Μετά την αναρτηση της ιστοριας μου τον Ιουλιο του 2015 και τις απαντησεις των μελων της σελιδας, βρηκα τη δυναμη και ανακοινωσα στον πρωην μου οτι πλεον τον φοβάμαι, γι’ αυτο και θα φυγουμε με την ενος ετους κορη μας απο το σπιτι.
Η πρωτη αντιδραση του ηταν να μου δειξει τη πορτα λεγοντας μου πως γλιτωνει απο μενα… Στη συνεχεια συζητησαμε οπου φυσικα μου τονιζε πως η μητερα του θα ειναι πανω απ’ ολα, αυτη θα κανει κουμαντο και να το παρω αποφαση επιτελους πως πρεπει να ειμαι «υπό» εαν θελω να κρατησει ο γαμος μας, πως ο αντρας παιρνει ολες τις αποφασεις σε μια οικογενεια αλλιως δεν υπαρχει σωτηρια και εαν θελω να ειμαι μαζι του θα πρεπει να το δεχτω.
Ετσι μαζεψα τα πραγματα μου, πηρα το μωρο και εφυγα απο το νησι για την Αθηνα χωρίς να παρω απολυτως τιποτα απο επιπλα, παροτι ηταν ολα πληρωμενα απο τους γονεις μου. Δεν με αφησε καν να παρω τη κουνια του μωρου.
Γυρισα στο πατρικο μου, ο πρωην μου με έπαιρνε τηλεφωνο και με εκβιαζε. Τον ρωτησα εαν θελει να τα βρουμε μεταξυ μας και να προχωρησουμε συναινετικα και η απαντηση ηταν οχι. Εκείνος υποπλοιαρχος εμπορικου ναυτικου με υψηλα εισοδηματα και εγω ανεργη φοιτητρια με διακοπη των σπουδων μου λογω απαγορευσης τοτε του συζύγου.
Ημουν ψυχολογικα ρακος, δεν ειχα χρηματα, ενιωθα φοβο και δεν ηξερα εαν θα τα καταφερω μονη μου με το μωρο, ολα τα βαρη επεσαν ξαφνικα σε εμενα. Ευτυχως ειχα τους γονεις μου που με στηριξαν. Εγω κλειστηκα στον εαυτο μου αλλα και στο σπιτι.. εκεινος με το που εφυγα καθημερινα μαθαινα πως διασκεδαζε τα βράδια.
Ενα μηνα αφοτου εφυγα απο το σπιτι εκεινος πηγε με τους φιλους του διακοπές χωρις να με ειδοποιησει. Εγω ετοιμαζα το μωρο για να ‘ρθει να το δει και εκείνος δεν ερχοταν ποτε! Του εξηγουσα πως ειναι απαραδεκτη η στάση του προς το παιδι και οταν δεν μπορει να ερθει να το δει, να με ειδοποιει. Φυσικα αυτο δεν εγινε ποτε, ερχοταν απροειδοποιητα οποτε το θυμοταν και εβλεπε τη κορη μας και ουδεποτε του στερησα το παιδι οσο και αν πληγωνομουν.
Του εδειχνα τις αποδειξεις εξοδων του παιδιου και μου ελεγε πως εάν και όταν θελει θα δωσει λεφτα… Μου εστελνε αγωγες με την υποτιθεμενη υπαιτιοτητα μου.
Μετα απο καιρο μου προτεινε να σωσουμε το γαμο μας και πως θα αλλαξει… Εδωσα και αλλη ευκαιρια και τα πηγαιναμε καλα, πιστεψα πως μ’ αγαπαει.. Η μητερα του δεν του μιλαγε γιατι τα ξαναβρηκε μαζι μου. Αποφασισαμε να βαφτισουμε τη κορη μας και εκανα πισω στο ονομα του παιδιου για χατηρι του και μονο! Πηρε το ονομα της μητερας του. Ενα ονομα που εμενα μου διελυσε το γαμο και τη ζωη ολων μας και μετανιωνω πικρα γιαυτο! Η πεθερα μου δεν ήρθε στη βαφτιση που εγινε στην Αθηνα. Ο αντρας μου την επομενη μερα πηγε στο νησι στο σπιτι, τα βρηκε με τη μαμα του και μου εστειλε με ενα μηνυμα οτι τελειωσαμε χωρις καμια εξηγηση.
Καταφεραν αυτο που ηθελαν, για ενα ονομα εγιναν ολα. Δεν με αγαπησε, απλα προσποιουταν οπως αποδειχθηκε.
Τραβηξα πολλα και εγω και το παιδι, ανεχτηκα τον εγωισμο του, τον θυμο του, βρισιες, ξυλο και ολα αυτα γιατι; Ακομα απορω!
Ειμαστε στη φαση δικαστηριων και δυστυχως βλεπω πως δεν υπαρχει δικαιοσυνη. Ευχομαι το κακο που μας εκαναν (αυτος και η μανα του) να το καταλαβουν καποια στιγμη.
Εκεινος μπορει να ‘χει οικονομικη ανεση, μπορει να κρατησε ολα τα επιπλα, μπορει να διασκεδαζει και να ζει τη ζωη του.. Εγω αντιθετως δεν εχω τιποτα απολα αυτα, εχω μπολικο αγχος.. ομως παρα τις δυσκολίες εχω το καλύτερο «πραγμα» στον κοσμο, το παιδι μου… Και γιαυτο πρεπει να παλεψω!
Σας ευχαριστω που με βοηθησατε να δω καθαρα και να παρω τη ζωη στα χερια μου κυρίως για το καλο του παιδιου μου.
Μα πιο πολυ ευχαριστω τους γονεις και τις φιλες μου που με στηριζουν μεχρι σημερα!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Σου εύχομαι ολόψυχα να τα καταφέρεις. Να πετύχεις τους στόχους σου. Το σημαντικότερο..... θα έχεις δίπλα σου το γλυκό σου το παιδάκι που θα σου απαλύνει όλα τα τραύματα!!! Καλή ζωή!!!
O "άντρας" κάνει κουμάντο (παίρνει τις αποφάσεις) σε μια οικογένεια αλλά η μητέρα του (που δεν είναι "άντρας") κάνει κουμάντο ... θα καταλάβει ποτέ άραγε τι είπε?
Μπράβο και πάλι μπράβο που έκανες το βήμα. Μη σκας για το "πισωγύρισμα", για χάρη των παιδιών μπορούμε να κάνουμε διάφορα, αρκεί να μην το ξανακάνεις- γιατί δεν του αξίζει το παραμικρό!! Καλή δύναμη για τη συνέχεια και μη μασάς, κοίτα μπροστά!!
mpavo
Πας καλα κοπέλα μου; Μετά απο όλα αυτα τα ξαναβρηκες μαζί του; Εμ βρίσκουν και τα κανουν!
Ο Ανθρωπος αυτός είναι ένας καρκίνος. Ενας καρκίνος με μια μάνα πολύ κακιά και δηλητηριο που τον μεγάλωσε με αυτόν τον αρρωστημένο τρόπο. Ειχες την ατυχία να πέσεις σε τόσο κακούς ανθρώπους όμως πρεπει να βρεις την δύναμη να ΚΟΨΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ! Αυτοι οι άνθρωποι μέσα στην απέραντη κακία τους μετατρέπουνε σε κόλαση τις ζωές των άλλων. Ειναι άρρωστοι! Εισαι τυχερη που έχεις τους γονείς σου και θα έχεις ενα πολύ καλο μέλλον με το παιδί σου. Ο χρόνος τα επουλώνει όλα και σιγουρα δεν είσαι ουτε η πρώτη ουτε η τελευταία. Σε καμια περιπτωση μην το βάλεις κάτω! Η ζωη ανοιγεται μπροστά σου με ελπίδα και αισιοδοξία. Μακριά απο τον καρκίνο...... και θα δεις πόσες όμορφες εκπλήξεις θα έχεις στο μέλλον! Βλέμμα στο μέλλον με αισιοδοξία λοιπον !
Σώθηκες! μην έχεις καθόλου άγχος!
Μπράβο για το κουράγιο σου και την δύναμη που έδειξες και έφυγες μακριά από αυτόν τον άνθρωπο. Όλα τα υπόλοιπα θα φτιάξουν σιγά σιγά... θα το δεις! Μην χάνεις το κουράγιο σου!! Να είσαι καλά με το παιδάκι σου!!
Σευχαριστω πολυ!