Φτιάχνουμε τη «γωνιά» του μωρού μας!
Στο πρώτο παιδί τα βλέπεις όλα πάντα αλλιώς. Νιώθεις ότι χρειάζεσαι ένα σωρό πράγματα, νιώθεις πως αν δεν έχεις φτιάξει ένα δωμάτιο στην εντέλεια κάτι δεν θα πάει καλά…
Πίσω στο 2009, την εποχή που ήμουν έγκυος στην Αθηνά και που η κρίση ναι μεν μας είχε ήδη χτυπήσει την πόρτα, αλλα νιώθαμε πως ήταν ένα παραμύθι που σύντομα θα είχε αίσιο τέλος, τα είχα όλα από νωρίς οργανωμένα και νοικυρεμένα… Βρεφικό δωμάτιο με τέλεια ζωγραφική στους τοίχους, κούνια και αλλαξιέρα υπερπαραγωγή (πόσο κλαίω σήμερα τα λεφτα για τα δυο συγκεκριμενα επιπλα!), παιχνιδάκια, διακοσμητικά…
Στον Αρχέλαο 2 1/2 χρόνια μετά ήμουν πολύ πιο υποψιασμένη… Ήξερα πια καλά πως ένα παιδί δεν χρειάζεται ούτε τα μισά απ’ όσα είχα αγχωθεί να αγοράσω την πρώτη φορά για να μεγαλώσει υπέροχα και χωρίς να του λείπει κάτι…
Και τώρα πια περιμένοντας τον τρίτο της παρέας. ξέρω καλά πως το πιο χρήσιμο και απαραίτητο αξεσουάρ για ένα μωρό είναι η αγκαλιά μου… Βρεφικό δωμάτιο δεν έχω αυτή τη φορά, παρά μόνο μια «βρεφική γωνιά» για το μωράκι μας μέσα στην κρεβατοκάμαρα. Εκεί που στήθηκε η κούνια IKEA που το 2010* είχαμε πάρει για την Αθηνούλα για τις διακοπές μας στο σπίτι στη Χαλκιδική, εδώ που έμελλε τελικά να ζήσουμε λίγα χρόνια αργότερα (και πόσο ωραία είναι!). Η ίδια κουνίτσα που αργότερα φιλοξένησε τον Αρχελάκο και σήμερα είναι λες και αγοράστηκε χθες! Τη βάλαμε λοιπον σε μια μεριά και ξέρουμε πως θα τη χρησιμοποιήσουμε περισσότερο για αλλαξιέρα (αγοράστηκε στρωματάκι, μιας και χώρος για έπιπλο δεν υπάρχει) και για χουζούρι, αφού το νινί μάλλον με τη μαμά θα κοιμάται για πολύ καιρό 🙂
Πήραμε μια θεϊκή πάντα, τη HIMMELSK της IKEA που είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να είναι ασφαλής για τα μωρά: έχει «πάτο» και μπαίνει στο κρεβάτι και ΑΠΟ ΠΑΝΩ μπαίνει στο στρώμα, ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος το μωρό να βάλει το κεφαλι ανάμεσα στην πάντα και τα κάγκελα (συχνό φαινόμενο για το οποίο έχουν κατηγορηθεί οι συμβατικές πάντες και κάνει τους παιδιατρους σχεδον να τις απαγορεύουν) Πήραμε και σεντονάκια από την IKEA και τώρα μένει μόνο να πάρω την «ποδιά»-κάλυμμα κούνιας που είναι πολύ οικονομική, αλλά κάνει την κούνια ακόμα πιο όμορφη!
Μου άρεσε πολύ και η πουά θήκη για πάνες -να κάτι που δεν είχα σε κανένα από τα άλλα μωρά! Νομίζω πως είναι απίστευτα πρακτική.
*Η κούνια μας δεν κυκλοφορεί πια, όμως στην IKEA θα βρείτε αντίστοιχες, εξίσου όμορφες, πρακτικότατες και οικονομικότατες. Και νομίζω πως αν μη τι άλλο μπορώ να δηλώσω πως ΑΝΤΕΧΟΥΝ!
Στον τοίχο βάλαμε με τα παιδιά αυτοκόλλητα πουλάκια που είχαν περισσέψει από το δικό τους δωμάτιο, ενώ κόψαμε μαύρο αυτοκόλλητο-μαυροπίνακα σε τριγωνάκια και κάναμε ένα ωραίο σχεδιάκι από τη μια μεριά (σποράκια για τα πουλάκια το λέει ο Αρχέλαος). Η Αθηνά είναι ενθουσιασμένη με τη διακόσμηση, είναι σίγουρη ότι το μωρό όλο θα γελάει! 🙂 Φυσικά δεν μπορούσαν να λείπουν τα αγαπημένα μας φωτάκια beelights που έχουν το ιδανικό φως για μωράκια!
Kαι… αυτά! Έτοιμη σχεδόν η γωνίτσα του μωρού μας. Μπορεί να είναι απλή, αλλά φτιάχτηκε με αγάπη και είναι απίστευτα συγκινητικό το πόσο χαίρονται τα παιδιά που α. βοήθησαν β. το μωρό θα έχει την κούνια που κάποτε είχαν τα ίδια.
Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω, σίγουρα θα είχα κρατήσει στο πορτοφόλι μου πολλά χρήματα που μέσα στον ενθουσιασμό και την άγνοια μου ξόδεψα, από την άλλη η εκτίμηση της απλότητας και της ουσίας των πραγμάτων είναι κάτι που αποκτάς με τον καιρό -όχι ότι την αποκτούν όλοι βέβαια… Τυχεροί όμως όσοι το «παθαίνουν».
Σίγουρα μόλις σκάσει μύτη το μπεμπέ μας, θα αλλάξουν και άλλα πράγματα στο δωμάτιο… Ήδη έχω στο μυαλό 1-2 ιδέες και θα τις μοιραστώ εδώ μαζί σας, όταν τις υλοποιήσω…
Αν διάλεγα κάτι για επίλογο, θα ήταν μια συμβουλή για όλες εσάς που ετοιμάζεστε για γίνετε για πρώτη φορά μανούλες… Πιστέψτε με… Δεν χρειάζεστε ούτε ακριβά έπιπλα, ούτε αμέτρητα προϊόντα για να φτιάξετε τη φωλιά σας… Λίγα και καλά… Ας έρθει με το καλό το μωράκι και σιγά σιγά θα προσθέσετε αν χρειαστείτε κάτι άλλο…
Στην αρχή ειλικρινά το μόνο που χρειάζονται είστε ΕΣΕΙΣ!
Στο πρώτο παιδί-εγγόνι υπήρχε όντως ο απόλυτος ενθουσιασμός, αλλά επειδή είμαστε οικογενειακώς κατά των υπερβολών, δε βρίσκω "περίεργα" πράγματα ή αξεσουάρ στην αποθήκη, τώρα που ετοιμαζόμαστε για το δεύτερο (μόνο άπειρα ρουχαλάκια, δώρα συγγενών και φίλων, που είναι ακόμα καινούρια). Η μόνη "βιαστική" αγορά μου ήταν ένα sling που δε με βόλεψε καθόλου και τελικά πήρα κι ένα μάρσιπο τύπου mei-tai... Αυτό που μας κάνει εντύπωση, είναι που στην πρώτη τα θέλαμε όλα στημένα, καθαρά κι έτοιμα πριν κλείσουμε τον έβδομο μήνα, ενώ τώρα κοντεύουμε να κλείσουμε τον όγδοο και αρχίζω σιγά-σιγά να πλένω τα μωρουδιακά... Για τα υπόλοιπα λέμε "ας βγει με το καλό"...
Αυτό ακριβώς! Κι εγώ στο δεύτερο το κατάλαβα. "Ευτυχώς" λόγω κρίσης δε σπατάλησα και πολλά στο πρώτο παιδάκι, δεν είχα. Αλλά στεναχωριόμουν, τότε.
Ευκαιρία λοιπόν να πω ότι εγώ κατάφερα και γλίτωσα από τα υπερβολικά έξοδα της πρωτότοκης μαμάς και ξόδεψα, στα αλήθεια, σχεδόν τίποτα για τη μικρή μου. Λίγο που το σπίτι είναι μικρό, λίγο που είμαι τσακωμένη με την κατανάλωση, λίγο που μού χαρίστηκαν πολλά πράγματα από πολλούς φίλους και τα καλοδέχτηκα - δεν έχω παράπονο. Επίσης είναι και πρώτο εγγόνι, πρώτο ανήψι και γίνηκε το σώσε από δώρα. Ωστόσο σε περίπτωση δεύτερου παιδιού ξέρω ήδη τι θα αγόραζα που στερήθηκα στο πρώτο (έχω καημό ένα συγκεκριμένο μάρσιππο ρε παιδιά) και τι θα προσπερνούσα χωρίς ούτε καν να το σκεφτώ αυτή τη φορά. Όχι ότι δεν έπεσα στη λούμπα του άχρηστου... Όπως και να'χει είχα την τύχη ή τη σοφία να ξέρω ή να νιώθω ότι εμένα θα έχει πρωτίστως ανάγκη και όλα τα άλλα θα έρθουν. Και ήρθαν! Αλλά θυμάμαι και καφρίλες που συνέβησαν μέσα στην άγνοια μου για το τι χρειάζομαι και τι όχι. Το ελεεινότερο ήταν που δεν είχα πάρει μπιμπερό και γάλα σκόνη με τη σιγουριά ότι το στήθος μου θα τα κάνει όλα μόνο του. Αμ δε! Τα έκανε όλα μόνο του αλλά όχι από την πρώτη βραδιά στο σπίτι μετά το νοσοκομείο που περάσαμε την περιπέτειά μας και εμείς για ένα 10ημερο. Και βοήθα Παναγιά μέχρι να ανοίξουν τα μαγαζιά. Πέρα από την πλάκα όμως, όντως η πρώτη τους ανάγκη είμαστε εμείς και τίποτα άλλο!!! Ολίβια μπήκες στο μήνα σου. Σου εύχομαι τα καλύτερα δυνατά καλωσορίσματα και καλή δύναμη!!!