Συνήθισε στο κούνημα! Και τώρα;

Ειμαι 23 χρόνων και εχω έναν γιο 7 μηνών. Να μην είμαι και αχάριστη, το μωρο μας είναι γερο, κοιμάται, τρώει σχετικά καλά και είναι το πιο χαμογελαστό μωρο που εχω γνωρίσει. Είναι ένας γλύκας…

Τον πρώτο καιρό εγώ και ο άντρας μου ήμασταν κάθετοι στο ότι το μωρο πρέπει να κοιμάται μόνο του. Κάτι που δεν σημαίνει πως αν έκλαιγε δεν θα ημασταν εκεί. Αλλά θεωρούσαμε πως είναι το καλύτερο και για μας και για αυτον. Το καταφέραμε πολυ εύκολα. Τόσο που γνωστοί μας με παιδιά μας λέγανε μπράβο γιατι τον βάζαμε στο λίκνο, φεύγαμε και αυτός κοιμόταν σε λίγα λεπτά.. Κάθε βράδυ 9 η ώρα κοιμόταν του καλού καιρού..

Ενα βράδυ όμως το μωρο ήταν ανήσυχο, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι φταίει. Δεν κοιμόταν, αλλά δεν γκρίνιαζε καθόλου, είχε όρεξη σαν να ήταν μέρα.. Αυτο συνεχίστηκε για άλλες 4 μέρες που μετα από πολύ σκέψη, πολλές προσπάθειες και πολυ κούνημα κατάλαβαμε ότι φταίνε τα λαμπάκια του Χριστούγεννιατικου δέντρου που χαλουσαν την ατμόσφαιρα ύπνου που δημιουργήσαμε κάθε βράδυ.. Μόλις τα έκλεισα το μωρο κοιμήθηκε και το αλλο βράδυ στις 9 το πουλάκι μου είχε ήδη κοιμηθεί. Έλα όμως που μέχρι να καταλάβουμε τι φταίει ο μικρούλης έμαθε το κούνημα! Απο τοτε δεν κοιμάται με κανέναν αλλο τρόπο.

Στην αρχή ήταν ευκολο γιατι σε 5-6 λεπτά κοιμόταν. Την τελευταία βδομαδα όμως μας παίρνει ώρες.. Δεν κοιμάται ούτε στην αγκαλιά μου.. Θέλει να ξαπλώνει μπρούμυτα στο λίκνο του και κάποιος να τον κουνάει.. Και το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι την μέρα όσες φορές κοιμηθεί, κοιμάται 10 φορές πιο εύκολα απο ότι το βράδυ.. Επιπροσθέτως αν το βράδυ ξυπνήσει για κάποιον λογο θέλει σίγουρα μισή ώρα κούνημα.

Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, δεν ξέρουμε αν υπάρχει κάποιος τρόπος. Τι θα μας προτείνατε;

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!