Έπρεπε να είχα πάρει μια δεύτερη γνώμη…

H αληθινή ιστορία μιας μαμάς (ζήτησε να μη δημοσιευτεί το όνομά της) που πέρασε πολλά την πρώτη φορά που έμεινε έγκυος…

Τον Ιούλιο του 2009 έκανα χοριακή από την πρώτη κιόλας μέρα καθυστέρησης, γιατί πίστευα πως έχω μείνει έγκυος. Ήταν αμέσως μετά το γάμο μας. Πετούσα στα σύννεφα.

Πήρα τον γιατρό και μου είπε να περιμένω λίγες μέρες πριν πάω για υπέρηχο, γιατί ήταν ακόμη πολύ νωρίς.

Έξι μέρες αργότερα μου ήρθε αίμα. Πήρα το πρώτο αεροπλάνο για να φύγω από το νησί όπου ζούσαμε τότε με τον άντρα μου και πήγα στη γενέτειρα μου (μια μεγάλη επαρχιακή πόλη) που υποτίθεται θα είχα καλύτερη ιατρική βοήθεια. Έμεινα 11 μέρες ακίνητη στο κρεβάτι, μετά από υπόδειξη του γιατρού.

Η χοριακή ήταν 1850. Πήρα προγεστερόνη. Το αίμα ολοένα αυξανόταν. Μετά από από 17 μέρες καθυστέρησης (εκ των οποίων 11 ακίνητη), μου είπε ο γιατρός ότι ο σάκος ήταν άδειος κι έπρεπε να μου κάνει απόξεση. Δεν πήρα δεύτερη γνώμη. Την άλλη μέρα την έκανα. Ηταν 3/8/2009.

Γύρισα στο νησί συντετριμμένη. Λίγες μέρες μετά άρχισα να έχω αναγούλες και αιμορραγιες. Μου τηλεφώνησε ο γιατρός και μου είπε ότι η ιστολογική έδειξε ότι στο δειγμα δεν υπηρχαν ιχνη κύησης και δικαιολογιες του τυπου ότι η μήτρα μου έχει παράξενο σχήμα κι ότι πρέπει να ξανακάνω απόξεση.

Ξανάκανα χοριακή. 48500!!!!

Πηγαινω στο γιατρο στο νησι και μου λεει οτι βλεπει και σακο και εμβρυο κι οτι ενω ημερολογιακα ημουν στην 8η εβδομαδα, η κυηση ηταν στην 5η. Ειχα ηδη κανει μια αποτυχημενη αποξεση. Eιχα «φαει» την ναρκωση, το χαπι πριν την αποξεση για να διασταλει ο τραχηλος και την αντιβιωση μετα την απόξεση και μου λεει ο γιατρος να αποφασισω αν θα το κρατησω ή οχι επειδη έχω παρει τοσα φαρμακα. Παθαινω σοκ. Δε βρισκω θεση ουτε στο πλοιο, ουτε στο αεροπλανο.

Παρακαλω την πρακτορα να μου βρει θεση με τις γνωριμιες της και μου βρισκει. Καλη της ωρα. Παιρνω αιμοστατικα για να ξημερωσει να μπω στο πλοιο και να φυγω. Στο νοσοκομειο στο νησί δεν υπάρχει ούτε γιατρός, ούτε υπέρηχος. Την άλλη μέρα φτάνω στην πόλη μου πηγαινω στην γιατρο μου (αυτη που ειχα τοσα χρονια και το πληρωσα ακριβά που πήγα να την αλλάξω) και μου λεει πως δεν υπάρχει καρδιακή λειτουργια. Η κύηση ήταν παλλίνδρομη.

Έκανα την 2η απόξεση στις 13/8/2009.

Γυρισα στο νησι, οι αιμορραγιες συνεχιστηκαν μεχρι τον Νοέμβριο, οπότε διαπιστωθηκε η υπαρξη πολύποδα, που αφαιρεθηκε υστεροσκοπικα. Ειχα κανει και παλιοτερα αφαιρεση πολυποδα. Εκανα εξετασεις για την αποβολη. Ανακαλυψα ότι έχω θρομβοφιλια. Δυο παραγοντες.

Έμεινα έγκυος ξανά τον Απρίλιο. Έκανα αντιπηκτική αγωγη καθολη τη διαρκεια της εγκυμοσυνης και αγωγη για αντιπατρικα που μου βρηκαν.

Τωρα εχω μια μπεμπουλα 7,5 μηνων, αλλά ποτέ δεν θα συγχωρησω στον εαυτο μου που δεν πήρα μια δευτερη γνωμη για το πρωτο μου παιδι. Ίσως να το ειχα γεννησει…  αν όλα ήταν αλλιώς.

Εκτοτε νηστευω 15 μέρες του Αυγουστου, μηπως και με συγχωρσει ο Θεος για το παιδι που εχασα και για να ευχαριστησω την Παναγια για τη μικρη μου τη Μαρία. 

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com