Συμβαίνει πολύ συχνά: Είναι κάποιες ώρες, κυρίως οι απογευματινές – βραδινές, κατά τις οποίες πολλά μωρά, τα περισσότερα τολμώ να πω, είτε θηλάζουν είτε όχι, γκρινιάζουν πολύ, δεν φαίνονται να ικανοποιούνται με τίποτα και μπορεί να κλαίνε χωρίς εμφανή λόγο. Η «γκρινιάρικη» περίοδος του μωρού ξεκινάει περίπου στις 2-3 εβδομάδες, φτάνει στο αποκορύφωμά της περίπου στις 6 εβδομάδες και μπορεί να κρατήσει 2-3 μήνες. Διαρκεί 2-3 ώρες κάθε μέρα. Φυσικά υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις στις ώρες και στη διάρκεια, ανάλογα με το παιδί.
Για να καταλάβουμε τη διαφορά ανάμεσα στο «φυσιολογικό» και το παθολογικό, θα πρέπει να ξέρουμε ότι η «φυσιολογική γκρίνια» – ανησυχία, συμβαίνει την ίδια περίπου ώρα κάθε μέρα, με την ίδια ένταση, το μωρό καλμάρει με τις ίδιες μεθόδους (πχ. με κούνημα, αγκαλιά, θηλασμό, κλπ) και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας είναι ήσυχο και φαίνεται ικανοποιημένο. Η πιο συνηθισμένη ώρα είναι το απόγευμα, ακριβώς πριν τον βραδινό ύπνο. Εάν πιστεύετε ότι η γκρίνια και το κλάμα του μωρού δεν είναι φυσιολογικά, θα ήταν καλή ιδέα να εξετάσει το μωρό ο παιδίατρος για να αποκλείσει οτιδήποτε παθολογικό.
Οι περισσότερες μητέρες, όπως είναι φυσικό, ανησυχούμε και στεναχωριόμαστε πολύ όταν το μωρό μας κλαίει, αισθανόμαστε αβοήθητες και ένοχες, αναρωτιόμαστε αν φταίμε οι ίδιες σε κάτι, μήπως το μωρό μας δεν μας θέλει κι αν είμαστε τελικά καλές μητέρες. Επιπλέον, ειδικά οι θηλάζουσες, σκεφτόμαστε ότι φταίει η παραγωγή μας, ότι δεν έχουμε δηλαδή αρκετό γάλα για το μωρό μας ή ότι το γάλα μας δεν είναι αρκετά θρεπτικό.
Πράγματι, η πείνα μπορεί να είναι αιτία γκρίνιας, ανησυχίας και κλάματος, αλλά εάν θηλάζουμε χωρίς πρόγραμμα, όποτε και όσο θέλει το μωρό, εάν το μωρό μας παίρνει βάρος και εάν έχει αρκετές πάνες με τσίσα και κακά μέσα στο 24ωρο, τότε το θέμα δεν είναι η χαμηλή παραγωγή γάλακτος.
Μια άλλη πολύ συνηθισμένη αιτία είναι η υπερπαραγωγή. Γι’ αυτό το θέμα διαβάστε εδώ.
Άλλες συνηθισμένες αιτίες ανησυχίας, γκρίνιας και κλάματος είναι: το πολύ έντονο αντανακλαστικό έκκρισης γάλακτος, η ευαισθησία του μωρού σε κάποιες τροφές που τρώει η μητέρα, ο ερεθισμός στη περιοχή της πάνας, υπερένταση, υπερδιέγερση, κα. Πολλά μωρά επίσης είναι ιδιαίτερα ανήσυχα κατά της φάσεις «ταχείας ανάπτυξης».
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε τις βασικές ανάγκες του μωρού, δηλαδή:
Να το θηλάσουμε
Να το βάλουμε να ρευτεί
Να αλλάξουμε την πάνα του
Να το ξεντύσουμε τελείως για να βεβαιωθούμε ότι κάποιο ρούχο δεν είναι αυτό που ευθύνεται για την ανησυχία του.
Να το περπατήσουμε στην αγκαλιά μας, ή μέσα σε ένα sling ή μάρσιπο
Να του κάνουμε μασάζ στην κοιλιά ή/και στην πλάτη
Να το κρατήσουμε με τέτοιο τρόπο, ώστε η κοιλιά του να ακουμπάει είτε επάνω στον ώμο μας, είτε επάνω στο μηρό μας ή πάνω στο χέρι μας ή στην κοιλιά μας.
Να φασκιώσουμε ελαφρά το μωρό
Να χαμηλώσουμε τα φώτα και να μειώσουμε όσο γίνεται τους θορύβους, τραγουδώντας χαμηλόφωνα
Να βάλουμε μουσική σε χαμηλή ένταση (δοκιμάστε διάφορα είδη μουσικής για να δείτε τι προτιμάει το μωρό σας)
Να ανοίξουμε μια συσκευή με «λευκό» ήχο (ανεμιστήρας, πιστολάκι μαλλιών, ηλ. σκούπα, πλυντήριο, απορροφητήρας, κλπ) και να βάλουμε το μωρό κοντά της.
Να θηλάσουμε το μωρό περπατώντας
Να του κάνουμε μπάνιο
Να κάνουμε μπάνιο μαζί με το μωρό
Να το κουνήσουμε ρυθμικά
Να βγούμε από το σπίτι, με το μωρό στο καρότσι ή μέσα στο sling
Να το πάμε βόλτα με το αυτοκίνητο
Ενδιαφέρον είναι ότι σχεδόν οτιδήποτε δοκιμάσουν οι γονείς, μπορεί να «δουλέψει» αλλά μόνο για λίγες μέρες. Μετά πρέπει να πειραματιστούν με κάτι άλλο. Οτιδήποτε κι αν είναι αυτό που «δουλεύει» για το δικό σας μωρό, απλά κάντε το!
Η πολλή αγάπη δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, το αντίθετο συμβαίνει θα έλεγα. Δεν θα κακομάθετε το μωρό σας κρατώντας το αγκαλιά και θηλάζοντάς το, αλλά θα του μάθετε ότι είστε εκεί για εκείνο κάθε φορά που σας χρειάζεται. Η ανάγκη ενός μωρού για την αγκαλιά της μαμάς του είναι το ίδιο επιτακτική με την ανάγκη του για τροφή. Το μωρό σας πραγματικά σας χρειάζεται. Δεν πρόκειται για χειρισμό εκ μέρους του μωρού, ή για κάτι που πρέπει να διορθωθεί, αλλά για αληθινή ανάγκη. Συχνά ένα μωρό που χαρακτηρίζεται γκρινιάρικο και ανήσυχο είναι ένα μωρό που είναι αρκετά έξυπνο ώστε να εκφράζει την ανάγκη του για περισσότερη επαφή με την μαμά του και που ικανοποιείται όταν η ανάγκη του αυτή βρίσκει ανταπόκριση. Και όσο πιο πολύ κρατάμε το μωρό μας, τόσο πιο εύκολο μας είναι να μάθουμε τη «γλώσσα» του μωρού και να ερμηνεύουμε τα σημάδια του, κάθε στιγμή.
Η φροντίδα ενός μωρού που είναι γκρινιάρικο ή ανήσυχο και κλαίει συχνά, μπορεί να είναι πολύ δύσκολη και κουραστική. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε καλές μητέρες, αν και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να αισθάνεστε καλά όταν το μωρό σας είναι τόσο απαιτητικό. Εάν μένουμε με το μωρό μας και προσπαθούμε να το ανακουφίσουμε με κάθε τρόπο, μπορεί να φαίνεται σαν να μην κάνουμε τίποτα, αλλά στην πραγματικότητα του μαθαίνουμε ότι μπορεί να μας εμπιστεύεται και ότι το αγαπάμε χωρίς όρους.
[divider]
Η Βίκυ Φαρδογιάννη είναι πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC και εργάζεται στο χώρο του θηλασμού για περισσότερο από δέκα χρόνια.
Θα την βρείτε στο thilasmos.com
και στη Facebook σελίδα “Thilasmos – Θηλασμός“
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο