Το παιδί της γειτόνισσας!
Τι κάνεις όταν οι γείτονες σου φορτώνουν στην κυριολεξία και το δικό τους παιδί και εσύ πρέπει να το ταίσεις, να το διασκεδάσεις, ακόμα και να το νουθετήσεις; Η μαμά Σ. μοιράζεται μαζί μας τη δική της ιστορία καθημερινής… τρέλας!
Το παιδί της γειτόνισσας
Μενω σε μια πολυκατοικια που δεν εχει πολλα διαμερισματα (4), στα δυο εκ των οποιων μενουμε οικογενειες.. στα άλλα μια φοιτητρια και 2 παππουδες!! Έχουμε πολύ καλη σχεση με όλους.. το τονιζω αυτο!!!
Το μαρτυριο μου αρχισε απο περυσι την ανοιξη… Το κοριτσακι στο διπλανο διαμερισμα (2,5 χρονια μεγαλυτερο απο την κορη μου) ειναι και αυτο μόνο του οπως και το κοριτσακι μου. Δεν εχει αδερφακια, δεν εχει φιλους στην γειτονια!! Ένα μεσημερι, λοιπον, με παιρνει η μαμα του τηλεφωνο και επειδη κατι της ετυχε, μου ζητησε να το παρω εγω απο το σχολειο του.. ΟΚ, κανενα απολυτως προβλημα… τυχαινουν αυτα, γειτονες ειμαστε.. αλοιμονο!! Ο ένας για τον άλλο!!!!
Που να ήξερα…..!!!
Την άλλη μερα παλι κατι τυχαινει… παλι έτρεχα εγω… οκ!!! Δεν πειραζει, γειτονες ειμαστε….κλπ!!! Μετα απο μια εβδομαδα μου την αφηνει για να πεταχτει μεχρι την τραπεζα, που να την κουβαλαει γιατι ειχε και λιγο πυρετο.. εκτος απο την τραπεζα, πηγε και σουπερ μαρκετ και φουρνο….και…και…και…
Περναει ο καιρος.. και λεω ενταξει… ετυχε!!!
Το καλοκαιρι που τελειωσαν τα σχολεια (και περσι και φετος) το κοριτσακι δεν ειχε τι να κανει… (σημειωση: η μαμα του δουλευει απο το πρωι 9 μεχρι το βραδυ στις 10-11) δεν ειχε τι να κανει, οπότε εμενα ερχοταν μου χτυπουσε το κουδουνι και μου έλεγε «Να ερθω να παιξουμε με την κορη σου;«
Ναι, λεω και εγω την πρωτη φορα.. μονο του αυτο, μονη της και η κορη μου.. κριμα ειναι…
Την δευτερη μερα τα ιδια.. την τριτη τα ιδια….
Δεν λεω, παρεα ηταν και για το παιδι μου, αλλα πως μπορω να εχω την ευθυνη ενος ξενου παιδιου καθημερινα στο σπιτι μου, χωρις να το αναζηταει ο μπαμπας ή η γιαγια που ειναι εκει; Γιατι να ειμαι υποχρεωμενη να μαζευω καθημερινα ενα τονο παιχνιδια απο το πατωμα, γιατι ετσι της αρεσει να παιζει και οταν λεω «Κοριτσακια, να σας βοηθησω να μαζεψουμε!» να μου απανταει «Δεν τα εκανα εγω.. παω στην γιαγια μου.. καληνυχτα!!!!!!«
Δηλαδη, οσο υπομονη και να εχεις… εξαντλειται!
Και το χειροτερο ειναι οτι προκειμενου να την αποφυγω, τα απογευματα παιρνω το παιδι μου και φευγω. Παω στην μαμα μου, στις κουνιες, στους παιδοτοπους… αρκει να μην ειμαι σπιτι!!!!!
Το ακομα χειροτερο ειναι οτι βριζει, ειναι κακομαθημενο και πονηρο!! Ξερω ειναι παιδακι θα λετε… αλλα ΟΧΙ!!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙ!!!! Ειναι ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ παιδακι και η κορη μου αντιγραφει συμπεριφορες!!
Πριν λιγες μερες μου απεδειξε ποσο πονηρο ειναι. Εμεις ειχαμε καλεσμενους στο σπιτι (και ναι, δεν ηρθε κανενας να την μαζεψει απο το σπιτι μου, εφοσον εβλεπαν οτι ειχα κοσμο και ετρεχα σαν την τρελη.. μιλαμε για γαιδουρια!!!) και ψηναμε στο μπαρμπεκιου. Παιρνει την μικρη μου απο το χερι και την πηγαινει στις σκαλες, ενω εχουν παρει εντολη απο εμενα να μην βγουν απο το σπιτ. Παρακολουθω ολη την σκηνη χωρις να με βλεπουν και μόνο φωναζω «Κοριτσια, σας παρακαλω, ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ» και άκους το μικρο πονηρο και λεει
«ΕΛΑ, ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ!«
Ανεβαζει το παιδι μου στον επανω οροφο, του σβηνει το φως και φευγει….. Η μικρη μου επαθε σοκ.. Ουρλιαζε απο τον φοβο (το τρεμει το σκοταδι)
Ανεβαινω ουρλιαζοντας απο το νευρα μου στο άλλο κοριτσακι… και μαντεψτε… ενω οι γονεις του με άκουγαν, δεν ΗΡΘΑΝ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ παρα μονο μετα απο τρια τεταρτα!!!!
Δεν θελω να φανω υπερβολικη, αλλα οπως εγω δεν γινομαι βαρος σε κανεναν και για τιποτα δεν θελω να γινονται και οι άλλοι σε εμενα. Τι θα γινει αν το παιδακι τους χτυπησει μεσα στο σπιτι μου; ποιος θα έχει την ευθυνη; Γιατι να ειμαι υποχρεωμενη να ταιζω καθημερινα και το παιδι της γειτονισσας, οταν εμενα δεν μου περισσευουν ουτε για το δικο μου παιδι; Γιατι να ειμαι υποχρεωμενη τις ωρες που γυρναει ο αντρας απο την δουλεια και μπορουμε οι τρεις να παιξουμε ή να το αφηνουμε λιγο να χαλαρωσει να εχω και ξενο παιδι να τρεχω απο πισω του;
Οχι δεν ειμαι υπερβολικη… κουρασμενη ειμαι απο την αναισθησια των αλλων….
Εχω καταντησει να κρυβομαι στο ιδιο μου το σπιτι, γιατι καποιοι γονεις ειναι ανευθυνοι και γαιδουρια!!!!!!!
Ελπιζω να μην σας κουρασα…….
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κουκλα μου γλυκιά σε καταλαβαίνω απόλυτα! Όχι μόνο ερχόταν ένα παιδάκι να παίξει με την μικρή μου αλλά μου φορτωνόταν κ η μάνα του όλη μέρα στο σπίτι! Εδώ έτρωγαν, έπιναν, πήγαιναν τουαλέτα! Όλα εδώ! Μέχρι που μια μέρα έπιασα την μαμά κ της ειπα ότι δν γίνεται να βρίσκονται κάθε μέρα όλη μέρα στο σπίτι μου! Έχω πολλές δουλειές κ υποχρεώσεις κ ότι δν έχω ελεύθερο χρόνο να τον περάσω με την οικογένεια μου! Ότι ο άντρας μου έρχεται από την δουλειά κ θέλει να φάει μόνος του κ όχι με παρέα, να κάνει το μπάνιο του κ ότι τέλος πάντων θέλει την ησυχία του κ αυτός! Το αποτέλεσμα ήταν να νευριάσει κ να αρπάξει το παιδί της κ να φυγει! Από τότε μόλις με βλέπει αλλάζει πεζοδρόμιο. Τουλάχιστον έχω βρει την ησυχία μου!
το ιδιο ακριβως ειχα παθει και εγω με την διαφορα οτι εχω 2 παιδακια συν της γειτονισσας 3 αστα ενας χαμος μεχρι που τελος ειπα να μιλησω στην μανα της θα ηταν τσαμπα κοπος θα ειχε καταλαβει η γαιδουρα οτι ο καθενας εχει δικες του υποχρεωσεις ετσι λοιπον δεν της ξανανοιξα την πορτα της εδεινα να καταλαβει οτι ειμαστε μεσα απλα δεν σου ανοιγω δεν ξαναχτυπηςε την ποτρα μετα τελος αφου δεν την σκεφτονται οι γονεις της γιατι να το κανω εγω τα δικα μου παιδια θα τα δεχοντουσαν οχι λοιπον ετσι κ εσυ μην ανοιγεις την πορτα θα βαρεθει θα σταματησει θα καταλαβουν και τα γαιδουρια πως δεν υπαρχουν κοροιδα
Τα όρια σε κάθε είδους σχέση είναι απαραίτητα. Κακώς ανέχτηκες πράγματα που διαταράσσουν το οικογενειακό σου πρόγραμμα. Την επόμενη φορά που θα έρθει το κοριτσάκι, το αφήνεις να παίξουν με την κόρη σου, μισή ώρα πριν το φαγητό, τα ενημερώνεις πως πρέπει να μαζέψουν τα παιχνίδια τους, αν δεν ακούσουν, βάζεις και "φωνή" και μόλις τελειώσουν, παίρνεις το κοριτσάκι και το επιστρέφεις στη μαμά ή τη γιαγιά του, εξηγώντας πως είναι μεσημέρι και το παιχνίδι τελείωσε. Για τις σχέσεις των παιδιών μεταξύ τους, δεν μπορώ να κρίνω από ένα μόνο περιστατικό, αλλά αν εσύ παρατηρείς πως υπάρχει επιβλητική σχέση, καλό θα είναι να μιλήσεις με την κόρη σου και την επόμενη φορά που θα έρθει η μικρή, να της εξηγήσεις (καλύτερα θα ήταν να είναι και η μητέρα της μπροστά) πως δεν μπορεί να έρχεται να παίζει με την κόρη σου για τους "χ" λόγους, που θα της εξηγήσεις με παραδείγματα. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους!
γιατι ειστε τοσο καχυποπτες μπορει απλα να μην το καταλαβαινει. πες 1-2-3 στο κοριτσακι οτι δεν μπορουν να παιξουν και θα το καταλαβει η μαμα της απο μονη της. δεν χρειαζεται να κρυβεσαι προς θεου. τα παιδια κοντα στην ηλικια των 4 χρονων ετσι ειναι - δεν ειναι σατανικο το κοριτσακι καλε εσυ χαχα , ολο και καμια βρισια ξαμολανε που ετυχε να ακουσουν , ολο μαμουνιες , κρυψιες , ζουζουνιες , ψεφτιες κανουν. ετσι θα ειναι και η δικη σου σε λιγο καιρο και παρεα με το διπλανο να μην κανει. ειναι η φυση του ανθρωπου πως να το κανουμε
ΕΜΕΝΑ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙΣ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΟΝΗΡΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ ΕΧΘΡΕΣ.... ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ΄ΡΘΕΙ Η ΜΙΚΡΗ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ,ΠΗΓΑΙΝΕ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΠΕΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟΣΟ ΑΦΟΡΗΤΟ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΜΑ΄ΧΕΙΣ Κ΄ΠΙΕΣΗ,ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΚΡΗ ΞΕΝΥΧΤΙΣΜΕΝΗ Κ΄ΕΧΕΙ ΓΚΡΙΝΙΑ,ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ....ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3-4 ΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ ΛΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥΝ ΠΡΙΝ ΕΡΘΕΙ Η ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΙΞΤΟ ΛΙΓΟ ΘΛΙΜΜΕΝΗ...ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΟΡΟΥΝ.ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ.ΘΑ ΞΕΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ,ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΣΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ Κ' ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΛΥΠΟΥΝΤΑΙ ΚΙΟΛΑΣ.1-2-3 ΘΑ ΚΟΠΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ.ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!!
Ειναι πολυ απλο. Βρισκεις μια μερα που ξερεις οτι ειναι εκει οι γονεις/γιαγια/κηδεμονας του παιδιου τελος παντων, χτυπας την πορτα και τους τα λες ΞΕΚΑΘΑΡΑ και ειλικρινα, οπως τα ειπες εδω. Οτι δεν εχεις καμια υποχρεωση να κανεις babysitting στην κορη τους και τους παρακαλεις (ευγενια αρχικα, μετα θα δουμε αν θα ριξεις κανενα μπινελικη, αναλογα την απαντηση που θα παρεις) να μη ξαναγινει και να βρουνε τροπο να φροντιζουνε την κορη τους γιατι δεν ειναι δικη σου ευθυνη. Ετσι ακριβως ομως. Ξεκαθαρα και στα ισια. Οχι με το σεις και με το σας, οι ανθρωποι αυτου του ειδους δε καταλαβαινουν απο καλοσυνη, ειναι στον κοσμο τους. Αν το ξανακανουν, αν το παιδακι ξαναχτυπησει την πορτα σου, πες του αρχικα οτι αυτη τη στιγμη εχουμε δουλεια, σε παρακαλω πολυ πηγαινε στο σπιτι σου και μολις ειναι οι γονεις της σπιτι, ε τοτε φερσου αναλογα - τα μπινελικια που λεγαμε.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημα! Είσαι άβουλο ον και ανέχεσαι μια τέτοια κατάσταση τόσο καιρό? Τι σε εμποδίζει δηλαδή να στείλεις το παιδί στο σπίτι του ή να του πεις ότι δεν μπορεί να περάσει μέσα όταν έρχεται? Επιτέλους υπάρχουν και αληθινά προβλήματα! Το ότι δεν μπορείς να πατήσεις πόδι και να βάλεις τα πράγματα στη θέση τους δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Αυτό το έχεις προκαλέσει εσύ στον εαυτό σου και το παιδί σου. Μήπως ήρθε η ώρα να ξυπνήσεις και να αναλάβεις δράση? Συγγνώμη αν σου φαίνομαι απόλυτη και σκληρή αλλά έτσι απλά είναι τα πράγματα και να είσαι σίγουρη ότι έτσι αυτομαστιγώνομαι κι'εγώ όταν χρειάζεται!
σατανικο το σχεδιο της γειτονισσας για τζαμπα φυλαξη,αλλα εξισου σατανικο ειναι και αυτο που θα σου προτεινω να κανεις.... απο αυριο ζητα χρηματα για καθε ωρα φυλαξης. πες οτι εχετε οικονοπμικα προβληματα,ταχα μειωθηκε ο μισθος σου, του αντρα σου κλπ....και ετσι αφού την κρατας και την ταιζεις, να βγαινουν τπουλαχιστον τα εξοδα...και ζητα 300 το μηνα ή οτι αλλο θες...με την ωρα κλπ, κατι που θα την φρικαρει...και ζητα να πληρωθεις προκαταβολικα για τον επομενο μηνα...και αν πει ''όχι'' πες της οτι δεν μπορεις να το κανεις πια αφιλοκερδως...και ρωτα την αν εχει καμια φιλη που ενδιαφερεται για φυλαξη!!! θα παθει σοκ! αλλα μην κατηγορησεις το παιδι της...καμια μανα δεν θα το ανεχτει αυτο, κιας μεγαλωνει ενα τερατακι!
Απορώ με την αναισθησία κάποιων ανθρώπων και με την δική σου τιτάνια υπομονή. Εγώ θα πήγαινα αμέσως και θα τους έλεγα ότι δεν μπορώ κάθε μέρα να είναι το παιδί τους στο σπίτι μου και να επωμίζομαι ακόμα μία ευθύνη. Συγνώμη που θα σου το πω, αλλά φταις κι εσύ που δεν ξεκαθαρίζεις τη θέση σου. Αυτοί είναι, προφανώς, γαϊδούρια, επομένως μην περιμένεις από μόνοι τους να κάνουν κάτι, θα πρέπει εσύ να το επιβάλεις. Δεν θέλω να με παρεξηγήσεις, αλλά δυστυχώς, λόγω δουλειάς, έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους του είδους τους, δηλαδή αναίσθητους που ψάχνουν άλλους να εκμεταλλευτούν ακόμα και όταν πρόκειται για κάτι τόσο σημαντικό όπως η ανατροφή του παιδιού τους. Δράσε άμεσα!!!!!
Νομίζω δεν έχεις εστιάσει σωστά στο πρόβλημα γι'αυτό και στέλνω το σχόλιό μου ελπίζοντας να μη σε στενοχωρήσω. Το πρόβλημα το πραγματικό με το οποίο πρέπει να ασχοληθείς αρχικά είναι η δική σου η κόρη γιατί εκείνη στην πραγματικότητα περνάει ώρες ατέλειωτες με ένα άλλο παιδί που δεν την εκφράζει, τη φοβίζει, είναι μεγαλύτερο, βγάζει ζήλια και αποτελεί μεγαλύτερη σε εκείνη ίσως πίεση από ό,τι σε εσένα. Η κόρη σου είναι εκείνη που πρέπει να σε απασχολεί και πως θα βιώσει το τέλος ή τη συνέχιση αυτής της "φιλίας". Είναι μια καλή ευκαιρία να συζητήσεις μαζί της για το πως νιώθει με την παρέα αυτού του κοριτσιού, αν το ευχαριστιέται ή αισθάνεται άσχημα και προτιμά να βγαίνετε έξω. Η κόρη σου θα σου δείξει το δρόμο κι εσύ θα της δείξεις το όχημα που θα πρέπει να είναι απενοχοποιημένο και ξεκάθαρο. Αν η κόρη σου βλέπει να δέχεσαι νιώθοντας καταπίεση και οργή να περνάει χρόνο με ένα άλλο παιδί μέσα στο ίδιο της το δωμάτιο, ένα παιδί που σίγουρα η κόρη σου έχει καταλάβει ή έχει ςακούσει ότι δεν εγκρίνεις τη συμπεριφορά του όπως και της οικογένειάς του, τότε θα μεγαλώσεις μια κόρη που θα δέχεται τα πάντα και δεν θα επιλέγει, θα την επιλέγουν και θα την εκμεταλλεύονται. Άλλο να το έχεις και άλλο να στο καλλιεργεί η μητέρα σου. Ξεκίνα λοιπόν συζητήσεις και το καλύτερο θα ήταν να επιδιώξεις από τον περίγυρο, τη γειτονιά, τους φίλους, τους συγγενείς .... να έρχονται άλλα παιδάκια να παίζει και να πηγαίνετε κι εσείς και να αρχίσετε να βγαίνετε βόλτες κι επισκέψεις γιατί βοηθά στην κοινωνικότητα και μοιράζεστε χρόνο, όχι για να αποφύγεις το παιδί της γειτόνισας. Αν πραγματικά θέλεις να περνάς περισσότερο χρόνο με το παιδί σου θα βρεις δραστηριότητες και χρόνο και δεν θα σε απασχολεί καν το άλλο παιδί. Όσο για το άλλο παιδί, άμεσα ζήτησε ευθέως από τη μαμά του να σου τηλεφωνεί η ίδια πριν έρθει το παιδί της να συζητάτε μεταξύ σας αν η ώρα είναι κατάλληλη και αν δεν κάνετε κάτι άλλο οικογενειακά και να το κανονίζετε οι μητέρες και να τη φέρνει πάντα εκείνη μέχρι την πόρτα όπως επίσης να έρχεται να την παίρνει από την πόρτα σου γιατί πλέον είναι επίφοβοι και οι διαδρόμοι των πολυκατοικιών. Αν σε ρωτήσει γιατί, θα πρέπει να είσαι ειλικρινής και να της εξηγήσεις ότι τα παιδιά σας στην πραγματικότητα δεν ταιριάζουν και τόσο και ότι η κόρη της είναι μεγαλύτερη κ χρειάζεται μεγαλύτερα παιδακια όπως και η κόρη σου μικρότερα και λιγότερο δεσποτικά γιατί καταπιέζεται. Επίσης ότι οι ώρες που συνήθως κάθεται είναι πολλές ώστε να σε αναγκάζει να ζητάς από το ίδιο το παιδί να φύγει και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το οριοθετεί η ίδια του η μαμά. "ΑΝ" ποτέ μετά από μια τέτοια συζήτηση σου τηλεφωνήσει για να φέρει το παιδί της θα της ζητήσεις και συγκεκριμένη ώρα να έρθει να την πάρει (χωρίς να πεις και το γιατί ακόμη και αν υπάρχει σπουδαίος λόγος)και αν δεν τηρήσει την ώρα να της τηλεφωνήσεις να της πεις ότι ξεχάστηκε και έχετε άλλες δουλειές. Ξεκίνησες την ιστορία σου ΤΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ότι έχεις καλή σχέση με όλους στην πολυκατοικία. Αν αυτό για εσένα είναι σπουδαιότερο μην κάνεις τίποτα από τα παραπάνω.... Να θυμάσαι όμως ότι όσο το παιδί σου δεν επιλέγει τους φίλους του και το κάνεις εσύ γι'αυτό, πρέπει να το κάνεις υπεύθυνα και σκεπτόμενη πρώτα από όλα το ίδιο και τα βιώματα που αποκτά. Φιλικά από μαμά 2 κοριτσιών.
πολυ ωραια η απαντηση σου
Δεν ξέρω αν το χεις καταλάβει αλλα παρέχεις δωρεάν υπηρεσίες baby siting! Γιατι να πληρώνουν γυναικα αφου έχουνε εσένα που δεν τους κοστίζεις τίποτα; Εγω αυτο που δεν μπορώ να καταλάβω με αυτούς τους γονεις ειναι το εξής: απ το μυαλο τους δεν περνάει καθόλου ότι μπορει ο γείτονας να ειναι παιδεραστής και να εκμεταλλευτεί το παιδι τους τόσες ώρες εκεί μέσα. Δεν ξέρω... ή εγω είμαι πολυ καχύποπτη ή αυτοί ειναι πολυ αναισθητοι!
αυτο ακριβως και εγω σκεφτηκα οταν μου ετυχε με γειτονες πολυ γαιδουρια οντως αν συνεβαινε
Den xreiazesai kamia apolitos dikaiologia. Les stegna stous goneis pos exeis diko sou paidi na megaloseis kai den theleis thn efthini tou dikou tous paidiou. Kai an den to katalavoun, otan sou xtipisei ksana to koudouni h mikrh mhn ths anoixeis. Fonakse ths apo mesa pos exeis douleia kai prepei na paei sto spiti ths. Kouragio. Na eisai ntompra!!!!! Kai tha ftiaksoun ola... Ipomonh manoula!!!!
Εγώ λέω να τους το πεις στα ίσα, νέτα σκέτα. "το παιδί σας περνάει όλη την ημέρα στο σπίτι μου, λυπάμαι αλλά δεν μπορεί πλέον να το κάνει αυτό. Μπορεί να παίζει με την κόρη μου κάθε Τρίτη και Παρασκευή 5-7 αν θέλετε αλλά τις υπόλοιπες μέρες δεν γίνεται". Δεν είσαι η μαμά του παιδιού ΟΥΤΕ η δωρεάν νταντά του. Άλλο να του προσφέρεις ένα μπισκότο όταν είναι εκεί και άλλο να τρώει όλη μέρα. Την επόμενη φορά που θα σου χτυπήσει την πόρτα εκτός προγράμματος θα της πεις "Δεν είναι κατάλληλη στιγμή για να παίξετε" και κλείνεις την πόρτα. Την επόμενη φορά που θα σου ζητήσει εξυπηρέτηση η μαμά του τα ίδια. Χωρίς εξτρά δικαιολογίες, δική σου η οικογένεια, δικό σου το παιδί και δεν είσαι υποχρεωμένη να ανέχεσαι κανενός το κακομαθημένο.
Κάνε αυτό που προτείνει η κοπέλα πιο πάνω. Αν έρχεται να της λές εσύ πότε να φύγει και αν δεν φεύγει μόνο του να την πηγαίνεις εσύ στο σπίτι της και να τους λες ότι έχεις να κάνεις το χ,ψ και δεν μπορεις να κρατήσεις το παιδάκι εκεί. Και φυσικά αν σε πάρουν να την κρατήσεις αρνήσου βρίσκοντας μια διακιολογία. Και αν το παιδάκι σου είναι σε ηλικία που καταλαβαίνει μιλησε μαζί του και εξηγησε του. Δεν φταίει το παιδάκι και είναι κρίμα να χάσουν και την παρέα. Αλλά άλλο η παρέα και άλλο να έχεις μονίμως ένα ξένο παιδί σπίτι σου. Επίσης μπορείς να πηγαίνεις εσύ στο σπίτι τους (δεν σου λέω να αφήνεις το παιδί σου γιατί ούτε εγώ θα το έκανα όσο και αν ήθελα να ξεκόψω κάποια πράγματα) να παίζει το παιδί σου και να μπαστακώνεσαι μέχρι να πιάσουν το νόημα!!
Εχεις απολυτο δικιο.. Εγω παντως θα πηγαινα και θα ελεγα στους γονεις του πως το τσαμπα babysitting τελειωσε.. απο εδω και εμπρος 30 ευρω στη μερα μαζι με τη διατροφη.. δε φιλοτιμηθικαν ποτε να ρωτησουν αν ενοχλει? η να το συμμαζευουν και να μην ειναι ολη μερα εκει? αλλο για 1-2 ωριτσες 3-4 φορες τη βδομαδα και αλλο το να μη συμμαζευετε σπιτι του.. εγω μικρη ημουν τυχερη και ημασταν στη πολυκατοικια στους πανω οροφους σε 3 σπιτια συνολο 5 παιδια αλλα πηγαιναμε τη μια στο ενα σπιτι την αλλη στο αλλο την επομενη στο τριτο και παλι ομως για καποιες ωρες οχι ολη μερα...
Και εμένα μου συνέβη πριν 3 μηνες που μετακόμισα σε μονοκατοικία. έχω φτιάξει τον κήπο έξω με κούνια και χώρο για να παίζει ο μικρός μου. Τα είδαν τα παιδάκια από δίπλα και μου είπαν να έρχονται. Στην αρχή τα άφηνα εντάξει και έπαιζαν και με τον μικρό μου αλλά μετά έγινε καθημερινή συνήθεια πλέον. Άφηνα τις δουλειές μου πίσω για να προσέχω τα μικρά της γειτόνισσας.....ΕΛΕΟΣ... και φυσικά η γειτόνισσα άφαντη... την μία είχε πεσμένο Ξεκίνα και εσύ κάπως έτσι για να μην κρύβεσαι, ξέρουμε όλοι πως δε φταίνε τα παιδιά αλλά κάπου υπάρχει και μια μάνα και ένας πατέρας ας ασχοληθούν αυτοί λοιπόν μαζί τους, εμείς έχουμε τα δικά μας παιδάκια που μας έχουν ανάγκη.
το παιδακι εχει καταλαβει οτι ειναι παρατημενο απο την οικογενεια του. μεσα στο δικο σου σπιτι προσπαθει να παρει αγαπη και φροντιδα που δεν παιρνει το δικο του. τωρα που τα πηρες στο κρανιο (δικαιολογημενα) το εχει καταλαβει γιατι αυτα τα παιδια μεγαλωνουν πιο γρηγορα αναγκαστικα απο το ενστικτο της επιβιωσης. επομενως αντιδρα και σε εσενα και στο παιδι σου που το ζηλευει οχι ομως απο κακια. και εσυ στην θεση του θα ζηλευες. γνωμη μου ειναι να του δειξεις οτι το αγαπας. και να του λες να ερχεται π.χ. μονο το απογευμα γιατι το πρωι εχεις δουλειες ή κοιμασε ή κατι άλλο. σιγά σιγά να αραιωνεις το ραντεβου μεχρι να φυγετε απο το μυαλο του ως απαραιτητοι. ετσι γλυτώνεις και εσυ και δεν προσθειθεσε στον καταλογο αυτων που πληγωνουν ενα αθωο παιδακι.
Τα παιδιά δεν φταίνε, αυτό ειναι το μόνο σίγουρο. Μου έχει τύχει παρόμοια περίπτωση. Η κατάσταση είχε γίνει αφόρητη και πολύ μα πάρα πολύ κουραστική. Τα πράγματα δεν είναι απλά όταν είσαι γειτονιά, μια πόρτα που λένε. Εγώ έκανα το εξείς και πέτυχε: ήρθε το παιδάκι στις 9,30 το πρωί του Σαββάτου (κι ενω στην καλύτερη περίπτωση γύριζε σπίτι του στις 10-10,30 το βράδυ (έτρωγε όλα τα γεύματα του σε μας) στις 11,30 μπήκα στο δωμάτιο της κόρης μου και είπα πως πρέπει να φύγει γιατι έχουμε κάποιες δουλειές να κάνουμε. Το μεσημέρις στις 3,30-4,00 ξαναχτύπησε την πόρτα μας. Ανοιξα και του είπα πως τωρα ειναι μεσημέρι και ξεκουραζόμαστε. Το απόγευμα ήρθε γύρω στις 7 και στις 8 ξαναμπήκα μεσα στο δωμάτιο και είπα πως πρέπει να φύγει γιατι η κόρη μου πρέπει να κάνει μπάνιο και να φάει μια και περιμένουμε παρέα το βράδυ. Αυτό συνεχίστηκε για 5-6 μέρες. Μετά απο 2 εβδομάδες βρεθήκαμε με την μαμά στην είσοδο και μου είπε χαμογελόντας: -της έβαλες ωράριο βλέπω της δικιάς μου, αν ενοχλούσε μπορούσες να το πείς!!!!! εγω το μόνο που της απάντησα ήταν: ΠΛΑΚΑ ΕΧΕΙΣ!!!! τελικά τα παιδιά αυτά νιώθουν πραγματικά ασχημα και βγάζουν κακές συμπεριφορές. και το παιδάκι της γειτόνισας προσπαθούσε με κάθε τρόπο να χτυπήσει, τρομάξει, ταπεινώσει την δική μου κόρη. δεν συμετείχε στο συμάζεμα των παιχνιδιών και πολλά απ αυτά τα κατέστρεφε. τι να σου πω. βάλε πρόγραμμα. εσυ θα κοαθορίσεις τις πεισκέψεις και τον χρόνο παραμονής του στο σπιτι σας. ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ
ακριβως το ιδιο προβλημα εχω και εγω...μεγαλυτερο μαλλον... ειναι ανηψια του αντρα μου, μενει απο πανω μας ή πιο σωστα μονο κοιμαται σπιτι τους... 6 χρονια πιο μεγαλη απο την μεγαλη μου κορη... με πολυ χειροτερη συμπεριφορα απο αυτην που περιγραφεις... Επισης οι γονεις της ειναι ανεργοι και ολη μερα σπιτι...ΚΟΙΜΟΥΝΤΕ!! Σκεψου οτι δουλευω βαρδιες... τις περισσοτερες μερες ειμαι αύπνη! το ανεχτηκα για χρονια αυτο που λες... τωρα ομως το βγαζω εξω...ετσι ωμα και αβιαστα πλεον! Οκ δε φταιει το παιδι...ΕΓΩ τι φταιω? Οι γονεις που περιγραφεις θελουν την ιδια ακριβως συμπεριφορα για να καταλαβουν! Οχι οτι οι γονεις που λεω εγω καταλαβαν...αλλα εγω βρηκα την ηρεμια μου σε μεγαλο βαθμο :)
δεν εισαι υποχρεωμενη να το ανεχεσαι ολο αυτο. αν σου ζητήσουν κάτι αρνήσου. δεν χρειαζεται να εχεισ δικαιολογία.. απλά δεν μπορείς ! εχεις δικό σου προγραμμα κ δικες σου υποχρεωσεις...
Έχεις πολύ κουράγιο και υπομονή. Γιατί δέν μιλάς στους γονείς του παιδιού; Εξήγησε τους την κατάσταση όπως έχει και ξεκαθάρισε τη θέση σου, και στο παιδί σου πρέπει να μιλήσεις. Δέν είναι δυνατόν να νιώθεις ξένη στο ίδιο σου το σπίτι.....Καλή συνέχεια σου εύχομαι....
Σίγουρα και δεν φταίει το παιδάκι αλλά συγνώμη τωρα μα τι αναισθησία είναι αυτή...στην ουσια το επέτρεψες εσυ, προσπαθησε να το κόψεις σιγα σιγα με δικαιολογίες, εγω στην θέση σου θα της έλεγα, με συγχωρείς αλλά είμαι κουρασμένη και δεν μπορώ να τα προσέχω και τα δυό...και όπως είπες τι θαγίνει αν το παιδάκι χτυπήσει;;; Θα σου ρίξουν τεράστιες ευθύνες...!!! Απο οτι καταλαβα για λόγους ανθρωπιάς και ευγένειας δισταζεις να το ξεκοψεις ξεκάθαρα, δεν θα σε κατηγορήσω για αυτο, είναι έτσι ο χαρακτήρας σου....η μανούλα όμως του παιδιού μάλλον δεν διακατέχεται απο ανθρωπιά και διακριτικότητα.......εύχομαι να σταματησει ολο αυτο και μην στεναχωριέσαι με τον τρόπο σου θα σταματησει!!
Kana duo fores pou tha soy xanarthei pes xafnika pos kati etyxe kai pare th dikia sou k fyge... Mi mou peis oos tha pernes k to xeno paidi mazi!!! E th trith fora tha to piasoun to iponooumeno!!!
σαφως και η μονη λυση ειναι να μιλησεις στην μαμα.το παιδακι πραγματικα δεν φταιει τιποτα..νοιωθει αποριψη και μοναξια και γιαυτο αντιδρα ετσι.με τιποτα δεν θα τα εβαζα με το παιδι και ισως δεν θα το αφηνα να ειναι και μονο του.αν ειναι σε ηλικια που καταλαβαινει μιλα και στην μικρη.ελα πιο κοντα της και ισως δεις ενα αλλο παιδακι τοτε.βεβαια τωρα θα μου πεις "σιγα μην ασχοληθω με το ξενο παιδι και πως νοιωθει"σεβαστο και αυτο.εγω λεω πως θα επρατα εγω και τιποτα παραπανω.σε αυτες τις καταστασεις τα μονα που δεν φταινε ειναι τα παιδια δυστηχως.....
ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ..ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΑΜΑ ΤΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΒΑΛΗΣΟΥΝ....ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΑ ΑΛΛΑ
Ειχα και γω παρομοιο περιστατικο με τα 3 πιτσιρικια της κουνιαδας μου!!! Τα εστελνε στο σπιτι μου καθε Σαββατο για να πιει το καφεδακι της με την ησυχια της και δεν με πειραζε αυτο τοσο πολυ, με πειραζε το γεγονος οτι ερχοντουσαν αρρωστα μεσα στην μυξα και το βηχα!!! Μια δυο δεν μιλησα αλλα την 2η φορα που κολλησε το γιος μου, τα ακουσε στην αρχη ο αντρας μου και μετα με πολυ ευγενικο τροπο οταν μου χτυπουσαν τους ελεγα οτι κανω δουλειες και ο μικρος βλεπει τηλεοραση, ετσι ησυχασα!!! Αν δεν θες να γινεις εσυ κακια βαλε τον αντρα σου να ριξει κανα δυο φωνες μπας και παει το κοριτσακι σπιτι του και δεν ξαναπατησει στο δικο σας!!!
Εγω το ζουσα σχεδον καθε μερα, με την ανηψια του αντρα μου 20 μηνες μεγαλυτερο και ειχε δωσει εντολη η μαμα του αν την χτυπαει η δικια μου, (που παντα την μαλωνω αν γινει κατι τετοιο) να την χτυπαει και αυτη λες και εγω δεν υπηρχα ασχετα με την τιμωρια που εβαζα, κρατησε 2 χρονια το παιδι μου πηγε ολο αυτο τον καιρο 5 φορες στο σπιτι της περα απο τις γιορτες, και αυτο ημουν και εγω μαζι, το δικο της καθε μερα ολη μερα, μονο δεν κοιμοταν εδω αφου της ζητησα και τα χαρτια της υιοθεσειας πας και καταλαβει αλλα τιποτα, μεχρι που εμαθα οχι ειχε εντολες να βαραει και τα εχωσα και ησυχασε το κεφαλι μου..
Εγώ ίσως να είμαι η ιστορία της γειτόνισσας. (Χωρίς βέβαια να σου την δικαιολογώ!Απαράδεκτη!! Εσύ φταις που δεν της το λες! Άποψή μου πάντα: Μην τα βάζεις με το παιδάκι, δεν φταίει σε τίποτα. Δεν είναι ανάγκη να ξεσπιτώνεσαι για να μην το κρατάς. Αν δεν θες να της ανοίξεις, πολύ απλά δεν της ανοίγεις. Ούτε τουαλέτες, ούτε δικαιολογίες.) Κάθε μέρα σχολάω στις 5, μένω όμως πολύ μακριά από τη δουλειά μου, οπότε γυρνάω στο σπίτι κατά τις 6 - 6.30. Αν δεν προλάβω να γυρίσω τον πηγαίνουν βόλτα χωρίς την έγκρισή μου. Δεν μπορούν να περιμένουν μιας και έχουν και αυτοί δουλειές, στερώντας τον μου βέβαια. Και τί λέω? Αν θέλουν τις μέρες που θέλουν να πηγαίνουν βόλτα ή έχουν δουλειές να τον αφήνουν στην μαμά μου ή να με περιμένουν ένα τέταρτο παραπάνω να τον χαίρομαι κι εγώ!(Ο πεθερός μου: "Eμείς στις 6 πάμε βόλτα αν προλαβαίνεις έχει καλώς διαφορετικά στον φέρνουμε στις 10 μετά την βόλτα..." Σώπα ρε φίλε!!! Άλλωστε νομίζω το μωρό έχει ανάγκη περισσότερο την μάνα του παρά γιαγιάδες - παππούδες!! Αλλά, εγώ είμαι "γαιδούρα" και "δεν ενδιαφέρομαι για το παιδί μου"!!
μπραβο σου που παρολαυτα αντεξες και τοσο καιρο,.ειναι καιρος να μιλησεις και ναι αν χρειαστει να μαλωσεις,ομως πανω απ ολα μιλησε στην κορη σου γιατι θα ξεκοψει απο αυτην την κοπελιτσα ,να καταλαβει και να μην μπορει να την επιρρεασει αργοτερα...
Κι εμενα κατι παρομοιο μου συμβαινει.. μαλιστα μου ζητησε η φιλη -μαμα να την παιρνουμε καθε μερα απο το σχολείο γισ να μην κουραζεται ο αντρας-μπαμπάς. Ελεος. Νομιζω πως πφεπει να εξηγηθεις και αμα θελουν ας παρεξηγηθουν
Πρεπει να βρεις μια λυση οσο ειναι νωρις γιατι και η κορη σου θα μαθει την παρεα της και θα την αναζητα! Ξερω πως ειναι γιατι και εγω ειχα μια παρομοια περιπτωση το καλοκαιρι. Ευτυχως ανοιξαν τα σχολεια τωρα και ο καθενας στο σπιτι του! (Ζω σε επαρχια και η ενοχλητικη μαμα και κορη ειναι απο Αθηνα οποτε τελειωσαν οι διακοπες τουσ και ....γλιτωσαμε)Ουτε εγω ειχα το θαρρος να της πω κατι αλλα νομιζω οτι φαινομουν απο τα μουτρα μου καθε φορα που μασ χτυπαγαν την πορτα! Μουτρα μεχρι το πατωμα εγω,συμπεριφορα εντελως αντιθετη απο καποιον που δεχετε επισκεψη στο σπιτι του ( εννοω συνηθως οταν ερχετε κοσμος σπιτι σου το σωστο ειναι να ρωτησεις αν θελουν καφεδακι,χυμο κλπ κλπ) εγω καμια σχεση, μπασ και καταλαβει οτι ενοχλουν! Αλλα τιποτα αυτη γαιδαρα! Καλη μου Σ. πρεπει να βρεις λυση αμεσα..... Νομιζω οτι πρεπει να βρεις το θαρρος και να κανεις μια αρχη... διακριτικα μεν γιατι ειστε και μια πορτα .... αλλα λιγο λιγο να μπουν τα πραγματα στην θεση τους. Κουραγιο και υπομονη!
Θεωρώ οτι δεν χρειάζεται να πεις τιποτα στους γονείς.Την επόμενη φορά που θα σου χτυπησει την πόρτα απλά θα πείς οτι δεν γίνεται να περάσει για τον α ή β λόγο.έτσι απλά.και να χαίρεσαι που δεν σου το έσπρωξε απο καμμιά σκάλα κ απλά το ανέβασε στα σκοτάδια...εχω βιώσει παρόμοια κατάσταση.
Ειλικρινά απορώ γιατί κάθεσαι και ανέχεσαι τέτοιες συμπεριφορές. Θα λερχεται το παιδακι να παίξει με την κόρη σου, ΑΝ εσύ θες. Σου ρχεται μόνο του σπίτι και εσυ δεν θες να έρθει; Πολύ απλά θα του λες πως έχετε δουλειες και δεν μπορεί να παίξει με την μικρή σου τώρα. Θες να έρθει να παίξει με τη μικρή σου; Θα λες εξ αρχής πως σε 2-3 ωρες έχετε κάποιες δουλειες και πως θα πρέπει να φύγει. Δεν είναι ούτε κακό, ούτε προσβλητικό να θέτεις όρια. Ερχεται η μαμά του και σου ζητάει να "πεταχτεί" για ψώνια και να κρατησεις τη μικρη; Οχι θα λες εσυ γιατί και εσυ έχεις να πεταχτεις σε μια δουλίτσα. Μπορείς πάντα να κάνεις και μια κουβέντα εφ όλης της ύλης αν θες. Αυτό όμως ίσως να φέρει δυσαρέσκεια που απ οτι καταλαβαίνω δεν τη θες. Μην πελαγωνεις λοιπόν. Υπάρχουν τρόποι να το χειρηστεις.
Βάλ' την να διαβάσει το άρθρο αυτό... Αν δεν δεις καμία λογική αντίδραση, συχτίρισέ την και δώσε μια ζεστή αγκαλιά στο παιδί της... Αν πει πως έχεις δίκιο, δώσε μια ζεστή αγκαλία και στις δύο αλλά αυτή η κατάσταση θα πρέπει να τελειώσει εκεί... Ξεκάθαρα πράγματα χωρίς υπεκφυγές. Οι καλοί λογαριασμοί, κάνουν................................!!!
Σε καταλαβαίνω, χωρίς να μπορώ να πω ότι τα έχω περάσει. Γιατί δε δοκιμάζεις να γίνεις πιο αυστηρή? Την επόμενη φορά που θα σου χτυπήσει το κουδούνι θα πεις ότι "σήμερα δε θα παίξετε μαζί, γιατί εχθές της έκλεισες το φως και την άφησες μόνη της", ή "θα ξαναπαίξετε μαζί όταν θα αρχίσεις να βοηθάς κι εσύ στο μάζεμα των παιχνιδιών" ή ακόμα "δε μπορώ σήμερα, κοριτσάκι μου, έχω πονοκέφαλο" και στείλτην πακέτο. Τα παιδιά ξέρουν με ποιους και πόσο τα παίρνει. Εμάς έρχεται το Μαράκι από κάτω και είναι σκανταλιάρικο. Ακούω τη μαμά της πολλές φορές που της ουρλιάζει. Προχθές που φόραγε τα ρόλερς μέσα στο σαλόνι μου (να πέσει να σπάσει τα μούτρα της να τρέχω μετά) της λέω με πολύ χαμηλή φωνή, αλλά γεμάτη νόημα: "Μαρία, βγάλε τα ρόλερς αμέσως γιατί αν έρθω εκεί την έβαψες!" Τα έβγαλε κατ'ευθείαν και αργότερα ήρθε και φτιάχναμε κέικ! Ξέρουν τα παιδιά... Το βασικό είναι, η κόρη σου περνάει καλά μαζί της? Γιατί αν έχει αρχίσει να δυσανασχετεί και η κόρη σου, θα έλεγα να της ξεκόψεις τις απογευματινές επισκέψεις. Μία, δύο, τρεις φορές όχι, ε, δε θα ξανάρθει! Καλή επιτυχία! Ευγενία
το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τους το πεις ευθέως ότι δεν μπορεις να αναλαμβάνεις την ευθύνη ενός άλλου παιδιού γιατί ήδη έχεις το δικό σου, άν θυμώσουν δεν πειράζει πιστεψέ με θα είναι πολυ πιο δύσκολο άν συμβεί κάποιο ατύχημα. Το έχω ζήσει και έκανα ακριβώς το ίδιο, ορισμένοι άνθρωποι δεν έχουν φιλότιμο, καλά ξεμπερδέματα
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ. ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ... ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΗ, ΓΙΑ ΤΙ ΑΜΑ ΦΤΑΣΕΙ Ο ΚΟΜΠΟΣ ΣΤΟ ΧΤΕΝΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΑΛΩΣΕΤΕ Κ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΩΡΑΙΟ! ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕΣ ΟΤΑΝ ΣΕ ΡΩΤΑΕΙ: ΝΑ ΕΡΘΩ? ΝΑ ΤΟΥ ΛΕΣ : ΑΧ,ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΔΟΥΛΕΙΑ Κ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, & ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ. ΜΙΑ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ, ΑΜΑ ΦΑΕΙ ΠΟΡΤΑ , ΘΑ ΤΟ ΠΟΙΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ...ΧΑΧΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ...
Μαμα Σ. κάτι αντίστοιχο μου συνέβη και εμένα φέτος το καλοκαίρι, όχι όμως σε τόσο έντονο βαθμό όσο το δικό σου. Εχουμε έναν εξωτερικό ιδιωτικό χώρο που έχει φτιάξει ο άντρας μου για τα παιδιά μας, με τσουλήθρα κούνια κτλ. Είτε πρωί που κατέβαιναν τα παιδιά μου, είτε απόγευμα, να σου και όλα τα γειτονόπουλα εκεί. Δεν είχα κανένα μα κανένα πρόβλημα στην αρχή, ίσα ίσα χαιρόμουν που είχαν τα παιδιά μου παρέα και έπαιζαν όλα μαζί. Εγώ καθόμουν, πότε κάτω και πότε απο το μπαλκόνι να τα παρακολουθώ. Κανένας απο τους άλλους γονείς δεν ερχόταν να δει τι κάνουν τα παιδιά τους. Τα άφηναν και έφευγαν. Ομως τα πράγματα, όπως εξελίσσονταν δεν μου άρεσε καθόλου. Είχα την ευθύνη 5-6 παιδιών. Ενιωθα λες και είχα ένα μίνι παιδικό σταθμό. Τα γειτονόπουλων απαράδεκτη. Εβριζαν, έκαναν επικίνδυνα πράγματα. Σκαρφάλωναν παντού. Μιλούσα στους γονείς τους και αυτοί στον κόσμο τους. Μου έλεγαν: "Εεε παιδιά είναι τι να τα κάνουμε? Να παίξουν θέλουν και θα σκαρφαλώσουν και βρίζουν γιατί τα ακούνε απο τους μεγάλους." Εγώ όμως τα παιδιά μου δεν θέλω να βρίζουν. Κακό είναι? Το ποτήρι όμως καποια στιγμή ξεχείλησε, με διάφορα περιστατικά που έγινα, και απαγόρευσα να έρχονται στην αυλή μας. Οι γονείς πάλι είπαν την ατάκα "ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ...". Ωραία παιδιά είναι αλλά πρέπει να μπαίνουν και κάποια ΟΡΙΑ.
Εκνευρίστηκα τώρα. Λοιπόν, πολύ απλά μια μέρα θα της αφήσεις το δικό σου παιδί όλη μέρα (αν και ξέρω ότι σου είναι εξαιρετικά δύσκολο όπως θα ήταν και σε μένα) θα είσαι εννοείται στο σπίτι να παρακολουθείς. Πες της ότι θα πας να το πάρεις την Χ ώρα και εμφανίσουν μία ώρα μετά. Να δω θα σου το ξανακάνει? Ή αλλιώς θα της το ξακαθαρίσεις ότι δέχεσαι να τη βοηθήσεις και να παίζουν μαζί τα παιδιά σας εφόσον α) ακούει και σέβεται η κόρη της και κάνει αυτό που της λες (δώσε και το παράδειγμα της σκάλας) και β) έρχονται να το παίρνουν σε συγκεκριμένη ώρα και όχι αργότερα γιατί κι εσύ έχεις τις δουλειές σου. Δεν μπορείς να ξεσπιτώνεσαι εσύ και να χάνεις την οικογενειακή σου γαλήνη για να βολεύεται η κυρία. Να βοηθάμε δεν λέω αλλά να μην είμαστε γαϊδούρια. Και όταν θα έχεις κόσμο ή θα σε έχει κουράσει η κόρη τους θα χτυπάς το κουδούνι και θα λες, σας παρακαλώ να την πάρετε τώρα γιατί έχω δουλειά. Τόσο απλά, δεν φταις ούτε εσύ ούτε και τα παιδάκια.
Αφου λοιπον εκεινοι φερονται ετσι, γιατι δεν τους μιλας? Οπως τα ειπες σε εμας πες τα και σε εκεινους, με το γαντι παντα. Ε δεν μπορει θα καταλαβουν κατιτις! Αλλα ΜΙΛΑ ΤΟΥΣ. Κι αν δεν καταλαβουν να νουθετουν το παιδι τους, απλα μην ανοιγεις την πορτα ("αχ χτυπαγες? συγνωμη μωρε ημουν στο μπανιο!")
To βλεπω να γινεται και απο μια μαμα που γεννησαμε σχεδον μαζι. Τα παιδια μας ειναι 18 μηνων και απο τοτε που θυμαμαι το παιδι της, κοιταζει που θα το "φορτωσει" για να μεινει ησυχη. Και λεω "φορτωσει" γιατι πραγματικα αντιμετωπιζεται σαν φορτιο απο ολους και δεν εχω δει κατι πιο αδικο.... Η μανα κοιταζει να το ξεφορτωθει, οι φιλες τις μανας που εχουν τα δικα τους παιδια και τα δικα τους προγραμματα κοιταζουν να το ξεφορτωθουν, ο μπαμπας που ταχα δεν συμφωνουσε για αυτη την εγκυμοσυνη κοιταζει να το ξεφορτωθει για να ηρεμησει.... Πως λοιπον μετα αυτο το παιδι να μην γινει σκληρο και δυσκολο; Τι να νοιωθει αυτο το παιδι οταν δεν εχει επαφη με τους γονεις και δεν παιρνει την αγαπη τους;;; Και γιατι εφοσον νοιωθουν ετσι, γιατι κανουν παιδια; Ειναι πολυ αδικο. Εγω ειμαι 32, εγινα εγω μαμα και ακομα και τωρα λοιπον η αγαπη που μου δειχνει η μαμα μου και η επιθυμια της να περναμε χρονο μαζι μου φτιαχνει τη διαθεση!
Αυτό που πρέπει να κάνεις, είναι να μιλήσεις. Αυτά που είπες σε εμάς να τα πεις στους γονείς της μικρής. Να ξεκαθαρίσεις την θέση σου. Δεν είναι δική σου ευθύνη το ξένο παιδάκι. Το καταλαβαίνει ότι δεν το συμπαθείς και γίνεται αντιδραστικό. Είσαι κρίμα εσύ αλλά και αυτό. Μόνο όταν εσύ το θέλεις θα πρέπει να έρχεται στο σπίτι σου. Μόνο αλήθεια και η ειλικρίνεια θα σε ελευθερώσει.