Τα δίδυμα κοριτσάκια μου τσακώνονται αρκετά συχνά, αλλά….
Ήθελα την βοήθεια σας σε κάτι που με απασχολεί έντονα τον τελευταίο καιρό.
Έχω δύο κοριτσάκια σχεδόν τεσσάρων ετών. Από 8 μηνών, στο καρότσι ακόμα, τσακώνονται συχνά. Όμως στα δύσκολα πχ χτύπησε η μία ή οτιδήποτε τέτοιο είναι τρομερό το πόσο συμπαραστεκονται η μία την άλλη.
Μεγαλώνοντας λοιπόν επί καθημερινής βάσης και επί το πλείστον ΜΟΝΟ στο σπίτι, οι τσακωμοι και οι διαφωνίες μεταξύ τους είναι ασταμάτητες. Προσπαθώ να είμαι δίκαιη και να τους μιλάω συνέχεια για την αγάπη που πρέπει να έχουν και όχι τον τσακωμό. Όλα καλά μέχρι εδώ και ίσως φυσιολογικά.
Όμως τις τελευταίες μέρες η μία μου κόρη που γενικά είναι πολύ υπάκουη και υπομονετική, έχει αρχίσει και θέλει να γίνεται μόνο το δικό της αλλά κρατάει και μούτρα, δεν μιλάει, δεν ανταποκρινεται σε αυτά που της λέμε αν δεν γίνει το δικό της. Κανα δυο φορές έχει γίνει και χωρίς να καταλάβω ότι την πείραξε κάτι…
Πως να το χειριστώ; Έγινε ξαφνικά έτσι από την μία μέρα στην άλλη και πολύ έντονο…
Μαμά Μ.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Νομίζω (χωρίς να είμαι ειδικός, απλά μαμά) οτι σε αυτή την ηλικία μερικα παιδιά περνάνε μία φάση.. Κάπου διάβασα απο 3 εως 5.. Γίνονται πιο ανήσυχα, πιο νευρικά, θέλουν να γίνετε το δικό τους, βγαζουν γλώσσα κ γενικά αλλάζουν συμπεριφορά απότομα.. Ο γιός μου το έπαθε γυρω στα 3,5 ( τωρα ειναι σχεδόν 4,5) Πολυ αντίδραση σε όλα σχεδόν.. Νομίζω οτι αυτό συμβαίνει κυρίως στο σπίτι.. Όταν είναι απασχολημένος με διάφορες δραστηριότητες είναι άψογος.. Φέτος μας έσωσε το προνηπιο.. Περνάει τοσο καλά κ είναι περισσότερο συνεργάσιμος στο σπίτι.. Βέβαια όλες οι μέρες δεν είναι ίδιες.. Έχουμε τα πάνω κ κάτω μας.. Πάντως πιστεύω οτι είναι φάση κ θα περάσει (με πολυ αγαπη) κ οτι μεγαλωνοντας χρειάζεται καινουργια ερεθίσματα για να είναι καλά.. Δεν ξέρω αν θα έχει αποτέλεσμα στα δικά σου παιδιά..