Μία γυναίκα στέκεται ντυμένη με ένα λευκό φόρεμα μπροστά σε έναν άντρα με σκούρο κοστούμι. Κάποιος θα θεωρούσε πως οι δύο τους είναι ένα νιόπαντρο ζευγάρι.
Κι όμως, πρόκεται για ένα νεαρό κορίτσι με τον μπαμπά της, στον οποίο ετοιμάζεται να δώσει μία εντελώς διαφορετική υπόσχεση: να απέχει από το σεξ μέχρι να παντρευτεί.
Η φωτογραφία ανήκει στη σειρά «Purity» (Αγνότητα) του Σουηδού φωτογράφου David Magnusson, ο οποίος απαθανατίζει μπαμπάδες με τις κόρες τους που αποφάσισαν να ακολουθήσουν και αυτοί ένα νέο ρεύμα χριστιανικού συντηρητισμού που ξεκίνησε στην Αμερική.
Οι «χοροεσπερίδες της αγνότητας» έχουν λάβει χώρα πλέον σε 48 πολιτείες, όπου μπαμπάδες και κόρες δεσμεύονται αμφότεροι «να διάγουν έναν αγνό βίο ενώπιον του Θεού».
«Όταν πρωτοάκουσα για τις χοροεσπερίδες της αγνότητας φαντάστηκα οργισμένους Αμερικανούς μπαμπάδες που τρέμουν στην ιδέα πως κάτι μπορεί να ατιμάσει την κόρη τους ή τους ίδιους», αναφέρει ο Magnusson.
«Καθώς όμως μάθαινα περισσότερα, συνειδητοποίησα πως οι μπαμπάδες αυτοί, όπως όλοι οι γονείς, ήθελαν απλά να προστατέψουν τα παιδιά που τόσο αγαπάνε – με τον τρόπο που εκείνοι θεωρούσαν καλύτερο. Πολλές φορές ήταν τα ίδια τα κορίτσια που έπαιρναν την πρωτοβουλία να συμμετάσχουν στις χοροεσπερίδες».
«Πήραν μόνες τους την απόφαση με βάση την πίστη τους και σε πολλές περιπτώσεις οι μπαμπάδες τους δεν γνώριζαν τι είναι οι χοροεσπερίδες της αγνότητας ώσπου έλαβαν την πρόσκληση από τις κόρες τους».
Ο φωτογράφος εγκατέλειψε τη Στοκχόλμη και επισκέφθηκε το Colorado Springs, όπου ξεκίνησε αυτό το φαινόμενο το 1998, και το Shreveport της Λουιζιάνα.
Ο Magnusson παρευρέθηκε σε δύο χοροεσπερίδες αγνότητας, όπου τα κορίτσια από το Κολοράντο περπάτησαν με τις τουαλέτες τους και απέτιναν ένα λευκό τριαντάφυλλο σε έναν ξύλινο σταυρό, ως σύμβολο πως αφιερώνουν την παρθενία τους στον Θεό.
Ο ίδιος ανέφερε στον The Independent πως οι χοροί αυτοί θύμιζαν έναν παραδοσιακό λευκό γάμο, με επίσημα δείπνα, λόγους, όρκους και χορό.
«Για αυτούς, η τελετή αυτή ήταν κάτι πολύ σοβαρό, αλλά έδειχναν να το διασκεδάζουν επίσης πολύ», πρόσθεσε.
«Τα νεαρότερα κορίτσια που είδα ήταν ενός έτους και τεσσάρων ετών, αλλά δεν έκαναν καμία υπόσχεση για τη σεξουαλικότητά τους. Η όλη τελετή είχε να κάνει περισσότερο με τον πατέρα τους«.
Ο μέσος όρος ηλικίας των κοριτσιών που είδε ο Magnusson ήταν 12 και 13 ετών, στην αρχή της εφηβείας.
28 μπαμπάδες και κόρες τού μίλησαν και φωτογραφήθηκαν από εκείνον για το βιβλίο του Purity, το οποίο κυκλοφόρησε πέρσι.
«Θέλησα να φωτογραφίσω μία σειρά όμορφων πορτρέτων που τόσο τα κορίτσια όσο και οι μπαμπάδες τους θα ήταν περήφανοι για αυτά, αλλά που μπορεί επίσης να προκαλέσουν τελείως διαφορετικές αντιδράσεις σε όσους τα αντικρίζουν».
Ο Magnusson δήλωσε «γοητευμένος» από τον γαμήλιο συμβολισμό των ρούχων, των όρκων και των χοροεσπερίδων.
Στην αρχή ήταν σοκαρισμένος από αυτό το κίνημα, αλλά αφότου συναντήθηκε με τις οικογένειες, φάνηκε πως όλο αυτό είχε να κάνει λιγότερο με το σεξ και περισσότερο με τη σχέση μεταξύ πατέρα και κόρης.
«Οι χοροεσπερίδες ξεκίνησαν σε συντηρητικούς κύκλους Χριστιανών όπου οι πατέρες εργάζονταν για να θρέψουν τους υπόλοιπους και είχαν τον πολύ τυπικό, παραδοσιακό ρόλο τους στην οικογένεια.»
«Τα παιδιά μπορεί να μην βλέπουν συχνά τον πατέρα τους… εκείνοι αισθάνονταν πως έπρεπε να είναι περισσότερο παρόντες στη ζωή των κοριτσιών τους και να αποτελέσουν παράδειγμα για τον σύζυγο που θα αναζητήσουν».
Η όλη ιδέα μπορεί να ακούγεται παλιομοδίτικη αλλά έχει 20 χρόνια τώρα και συνεχίζει να εξαπλώνεται, ίσως ως απάντηση στην υπερσεξουαλικοποίηση των μικρών κοριτσιών από την κοινωνία μας.
Η οικογένεια Wilson, η οποία ξεκίνησε τις χοροεσπερίδες της αγνότητας στο Κολοράντο, περιγράφει τους χορούς ως «μία εκδήλωση που εξυμνεί την εξαιρετικά σημαντική σχέση πατέρα και κόρης».
Οι μπαμπάδες υπογράφουν έναν όρκο και δεσμεύονται να αποτελούν «παράδειγμα αγνότητας και πρότυπο ακεραιότητας για τις κόρες τους» και τα κορίτσια «δεσμεύονται σιωπηλά να διάγουν έναν αγνό βίο ενώπιον του Θεού».
Το Χριστιανικό Κέντρο, το οποίο οργανώνει χοροεσπερίδες αγνότητας στο Illinois, ισχυρίζεται πως «εξήρει τη σπουδαιότητα της αγνότητας σε μία κοινωνία που προσπαθεί να την καταστρέψει».
«Για μένα», λέει ο Magnusson, «το Purity είναι ένα project που προσπαθεί να κατανοήσει πώς διαμορφώνεται ο καθένας μας από την κοινωνία στην οποία μεγαλώνει και πώς ερμηνεύουμε τον κόσμο μέσα από τις αξίες που ενστερνιζόμαστε».
Το έργο του Magnusson έχει παρουσιαστεί σε γκαλερί της Σουηδίας, της Φινλανδίας, της Γαλλίας και του Λος Άντζελες και έχει κερδίσει πολλά βραβεία.
πηγή: independent.co.uk
Λάθος δόγμα = λάθος τρόπος σκέψης και ζωής. Δυστυχώς όλα στις μέρες μας γίνονται φιέστες, ειδικά στην Αμερική. Δίαιτα να ξεκινήσει κάποιος, ανταλλάσσει όρκους με το στομάχι του! Από κει και πέρα το θέμα του σεξ , του γάμου και τα λοιπά... είναι μεγάλη κουβέντα.
Οι μπαμπάδες θα διάγουν έντιμο βίο ή το κέρατο στις μαμάδες θα πηγαίνει σύννεφο ;;;;; Το παράδειγμα στα παιδιά μας είμαστε εμείς....
Εμετικές χριστιανοβλακείες από φονταμενταλιστές χριστιανους (κυρίως ευαγγελικοί) που νομίζουν ότι το σεξ είναι η μεγαλύτερη αμαρτία. Κοριτσάκια που τα βάζουν να ορκιστούν ότι ο μπαμπας τους είναι και "το αγόρι τους" και τα καταπιέζουν από μικρά να τον υπηρετούν. Τους χωνουν στο μυαλό ότι το υπέρτατος σκοπος της ζωής τους είναι να γίνουν παιδομηχανές που θα φροντιζουν ένα "οσα δωσει ο sky daddy" ασκερι, χωρις δικό τους εισόδημα, χωρίς μόρφωση χωρίς αυτονομία. Αναμεσα στις οικογένειες που προωθούν αυτά τα ξεράσματα έχουν σημειωθεί κρούσματα παιδοφιλίας από τους πατέραδες στις κόρες (γιατί ως boyfriend ο πατέρας μπορεί να απαιτησει ότι γουστάρει το διεστραμμένο μυαλό του) όπως επίσης και κακοποίησης γιατί ο τρόπος να "συμμορφωθούν" τα "ατίθασα" κοριτσάκια είναι φυσικά το ξύλο. Υψηλό ποσοστό αυτοκτονιών και εγκατάλειψης των σπιτιών αναμεσα στα παιδάκια (Υπάρχουν και αντιστοιχες βλακείες για τα αγορια) και ένα σωρό ψυχολογικά για να ικανοποιούν κάποιοι το έγώ τους και να ζουν "Χριστιανικά" Κάθε φορά που βλέπω αυτές τις φωτος θέλω να ξεράσω.
ποσο συμφωνω! με καλυψες απολυτα!!! αηδιαστικο!!!
Βεβαίως όλη αυτή η ιστορία δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα ζήσουν "χριστιανικά" οι οικογένειες αυτές ούτε και ο Χριστός απαιτεί τέτοιες φιέστες. Γιατί το να ζεις Χριστιανικά είναι τρόπος ζωής που πηγάζει από το θέλω σου και την αγάπη στο Θεό και δεν απαιτείται καμία τελετή, κανένας όρκος και καμιά γιορτούλα. Ο χριστιανισμός δεν επιβάλει ποτέ και τίποτα. Ο Χριστιανός είναι ελεύθερος όταν ακολουθεί το ευαγγέλιο. Όταν όμως ακολουθεί ανθρώπινα διατάγματα και ότι επιβάλλει ο καθένας, τότε νιώθει καταπίεση και μάλιστα ανευ λόγου. Πάντως εγώ βρίσκω πιο εμετικό το να υπάρχουν δεκατετράχρονα που γυρνοβολάνε από μπαράκι σε μπαράκι, δεκαπεντάχρονες που έχουν στο ενεργητικό τους ήδη μερικές εκτρώσεις και παιδιά που στα δεκαεπτά τους έχουν ήδη κουραστεί δοκιμάζοντας ουσίες...