Δεν αντέχω άλλο την αναισθησία του!
Ψάχνω να βρω μια λύση για να σωθεί η σχέση μου με τον άντρα μου. Είμαστε μαζί σχεδόν 5 χρόνια και έχουμε 2 παιδιά. Έχω αρχίσει να κουράζομαι από την αδιαφορία του για εμενα και τα παιδιά, θεωρεί πως επειδή δουλεύει δεν έχει άλλες υποχρεώσεις μέσα στο σπίτι, απαιτεί μόνο και κάνει πράγματα για τον εαυτό του…
Ακόμα και όταν είναι άρρωστα τα παιδιά, δεν θα πάρει ένα τηλεφωνο να δει πως είναι και όταν σχολάσει πάει βόλτα. Με τα παιδιά δεν ασχολείται πάνω από μισή ώρα την ημέρα. Πέρα του να πληρώνει τις υποχρεώσεις του σπιτιού, δεν προσφέρει ούτε βόλτα με τα παιδιά, ούτε με εχει ρωτησει ποτέ αν μου χρειάζεται κάτι να το πάρω. Ακόμα και στην παιδίατρο αποφεύγει έντονα να πάμε, μην πληρώσει!
Με τα έξοδα μπορώ να το καταλάβω ότι θέλει να κάνει οικονομία -παρόλο που βγάζει αρκετά για να ζούμε αξιοπρεπώς. Αλλά αυτό που δεν αντέχω είναι η αναισθησία του!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κ πριν το παιδι κ μετα δουλευουμε και οι δυο...ο αντρας μου κανει τα παντα...ψωνια μαγειρεμα καθαριοτητα παιχνιδι με τα παιδια βολτες κτλ οπωςβκ εγω κ λαλυτετα..δεν ειναι ολοι ιδιοι...κ να σημειωσβ οτι εγινε μπαμπας στα 45 του δεν ηταν 25.. Απλα ξερει τι θελει απο ενα γαμο
Πολυ σπανιο να βοηθαει ο αντρας με τα παιδια .κι αυτη ειναι αιτια τσακωμων καθημερινα.οι αντρες συνεχιζουν κανονικα τη ζωουλα τους και την ελευθερια τους.επισης ενα μισαωρο αν ασχοληθει και πολυ λεω μετα ολο νευριαζει και ειναι μεσα στα νευρα λες και το μωρο ειναι ενηλικας και πρεπει να , κανει οτι του λεει.ολες τα ιδια περναμε απλως εγω εχω ενα παιδι και ετσι οπως τα βλεπω δυσκολο να κανω αλλο γιατι ξερω οτι θα ειμαι πιο εγκλωβισμενη στα καθημερινα αγχη αν και θα το ηθελα μετα απο καποια χρονια οταν μεγαλωσει .αν μεγαλωσει θα του τα πω ολα του μικρου χαχα.
Εγω με δυο παιδια με ολα τα βάρη στη πλάτη μου ακριβως κ χειρότερα οπως εσυ εχω πλεον ζητήσει διαζύγιο!!! Κ βεβαια με εξωσυζυγική σχέση ο κύριος εδω κ δυο χρονια.τα παιδια 4 το μεγάλο κ 2,5 το μικρο!!ολα εγω!εγω 2,5 χρονια κοιμάμαι με τη μεγάλη !!!δλδ σεξ κομμένο.κ νομιζεις κατι θα αλλάξει;;ποτε!δεν θελουν ευθύνες!ας ειναι καλα οι πλάτες μου κ ο πατέρας μου!
Έχω κι εγώ ένα παιδί και ο άντρας μου είναι οπως περιγράφεις, ή μάλλον για την ακρίβεια, χειρότερος. Πρίν το παιδί κλείσει τα 2 μου δηλωσε ότι δεν θα ασχοληθεί καθόλου μαζί του μέχρι τα 5 (ούτε μετά θα ασχοληθεί, απλώς αυτό είναι μια δικαιολογία). Κι όταν λέμε καθόλου, δεν ασχολείται ούτε όταν θέλω να κάνω μπάνιο, ούτε όταν θέλω να πάω στο γιατρό (αναγκάζομαι και το παίρνω μαζί μου). Όσον αφορά τα "αισθηματά" του, τέτοια τρέφει μόνο για υλικά αγαθά και όχι για εμάς. Αυτό είναι η μόνιμη αιτία καυγάδων και έχω φτάσει πλέον στο σημείο του χωρισμού. Αν όπως ανέφερε η φίλη πριν είναι ο τρόπος που μεγάλωσε, τότε δεν πρόκειται να αλλάξει ποτε, το πολύ πολύ να αλλάξει προς το χειρότερο.
Του έκανες ποτέ μια ήρεμη συζήτηση; Τονίζω το "ήρεμη", γιατί οι άντρες έχουν αμυντική στάση μόλις πάμε να ανεβάσουμε τους τόνους. Μήπως κουβαλάει κάποια άγχη (π.χ. από τη δουλειά του) που τον έχουν "μπλοκάρει"; Παλιότερα ασχολιόταν περισσότερο με τα παιδιά ή ήταν πάντα έτσι; Επίσης, ίσως παίζει ρόλο και το πατρικό πρότυπο που είχε ο άντρας σου: αν ο πατέρας του ήταν μόνο κουβαλητής-και-κατά-τ'-άλλα-τουρίστας στη ζωή του, ίσως του είναι δύσκολο να φερθεί διαφορετικά. Ό,τι κι αν είναι, θέλει ψυχραιμία και, όσο γίνεται, καλή διάθεση να βρεθεί μια λύση. Εύχομαι τα καλύτερα!