Μέσα στο μυαλό της!
«Αααααα, τι ωραίο αυτό το ρολό! Χαρτί υγείας, το είπε η μαμά μου; Μμμμ, ναι, νομίζω έτσι το είπε! Δεν με νοιάζει πώς το λένε… Εγώ θα το τραβήξω και θα το σκίσω και θα γεμίσω τον τόπο χαρτί, αααααχ, αααααχ, τι ωραία! Να και εδώ, χριτς, να και εκεί, χρατς! Ας φάω και λίγο! Μαμααααά, κοίτα μαμά! Ωχ! Γιατί μου το παίρνει;; Ας πάω λίγο πιο εκεί!
Ααααα, ωραία και αυτά, τα βάζει η μαμά στα νύχια της και παίρνουν χρώμα. Θα πάρω ένα στο ένα χέρι και ένα στο άλλο και θα τα χτυπήσω μεταξύ τους! Τσιν, τσιν, τσιν! Τι ωραίος ήχος! Εεεε, γιατί μου τα παίρνετε; Θα σπάσουν; Τι σημαίνει θα «σπάσουν»;; Ουφ! Α!!! Τι έχουμε εδώ! Μια πρίζα! Η μαμά και ο μπαμπάς λένε να μην τις πειράζω, ας τους ακούσω…
Ωπ! Το κουτί για τα πράγματα! Δεν ξέρω πως το λένε, έχει μέσα ρούχα, βα… βα… βαλί… βαλι-κάτι τέλος πάντων! Ας ανοίξω το φερμουάρ! Τζίφος, δεν έχει τίποτα εδώ μέσα, για να δω στην άλλη θήκη! Ωχ, μια σακούλα! Ωχ! Με σαγιονάρες, για να δω τι γεύση έχουν, ωχ η μαμά, να μαμά πάρτες, τις έβγαλα για σένα, αλήθεια λέωωωωω!
Κάτσε τώρα που δεν με κοιτάει να πάρω το βραχιόλι της που το ξέχασε εδώ! Μου πάει πολύ, ε; Καλά, είμαι θεά! Μια μέρα θα της τα πάρω όλα αυτά τα βραχιόλια και τα κολιέ, θα γίνουν δικά μου!!! Να και η βούρτσα πάνω στο τραπέζι «Ωωωω, ωωωωω», χτενίζομαι και είμαι κούκλα! Η μαμά μου λέει πως θα βγάλω κανένα μάτι, τι λέει μωρέ; Χαζό είμαι; Αφού ξέρω να χτενίζομαι!
Α ο μπαμπάς! Έφερε ένα μπουκάλι! Τρελαίνομαι για μπουκάλια, έχουν πολλή πλάκα! Να κοίτα τι ωραία το κοπανάω στο πάτωμα! Αααα, το ρολάρω κιόλας και φεύγει μακριά. Βαρέθηκα τώρα, ας πάρω τα χαρτομάντηλα! Ουπς, γλίστρησα, φτουυυ, κάτσε να ξανασηκωθώ να τα πιάσω!
Ωραία τα χαρτομάντηλα, τι καλά να κατάφερνα να τα ανοίξω κιόλας! Ονειρεύομαι να τα μαδήσω, να τα σκίσω, να γεμίσω τον τόπο χαρτάκια!! Τι ωραία!!! Γιούπι! Δεν μπορώ, γκρρρ, μαμά, έλα έλα έλα… Μου τα πήρε… Τι μου έδωσε; Το βιβλίο με τα ζωάκια; Πφφφφ, βαρετό!
Ώπα! Ώπα ρε φίλε!! Το κινητό της μαμάς!!! Θησαυρός, δεν υπάρχει καλύτερο! «Ναι, ναι; Γιαγιά;» Ουπς, μάλλον πήρα κάποιον που δεν έπρεπε, είδα τη μαμά να το κλείνει πανικόβλητη, είναι λέει και μεσημέρι!
Μπαίνω στο μπάνιο! Μπορώ να ανοίξω το καπάκι της λεκάνης; Έχει μέσα νερό! Θέλω να κάνω πλίτσι πλίτσι. Η μαμά με κοιτάει και μου λέει «Όοοοοοοχι!» Τι στο καλό, μάτια στον πισινό της έχει;
Τώρα θα πάω να μπω ανάμεσα στον τοίχο και το κομοδίνο, μήπως ανακαλύψω κάτι. Ωχ, ωχ, ωχ, σφήνωσα, σφήνωσααααα, μαμαααααααά, μαμαααααααααά, *κροκοδείλιο δάκρυ*, α τελικά μπορώ να βγω, χωράω, χαχα, τι πλάκα! Τους κατατρόμαξα!
Ωχ! Βάζουν μαγιό! Τι λένε; «Πάμε για μπάνιο γιατί δεν τη χωράει το σπίτι»; Yes, yes, yes! Επιτέλους! Πάμε παραλία! Τι καλά… Άντε γιατί βαρέθηκα εδώ, τίποτα δεν έχει να κάνω!
Ωχ! Τι ωραία φωτογραφική μηχανή είναι αυτή! Αν πατήσω αυτό το κουμπί, τι θα γίνει;»
(Πιθανές σκέψεις της Αθηνάς ένα ζεστό μεσημέρι!!)
φοβερό κείμενο Ολίβια! Νομίζω οτι αποκρυπτογραφείς τέλεια τα ζουζούνια μας!!!
Τέλειο κείμενο Ολίβια!! Πω πω...Σκέφτομαι μια μέρα που θα μεγαλώσει η Αθηνούλα και θα τα διαβάζει όλα αυτά που γράφεις...Τι θησαυρός είναι αυτός που θα κληρονομήσει??? Και τον φτιάξατε με τα χεράκια σας...Εσύ και ο Μάνος σου που σε υποστηρίζει... Θα ήμουν τρομερά ευτυχισμένη αν είχα κάτι τέτοιο και γω να θυμάμαι από τους δικούς μου...Την κάθε λεπτομέρεια της καθημερινότητας συνοδευμένη από υπέροχες φωτογραφίες...Γιατί το βλέπω και γω από το γιόκα μου που είναι σχεδόν 2,5 ότι περνώντας ο καιρός αρχίζω να ξεχνώ πράγματα...Προσπαθώ με τη μνήμη μου να αποτυπώσω πονηρές ματιές και διάπλατα χαμόγελα, αλλά ξέρω ότι κάποια στιγμή αυτή θα με προδώσει. Ο γραπτός όμως λόγος θα μείνει...Μπράβο σου... Όσο για το περιεχόμενο του κειμένου, και μένα ο γιος μου όπως και όλα φαντάζομαι τα παιδάκια, κάτι τέτοια σκέφτονται...Τις τελευταίες μέρες δε που περνάμε πολύ χρόνο μαζί και μου δείχνει τρελές αγάπες, όταν παίζουμε και τον πειράζω ρίχνει κάτι πονηρές ματιές και κρυφά γελάκια που με τρελαίνουν!!! Μακάρι να είναι έτσι χαρούμενα και ξέγνοιαστα όλα τα παιδιά του κόσμου, χωρίς προβλήματα...Μακάρι να δώσει ο Θεός....
Θέλουμε κι άλλες σκέψεις της Αθηνούλας Ολίβια!Τέλειο το κείμενο!Ρίξαμε πολύ γέλιο!Δεν το συζητώ,έτσι και ακόμα περισσότερο είναι ο γιος μου 2,5 περίπου,να μην μιλήσω για σκαρφαλώματα στην πλάτη του καναπέ,στα τραπέζια...σκέτο μαιμουδάκι!!!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ, ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΣ ΔΙΠΛΟΥΝ ΑΦΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΩΝ,ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
τρελλό γέλιο!!!!!!!κάπως έτσι σκέφτεται και η δική μου!!!!χαχαχα......
αχ ολιβια με εκανες και γελασα!!!πραγματικα το πιστευω οτι ετσι σκεφτονται τα σκασμενα χα χα χα
teleia teleia teleia!!!! k emena ta aderfia mou perisi, etsi akribws ekanan!! twra kaliterepsan kapws ta pragmata. "an den sxisei, den tha psalidisei. k an den psalidisei, den tha grapsei" dont worry ;)
Πραγματικα γελασα με την ψυχη μου.. Ετσι ειναι τα πραγματα!!!!Τα ματια στο πισινο πρεπει να ειναι...
καλα μιλαμε θεικο!!!!!!!!!ειναι 2 χρονων η δικια μου και κανει ακριβως τα ιδια!!!!!!χαχαχαχα εχουν πολυ γελιο τα μικρα μας.....να ναι καλα ολα τα παιδακια.....
ΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑ! ΟΛΙΒΙΑ ΦΟΒΕΡΟ! ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 9 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟ!! ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ! ΕΤΟΙΜΗ ΓΙΑ ΣΚΑΝΤΑΛΙΑ! ΑΠΛΑ ΕΜΕΝΑ ΒΑΖΕΙΩΚΑΙ ΗΧΟ! ΜΟΛΙΣ ΔΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ-ΔΑΓΚΩΣΕΙ-ΠΕΤΑΞΕΙ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ "ΧΑ" ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΕΙ: "ΧΑ ΣΕ ΤΣΑΚΩΣΑ ΠΑΛΙΟΠΡΑΓΜΑ!!!" ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ ΣΟΥ ΛΕΩ!
Αχαχαχαχαχαχχαχααχαχαχχαχαχαχαχαχχ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Σαν να έβλεπα τη φάτσα και το ύφος των δικών μου παιδιων πριν από κάποια σκανδαλιά.... χαχαχαχαχχααχχαχαχαχχαχααχαχαχ!!!!!!!!!!!!
Χα,χα,χα!!! Σαν να περιγράφεις τις "δραστηριότητες" της μικρής μου! Μια από τα ίδια, μην πω χειρότερα! Αλήθεια, την μανία που τα πιάνει με κάθε είδους χαρτιά, δεν μπορώ να την καταλάβω. Και η απόλαυση να τα σκίζουν σε μικροσοποικά κομματάκια, τι είναι πάλι αυτό; Να περνάτε υπέροχα!!!
ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ ΟΛΙΒΙΑ.....
Ολίβια, μήπως ζεις με το δικό μου παιδί??!!
η χαρά της ανακάλυψης!!!!!!!!!! :-)
Καλα εχεις κανει διατριβη στο μπεμπεδιστικο μυαλο! Ωρες-ωρες απορω κι εγω τι να σκεφτεται, οταν κανει την σκανταλια, οταν προσπαθει να περπατησει, οταν με κοιταει με αυτο το ναζιαρικο υφος!! Αχ!τρελλαινομαι! Οφειλω ομως να πω και κατι αλλο... οι φωτογραφιες που συνοδευουν αυτο το αρθρο ειναι το κατι αλλο!!
Χαχαχααχα, ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!
Εμείς είμαστε μικρές ακόμα.. (6 μηνών) αλλά θα τα κάνουμε κι αυτά!! Όλα αυτά έχουν τη γοητεία τους, σκανταλιές, ζουζουνιές, ζημιές. Αρκεί να μην χτυπάνε τα μικράκια μας...
χαχαχαχαχα!!..Καλά τραντάζομαι ολόκληρη από τα γέλια διαβάζοντάς το ΔΥΝΑΤΑΑΑΑ με ακροατές τον άντρα μου (να χασκογελάει τρελάαα και σε κάποια σημεία να χοροπηδάει και η δική του κοιλίτσα από τα γέλια :P χιχιχιχιχι!!!) και την Κλεόνικα να με κοιτάζει απορημένη..γιατί έπαιρνα και ύφος να αποδώσω το κείμενο σωστά..με μωρουδίστικη αφέλεια και "πονηράδα" δηλαδή!!!!!! χαχαχαχαχα!!!..Να'σαι καλά βρε Ολιβιάαακιιιι!!!..Το καταδιασκέδασα!!!..Γέλασα με την ψυχή μου λέμεεε!!! :)))))
ΤΕΛΕΙΟ ΤΕΛΕΙΟ ΤΕΛΙΟ.Κ ΕΜΕΝΑ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΤΡΕΛΑΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΥΓΕΙΑ.ΣΚΟΡΠΑΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΧΑΡΤΑΚΙΑ.
χιχιχιχι!!δεν τα προλαβαινεις τα τρελλοκατσικακια!του χρονου θα τρεχω κ εγω!η κουκιτσα μου (παρατσουκλι απο το επιθετο της-Κουκου-)ειναι 6 1/2 μηνων...
Να είσαι καλά βρε Ολίβια, μου έφτιαξες το απόγευμα, και δεν είμαστε στην θάλασσα να δροσιστούμε λίγο που ούτε εμάς μας χωράει το σπίτι!!! Ξεκαρδίστηκα με την Αθηνούλα, κάπως έτσι είμαστε και εμείς!!!