixa anaferi sti giatro m an isxeii kati tetio k moni pu dn ebale ta gelia...........na su zisi to mwraki.
αυτο με την μυωπια το ρωτησα στην δικη μου γιατρο οταν στην αρχη πηγα να δουμε την εγκυμοσυνη...κι οταν της αναφερα για καισαρικη μονο που δεν μ εδειρε... μου ειπε απλα οτι οταν σπρωχνεις δεν θα δινω πιεση στο κεφαλι ....κι ετσι κι εκανα... και το παιδι μπλεγμενο στο λωρο ηταν και εβαλε το χερι της μεσα γι ανα την γυρισει αφου με γυρνουσαν περα δωθε μπας και αλλαξει θεση ....κι η μικρη μας κοροιδευε...καταφεραμε ουτε ραμματα , ουτε καισαρικη , ουτε καν ν επιρρεαστει η μυωπια μου...Οσο για την γεννα στο σπιτι πολυ θα ηθελα να το κανω κι εγω στον δικο μου χωρο στο χωρο του παιδιου μ μαζι με τους δικους μου ανρθωπους αλλα μεσα μου καπου φοβαμαι .Μπραβο σου ειχες πραγματικη θεληση και θαρρος για να το κανεις!!
Μπραβο σου! Αυτο περι μυωπιας οντως ειναι ελληνικουρα! Το ειχα ψαξει πολυ στην 1η μου γεννα (7 βαθμους εχω!- γεννησα φυσιολογικα). Οι γεννες μου ηταν τοσο ευκολες που θα μπορουσαν ανετα να γινουν σπιτι και οχι να περιμενω με τις ωρες να μου φερουν το παιδι να θηλασω..! Οπως και ναχει παντως θαυμαζω πολυ γυναικες σαν και σενα που κοντρα σε ολα επιλεγουν να κανουν αυτο που πραγματικα θελουν σε μια τοσο μοναδικη στιγμη της ζωης τους!
Α, και ξέχασα…φύσημα έχω κι εγώ…κανείς δε μου μίλησε για ανάγκη παρακολούθησης!
Κατ'αρχάς συγχαρητήρια για το θάρρος και την επιμονή σου. Μένω Αγγλία και αν και γέννησα σε νοσοκομείο, με ξεγέννησε μαία χωρίς επισκληρίδιο ή άλλη νάρκωση και φυσικά χωρίς περινεοτομή, τίποτα, σε 12 ώρες μετά τον τοκετό ήμουν σπίτι. Οχι μόνο έχω 4 βαθμούς μυωπία, αλλά και μια ελαφρά αλλοίωση στον αμφιβληστροειδή, και με διαβεβαίωσαν οφθαλμίατροι ότι δεν είχα κανένα λόγο για καισαρική. Τέλος, επειδή είχα παρακολουθήσει τηλεοπτική εκπομπή με τοκετούς και χειρισμό δύσκολων περιστατικών από μαίες, για τα "λωροδεμένα" βρέφη δε φωνάζουν καν το γιατρό. Απλώς βάζουν δυο δάχτυλα κάτω από το λώρο ώστε να μη σφίξει σαν θηλιά γύρω από το λαιμό του στην εξώθηση. Πολλά συγχαρητήρια και μπράβο σου!
Ποσο σε ζηλευω και ποσο καταλαβαινω αυτο που ειπες για το ηρεμο παιδι σου..εχεις απολυτο δικιο.Σε θαυμαζω για το θαρρος σου..εγω για 4 βαθμους μυωπιας γεννησα με καισαρικη χωρις καν να με δει οφθαλμιατρος..Να χαιρεσαι το παιδακι σου.