Πόση μαγεία κρύβει ένας τοκετός… Δεν περιγράφεται!

Είμαι η Νατάσα και είμαι 28 ετων παντρεμένη και με μια νεράιδα μόλις 9 μισή μηνών. Ο άντρας μου και εγώ είπαμε να ξεκινήσουμε προσπάθειες για μωρό και λεγαμε «Οπότε θέλει ας έρθει».

Τελικά μένω έγκυος με τη μια (ευχαριστώ το θεό)… Τι τεστ είχα πάρει, τι β χοριακη είχα κάνει, η χαρά τόσο μεγαλη, δεν είχα λόγια! Και απο εκει και μετά ξεκινουσε το όνειρο για μας…

Το πρωτο τρίμηνο υπέφερα από απιστευτους πονοκεφαλους και λεω «Δεν την παλευω αλλο, ελπίζω να σταματησουν» Με το ζόρι δουλευα, ήθελα να βαραω το κεφάλι μου στον τοίχο…

Περνάει ο καιρός και μετά στον τέταρτο μήνα παθαινω μια αποκόλληση με αιμοραγία, εκεί το σοκ! Ξάπλα ένα μήνα με το φόβο μην το χάσω το μωρό και όσο να σου λένε να μην αγχωνεσαι δεν γίνεται, μόνο στη σκέψη ότι μπορεί να πάθει κάτι το μωρό…. Τελικά έδεσε ο πλακούντας και το μωρό ήταν μια χαρα!

Περνάνε οι μήνες, από συμπτώματα μόνο καούρες και πόνο στη μέση και φτάνουμε στη 35η βδομάδα κύησης… Κανονιζα τις γιορτές (Χριστουγεννα) να κάνουμε στη μαμά μου αλλά τελικα η μικρή ειχε αλλά σχέδια για μας.

Στις 21-12 ξυπναω το πρωί και με το που σηκωνομαι από το κρεβάτι σπάνε τα νερα, πάω τουαλέτα και η ροή συνεχίζεται και εκεί καταλαβα ότι γενναω! Φωναζω τον άντρα μου και του λέω «Κωνσταντίνε, σπασαν τα νερα, νομίζω γενναω»

Κάνω μπάνιο, φτιάχνω τα μαλλιά μου, βαφομαι και ξεκινάμε για την κλινική (αφού έχω ενημερώσει και το γιατρο μου).

9 σπασανε τα νερα και 10:45 φτάσαμε με ετοιμάζουν. Από διαστολή μόνο 1, οπότε είχαμε δρόμο…

Εγώ να αρχίζω να ποναω και όσο περνούσαν οι ώρες ακομη πιο πολυ. Φτάνουμε 6 το απόγευμα και διαστολη μόνο 3-4, οι πόνοι να αρχίζουν να μην υποφερονται, να δαγκωνω τον άντρα μου, να ξερνοβολαω δεξιά αριστερά από τον πόνο και το χειρότερο να πρέπει να σηκωνομαι να περπαταω για να κατέβει η μικρή μου (ήταν ψηλά και με κάθε σύσπαση αντί να κατεβαίνει, χτυπούσε δεξιά αριστερά στα κόκαλα της λεκάνης μου, εκεί τα είδα όλα).

Έλεγα τον άντρα μου να φέρουν τον αναισθησιολογο να μου κάνει την επισκληριδιο… O γιατρός μου δεν το ήθελε, ήθελε να ζοριστει το μωρό κaι γενικά είναι πολύ κατά των φαρμάκων, οπότε μου δινανε κουράγιο με το ότι θα έρθει να μου την κάνει σε λιγο και εγώ περίμενα.. Να επισημανω ότι έχασα την αίσθηση του χρονου και έτσι τα δεκάλεπτα που μου ταζαν ήταν ώρες ατέλειωτες…

Φτάνουμε 23:15 με διαστολή 6 και λέει ο γιατρός ότι αν πάει ή διαστολή μου τοσο σιγά, θα με άφηνε μέχρι τις 8 το πρωί και τότε θα με πήγαιναν αναγκαστικά καισαρικη (Από τις 9 το πρωί σπασανε τα νερα οπότε φοβόταν μην στεγνώσει το μωρό)

Εκεί που φεύγει ο γιατρός στο δικό του δωμάτιο κάθομαι με τον άντρα μου 23:45 και ενώ ποναω παρά μα παρά πολύ, αισθάνομαι έναν άλλο πόνο, σαν να θέλω να σπρωξω και λέω τον άντρα μου «Φώναξε γρήγορα το γιατρό, πρέπει να βγάλω κάτι, το αισθάνομαι διαφορετικό»

Πράγματι άρχισε να κατεβαίνει η μικρή!

Έρχονται όλοι μεσα, «σπάνε κρεβατι» και ξεκινάω τις εξωθησεις 1-2-3… 22/12 κ ώρα 00:05 γεννήθηκε ένα αγγελουδι και μαζι με αυτό μια μανούλα ακόμη στη γη!

Ακούω το κλάμα της, με παίρνουν τα ζουμια και μόλις μου τη δίνουν αγκαλιά δεν ήθελα να την αφησω, δεν πίστευα ότι ήταν όλο αληθινό αυτό που ζούσα και ότι κρατούσα το δικό μου παιδί στα χέρια μου… Το ίδιο απίστευτα αισθανόταν και ο άντρας μου.

Δεν ήθελα να μου την παρουν, αλλά έπρεπε ενώ δεν είχε κανένα απολυτως πρόβλημα, τη βαλανε προληπτικά 6 ώρες στη θερμοκοιτιδα.

Προσπάθω να θυμηθω κάποιες εικόνες αλλά δεν μπορώ, ημουν στον πόνο μου, φευγατη, σχεδόν λιποθυμη και εξαντλημένη που όσο να θέλω να θυμαμαι, έχω κενά…. Ηταν η πιο ωραία μέρα, η πιο μαγική στιγμη της ζωης μου. Μαγεια, τιποτα άλλο, δεν περιγράφεται! Και ευχαρίστω τον άντρα μου που αντεξε τόσες ωρες να με αλλάζει τα πανιά απο βλεννες και να τον δαγκωνω το χερι και να μην βγάζει κουβέντα ο καημενος…. Παρ’ όλο που ταλαιπωρηθηκαμε και υπέφερα τόσες ώρες από τον πόνο, μόλις γεννήθηκε το κορίτσι μου έφυγαν όλα δια μαγείας…

Δεν υπάρχει τιποτα πιο φανταχτερο και όμορφο να έχω ζήσει στη ζωή μου! Μακάρι όλες τις γυναίκες να ευλογήσει ο Θεός να ζήσουν τη μητρότητα!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com