Αν το ήξερα ότι ο δεύτερος γιος μου θα αγαπούσε τόσο πολύ ένα μαιμουδάκι από τα Goody's που είχαμε πάρει όταν ο πρώτος μου ήταν ακόμη μωρό, θα είχα πάρει καμιά εικοσαριά...Το ξεχώρισε μέσα στην στοίβα με τα λούτρινα όσο ήταν ακόμα μωράκι και από τότε ήταν αχώριστοι!!! Ακόμα και μέσα στην κολυμπήθρα που βαφτίστηκε μπήκε μαζί του...Την χάσαμε δυο φορές, αλλά ευτυχώς το καταλάβαμε γρήγορα πριν να φύγουμε από εκεί που ήμασταν και την αναζητήσαμε...Και η τύχη ήταν με το μέρος μας...Η μια φορά ήταν μέσα στα Jumbo όπου την είχε πετάξει στην άκρη ενός δαδρόμου μέσα σε ένα ράφι με άλλα παιχνίδια...Έφαγα το κατάστημα να την βρω ώσπου ένας υπάλληλος με είδα που γύριζα σαν την τρελή και μου είπε ότι την είδε εκεί που ήταν...Η μαιμουδίτσα αυτή ήταν το καταφύγιο του, ο τρόπος του να χαλαρώνει...Τον ηρεμούσε απίστευτα...Είχε περάσει τα χίλιαδυο...Και χρησιμοποιώ αόριστο γιατί την χάσαμε πριν λίγες μέρες...Σαν να άνοιξε η γη και την κατάπιε...Δεν το πιστεύω ότι θρηνώ και εγώ τόσο...Θα ήθελα να την είχε όταν θα μεγάλωνε...Οπότε καλά έκανε η μανούλα του άρθρου...Όχι βέβαια ότι είναι σίγουρο ότι θα δεθεί και το εγγόνι της με την συγκεκριμένη αρκουδίτσα....Στον πρώτο μου του είχα πάρει ειδικά τέτοια μαλακά αρκουδάκια (που ήταν και πανάκριβα) για να τα έχει αγκαλίτσα και ούτε να τα φτύσει...Το μόνο που ήθελε για να ηρεμήσει ήταν η αγκαλιά μας και μια κουβερτούλα για να "χουχουλιάσει"... Ο δεύτερος, μέσα σε ένα ολόκληρο σωρό από όμορφα αρκουδάκια, ξεχώρισε την μαιμού από το γεύμα των Goody's!!! Οπότε, άντε να βρεις άκρη...