Στο σούπερ μάρκετ πριν από λίγο, καθώς κοιτούσα την ημερομηνία λήξης στα πρόβεια γιαούρτια (είμαι λεπτομερής, έτσι; χαχα), ρώτησα την υπάλληλο που ήταν δίπλα μου «Πόσο του μηνός έχουμε;«
«24!» μου είπε
«Αμάν, Μάνο!!! Η Αθηνά έχει τα μηνο-γενέθλιά της!!!!«
Ε ναι, ψέματα δεν θα πω… Εδώ και λίγους μήνες δεν μετράμε πια αντίστροφα να περάσουν οι μέρες να κλείσει έναν ακόμα μήνα ζωής. Τώρα πια απλά απολαμβάνουμε και στο τσακ θυμόμαστε πως ο μήνας έχει 24.
19 μήνες στη ζωή μας η Αθηνά!
Θα μπορούσα να σας γράψω εκατομμύρια λέξεις για το πώς αισθάνομαι για αυτήν, αλλά δεν χρειάζεται. Γονείς είστε οι περισσότεροι που διαβάζετε το eimaimama.gr και ξέρετε πώς είναι να λατρεύεις το παιδί σου μέρα νύχτα, ακόμα και στις στιγμές που σου σπάει τα νεύρα ή επιμένει να μην κοιμάται, ή σου γκρεμίζει τα ράφια που μόλις συμμάζεψες. Ξέρετε πως είναι να σταματάει για λίγο η καρδιά σου όταν πέφτει και πώς είναι να γελάνε και τα μουστάκια σου όποτε κάνει ένα νέο υπέροχο κατόρθωμα.
Και φαντάζομαι ότι και εσείς όπως και εγώ, θεωρείτε το παιδάκι σας μοναδικό! Όχι το πιο έξυπνο, ούτε το πιο όμορφο, αλλά με σιγουριά το πιο μοναδικό παιδάκι του κόσμου!
Έτσι και εγώ για το Αθηνάκι μου… Αυτό το καλοσυνάτο, ευγενικό παιδάκι μου! Τον μικρό εξερευνητή του σπιτιού μας. Τη χαζεύαμε χθες που «μελετούσε» το πώς λειτουργεί η βρύση της μπανιέρας, έπαιρνε το τηλέφωνο και γινόταν παπί και μετά κολλούσε το μάτι της στο στόμιο της βρύσης να δει πώς στο καλό τρέχει από εκεί νερό σαν καταρρακτάκι. Τη θαυμάζω για τη σπιρτόζικη ματιά της. Τίποτα δεν αφήνει να πέσει κάτω, σε αντίθεση με εμένα που από δίπλα μου μπορεί να περάσει ένας κλόουν πάνω σε ελέφαντα και χαμπάρι να μην πάρω! Αυτή και μύγα να πετάξει κοντά της, θα την παρακολουθήσει πού θα πάει! Τη φωνάζουμε «κουτσομπόλα» αλλά κάτι μου λέει πως αυτό το ερευνητικό μάτι, μάλλον θα είναι μία από τις ικανότητές της. (δεν κουκουβαγίζω πολύ, έτσι; Κουκουβά!)
Και ναι, για πρώτη φορά σ’ αυτούς τους 19 μήνες, τολμώ να πω ότι είμαι πια αληθινά περήφανη για το παιδάκι μου και ότι φουσκώνω σαν παγόνι όποτε μου λένε καλά λόγια για αυτήν! Και πριν καμάρωνα, δεν λέω, αλλά τώρα πια που είναι παιδάκι, δεν ξέρω ρε παιδιά… Καμαρώνω τόσο πολύ!!!! Τόσο πολύ δηλαδή που σε λίγο θα αρχίσω να φωνάζω ότι έχω το πιο τέλειο παιδί του κόσμου!!!!!!!!!
Αθηνάκι μου, είσαι εκατομμύρια φορές πιο υπέροχη απ’ ότι είχα τολμήσει να φανταστώ, μωρό μου!!
Σ’ αγαπάμε τρελά!!
Η μαμά και ο μπαμπάς σου!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Να είστε γεροί και να τη χαίρεστε.Τα παιδιά είναι το καλύτερο που μπορεί να μας συμβεί.Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω γονείς που λατρεύουν τα παιδιά τους, δεν υπάρχει πιο μεγάλη αγάπη
Πεθαίνω για γράμμωση στον ώμο στην τελευταία φωτογραφία!!! Να σας ζήσει η κουκλίτσα! Είναι πολύ γλυκό παιδάκι, εγώ την αγαπάω!!!!!!! Ελπίζω να σας δω σύντομα!!
Να χαίρεσαι την κούκλα σου,τη ζουζουνίτσα που έχει μεγαλώσει κ ομορφύνει πολύ!Ειδικά με αυτό το κοκαλάκι στα μαλλιά είναι σαν μεγάλο κοριτσάκι!Χαχα Γέλασα κ με τη φωτο με τα αυτοκόλλητα!!!Η μικρή μου εδώ κ λίγο καιρό έχει ανακαλύψει αυτό το νέο παιχνίδι κ τρέχει όλη μέρα κ κολλάει παντού αυτοκόλλητα,τα κρύβει,τα ξεκολλάει,τα κολλάει κ...πάει λέγοντας!Να είναι καλά όλα τα παιδάκια!
Ολιβιάκι να την χαίρεστε την κουκλα σας!!!Κ έτσι με χαρά πάντα να γιορτάζετε να μηνογενεθλια της...Ετσι κανουμε κ εμεις!!!Να μου την φιλήσεις κ να την εχει ο Θεος καλά την κοριτσαρα σας!
Πραγματικά αυτά που γράφεις μας αγγίζουν, εκφράζουν, συγκινούν όλες. Εμένα ίσως ένα κλικ παραπάνω γιατί έχω κι εγώ Αθηνά, πολύ κοντά στην ηλικία, 16 1/2 μηνών, και είναι λες κ είναι γραμμένα για μένα. Να ´στε πάντα καλά όλοι σας, να είναι πάντα γερά τα Αθηνάκια μας, και όλα τα παιδάκια του κόσμου, κ να γράφεις πάντα τόσο όμορφα, μέσα απ´την καρδιά σου.
Ολίβια δεν είναι η πρώτη φορά που θα σου γράψω ότι νιώθω σαν να έγραψα εγώ.. Να σας ζήσει η κουκλίτσα σας που εκτός από ευγενικό παιδάκι έχει και ευγενική ματιά (από τις φωτογραφίες , αν και θα ήθελα πολύ να σας συναντήσω και από κοντά) Φιλιά πολλά
Με συγκινησες πολυ !!! Καθε μερα μαζι τους ειναι μοναδικη , ξεχωριστη , φανταστικη , κουραστικη αλλα και συγκινηνιτικη οταν σου λεει "μανουλα σ'αγαπω ως τον ουρανό...και εγω η μαμα κουκουβαγια λοιπον απαντω και εγω μωρο σ'αγαπω ως τα αστερια και πιο πανω !!!!
Ολίβια δεν είσαι καθόλου υπερβολική. Είναι όντως υπέροχα τα παιδιά μας. Και μας έχουν κάνει ένα ανεκτίμητο δώρο. Να σκεφτόμαστε εκείνα πριν από τον εαυτό μας. Να μπορούμε να πούμε "ναι, φυσικά και θα μπορούσα να πεθάνω αντί για εκείνον/η". Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ δεν το είχα πεί για κανέναν αυτό, μέχρι που γεννήθηκε η Φιλιώ... Δηλαδή είναι αυτό που σε κάνει να πατάς κάτω τον όποιο εγωϊσμό σου. Και ξέρεις, Ολίβια διάβαζα το ποστ σου και κρυφογελούσα, ξέρεις γιατί? Γιατί δε φαντάζεσαι τι σε περιμένει!(δηλαδή μόνο διανοητικά το φαντάζεσαι) όταν η κορούλα σου αρχίσει και λέει δύσκολες λέξεις, όταν αρχίσει τα μεγαλίστικα.. Είναι οι στιγμές που κλαίς απο ευτυχία, και το παθαίνεις και πολύ συχνά! Μα.. δεν είναι υπέροχα?
χρόνια πολλά!!! Και οι μήνες της να γίνουν δισεκατομμύριοι!!!!!!! Καλά η φωτο με τα καρότα κ τα κρεμμύδια τέλεια!!! Αχ, είναι πολύ ζουζούνι! Δάγκωσέ την κι από μας τις 4!!!!!!
Ανυπομονω να σας γνωρισω και τις δυο! Αν ειναι κι ο μπαμπας σας... κι αυτον!