Ο περιπετειώδης τοκετός μου!
Η ιστορία της Μυρτώς
Παντρεύτηκα τον Οκτώβριο του 2005 τον παιδικό μου έρωτα. Μετά απο πολλές περιπέτειες, χωρισμούς και επανασυνδέσεις, μετά απο χρόνια, στα 28 ξαναβρεθήκαμε και παντρευτήκαμε. Ερωτευμένοι και ευτυχισμένοι όσο ποτέ άλλοτε!
Θέλαμε να κάνουμε και ένα παιδάκι σύντομα!
Τα Χριστούγεννα του 2005 πάμε το ταξίδι του μέλιτος μας στο Σάλσμπουργκ και στη Βιέννη. Περίμενα να αδιαθετήσω τις μέρες εκείνες και ένιωθα πολυ άτυχη…. αλλα τελικά δεν!!!
Ανήμερα Χριστουγέννων λέω στον άντρα μου «Θέλω να κάνω ένα τεστ εγκυμοσύνης!«
Είχα λίγες μέρες καθυστέρηση, αλλά είχα ενα φοβερό προαίσθημα!
Βρίσκει, το κάνω και ΝΑΙ ΗΤΑΝ ΘΕΤΙΚΟ!!!!!!!
Περίμενα να γυρίσουμε Ελλάδα να πάω στο γιατρό για να το επιβεβαιώσει! Εν τω μεταξύ ήθελα να τρώω μόνο αλμυρά και καθόλου γλυκά και σοκολατοειδή, ποιος εγώ που τρελαινόμουν για σοκολάτα!
Γυρίσαμε πήγαμε στο γιατρό και το ΄’ φασολάκι» ήταν ηδη λίγων εβδομάδων!!!!!
Το ανακοινώνουμε , είμαστε πανευτυχείς και ονειρευόμαστε το ΄φασολάκι΄μας.
Γύρω στον 2ο μήνα ξυπνάω και είμαι μες τα αίματα σα να έχω περίοδο… Παθαίνω πανικό! Ημουν μόνη μου! Σε λίγο έρχεται ο άντρας μου και μετά η μαμα μου. Ψάχνω τον γυναικολόγο μου δεν είχε ιατρείο εκείνη τη μέρα! Με ρώτησε αν το αίμα ειναι καφέ η ζωηρό κόκκινο και αν ποναω (δεν πόναγα) και μου λεει να κατσω ακίνητη και να πίνω και να βάζω σαν υπόθετα τα utrogestan και θα με δει αύριο.
Την επομένη πάμε και τελικά είχα πάθει αποκόλληση. Ακινησία και φούλ σιδηρο, μαγνήσιο, ασβέστιο, φυλλικό οξύ και utrogestan. Άχ αυτά τα χάπια δεν ξέρω αλλα νομίζω ότι μου προκαλούσαν κατάθλιψη.
Και μετά αρχίσανε οι εμετοί!!!!! Μιλάμε όχι για πρωινη ναυτία κλπ αλλα για εμετό κάθε τρείς και λίγο. Μπορεί να έκανα και 20 εμετούς κάθε μέρα! Είχαν βγεί τα σωθικά μου! Φυσικά δεν μπορούσα να φάω, αλλά ούτε και να πιω τις βιταμίνες μου! Με το που πλησίαζα το χάπι στο στόμα … εμετός.
Περνάγανε οι εβδομάδες τα ίδια χάλια. Όλοι μου λέγανε υπομονη, οι 3-4 πρώτοι μήνες είναι!! Οπότε ήμουν καθηλωμένη στο κρεβάτι και ξερνοβολούσα κάθε ώρα. Ευτυχώς ερχόταν η μαμα μου κάθε μέρα αλλιως δεν ξέρω τί θα έκανα.
Για πέντε μήνες απο τον 2ο εως τον 7ο που καπως συνήλθα, ήμουν κρεβατοκάμαρα τουαλέτα, τουαλέτα κρεβατοκάμαρα!! Μου μύριζαν όλα, το ψυγείο, η κουζίνα, τα μαλακτικά. Δεν άντεχα !!
Πέρασε ο 3ος, πέρασε ο 4ος τίποτα τα ίδια χάλια! Εν τω μεταξύ το μόνο που μπορούσα να φάω ήταν πατατάκια, πατάτες τηγανιτές, καλαμάκι σουβλακι και χάμπουργκερ!! Μες την υγιεινη διατροφή! Εγω, που μου αρέσουν τα λαχανικα, τα φρουτα, τα γαλακτοκομικά και γενικώς προσπαθούσα να ακολουθώ σωστή διατροφή!!!
Το παιδί μου μεγάλωσε με αυτές τις βλακείς γιατί ήταν τα μόνα που μου «στέκονταν» στο στομάχι!!!
Περνάει ο 5ος, περνάει ο 6ος μήνας τα ίδια!!!!
Ο γιατρός μου που του το έλεγα, δεν έδινε πολυ σημασία. Μου έλεγε να πίνω perrier και να τρώω φρυγανιά!!
«Θέλω ένα φάρμακο» του έλεγα!
«Δεν κάνει να πάρεις φάρμακα» μου έλεγε!
Τέλος πάντων αφού τον πιεσα γιατι δεν άντεχα, μου είπε να πάρω υπόθετα Vomex και να τα χρησιμοποιώ με φειδώ!! Κάπως με βοηθησαν και με κοίμιζαν λίγο και ηρεμούσα!
Μετά τον 7ο μήνα ηρέμησα λίγο με τους εμετούς, αλλα ειχα φοβερες αναγούλες! Το πάλευα όμως!! Τις αναγούλες τις είχα μέχρι και τη μέρα που γέννησα!!!!
Έφτασε λοιπόν ο καιρός! Μπήκα στο μήνα μου!! Αύγουστος κατακαλόκαιρο με καύσωνα και την κοιλιά τούρλα!
Πέρναγαν οι μέρες αλλα δεν…
Στην τελευταία επίσκεψη στο γυναικολόγο μου, μου είπε ότι το παιδι ειναι 4 κιλά, εγώ δεν το «άκουγα» όπως παλιά, διαστολή δεν είχα, ο μήνας έκλεισε…..
«Ελα αυριο στις 6 στο μαιευτήριο για πρόκληση» μου είπε
Ο γιατρός μου φανατικός υποστηρικτής του φυσιολογικού τοκετού και μάλιστα χωρίς επισκληρίδιο, εαν δεν είναι απαραίτητο. Μου ανέλυσε και τις παρενέργειες της κατα τη διάρκεια του τοκετού.
Εγώ φυσικα να είμαι τόοοοσο αγχωμένη, να φοβαμαι τοσο πολυ!! Σκεφτόμουν ότι θα γεννήσω 4 κιλά παιδί χωρίς επισκληρίδιο; Παναγία μου τι θα κάνω;
Έφτασε η μεγάλη μέρα! Σηκωνόμαστε 6 παρα ήμασταν στο δρομο. Πάνε τα σχέδια του άντρα μου, ποια διαδρομή θα ακολουθήσουμε όταν θα με πιάσουν οι πόνοι χαχα!!
Φτάνουμε!!! Αποχαιρετώ συζυγο και μαμα με κλάματα και συγκίνηση!! Αφού γίνονται τα γνωστά, πάμε στο δωμάτιο! Γίνεται η επισκληρίδιος με τη δεύτερη προσπάθεια (δεν πόνεσα πολυ ευτυχώς). Πιο πολυ πόνεσα στο χέρι όταν με τρύπησαν για να μου βάλουν την πεταλούδα για τον ορό και τον καθετήρα. Αρχίζει η μαία να βάζει το φάρμακο για να με πιάσουν οι πόνοι. Πόναγα σιγά σιγά όλο και πιο πολυ. Η μαία μου σπάει τα νερά … εκεί τα έπαιξα δεν ξέρω γιατί πόναγα τόσο πολυ.
Ο γιατρός δεν είχε εμφανιστεί ακόμα. Ο άντρας μου διπλα μου.Παρακολουθούσε το μηχάνημα που ακούς το μωρό, ρωταει κάτι τη μαία γιατι κάτι περίεργο του φάνηκε.
Η μαία βγαίνει έξω, ξαναμπαίνει δεν είπε τίποτα. Εγώ να πονάω όλο και πιο πολύ. Είχα φτάσει 7 διαστολή.
Ξαφνικά μπαίνει ο γιατρός μου αλαφιασμένος!
«Θα πάμε για καισαρική. Τώρα!!!!!«
Το τι επακολούθησε δεν λέγεται!!! Να τρέχουνε όλοι. Ο άντρας μου ήθελε να μπεί στο χειρουργείο μαζί μου.
«Ξέχνα το!» του λέει ο γιατρός (καλά του είπε μάλλον!)
Οι νοσοκόμοι τρέχανε στα ασανσέρ. Εγώ άσπρη σαν το πανί.
Μπαίνουμε στο χειρουργείο, ο γιατρός μου και άλλοι καμια δεκαρια μες στις πράσινες στολές και με τις μάσκες! ΈΤΟΙΜΟΙ!!
Εγώ παρακαλούσα τη μαία και της έλεγα ότι θέλω ολική νάρκωση!!! Ο αλλοτε cool γιατρός μου να φωνάζει γρήγορα, γρήγορα, εγώ να κλαίω…. ο αναισθησιολόγος (πολύ καλός άνθρωπος, να΄ναι καλά) μου μίλαγε περι ανέμων και υδάτων για να ηρεμήσω.. να ακούω τον γιατρό να λέει : ‘Τράβα, δεν βγαίνει, τώρα τι κάνουμε;‘
Ήταν τόσο πανικόβλημένος! Δεν πίστευα στα μάτια μου!
Η μαία μου κράταγε το χέρι και προσπαθούσε να με ηρεμήσει. Μετά απο λίγη ώρα και αρκετά τραβήγματα, βγήκε ο κούκλος μου!!
«Να σου ζήσει ο παίδαρος σου!! 4 κιλά ακριβώς!«
Μου τον έδειξαν, με κοίταζε με τις ματάρες του!! Είχε ανοιχτά τα μάτια του! Κανονικός άνθρωπος!! Είναι δυνατόν;
Τον ζυγίσανε, τον πλύνανε και μου τον ξαναέδειξαν!! Ημουν τόσο συγκινημένη και ξαφνικά ξεσπάω σε γέλια! Είχε τριχούλες στην πλάτη και φαβορίτες!!!! Σωστό αντράκι χαχα! Ίδιος ο άντρας μου!
Τι ευτυχία Θεέ μου!!
Αργότερα στο δωμάτιο ο γιατρός μου είπε ότι πέφτανε οι παλμοί του παιδιου και έπρεπε να προχωρήσει σε καισαρική. Κατα τη διάρκεια της επέμβασης μου είπε ότι είχε το χέρι τεντωμένο σαν τροχονόμος και είχε μπλεχτεί εκεί ο ομφάλιος λώρος.
‘Οπως ξαναείπα ο γιατρός μου δεν κάνει καισαρικές, παρα μόνο όταν είναι αναγκαίο και στην περίπτωση μου μάλλον ήταν!!
Συγκεκριμένα μου είπε : »Οποιος αγοράζει γη ή κάνει καισαρική, δεν το μετανιώνει ποτέ«. Τι να πω!!
Εγώ πάντως μετά απο όλη αυτή την περιπέτεια είμαι ευτυχισμένη που έχω το αγόρι μου και είναι υγιές!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Δεν βαρεθηκατε ακομα?? καισαρικη vs φυσιολογικου ξαναααα ΕΛΕΟΣ ολοι ξερουν καλυτερα απο το γιατρο οπως φαινεται. Φυσικα ειναι στη φυση του Ελληνα, ολοι ειμαστε πρωθυπουργοι, ολοι ειμαστε γιατροι, ολοι ειμαστε προπονητες ολοι τα ξερουμε ολα και μαλιστα καλυτερα και δεν φτανει που τα ξερουμε ολα προσπαθουμε να επηρεάσουμε και αλλους. Ολοι οι γιατροι που προχωρησαν σε επειγουσα καισαρικη προσπαθουν να μας κοροιδεψουν οπως φαινεται...τεσπα δεν εχω ζησει καισαρικη και δεν ξερω πως ειναι αλλα δεν πιστευω οτι οσες γεννησαν ετσι δεν εζησαν την εμπειρια της γεννας. Απλα εζησαν διαφορετικη εμπειρια απο εμενα πχ που γεννησα φυσιολογικα. ε και?
Ε ναι βρε Ιωάννα πέστα!
Κανεις λαθος Νατασα... Και βεβαια όλοι θελουμε τα παιδια μας να γενιουνται υγειη.... αλλά οχι να γεννιουνται απο την 36 εβδομαδα γιατι ο γιατρός εχει να παει διακοπες... ο σκοπος δεν αγιαζει τα μεσα.. αλλωστε ενα παιδι δεν ειναι μονο κρεας και κοκαλα...υπαρχει και η ψυχική υγεία η οποια ειναι η πρωτη που επηρεαζεται οταν γινονται βιαιες παρεμβασεις.. το μωρό πρεπει να το σεβονται ΟΛΟΙ πριν ακομα γεννηθει και να προχωρουν σε καισαρική ΜΟΝΟ σε σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ περιπτωση κινδύνου... διαβασε και λιγο τις επιπτωσεις που εχουν οι ασκοπες καισαρικες στην υγεια του εκαστοτε παιδιου (σωματικες και ψυχικές)...
Εσύ φαντάζομαι μελέτησες τις επιπλοκές ενός φυσιολογικού τοκετού και πότε κρίνεται αναγκαία η καισαρική... Ε? Ρε κορίτσια δεν μπορεί να τα ισοπεδώνουμε όλα χωρίς να γνωρίζουμε. Δεν διαφωνώ βέβαια ότι υπάρχουν γυναικολόγοι που έχουν εύκολη την λύση της καισαρικής για τους παραπάνω λόγους που έχετε αναφέρει. Αλλά αυτούς τους γιατρούς εμείς του επιλέγουμε. Δεν μας βρίσκουν αυτοί... Άρα η δική μας επιλογή είναι λάθος και αυτός που φταίει στην τελική είμαστε εμείς.
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!!!1ΓΕΡΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΗ ΜΩΡΑ!ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗΝ ΑΝΔΡΙΑΝΑ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΛΟΓΩ ΥΨΗΛΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ ΠΟΤΕ...ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ!ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΡΑΚΙ ΣΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΙΠΟΤΑ!
Γεια στο στομα σου Αιμιλία.... και καλο ειναι οταν μας μιλαει ο γιατρός για καισαρική με ραντεβου να περνουμε και 2η γνωμη.... εδω για αλλα πραγματα τσεκαρουμε 2 και 3 γνωμες... ποσο μαλλον οταν αφορα το παιδί μας αλλα και εμας τις ίδιες... Η γεννηση ειναι η ποιο σημαντικη στιγμη μιας γυναικας αλλα και του ανθρωπου που έρχεται στον κόσμο!! Επιτελους κάποιος να την σεβαστει....
Διαβάζοντας φανατικά τις ιστορίες τοκετού έχω διαπιστώσει ένα πράγμα! Όλοι οι γυναικολόγοι που είναι "υπέρμαχοι του φυσιολογικού τοκετού" , στο τέλος κάνουν καισαρική... Ένα περίεργο πράγμα ρε παιδί μου... Σίγουρα η ανακάλυψη της καισαρικής έχει σώσει πολλά παιδάκια αλλά πλέον όλες είμαστε υποψιασμένες με αυτά που ακούμε γύρω μας αλλά και εδώ, στο μπλογκ της Ολίβιας... ΠΑΝΤΑ εντελώς τυχαία η καισαρική θα γίνει μέχρι και Παρασκευή και ποτέ Σαββατοκύριακο, ΠΑΝΤΑ ο γιατρός θα πει λίγο πριν ότι πέφτουν οι παλμοί και η μανούλα θα τρομάξει και θα συναινέσει προκειμένου να είναι καλά το παιδί της (και για να μην παρεξηγηθώ , δεν εννοώ τη δική σου περιπτωση κορίτσι μου, όπου ίσως έτσι έπρεπε να γίνει), ΠΑΝΤΑ θα είναι μπλεγμένος ο ομφάλιος λώρος, ΠΑΝΤΑ θα πει ότι το μωρό είναι μεγάλο και συ "στενή" στη λεκάνη και το μωρό δε θα χωρέσει (αν είναι δυνατόν, λες και η φύση δεν έχει προνοήσει να γεννάμε παιδιά ανάλογα με τις διαστάσεις μας!), ΠΑΝΤΑ θα πει ότι το μωρό είναι ψηλά (Ε,και????! Να περιμένεις να κατέβει!!!) Δεν ξέρω είμαι πολύ υποψιασμένη και καχύποπτη πια. Είμαστε η χώρα με τα μεγαλύτερα ποσοστά καισαρικών, σχεδόν το 50% των παιδιών έρχονται στον κόσμο με καισαρική!! Και είναι κρίμα, γιατί αφενός σου στερεί το να ζήσεις την πιο μοναδική εμπειρία του κόσμου (και αντ' αυτού κάνεις μία κανονική εγχείριση) και αφετέρου, δεν έχουμε ιδέα (και δεν θα μάθουμε και ποτέ) τί αντίκτυπο έχει σε ένα μωράκι να το βγάζεις τόσο απότομα από τη φωλίτσα της μαμάς του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο τοκετός διαρκεί ώρες. Όλα στη φύση έχουν τη σημασία τους. Ας το ψάχνουμε λίγο καλύτερα εμείς οι γυναίκες. Ας μη μας πιάνουνε κορόιδα για να αρπάζουν παραπάνω λεφτά, ας παίρνουμε και μία δεύτερη γνώμη... Συγνώμη αν σας κούρασα. Να χαίρεσαι το μωράκι σου κορίτσι μου, να είναι γερό, τυχερό και χαρούμενο παιδάκι.
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaax. de ksereis ti anakoufisi einai na paw na grapsw comment k na ta xei graqpsei allos pio prin kai malista polu kalutera apo oti 8a borousa na ta grapsw egw. OyF. Na soy zisei o paidaros Murtw!
αυτα συμβαινουν οταν παρεμβαινεις στην φυση του ανθρώπου!! το παιδι αποφασιζει να γεννηθει οταν ειναι σωματικα και συνασισθηματικα ετοιμο!!! Και η ατακα για την γη και την καισαρική ειναι εντελως απαραδεκτη!!!!!!!!! που να μην υποστηριζε τον φυσιολογικο τοκετο!!! ολοι ετσι λενε αλλα οι συννεφο... και τα ποσοστα ειναι σαφεστατα!!! δεν φταινε μονο αυτοι ομως....
Δέσποινα επειδή δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς ανάγκασε τον ιατρό -από επιστημονικής πλευράς - να προβεί σε καισαρική τομή θεωρώ ότι είναι επιπόλαιο να γίνονται τέτοια σχόλια. Για το σχόλιο περί παρέμβασης στην φύση τι να πρωτοσχολιάσω....Φαντάζομαι ότι δεν θα κάνεις τα εμβόλια του παιδιού σου, φαντάζομαι ότι δεν θα δώσεις αντιπυρετικό, αντιβιοτικό κλπ ούτε θα δεχτείς να αφαιρέσουν την σκωληκοειδή απόφυση αν οι γιατροί το κρίνουν αναγκαίο.....n'est-ce pas? Εσύ φαίνεται ξέρεις καλύτερα απ αυτούς.....Εγώ προσωπικά τέτοιο ρίσκο για το παιδί μου δεν παίρνω.
Μυρτώ να σου ζήσει το αντράκι σου!!! Μυρτώ ονόμασα την κόρη μου, αντιλήφθηκα ότι είμαι έγκυος τα Χριστούγεννα, πέρασα έναν Άυγουστο με καύσωνα με την κοιλιά τούρλα κι αφού έκλεισα κ τις 40 εβδομάδες με έβαλε ο γιατρος μου στο μαιευτήριο με πρόκληση τοκετού...ομως οι παλμοί του μωρού πέσανε, το κεφαλάκι του δεν κατέβαινε γιατί είχε στραβοκαθίσει τελευταία στιγμή απ' τα πέρα-δώθε που σε βάζουν να κάνεις κ τους τεχν. πόνους οπότε κ με πήγαν άρον-άρον στο χειρουργείο... στα πόσα εκατοστά διαστολή λες έφτασα;; 7 !!! Τυλιγμένη λοιπόν η Μυρτώ μου 1 φορά με τον ομφάλιο λώρο γεννήθηκε υγιέστατη 3,5 κιλά! Πολλές ομοιότητες έχουν οι ιστορίες μας αλλά κ μια σημαντική διαφορά, εγώ τα πέρασα χωρίς επισκληρίδιο! Αυτό που θυμάμαι έντονα πέρα από τους συχνούς πόνους (με μόνο 2εκ. διαστ. είχα ωδίνες ανα 3 λεπτά για 40-45 δευτ. η κάθεμια, μετά από 7 ώρες εξαντλήθηκα)είναι ότι είχε στεγνώσει το στόμα μου κ με έκαιγε ο λαιμός μου γιατί δεν σε αφήνουν να πιείς καθόλου νερό, ούτε κ μετά! Για μένα ήταν μια πολύ άσχημη εμπειρία αλλά τελικά αυτό που μένει έιναι ένα χαρούμενο προσωπάκι να σε κοιτάζει στα μάτια σαν παναγιά... Να είστε πάντα ευτυχισμένοι
κοριτσάκι μου να χαιρεσαι το αντράκι σου και να το δεις όπως επιθυμείς!οσο δυσκολο κι αν ήταν σημασία έχει οτι όλα πήγαν καλά και έχεις το αντράκι σου αγκαλιά!ο γιατρός σου έκανε οτι καλύτερο μπορούσε!