Μην κλαις μωρό μου!!
Όταν ήμουν έγκυος, υπήρξαν μερικά βράδια που μούσκευα με δάκρια το μαξιλάρι μου από την αγωνία μπροστά στο νέο ρόλο που θα αποκτούσα σε λίγους μήνες. Σας έχω ξαναγράψει για το διαβόητο «Κοιμήσου τώρα που μπορείς» που έφτανε κάθε μέρα στα αυτιά μου από χίλιες δυο διαφορετικές μεριές. «Κοιμήσου τώρα που μπορείς«, οι φίλες μου, «Κοιμήσου τώρα που μπορείς«, γνωστοί στο Facebook, «Κοιμήσου τώρα που μπορείς«, μέχρι και ένας σερβιτόρος στην Πλάκα. Ναι. Είχα πάθει πανικό. Το να ζω με ένα μωρό θα ήταν, όντως, τόσο κουραστικό;
Με τον καιρό ξεπέρασα το άγχος και εστίασα στην… κοιλιά μου. Περνούσα πολλή ώρα κάθε μέρα, χαιδεύοντας την και μιλώντας στο περιεχόμενό της. Δηλαδή την Αθηνά. Της μιλούσα για τα πάντα, της τραγουδούσα και της ορκιζόμουν ότι ό,τι μα ό,τι και να γίνει, εγώ δεν θα παραπονιόμουν ποτέ. «Αν κλαις, θα προσπαθήσω να βρω τι φταίει. Αν πονάς, θα κάνω τα πάντα για να περάσει ο πόνος σου«. Πείτε με τρελή, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι το μωρό μου έπιανε όλα τα vibes που της έστελνα.
Η μοίρα τα έφερε έτσι που έχω ένα πολύ πολύ ήσυχο μωρό (φτου, φτου, φτου). Κλαίει σπάνια και για συγκεκριμένους λόγους. Τους παίρνω έναν έναν στη σειρά και βρίσκω πάντα αυτό που φταίει. Αν δω ότι τίποτα δεν βοηθάει -μπορεί να έχει τις μαύρες της, βρε αδερφέ- ξαπλώνω μαζί της στο κρεβάτι και προσπαθώ να την κάνω να αισθανθεί όσο το δυνατόν πιο χαλαρή κοντά μου. Εστιάζω στο πρόσωπό της, της μιλάω γλυκά, την χαιδεύω, τη σφίγγω πάνω μου και σιγά σιγά την ηρεμώ.
Ο Μάνος πιστεύει ότι αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο ότι από την πρώτη μέρα δεν αγχωθήκαμε ούτε για μια στιγμή με την παρουσία του μωρού στο σπίτι. Συμφωνώ ότι παίζει μεγάλο ρόλο. Διάβασα, όμως, κάπου ότι κάποια μωρά είναι από τη φύση τους πιο «παραπονιάρικα» από τα άλλα. Είναι το σύνδρομο του ανικανοποίητου μωρού και οφείλεται στη δυσκολία των μωρών αυτών να εγκλιματιστούν σε συνθήκες διαφορετικές από τη θαλπωρή της μήτρας της μαμάς τους.
Βέβαια, κάποια μωρά είναι, ούτως ή άλλως, άτυχα σε σχέση με άλλα. Κολικοί και παλινδρόμηση είναι συνήθως αιτίες μεγάλης γκρίνιας… Και πώς να μην είναι; Όποιος ενήλικας έχει πάθει ένα από τα δύο, ξέρει καλά για τι βάσανο μιλάμε. Και άντε ο μεγάλος παίρνει φάρμακο, το μωράκι;
Διάβαζα χθες διάφορα άρθρα στο Internet σχετικά με τα μωρά που κλαίνε και παραπονιούνται συχνά μέσα στη μέρα και βρέθηκα μπροστά σε ένα βιβλίο (κυκλοφορεί και σε DVD) με τίτλο «The happiest baby on the block» του Dr. Karp. Αφορά μόνο πολύ μικρά μωράκια (αν το παιδί σας έχει περάσει τους 6 μήνες, δεν θα σας βοηθήσει) και σύμφωνα με πραγματικές μαρτυρίες γονέων, βοηθάει πολύ στο να επέλθει ηρεμία στο σπίτι.
Αν και περιέχει πολλές χρήσιμες συμβουλές, γονείς απ’ όλο τον κόσμο πίνουν νερό στην υγεία του ντόκτορα Karp για την καταγραφή των 5 S που αποδεικνύονται σωτήρια στην περίπτωση ενός μωρού που κλαίει -για οποιονδήποτε λόγο.
Tα πέντε S είναι:
swaddling:
το φάσκιωμα. Το φάσκιωμα βοηθάει το μωρό να αισθανθεί τη ζεστασιά και την ασφάλεια της μήτρας της μαμάς του (προσοχή, γιατί το φάσκιωμα κατά τον ύπνο έχει κατηγορηθεί ως ύποπτο για το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου)
side / stomach position:
ύπνος στο πλάι ή μπρούμητα. Αν και το μπρούμητα πρέπει να αποφεύγεται πλέον κατά τη διάρκεια του ύπνου, σύμφωνα με τις τελευταίες παιδιατρικές οδηγίες, πολλά είναι τα μωρά που ανακουφίζονται στη στάση αυτή. Για την παλινδρόμηση, ιδανική είναι η πλάγια στάση.
shushing sounds:
εδώ ανήκουν οι λευκοί ήχοι (θόρυβοι): μονότονοι ήχοι, όπως ο ήχος του σεσουάρ ή της ηλεκτρικής σκούπας. Θυμίζουν τους ήχους που κάνει το αίμα καθώς περνάει από τις αρτηρίες κοντά στη μήτρα. Κυκλοφορούν, μάλιστα και cd με λευκούς θορύβους, ειδικά μελετημένα για νεογέννητα.
swinging:
δεν είναι τυχαίο που γενιές και γενιές μαμάδων κουνάνε τα μωρά τους για να ηρεμίσουν. Και πάλι, το κούνημα παραπέμπει στην εποχή που το μωρό ήταν στη μήτρα και κουνιόταν σε κάθε κίνηση της μαμάς του. Αγκαλιά, βόλτα με το αυτοκίνητο, χαλάρωση σε ρηλάξ είναι μερικά από αυτά που μπορούν να σε βοηθήσουν. (Προσοχή: μην ταρακουνάτε το μωρό σας πάνω κάτω. Μπορεί να προκαλέσει τεράστια ζημιά στον εγκέφαλό του. Διαβάστε περισσότερα για το shaken baby syndrome)
sucking:
Το πιπίλισμα του δάχτυλου, της πιπίλας, του στήθους, του μπιμπερό είναι μία από τις βασικές «ανάγκες» των μωρών, είναι μία ανάγκη τόσο ενστικτώδης που δεν μπορείς να την παραβλέψεις.
Aυτά και άλλα πολλά μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο «The happiest baby on the block«. Επειδή είναι αρκετά μεγάλο και ίσως ένας γονιός με ένα μωρό που απαιτεί συνέχεια την φροντίδα του θα δυσκολευτεί να το διαβάσει, μπορείτε να αγοράσετε το DVD. Ψάξτε το στο Amazon!
Μπείτε και στo επίσημο site «Τhe happiest baby«
Αν και γενικά δεν συμπαθώ αυτού του είδους τα βιβλία, μου θυμίζουν κάτι βιβλία αυτοβοήθειας με τίτλους όπως «Αγάπησε τον εαυτό σου! Μπορείς!» ή «Μια καινούργια μέρα ξεκινάει, χαμογέλα!» που τα έχουν γράψει κάτι τύποι που θες να τους μπουφλίσεις, επέλεξα να σας γράψω για το βιβλίο αυτό, γιατί πραγματικά οι κριτικές των γονιών στο Internet είναι πολύ καλές. Μέχρι στιγμής ότι αγορές έχω κάνει βασισμένη σε αντίστοιχες κριτικές, με έχουν αφήσει υπερευχαριστημένη!!
Αν και δεν γνωρίζω πολλά για το θέμα αυτό, θα σας πω μόνο μια συμβουλή που λέω σε φίλες μου που αντιμετωπίζουν παρόμοιες καταστάσεις: μην ξεχνάτε τη δική σας ψυχική ηρεμία! Σε περίπτωση που κουράζεστε ή στεναχωριέστε υπερβολικά πολύ, δώστε λίγο χρόνο στον εαυτό σας. Αφήστε το μωράκι σας σε καλά χέρια και κάντε κάτι που θα σας χαλαρώσει. Η συναισθηματική κατάσταση των γονιών και ειδικά της μαμάς επηρεάζει απίστευτα και την ψυχολογία του μωρού. Έτσι αν η μαμά κλαίει από κούραση, το μωρό θα συνεχίσει να κλαίει για πολλή ώρα.
Πραγματικά, αν και σιχαίνομαι να μου δίνουν συμβουλές, αυτή είναι η μόνη συμβουλή που τολμώ να δώσω ως Ολίβια σε κάθε γονιό. Η κατάσταση της ψυχής μας καθρεφτίζεται στην ψυχή των παιδιών μας.
Πραγματικά, αν και σιχαίνομαι να μου δίνουν συμβουλές, αυτή είναι η μόνη συμβουλή που τολμώ να δώσω ως Ολίβια σε κάθε γονιό. Η κατάσταση της ψυχής μας καθρεφτίζεται στην ψυχή των παιδιών μας.
Φυσικά, θα ήταν πολύ χρήσιμο, αν μαμάδες που έχουν πείρα από αυτό το θέμα άφηναν ένα σχόλιο με τις δικές τους συμβουλές/τρικς!
Φιλιά
Ολίβια
ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΗΣΥΧΟ ΚΑΙ ΓΕΛΑΣΤΟ ΜΩΡΟ...ΜΑΛΛΟΝ,ΟΜΩΣ,ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΑΥΤΟ...ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΣΟ ΠΙΟ ΗΡΕΜΟΙ ΓΙΝΕΤΑΙ...ΝΑ ΜΗΝ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ,ΝΑ ΜΗΝ ΤΣΑΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΜΠΟΣΤΑ ΤΟΥ,ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ,ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΠΑΣΜΟΔΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ...ΧΩΡΙΣ,ΒΕΒΑΙΑ,ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΚΟΣΜΟ...ΤΩΡΑ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ,ΕΙΝΑΙ 10 ΜΗΝΩΝ,ΠΟΛΥ ΗΡΕΜΗ,ΚΑΛΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΕΞΩ,ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΕΙ ΠΟΤΕ...ΔΕΝ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...ΛΙΓΟ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΑ,ΒΕΒΑΙΑ,ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ...ΠΙΣΤΕΥΩ,ΓΕΝΙΚΑ,ΟΤΙ ΤΑ ΜΩΡΑ ΕΙΣΠΡΑΤΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,ΟΠΟΤΕ,ΟΣΟ ΠΙΟ ΗΡΕΜΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ,ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΗΡΕΜΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑ...ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΠΟΤΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ...
εγω κοριτσια ειχα μια υπεροχη εγκυμοσυνη και ηρεμη, απο την ημερα που γεννηθηκε μαλλον απο την στιγμη που γεννηθηκε μεχρι και τωρα 3 1/5 χρονων ειναι παντα γρινιαρης και πολυ πολυ πολυ ζωηρος......η πραγματικοτητα ειναι οτι με ενα τοσο δυσκολο παιδι(ο θεος να μου το εχει γερο)δεν μπορω να ειμαι ηρεμη και εγω και ετσι χανετε το παιχνιδι, γενικα ομως ακουω ρωταω πτοσπαθωωωωωωωωω γα να γινουμε καλυτερα και καλυτεροι
ΕΓΩ ΠΕΡΑΣΑ ΤΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟ ΚΡΑΒΑΤΙ ΛΟΓΩ ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ....ΚΑΠΟΙΑ ΝΕΥΡΑ ΤΑ ΕΙΧΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ .... ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟ ΑΤΟΜΟ ,ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΥ ΠΗΡΑ ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΗΡΕΜΟΣ ...ΚΛΑΙΕΙ ΟΤΑΝ ΠΟΝΑΕΙ Η ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ....ΕΝΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΙΔΙ.ΕΛΠΙΖΩ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ... ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ
>Εγω δεν ειχα καθολου ηρεμεη εγκυμοσυνη. Ειχα σοβαρη καταθλιψη, κλαμματα, νευρα...μια μονιμη στεναχωρια και αρνηση...Το μωρο γεννηθηκε ηρεμο κ πολυ χαρουμενο. Ειναι πολυ κοινωνικος κ καλοδιαθετος (οκ εχει κ τις κακες του μερες φυσικα)..Ειναι βεβαια ζωηρο ειδικα τωρα που περπαταει αλλα γενικα ειναι ευκολος κ χαρουμενος. Δεν εκανα τα 5 Σ διοτι το φασκιωμα το απεχθανοτα και κοιμοταν μονο ανασκελα. Αυτο που καναμε ειναι να τον βγαζουμε συνεχεια βολτες απο 2 ημερων και στο σπιτι υπηρχε ηρεμια κ δεν ειχαμε αγχος. Τελικα ισως ειναι κ θεμα χαρακτηρα...
>Οριστε ενα, κατα τη γνωμη μου ενδιαφερον αρθρο σχετικα με τα χαρακτηριστικα του καθε μωρου..
http://www.ypostirixi.net/el/papers/press/?nid=734
>Έχεις δίκιο σε ότι αφορά την ηρεμία της μαμάς. Την πιάνουν αμέσως την ψυχολογία τα μωρά. Όταν ο γιος μου ήταν κάπου 3 μηνών και κάποια βράδια ήταν ανήσυχος, τον κουνούσα έντονα λόγω εκνευρισμού. Εκείνος έκλαιγε ακόμα πιο πολύ. Τελικά κατάλαβα ότι εφόσον όλα του τα προβλήματα ήταν λυμένα, απλά έπρεπε να τον αφήσω να ξεσπάσει και να είμαι δίπλα του να τον χαιδέυω και να του μιλάω ήρεμα (όσο ήρεμα μπορούσα με την τσιρίδα μες το αυτί μου). Ηρεμούσε με μαθηματική ακρίβεια σε ένα τέταρτο. Πέρασε ξόφαλτσα τους κολικούς και τώρα είναι ένα ήρεμο μωρό που απλά παραπονιέται όταν θέλει κάτι.
Επίσης τον έβγαζα συνέχεια έξω και ειδικά όταν πλησίαζε η ώρα που τον έπιανε ο απογευματινός εκνευρισμός κοιτούσα να είμαι στο δρόμο. Ξεχνιόταν και γυρνούσαμε σπίτι μια και καλή για ύπνο.
>εμένα ο Νικόλας δεν έκλαιγε ποτέ. Τώρα κοντεύει τους 16 μήνες και πάλι θα πρέπει να χτηπήσει άσχημα για να κλάψει ή να νυστάζει ή αν τρομάξει από κάτι
Τώρα με αυτό που ζήσαμε (για την απόπειρα απαγωγής λέω Ολίβάκι μου) έκλαιγε 2 βράδια σερί μέσα στον ύπνο του, ξυπνούσε κ έκλαιγε.
Τώρα πάλι όπως παλιά. Ακόμα κ να ξυπνήσει θα φωνάξει μαμά μου και όλα καλά.
αποπειρα απαγωγης?????Αχ αυτα διαβαζω κ τρελαινομαι θα φοβαμαστε να κυκλοφοραμε πλεον...ευχομαι ολοι να ειστε καλα
>emena den epiase tipota..klaps...eidika to faskiwma itan san na to skotwna..tetoio klama...to mono pou me voithise itan to kounima!!sta xeria sto karotsi sto kalathaki sto likno...pantoy....
>Εμάς πάλι μας είχε βοηθήσει πολύ και το πιστολάκι αλλά και ένα cd με ήχους καρδιάς!
>Η μικρή μου δε συμπαθεί καθόλου σεσουαρ- σκούπες κλπ. Κλαίει αμέσως :(
>Αυτό το white sound, μου δώθηκε η εντύπωση οτι οχι μόνο δεν τον ηρεμούσε αλλά μάλλον τον εκνέυριζε, και το έκοψα γρήγορα!
Είναι απίστευτο, πάντως, πόσο γρήγορα έμαθα, κι όλες οι μανούλες φαντάζομαι, να αποκωδικοποιώ τις αντιδράσεις του μωρού μου και να μπορώ να ικανοποιώ τις ανάγκες του.
Κι ο δικός μου είναι ησυχούλης- αν εξαιρέσεις την ώρα της πείνας! Εκεί, τρέχεις να κρυφτείς!!!
>Χμ...τυχαιο αλλα χθες που πηγα στη μανα μου, μού εδειξε τις φασκιές μου κ δεν τις έχει πετάξει. Μου πρότεινε και μάλιστα ιδέα για κατασκευή, πανω σε πινακα να λειτουργεί σαν memo.
Μπορεί όμως να χρησιμοποιηθούν παλι...εμενα με φάσκιωναν και η μανα μου εχει να το λεει οτι ειμουν ήσυχη.
>Φάσκιωμα είναι το κλασικό τύλιγμα του μωρού μέσα σε πανί. Πόδια, χέρια, όλο μέσα! Θα ανεβάσω αργότερα φωτό!
>Κι εγώ τα έκανα όλα αυτά χωρίς κάποιος να μου τα έχει πει. Κοινή λογική είναι, για όποια μαμά είναι αρκετά ψύχραιμη ώστε να χρησιμοποιήσει τη λογική της. Αλλά ειλικρινά το πιστεύω: εκείνο το κλικ που έγινε μέσα μου μετά το θετικό τεστ, το πώς πλημμύρισα τον εαυτό μου με σκέψεις θετικές και με μια διάθεση προστασίας του από οτιδήποτε αρνητικό (ξεκινώντας ακόμη και από τον τρόπο που οδηγούσα), πιστεύω ότι έκανε το μωρό μου εκείνο το άγιο πλάσμα που μέχρι τους 14 του μήνες δεν κατάλαβα ότι βρισκόταν στο σπίτι παρά μόνο όταν το τάιζα και το άλλαζα... :)
>Oταν λεμε φασκιωμα τι ακριβως εννοουμε?
>Ti omorfa einai ola auta pou diavasa Oliviaki!!!!!Pragmati poli voithitika an kai emeis eutixos den eixame problimatakia me palindomiseis mono ligous kolikous (i deuteri kori mou) koimontousan kai oi dio apo 2 minon sta domatiakia tou me omorfous ixoun kai omorfa xromata isixazan den eixan problima me tin fasaria.....kai genika den itan ksapsiarika mora thanks God pera apo kapies nixtes pou ta taleporousan ta dontakia tous den me exoun ksagripnisi sxedon katholou!!!!!!EviK
>Πόσο μα πόσο δίκιο έχεις!
Γι'αυτό και το Μαράκι μου σαν βρεφούλι ήταν το πιο ήσυχο του κόσμου (μαζί με την Αθηνά, τα 2 πιο ήσυχα :-D).
Τα όργανα ξεκινήσανε μετά τους 9 μήνες και δεν είχανε να κάνουν με γκρίνια και κλάμα, αλλά με ζωηράδα και υπερκινητικότητα!
Όσο για τα 5 S...
Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά τα εφάρμοσα και τα 5 (χωρίς να τα ξέρω, απλά έτσι μου έλεγε το ένστικτό μου, η καρδιά μου, η γιατρός μας και η ... μαμά μου :-D). Αν έπαιξαν κι αυτό ρόλο, ε τότε ναι, δούλεψε κατά 50% η ηρεμία που είχα στην εγκυμοσύνη μου και κατά 50% τα 5 S.
Φιλιά πολλά!!!