28 εβδομάδων: νινί, μας ακούς;

Αυτό το μωρό είναι σίγουρα ένα επικοινωνιακό μωρό. Λατρεύει τη μουσική, μα πιο πολύ τρελαίνεται να ακούει τις φωνές της αδερφής και του αδερφού του. Ιδέα μας; Μπορεί! Ομως όποτε τα παιδιά κολλούν το στόμα τους στην κοιλιά μου και του μιλούν, αυτός κουνιέται με ξέφρενο ρυθμό. Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε ήδη ομαδούλα, για αυτό και κάθε βράδυ που επιλέγουμε τι βιβλία θα διαβάσουμε για καλό βράδυ, καμιά φορά παίρνουμε και κάποιο από τα πιο μπεμπέ από τη βιβλιοθήκη μας. Να χαρεί και αυτός λίγο! 🙂

O Αρχέλαος δεν θέλει να οδηγώ, γιατί έχω το μωρό στην κοιλιά, ενώ αγχώνεται από τώρα για τις… πάνες! Να αγοράσουμε πολλές, λέει, γιατί θα τις χρειαστεί το μωρό! Η Αθηνά φωνάζει το μωρό «puppy», ενώ ο Αρχέλαος «αρκουδάκι», γιατί του αρέσουν τα αρκουδάκια (;). Η Αθηνά αλαλάζει κάθε φορά που βλέπει σε μαγαζιά βρεφικά φορμάκια και όλα τα τοσοδούλικα αξεσουαράκια για μωρά, όμως ακόμα δεν έχουμε πάρει τι-πο-τα. Έχουμε ακόμα…

Νέα ιδιαίτερα δεν έχω! Η ενέργεια παραμένει στα ύψη. Η κοιλιά παραμένει σε νορμάλ μέγεθος (αν θέλω να την «κρύψω», ακόμα μπορώ). Πρηξίματα δεν έχω, η ζυγαριά έπεσε και μισό κιλό την τελευταία βδομάδα. Καούρες μια έρχονται, μια φεύγουν. Στήθος επιτέλους σαν να πρήστηκε, αλλα μην φανταστείτε. Mέση κτλ δεν πονάνε… Κοιμάμαι ακόμα μπρούμυτα αν θέλω (ω ναι!) Αυτααααά!

Αυτό που μου κάνει εντύπωση με αυτό το μωρό, είναι το πόσο… συντονισμένοι είμαστε στη μέρα μας! Είναι ξύπνιος όταν είμαι και εγώ, κοιμάται όταν κοιμάμαι και εγώ. Καλέ μωρό, γίνεται να παραμείνουμε έτσι και εκτός κοιλιάς; Ε; ΕΕΕΕ;

Αυτά τα λίγα από εμάς λοιπόν!

Συνεγκυούλες μου, πώς είστε; Για πείτε!