Τελικά υπάρχει θεία δίκη!
Ολα ξεκινησαν πριν απο λιγα χρονια οταν ακομα συζουσα ακομα με τον αντρα μου. Όταν ανακοινωσαμε την εγκυμοσυνη μου, εκει ξεκινησε και το μαρτυριο… Κανονικα ολες οι μαναδες θα επρεπε να χαιροντουσαν που θα γινουν γιαγιαδες και παπουδες αντιστοιχα αλλα στην δικη μας περιπτωση δεν εγιναν ακριβως ετσι. Ποια φυσιολογικη μανα θα ελεγε οταν της ανακοινωνανε οτι θα γινει γιαγια «Αφου εχει δανεια τωρα ο Κ. μηπως να το ξανασκεφτειτε; Δεν το εχετε γνωρισει ακομα!» Και ολα αυτα απο το τηλεφωνο, δεν εχει το θρασος να μου το πει απο κοντα (πεθερα να σου τυχει!!!)
Αφου εχω παθει ενα σοκ απο αυτη την απαντηση για λιγα δευτερολεπτα, της λεω να παει να γ@@@@@@@@ και της κλεινω το τηλεφωνο. Μετα απο λιγη ωρα απο την συγχιση που ειχα (ημουν ηδη 1 1/2 μηνα εγκυος ) παθαινω την πρωτη αποκολληση (οι μονες που ετρεξαν βεβαια ηταν η μανα μου και η αδερφη μου μαζι με τον αντρα μου που ειχε τρελαθει οταν εμαθε τι εγινε!!)
Καθομαι μια βδομαδα στο κρεββατι και ξανασυνεχιζω την δουλεια, κανουμε τον γαμο (πολιτικο) και ξεκιναμε την μετακομιση (5 μηνων) και παθαινω 2η αποκολληση… Ο αντρας μου ελειπε στην δουλεια και φωναζω την μανα μου να ερθει και μου λεει «Πες και στης πεθερας σου να ερθει, μην λενε οτι φωναζεις ολο εμενα» Η απαντηση της;
«Εχω βαλει πλυντηριο, δεν μου το ελεγες νωριτερα; δΔεν μπορω να ερθω!«
Λες και της ειπα να παμε βολτα…
Ευτυχως η υπολοιπη εηκυμοσυνη μου εξελιχθηκε καλα μεχρι την ημερα που γεννησα… Ενω ειχαμε ολη την χαρα για τον ερχομο του νεου μας μελους, ερχεται το χειροτερο νεο: η μανα μου διαγνωστηκε με καρκινο στα γεννητικα οργανα και πρεπει να χειρουργηθει αμεσα… Εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου… Και ξεκιναει ο 2ος γολγοθας μου… Εγω να βγαινω απο το νοσκομειο λεχωνα και μετα απο λιγες μερες να χειρουργειται η μανα μου… βοηθεια βεβαια δεν ειχα απο κανεναν εκτος απο τον αντρα μου, την αδερφη μου και μια φιλη μου η οποια μου κρατησε το παιδι ασαραντιστο ακομα για να παω στο χειρουργειο της μανας μου (η αλλη βεβαια δεν μπορουσε να κρατησει το παιδι γιατι ηταν πολυ μωρο και φοβοταν) Ευτυχως για καλη μου τυχη τελειωνει αισιοδοξια το πολυωρο χειρουργειο της!
Και μετα απο λιγο καιρο μου ερχεται και το 3ο κακο… Μας φωναζει η παιδιατρος μας και μας ενημερωνει οτι η «λιμνουλα» στο κεφαλακι του μπεμπη εκλεισε πριν το 6μηνο και θα πρεπει να κανω υπερηχο εγκεφαλου γιατι φοβοτανε οτι δεν θα αναπτυχθει σωστα ο εγκεφαλος και μην γινει υδροκεφαλος…. Ετρωγα χαστουκια της μοιρας το ενα πισω απο το αλλο… Για να μην μακρυγορω και αλλο, κανουμε εξετασεις και μας ενημερωνουν οτι το αγγελουδι μας ειναι μια χαρα…
Σημερα ο γιος μου ειναι 9 μηνων! Ο «αγγελος μας «ειναι υγιεστατος και γεμιζει χαρα το σπιτι μας… Οσο για την «αλλη», η καλυτερη εκδικιση ειναι η απαθεια του γιου μου στην «αλλη γιαγια»…η οποια τον θυμηθηκε μετα απο 8 μηνες οτι υπαρχει. Τελικα υπαρχει θεια δικη….
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Η κύρια που γράφει δεν πας καλά στην κοπελα που τα έγραψε να παει σε γιατρό ειδικό που τον πόνο του αλλου τον θεωρεί γελοίο μπροστά στα δικά της. Πόση κακιά τρέφεται , μεγαλωνεται κ παιδιά τρομάρα σας
ΔΕΝ ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ,ΚΑΘΟΜΑΙ ΤΟΣΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΜΠΟΥΡΔΕΣ. ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΕΙΧΕΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ. ΜΑΝΑ ΑΔΕΡΦΗ ΚΑΙ ΦΙΛΗ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΚ ΘΑ ΣΤΕΙΛΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΑΠΟ ΕΝΤΕΚΑ ΜΗΝΩΝ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ;;;;;;;;; ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΕΣ ΚΑΛΑ. ΕΔΩΣΕΣ ΔΙΚΑΚΩΜΑΤΑ. ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΑΛΛΗ ΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ. ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΓΡΑΦΕΙΣ
Απο κομπλεξ πατε καλα καποιες και κοιτατε να κρινετε τους αλλους και αμεσως να πειτε για τον εαυτο σας εγω ειμαι μονη μου και πως το μεγαλωνω.....κτλ κτλ...καλα λεει η κοπελα ειναι αντετωπιση αυτη απο γιαγια να λεει δεν το εχετε γνωρισει σκοτωστε το η εχω βαλει πληντυριο???ρε ουτε γεια δε θελουνε.κριμα ειναι αυτοι οι ανθρωποι εχουν κακια κ ζηλεια μεσα τους
Αυτό με την βοήθεια από κανένα, μου φαίνεται αστείο... Αναρωτιέμαι ποιους και πόσους άλλους βοηθούς ήθελες?
Τι λες δηλαδη?σε ποια θεατακια να κανουμε πισω?να σου λεει να ριξεις το παιδι και να μην δινεις σημασια?τι αλλο θες να σου πει δηλαδη?και πως θα γινει φιλη σου αυτη η γυναικα?και πως θα πιστεψεις οτι αγαπησε ποτε το παιδι σου?αυτο που δεν ηθελε καν να γεννηθει?????? Και η δικια μου κατι παρομοιο ειχε πει.....γιατι ηλπιζε να χωρισουμε,οποτε αν καναμε παιδι θα ηταν πιο δυσκολο.....και φανηκε τελικα απο τη συμπεριφορα της.....τον πρωτο χρονο της μικρης την ειδε 5 φορες,αφου ρωτησα τον αντρα μου αν εχει κατι και δεν ερχεται να δει το μωρο....ποια γιαγια δεν λαχταραει να παει να δει το μωρο?καλα γινανε και αλλα πολλα,οταν αναγκαστηκα να της αφησω το παιδι,γιατι η μαμα μου που την ειχε αποκλειστικα,χρειαστηκε να κρατησει της αδερφης μου για λιγες μερες.....την βρηκα νηστικη,την βρηκα να μην εχει πιει νερο μερα καλοκαιριου και να κλαιει απο τη διψα και να μην ξερω τι θελει γιατι δεν μιλαγε ακομα,παντα συγκαμενη....κ.τ.λ.........φυσικα δεν της την ξαναφηνω,παει σταθμο και οτι χρειαζομαι ειναι η μαμα μου ακομα και ο μπαμπας μου,που της εχει και του εχει απιστευτη αδυναμια,γιατι εχει κοψει πολλα χιλιομετρα με τη μικρη στον ωμο του..... Ενα θα σου πω,μην ζητησεις ποτε τη βοηθεια της για το παιδι.και οντως συμφωνω και γω οτι ειχες βοηθεια και εχεις.ναι η μαμα σου περασε πολλα,αλλα εχει και ια φιλη και κυριως εχεις τον αντρα σου.θα μπορουσε να ειναι κολλητος με τη μαμα του,και να εισαι εντελως μονη οπως ειναι πολλες και αφηνουν τα παιδακια τους σε ξενα χερια. Ποτε να μην ειμαστε αχαριστες γι'αυτα που εχουμε.ασε τη πεθερα απ'εξω και κανονισε τη ζωη σου χωρις τη βοηθεια της.
Εισαι υπερβολικη. Φυσικα και δεν ηταν υποχρεωμενη η πεθερα να σε βοηθησει. Επισης..Βοηθεια απο κανεναν;;;;;;;; και η αδερφη ο αντρας και η φιλη;;;; συτοι ηταν ο κανενας;;; Αλλα εσυ εκει! Κολλημενη! Επρσπε η πεθερα να τρεξει ωστε να θεωρησεις οτι ειχες καποιον.... Ξαναδες τον εαυτο σου.
Πρωτη φορα γραφω αρρνητικο σχολιο αλλα ρε παιδια δουλευομαστε? Πεντε παιδια εχουμε βοηθεια μονο απο τον πατερα μου κ αισθανομαστε παρα πολθ τυχεροι!!! Η πεθερα μου απο το τριτο παιδι αρχισε τα"σκουφακια δεν ταξερετε,ριξτε το"κα τετοια ομορφα αλλα ποτε δεν εβρισα ειδικα ρετοια βρισια.απευθυνεται στην μανα του ανυρα της τελος.επισης δεν βλεπει τα παιδια καθολου απο επιλογη,δεν βοηθαει ποτε κ εχει αποψη.απλα κλεινω τα αυτια κ ασε να κουρευονται...το ιδιο κ ο αντρας μου.καθε φορα που μου λεγε να ριξω τα μωρα,ελεγα δςν εριξα το πρωτο ανυπαντρη θα το κανω με τα επομενα ή την αποφαση μας την ξερετε?εμπαινε στην θεση της.οσο για την βοηθεια δςν με ενοιαζε πολυ μιας κ ειχα ρον πατερα μου κ επειδη δεν το θεωρω υποχεεωση τον παππουδων ρο μονο που με πληγωνει ειναι που δεν τα βλεπουν επειδη μενουν μακρια κ ρο χουν σαν δικαιολογια γιατι ειναι μια χαρα οικονομικα συν οτι τους λεω αν το αποφασισουν κανω εγω τα εξοδα ολα. Κ μιλαμε για 3ωρες αποσταση αλλα οχι ρε παιδια κ 4χρονια που εχουν να τα δουν.οποτε για μενα ειναι απαραδεκτη συμπεριφορα που εβρισε την μανα.οσο για την βοηθεια πιστευω οτι ολες θα θελαμε αλλα οπως γινεται σχεδον παντα τα παιδια αυνδεονται με τους συγγενεις της μανας πιο πολυ!
Και η δικια μου ειχε πει πολλες χοντραδες ειδικα στην δευτερη εγκυμοσυνη του τυπου με τετοια κριση ποιος κανει κι αλλο παιδι;αλλα ολα ξεχαστηκαν με τα κοριτσια κ ειδικα με την μικρη που της εχει φανερη αδυναμια.Μηπως κι εσυ ησουν αρνητικη κ εισαι απεναντι της;Προσωπικα οσο κ αν με θιγει καποιος δεν θα τον βρισω καθαρα απο θεμα αρχων κ μονο.ποσο μαλλον οταν προκειται για τον ανθρωπο που εφερε στη ζωη τον ανθρωπο μου.Και δεν μου εχει κανει λιγα,εχουμε ακυρωσει γαμο εξαιτιας της κοντεψαμε να παρουμε διαζυγιο μετα τον γαμο κ πολλα πολλα αλλα.πλεον εχει κανει στροφη 180°.Γιατι οπως πολυ απλα μου ειπε μια μερα «Μπορει να ειμαι σκληρη αλλα εχω ματια και βλεπω»
μήπως ήσουν κ εσύ προκατειλημμένη απέναντι στην πεθερά σου όμως;;περιμένετε λίγο γιατί πήρατε δάνειο είπε,δεν είπε και τίποτα τρομερό,και στην τελική δεν είχε και άδικο!ούτε σε έβρισε ούτε τίποτα!αντιθέτως εσύ την έβρισες!οκ λέμε για τις πεθερές συνέχεια ότι φταίνε,αλλά εγώ βλέπω ότι κ μεις οι νύφες δεν τις σεβόμαστε καθόλου!!σεβάσου τα χρόνια και ότι είναι μάνα του άντρα που αγαπάς!!δεν είναι εχθρός σου!!κ εμένα η δική μου στην αρχή ήταν κουμπωμένη απέναντί μου,δε μου πολυμίλαγε,εγώ την πλησίασα και τη βοήθησα με ένα σωρό δουλειές κ ό,τι χρειαζόταν στο σπίτι,και σιγά σιγά λύθηκε κ εκείνη και τώρα είμαστε σα φίλες!σαν τη μάνα μου την έχω!με αγαπάει και την αγαπάω!δε θέλετε άσχημο κλίμα στο σπίτι σας,μην καλλιεργείτε λοιπόν .έχθρες από μόνες σας!!κ αν πει κ μια κουβέντα παραπάνω,δώστε τόπο στην οργή!δεν είπαμε να επιτρέπετε να είναι συνέχεια μεσα στα πόδια σας, αλλά σε κάτι τέτοια θεματα μπορείτε να κάνετε πίσω!
Δεν εχουν το ακαταλογιστο οι πεθερες λογω ηλικιας ουτε λογω συγγενειας. Να σκεφτει να ριξει το παιδι του παιδιου της, το εγγονι της δηλαδη της ειπε, οχι ν αναβαλλει μια εγκυμοσυνη. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ!!!!
Εμένα πάλι ήρθανε και οι δυο και κανανε σκηνές στο νοσοκομείο, ητανε πολύ λυπημένοι επειδή άλλαζε η ζωή του γιοκα της! Και ειναι ξένοι δεν εινσι έλληνες! Δεν δέχτηκε ούτε συγχαρητήρια απο την νοσοκόμα και η μαμά μου σε άλλη Ηπειρο! Τωρα τους γύρισα την πλάτη και ησύχασα! Δεν ξέρω για την θεία δική ποτέ θα τους βρει εγώ έχω την δική μου τιμωρία! Τους έβγαλα εντελώς απο την ζωή μου! Απαξίωση αυτό χρειαζονται
Εμένα πάλι ήρθανε και οι δυο και κανανε σκηνές στο νοσοκομείο, ητανε πολύ λυπημένοι επειδή άλλαζε η ζωή του γιοκα της! Και ειναι ξένοι δεν εινσι έλληνες! Δεν δέχτηκε ούτε συγχαρητήρια απο την νοσοκόμα και η μαμά μου σε άλλη Ηπειρο! Τωρα τους γύρισα την πλάτη και ησύχασα! Δεν ξέρω για την θεία δική ποτέ θα τους βρει εγώ έχω την δική μου τιμωρία! Τους έβγαλα εντελώς απο την ζωή μου!
Δεν θα έλεγα ΠΟΤΕ σε κάποια που παίρνει να μου ανακοινώσει οτι ειναι έγκυος "ρίξε το"!!!!!! Προφανώς και δεν την ρώτησε την γνώμη της οπότε η αντίδραση της φανερώνει απίστευτη κακεντρέχεια. Όσο για την βοήθεια, έχουν δικιο οι περισσότερες που λενε μην περιμένεις και πολλα, ομως καταλαβαίνω πως οταν εσυ εισαι λεχώνα και εχεις και τρεξιματακι στα νοσοκομεία σίγουρα χρειάζεσαι βοήθεια, ειδικά αν προέρχεται απο άτομα που κι εκείνα έχουν τις υποχρεώσεις τους. Θα μπορούσε ίσως εστω να σου πει μια κουβέντα να προσφερθεί, ειδικά οταν ήξερε τι ζόρι τραβουσες με την μάνα σου. Κι όσο για την θεία δική...τα παιδιά απο πολυ μωρά καταλαβαίνουν ποιος τους δίνει αγάπη και ποιος οχι. Εμένα η μικρη μου τριων μηνων που γύρισα στην δουλεια σταματούσε το κλάμα μονο οταν με έβλεπε και απο πολυ μωρό επίσης εχει αδυναμία στον πατέρα μου οπως κι εκείνος σε εκείνη και το δείχνει...
Βρε κοπελα μου γιατι στεκεσε στο οτι δε σε βοηθησε η πεθερα ( που στην τελικη δεν ειναι υποχρωμενη) και δε στεκεσε στο γεγονος οτι ειχες ενα στρατο ολοκληρο να σου προσεχει το παιδι? δες το θετικο της υποθεσης οτι ολα πηγαν καλα....και ασε την πεθερα , αλλωστε δεν γραφεις πουθενα οτι σου διμιουργησε προβλημα καπου 'η επηρεαζει τον αντρα σου αρνητικα.... Οσο για την θεια δικη δεν την βλεπω πουθενα....
Martha exeis apolyto dikio, ayto skeftika kai egw, otan diavasa na leei oti den eixe voitheia apo kanenan, para mono apo 4-5 atoma.... ti na pw ki egw poy megalwnw to gio mou apolytws moni kai mexri proxthes htan 24wres mazi mou... twra ksekinise sxoleio kai pira mia anasa....
Πλακα μας κανεις ε? Το οτι της ειπε να ριξει το παιδι,τι ηταν?καλο? Και τι εννοεις δεν εχει καμια υποχρεωση?του παιδιου της τι παιδι θα κρατουσε για να βοηθησει, δεν της ειπαν να σκαψει! Η θεια δικη δε φαινεται τωρα,αλλα θα ερθει,να εισαι σιγουρη....!
Θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου...η <<η θεια δικη θα ερθει σιγα σιγα,δεν υπαρχει χειροτερο πραγματα απο την απορριψη...ειδικα να εισαι μαλλον να θεωρ/σε γιαγια και να εχεις την δυνατοτητα ουτε να το ακουσεις απο μια παιδικη φωνη,να σε παρει μια αγκαλια,να πας μια βολτα στην παιδικη χαρα...αυτο θα πει τιμωρια
Είναι σιγουρα θεια δικη η δικια σου δικη? ;-) Γιατι δεν καταλαβαινω πως ένα μωρο 8 μηνων απορριπτει τη γιαγια του.Δηλαδη τη μαμα σου την υποδεχεται με αλλαλαγμους χαρας?Εκτος αν εννοεις πως δεν αφηνεις να το δει
Κι εγώ την ίδια απορία είχα!!
Ποια θεια δική καλέ? Ολα τα δεινά επανω σου ήρθαν. η πεθερά δεν έπαθε και τίποτα τρομερό. Το καλυτερο ηταν :δεν έχω βοήθεια απο πουθενά εκτός απο την μάνα ,την αδερφή και μια φιλη.!!!!!Μα πως τα καταφερνεις μονη σου?
Επιτέλους! κ. Μαριλενα, ακριβώς τα ίδια θα έγραφα και για τα δυο θέματα. Με καλύψατε πλήρως!
καλό μήνα! χι..χι..γελάει καλύτερα αυτός που γελάει τελευταίος...,έτσι είναι αυτά!!
Χαχαχα τι μου θυμησες τωρα...εμενα η παρολιγον πεθερα γιατι δεν παντρευτηκαμε με τον μαμακια γιο της ποτε ειπε οταν εμαθε για την εγκυμοσυνη "αχ δεν ξερω να χαρω η να λυπηθω?" Και "αχ αχ και το είχα πει του γιου μου να μη μου κανει τετοια τωρα εχω πολλες δουλειές( ο γιος 35 χρονων κ μπροστά να μη βγαζεθ κιχ)....