Όχι, ακόμη δεν έχω γίνει μάνα..!

Όχι, ακόμη δεν έχω γίνει μάνα.

Φοβάμαι. Θέλω. Τρέμω. Λαχταρώ. Βαριέμαι. Ανυπομονώ. Ελπίζω. Αποφεύγω. Είμαι νινί ακόμη.

Μεγαλώνω τρομακτικά γρήγορα.

Πως να εξήγησω τι νιώθω;

Ακόλουθεί σεντονάκι. Βρεφικό; Παιδικό; Υπέρδιπλο; Τα γραφούμενα θα δείξουν.

35 πλέον. Ο χρόνος αρχίζει να πιέζει. Το σώμα θα «γεράσει». Τα κουράγια το ίδιο. Σε λίγα χρόνια τα πράγματα δεν θα γίνουν εύκολα.

Από τα 28 μέχρι πριν 3 χρόνια (32) όταν κράταγα μωρό, λαχταρούσα. Τα γελάκια του. Το να αλλάζω πάνες. Το να κλάψω όταν το κρατήσω μετά τους πόνους. Τις αγωνίες και τα ξενύχτια. Ω ναι. Ακόμη και αυτά. Τα λαχταρούσα. Το “μητρικό ένστικο-ανάγκη” με κοπάναγε στο κεφάλι κάθε δυνατή στιγμή.

Είμαι 35. Αν με ρώταγε κάποιος πόσο νιώθω, θα παλιμπαίδιζα. Θα έλεγα 22. Σταματήστε τη γη να κατέβω. Δεν ειναι δυνατον να εχουν περασει 17 χρόνια από το λύκειο. Που πήγαν; Πως να γίνω μαμά. Είμαι παιδί ακόμα.

Οι μέλλουσες γιαγιάδες λαχταρούν. Ο σύζυγος (3 μηνών) θα το ήθελε. Οι γύρω αρχίσαν να «πιέζουν». Άργησες. Πότε θα βάλεις μπρος μετά για το δεύτερο;

Φοβάμαι. Αν το παιδί μου θα είναι υγιές. Θαυμάζω γονείς παιδιών με προβλήματα και λέω μπράβο στην δύναμή τους. Δεν θα την έχω, αν μου προκύψει.

Φοβάμαι αν θα είμαι καλή μαμά. Αν θα καταφέρω να εμφυσύσω τις σωστές αρχές που θα ατσαλώσουν το παίδι στην εφηβεία. Πως το κάνουμε αυτό;

Ανυπομονώ να μυρίζω ένα κεφαλάκι που θα κουρνιάζει στο στήθος μου. Ενα πλασματάκι που θα πεί κάποια στιγμή μαμά. Χεράκια που θα με αγκαλιάσουν. Να κοιτώ τον σύζυγο να κρατάει την ένωσή μας.

Δεν έζησα ποτέ έξαλλή ζωή. Δεν την λαχταρώ ούτε τώρα. Αλλά το να ξυπνήσω όταν (περίπου) θέλω ή να πω ότι έπιασα κουβέντα στο Σουπερ Μάρκετ χωρίς να πρέπει να τρέξω στο σπίτι, είναι λίγο ελευθερία.

Είμαι δύσκολη στις φιλίες. Ισως να είμαι απότομη. Ίσως επίμονη. Πως θα καταφέρω τα παιδιά μου να μην με μιμιθούν και να είναι πιο κοινωνικα;

Θα ήθελα 2 παιδιά. Είμαι μοναχοπαίδι. Μου ελειψαν τα αδελφια. Δεν θα το στερησω απο τα παιδιά μου. Θέλω να τα δω να παίζουν μαζί. Θέλω να τα δω να τσακώνονται. Να κοινωνικοποιουνται πιο εύκολα απ’ ότι έγω.

Δουλεύω. Δεν έχω στεριώσει σε δουλειά τα τελευταία χρόνια. Λάθη μου; Κρίση; Δεν ξέρω. Στις συνεντεύεξεις το να μην έχω παιδί ειναι στα συν. Δεν θα λείπεις με αρρώστιες. Είναι στα μείον. Θα μείνεις έγκυος κ θα λείπεις. Θα ήθελα να μην κλειστώ στο σπίτι για χρόνια με το παιδί. Θα ήθελα να μην δουλεύω ώστε να μην αλλάζω δουλειές και ώστε να προσφέρω συνεχως την μαμά στα παιδιά μου.

Είμαι αδύνατη. Θα ήθελα να μείνω όπως είμαι. Ποιος αλλάζει τώρα όλα του τα ρούχα;

Τα κιλά που μένουν από το παίδι έιναι τα όμορφα παράσημα της νέας ζωής. Είσαι μητέρα πλέον και περήφανη για το σώμα σου.

Θέλω το σπίτι να μένει καθαρούλι. Συγιρισμένο όσο γίνεται. Τα πιτσιρίκια ε κάνουν μια αναστάτωση.

Πόσο όμορφα τα παιχνιδάκια σπάρμενα στο σαλόνι. Το σπίτι είναι ζωντανό με τα παιδικα παιχνίδια κ γέλια.

Θέλω να ξέρω πρώτες βοήθειες για τα παιδιά μου. Θα ήθελα να μάθουν κάποιο μουσικό όργανο, να κάνουν γυμναστική ή χορό. Να μάθουν ξένες γλώσσες. Να αγαπούν την φύση και τους ανθρώπουςχωρίς διακρίσεις… Να έχουν εφόδια στο σώμα και στο νού. Να πετύχουν. Να είναι ευτυχισμένα.

Δε θέλω να τα πιέσω με τα δικά μου θέλω….

Με τρομάζει ο πόνος της γέννας. Αλλά θέλω να γενήσω φυσικά. Χωρίς πρόκληση πόνων. Χωρίς καισαρική. Αν μπορώ, σε νερό. Θέλω να θηλάσω. Αν τα καταφέρω θα είμαι χαρούμενη. Αν όχι κ πάλι μάνα θα είμαι.

Ανυπομονώ να νιώσω κάτι να κινειται μέσα μου. Να το ανακοινώσω στους δικούς μου. Να το ανακαλύψω. Να τα καταφέρω.

Αγχώνομαι πόσο εύκολα θα το καταφέρω. Κάθε μήνας αποτυχίας θα προσθέτει στο στρες. Και το στρες θα προσθετει στην αποτυχία.

Τρέμω ότι θα το βάλω μπροστά, θα γίνει εύκολα, και όταν το μάθω θα πανικοβληθώ. Ότι τέλος τα αστεία.

Η ζωή σου άλλαξε για πάντα. Δεν υπάρχει επιστροφή.

Η επιλόχειος τι γίνεται;

Που να τα μοιραστώ;

-Αφού δεν το θές 100% δεν θα το αγαπήσεις. Θα είσαι δυστυχισμένη. Άστο.

-Μόλις το νιώσεις να κινείται ή το δείς απλά θα το ερωτευτείς και οι φόβοι σου θα πάψουν. Βάλε το μπροστά.

Φοβάμαι. Οσο δεν πάει. Λαχταρώ. Διακαώς.
 

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com