Ο γιος μου φοράει φουστάνια κι αυτό δεν με πειράζει
γράφει ο Seth Menachem για το xojane
Κάθε πρωί, η 4χρονη κόρη μου, Sydney, σέρνει την καρέκλα της ως τη ντουλάπα και αρπάζει ένα φόρεμα απ’ την κρεμάστρα. Προσπαθώ να την κατευθύνω σε άλλες επιλογές – «Γιατί δεν βάζουμε ένα σορτσάκι σήμερα;» – αλλά η Sydney είναι πεισματάρα. Άλλωστε πιστεύω πως της αξίζει να είναι ελεύθερη να επιλέξει αυτό που θέλει να φορέσει.
Ο γιος μου ο Asher είναι δύο ετών. Βγάζω μια βερμούδα κι ένα T-shirt από το συρτάρι και τον ντύνω, επειδή ακόμη δυσκολεύεται να ντυθεί μόνος του. Έχει μάθει όμως πώς να ξεντύνεται και αυτό πολλές φορές τον κάνει να σκίζει τα ρούχα του και να φωνάζει «φουστάνι» ξανά και ξανά. Σκαρφαλώνει στην καρέκλα μπροστά στη ντουλάπα και τραβάει ένα από τα φορέματα της Sydney – «Αυτό».
Τις περισσότερες μέρες ο γιος μου ντύνεται σαν την πριγκίπισσα Sofia ή κάποια άλλη πριγκίπισσα της Ντίσνεϊ, ή φοράει –το αγαπημένο μου- ένα πολύχρωμο Ralph Lauren φόρεμα. Αν εξαιρέσει κανείς τις κοινωνικές νόρμες, του πηγαίνουν τα φορέματα. Και με την καυτή καλοκαιρινή αυτή μέρα στο Λος Άντζελες, είναι μάλλον μια πρακτική επιλογή.
Με έκανε να αισθάνομαι λίγο άβολα που φορούσε φουστάνια δημοσίως. Δεν ήταν επειδή με ένοιαζε η γνώμη όσων θεωρούσαν πως ήταν παράξενο ο γιος μου να φοράει φουστάνια. Ήταν επειδή με ένοιαζε που πίστευαν ότι εγώ επέλεξα να του βάλω φόρεμα. Λες και είχα βάλει σκοπό να χρησιμοποιήσω το γιο μου για να καταρρίψω τις κοινωνικές νόρμες, ή όπως είπε η μητέρα ενός φίλου μου – μία πιστή Σεφαραδίτισσα Εβραία – «Ήθελες να έχεις άλλη μία κόρη;»
Αυτό συνέβη στα γενέθλια της κόρης του φίλου μου και προτού φύγω από το σπίτι είχα προσπαθήσει να πείσω τον Asher να αλλάξει και να φορέσει «αγορίστικα ρούχα». Ήξερα πως αν εμφανιζόταν με φόρεμα, θα υπήρχαν ένα σωρό ερωτήσεις και κριτικές και δεν είχα την όρεξη να ασχοληθώ με τέτοια.
Ο Asher όμως ήταν πιο ανένδοτος από κάθε άλλη φορά εκείνο το πρωί. Ξέσπασε σε μία μεγάλη κρίση θυμού καθώς προσπαθούσα να του φορέσω μια βερμούδα. Η μύτη του έσταζε στο στόμα του κι αυτός έκλαιγε και διαμαρτυρόταν και ξάφνου συνειδητοποίησα πως πάλευα για κάτι το οποίο δεν πίστευα εξ αρχής. Έκανα το παιδί μου να αισθάνεται άσχημα για κάτι που δεν θα έπρεπε να τον κάνει να ντρέπεται. Κι έτσι σταμάτησα. Τον αγκάλιασα και απολογήθηκα. Του έβαλα πάλι το μωβ φόρεμα της πριγκίπισσας και τα αστραφτερά TOMS της αδελφής του.
Πήγαμε στο πάρτι και όπως το φανταζόμουν, ορισμένοι Ισραηλινοί γέλασαν και σχολίασαν. Ένας μου είπε «Σου φαίνεται αστείο; Υπάρχουν παιδιά εδώ. Θέλεις να δουν αυτό το πράγμα;» Ένας άλλος είπε «Θέλεις να σου γίνει γκέι;»
Κι εγώ παρέμεινα ψύχραιμος. Και τους εξήγησα όσο καλύτερα μπορούσα πως τα παιδιά που ντύνονται με ρούχα του άλλου φύλου δεν είναι απαραίτητα γκέι. Κι αν είναι γκέι, δεν θα φταίει κάτι που έκανα. Θα είναι απλά γκέι. Ίσως πάλι να είναι απλά μία φάση. Ίσως και όχι. Όπως και να ‘χει, δεν θέλω ποτέ του να αισθανθεί πως δεν μπορούσε να εκφραστεί ελεύθερα επειδή οι γονείς του δεν τον στήριζαν. Και ορισμένοι το κατάλαβαν αυτό. Κάποιοι άλλοι, εγκλωβισμένοι στις πεποιθήσεις της θρησκείας και την άγνοια, ξίνισαν τα μούτρα τους.
Πολλοί άνθρωποι μας υποστηρίζουν. Βλέπουν τα παιδιά μου – τη Sydney με τα μακριά ξανθά μαλλιά της και τον Asher με τα κοντά σκούρα μαλλιά του και λένε «Μου αρέσει πολύ το κοντό κούρεμα της κόρης σου». Κι όταν τους λέω ότι είναι ο γιος μου, χαμογελούν και λένε «Μου αρέσει πολύ». Ζητούν επίσης συγγνώμη που μπέρδεψαν το φύλο, αλλά τους λέω: «Μην απολογείστε. Φοράει ένα μωβ φόρεμα και αστραφτερά παπούτσια, πώς να το ξέρατε;» Ξέρω πως υπάρχουν γονείς που εκνευρίζονται όταν μπερδεύεις το φύλο των παιδιών τους, αλλά δεν είμαι από αυτούς.
Ένας γκέι φίλος με είδε με τα παιδιά την Παρασκευή το βράδυ και προτού καν πω κάτι είπε «Να ξέρεις εγώ δεν φορούσα φορέματα όταν ήμουν μικρός», που ήταν σα να έλεγε «Μην ανησυχείς. Το παιδί σου δεν είναι γκέι σαν και μένα». Αυτός ο ανοιχτά γκέι, παντρεμένος άντρας προσπαθούσε να με κάνει να αισθανθώ καλύτερα για ένα πρόβλημα που δεν υπήρχε. Αν ο γιος μου είναι γκέι, ας είναι. Ίσως είναι. Ίσως και όχι. Ίσως γίνει τραβεστί. Ίσως όχι. Δεν μπορώ να κάνω κάτι για να το αλλάξω. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να τον στηρίζω.
Το πιο θλιβερό πράγμα σε αυτή τη στιχομυθία ήταν που έμαθα πώς αισθανόταν ο φίλος μου για το ότι ήταν γκέι. Λες και ήταν μια κατάρα και όχι ένα υπέροχο, ξέφρενο πάρτι για άντρες όπως και είναι. Αλλά και πάλι, τώρα είναι παντρεμένος. Μπορεί και να τα ξέχασε αυτά.
Επιστρέφω σπίτι πριν τη γυναίκα μου τα περισσότερα βράδια κι έτσι είχα πάει με τα παιδιά να βγάλουμε βόλτα το σκύλο. Φορούσαν διάφορα ρούχα, η κόρη μου συμπεριφερόταν στον Asher σα να ήταν κούκλα της, του φορούσε διάφορα φορέματα, παπούτσια και κορδέλες. Και τότε η Sydney μου είπε πως ήθελε να βάλω κι εγώ ένα φόρεμα – «Θεούλη μου, θα είναι τόσο αστείο».
«Όχι» της είπα, μα αυτή συνέχισε να παρακαλάει. Της είπα «Ο κόσμος θα με κοροϊδεύει». «Αν το κάνουν, θα τους πω να ξεκουμπιστούν από μπροστά μας», είπε. Και δεν μπορούσα να απαντήσω σε αυτό οπότε χώθηκα σε ένα από τα πιο χαλαρά φορέματα της Carrie. Κάναμε βόλτα τον σκύλο στο τετράγωνο και η ευτυχία των παιδιών μου που έβλεπαν τον μπαμπά τους να δοκιμάζει κάτι πέρα από την άνεσή του κατανίκησε τον εξευτελισμό που αισθάνθηκα.
Η Carrie πάρκαρε μπροστά στο σπίτι και είδα το σαγόνι της να πέφτει από την άλλη άκρη του δρόμου. Γέλασε. Μας φωτογράφισε. Και μου είπε πως ελπίζει να μην της σκίσω το φόρεμα. Και έπειτα πήγαμε όλοι για να φάμε πίτσα.
Ξερεται ποιο ειναι το ωραιο? Ο,τι οση ωρα καθεστε και σχολιαζετε αν ειναι αδερφη το μικρο παιδακι (!!) η ο πατερας,και οτι δεν ειναι καλοι γονεις και δεν ξερω και εγω τι,αυτοι ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΕΛΕΙΑ και ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ! Ξερετε γιατι? Γιατι σας γραφουν στα παλια τους τα παπουτσια και ζουν την ζωη τους σας δεμενη οικογενεια, αδιαφορωντας πληρως για το τι λεει ο κοσμος, στηριζοντας ο ενας τον αλλον. Στην υγεια σας κοριτσια και η πορτοκαλαδα κερασμενη απο την οικογενεια και μενα. Εβιβα! ;-)
Είστε τραγικές οσες σχολιαζετε μαύτο τον τροπο Κι αν είναι γκει τι έγινε; Ο πατέρας κανει το καλυτερο για το παιδι του Μετα έχετε μούτρα να μιλάτε για μπόουλινγκ Λυπαμαι τα παιδιά σας αν έχουν την οποιαδήποτε διαφορετικότητα,πως θα σας αντιμετωπισουν Σιχτιρ
Μπράβο του!
Ειλικρινά δεν ξέρω πόσους φίλους, συναδέλφους και γνωστούς gay έχω. Δεν τους έχω μετρήσει ποτέ, όπως δεν έχω μπει ποτέ στη διαδικασία να μετρήσω ποσους φίλους, συναδέλφους και γνωστούς straight έχω. Από gay μόνο ένας από αυτούς έβαζε φουστάνια σαν παιδί. Έχω 4 αδερφούς straight που οι 2 έβαζαν τα φουστάνια μου και έπαιζαν. Εγώ πάλι για να με παίζουν τ'αδερφια μου έχω βάλει άπειρες φορές κράνη, πανοπλίες, έπαιζα ποδόσφαιρο, ανέβαινα σε δέντρα ότι εκαναν τ'αγορια. Έχω 2 κόρες που τους αρέσει να φοράνε στολές ποδόσφαιρου και να παίζουν μπάλα, φοροντας και κορώνες γιατί είναι πριγκίπισσες που παίζουν ποδόσφαιρο. Κατά τα λεγόμενα τους. Η μεγάλη μας κόρη φόρεσε του πατέρα της πρόσφατα μια κορώνα και ένα φουλάρι δικό μου για να παίξουν. Οπότε μου φαίνεται απόλυτα φυσιολογικό και το αγόρι και ο πατέρας του που δεν κάθεται να τρελαίνεται
σωστηηηηηη γιατι να καθεσαι να τρελενεσαι οταν ενα παιδι ειναι μικρο ειναι αγγελακι που δεν ξεχωριζει το φυλλο... τι ειναι αγορι κ τι κοριτσι... μεγαλωνωντας μαθαινει ... σαυτη την αθωα ηλικια απλα παιζει , ποιος ο λογος να το πονηρεψουν απο τωρα.... μπορει να ματια μας να μην φαινεται φυσιολογικο κ να τρελεναομαστε κ μονο στην ιδεα το τι θα γινει μεγαλωνοντας αλλα ποιος ο λογος οτι ειναι να γινει θα γινει.... κ αποσο γνωριζωαπο φιλους κ γνωστους γκει γενιεσαι δεν γινεσαι .... κ παντελονια να φοραει μια ζωη αν ειναι να γινει θα γινει....
Αχαχαχα πήγε και έβαλε το φόρεμα της γυναίκας του ο άλλος..οτι να ναι.
O μπαμπας σ αυτό το σπιτι περισσευει.Καμια σταθεροτητα,οριοθετηση,πυγμη,αποφασιστικοτητα,αυτοπεποιθηση η κοινη ΛΟΓΙΚΗ δεν διαθετει.Τα καλυτερα σου ερχονται daddy
Emena mu fainete oti O pateras einai megali krufo aderfi . Aparadekto .
.....η 4χρονη κόρη τους κάνει οτι θέλει...... Τους έκανε παιχνίδι, και όταν βαρεθεί της ζωντανές κούκλες που έχει.... θα της επιτρέπουν τα παντα, αλλά ο αδελφός της ο πατέρας της η μαμα της δεν θα έχουν επιλογές....
those who mind don't matter and those who matter don't mind !!!!! Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή !!!!!!!!
Καπου νομιζω οτι εχουμε αρχισει οι νεοι γονεις να χανουμε το μετρο!! Σαφως και δεν καθοριζει το ντυσιμο του μικρου σε αυτη την ηλικια τη μετεπειτα σεξουαλικη του ζωη (οι περισσοτεροι gay δεν φοραγαν φουστανια και γοβες οταν ηταν μικροι) αλλα ορια και μετρα δεν υπαρχουν τουλαχιστον σ'αυτη την οικογενεια ετσι οπως το βλεπω εγω μεσα απο το κειμενο και τις φωτο!! Ουτε μου φαινεται ενα διασκεδαστικο παιχνιδι ρολων!!Μια βλακεια και μιση ειναι!Ο μπαμπας επειδη δεν μπορει για τους δικους του λογους να πει ΟΧΙ στα παιδια του τ'αφηνει να τον ελεγχουν και να τον κανουν οτι θελουν τα πιτσιρικια!!! Μην κοροιδευομαστε,οκ να εχουμε ενα πιτσιρικι πολυ μικρο που δεν καταλαβαινει και πολλα σ'αυτη την ηλικια να αρπαξει ενα φουστανι της αδερφης του και να το φορεσει μεσα στο σπιτι,του εξηγεις με ωραιο τροπο οπως ειπε και μια κοπελα παραπανω οτι δεν του ανηκει και ειναι της αδερφης του και του το βγαζεις!Να το βγαλουμε και βολτα ετσι εξω?Οποια το κανει αυτο λοιπον μη και γκρινιαξει για τα αδιακριτα βλεματα ή σχολια,δεν το δικαιουται!!!!!!! Πρεπει τα παιδια να μαθαινουν τα ορια τους.Και να μην υποκυπτουν οι γονεις σε καθε βλακεια που θα τους πουν μονο και μονο για να μην πληγωθουν τα πουλακια τους!! Το'χω ξαναπει σε αλλα αρθρα οτι καποιοι γονεις θεωρω οτι εχετε μπερδευτει λιγακι στο ονομα της διαφορετικοτητας και του ψευτοπροοδευτισμου και τα χαφτετε ολα και τα καταπινετε αμασητα πολλες φορες χωρις να σκεφτειτε τις συνεπειες.Και συμφωνειτε με ολες τις αμερικανιες γιατι ετσι ρε φιλε ειναι προχω και οχι ουγκ σαν τους Ελληναρες!! Και μετα αναρωτιεστε πολλοι (γιατι ετσι γινεται σχεδον παντα) τι πηγε στραβα!! Δε θα γραψω αλλα γιατι θα παραπλατιασω και δεν θα ξερετε απο που να με πρωτοκραξετε μερικες!!
φανταστικη οικογενεια ..μπραβο τους,αυριο θα μαζευουν τα παιδακια τους απο διαφορες κακοτοπιες..αλλα τι λεω θα συμμετεχουν και αυτοι σε οτι τους πουν τα βλασταρια τους,,εμετικο θα το χαρακτηριζα το αρθρο με αηδιαζει ..κριμα που δεν εχουν μπει ορια..ψευτοπροοδευτικοι κουλτουριαριδες..
Βλαμενες με μυαλα σα τα δικα σου μας πανε πισω. Αντε στη σπηλια σου τωρα.
Καλα δεν βαρεθηκατε με την προπαγανδα καταργησης των φυλων? Γνωριζουμε οτι ζουμε σε μια παγκοσμιοποιημενη κοινωνια κατ'επιφαση δημοκρατικη, οπου οι καθε ειδους μειονοτητες πρεπει με καθε τροπο "δημοκρατικα" να επιβαλουν εναν αλλοπροσαλλο τροπο ζωης επειδη καποιοι τον υιοθετουν. Αποδεχομαστε την αναγκη του καθενος να εκφραζεται οπως θελει, ομως καποιες φορες αισθανομαι οτι υφισταμαι ομοφυλοφυλικη προπαγανδα. Λυπαμαι που το λεω, αλλα τετοιου ειδους κειμενα εκτος απο ανουσια ειναι και εντελως ανοητα. Οσον αφορα στην ομοφυλοφυλικη προπαγανδα, το εχω ξαναγραψει εδω παλιοτερα, μου θυμιζει το μυθο του Αισωπου με την κολοβη αλεπου.
Συμφωνώ απόλυτα !!!!
Ενώ με την δική σου νοοτροπία και συμπεριφορά θα πάμε μπροστά ................εεε ? Είναι άθλιο κ εμετικό το άρθρο , το ίδιο και οι φωτογραφίες !!! Αν αύριο θελήσουν να κάνουν τις μαιμούδες ,ας τα κλείσει σε ένα κλουβί κι ας χτυπάει κι ένα ντέφι !!!!!!!!!!!!
Οταν ήμουν μικρήν ευχόμουν ο πατερας μου να έκανε πράγματα μαζί μας. Δούλευε πολλες ώρες, πρωί απόγευμα και πολύ σπάνια είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε πράγματα ως οικογένεια π.χ. να παιξουμε μαζί. Ούτε καν τα σαββατοκύριακα γιατί συνηθως και τότε κάπου εργαζοταν (παρέδιδε μαθήματα, ηταν καθηγητης). Τώρα όταν οι παλιοί μαθητές του μου λένε πόσο υπέροχος δάσκαλος ήταν, πόση επιιροή είχε στις ζωές τους πόσο χαίρονταν να τους συνοδεύει σε εκδρομές, σκεφτομαι πως εγώ στερήθηκα την εμπειρία του διασκεδαστικού μπαμπα (ΧΩΡΙΣ να έχω άσχημη παιδικη ηλικία). Ο άντρας μου είναι επίσης κάπως έτσι. Δεν φοράει κάν χρωματιστα μπλουζάκια. Ενώ είναι καλός πατέρας ντύνεται και συμπεριφέρεται σαν να του έχουν χώσει ενα παλούκι στο....... δεν παιζει "θέατρο" με τα παιδιά μας, δεν τα πειράζει, δεν γαργαλιούνται, δεν ντύνεται καρναβάλι τις απόκριες, δεν είναι....διασκεδαστικός. Αυτός ο πατέρας δεν υπέκυψε σε ενα καπρίτσιο της κόρης του.... έπαιξε ένα παιχνίδι ρόλων με τα παιδιά του. Ένα διασκεδαστικό παιχνίδι ρόλων. προφανώς έχει την βασική φροντίδα τους το πρωί, η κόρη του λοιπόν για κάποιες ώρες τον ταυτίζει με τη μαμα, είναι φυσικό να του ζητήσει να ντυθεί και τον ρόλο της μαμας. Γιατί είναι ρόλος...διασκεδαστικός ρόλος, όπως αύριο θα του ζητήσει να γίνει πρίγκιπας ή αστροναύτης. Και ο μπαμπάς αυτό σκέφτηκε πως ναι ΜΠΟΡΕΙ να παίξει με τα παιδιά του ένα παιχνίδι ρόλων, να ενδυθεί και την περσόνα της μαμάς για ένα απόγευμα, δεν χάθηκε και ο κόσμος. Όσο για το αγοράκι του...η μεγάλη του αδελφή είναι η θεά του, η θεά του φοράει φορέματα, λογικό να θέλει να της μοιάζει, εδώ που τα λέμε γιατί όχι, τα φουστάνια έχουν πουλιες και τούλια και χρώματα και ενδιαφέρον, ενω τα μονοχρωμα παντελονάκια και t-shirts είναι βαρετά. Καλά κάνει λοιπόν ο πιτσιρικάς και καλά έκανε και ο μπαμπάς, παίξανε ένα παιχνίδι ρόλων για ένα απόγευμα και πέρασαν καλά, δεν βλέπω τίποτε τρομερό ή ενοχλητικό σε αυτό.
Να το έλεγε απο την αρχή οτι είναι παιχνίδι... Αυτό δεν είναι παιχνιδι δυστυχώς...
8a sumfwnhsw me thn anastasia. einai polu omorfo na paizeis to paixnidi twn rolwn me ta paidia...kamia sxesh me kapritsio...mallon oi enhlikes pou exoun katakrinei ton pateroulh tou ar8rou exoun ksexasei pws paizane otan htan paidia ;)
Δεν νομίζω ότι είναι παιχνίδι ρόλων,,,,παιχνίδι ρόλων είναι που ο 3χρονος γιος μου ,παίζει το σούπερ μάρκετ και ψωνίζουμε φανταστικά προιόντα , παίζει με τους φίλους του την οικογένεια ,το σχολείο..... άντε να βάλει τα γυαλιά ηλίου μου...... αυτό ξεπερνάει το παιχνίδι...είναι ΑΘΛΙΟ !!!! Κανένα όριο , το 4χρονο χτυπάει και αυτοί χορεύουν !!!!!!
Συγχαρητήρια σ'αυτόν τον μπαμπά αλλά κ την μαμά. Την επόμενη φορά που τα παιδιά θα ζητήσουν να πέσει ο μπαμπάς στις γραμμές του τρένου για να γελάσουν ή να πέσουν τα ίδια τα παιδιά από το μπαλκόνι γιατί θα έχει πλάκα, δεν πιστεύω να αρνηθεί κ να μην αφήσει τα παιδιά να εκφραστούν!!!!!! Λυπάμαι αυτόν τον κύριο γιατί απλούστατα είναι υποχείριο ενός 4χρονου κ ενός 2χρονου. Τουλάχιστον έχει την αυταπάτη ότι τα παιδιά του είναι πιο ευτυχισμένα από όλα τα υπόλοιπα. Κάτι είναι κ αυτό!
K mena o gios mou 2 eton antigrafei tin kori mou4.... Pairnei tis foustes tis pou tis foraei monos tou k ta kokie tis k tis mpalarines tis...tou ta vgazo legontas apka pos den einai dika tou alla anikoun stin aderfi tou...mexri stigmis doulevei...to an tha ginei gay i oxi sigoura den ekaartatai apo tin epirroi tus aderfis tou
O μπαμπάς αυτός μου φαίνεται ότι δεν μπορεί να βάλει όρια στα παιδιά γιατί φοβάται μην τα πιέσει. Αν δεν πιστεύεις στο όριο που πας να βάλεις το παιδί το καταλαβαίνει και δεν ακολουθεί. Για μενα όριο δεν είναι να μην αφήνει τον μικρό να ντύνεται με φουστάνια, αλλά να μπορεί να πει ο ίδιος όχι όταν κάτι δεν το θέλει. Δηλαδή, το ότι του είπε η μικρή μπαμπά βάλε φουστάνι και αυτός δεν ήθελε και στο τέλος έβαλε, για μενα είναι ένα πρόβλημα γιατί η μικρή δεν έμαθε ότι σεβόμαστε τη γνώμη του άλλου. Επειδή κι εγώ το είχα αυτό με τα όρια, φοβόμουν μην ταλαιπωρήσω τα παιδιά, μήπως δεν είναι πολύ ελεύθερα, τώρα που μας έμαθαν τι θα πει όριο και πως το βάζεις βλέπω ότι τα παιδιά είναι πολύ πιο ήρεμα και ευτυχισμένα. Το πολύ ελεύθερο τους δημιουργεί ανασφάλεια και χάος στις ζωές τους. Για το ότι αφήνει το παιδί να φοράει φουστάνια δεν μπορώ να πω κάτι γιατί ο κάθε γονιός χειρίζεται τέτοια θέματα όπως πιστεύει καλύτερα. Κι εγώ είμαι του άσε το παιδί να εκφραστεί ελεύθερα ασχέτως με το τι λέει η κοινωνία, απλώς επειδή η κοινωνία είναι πολύ επικριτική σε ορισμένα θέματα και το παιδί πρέπει να το προετοιμάσεις και για αυτό, αν κάτι είναι εύκολο να αλλάξει έστω και λίγο θα προσπαθούσα να το βοηθήσω να δοκιμάσει και κάτι άλλο. Θα μπορούσε δηλαδή να το βοηθήσει να φορέσει λίγες φορές και άλλα ρούχα (και τα δύο του παιδιά, δε λέω μόνο για το αγοράκι), παρά να παραδοθεί στο ότι αυτό που θέλει το παιδί θα γίνει. Μερικά παιδιά κολλάνε έντονα σε μερικά πράγματα, στόχος σου είναι να τους μάθεις να δοκιμάζουν και άλλα γιατί μέσα από αυτό αναπτύσσονται και εξελίσσονται. Υπάρχουν τρόποι, χωρίς να το πιέσεις ή να το εξοργίσεις, απλά χρειάζεται μεγαλύτερη ευρηματιότητα και ενασχόληση από την πλευρά των γονιών. Τον μπαμπά τον λυπήθηκα λίγο γιατί μου θύμησε τον εαυτό μου που δεν μπορούσα να βάλω μια σειρά στα παιδιά και στο τέλος έψαχνα δικαιολογίες για να πω ότι καλά τα έκανα αφού τα παιδιά το χάρηκαν. Αφού δεν ήθελε να βάλει φουστάνι ο μπαμπά έπρεπε να μη βάλει και αυτό θα μάθαινε στην κόρη του κάτι πολύ μεγαλύτερο από την ολιγόλεπτη χαρά που πήρε.
Συμφωνώ ως προς τα όρια. Υπάρχουν και δεν πρέπει να τα αγνοούμε, ούτε κι εκείνα το ίδιο. Νομίζω οι περισσότεροι απλά φοβούνται πως με τα όρια μπορεί να καταστρέψουν την όποια εξέλιξη του παιδιού τους προς κάτι θετικό. Βέβαια υπάρχουν κι εκείνοι που δεν ασχολούνται, αλλά τις περισσότερες φορές νομίζουμε ότι τα παιδιά μας αντιλαμβάνονται λιγότερα απ'όσα νομίζουμε και πως δεν έχει σημασία...θα μάθουν αργότερα. Και για να εξηγούμαι. Υπάρχει η σωστή φάση για όλα! Όταν μου έλεγαν-η μικρή 2 μηνών- πως πρέπει να της βάλω πρόγραμμα ή να μην την παίρνω αγκαλιά, από το ένα έμπαινε, από το άλλο έβγαινε. Αλλά τώρα κοντά στα 3 η μικρή περνάει αυτές τις απαίσιες κρίσεις θυμού κι ενώ ξέρω ότι σε εκείνη την φάση δεν μπορώ να της διδάξω πολλά, ωστόσο δεν την αφήνω να με χτυπάει πχ γιατί έτσι θα νιώσει καλύτερα... Ωστόσο, αν μου επιτρέπεις, θεωρώ ότι δεν είναι το ίδιο εδώ. Ο τίτλος του κειμένου λέει "Ο γιος μου φοράει φουστάνια κι αυτό δεν με πειράζει" οπότε διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το κείμενο, αυτό που εισέπραξα ήταν ότι το έγραψε για τον ίδιον! Όχι για τον γιο του. Τι θέλω να πω; Στο παράδειγμα που αναφέρεσαι με την κόρη του, εκείνος δεν λέει μέσα πουθενά ότι -πραγματικά- δεν ήθελε. Αυτό που τον ένοιαζε ήταν το πως θα αντιδράσουν οι άλλοι. Η κόρη του του το ζήτησε για αστείο, όπως πολλές φορές μας ζητάνε να κάνουμε ανοήτα πράγματα για να γελάσουνε. Και όταν εκείνος δεν βρήκε τι να της απαντήσει στο "Αν το κάνουν, θα τους πω να ξεκουμπιστούν από μπροστά μας", δεν απάντησε "απλά δεν θέλω". Στην ουσία απλά ντρεπόταν και η παραδοχή του παρακάτω ότι τα παιδιά του ήταν χαρούμενα γιατί δοκίμαζε κάτι πέρα από την άνεσή του (σίγουρα όχι σκέψεις των παιδιών, μάλλον δικό του συμπέρασμα) δείχνει ότι δεν είχε απολύτως καμία διάθεση ο ίδιος να βάλει όριο στην συγκεκριμένη φάση...ή μάλλον να το πω πιο σωστά, δεν είχε νόημα να βάλει όρια αφού στην ουσία το παιδί του κι εκείνος συμφωνούσα σε ότι έλεγαν... Γενικά ναι. Πιστεύω πως πρέπει να σέβονται τους γονείς τους σαν προσωπικότητες και το τι θέλουν ή δεν θέλουν, αλλά νομίζω στην συγκεκριμένη περίπτωση ήθηλε απλά να δείξει ότι σημασία έχει να σεβόμαστε κι εμείς αυτό που θέλουν!
Δηλαδη αν το παιδι ζηταγε να βγει γυμνο μεσα στο καταχειμωνο η γενικως να κυκλοφορει ετσι η να βαψει τα μαλλια του η να οπλοφορει θα το δεχοταν για να μη νιωθει καταπιεση;;;ε ενταξει αυτο με ξεπερναει και δεν ειναι θεμα το αν θα γινει γκει η στρειτ απλα το βρισκω αθλιο..Το πιο τραγικο που καταγραφουν αυτες τις στιγμες λες και καταγραφει την πρωτη φορα χωρις μπρατσακια στη θαλασσα ή που εμαθε ποδηλατο!!! ενταξει στο τελος να παει με φουστα για φαι ο μπαμπας ακομη πιο γελοιο για ποιο λογο για να μη χαλασει χατηρι στο παιδι του για να το δει χαρουμενο σε τι;;;;ε αφου δεν τον ξεγυμνωσαν για να ειναι ευτυχισμενα παλι καλα ή αντε βρε με το καλο την επομενη φορα!!!!
Εμένα πάλι θα με πείραζε!
Τέλειο!!!!!!!!! Ωραίος ο father !!!!