Διαβήτης κύησης και… όλα καλά!

Θα ήθελα και γω να μοιραστώ μαζί σας τη δική μου ιστορία και ελπίζω να βοηθήσει άλλες μελλοντικές μανούλες σε περίπτωση που βρεθούν στη δική μου θέση.

Εμεινα εγκυος Φλεβάρη του 2012, είχα μια σχετικά καλή εγκυμοσύνη στην αρχή, μόνο 1-2 εμετούς όλο το 1ο τρίμηνο, χωρίς πρωινή αδιαθεσία, ελάχιστη υπνηλία και πολύ καλή διάθεση γενικά.

Μετά στο δεύτερο τρίμηνο τα πράγματα ζόρισαν! Αρχισα salospin γιατι ειχα προδιαθεση προεκλαψίας, εκανα αμνιοπαρακεντηση γιατι στην αυχενικη διαφάνεια οι τιμές που δειχνουν για μογγολισμο ηταν χαμηλες (ευτυχως όλα καλα) και περίπου τέλος Ιουλίου έκανα και καμπύλη ζαχάρου! Ωραιότατος ο χυμός που σου δίνουν, το ήπια με μεγάλη ευχαριστηση και περίμενα τα αποτελέσματα τα οποία θα έβγαιναν τη μέρα που ξεκίναγε η άδεια μου η καλοκαιρινή.

«Μάλλον διαβήτης κύησης» μου είπε η μικροβιολόγος, «καλύτερα να πάρεις το γιατρό«

Τον παιρνω τηλέφωνο (πολύ καλός γιατρός και πολύ ήρεμος μέχρις σημείου που σε εκνευριζει γιατι είναι και λιγομίλητος)… Μου λεει «Βρες ένα μηχανηματάκι που μετραει το διαβητη και μετρησου για μια εβδομαδα και παρε με να μου πεις τα αποτελέσματα«

Επεσα από τα συννεφα γιατι δεν ειχα ιδεα τι ηταν αυτό που επρεπε να αντιμετωπισω καθοτι ασχετη με το θεμα! Για καλη μου τυχη ειχε μηχανηματακι η γιαγια του αντρα μου και μου το εδωσε για να μπορω να κανω μετρήσεις. Όλα αυτά συνέβησαν σε ένα απόγευμα Παρασκευης πηγαίνοντας για διακοπες στο εξοχικο μας λιγο εξω από την Αθηνα. Θελοντας λοιπον να παρω και μια δευτερη γνωμη σκεφτηκα να επισκεφθω το κεντρο υγειας της περιοχης. Για κακη μου τυχη πετυχα ενδοκρινολογο. Μα θα μου πειτε… Σε αυτή την περιπτωση ενδοκρινολογο χρειαζεσαι! Ναι αλλα εκτος από την ειδικοτητα δεν διεθετε τιποτα άλλο! Του εδειξα τις εξετασεις και μου λεει «Πασχεις απο διαβητη κύησης. Πρεπει να αρχισεις ενεσεις ινσουλίνης αμεσα και να προσεχεις τι τρως και να μετριεσαι συνεχεια, και το μωρο να παρακολουθείται γιατι κινδυνευει και να πας επειγοντως στην Αθηνα να σου γραψουν ενέσεις» και διαφορα αλλα τετοια. Κόντεψα να τρελαθώ!! Και μην εχοντας γνωση του θεματος βρεθηκα να κλαιω απαρηγόρητη, και να αναρωτιέμαι γιατι σε μενα και όλα αυτά που σκεφτόμαστε και κατηγορούμε τον εαυτο μας! Ευτυχως που ειχα τον αντρα μου και τους γονεις μου!

Την επομενη μερα, σκεφτηκα πιο ψυχραιμα, πηρα ξανα το γιατρο μου, και μου ειπε ξανα τι να μετραω και πως και ποιες είναι οι τιμες μεσα στα ορια και μου εδωσε και το τηλεφωνο ενός γιατρου από το Ερρικος Ντυναν ο οποιος με κατευθυνε τηλεφωνικα (θα εφευγε με αδεια την επομενη μερα) για το τι να τρωω και τι να κανω για τις 15 μερες μεχρι να επιστεψει και αυτός και εγώ.

Για να μην μακρυγορω, μετα τα μεσα Αυγουστου που επεστρεψα από διακοπες και γω και ο γιατρος του Νοσοκομείου, πηγα από εκεί, μου εδωσε τη γνωστή λίστα και την ποσότητα που πρεπει να τρωω, τι να τρωω, μου εδωσε δικό μου μηχανηματακι και ετσι αρχισε ο γολγοθας του μετρήματος του σακχαρου! Πρωι, μεσημερι, βραδυ! Καταφερα με την αυστηρη διατροφή να κραταω τις τιμές στα επίπεδα που επρεπε. Κάθε 15 μερες του εστελνα mail και συνεχιζαμε ξανα για άλλες 15 κλπ. Σαν εγκυος απαγορευσα στον εαυτο μου να σκεφτει ότι «κατι μου μύρισε«. Ολοι κρύβονταν όταν ηθελαν να φανε κατι γλυκό για να μη τους δω και ζηλευω. Εάν τυχαινε καποια μερα να περασω τις τιμές γιατι ετρωγα κατι παραπανω με επιανε πανικος. Εκανε βεβαια και 2 ατασθαλίες με την συγκαταθεση του γιατρου να φαω γλυκο στα γενεθλια μου και στην επέτειο του γαμου μας οπου φυσικα και δεν εκανα καμια μετρηση μετα!!

Τελικα με τη βοηθεια του γιατρου μου και του ενδοκρινολογου, και του αντρα μου που με στήριξε, και της μανουλας μου που μου μαγειρευε όλα οσα επρεπε, δεν εκανα καμια ενεση, πηρα ελαχιστο βαρος (συνολικά μόνο 7 κιλα τα οποια και εχασα με το που γεννησα- ημουν εγκυος με μεση δαχτυλιδι), γεννησα μια κουκλα με φυσιολογικο τοκετο στις 36 εβδομάδες (θα με αφηνε κι άλλο ο γιατρος αλλα φοβοταν το διαβητη) με φυσιολογικο βαρος 2960 (σα τη μαμα της ακριβώς), με πολύ μαλλι (και δεν ειχα καμια καουρα που λενε ότι εάν εχει μαλλι κανεις καουρες-πιστευω ότι οι καουρες είναι από αυτά που τρως) και όλα μια χαρα.

Γι ‘αυτό θελω να σας πω να εχετε εμπιστοσύνη στο γιατρό σας και στον εαυτό σας. Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα αρκεί να το θέλουμε. Ειμαστε φτιαγμένες γι ‘αυτο! Ειμαστε μαμαδες από τη φύση μας!!

Φιλάκια σε όλες σας και στα γλυκα παιδάκια σας!

μαμά Ιωάννα

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com