Δέκα σημαντικοί λόγοι φοίτησης των προνηπίων στο Νηπιαγωγείο
Γιατί η φοίτηση ενός παιδιού στο νηπιαγωγείο είναι απαραίτητη; Ποιά είναι εκείνα τα στοιχεία που την καθιστούν ως τέτοια;
Η πρώην Σχολική Σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής, Μαρία Μπατσούτα, επισημαίνει και αναλύει δέκα λόγους:
1.Το Νηπιαγωγείο ανήκει στη Α/θμια Εκπαίδευση και τα προνήπια θα πρέπει να λαμβάνουν, όπως και τα νήπια, την κατάλληλη εκπαίδευση από εκπαιδευτικούς εξειδικευμένους στην ηλικιακή ομάδα 4-6 ετών, δηλαδή από νηπιαγωγούς του κλάδου ΠΕ60.
2.Ένας χρόνος φοίτησης στο νηπιαγωγείο δεν επαρκεί ώστε να εξασφαλιστεί η σχολική ετοιμότητα μετάβασης στο Δημοτικό Σχολείο.
3.Η αλληλεπίδραση των προνηπίων (4-5) με τα νήπια (5-6) συμβάλλει στη κοινωνικο-συναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη και των δύο ομάδων.
4.Φοιτώντας δύο χρόνια (ως προνήπια και ως νήπια) επιτυγχάνονται οι στόχοι του Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών, οι οποίοι είναι προαπαιτούμενοι για την ομαλή μετάβαση στο Δημοτικό Σχολείο.
5.Το Νηπιαγωγείο είναι το ιδανικότερο πλαίσιο προαγωγής των κοινωνικών δεξιοτήτων και της διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης. Ειδικότερα, το διαμορφωμένο μαθησιακό περιβάλλον είναι ανοικτό και ευέλικτο, ευνοεί την αυτονομία των παιδιών και προωθεί τη γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική τους ανάπτυξη.
6.Το Αναλυτικό Πρόγραμμα υλοποιείται με βιωματικό και παιγνιώδη τρόπο, μέσα από σχέδια εργασίας (projects) που ξεκινούν από τα ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες των παιδιών.
7.Μόνο στα ΔΗΜΟΣΙΑ Νηπιαγωγεία υπάρχουν δομές για υποστήριξη παιδιών με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες (ΕΕΑ), όπως τα τμήματα ένταξης και η παράλληλη στήριξη.
8.Μόνο στα Δημόσια Νηπιαγωγεία γίνονται εξατομικευμένα προγράμματα για παιδιά με δυσκολίες κοινωνικό-συναισθηματικές και μαθησιακές υποστηριζόμενα από εξειδικευμένους εκπαιδευτικούς.
9.Στα δύο (2) χρόνια φοίτησης διασφαλίζεται η δυνατότητα διερεύνησης και πρόληψης των μαθησιακών δυσκολιών και η έγκαιρη παρέμβαση/αντιμετώπισή τους μέχρι το παιδί να φοιτήσει στο Δημοτικό Σχολείο.
10.Επιτυγχάνεται η «πρώιμη παρέμβαση» στα παιδιά με κοινωνικο-συναισθηματικές και μαθησιακές δυσκολίες κερδίζοντας πολύτιμο χρόνο που βοηθάει στην βελτιστοποίηση της μαθησιακής τους πορείας.
πηγή: alfavita.gr
Προσωπικά διαφωνώ. Το απλό ενός χρόνου νηπιαγωγείο έχει ως στόχο την ομαλή ένταξη του παιδιού στο σχολείο, το οποίο είναι σίγουρα προαπαιτούμενο. Όλα όσα αναφέρει στο 8. & στο 9. γίνονται σε κάποιον άλλον, ονειρικό κόσμο και σίγουρα όχι στα νηπιαγωγεία της Ελλάδας. Όσον αφορά στο 4. για τα όσα πρέπει να μάθουν στο νηπιαγωγείο, μια χαρά φτάνει η μία χρονιά. Το να πας ένα παιδάκι χωρίς να είνια έτοιμο να μάθει κάποια πράγματα και απλά να του τα ξεκινήσεις δεν πρόκειται να το κάνει να τα μάθει πιο γρήγορα. Το άρθρο, προφανώς, αναφέρεται τα παιδιά - εξαιρέσεις που μαθαίνουν πολύ νωρίς την αλφαβήτα, να διαβάζουν, να γράφουν κλπ και όχι στα περισσότερα παιδιά. Επίσης, αν είναι υποχρεωτική η φοίτηση στο προνήπιο, γίνεται υποχρεωτική η εκπαίδευση του παιδιού από πολύ μικρό (πρέπει να είναι έτοιμο σε ηλικία ίσως και κάτω των 4 ετών) στην προσωπική του υγιεινή, στη διαχείριση της τουαλέτας (σκούπισμα) και του φαγητού του. Προσωπικά παιδί τέτοιας ηλικίας το θεωρώ πάρα πολύ μικρό. Γενικώς βρίσκω το άρθρο εκτός πραγματικότητας να προσπαθεί να υποστηρίξει τα πιστεύω του με άτοπα επιχειρήματα.
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας. Έχουμε βάλει ως στόχο τη σχολικοποίηση των παιδιών και την εντατικοποίηση του εκπαιδευτικού προγράμματος από τόσο μικρές ηλικίες και το κυριότερο, τελείως απροετοίμαστοι, με συνέπεια, να υπάρχει κίνδυνος να έχουμε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Την εμφάνιση πλασματικών ή και μη μαθησιακών δυσκολιών, τεράστια κενά σε ότι αφορά την κοινωνική τους εκπαίδευση. Τα παιδιά καλούνται να ανταπεξέλθουν σε απαιτήσεις, που δεν συμφωνούν με το αναπτυξιακό τους επίπεδο, αλλά τις ηλικιακές τους δυνατότητες και ανάγκες. Και βέβαια αυτό συνεχίζεται και στο δημοτικό, όπου για παράδειγμα παιδιά, επτά ετών, καλούνται να αποστηθίσουν προπαίδεια και να μάθουν να κλίνουν ουσιαστικά και ρήματα, ενώ επί της ουσίας καλά καλά δεν έχουν κατακτήσει βασικές δεξιότητες κοκ...